Wakeboarding: nieuw, snel en wild Gesprek van de Dag Inkomens topmanagers Spaanse versie Big Brother zorgt voor veel ophef Zwemtocht voor schone Rijn ten einde MAANDAG 24 JULI 2000 152 De inkomens van topmanagers zijn in 1999 met der tien procent gestegen. Dat is exclusief de verzilvering van de riante optieregelingen die veel ondernemingen kennen. Dit blijkt uit een onderzoek van de Volkskrant, die er enkele honderden jaarverslagen op nagelezen heeft. De uitkomst van het onderzoek blijft een beetje natte vingerwerk. Ondernemingen zijn nog niet ver plicht helderheid te geven over de inkomens van indi viduele bestuurders. Desondanks meent de Volkskrant enkele trends te sig naleren. Verreweg de meest opvallende is het feit dat - op het bank- en verzekeringswezen na - de relatief for se groei in inkomens lang niet altijd gepaard ging met hogere beurskoersen en betere bedrijfsresultaten. Des ondanks kwamen bijna alle bestuurders ruim aan hun trekken. De 'helden' van de aandeelhouders bij onder nemingen als Ahold, Philips en ING gingen allen met meer dan vier miljoen naar huis. Nu is het met dergelijke cijfers in de hand wel heel een voudig om topbestuurders af te schilderen als zakken vullers. Terwijl in het poldermodel loonmatiging het credo blijft en vooral de werkgevers hier op blijven ha meren, verliezen hun argumenten met de dag aan ge loofwaardigheid. De gemiddelde loonstijging voor werknemers bedroeg vorig jaar 'slechts' drie procent. Het moet wel heel gek lopen willen de vakbonden niet een evenredig groot deel van de welvaart opeisen. Maar topmanagers groeien niet aan bomen, zo luidt steevast het weerwoord, en willen we ze voor het Ne derlandse bedrijfsleven behouden dan moeten we ze belonen. De vraag is echter of die Nederlandse topon dernemers het met z'n allen zo goed doen. Het econo mische tij zit al jaren mee en managen is vandaag vooral een kwestie van niets verkeerd doen. Goede ma nagers komen veelal pas in crisistijden boven drijven - zie Boonstra bij Philips - als het puin van de voorgan ger moet worden geruimd. Dan rest nog de vraag of er een grens moet zijn aan het inkomen van iemand die in loondienst is. Geeft zes miljoen gulden meer voldoening dan vier? En hoe zit het met de wat in ondernemerskringen de fuck you- grens wordt genoemd? Met andere woorden: Kun je het als puissant rijke ondernemer nog wel opbrengen om al je energie en creativiteit in het bedrijf te steken? Op falen in een topfunctie staan nauwelijks nog sanc ties. Het bedrijf gaat misschien wel naar de knoppen, maar de bestuurder gaat gewoon nog vroeger dan ge dacht rentenieren. Spaanse priester bedrijft liefde in auto aartsbisschop De Peruaanse politie heeft vrijdag (plaatselijke tijd) vlakbij Lima een Spaanse priester aangehouden, om dat hij in een auto de liefde bedreef met een mede werkster van zijn aartsbisschop. Dat gebeurde in een bestelauto van het aartsbisschoppelijke wagenpark. De politie verraste het naakte stel in de nachtelijke uren vlakbij een strand. Hun auto had door 'mrkwaar- dige bewegingen' de aandacht getrokken van twee sur veillerende agenten. De 40-jarige Miguel Ravena Sanchez Pardo, een Spaan se priester die al zeven jaar in Peru werkt, en de vrouw, Mariene Quispe Tenorio, weigerden in eerste instantie uit de auto te stappen. Toen zij uiteindelijk konden worden gearresteerd, was een tv-ploeg gearriveerd die de aanhouding filmde. De vrouw zou van plan geweest zijn om non te wor den. Dat is volgens de katholieke leer niet mogelijk als zij niet meer aan de maagdelijkheidsvereiste voldoet. Het tweetal is na enkele uren weer vrijgelaten. De aartsbisschop van Callao, vlakbij de hoofdstad Lima, is van het incident op de hoogte gebracht. Woordvoer ders van de aartsbisschop wilden niet nader ingaan op deze 'delicate zaak' die nog wordt 'geëvalueerd'. Mannenverbod in metro Mexico In de Mexicaanse hoofdstad Mexico-stad zijn de eerste drie wagons van een metrolijn niet meer toegankelijk voor volwassen mannen. De omstreden maatregel moet voorkomen dat vrouwelijke passagiers door handtastelijke heren worden lastiggevallen. De proef komt na aanhoudende klachten van vooral hoger opgeleide, werkende vrouwen. Deze zelfstandige vrouwen durven sneller te klagen over pesterijen, meldt de Britse krant The Independent. S3? Een pop van de Britse ex-premier THATCHER uit een satirisch televisiepro gramma heeft op een vei ling bijna 36.000 gulden opgebracht. Uit een col lectie van 350 poppen uit de serie Spitting Image bleek de rubberen hand pop met karikaturale trek jes van de IJzeren Lady het gewildste object. On langs ging een zwartlede ren handtas van de politi ca op een internetveiling al weg voor 350.000 gul den. Op de poppenveiling vrijdag bij Sotheby's in Londen was de tweede plaats voor Roiling Stone Mick Jagger. Zijn pop wisselde voor bijna 24.000 gulden van eigenaar. Een tweede Thatcher-pop bracht 16.800 gul den op. Met woedende gezichtsuitdrukkingen in blauw mantelpak met krijtstrepen bleek de figuur veel minder waard dan de eerste, die een neerbuigende blik heeft. De Amerikaanse comédienne LUCILLE BALL wordt in haar vaderland voor de tweede keer geëerd met een post zegel. De roodharige Ball werd in de jaren vijftig wereld beroemd in reeksen komedies, waaronder 'I love Lucy'. Ball overleed in 1989 op 77-jarige leeftijd. Vorig jaar sierde de actrice ook al een postzegel. Nu wordt zij het zevende beroemde gezicht in de nieuwe Amerikaanse 'Legends of Hollywood' serie. Onder meer Marilyn Mon roe, James Dean, Humphrey Bogart en Alfred Hitchcock gingen haar voor. De komedie 'I love Lucy werd van 1951 tot 1957 opgenomen, is in meer dan tachtig lan den te zien geweest en is veelvuldig herhaald. Een koopman in de Ecuado- raanse havenstad GUAYAQUIL ontdekte vorige week toen hij thuiskwam van een zakenreis) zijn complete huis was g Buren van het slachtoffer, Fu Porozo Quinonez, zouden heb ben gezien dat vier mannen he huis demonteerden en meena men. Quinonez, die het huise jaar geleden kocht, heeft voort pig zijn intrek genomen in een hotel. De politie heeft een ond zoek ingesteld. De Amerikaanse acteur BR» PITT heeft via zijn woordvoeró laten weten dat hij volgende week niet gaat trouwen met vriendin en actrice JENNIFER ANISTON, beter bekend alsRJ chel uit de televisieserie Frier* Volgens de Engelse krant The Sun zou het tweetal volgend weekeinde gaan trouwen opI libu Beach. De afgelopen ma? den is veel gespeculeerd over een huwelijk tussen de 36-jar Pitt, bekend van films als Se* en Fight Club, en de 31-jarig? Aniston. De Spaanse versie van Big Bro ther is vrijdagavond geëindigd met de verkiezing van de 25-ja- rige Ismael Beiro tot 'winnaar'. Hij strijkt 20 miljoen peseta's (circa 260.000 gulden) op. Tele visiekijkers roemden zijn Anda- lusische charme. Big Brother, uitgezonden door diverse commerciële kanalen, bereikte op bepaalde momen ten hogere kijkcijfers dan de staatstelevisie TVE 1. De veer tien deelnemers werden, voor zover niet tussentijds wegge stemd, negentig dagen geïso leerd opgesloten in een huis vlakbij Madrid. Daarom wist Beiro vrijdagavond nog niet dat zijn vader tijdens de show is veroordeeld tot een gevange nisstraf wegens drugshandel. Tijdens de drie maanden 'op sluiting' hebben zich drie stelle tjes gevormd in het Big Brother- huis. De romantische verwikke lingen zijn telkens afgestraft door de televisiekijkers door een van de partners weg te stemmen. Sommige van de weggestemde deelnemers zijn beroemd en rijk geworden door optredens in tv-shows en be taalde interviews aan roddel bladen. De roddelpers hield zich ook met het verleden van de deel nemers bezig. Over een vrouw in het Big Brother-huis werd onthuld dat zij in het verleden als prostituee had gewerkt. Na bijna honderd uur zwem men, zo'n negen uur per dag, kwam Hans Weeber zaterdag middag in Rotterdam aan. ,,Ik ben blij dat ik er ben," zei hij, toen hij aan boord van de Poly- carpus stapte. Weeber was moe, maar nog niet te moe om in een toespraakje nogmaals te pleiten voor een kristalheldere Rijn. Crystal Clear heet het project dat Weeber in maart op het Wereld Water Forum in Den Haag presenteerde. Hij kondig de toen aan om de Rijn af te zwemmen, van Bazel naar Hoek van Holland. Scholieren vergezelden hem om onderweg vanuit een rubberbootje water monsters te nemen. Deze mon sters worden komende week geanalyseerd in het laboratori um. Op de Wilhelminapier stonden zaterdag tientallen familiele den, vrienden en kennissen te wachten op de Rijnzwemmer en zijn begeleiders. Op de Eras- musbrug stonden vele voetgan gers en fietsers stil om te zien wat er beneden aan de hand was. Daar gleed een man in een zwart kunststofpak door het water en doken scholieren in de Nieuwe Maas om het op één na laatste stukje van Weebers zwemtocht mee te maken. Het allerlaatste stukje, van Maas sluis naar Hoek van Holland, legde Weeber gisteren af. De Rotterdamse havenwethou der Van Dijk heette de mara thonzwemmer bij de steiger van hotel New York welkom. Van Dijk kondigde een conve nant aan met de chemische in dustrie langs de Rijn - ook in de jaren tachtig heeft Rotterdam afspraken gemaakt met de erg ste puntlozers om hun reduc ties op het Rijnwater te vermin deren - en hij deelde mee dat de Internationale Rijnconferen tie in november in Rotterdam wordt gehouden. Volgens de wethouder gaat het de goede kant op met de Rijn. Zo hoeft in de slufter op de Maasvlakte minder vervuilde bagger te worden gestort: nog maar vijftien procent van de opgeschepte baggerspecie uit de Rotterdamse havens. Toch gaat het nog altijd om drie mil joen kuub per jaar, dat te vuil is om in de Noordzee te storten. Wat Weeber met zijn actie wil bereiken, is dat de Rijn zo hel der wordt dat alle slib weer in zee kan worden gedumpt. Ro terdam steunt hem daarbij ei. wil een koppeling zien tussen het Rijnbeleid en het Noordzes beleid. Daarom was het Haven bedrijf de hoofdsponsor van dj zwemtocht van Zwitserland naar de Rijnmond. Hans Weeber heeft weliswaar niet de volle 1025 kilometer va de Rijn afgezwommen, maar het ging hem ook niet om hei breken van een record. Wat da betreft hoeft hij zich ook niet meer te bewijzen: hij zwom al eens het IJsselmeer over en roeide van Hoek van Holland naar Harwich. De hoogste norm in scharrelvlees haantjes' (van Goudhaantje) en verpakt vlees van Unox durven wij de barre tocht naar het onderontivikkelde Britse rijk wel aan. De laadvloer van onze stationcar is met twintig centimeter opgehoogd. De bodem bestaat nu uit blikken frisdrank van alle be kende merken en, ook in blik, vooral veel Palm-bier. (In Engeland hebben ze volgens ons geen bier.) De drank is afgedekt met een badhanddoek en daar bovenop staat, als camouflage, de blauwe tractor van mijn zoon. Alles goed en wel met die open Euro pese grenzen, maar met die Engelsen weetje het nooit. Aan de euro willen ze tenslotte ook niet. Vorig jaar juli sloeg mijn moeder in de ha ven van Zeebrugge al de schrik om het hart toen beambten van rederij Hoverspeed niet alleen haar paspoort wilden inzien, maar ook een blik wilden werpen in haar cara van. Terwijl zij hyperventilerend de verrich tingen van de employees gadesloeg, bleek dat deze alleen geïnteresseerd waren in de inhoud van de toiletruimte en de laadbak onder de banken, waar zich eventuele ver stekelingen zouden kunnen verstoppen. Maar nu, met die Chinezen-affaire zo kort achter ons, is ze ervan overtuigd dat de ca ravan straks bij nadere inspectie wordt ont maskerd als een SRV-wagen die bij de Be nelux-tunnel per ongeluk een verkeerde af slag heeft genomen. graag achter iemand aanrijden die veinst de weg te weten en de taal te spreken. Het boodschappen-hamstervirus heeft ons in zoverre in de greep gekregen dat wij onszelf wijs maken dat wij de vakantievoorraad niet uit zuinigheid of chauvinisme inslaan, maar louter omdat in de wijde omgeving van de vaak wat afgelegen natuurcampings van The English Caravan Club nog geen blik chutney bonen te krijgen is. Het startsein voor onze jaarlijkse vakantie- -inzameling vormt de advertentie van de Aldi waarin de oplossing wordt gegeven voor wat de achilleshiel van onze mond voorraad vormt: de beschikbaarheid van vlees. De twintig soorten pasta's, pakken pannenkoekenmix, frituurvet, gezeefde to maten en genoeg zakjes nasi-mix om de be roepsbevolking van een stad als Sjanghai een week te eten te geven, zijn voor de over tochtgeen probleem. Maar dat bederfelijke vlees is andere koek. De koelkast van de ca ravan kan maar een bescheiden portie aan, zeker omdat hij het op de 15 uur durende overtocht van Rotterdam naar Huil zonder stroom moet doen. Eén keer per jaar (echt niet vaker, dat moet u van me aannemen) komen we derhalve bij de Aldi als daar halverwege de maand juni van de firma Queensfood de blikken gebraden runderlappen van Franse Limou- sin-koeien ('de hoogste norm in scharrel vlees') en hamlappen ('natuurlijk produkt van scharrelvarkens') te koop zijn. Aange vuld met 'kant-en-klaar gegrilde halve Fraaie sprong op recreatiepias Het Blauwe Meer bij Loon op Zand. Daar toonden de internationale topptf van het wakeboarden hun stunts, zoals de Zwitser Oliver Lawson (links) die er over het water 'vloog'. FOTO'S CPD Bil Merkwaardig, hoe mensen berichten uit het wereldnieuws altijd maar weer op hun ei gen situatie betrekken. Toen op het Journaal melding werd gemaakt van 58 illegale Chi nezen die hun reis van Calais naar Dover met de dood hadden moeten bekopen, zei mijn moeder verschrikt: ,,Nu zul je zien dat onze caravan straks ook weer wordt gecon troleerd. Zo'n caravancontrole ligt gevoelig, zeker bij mijn moeder. Nu het Engelse pond - met onze gezamenlijke trip naar het Lake District voor de deur - op 3,51 gulden staat, lijkt het wel alsof zij zich niet op de zomervakantie maar op de hongerwinter voorbereidt. Elke ka mer in haar flativoning die niet di rect voor wonen en slapen wordt gebruikt, ziet eruit als de voorraad- ruimte van een middelgrote super markt op de vooravond van kerst. Als Engeland de komende maand door een algehele staking com pleet wordt lamgelegd kan de be scheiden Nederlandse enclave op de camping aan Lake Conniston alle gasten dagelijks van een driegangetunaaltijd voorzien. Met voor iedereen een verschillend Bel gisch biertje of een fles wijn naar keuze. De zomervakantie brengen wij de afgelopen jaren steeds in gezelschap van mijn ouders door omdat zij na het passeren van de landsgrenzen Spectaculaire watersport mengvorm van snowboarden en waterskiën De geroutineerde semi-professionele wakeboarder Andy Meyenberg (31) uit Zwitserland lacht. Zijn heldere blauwe ogen glunderen. „Voor mij is de hele zo mer eigenlijk één lange vakantie." De Europese top van het professionele wake boarden deed het afgelopen weekeinde voor het eerst Nederland aan. Het tekent de groeiende populariteit van de spectaculaire watersport, ook in ons land. Maar behalve sport is wakeboarding toch vooral ook 'a kinky way of life'. Bij wakeboarding worden de sporters in het wa ter voortgetrokken door een speedboot. De boot laat een golf achter. De sporter gebruikt juist de ze zogeheten hekgolven om op één korte brede waterski de meest spectaculaire sprongen te ma ken. ,,Het lijkt heel veel op snowboarding," zegt Meyenberg. ,,De sport zelf, maar ook de wereld er omheen." De European Wakboard Tour koos 't Blauwe Meer in het Brabantse Loon op Zand als vierde wedstrijdlocatie van dit jaar. Drie dagen lang lie ten de professionele mannen en vrouwen zich van hun beste kant zien, even lang was rondom het water een stukje van de wakeboard-cultuur te zien. Overal klinkt trance muziek, bijna iedereen draagt kleding van merken als Reef en O'Neill. Er wordt Red Buil en Tequila gedronken terwijl el ders medewerkers van Kinki kappers plukjes haar blauw, rood of blond verven. Teennagels en zelfs tanden zijn voorzien van moderne, stalen of juist glinsterende sieraden. Ik vind het allemaal geweldig," verklaart Mey enberg. De meeste tegenstanders zijn jaren jon ger, voor het publiek geldt hetzelfde. Toch voelt hij zich nog altijd prima thuis in deze wereld. Op het sportieve vlak is hij bovendien een van de toppers. Vorig jaar werd hij tweede in de Europe se tour, dit jaar staat hij vooralsnog tiende in het klassement. Dankzij die prestaties en zijn spon sors kan hij met de sport aardig wat verdienen. „Maar net niet genoeg om een half jaar van rond te komen. Geeft ook niet, ik reis veel, ontmoet veel nieuwe mensen en moet af en toe wat spor ten. Dat is toch een geweldige manier van leven? Bovendien heb ik een Zürich mijn eigen water- sport- en snowboardschool. Daar verdien ik in de rest van het jaar voldoende mee om rond te kunnen komen." Het is een luxe die het Nederlandse talent Duncan Zuur zich nog niet kan permitteren. In ternationaal gezien geldt hij als een grote belofte, maar een echte professional is hij nog niet. „Het gaat de goede kant op. Ik heb sponsors gevonden voor mijn kleding, materiaal en de reizen naar de wedstrijden. Voor Nederland, waar de sport nog heel klein is, is dat al heel wat. Ik kan me nu va ker meten met de echte toppers en daar word ik alleen maar beter van. Mondiaal gezien stelt hij echter nog niet zo veel voor. In Amerika is de sport razend populair, met name in Florida. „Die gasten zijn zo goed, daar bij vergeleken zijn wij echt helemaal niks. Maar ja, zij wonen ook bijna in het water," verzucht Zuur. Eerst wil de Nederlander zich daarom richten op Europa. Vorig jaar werd Zuur door de nationale watersportbond naar het Europees Kampioen schap afgevaardigd. „Een ongelooflijke ervaring. In een kanaal, met aan beide kanten bomvolle tribunes." Door de zenuwen kwam de Neder landse belofte tijdens de wedstrijd ten val. Zijn eindklassering weet hij niet meer, of wil hij niet meer weten. Maar zeker is wel dat hij het dit jaar opnieuw wil proberen. „Ik ga nog steeds snel vooruit." Dat geldt trouwens volgens Zuur voor de hele sport in Nederland. „Het aantal wakeboarders schiet echt omhoog. Volgens mij is er bijna nie mand meer die nog aan gewoon watersldën doet. Wakeboarding is ook een ideale sport voor dit land. Je hebt er niks voor nodig, geen wind, geen golven, alleen maar een boot." De Zwitser Andy Meyenberg weet dat er daar naast nog wel een reden is voor de groeiende po pulariteit van de nieuwe sport. „Het is als met snowboarden, dat trekt jongeren veel meer aan de het traditionele skiën. Het is sneller, nieuwer, mooier, jonger, wilder, kinky-er. Daar gaan jon geren voor."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2000 | | pagina 2