'Het liefst zet ik er 220 volt op, dat helpt zeker \\veren^ Cultuur Kunst Opslag vi kunstwe is onzekc Kroonluchter of tl-bak? De Zilveren Veer: publieks- en juryprijs ZATERDAG 5 AUGUSTUS 2000 _|DAC Dansen met parachutes Maastricht Maastricht-Aachen Airport oftewel vliegveld Beek in Zuid-Limburg is de komende dagen een van de tonelen van het Limburg Festival. Terwijl vliegtuigen op de achtergrond op stijgen en landen, danst het Russische Do-Theatr uit Sint-Pe tersburg met parachutes. Het publiek mag plaatsnemen in een hangar. Door de wijde opening kan de voorstelling bij onder gaande zon worden bekeken. De show, die de naam 'Wind- cross' draagt, is tot nu toe alleen nog maar in Duitsland te zien geweest. Het Limburg Festival is vrijdag begonnen en duurt nog tot 13 augustus. In deze periode worden in heel Limburg straat theatervoorstellingen gegeven. foto cpd Waterpop in Wateringen wateringen De succesvolle popgroep Krezip is één van de elf formaties die 19 augustus optreden tijdens Waterpop. In Wate ringen spelen verder onder meer Racoon, Green Lizard, Arid, Dilana Smith en Project 2000. Het popfestival in Wateringen vindt voor de 23ste keer plaats. Aanvang 13.00 uur, toegang is gratis. Luchtige kleding soesterberg Onder de titel 'Luchtige Kleding' wordt tot eind september Nederlandse vliegkleding getoond in het Militaire Luchtvaart Museum Soesterberg. Het gaat om uniformen van de afgelopen eeuw. Om bezoekers een goed beeld te geven, zijn ook tien damesgarderobes te zien, bijvoorbeeld een charleston jurkje uit de jaren twintig. Mojo verbiedt crowdsurfen den haag Bezoekers van Mojo-concerten en -festivals mogen zich niet meer over de hoofden van andere bezoekers een weg banen richting podium, ofwel crowdsurfen. Het eerste evene ment waar dit verbod geldt is A Campingflight to Lowlands Pa radise, van 25 tot en met 27 augustus in Biddinghuizen. Mojo Concerts hiertoe besloten naar aanleiding van de tragische dood van acht bezoekers op het Deense Roskilde-festival. Be zoekers die het verbod overtreden, lopen bij Mojo Concerts voortaan het risico van het evenement te worden verwijderd. Theaterfestival Boulevard den bosch Het luchtballet van de Franse groep Les Arts Saut en de tragikomedie 'Allemaal Indiaan' van de Vlaamse theaterma ker Arne Sierens zijn de grote trekpleisters op het zestiende Theaterfestival Boulevard in Den Bosch dat vrijdag is begonnen. Ook van de Portugese fado-zangeres Christina Branco wordt veel verwacht. Het multidisciplinaire festival duurt tot en met zondag 13 augustus. Jaarlijks komen circa 80.000 bezoekers naar Boulevard. Enkele tientallen groepen doen dit jaar mee aan het festival waar altijd veel internationale gezelschappen aanwezig zijn. De optredens hebben vooral plaats aan De Para de in de Bossche binnenstad en het nabijgelegen theater. Heeft het Leids Vredesmonument zijn beste tijd gehad? Opbergen, verplaatsen of vandalismebestendig ma teriaal. Dat zijn de moge lijkheden die wethouder A. Pechtold oppert om een einde te maken aan de voortdurende vernie lingen aan het Leids Vre- desmonument. In de acht jaar tijd dat het kunst werk aan de Garenmarkt staat, sneuvelden er ge noeg glazen panelen om een flatgebouw mee te be kleden, sijpelden er vol doende liters urine langs het glimmende oppervlak om een sloot mee te vul len. De kosten zijn inmid dels opgelopen tot een halve ton. De Bredase kunstenaar P. Stulemeijer heeft al laten weten zich met hand en tand te zul len verzetten tegen elke aantasting van zijn schep ping. Repareren en verder geen gezeur, is zijn devies. Wat is de toekomst van het zorgenkindje aan de Garenmarkt? Reacties uit de regio. Jan Wolkers, kunstenaar. Zijn glazen kunstwerk "Vrouwen in Verzet' in Oegstgeest en zijn Auswitschmonument in Am sterdam werden meermalen vernield. „Het Vredesmonu- ment is een prachtig kunst werk, dat ook zeker in een mooie ruimte tot zijn recht zou komen. Ik denk dat de kunste naar toch overgehaald moet worden om zijn monument te verplaatsen. Want de plaats waar het nu staat, is erg van- daalgevoelig. Ik ken die plek, ik ben er vaak geweest. En ik heb ze zien zitten, die halfbeschon ken figuren, loerend naar het monument. We zakken weer af naar de tijd van de barbaren, de bierzuipende hordes. Want het is regelrechte aanranding. Zet dat er maar in. Ze moeten op gevoed worden, er moet hen respect worden bijgebracht voor kunst." P. van Blijdenstein, buurtbe woner: „Van mij mag-ie weg. Het blijft een rotzooi bij dat monument. Het ding lokt ge woon vandalisme uit. Het lijkt wel een scud-lanceerinstallatie! amsterdam/leiden Het Vredesmonument aan de Garenmarkt was de afgelopen weken meerdere malen het doelwit van vandalen. Niemand in de buurt heeft dat ding hier gewild, de gemeente heeft het er destijds doorge drukt. En al die reparaties zijn zonde van het geld. Dat glazen urinoir veroorzaakt alleen maar overlast van junks en alcoholis ten. Als het verplaatst wordt, lost het nog niks op, dan wordt het in een buitenwijk waar schijnlijk een hangplek voor jongeren. Ik zie het liefst dat het monument weggaat en dat ze er parkeerplaatsen maken. Dan blijven de zwervers ook weg." C. van 't Hof, socioloog, schrijft in zijn boek 'Vernielde Beelden, controversen over kunst in de openbare ruimte': „Van 1983 tot 1998 zijn in de openbare ruimte van Neder land minstens tweehonderd kunstwerken vernield. Vernie ling van kunst komt voor in de stad en op het platteland. Het aantal vernielingen per jaar wisselt en er is geen trend in te ontdekken. Waarin de gevallen De theaters zijn op slot, spelers en publiek met vakantie. Na afloop van een theaterseizoen res teren alleen nog enkele beelden. Kleding, decor, licht, rekwisieten... Merkwaardig genoeg zijn het niet zo zeer de teksten, de inhoud of de acteerprestaties die be klijven. Slechts beelden, al dan niet vaag of juist helder, blijven op ons netvlies achter. Daarom de komende weken in deze zomerrubriek 'De coulissen' aandacht voor theatrale vormgeving. Vandaag deel 2: De Kroonluchter. De kroonluchter in de Leidse schouwburg. archieffoto taco van der eb vaak wel overeenkomen is de onenigheid over de waarde en betekenis van zowel het kunst werk als de vernieling ervan." Ben Walenkamp van Stichting Tegen-Beeld, verantwoordelijk voor de Leidse muurgedich ten: „Je moet niet wijken voor de terreur van wie dan ook. Als je een kunstwerk van glas uit zoekt, dan kan je op je vingers natellen wat de gevolgen zijn. En dan moet je de gevolgen aanvaarden. Opslaan, dat doe je met geen enkel kunstwerk! Een andere plek is nog te over wegen, maar dan niet in een buitenwijk. En in het stadscen trum blijf je last houden van vandalisme. Ander materiaal mag wat mij betreft ook, zolang het dezelfde uitstraling blijft be houden. Maar inpakken... nee. Nooit concessies doen aan van dalen!" H. Huschka, directeur Husch- ka Bewakingsdienst in Rijns burg: „Het liefst zet ik er 220 volt op. Dat helpt zeker, maar het mag helaas niet. Verder kan je niet zo gek veel doen. Steek proefsgewijs surveilleren en dan maar hopen dat je er een paar in hun kraag grijpt. Came ra's plaatsen is een mogelijk heid. Dat werkt wel preventief, want die vandalen willen na tuurlijk graag anoniem blijven. Verplaatsen is ook een moge lijkheid. In de buurt van het Van der Werfpark hangen veel zwervers en dronkelappen rond. En daar heb je op een an dere plek minder last van." Henny Koek, oud-wethouder (cultuur) in Leiden. Onder haar wethouderschap verrees het monument. „Ik kan wel be grijpen dat Pechtold het Vre desmonument wil verplaatsen. Ik zou alleen niet weten waar heen. Destijds is er ook al veel over de lokatie te doen geweest. Het Huigpark achter het Stads- bouwhuis hebben we overwo gen en de ingang van het Van der Werfpark. Ik vind het ook wel verwonderlijk dat zo'n kun stenaar zo lang kan tegenhou den dat het verplaatst wordt. Of dat er andere, vandalismebe- stendige materialen gebruikt worden. Dat de wethouder er tureluurs van wordt en het in desnoods wil laten inpakken en verwijderen, ook dat kan ik wel begrijpen. Jammer vind ik het wel. Ik kijk nog steeds met een zekere liefde naar het monu ment." Maja van Hall, beeldhouwster in Noordwijk: „Zelf zou ik nooit glas gebruiken voor zo'n kunstwerk. En ik snap eigenlijk niet zo goed hoe dat kunstwerk op dié plek terecht komt. Ge meente en kunstenaar moeten samen naar een oplossing zoe ken. Ik begrijp wel dat de kun stenaar het moeilijk vindt om zijn schepping te verplaatsen. Je maakt zoiets voor een be paalde plek en als je het ver huist, kan het als een weeskind ergens terechtkomen. Ook an dere materialen zijn niet zalig makend. Met steen en brons kunnen ze ook vreselijke din gen doen. En zo eindig je uit eindelijk in een soort patstel ling. Misschien kan de kunste naar beter helemaal opnieuw beginnen." G. Reisenstadt, buurtbewoner: „Ik vind het geen mooi monu- foto dick hocewoninc ment. Het ontwerp zegt me niets. En het trekt daklozen aan, heel vervelend.. Die men sen plassen tegen het monu ment en tegen de synagoge. Dat is heiligschennis! Voor mij zou een vredes- of herdenkingsbord genoeg zijn. Ik ben voor de ex treme optie: weghalen." Rob van 't Zelfde, Leids kun stenaar, heeft een bronzen beeld bij het terras van Scar latti staan: „Opbergen betekent buigen voor het schorriemorrie. Het meest voel ik voor het ge bruik van vandalismebestendi- ge materialen. Want ook ver plaatsen heeft geen zin. Dan wordt het opnieuw vernield en staat het bovendien in een ano nieme wijk. Ik kan me wel iets voorstellen bij de reactie van kunstenaar. Maar op den duur zul je toch concessies moeten doen. Mijn eigen beeld bij Scar latti staat er al vijftien jaar, in die tijd is er één keer grafitti op gespoten. Ik mag dus van geluk spreken. Laat ik het maar af kloppen." T. Uijl, voormalig secretaris van het Leids Vredesplatform, de organisatie die destijds het initiatief nam tot het plaatsen van een Vredesmonument: „Ik zou het heel zonde vinden als het monument verdwijnt. Het is een boeiend kunstwerk, waar ik nog steeds tevreden mee ben. Het is de bedoeling dat het kunstwerk jezelf en de omge ving weerspiegelt, dat het men sen met zichzelf confronteert, tot inkeer brengt. Het moet din gen oproepen, maar blijkbaar roept het de verkeerde dingen op. Destijds hebben we wel over mogelijk vandalisme ge- rody van der pols Het is de vraag of wethi Pechtold (cultuur) het I Vredesmonument aai Garenmarkt zomaar k; ten inpakken en opi „De wetgeving op dit p niet zo eenduidig", ze Berendsen van de Stic Beeldrecht in Amstei een organisatie die de h gen behartigt van 'de m van visuele werken' kunstenaars. Het is in elk geval niet zo dat de gemeenti het Vredesmonument Btt doen wat ze wil. Ook al de eigenaar van het k werk. „Het recht maak derscheid tussen mat en geestelijk eigendom dus Berendsen. „En kunstwerk blijft altijd geestelijk eigendom va maker. De kunstenaar daarom het morele reel - i te protesteren tegen aa ting of vernieling van kunstwerk." Berendsen verduic dat met een voorbeeld mand liet op een gej moment muurschild met wit overschilderen |f muurtje was van hem, j de schildering was gee: - j eigendom van de make p maakte bezwaar en wer i eindelijk in het gelijk steld." Of het Leidse Vrede nument verplaatst mag den, al dan niet naar ee slagruimte, is nog ond lijk. „De kunstenaar aanvoeren dat de omg een wezenlijk onderdee zijn schepping vormt: zo'n geval zou een ve zing aantasting van het nument betekenen. Ma soort eisen moeten na t l lijk wel binnen de gre van de redelijkheid bfijv vu sproken. Maar dat het uitpakken, dat hadden v toen echt niet gerealiseer die plek waren we destijc blij. Maar misschien is 1 tijd om met de kunstenaa de tafel te gaan zitten oi)J] een verhuizing te spreken v?€ du A. Vogel, voorlichter Hortus Botanicus: „In d tus hebben we geen plaat het monument. Ook in h leden is er al eens voor een plek in de tuin] dat is afgeketst. Kijk, de is een plantentuin. En de ten moeten wel blijven dc 'vt ren. We hebben hier wel exposities, maar die moetee mengaan met de omgeviige is een te groot object." ropy van der pols >J^ leiden/regio in novi^ Wie doen er mee in de race om de Zilveren Veer, de jaarlijkse cul tuurprijs voor Leiden en wijde omgeving? Kent u mensen of orga nisaties die zich op cul tureel gebied hebben onderscheiden, dan heeft u tot 15 augustus de tijd om hen aan te melden met onder staande bon. Op basis van de inzendingen neemt de jury van de Zilveren Veer in sep tember een besluit over de definitieve lijst van genomineerden. In de laatste ronde van de Zilveren Veer, georganiseerd door Nuon, VSB Fonds, MV- KK Kommunikatie BV en het Leidsch Dagblad, krijgen zowel het pu bliek als de jury stem recht. Door middel van een genummerd stern- formulier kunt u uw voorkeur uitspreken voor de winnaar. Zoveel stemmen als er voor de genomineerden bin nenkomen van regioge noten, zoveel stemmen krijgt ook de de jury. De stemmen van de juryle den worden opgeteld bij de stemmen van de inzenders. Zo is de Zil veren Veer tegelijkertijd een publieks- én jury- prijs. Tijdens een groot ga lafeest dat wordt gehouden' duidelijk worderen uiteindelijk de Zij Veer krijgt opge?^ En het prijzengelF*11 6500 gulden in vangst neemt, bofn' de duizend guldrie oorkonde die alle mineerden krijgen. Praat je over theatrale vorm geving bij een van de grote to neelgezelschappen van ons land, dan heb je het in zekere zin over een vorm van toege paste beeldende kunst. Menig theaterbezoeker zal zich nau welijks realiseren dat door gaans de vormgever al in het allereerste stadium bij een voorstelling wordt betrokken. Theatervormgever André Joosten heeft meermalen voor de Haagse toneelgroep De Appel gewerkt. Hij is een goed en internationaal erkend voorbeeld van het type vorm gever dat van meet af aan ad viseert bij de totstandkoming van een voorstelling. Joosten is typisch een 'con ceptueel vormgever': hij denkt in grootschalige concepten. Zo'n conceptueel denker gaat uit van één grote samenhan gende visie op de voorstelling. Hij tekent bijvoorbeeld eerst op grote vellen papier. Daarbij gaat hij van groot naar klein, in principe inclusief het thee kopje dat tijdens de voorstel ling wordt gebruikt. Alleen zit hij bij de theekopjes op het terrein van de rekwisieten. Dat is grijpbaarder en behoort daardoor tot een ander do mein dat dichter bij de ac teurs ligt. Daarom komt de in vulling van deze (niettemin wezenlijke) details meestal in overleg met de spelers tot stand. Nog voor de eerste repetitie is begonnen, gaan regisseur en vormgever met elkaar in con claaf. Op dat moment vallen er al vaak zeer wezenlijke be slissingen over de uiteindelij ke opzet van de voorstelling. Als je bijvoorbeeld de 'Ham let' op het repertoire zet en besluit om daarin met weinig licht te gaan werken omdat je duisternis passend vindt, ligt daarmee de vormgeving al grotendeels vast. Deze besprekingen tussen re gisseur en vormgever resulte ren in een maquette. Aan de hand hiervan worden de ac teurs geïnformeerd. Daarna gaan de technici het decor bouwen en gaat de regisseur met de spelers in de repetitie ruimte aan de slag - met een geïmproviseerd decor. Pas kort voor het uitbrengen van de voorstelling kunnen de ac teurs in het 'echte' decor spe len. Pas dan valt te bezien, of alles op zijn plaats valt en met het oorspronkelijke concept van de vormgever overeen komt. Soms kan er in die ontwikke lingsfase van de voorstelling alsnog een stevige discussie ontstaan. In februari 1998 ging bij De Appel de produc tie 'Ritter, Dene, Voss' onder regie van Aus Greidanus in première. Bij de vormgeving van dit statige stuk dat zich af speelt in gegoede kringen zou je een kroonluchter verwach ten. Joosten wenste echter vast te houden aan zijn idee voor een tl-bak. Maar er waren de nodige te gengeluiden. André Joosten herinnert zich die discussies nog goed: „Zonder die tl-bui- zen viel voor mij de essentie van de gekozen vormgeving weg." Uiteindelijk bleef de tl- -bak toch hangen. En opval lend genoeg werd in tal van recensies aan dit vormge vingsaspect naar verhouding veel aandacht besteed. Meest al gebeurt dat nauwelijks in recensies. Misschien is dat ge brek aan durf; misschien zijn theaterrecensenten wel te na drukkelijk op het woord ge richt. wunand zeilstra AANMELDING GEGEVENS VAN UW KANDIDAAT VOOR DE ZILVEREN VEER 2000 Naam persoon of gezelschap: Woonplaats: Omschrijf zo volledig mogelijk met welke acti viteit uw kandidaat zich onderscheidt op cul tureel gebied en welke speciale betekenis uw kandidaat heeft voor de regio. f Uw gegevens Naam: Telefoonnummer: Stuur deze bon naar: Leidsch Dagblad, Zilveren Veer, Antwoordnummer 10050, 2300 VB Leiden (Een postzegel is niet nodig.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2000 | | pagina 14