Hotel Koppeschaar wacht op kolonisatie van de ma,. Binnenland 154 Zelfs de Nederlandse autofabrikant DAF dacht vroeger aan het verbreden van de horizon en ruimere exportmogelijkhe den. Hier een DAF-maanauto, getekend door Charles Bunki. tekening stichting vrienden van hetdaf-museum De Berg van het Eeuwige Licht op de Zuidpool van de maan. foto koninklijke uitgeverij erven j.j. tijl nv, zwolle een toeristische maangids. Het werd, ook in vertaling, een groot succes. Alle cijfers ldoppen, het speculatieve zit in de jaartallen van af heden. „Ik denk vooraf diep na over wat ik waar op de maan plaats. Vast staat dat het werkelijkheid wordt. Misschien wel op de locaties die ik al aangeef, simpelweg omdat die daar heel geschikt voor zijn." In de volgende editie van de reis gids naar de maan komt een route naar een gedenksteen voor een Britse jonge vrouw, die volgens de toeristische wijzer de eerste wouw was die het maanoppervlak betrad. „Zij was vorige week ook op het maancongres en maakte duidelijk dat zij al haar hele leven vast van plan is de eerste vrouw op de maan te worden. Ook al wordt ze niet nummer één, zo'n prachtig levens doel mag niet onvermeld blijven." In elk geval is ze inmiddels doorge drongen tot de topgroep van Engel se maandeskundigen. Zo wordt de werkelijkheid mede gevormd door de fantasie. En is een eigèn Maan-HÓtèl Koppeschaar niet helemaal onbereikbaar; Je kunt er bij voorbeeld golfen, zwemmen en hordenlopen. Een bijzondere belevenis bij eenzesde deel van de aard§e zwaartekracht. „Ik heb de spelregels voor maan-hockey bijna af, mijn maanhockeyclub de Luna- ticks heeft al eens een officiële wed strijd gespeeld bij hockeyclub Bloe- mendaal". Zoon Ralf bedacht een paar maanden geleden vast het ideale wijnglas vopr gebruik in de ruimte en in de bar van het hotel op de maan. Patent wordt aangevraagd. Waar Koppeschaar zich nu het hoofd over breekt, is of bier extra schuimt op de maan of juist dood slaat. Zonder bier bij de hand vindt hij verhuizen naar de maan name lijk wat minder leuk. Nu is het aan de Lunar Explorers Society om kolonisatie te bespoedi gen. Niet alleen de grootste maan deskundigen ter wereld kunnen lid worden, zegt Koppeschaar die helpt de Nederlandse afdeling op te zetten. Iedereen kan zich melden als lid, meedenken en -werken. Nog deze week opent het maangenoot- schap een eigen website: www.lu- narexplorers.nl. Aanmelden kan dan bij info@lunarexplorers.nl. Tot dat moment is www.astronet.nl de aangewezen route. PIET ARP Volop activiteiten op de maan. Nee, Carl Koppeschaar hoeft niet zo nodig als eerste mens voet op Mars te zetten. Die eer gunt hij zijn 16-jarige zoon Ralf, die daar voor al hard aan het leren is aan het Stedelijk Gymnasium in Haar lem. Zelf doet hij een gooi naar het stichten van het eerste toeris tische hotel op de maan. Dat Ho tel Koppeschaar komt binnen be reik, meent hij. Vorige week was Koppeschaar namelijk in Noord- wijk aanwezig bij de oprichting van het internationaal maange- nootschap. Samen met zo'n 150 geestverwanten uit alle hoeken van de wereld streeft hij in de Lunar Explorers Society naar een menselijke kolonie op de maan. Wonen op de maan moet, maar sinds de Apollo-landingen dertig jaar geleden is de vaart er volkomen uit. Niemand weet wie na het laat ste bezoek uit 1972 de volgende mens wordt die op het maanopper vlak loopt. Terwijl deze begeleider van de aarde de mensheid zo veel te bieden heeft, weet Koppeschaar. „Het eerste wat je tegengeworpen krijgt als jé naar voren brengt dat de maan gekoloniseerd zou moeten worden is, dat het alleen nïaar geld verspilling is. Los eerst de honger op. Bedwing aids en bestrijd dode lijke kankers. Daarna komt mis schien de maan in beeld. Het kolo niseren van de maan kost helemaal niet zoveel, per hoofd van de we reldbevolking is het een tientjes kwestie. Je krijgt er na die beperkte investering trouwens vrijwel gratis elektriciteit voor terug. Voldoende energie voor iedereen op aarde." Koppeschaar staat niet buiten de realiteit. Sterker: de hele samenle ving is tegenwoordig aan het idee gewend dat de ruimte een bereik baar en bereisbaar oord is. In com puterspelletjes liggen andere ster ren voor het grijpen. Films als Star Trek en Starwars vertekenen de realiteit nog verder. Dat is fantasie. De werkelijkheid is dat het reizen naar en werken op de maan al tot in de puntjes is uitgekiend. In af studeerprojecten zijn alle denkbare problemen al zo ongeveer opgelost, van leefbare verblijfplaatsen tot maanmijnbouw. Alles is al bedacht. Die gratis maanstroom? Heel simpel. De maan bulkt van het uiterst kostbare isotoop Helium-3. Daarvan bestaat op aarde niet meer dan 200 kilo gram. Terwijl het perfecte brand De energiecentrale van een nederzetting op de maan (achtergrond) wordt geïnspecteerd. stof is voor de derde generatie kernfusiecentrales. Die kunnen werken zonder enige radioactieve straling. Twee shuttleladingen per jaar, veertig ton, is voldoende om de hele VS van energie te voorzien. De Helium-3 voorraad van de maan wordt weer aangevuld door de zon. Het zijn deeltjes die met de zonnewind mee de ruimte in wor den geblazen en zich opstapelen in het stof op de maan. Daarnaast kan zonne-energie worden opgevan gen. Die wordt als microgolven vanaf de maan naar opvangcentra- les op aarde gestraald. Niet duur, technisch is zo'n centrale nu al te bouwen. Wat ontbreekt, is de wil om op nieuw met mensen naar de maan te reizen. Om dat te veranderen, werd vorige week een vierde inter nationaal maancongres belegd. In Noordwijk bij het Europese ruimte vaartonderzoekstation ESTEC kwa men alle maanbazen bijeen. Een week lang werden alle plannen van de VS, van Rusland, van Europa, Ja pan en India met betrekking tot de maan naast elkaar gelegd. Geplaagd door een Babylonische spraakver warring kregen de honderdvijftig deelnemers desalniettemin de geest: de maan komt slechts door nauw samen te werken binnen be reik. Samenwerking is het eerste doel van de daar opgerichte Lunar Ex plorers Society. De komende jaren zal vanuit omloopbanen al veel maanonderzoek worden uitge voerd. Later volgen robotmissies op het oppervlak. Over vijftien jaar kan dan de menselijke kolonisatie be ginnen, schetste een enthousiate deskundige van ESTEC. Want bij de Europese ruimtevaartorganisatie ESA, waar ESTEC in Noordwijk deel van uitmaakt, groeit inmiddels de belangstelling. Vooral omdat de opbrengsten van kolonisatie vele keren hoger kunnen zijn dan de investeringen. De jeugd wordt al rijp gemaakt voor dat idee. Koppeschaar werkt voor de exacte vakken aan lespakketten voor het studiehuis. De maan staat daarin centraal. Jongeren zullen zich verbazen dat iets dat klaarblij kelijk zo voor het grijpen ligt nog niet is binnengehaald, verwacht Koppeschaar. Deze Haarlemse we tenschapsjournalist begint wat haast te krijgen. Waar anderen dro men om als 65-plusser een cam ping in Frankrijk te beginnen, legt hij de basis voor de bouw van een hotel op de maan. De maan is haal baar, dichtbij en het ruimtetoeris- me begint een serieuze optie te worden voor de zeer rijken. „Mars is absurd ver weg, je bent bijna een jaar onderweg. De maan ligt op een veilige twee dagen afstand. Proble men met de gezondheid? Binnen twee dagen ben je thuis. Bij een uit barsting op de zon kun je je vertrek uitstellen tot de ergste straling ge passeerd is. Als Marsreiziger krijg je wel die hoge stralingsdoses te ver werken." Toerisme op de maan is voor Koppeschaar geen raar onderwerp. Zeven jaar geleden schreef hij al

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2000 | | pagina 6