Kwaliteit zeewater is dik in orde
Passanten
Zomer 2000
#tii i
Twee uur
scheuren
voor een
geeltje
Ringvaart
Rijkswaterstaat controleert elke twee weken langs kust Katwijk en Noordwijk
-hlNSDAG 1 AUGUSTUS 2000
mma
Zoals je kunt racen op de weg, zo
kun je ook scheuren op het water.
Daar is alleen wel iets meer voor
nodig dan een snelle boot. Want
denk maar niet dat de eigenaar van
een supersnelle speedboot zomaar
overal kan laten zien dat hij 100 ki
lometer per uur kan. Eerst moet hij
op zoek naar een plas waar die
snelheid is toegestaan. De Braasse-
mermeer bijvoorbeeld, de West-
einderplassen bij Aalsmeer of op
de Kaag. Recht tegenover restau
rant 't Kompas is een stukje waar
die snelle jongens net zo hard mo
gen als ze zelf willen.
Toch wemelt het daar vooral van
de zeilbootjes en niet van de spits-
vormige en in felle kleuren gespo
ten speedy's. Dat komt omdat de
gemeente Warmond niet gediend
is van een overvloed aan racebo-
ten. Tweehonderd vergunningen
geeft de gemeente ieder jaar uit,
waarvan het meerendeel (180
stuks) bestemd is voor Waterski
vereniging Kagerplas. De overige
twintig worden verloot onder die
genen die per se geen lid willen
worden van de Warmondse club,
meestal zo'n 40 man.
Die tweehonderd vergunningen
blijken bij lange na niet genoeg te
vi zijn. De waterskivereniging alleen
al heeft zo'n driehonderd leden in
de aanbieding. Na een loting vis
sen ieder jaar 120 leden achter het
Inet.
Om die mensen toch optimaal van
hun boot te kunnen laten genie
ten, beschikt de waterskivereniging
over vijf ontheffingen die hij mag
onderverhuren aan de pechvogels.
Zij kunnen voor 25 piek een ver
gunning huren bij restaurant 't
Kompas op Kaageiland, waarmee
ze twee uur lang mogen scheuren.
Hebben ze die boot toch niet voor
niks gekocht.
JANNEKE DE JONGE*
Mensen wonen, werken of vieren vakantie aan het
water. In de rubriek Passanten aandacht voor
personen die een bijzondere band'hebben met water.
Leen van Dijke van Rijkswaterstaat controleert eens in de twee weken het zeewater op temperatuur, doorzicht, zuurgraad, olie, schuim, algen, geur, kleur en vuil. Hij doet dit onder
meer op steenworpafstand van de Oude Kerk in Katwijk. foto dick hocewoninc
Katwijk en Noordwijk kunnen weer twee
wekpn lang opgelucht adem halen. De
kwaliteit van het zeewater in de twee
kustgemeenten is dik in orde.
Dat bleek gistermiddag tijdens het twee
wekelijkse onderzoek van Rijkswater
staat naar de zeewaterkwaliteit, dat in
totaal op 54 plaatsen langs de Neder
landse kust wordt gehouden.
„In Katwijk en Noordwijk kan met een
gerust hart gezwommen worden", con
cludeert Leen van Dijke van Rijkswater
staat aan het einde van zijn werkzaam
heden. „Ik heb vandaag in ieder geval
niets noemenswaardigs of verontrus
tends ontdekt. Maar een Amsterdams
laboratorium dat de watermonsters die
ik vandaag heb genomen onderzoekt,
heeft het laatste woord. Dat lab contro
leert het zeewater nog op bacteriën. En
als de bacteriologische waarde te hoog
is, staan we morgen weer op de stoep
voor een nieuw onderzoek."
Als uit zo'n second opinion blijkt dat het
bacteriologisch niet of nauwelijks ver
antwoord is om een duik in het zeewater
te nemen, worden onmiddellijk maatre
gelen getroffen. Het zwemmen kan door
het instellen van een zwemverbod in het
uiterste geval zelfs worden verboden.
Ook kan zwemmen 'sterk worden afge
raden'.
In dergelijke gevallen controleert Rijks
waterstaat dagelijks het zeewater om elk
(gezondheids) risico uit te sluiten. De
zeewaterkwaliteit wordt dan nauwlet
tend in de gaten gehouden om te kijken
of het heter of misschien nog wel slech
ter wordt. Maar dat is eigenlijk allemaal
theorie, want de waterkwaliteit van de
Noordzee is minder slecht dan we den
ken of dan ons keer op keer wordt voor
gehouden.
„De kwaliteit van het zeewater is ge
woon goed", stelt Van Dijke. „Er moet
natuurlijk ook heel wat gebeuren, wil
het slecht zijn. De zee heeft om te begin
nen al een enorme oppervlakte, daar
naast wordt het zeewater door eb en
vloed en door de wind flink door elkaar
gehusseld. Het vuil verspreidt zich daar
om makkelijk. Maar vorig jaar na de ont
ploffing van een tank bij Gist-Brocades
in Delft zijn we bijvoorbeeld wel dage
lijks aan het controleren geweest. Toen
was het ook hard nodig, want er kwam
een stroperige massa in het water en dat
is smerig spul. Je kunt en mag natuurlijk
in verband met de gezondheid geen risi
co's nemen."
Van Dijke trekt eens in de veertien da
gen met een terreinwagen van Rijkswa
terstaat over het strand en controleert
het zeewater onder meer op tempera
tuur (met 18 graden erg koud voor de
tijd van het jaar), op doorzicht, op zuur
graad en op de aanwezigheid van olie,
schuim, algen, geur, kleur en vuil. Hij
begint zijn maandagse tocht bij het och
tendgloren in Brouwersdam en trekt via
Ouddorp, Hoek van Holland, Scheve-
ningen, Wassenaar, Katwijk en Noord
wijk naar zijn finishplaats Noordwijker-
hout. Onderweg toont Van Dijke zich
een gediplomeerd slalom-skiër door met
zijn teneinwagen zich een weg te banen
tussen het immense strandvolk. „Je
moet o zo uitkijken. Die kleine kinderen
zie je amper. En je moet ook uitkijken
voor die beruchte Duitse kuilen, want
daar ben ik al een paar keer ingereden.
En zie er dan nog maar eens uit te ko
men. Een bulldozer heeft me een keer
bevrijd en de andere keer heb ik mezelf
met een schop uit moeten graven."
Op de eindbestemming, in Noordwijker-
hout, levert Van Dijke zijn dertig water
monsters af bij een camping, waar het
laboratorium ze later die dag weer op
haalt om ze aan een pittig onderzoek te
onderwerpen.
Niet alleen Van Dijke houdt zich tussen
half april en half september bezig met
het onderzoek naar de kwaliteit van het
zeewater. Drie collega's werken op de
zelfde dag hun kuststrook op de Wad
deneilanden, in Noord-Holland en in
Zeeland af.
Het viertal heeft een enorme macht.
Hun watermonsters worden tegen het
licht gehouden en vormen één van de
vijf factoren bij de beslissing of een kust-
gemeente wel of geen felbegeerde blau
we vlag - een internationale eretitel voor
je strand - mag hijsen. Katwijk liep de
blauwe vlag jarenlang mis. „Maar dat is
niet onze schuld", lacht Van Dijke. „De
gemeente is niet zo slim geweest door
ons altijd alleen maar op het noord-
strand te laten controleren. Maar dat
was waarschijnlijk een financiële zaak,
want voor elk meetpunt moet je flink
betalen. Maar het noordstrand komt al
tijd slecht uit de bus door de aanwezig
heid van de uitwatering. Ik snap ook niet
dat Katwijk niet vraagt of we op het
noordstrand zo'n vijfhonderd meter ver
derop controleren, want dan winnen ze
die blauwe vlag mogelijk wel. Daar is de
invloed van de Uitwatering veel minder
groot."
Realiseer je je wel hoe mooi je woont?
Wij gaan af en toe weg om te kunnen zien hoe mooi
we wonen. Maar 's winters is het wel eens afzien
hoor. Dat nemen we maar voor lief. We zijn ook
trots op onze molen. Het is van binnen niet zo groot,
maar dat geeft niet.
Annemiek (34), zijn vrouw. ,Als het hard waait, be
weegt de molen. We hadden een keer een koekoeks
klok geërfd, die kapot was. Op een gegeven moment
woei het zo hard dat de klok het door al die trillin
gen weer ging doen. Om half drie 's nachts."
Zijn jullie waterliefhebbers?
„O ja, ook als we op vakantie gaan zoeken we het
water op. Een meertje bijvoorbeeld. Of de zee, daar
zijn we ook gek op.
Ben je niet bang dat er wat met je kinderen ge
beurt, met al dat water hier?
„Jazeker. Bob is nu acht, hij kan wel zwemmen,
maar Kim van vijf en Stef van drie nog niet. Ze gaan
nu op zwemles, we willen dat ze zo snel mogelijk
hun diploma hebben.
TEKST HERMAN JOUSTRA
Industriële vaarroute
De Stichting Industrieel
Ergoed Leiden is, samen
met Leiden Promotie/V
VV en de ANWB, bezig
een vaarroute samen te
stellen langs verschillen
de industriële beziens
waardigheden in de re
gio.
De route wordt met
bordjes aangegeven. Bo
vendien verschijnt er een
begeleidend boekje met
tal van wetenswaardighe
den over de oude fabrie
ken en werkplaatsen. Al
eerder stelde Stiel een
wandelroute samen langs
het industriële erfgoed in
Leiden.
Daar kun je nou van dromen
zo'n huis aan de vaart
Maar als je dat huisje dan koopt
en je droom buigt zich voorover
naar het water,
da's wel gek
Of zou dat neigen
het karakter weerspiegelen
van wie er woont,
en groeit met een nieuwe bewoner
het huis gewoon weer recht?
Dat zou nog gekker zijn.
Het l.eidsch Dagblad geeft elke dag rijf afdrukken van 'Ing
de publicatiedatum - richten aan: Leiasch Dagblad, afdelii
foto: WIM DIJKMAN
Naam: Paul Van der Pouw-Kraan (37)
Woonplaats: Rijpwetering
Grote hobby: molenaar zijn
Gezien: bij Lijkermolen nummer 2
Hoe lang woon
je hier al?
„Eens even kij
ken. Ik ben iets
verderop gebo
ren, in de Lij
kermolen num
mer 1. Daar
zijn wemetz'n
dertienen
grootgebracht.
Vanf mijn ne
gentiende woon
ik hier, ik ben
nu 37....Acht-
tien jaar dus.
Vergt zo'n mo
len veel onder
houd?
„Heel veel. Zo
veel dat ik dat
allemaal niet kan betalen. Gelukkig doet de Rijn
landse molenstichting dat. Een paar jaar geleden is
bijvoorbeeld de kap vernieuwd, dat kostte al een
paar ton. En de vijzel is al een tijdje kapot, een soort
schroef die het water omhoogtrekt uit de Lijkerpol-
der. Dat is toch een hoogteverschil van ongeveer vier
meter. Als die gemaakt is, kan deze molen weer als
reserve fungeren als elders de pompen uitvallen.
Dus de molen draait nu nu voor de sier?
„Ja, voor de toeristen. Maar verder werkt hij nu
niet.
