Voorhout wil snel nieuwe sporthal springtij Duin Bollenstreek Brandweer Lisse geeft boetes voor loos alarm Een kleine eeuw Pennings bijeen in Noordwijkerhout - ZATERDAG 22 JULI 2000 Kwart uitrukken voor niets De Lissese brandweer wil zo snel mogelijk van het huidige hoge aantal loze brandmel dingen af. Dat zegt brand weercommandant J. Uitter- hoeve. Zijn korps rukte vorig jaar in totaal 114 keer uit, waarvan dertig keer voor niks. „Dat is ruim een kwart", be nadrukt Uitterhoeve. „Dat is te veel van het goede. Daar willen we vanaf." Volgens de Lissese brand weercom mandant is het hoge aantal loze meldingen onder dat nu al, alleen gebeurt dat nog niet of nauwelijks. Maar in de toekomst vragen wij 350 gulden schadevergoeding per loze melding. Hopelijk wor den alle installaties nu, met deze stok achter de deur, op topniveau gehouden." Het onderhoud en beheer van de installaties wordt vol gens Uitterhoeve regelmatig verwaarloosd. Bij slijp- en las- werkzaamheden moet bij beeld de regionale alarm centrale worden geïnfor meerd, zodat bij te Onderhoud alarminstallaties wordt vaak verwaarloosd gelijk brand alarm niet met- wijten aan achterstal lig onder- een de houd van brand de brandmeldinstallaties en weer in vol ornaat uitrukt. Het het beheer ervan. „En dat is melden van werkzaamheden de schuld van de eigenaren gebeurt zelden of nooit. „Ook die installaties. Zij i ten ervoor zorgen dat hun ap paratuur goed functioneert." Uitterhoeve gaat alle eige naren van dergelijke installa ties - veelal bedrijven - die zijn aangesloten op de alarm centrale van de regionale brandweer Rijnland in een brief op hun verantwoorde lijkheden en verplichtingen wijzen. „Dat is hard nodig. Vorig jaar hebben al die loze meldingen ons ruim 16.000 gulden gekost." Uitterhoeve wil loze mel dingen die het gevolg zijn van nalatigheid van de eigenaar van de brandmeldinstallatie gaan beboeten. „Officieel kan dat moet veranderen", aldus Uitterhoeve. De Lissese brandweercom mandant benadrukt ander maal dat hij de scepter zwaait over een vrijwillige brand weer. „Als mijn brandweerlie den regelmatig voor niks wor den weggeroepen van hun ge wone werk, is hun werkgever ook niet zo blij en gelukkig. Je bent als vrijwillig brandweer korps voor een belangrijk deel ook afhankelijk van de bereid willigheid van de werkgevers van de brandweermannen om hun personeel af te staan. Dan kun je het niet verkopen als je voor nop bent uitge rukt." 'Nederland werd te klein voor ons' „Nederland was te klein voor ons en we zijn over alle wind streken uitgewaaierd." De tal rijke nazaten van de Noordwij- kerhoutse veeboer Jan Pen nings, die aan het begin van de 20ste eeuw met Marie van Leeuwen zijn gezin stichtte, zijn het erover eens. Met zo'n grote familie moet je het wel 'verder op' zoeken. De achternaam Pennings is te vinden in Ameri ka, Canada, Australië, Enge land, Ierland, Italië, Zwitserland en zelfs Saoedi-Arabië. Maar ook in het hoge Noorden van Nederland kregen ze voet aan de grond. Jan en Marie kregen als rechtgeaarde katholieken elf kinderen en het aantal nako melingen is - in iets minder dan een eeuw - opgelopen tot ruim driehonderd. Dit weekeinde ko men er zo'n tweehonderdze ventig inclusief 'aanhang' in Noordwijkerhout bijeen, waar van zo'n honderd uit het bui tenland. Op het programma van de reünie staat een mis in de Jozefparochie, een diner in Leeuwenhorst en zondag een boottocht in de omgeving. Gisteren was het onthaal in boerderij Groeneweg aan de Zeestraat, daar waar het alle maal begon. Vier generaties Pennings. Van de zesentachtig- jarige 'Amerikaanse' Jacob, de laatste levende zoon van Jan en Marie, tot en met de eerste piepjonge achterachterklein kinderen. In het voormalig Koetshuis troffen ze elkaar, vro lijk lachend en snoepend van Hollandse appeltaarten, Ameri kaanse Hamburgers, Indische saté en natuurlijk bier. „Onze grootvader Jan kan trots zijn. Het is overweldi- Tot ieders verrassing maakte ook oom Jacob de overtocht uit Amerika. gend", zegt Stephanie, een van de tien kinderen van Jacob. De komst van haar vader is voor ie dereen de grote verrassing. Nie mand had verwacht dat hij de overtocht zou maken, maar drie dagen geleden boekte hij zijn ticket en hij nam de vol gende dag het vliegtuig. Helaas zonder zijn vrouw Annie, die vanwege problemen met haar knieën thuis moest blijven. Desondanks geniet hij overdui delijk van het grote weerzien met zijn familie. „Het is emo tioneel, je komt elkaar niet elke dag tegen", zegt hij in het Ame rikaans. Die taal ligt hem, na zoveel jaren, makkelijker in de mond dan het Nederlands. Jacob was een van de eerste kinderen van Jan en Marie die Nederland verliet. In de jaren dertig voerde hij samen met broer Koos een bollenbedrijf. Koos teelde de bollen, Jacob werd bollenreiziger 'op Ameri ka'. „Ik zou in 1940 terugko men, maar toen Hitier Rotter dam bombardeerde maakte het schip rechtsomkeert." Bollenreizigers hebben de naam avontuurlijk te zijn en FOTO MARK LAMERS over een dosis doorzettingsver mogen en een gezonde brutali teit te beschikken. Maar dat blijkt bij navraag een gemeen schappelijk kenmerk van alle Penningsen te zijn. „Ondernemend, een groot vermogen om zich aan te pas: sen, en internationaal opere rend. Misschien hebben we dat wel gemeen", vermoedt organi sator van de reünie Jan Pen nings, zoon van Jacob's broer Qurinus. „En koppigheid", vult zijn nicht Stephanie aan. „Dat kan goed en slecht uitpakken." Haar broer Steve ziet ook een verwantschap in de uiterlijke trekken. „Als ik zo om mij heen kijkt, valt me het ronde gezicht, het kuiltje in de kin en het blonde haar op", zegt hij. „En het lachen is typisch Pennings. Gisteravond heb ik met Mark en Ben, de zonen van Koos, de avond doorgebracht. Dat was een en al lachen en oude verha len vertellen." Oude verhalen zijn er genoeg, om te beginnen over het leven op de boerderij, waar nu nog Annie, de weduwe van Jacobs broer Adriaan, en haar dochter wonen. Gisteravond kregen de nazaten een uitgebreide rond leiding door de stallen, de kaas makerij en het woonhuis, waar van het voorste gedeelte dateert van 1786. De naar Oldenhave (Groningen) uitgeweken Jan Pennings, ldeinzoon van Jan en zoon van Adriaan, sliep er vroe ger met zijn broers op de zol der. „Dikwijls lagen we met drie jongens in één bed. En de meis jes, in ons gezin zeven, sliepen met elkaar in het voorkamertje. Die hadden het minder riant dan tante Pietje Pennings, de enige dochter van Opa Jan. Zij had deze kamer alleen voor zichzelf." In de zomer had niemand veel ruimte. „Omdat iedereen op het land werkte en daarom vies was, ging het grote huis dicht", legt Adriaans naar Ca nada geëmigreerde dochter Riet uit. „Dan woonden we in het zomerhuis, dat maar uit één ka mer bestond. We woonden, aten en poepten in dezelfde ruimte. Dat kan tegenwoordig niet meer." De gemeente Voorhout wil volgend jaar al beginnen met de bouw van een sportzaal in Voorhout-Noord. Deze sportzaal met twee velden is geschikt voor trainingen en Wedstrijden. Daarnaast kan hij dienen als ruimte voor gymonderwijs van de school die - volgens de planning in 2004 - naast de sportzaal komt. Deze school zal zo'n 10 a 11 groepsruimten bevatten. Hooghkamer (vanuit het cen trum links van de Jacoba van Beierenweg) het ruimtegebrek van de sporters grotendeels moeten oplossen. De bouw van de sporthal in Hooghkamer is gepland tussen 2001 en 2003. Deze moet de huidige sporthal De Gaasbak in het stations kwartier vervangen. Op die plaats komen kantoren en ap partementen. De geplande gymzaal in het schoolverzamelgebouw Hoogh Dit staat in de aangepaste (con cept-) voorzieningennota, die kort geleden is verschenen. De problematiek rondom de ac commodatie vpor de binnen sport was een van de belang rijkste redenen om de voorzie ningennota te actualiseren. De nota stelt dat de nieuwe sportzaal en een sporthal in het toekomstige plangebied Teijlingen vervangt de huidige Linnaeuszaal in het Boerhaave- kwartier. Het nieuwe gebouw moet begin 2001 gereed zijn. Deze gymzaal kan 's avonds worden gebruikt voor ongeor ganiseerde recreatiesport. Zowel de sportzaal in Voor hout-Noord als de gymzaal in het scholengebouw komt voor rekening van de gemeente. De financiering en exploitatie van de sporthal in Hooghkamer wordt, zo wil het gemeentebe stuur, een particulier initiatief. In de nota staat dat 'een con crete partij de mogelijkheden onderzoekt om een grootschali ge accommodatie te realiseren waarin behalve een sporthal ook een hotel en enkele andere functies kunnen worden onder gebracht'. De gemeente Voor hout wil nog dit jaar uitsluitsel. De binnensporters zijn niet erg te spreken over de nota. Woordvoerder Frans Mens: „Dit schiet niet op. Wat moet je met zo'n nota? Het tijdpad is ongeloofwaardig. De gemeente moet eerst nog de grond ver werven en de bestemmings plannen opstellen. Ook is er geen financiële onderbouwing. De gemeente heeft geen geld, zeker niet na de extra uitgave aan het schoolverzamelgebouw in Hoogh Teijlingen, en geen grond. We voelen ons heel dui delijk in de kou gezet." Mens wijst bovendien op een probleem voor de scholen. „De scholen in Oosthout moeten straks voor hun gymlessen naar de sporthal in Hooghkamer, meer dan een kilometer lopen, dat is wettelijk verboden." Mens vindt daarom nog steeds dat de oplossing voor zo wel de binnensporters als de Oosthoutscholen gelegen is in de bouw van een sportzaal in het Boerhaavekwartier, op de oude gemeentewerf die bin nenkort vrijkomt. „Daar heeft de gemeente grond, en het be stemmingsplan hoeft niet te worden gewijzigd. Er kan zo ge bouwd worden." Mens denkt verder dat de uitbreiding van de sportaccommodatie nog steeds niet voldoende is. „Jaren gele den hadden we voor zesdui zend inwoners een sporthal en een gymzaal (Linnaeuszaal). Nu hebben we dat nog steeds voor 13.000 inwoners. We groeien naar 18.000, en dan hebben we welgeteld één sportzaal erbij." Katwijk heeft het door. Toeristen maken meer kapot dan je lief is, toeristen en dagjesmensen moeten geweerd worden. Een invasie van tientallen onge node badgasten overspoelt 's zomers het normaal gesproken zo rustige, bedaarde vissers dorp. Vanwege de toeristen zijn historische gevels behangen met schreeuwende reclamebor den, vanwege de toeristen heeft Katwijk meer dan één kroeg no dig - anders kun je als authen tieke Katwijker nergens meer heen -, vanwege die toeristen staan er uitspanningen langs de stranden. Een beetje in stilte jutten is er niet meer bij. Tegen die rattenplaag, tegen zo'n kudde sprinkhanen helpen kleine speldenprikjes niet. Dat moet meteen maar rigoureus Worden aangepakt. In Florida hadden ze daar een jaar of vijftien geleden een op lossing voor. Iedereen met een hawaïshirt, een korte broek en een fototoestel van de weg ram men en beroven - of erger. Maar die werkwijze is niks voor het nette Katwijk En gelukkig kan het ook anders. Zelfs de strandtenthouders helpen dit jaar mee. Handdoek neerleggen? Kost geld. Windschermpje opzetten? Kost nog meer geld. Biertje op het strand? Ontzettend duur. Borreltje ernaast? Gaat een for se boete opleveren. Zo, dat is één. Dat strand is leeg. Nu de kroegen nog. Gelukkig - nou ja, gelukkig, het was natuurlijk een enorme te leurstelling - werd Koninginne dag in Katwijk een puinhoop. Kroegen gingen een half uur te laat dicht. Da's toch minstens twee bier per persoon te veel, dat kan toch niet Het jongeren- Toch wel een veilig idee. De brandweer in Katwijk en die in Noordwijk hebben sinds gisteren ieder een nieuw redvoertuig. Dat is brandweerjargon voor een ladderwagen. En voor een nog veiliger gevoel: de twee belangrijkste mannen van de hele Duin- en Bollenstreek behouden het overzicht Springtij kan met een ge rust hart op vakantie, even lekker die SDB-crisis vergeten. Welke crisis, zegt u? Goed zo, dat is de juiste stemming. Eind augustus zijn we terug. Maar we blijven in de buurt, hoor. Voor noodgevallen. FOTO MARK LAMERS had de muziek te hard staan. Dat trekt ongewenste su jetten aan als vliegen op de stro., eh, stroop. (Kunnen die' jongeren trouwens niet ook weg?) En tot overmaat van ramp sneuvelde een bierglas. Midden op straat! Als daar net een kind was gestruikeld, of een omaatje had willen oversteken, dan wa ren de gevolgen niet te c geweest. Wat een geluk dat e net op dat tijdstip - welnee, z laat was het helemaal niet - geen bejaarden en kinderen rondwandelden. Harde muziek, dronkelappen, vernielingen... Een mooi ex cuus. Eerder sluiten, die han del. Streng doch rechtvaardig. Dat is twee. Zo, als nu nog een toerist Kat wijk verkiest boven Noordwijk, Scheveningen, Zandvoort enzo voort, dan weten wij het ook niet meer. Katwijk is veilig. Tot dat bordeel er komt. Les één „Gpedemorgen allemaal. Zoals jullie zien is het nog een beetje behelpen hier. Maar ik ben blij dat jullie terug zijn en ik hoop dat jullie een leuke va kantie hebben gehad. We heb ben nog geen boeken tot onze beschikking, maar ik heb toch wel een leuke opdracht voor jullie. Het is een soort raadsel en het speelt hier in Noordwijk. Let goed op, ik lees het maar één keer voor. Er was eens een school, laten we hem het Kleibintje noemen, daar kwamen zoveel leerlingen naartoe dat er een extra lokaal nodig was. Ze kregen toen eerst een hele tijd ruzie met de bu ren, en de buren weer met de wethouder, maar daar gaat het nu niet om. Negen maanden, let wel: ne-gen maan-den later kregen ze één noodlokaal. Precies in die negende maand bleek dat het Kleibintje nog een lokaal tekortkwam. Bovendien moest het noodlokaal weg. Twee lokalen hadden ze dus nodig. Dat werd ook weer ruzie, maar dat mag je meteen weer vergeten. Na bijna zes maan den had het gemeentebestuur de nood opgelost. Net toen iedereen op vakantie wilde, brandde er vervolgens een school af. Iedereen moest huilen en niemand had ruzie, maar dat doet er nu even niet toe. Binnen tien dagen, ja jon gens en meisjes, tien dagen, had de wethouder die in Noordwijk over onderwijs gaat, zes lokalen geregeld voor deze school. Hij Uet hun buren ver huizen naar Noordwijkerhout, en de leegkomende lokalen wa ren voor de afgebrande school. Zes lokalen dus, in tien dagen. Je voelt de vraag al aankomen, natuurlijk: Hoe kan dit? Om het jullie niet al te moeilijk te maken, is het een meerkeu zevraag. Komen ze. a. In de vakantie heeft niemand zin om ruzie te maken. b. In Noordwijk maken ze al leen ruzie over kleinigheden. c. Wie wil er nou niet naar Noordwijkerhout verhuizen? d. Koos Smit is een snelle leer ling. e. Brand heeft meer zin dan ru zie. O ja, er zijn meerdere antwoor den mogelijk." tdeLeidsch Dagblad 4 HCHIlïVIïN ANN01900 Maandag 23 Juli..... INGEZONDEN - Mijnheer de Redacteur! Mag ik s.v.p. voor het volgende een plaatsje in uw blad? Onlangs is er vanwege de gezondheidscommissie een onderzoek ingesteld naar de woningen in de Rijndijkstraat. Ik geloof wel, dat die woningen, als zijnde naar de laatste verordeningen gebouwd, aan de eischen zul len hebben voldaan. Maar nu weet ik niet of bij dat onderzoek ook de aandacht is gevestigd op de sloo- ten daarachter, vooral die aan de westzijde. Want die zijn allesbehalve geschikt tot bevordering der ge zondheid, vooral in deze warme dagen. Nu is het zoo, dat die slooten aan niemand en aan Jan en alleman behooren, d.w.z. voor de helft aan de verschillende huiseigenaren uit die straat en voor de helft aan den eigenaar van het daaraangrenzend stuk teelland, zoodat dit het ter reiniging onderhan den nemen, zeer bemoeilijkt. Ik geloof niet, dat de gemeente hier tusschen beide zal kunnen treden. Dus wat hieraan te doen? Op den duur wordt het natuurlijk hoe langer hoe erger met die slooten, en zal die toestand geheel on houdbaar worden. Daarom wenschte ik door middel van dit schrijven op bovenstaande de aandacht te vestigen van be voegde autoriteiten. Mogelijk weten zij het middel te vinden ter afdoende verbeteri ng. ANNO 1975 Dinsdag 22 juli LEIDEN - De Leidse brandweer heeft gisteren een onderzoek ingesteld naar de stevigheid van een schoor steen op een van de huizen op de hoek van de Lokhorststraat en Pieterskerkgracht Vorige week sloeg daar de bliksem in en het vermoeden bestond dat de grote schoorsteen daardoor uit het lood was komen te staan en instortingsgevaar dreigde. FOTO ARCHIEF LEIDSCH DAGBLAD WASSENAAR - Bij het begin van de gemeenteraads vergadering van gisteravond heeft burgemeester mr. K. Staab er aan herinnerd, dat het op woensdag 23 juli precies 50 jaar geleden is, dat Huize De Paauw officieel in gebruik genomen werd als raadhuis van de gemeente Wassenaar. Dat gebeurde tijdens een bijzondere vergadering van de gemeenteraad, die o.m. werd bijgewoond door een groot aantal schen kers van cadeaus voor de inrichting van het nieuwe raadhuis en door een vertegenwoordiger van de mi nister van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen. De burgemeester, Jhr. B. Ph.S.A. Storm van 's Gra- vesande hield een 'rede tot plechtige opening van het nieuwe gemeentehuis', zoals het in de agenda vermeld stond. LEIDEN - Aan de Haagsche Schouw tegenover mo tel Holiday Inn staat al sinds de jaren voor de Twee de Wereldoorlog een aantal betonskeletten. Eens j waren er plannen om daar een viaduct te bouwen en een weg naar Leiden aan te leggen. Nog voor de vol- tooing van het bouwwerk waren de inzichten zodanig gewijzigd dat de werkzaamheden werden gestopt. Sinds die tijd is er over gefilosofeerd, wat er met het half afgebouwde viaduct gedaan zou kunnen wor den. Een van de plannen is geweest om er kunste naars op los te laten met beitel en hamer zodat er beeldengroepen van gemaakt zouden kunnen wor den. Nu is besloten een gedeelte van de staketsels toch nog een nuttige bestemming te geven. De voet balvereniging DOCOS die in de Mors drie voetbalvel den en een halfverhard trainingsveld met bijpassen de kleedgelegeheden krijgt, gaat het meest comple te gedeelte ombouwen tot een clubgebouw. De plan-I nen hiervoor verkeren nog in een beginstadium.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2000 | | pagina 17