Stijlvolle triomf Armstrong
na handgemeen met juiich 'Zc vragen of ook tie em
Tour de France
Stefano Zanini snelste
op Champs Elysées
ZACHTE
BERM
Tour van 2000 biedt hoop op betere tijden
Zelfs Parijs
is te ver
voor Boogeri
MAANDAG 24 JULI 2000
Blijlevens gediskwalificeerd Dekker probeert zichzelf te blijven in gekte om hem heen
TOUR IN CIJFERS
parus rene banierink
Parijs halen en toch ook weer
niet. Jeroen Blijlevens had ge
hoopt de laatste rit van de Tour
de France te winnen, maar hij
kreeg geen kans mee te sprin
ten om de hoofdprijs op de
Champs Elysées. Sterker, hij
werd uit de etappe-uitslag en
uit het eindklassement ge
schrapt. Ook kreeg hij een boe
te van 200 Zwitserse francs,
zo'n 280 gulden.
De Nederlandse sprinter uit
de Italiaanse Polti-ploeg, die za
terdag al gefrustreerd was om
dat hij was afgescheept met de
derde plaats, kreeg de straf we
gens "ernstig agressief gedrag'.
Blijlevens ging na afloop op de
Record Zabel met vijfde groene trui
parusfred secaar
Stefano Zanini won gisteren de
meest prestigieuze sprint van
alle Tour-etappes; de laatste op
de Champs Elysées. De Itali
aanse coureur uit de Mapei-
ploeg werd uitstekend in stel
ling gebracht door zijn Neder
landse ploeggenoot Max van
Heeswijk, die net als zaterdag
vijfde werd. Zanini is oud-win
naar van de Amstel Goldrace
(1996).
Na het uitvallen van Tom
Steels (twee ritzeges) en Paulo
Bettini (eenmaal) boekte Mapei
op de valreep de vierde etappe
zege en kwam daarmee op ge
lijke hoogte met de Rabobank
(driemaal Dekker en éénmaal
Van Bon). Zanini was in hartje
Parijs Erik Zabel, de winnaar
van de voorlaatste en langste
Touretappe, te snel af.
De Duitser won wel weer de
groene trui. Zabel (30) hoeft
zijn record niet langer te delen
met Sean Kelly. Hij had net als
de Ier, zaterdag getuige van Za-
bels ritwinst in Troyes, al vier
groene truien thuis. Gisteren
pakte hij zijn vijfde in. Zabel
won ze in vijf achtereenvolgen
de jaren.
Blijer nog dan met dat record
was Zabel met zijn etappewinst
in Troyes. Zijn laatste dagsuc
ces dateerde van 1997 in Lou-
denvielle. Zabel won dit voor
jaar Milaan-San Remo, voor de
derde keer, en de Amstel Gold
race. Bij die gelegenheden was
hij minder ontroerd dan zater
dag.
,,Had ik dit keer wéér de
groene trui gewonnen zonder
een rit te winnen, dan had ik
weer al die vragen moeten be
antwoorden. Gelukkig ben ik
daar nu van af. Dit is de mooi
ste van al mijn Tourzeges. Het
is ook heel goed voor de ont
wikkeling van de sport in mijn
land. De Tour heeft een enorme
uitstraling in Duitsland."
De enkele maanden geleden
overleden collega Jolian
Woldendorp zei van de laatste
etappe naar de Champs Elyséés
altijd dat hij die zag als het eer
ste criterium na de Tour. Als de
start van de rondjes rond de
kerk. 'En aangezien ik in Neder
land ook nooit naar criteriums
ga, doe ik het hier ook niet.
Hij bleef de hele middag in de
perszaal zitten, ergens in de nok
van een wolkenkrabber aan de
andere kant van Parijs. Dat
doen de meeste Tourvolgers. Het
is iedere keer weer een beetje on
werkelijk zover af te zitten van
de plaats waar de renners hun
laatste kilometers fietsen. Maar
voorde krant van de maandag
na de Tour moeten meer verha
len worden gemaakt dan op an
dere dagen en niemand wil
meer het risico lopen de laatste
dag verstrikt te raken in het ver
keer of de weg kwijt raken en
vervolgens uren door de stad te
dwalen. Dat gebeurde de voor
bije weken al zo vaak.
De Tour volgen is vooral een
kwestie van zoeken. Het begint
's morgens in de parkeergarage.
Omdat het je al eens eerder is
overkomen, onthoud je als
Tourvolger de etage waar je de
auto de vorige avond hebt neer
gezet en noteert het nummer
van het vak. Als je 's morgens,
heel tevreden met jezelf, in de
lift het nummer uit je zak wilt
halen, blijk je dat de vorige
avond na het eten op tafel te
hebben laten liggen.
Zoeken, zoeken, zoeken. En dan
zit je nog niet eens in de auto.
De Tour-organisatie hangt hon
derden bordjes op voor tiental
len verschillende categorieën
Tourvolgers. Die voor de pers
zijn groen. Krijg je de bordjes in
het vizier, dan gaat het meestal
wel goed. De eerste wegwijzers
hangen vaak pas in de directe
omgeving van de sporthal-
/schooUstadion/tent waar wij
die dag worden ondergebracht.
Op de autoroute wordt nooit
een bordje opgehangen en daar
zou het juist moeten gebeuren.
Nu moet je altijd maar gokken
welke afslag van de stad je moet
hebben.
Heel vreemd, maar je gokt
meestal verkeerd.
Daardoor kom je aan de andere
kant van de stad uit. Die is to
taal geblokkeerd omdat de Tour
daar die dag aankomt. Mul
house was het hoogtepunt. Met
tientallen collega's even ge
vreesd later dan de laatste ren
ner te zullen aankomen.
In Freiburg waren de meeste
collega's de woede voorbij. We
hebben daar langs de kant van
de weg heel hard staan lachen
toen bleek dat het afgezette par
cours waarop wij reden (altijd
een betrouwbare manier om
snel de perszaal te vinden) niet
het parcours van die dag, maar
van de volgende dag was.
De Tour is zó groot geworden, er
zijn zó veel mensen en auto's bij
betrokken, dat er een tijd komt
dat de perszaal nog leeg is op
het moment dat de renners aan
komen. Toch komen ze volgend
jaar allemaal weer terug naar
de Tour. Maar wat zeer nou
precies zoeken?
Wat drie ritzeges in één Tour de France
al niet kunnen doen. Van een goede ren
ner tot superster. Erik Dekker moet er
om lachen. „Voor mezelf ben ik nog
steeds dezelfde Erik Dekker. Maar ik ben
bang dat ik dat voor heel veel mensen
om me heen niet meer ben." Dat bleek
wel uit een mailtje dat hij deze week
kreeg, dat venvees naar het EK voetbal.
„Of ik ook strafschoppen kan nemen.
Dat vond ik wel een goeie, ha, ha."
Erik Dekker probeert nog steeds zich
zelf te blijven. Die spontane, sympathie
ke Drent met zijn vaak droge maar rake
antwoorden. Vraag bijvoorbeeld direct
na afloop van de ietwat tegenvallende
tijdrit van vrijdag: Toch iets te veel gege
ven deze Tour? Antwoord: „Misschien,
maar ik heb ook veel gekregen."
Natuurlijk drie ritzeges in een Tour,
een prestatie die in Nederland alleen
maar is overtroffen door Jean-Paul van
Poppel. Maar dat was een sprinter.
„Voor dat soort jongens is het normaal
dat ze op een jaar 15 keer winnen. Voor
types als ik geldt dat we al blij mogen
zijn dat een het één keer lukt. Maar drie
keer?" Hij schudt het hoofd, kan het ei
genlijk nog niet geloven. „Ik lig 's avonds
op mijn bed soms nog te lachen. Het is
heel komisch. Ik kan trouwens al wel
vast zeggen dat me dit ook nooit meer
lukt. Dit is eens in je leven."
De onstuitbare meinier waarop Dekker
(29) zich deze Tour als winnaar ontpop
te, heeft hem zelf ook verbaasd. Maar in
tegenstelling tot velen die zeggen dat het
uit de blauwe Franse lucht komt vallen,
weet de in het Belgische Meerle woon
achtige Dekker wel beter. „Iedereen be
gint weer over mijn amateurtijd, dat ik
toen veel beter was en dat ik al jaren stil
heb gestaan. Maar dat is grote onzin. Ik
was al heel snel veel beter dan in mijn
amateurtijd, bij gemengde wedstrijden
reed ik die amateurs een jaar later drie
keer in de rondte. Dat was me als ama
teur nooit gelukt. Maar goed, dat beeld
heb ik blijkbaar over mezelf afgeroepen
door er nooit tegenin te gaan."
En winnen, dat was ook een ander
verhaal. Zeker in de Tour. „Een renner
als ik moet gewoon een etappe in de
Tour winnen. Dat had al veel eerder
moeten gebeuren." Een combinatie van
pech, niet goed genoeg zijn of in nèt de
verkeerde ontsnapping zitten. „Die eer
ste overwinning, daar was ik weg met
een groep van zeventien. Dat kan heel
makkelijk fout gaan. Al kon ik met de
benen die ik die dag had bijna niet ver
liezen. Of ik die benen nooit eerder heb
gehad? Jawel, maar meestal na de
Tour."
Dan reed hij goed in de klassiekers en
won wat kleine rondes. Maar de impact
daarvan is niets vergeleken met een
etappezege in de Tour. En al helemaal
niet met drie. Ook al omdat het daar
voor al twee keer misging. Het moeilijk
ste moment was na de eerste etappe en
de krampaanval. „Toen zat ik er licha
melijk en geestelijk helemaal door." Hij
bleef zich echter doelen stellen, een les
van alle ellende van de afgelopen jaren.
De doorbraak voor hem kwam in de
achtste etappe. Niet met de ritzege,
maar het veroveren van de bolletjestrui.
„Ik had eindelijk een prijs te pakken.
Achteraf bekeken heeft mij dat zo vrij
gemaakt in mijn hoofd dat ik daarna de
etappe won en vervolgens nog twee."
Deze week zal zijn naam dagelijks
door de luidsprekers in den lande schal
len in de criteriums. De 12.500 gulden
startgeld is niks te veel ('Maar ik ben
geen geldwolf), die leggen de organisa
toren gewillig voor hem op tafel. De
Dekker-gekte zal enorm zijn. Nu al
wordt hij overspoeld met brieven, kaar
ten en e-mails. „Ik weet niet wat ik er
van moet verwachten, al heb ik wel enig
vermoeden. Maar ik zie er niet tegenop,
ik ga er volop van genieten." Maar ook
niet te lang, een week of zo. Hij zal ook
een keer nee moeten verkopen, hoe ver
velend hij dat ook vindt. Een huldiging
in zijn geboorteplaats Hoogeveen moest
hij om die reden al afzeggen. „Het is niet
leuk maar het moet. Ik moet een keer
een vrije dag hebben."
Het is nu: pluk de dag. „Want ik moet
natuurlijk zo lang mogelijk van deze
vorm profiteren. Maar er komt een mo
ment dat het minder wordt. En dan gaat
het meteen ook heel hard omdat je het
zo anders gewend bent."
Dat maakt dat Dekker, die werd uitge
roepen tot meest strijdlustige renner van
de Tour 2000, zich heel goed realiseert
dat alles betrekkelijk is. „De ellende die
ik achter de rug heb, met al die blessu
res, die vergeet je niet zomaar. Het heeft
me vreselijk veel energie gekost, ook
geestelijk, om er van terug te komen. Zo
iets vreet aan je. Als dan nu alles in eens
op zijn plaats valt, is dat prachtig. Maar
vergeten doe je dat andere niet.
Amerikaan wordt nu ook in eigen land voor vol aangezien
Jeroen Blijlevens is woedend en wijst naar zondebok Bobby Juiich.
foto ap laurent rebours
parijs fred secaarvuist met Bobby Juiich. De klei
ne Brabander was des duivels
omdat de Amerikaanse renner
hem bij het uitkomen van de
laatste bocht zou hebben ge
hinderd. Daardoor moest hij in
de remmen knijpen en kon niet
meedoen in de massaspurt.
„Ik ben verhaal gaan halen en
heb een paar tikjes uitgedeeld.
Dit is de eerste keer dat me zo
iets overkomt", aldus Blijle
vens, die in het eindklassement
aanvankelijk de 124ste plaats
bezette. De drie renners na
hem schoven nu een plaats op.
Tom Steels, de Belgische
topsprinter, werd in 1997 uit de
Tour gezet wegens het gooien
van een bidon naar het hoofd
van Frederic Moncassin.
Michael J. Fox was er, Robin Williams ook en Mark
Wahlberg. Gedrieën waren ze naar Parijs gekomen om
landgenoot Lance Armstrong te feliciteren met zijn
tweede Tourzege. Armstrong heeft zijn prijs weer bin
nen. Wie van de drie Amerikaanse acteurs straks met de
hoofdrol in de film over het leven van Lance Armstrong
aan de haal gaat, is nog de vraag.
parus fred segaar
Wahlberg, de minst bekende
van de drie, maakt de meeste
kans omdat hij qua postuur het
meest overeenkomt met de
man uit Austin. Er wordt nog
gezocht naar een financier voor
de film. De kans dat die er
komt, is na gisteren gestegen.
Er stonden enkele honderden
Amerikanen langs het parcours
om Armstrong toe te juichen.
Ze zagen hun idool aan het be
gin van de laatste etappe zelfs
een zwarte pruik op zijn hoofd
zetten.
Armstrong huilde van geluk
gisteren tijdens de huldiging op
de Champs Elysées. Tegen het
fraaie decor van de Are de Tri-
omphe worstelde hij wat met
zijn zoontje Luke David en
hield stemmig de hand op zijn
hart tijdens het spelen van het
Amerikaanse volkslied. Het
klonk voor de vijfde keer op de
Champs Elysées. Driemaal voor
Greg LeMond en nu voor de
tweede keer voor Armstrong.
Lance Armstrong siert deze
week de voorpagina van Sports
Illustrated, 's werelds meest
vermaarde sportblad. Het is
voor het eerst sinds begin jaren
negentig (Greg LeMond) dat
een wielrenner de cover haalt.
Armstrong ziet daarin de beves
tiging dat zijn sport serieus
wordt genomen in Amerika,
waar ze hem tot voor kort als
een zonderling beschouwden.
„Sports Illustrated is hier vo
rig jaar niet geweest omdat ze
dachten dat wat hier gebeurt
één grote grap is. Nu is het an
ders. Daar ben ik blij om. Het is
goed voor de wielersport in
mijn land."
De in Parijs aanwezige Ame
rikaanse verslaggevers van
kranten gingen er vóór hun
komst naar Amerika van uit dat
hun reportage ondergeschikt
zou zijn aan de verhalen over
de prestaties van Tiger Woods
op de British Open. Maar de
laatste dagen blijkt de strijd om
de titel 'beroemdste Amerikaan'
een nek-aan-nekrace tussen
beide sporthelden.
The New York Times combi
neert de beide verhalen van
daag op de eerste pagina van
het sportkatern. Dat kan mak
kelijk, want Woods en Arm
strong hebben nogal wat over
eenkomsten. Ze hebben beiden
een moeilijke jeugd gehad, zijn
op hetzelfde moment succesvol
in Europa en zowel Woods als
Armstrong staan onder con
tract bij Nike.
Het heeft er veel van weg dat
Armstrong in eigen land nu
waardering krijgt als sporter.
Vorig jaar na zijn eerste Tourze
ge genoot hij die vooral omdat
hij een ex-kankerpatiënt is. De
gekte die is ontstaan rond
sportcollega's als basketbal
grootheid Michael Jordan en
golfster Tiger Woods zal hem
echter bespaard blijven. „Ge
lukkig wel. Beroemdheid is
nooit mijn motivatie geweest,
geld evenmin. Als wielrenner
heb ik het geluk dat ik vaak een
zonnebril op heb en een helm.
Daardoor zijn we veel minder
goed herkenbaar dan een golfer
of basketballer. In Nice (waar
hij woont als hij in Europa ver
blijft, red.) zegt niemand iets als
ze me ontmoeten. In Austin
ook niet. Er zijn gelukkig altijd
plaatsen op de wereld waar nie
mand me kent."
Armstrong zei dat hij de
meeste concurrentie de komen
de jaren uit Spaanse (Beloki) en
Duitse (Ullrich) hoek verwacht.
Pantani noemde hij niet als een
kandidaat om hem af te lossen
als Tourwinnaar.
Wel herhaalde hij wat hij op de
rustdag over hem zei: „Ik res
pecteer hem als sportman, als
wielrenner, als klimmer, maar
een cadeau krijgt hij nooit
meer. Ik kijk uit naar de Tour
van volgend jaar."
Een ontroerde Lance Armstrong luistert naar het Amerikaanse volkslied, foto reuters stefano rellandini
ACHTERGROND
FRED SEGAAR PARUS
In de tijdrit van Freiburg naar Mulhouse
herstelde hij zich met een indrukwekken
de zege en voorkwam daarmee de
'schande' van een Tour zonder etappe
succes. Armstrongs terugval in de rit naar
Morzine, door hemzelf toegeschreven
aan geeuwhonger, was het enige mo
ment waarop werd getwijfeld aan zijn
heerschappij. Even, want zijn voorsprong
was zo groot dat Jan Ullrich zich geen il
lusies mocht maken.
Armstrong had een goede ploeg om
zich heen, de enige die compleet Parijs
haalde, een tactisch sterke ploegleider en
concurrenten die niet konden of durfden
aan te vallen. Dat Ullrich en Virenque op
de Joux-Plane bij hem wegreden, was
meer het gevolg van een terugslag van de
gele trui-drager dan van een aanval van
het duo.
Een uitzondering was Marco Pantani.
De Italiaan won twee bergetappes, wilde
in de rit naar Morzine de Tour doen ex
ploderen, maar blies zichzelf op. Pantani
voelde zich gekrenkt door Armstrong, die
de overwinning op de Mont Ventoux
schonk aan de Piraat. Nog afgezien van
de vraag of je dergelijke historische etap
pes moet weggeven, was het niet slim
van Armstrong dat zo opzichtig te doen
De Tour van een jaar geleden werd geregeerd door de angst voor een
herhaling van de schandalen van 1998, die van dit jaar door de hoop op
betere tijden. Op de fiets werd de Tour net als vorig jaar door dezelfde man
geregeerd: Lance Armstrong. De Amerikaan was op één dag na, zijn
inzinking op de Joux-Plane, dominant aanwezig.
en later te verklaren dat hij de rit makke
lijk had kunnen winnen.
De Amerikaan was hard op weg veel
vrienden te maken. Op Hautacam stond
hij op het punt Javier Otxoa bij te halen.
Maar hij bedacht zich. De klimmers van
Kelme kun je beter aan je zijde hebben
dan in het vijandelijke kamp. Diezelfde
gedachten had hij toen hij op de Mont
Ventoux naar Marco Pantani sprong.
Armstrong reageerde overspannen op de
woede van Pantani, die zich gekleineerd
voelde. Als de Italiaan volgend jaar terug
keert, en dat heeft hij voorspeld, begint
Armstrong in elk geval met één vijand.
Armstrong bleef deze Tour aantijgin
gen over het gebruik van ongeoorloofde
middelen, zoals vorig jaar door de krant
Le Monde, bespaard. Alleen Vincente Bel-,
da, ploegleider van Kelme, plaatste
vraagtekens achter zijn prestaties. Vol
gens Belda produceert een renner met
één testikel de helft minder testosteron.
Belda beweerde dat Armstrong een me
dische verklaring heeft die hem de vrij
heid verschaft testosteron te nemen.
De renners van Belda (Botero, Escartin,
Heras, Otxoa) voorzagen de Tour in de
Pyreneeën en de Alpen van glans. Dat
mochten ze overigens van Armstrong.
Hun individuele- en ploegentijdrit is zo
slecht ontwikkeld dat ze de achterstand
die ze op die disciplines oplopen op de
bergflanken onmogelijk kunnen goed
maken. Kelme eindigde wel als eerste in
het ploegenklassement. Een andere
Spanjaard, Joseba Beloki, uit de Festina-
ploeg, is bedreven in alle disciplines. Het
was dan ook niet vreemd dat Lance Arm
strong zaterdag zei dat hij in Jan Ullrich
en de Bask zijn belangrijkste rivalen voor
volgend jaar ziet.
De Spaanse klimmers zijn massaal ver
tegenwoordigd in de top van het klasse
ment. Beloki derde, Heras vijfde, Escartin
achtste, Mancebo negende, Beltran elfde
en Otxoa dertiende. Botero, de Colombi
aanse winnaar van de bolletjestrui (de
eerste uit het Zuid-Amerikaanse land
sinds Luis Herrera in '87) werd zevende.
Opvallend is dat coureurs die vorig jaar
nog hoog eindigden in het algemeen
klassement, zoals Zülle (tweede), Dufaux
(derde) en Casero (vijfde), deze Tour on
derweg afvielen.
Op het vlakke was het woord aan de
vluchters in plaats van aan de sprinters.
Er eindigden slechts vijf etappes in een
massaspurt. Dat kwam vooral door het
ontbreken van Mario Cipollini en Jan
Svorada. Zonder hen waren er twee ploe
gen (achttien renners) minder die belang
hadden bij een massasprint. Er waren
ook ploegen die een zieke of minder goe
de sprinter in hun midden hadden aan
wie ze geen volledige steun wensten te
geven. Dat het oude beeld werd doorbro
ken was ook te danken aan avonturiers
als Dekker, Botero en Agnolutto.
Volgend jaar zullen ze er ongetwijfeld
weer bij zijn. Dan start de 88ste editie van
de Tour de France op zaterdag 7 juli in
Duinkerken.
Twintigste etappe, Belfort - Troyes:
1 Zabel (Dui) 254,5 km in 6.14
(40.805 km/u), 2. McEwen (Aus),
Blijlevens (Ned), 4. Vainsteins Let),i
Van Heeswijk (Ned), 6. Mori (Ita), 7 F
ziks (Lit), 8. Magnien (Fra), 9. Hincap
(VSt), 10. Mengin (Fra), 11. Dun
(Fra), 12. Mattan (Bel), 13. Chanta
(Fra), 14. Guesdon (Fra), 15. Rodria#
(VSt). 16. Backstedt (Zwe), 17.
nusson (Zwe), 18. Virenque (Fra), Ij
Moreau (Fra), 20. Dekker (Ned), jj
Lotz, 51. Den Bakker, 88. Hoffmj
96. Knaven, 98. Moerenhout, 102 Ve
kamp. Uitgevallen: Boogerd (Ned).
Éénentwintigste etappe, Parijs-Parijs
1. Zanini (Ita) 138 km in 3.12.36.1
Zabel. 3 Vainsteins. 4. Rodriguez,;
Van Heeswijk, 6. Magnien, 7. Sim
(Fra), 8. McEwen, 9. Comesso (Ita), l(
Piziks, 11. Backstedt, 12. Rodrigu?
(Por), 13. Zberg(Zwi), 14. Hinault(Fn
15. Fagnini (Ita), 16. Ekimov (Rusi
17. Larsen (Den), 18, Mattan, 19. Mbj
nusson, 20. Moreau, 22. Hoffman,l\
Moerenhout, 89. Lotz, 93. Oekka
109. Den Bakker, 123. Voskamp 071
125. Knaven 0.39. Gediskwalificew
Blijlevens.
Eindklassement: 1. Armstrong (Va
92.33.08, 2 Ullrich (Dui) 6.02, 3.H
loki (Spa) 10.04, 4. Moreau 10.34,3
Heras (Spa) 11.50, 6. Virenque 13.2a
7. Botero (Col) 14.18,8. Escartin (Sra
17.21, 9. Mancebo (Spa) 18.09,3
Nardello (Ita) 18.25, 11. Beltran (Sd
21.11, 12. Hervé (Fra) 23.13, 13.Üj
xoa (Spa) 25.00, 14 Casas (Spj
32.04, 15. Vinokoerov (Kaz) 32.23
16. Conti (Ita) 34 18, 17. Van deWo
wer (Bel) 34.29. 18. Trentin
35.57. 19 Robin (Fra) 43.12, 20 Vi
heyen (Bel) 46.24, 49. Den I
1 46.17, 51. Dekker 1.51.27, 56.ld
2.02.04, 77. Moerenhout 2.3431
103, Van Heeswijk 2.54.50, 109. Kn
ven 3.02.09, 115. Voskamp 3.05.11
117. Hoffman 3.07.17, 126. t
Perraudeau 3.46.37. Uit eindklass
ment geschrapt: Blijlevens.
Puntenklassement: 1. Zabel 321 pi
ten. 2. McEwen 203, 3. Vainstei-
184, 4. Magnien 157, 5. Dekker 138.
Bergklassement: 1. Botero 347 punte
2. Otxoa 283, 3. Virenque 267, 4.K
vé 234, 5. Mattan 164, 18. Dekker6!
Ploegenklassement, zaterdag: 1. Fra
caise des Jeux 18.42 39. 2 Mapei,
Telekom, 5. Farm Frites, 10. Rjp
bank. Zondag: 1 Mapei 9.37.4
Memory Card, 3. Frangaise des Je.
10. Farm Frites, 12. Rabobank.
Ploegen, eindklassement: 1 Keta
278.10.47, 2. Festina 13.42, 3.1
nesto 18.21, 6. Rabobank 1 16.34,2
Farm Frites 6.45.01.
Jongeren, eindklassement: 1. Manes!
92.51.17, 2. Trentin 17.48, 3. Ni
mann (Dui) 33.57.
Eindklassement strijdlustigste renn
1. Dekker 99, 2. Botero 98, 3.
to (Fra) 79, 4. Durand (Fra) 77, 5. Vo
(Dui) 70.
parus rene banierink
In de voor hem al teleurstellen
verlopen Tour de France kra
Michael Boogerd afgelopi
weekeinde nog een trap na. E
Rabobank-kopman was zate
dag in de voorlaatste etappe b
trokken bij een valpartij i
moest na 63 kilometer de -|
staken.
Na een nacht ter observaü
in een ziekenhuis in Troji
mocht Boogerd gisteren na
huis, maar hij zal vanwege ee
dikke knie zeker een dag of«
absolute rust moeten houdi
„Ook daarna zal hij even ge
grote wedstrijden rijde
denkt Theo de Rooy. „We n
ten hem nu even met rust late
Naast die val heeft hij fya
maar ook vooral mentaal ef
behoorlijke knauw gekregi
deze Tour. Ik denk dat we gas
proberen hém voor de Row
van Nederland weer wedstri
klaar te krijgen." Die
over bijna een maand,
augustus in Den Bosch.
Zo kwam er een dramatis
eind aan een dramatische Tg
voor de Hagenaar. Hij was na
Frankrijk gekomen om a
minstens bij de beste tien inh
klassement te rijden. Stilletj
droomde hij nog van meer, 8
plek bij de eerste vijf. Maarfl
twee bergetappes (Hautaca
en Mont Ventoux) was al di
delijk dat zoiets er bij lange i
niet inzat. En dat was een"
selijke teleurstelling voor
ambitieuze Nederlander,
zich zeer verantwoordelijk vof f
als kopman van de ploeg.
Theo de Rooy realiseert z*
dat terdege. „We zijn met 8
ploeg naar de Tour gekomi
die rond Michael was opg
bouwd. Hij heeft de eerste w
steeds twee man om zich he
gehad. Er lag veel verantwol e
delijkheid op zijn schouders. 11
dat was een druk, maar hij
gewend daarmee om te
Michael heeft niet gebracht*1
we verwachtten, maar het ,n
voor hem geen zinloze Tour? 1
weest. Met zijn aanwezighi n
heeft hij een bijdrage gelen e
aan het succes. Doordat u
ogen op hem gericht wan
hebben de anderen meer n
heid gekregen. En dat heeft e
nodige resultaten opgelevti
dacht ik."
