Strak geregisseerde show van Tina Turne Kinderen schrijven boek op Internet Nachtmerrie ten ein< voor Henk Helmanti Yakuza: Japanse maffia Cultuur Kunst tt WOENSDAG 19 JULI 2000 Andere Paul Young overleden leiden In het bericht over het overlijden van Paul Young, zan ger van de popgroepen Sad Café en Mike and the Mechanics, is gisteren een storende fout geslopen. De nummers 'Love of the common people' en 'Wherever I lay my hat' zijn per abuis aan hem toegeschreven. De Paul Young die daarmee in de jaren '80 hits scoorde is nog springlevend. Vondelprijs voor Sem Dresden Amsterdam De Alfred Toepfer Stiftung te Hamburg heeft de jaarlijkse Joost van den Vondelprijs 2000 toegekend aan de Ne derlandse essayist Sem Dresden. De Duits-Nederlands-Vlaamse jury roemt Dresden om zijn 'uitmuntende essayistische werk'. Volgens de jury komt daarin 'levenswijsheid, een soevereine blik en humanitair engagement' sterk naar voren. Tot de meest recente werken van Dresden behoren 'Vervolging vernietiging literatuur' en 'Het vreemde vermaak dat lezen heet'. De prijs van 20.000 euro (45 duizend gulden) wordt op 24 november uit gereikt in Münster. Eerder winnaars zijn onder anderen de his toricus Von der Dunk, de choreograaf Kylian en de acteur-regis seur Croisset. Spaanse dichter Valehte gestorven madrid De Spaanse dichter Jose Angel Valente, die met zijn mystieke en metafysische gedichten tientallen literaire prijzen won, is gisteren op 71-jarige leeftijd in Genève aan kanker over leden. Valente kreeg meteen al lovende kritieken toen hij in 1947 op 18-jarige leeftijd debuteerde. Hij studeerde rechten in Spanje en letteren in Oxford en publiceerde gedichten terwijl hij functies bekleedde bij de Spaanse overheid, de Verenigde Na ties en aan de Universiteit van Califomië in Irvine. Hij schreef in het Spaans en in het Galicisch, de taal van het gebied aan de Spaanse noordwestkust waar hij woonde. Hij won onder meer de Poëzieprijs Reina Sofia. Architect Saénz de Oiza overleden madrid De vooraanstaande Spaanse architect Francisco Javier Saénz de Oiza is gisteravond op 81-jarige leeftijd overleden aan de gevolgen van kanker. Saénz de Oiza won talrijke nationale en internationale prijzen en gold als een van de grootste heden daagse architecten van zijn land. Rafael Moneo was een van zijn leerlingen. Saénz de Oiza begon zijn loopbaan met het ontwer pen van sociale woningbouw in de Spaanse hoofdstad. Tot zijn bekendste werken behoort de torenflat van de Bank Bilbao Viz- caya (BBV) in Madrid. Ook werkte hij mee aan de wereldten toonstellingvan 1992 in Sevilla. Terminator 3 zonder regisseur los angeles Regisseur James Cameron van de eerste twee Ter minator-films heeft definitief besloten dat hij niet beschikbaar is voor Terminator 3. Ook zijn vriend Arnold Scharzenegger, die net als in de vorige Terminator-films de hoofdrol speelt, kon Cameron niet ertoe overhalen opnieuw de regie op zich te ne men, zo meldt Hollywood Reporter. De producenten zijn nu op zoek naar een andere regisseur. Gedacht wordt aan Roland Em merich (Independence Day), Ridley Scott (Gladiator) of David Fincher (Fight Club). pop recensie certmeuer Concert Tina Turner band, met vooraf het Australische Taxiride en daama John Fogerty Gehoord 18 juli. Drafbaan Stadspark Groningen Eigenlijk was het wachten na tuurlijk op dat ene moment. Dat ene duet. Proud Mary, door de maker ervan én de vrouw die er de grootste hit mee had. John Fogerty en Tina Turner. Zelfs in forums op Internet werd erom gevraagd. Zover kwam het niet, gisteravond in het Stadspark in Groningen. Maar verder hoort u van mij geen wanklank. Want La Turner weet natuurlijk wel hoe ze een wervelende show moet neerzet ten. Gelikt toch ook wel een beetje, natuurlijk, en naarmate je verder van het podium kwam zelfs wat saai. De afstand, hè. En omdat ze op het podium net niet die verrassende elementen in huis heeft die een concert wat extra's geven. Eigenlijk kwam ik vooral voor John Fogerty. Slechts vijf jaar jonger dan Turner en ongetwij feld een stuk armer. Hoewel, hij schreef natuurlijk veel meer liedjes, en als Creedence Clear water Revival er in de korte tijd van zijn succesperiode geen hit mee scoorde, deden anderen dat later wel. Status Quo, Bonnie Tyler en Tina dus. En een van de meest memorabele momenten tijdens live concerten van Bruce Springsteen is zijn uitvoering van Rockin' All Over The World, toch? Ik bedoel maar. Die Fo gerty, die met het grootste ge mak de mooiste liedjes uit zijn houthakkershemd toverde, die wil je wel eens live zien, zeker nadat hij twee jaar geleden met Premonition een opvallend sterk live album maakte. In Groningen blijkt hij iets te overdrijven ("You're a wonder ful audience', terwijl alleen de voorste tien rijen klappen), is het geluid niet helemaal je- van-het (de vreselijk lelijke bassdrums en de benepen stem van John in akoestisch gespeel de nummers als Have You Ever Seen The Rain?), maar zijn ge weldige, bijna zorgeloos klin kende, liedjes maken zo'n con cert toch aantrekkelijk. Maar als het om show gaat, is de 60-jarige La Turner onklop- baar. Een hele verzameling klassemuzikanten om zich heen verzameld, dansers ook, een geweldig decor, een stuk of wat omkleedpartijen en drie (te kleine) beeldschermen voor de mensen verderop op het veld. Overal is aan gedacht. Laat dat maar aan moeders over. Iets te strak geregisseerd misschien, iets te krijserig ook hier en daar. Maar de eeuwige onschuldige glimlach van Tina en de korda te manier waarop ze nog immer over het podium scheurt, voor komen dat je je daar ook maar één moment aan ergert. En wat de liedjes betreft, sommige daarvan staan al veer tig jaar als een huis (A Fooi In Love). En daar - het zal u niet verbazen - veranderde in Gro ningen niets aan. Het is opval lend dat ze tijdens de Twenty Four Seven Millennium Tour verhoudingsgewijs weinig van haar laatste album speelt. Maar ja, een optreden van Tina zon der River Deep, Mountain High, zonder Private Dancer en Let's Stay Together, zonder een Beatles-cover (Help), zonder een Otis Redding-ding (Try A Little Tenderness) en zonder Proud Mary, dat is natuurlijk geen Tina Turner-concert. Al leen, dat nummer zonder John Fogerty - dat is zónde. Nu heb ik nog helemaal niks gezegd over het afsche Tina. Over dat ze er na de brui aan geeft. Over geen tournees meer doe misschien nog één optn met Mick Jagger of zo, la gens. Maar dat is het dar to. Tina stopt ermee. 0 ja? Hoe vaak hebben i haar eerder horen gen? Nou dan. Kinderen zonder vakantieplan nen kunnen deze zomer mee schrijven aan het Gouden Muis Vakantieverhaal. Het Gouden Muis Leesbevorderingsproject op Internet biedt kinderen tus sen tien en vijftien jaar zo een kans de zomermaanden crea tief te overbruggen. Het Gouden Muis-project startte in april 1999. Sindsdien staat er elke maand een schrij ver centraal aan wie kinderen via Internet vragen kunnen stel len. In de zomermaanden is het echter moeilijk daarvoor een auteur te pakken te krijgen. Het vakantieverhaal moet de leegte vullen. Kinderboekenschrijfster Vivi an den Hollander schreef het eerste hoofdstuk van het Va kantieboek. Kinderen moeten het verhaal afschrijven. Elke week wordt er uit de ingezon den vervolgverhalen een nieuw hoofdstuk gekozen. Aan het eind van de zomer moet het af zijn. Het tweede hoofdstuk staat inmiddels al op Internet. Gou den Muis kon daarvoor kiezen uit ongeveer vijfentwintig in zendingen. „Wij letten er bij de beoordeling vooral op of het hoofdstuk aansluit op het ver haal", zegt Jeanine van Andel van IT-bedrijf vx8000, dat sa men met de Stichting Lezen het Gouden Muis-project opzette. Den Hollanders hoofdstuk moest aan soortgelijke criteria voldoen. „Het belangrijkste was dat mijn hoofdstuk een open eind had, zodat het verhaal ge makkelijk vervolgd kon wor den", zegt de schrijfster. Het verhaal gaat over acht tien kinderen die op kamp gaan. Als de groepsleider na gaat of iedereen er is, blijkt er een meisje weg te zijn. Daar be gint het tweede hoofdstuk, ge schreven door een veertienjari ge jongen. De wending die hij aan het verhaal heeft gegeven, is een andere dan Den Hollander be dacht had. „Ik had natuurlijk wel een idee over hoe het ver haal verder zou kunnen gaan. In mijn hoofd was ze heel ver wend en vond ze dat kamp niks. Ze zou op allerlei manie ren proberen naar huis te gaan." De jongen die het vervolg- hoofdstuk schreef, dacht daar anders over. Het meisje is vol gens hem op kamp gestuurd, omdat ze van de dokter moet stoppen met roken. Dat is ech ter moeilijk en ze is naar het dorp vertrokken om stiekem een paar trekjes te nemen. De andere kinderen besluiten haar te gaan helpen. Hoe ze dat gaan aanpakken, zegt de jeugdige schrijver niet. Dat laat hij over aan de auteur van het volgende hoofdstuk. Meedoen kan via internet: http://www.goudenmuis.nl Bonsai, aikido, origami. In het kader van vier eeuwen betrekkingen is 2000 uitgeroepen tot Japan-jaar. Een uitgelezen moment om een aantal typisch Japanse cultuuruitingen eens kort onder de loep te nemen. In aflevering 15: yakuza Vingerprothesen doen het goed in Japan. Vooral ex-gangsters zijn flinke afnemers van deze kunstvingers. En dat is niet zo vreemd in een land waar een vin gerstompje gelijk staat aan een stropdas voorzien van bedrijfslogo. Maar dan wel een die je voor de rest van je leven brandmerkt als lid van de grootste criminele organisa tie van Japan: de yakuza, oftewel de Japanse maffia. Een organisatie die op het hoogtepunt van zijn macht, zo rond de jaren zestig, met 184.000 leden uit een complete legermacht bestond. Het ritueel van het eigenhandig verwijderen van de vingertop, yu- bitsume genaamd, is nauw verwe ven met het onstaan van de yakuza in de 18de eeuw. De voorgangers van deze Japanse gangsters waren beroepsgokkers die ceremonieel het topje ^van hun vinger ver wijderden wanneer ze hun schulden niet konden betalen. En dat kon het verschil tussen leven en dood betekenen in een situ atie waarin ze het zwaard moesten han teren. In diezelfde periode kwam ook de geuzen naam 'yakuza' in zwang voor deze zwendelaars. Bij het kaartspelletje dat ze speelden, een Japanse variant van blackjack, krijgt iedere deelne mer drie kaarten, waarvan de punten bij elkaar worden op geteld. Het tweede cij fer van het puntento taal bepaalt de eindscore. Twintig (20) punten geeft dus de laagst mogelijke score: nul. Eén zo'n verliezende combinatie is acht-drie-negen, op zijn Japans ya- O z O O O 1- N O BI tal O -1 u> tal U Henk Helmantel in zijn atelier met de gestolen werken. Onder hun donkere maatpakken zijn yakuza-leden vaak van top tot teen bedekt met tatoeages. foto afp ku-sa, een woord dat al snel in zwang kwam voor iets zonder waarde. En dus ook voor de gok kers, het uitschot van de maat schappij. Hoewel het kaartspel inmiddels is verdwenen, zijn de naam en het yubitsume-ritueel gebleven. Alleen heeft het verwijderen van de vin gertop sinds zwaarden door explo sieven en pistolen zijn vervangen nog slechts symbolische waarde. De yakuza die vandaag de dag yu bitsume pleegt, doet dat als boete doening voor een stommiteit en als teken van loyaliteit aan zijn baas. Want aan de macht van het yaku za-hoofd, de zogenaamde oyabun, valt niet te toornen. Als een vader waakt hij over zijn 'kinderen', die hij advies, bescherming en hulp geeft. Zij zweren op hun beurt on voorwaardelijke trouw aan hun oy abun en knappen zonder morren ieder klusje voor de grote baas op. Vanaf het moment dat de kopjes sake, Japanse rijstwijn, met de oy abun zijn uitgewisseld, is vaders wil wet. De deuren van de maatschap pij zijn definitief dichtgetrokken. Om dat te benadrukken, bedekken yakuza-leden zich van top tot teen met tatoeages, het symbool van de outcast. Een tijdrovende aangele genheid: het aanbrengen van een rugdekkende tatoeage neemt zo'n honderd uur in beslag. Meestal gaan deze versierselen echter ver scholen onder donkere pakken en hagelwitte overhemden, die bij de vaste yakuza-outfit horen. Net zoals de donkere zonnebrillen en kortge knipte kapsels. In het Japan anno 2000 is de yaku za echter steeds minder gebaat bij een opvallend uiterlijk. Sinds het begin van de jaren negentig treedt de Japanse overheid hardhandig op tegen de gangsters. Veel yakuza-le den kiezen dan ook eieren voor hun geld en gaan op zoek naar een fatsoenlijke baan. En dan is zo'n vingerprothese geen overbodige luxe. ropy van der pols De politie van Groningen heeft alle 37 gestolen schilderijen van de Groningse schilder Henk Hel mantel teruggevonden. De werken, met een ge schatte waarde van 1,5 miljoen gulden, werden in februari gestolen uit het atelier van de schilder in Westeremden. De politie heeft meerdere da ders aangehouden. Kort na de diefstal eiste een onbekende telefo nisch losgeld voor de verdwenen schilderijen. Maar sindsdien werd van die persoon niets meer vernomen. Helmantel (1945) is een figuratieve schilder, die werkt in de traditie van de 17e eeuwse Neder landse schilders. Hij is bekend om zijn stillevens en kerkinterieurs. De werken worden geken merkt door soberheid en aandacht voor het ver gankelijke. Nu de 37 gestolen schilderijen van Henk Helmantel terecht zijn en de dieven en af persers vastzitten, is er voor de fijnschilder en zijn gezin een einde gekomen aan een zwarte pe riode. „Misschien heb ik de dieven wel koffie gege ven", zei Henk Helmantel voorafgaande aan de persconferentie over zijn gestolen, maar weer te ruggevonden schilderijen. Maandagavond heeft de politie drie vrouwen (van 18, 23 en 40 jaar) en twee mannen (van 19 en 31 jaar) opgepakt die hebben geprobeerd Helmantel af te persen met de gestolen schilderijen. Bij huiszoekingen in Rijssen en Almelo zijn alle gestolen schilderijen teruggevonden. Daarmee is een einde gekomen aan een git zwarte periode voor de familie Helmantel uit Westeremden, die begon op 25 maart 2000 met de ontdekking dat er 's nachts 37 schilderijen, wat antiek en twee beelden waren weggenomen uit de expositieruimte naast het huis van Hel mantel. Geschatte waarde: anderhalf gulden. Het begin van een angstige tijd, waa mantel zich voortdurend het hoofd braki er met zijn schilderijen gebeurd zou kuni Ondertussen had hij mensen over de vloA expositieruimte en hingen er expositie! Rembrandthuis in Amsterdam en tl Klooster Ter Apel. „Dwars door alles heel ten wij de indruk wekken dat er nietsi hand was." Die houding was nodig om derzoek niet in gevaar te brengen dat ai schermen volop in gang was. „Buiten oi was niemand op de hoogte van wat er was." Kort na de roof meldde zich een afpel telefoon. „Mijn dochter was alleen thui vrouw en ik zaten in de kerk. Mijn docht bedreigd. Voor een bepaald bedrag zou alles terugkrijgen." Nog twee keer belden ven terug. Toen werd het stil. Het politi dat onder codenaam Het Egeltje, naar een lievelingsschilderijen van Helmantel, ope werd afgebouwd, het onderzoek liep dooi Afgelopen woensdag meldden de a zich ineens opnieuw. Ze wilden driehonC zend gulden in ruil voor de schilderijea tiek en de beelden. De overdracht van van het aantal gestolen schilderijen die dagavond plaats had moeten vinden, ma in de aanhouding van een man en eer Later werden bij huiszoekingen drie an< dachten aangehouden. De resterende s( en werden teruggevonden. Helmantel toonde zich opgelucht. Hi de politie voor hun 'kunde en creativitei wil de inbrekers complimenteren omd voorzichtig met mijn schilderijen zijn gaan."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2000 | | pagina 16