Ungerer verslaat grote mannen
Mika Hakkinen blaakt
het zelfvertrouwen
Sport
Margriet Matthijsse
ijkt niet te stoppen
Gal scheurt knieband
Olyslager wil
werk Twente
Met Verstappen wil
het maar niet lukken
BANDAG 17 JULI 2000
Denilson voor recordbedrag verhuurd
j-viLLA* De Braziliaanse international Denilson is door zijn
lub Betis Sevilla voor een recordbedrag verhuurd aan Flamen-
-o. Tegen betaling van 6,4 miljoen gulden mag de Braziliaanse
'lub één seizoen gebruik maken van de diensten van Denilson.
'wee jaar geleden nam Betis Sevilla de Zuid-Amerikaan over
ran Sao Paulo. De Spaanse club, afgelopen seizoen gedegra-
leerd uit de Primera Division, telde toen 70 miljoen gulden
voor de transfer neer.
Vuno Gomes naar Fiorentina
ikxabon Aanvaller Nuno Gomes verlaat Benfica voor de Itali-
^anse voetbalclub Fiorentina. De Portugese international, op
Euro 2000 goed voor vier treffers, zou volgens onbevestigde be
ft richten zo'n 44 miljoen gulden hebben gekost. Bij Benfica had
- Gomes nog een contract tot en met 2002. Nog niet bekend is
voor hoe lang de 24-jarige spits tekent in Florence. De interna
tional is voor acht maanden geschorst voor zowel interlands als
internationale UEFA-wedstrijden. Deze straf legde de UEFA
hem op nadat Gomes na de verloren halve finale tegen Frank
rijk de scheidsrechter had belaagd. Ook twee teamgenoten wer-
yl den langdurig geschorst. Gomes is in beroep gegaan tegen de
schorsing.
Bekerschorsing Barcelona opgeheven
Barcelona FC Barcelona mag komend seizoen toch aan de
strijd om de Copa del Rey, de Spaanse beker, deelnemen. Voor
zitter Villar van de Spaanse voetbalbond kondigde zaterdag de
gratie aan voor de Catalaanse club. Barcelona werd de afgelo-
iQ. pen voetbaljaargang voor een seizoen geschorst (en kreeg een
boete) toen het weigerde voor de return van de halve finale te
gen Atletico Madrid aan te treden. De club, toen nog onder de
technische leiding van Louis van Gaal, voerde aan dat ze te wei-
nig spelers ter beschikking had om een representatief elftal op
de been te brengen vanwege interlandverplichtingen.
rantie op olympisch goud heb
ik daarmee natuurlijk niet. Er
kunnen in Australië nog gekke
dingen gebeuren op het water."
Voor Matthijsse, die komen
de weken vakantie viert in Ne
derland voordat ze naar Sydney
vertrekt, was het haar derde Eu
ropese titel. In 1997 en 1999 be
machtigde ze eveneens goud.
Haar erelijst telt verder twee
wereldtitels, een zilveren me
daille bij de Olympische Spelen
in Atlanta en overwinningen bij
de zeilweken van Medemblik
(twee) en Hyères (twee). „Win
nen verveelt nooit", constateer
de de 'veelvraat' nuchter.
MatthijssQ sluit in Sydney
haar succesrijke loopbaan af in
de Europe-klasse. In een ande
re olympische discipline, wel
licht de 470 wil ze nieuwe uit
dagingen aangaan. In de 470-
klasse komt ze Brouwer, die
zich voor dit onderdeel wel wist
te kwalificeren, opnieuw tegen.
Daarnaast wil de beste zeilster
van de wereld (in 1999) een stu
die fysiotherapie beginnen.
Matthijsse: „Na negen jaar in
de Europe-klasse heb ik het wel
gezien. Ik wil niet heel mijn le
ven in die boot doorbrengen.
Wat ik precies ga doen, weet ik
nog niet, Eerst maar even Syd
ney afwachten. Een paar jaar in
Nederland wonen en leven lijkt
me in elk geval wel wat na al die
jaren van reizen en zeilen."
J! IURCIA ANP
an de zegereeks van Margriet
latthijsse lijkt geen einde4te
én omen. De 23-jarige zeilster
eroverde zaterdag met veel
ïachtsvertoon de Europese ti-
in de olympische Europe-
lasse. Matthijsse won zowel de
2i egende als de tiende en laatste
ice. Daarmee kwam ze in to-
tal op zeven afzonderlijke
te venvinningen in Spanje.
Matthijsse was zaterdag na
aar zesde triomf al zeker van
eindzege bij het EK. De
lympische favoriet ging voor
e 'lol' echter ook nog voor de
fsluitende race het water op.
)k die wedstrijd schreef ze ge-
lakkelijk op haar naam.
„Die laatste race was een lek-
ire training", liet Matthijsse
coniek weten. „Eigenlijk was
ït hele toernooi een mooie oe-
ning voor mij. Ik heb heel los
n ontspannen gezeild en nog
tat met de mast en de zeilen
eëxperimenteerd. Dat goede
evoel moet ik tot en met Syd-
eyzien vast te houden."
Matthijsse won vorig jaar de
>annende strijd voor olympi-
:he kwalificatie van de ex-
oorhoutse Carolijn Brouwer.
concludeerde voldaan dat ze
aar concurrenten in Murcia
en mooie mentale dreun ver-
Dcht. „Ik heb nu meer zelfver
ouwen dan ooit, maar een ga-
deelname van Jessica Gal aan de Olympische Spelen in Syd
ney is onzeker geworden. De 29-jarige judoka heeft tijdens de
training bij haar club Kenamju de binnenband in haar kniege
wricht afgescheurd. Gal is in Haarlem geopereerd. De Olympi
sche Spelen beginnen over negen weken. Het herstel zal ten
Cl!, minste zes weken vergen, daarna mag Gal haar knie weer maxi-
y maal belasten. Ze heeft dan nog drie weken de tijd om in vorm
™te komen. „De onzekerheid is heel vervelend, aan de andere
kant is er hoop. Een gelukje is dat de kruisband en de meniscus
onbeschadigd zijn", aldus Gal.
Martijn Ungerer verslaat Troy Douglas op de finishlijn.
FOTO WFA/SOENAR CHAMID
De ogen waren gericht op Troy Douglas, de titelhouder
die pas één dag voor de wedstrijd hoorde dat hij mee
mocht doen. Of op Patrick van Balkom, de oud-kampi
oen die in maart zijn eigen Nederlands record van 10,23
benaderde. Miguel Janssen en Dennis Tilburg waren
met hun ervaring de outsiders, maar aan het eind van de
100 meter was het Alphenaar Martijn Ungerer die luid
juichend zijn welverdiende Nederlandse titel vierde.
AMSTERDAM WILMAR KORTLEEVER
Ungerer, lid van Leiden Atle
tiek, had zelf ook getwijfeld en
niet zonder reden. Dit seizoen
was het de kleine, frêle sprinter
pas één keer gelukt om zonder
pijn in de bovenbeenspieren
twee wedstrijden op één dag
voluit te lopen. Bij Nederlandse
kampioenschappen staat de
100 meter drie keer op het pro
gramma. „Heb ik toch op het
juiste moment gepiekt", glun
derde Ungerer. „De laatste tien
meter van de finale schoot het
er weer in maar dan moet je
niet meer zeiken, maar doorlo
pen."
Ungerer (22) rekende door
zijn titel af met de nodige voor
oordelen, zoals dat hij niet te
gen de druk van een kampioen
schap zou kunnen. Als (voor
malig) houder van het junio
renrecord en tweevoudig fina
list van de Europese jeugdkam
pioenschappen stond zijn ta
lent buiten kijf, maar vorig jaar
ging de Alphenaar roemloos ten
onder in het Europees kampi
oenschap voor neo-senioren in
het Zweedse Göteborg, naar
achteraf bleek door een hard
nekkige ziekte. In 1998 en 1999
greep Ungerer bij de Neder
landse kampioenschappen net
naast de medailles, beide keren
met spierklachten die volgens
critici eerder 'tussen de oren'
gezocht moesten worden. „Dit
is mijn eerste seniorenmedaille
en het smaakt zeker naar
meer", aldus de atleet.
Als belangrijke factor voor het
succes noemde Ungerer zelf de
samenwerking met een nieuwe
trainer, Hans Vijfvinkel. Deze
trainer uit Beverwijk begeleidde
twee jaar geleden ook de natio
nale estafetteploeg die met Un
gerer tot de finale reikte bij de
Europese kampioenschappen.
Ungerer is naar de top gebracht
door Cees ten Broeke uit Was
senaar, maar moest noodge
dwongen zwerven toen die zijn
trainerschap op een laag pitje
zette. Een samenwerking met
Ineke Bonsen, trainster van
hordenloper Robin Korving,
liep spaak. „Hans leidt me nu
in goede banen", aldus Ungerer
die voor een topsprinter nog re
latief weinig traint. „Net op
tijd."
Met Vijfvinkel (en een groepje
andere sprinters, aangevuld
met polsstokhoogspringer
Christian Tamminga) vertrekt
Ungerer deze week naar Israël
voor een wedstrijdstage waarin
ook deelname aan de open Is
raëlische kampioenschappen is
inbegrepen. Niet alleen Patrick
van Balkom, die in Zuid-Affika
al heel dicht bij de olympische
limieten van 10,18 en 20,40 in
de buurt kwam, maar ook de
nieuwe Nederlandse kampioen
heeft een olympische limiet-
aanvraag gedaan en gehono
reerd gezien. Ook al is zijn per
soonlijk record 10,30, daterend
van de vorige Nederlandse
kampioenschappen in Apel
doorn. „Want het kan nog veel
harder dan die 10,45 in het
Olympisch Stadion", aldus Un
gerer. „Die baan hier moet uit
harden voor het echt snel kan
en met die regen scheelt dat
vlug twee tienden van een se
conde. Met mijn tijden kom ik
in grote internationale wedstrij
den nog niet binnen en dus heb
ik nog maar één kans op de li
miet. Dat is volgende week in
Tel Aviv. Dus als die hamstrings
hersteld zijn, dan ga ik er zeker
voor."
Met de even jonge Timothy
Beck vormden Ungerer en de
maar liefst vijftien jaar oudere
Douglas een opmerkelijk podi
um. Een lang jaar was de 37-ja-
rige Douglas de gevangene van
een dopingaflaire. Nu Troy
Douglas tijdelijk werd vrijgela
ten, sprintte hij in kou en regen
in 10,46 seconde. Ruim boven
de olympische limiet van 10,18.
„Uitgebrand door alle emo
ties", zag trainer Henk Kraaij-
enhof. „In de series en halve fi
nales verkrampte hij helemaal.
Link, hij zat dicht tegen een
blessure aan."
Liever zag hij dan ook niet,
dat Douglas op zondag ander
maal op de baan verscheen.
„De kans op een blessure is
groter dan een limiet." Maar na
twee uurtjes North Sea Jazz
Festival, een massage en goede
nachtrust voelde Douglas zich
een stuk meer ontspannen dan
op die hectische zaterdag. Hij
werd andermaal tweede op de
200 meter, ditmaal achter Pa
trick van Balkom. Wederom
met een tijd (21,02) ruim boven
de entree tot Sydney. „Ik mis
nog ritme, de routine van een
wedstrijd. Geef me nog twee
weken de tijd."
Douglas, lachebek en opti
mist, beschouwt de limiet van
20,40 als 'a piece of cake'. Vraag
is alleen of hij mag lopen. For
meel kreeg Douglas bij de IAAF
louter voor dit NK ontheffing
van zijn startverbod. „Maar het
is niet logisch me nu te laten lo
pen en me dan weer in de ban
te doen."
Een jaar geleden tijdens de
NK in Apeldoorn spurtte Doug
las naar 10,16. Hij vroeg zelf een
dopingcontrole aan, omdat het
sneller was dan het nationaal
record (10,23) van Patrick van
Balkom. En zonder controle
geen record. (Douglas zag over
het hoofd, dat hij op dat mo
ment nog geen Nederlands pas
poort had. En ook dat hoort bij
een record.) Later bleek juist
dat plasje positief. In maart van
dit jaar sprak de tuchtcommis-
sie van de KNAU hem vrij. De
IAAF verwees de zaak door naar
haar arbitragepanel, zodat hij
geschorst zou blijven tot het
moment van uitspraak. Tot op
de dag van vandaag blijkt de
LAAF niet eens in staat een zit
tingsdatum te noemen, maar
de affaire zit nu in een stroom
versnelling.
Moe in het hoofd, niet zozeer
in het lijf. „Natuurlijk ben ik blij
met dit resultaat", zei hij na z'n
dubbel zilver. Meer zat er voor
dit moment immers niet in, na
een jaar zonder competitie.
DOETINCHEM GPD
Ron Olyslager en de spelersvak
bond WCS leggen zich niet
neer bij het afketsen van de
overgang van de keeper van De
Gfaafschap naar FC Twente. De
36-jarige doelman was een
tweejarige overeenkomst met
de club overeengekomen, maar
bij de medische keuring bleek
dat hij last had van hartrit
mestoornissen.
Twente zag daarom af van de
diensten van Olyslager en heeft
inmiddels Jan-Willem van Ede
als tweede doelman aangetrok
ken. Volgens de WCS druist de
handelwijze van FC Twente in
tegen de reglementen van de
FIFA. „In die reglementen staat
zwart op wit dat een medische
afkeuring geen ontbindende
verklaring is", aldus Ad Dieben,
jurist van de WCS. „Ron heeft
een volledige overeenkomst
met FC Twente bereikt en dat
betekent dat er een geldige ar
beidsovereenkomst is tussen
beide partijen. Wij verwachten
dat FC Twente zijn plichten als
werkgever gaat nakomen. En
dat houdt in dat ze hem ge
woon salaris moeten betalen.
Ron is op dit moment ziek,
waardoor FC Twente hem dus
ook ziek moet melden."
Algemeen directeur Van
Dommelen van FC Twente be
vestigt dat hij een brief van de
WCS heeft ontvangen, maar
weigert commentaar.
Jones en Greene
maken debuut
SACRAMENTO RTR
Marion Jones en Maurice Gree
ne maken dit najaar hun de
buut op de Olympische Spelen.
Beiden wonnen zaterdag tij
dens de Amerikaanse olympi
sche selectiewedstrijden in Sa
cramento volgens verwachting
de 100 meter. Jones had on
danks tegenwind slechts 10,88
seconden nodig, Greene zege
vierde bij de mannen in 10,01
seconden, met eveneens een
briesje tegen.
Jones zal zich in Team USA
niet eenzaam voelen. Ook haar
echtgenoot C.J. Hunter kwalifi
ceerde zich. Hij werd op het
onderdeel kogelstoten tweede
achter de wereldkampiioen ju
nioren Adam Nelson, die met
22,12 meter tot de beste sei
zoenprestatie kwam.
Jones wil als het even kan in
aanmerking komen voor vijf
gouden medailles (100 m, 200
m, 4x100 m, 4x400 m en ver).
„Al sinds mijn negende droom
ik van de Olympische Spelen
juichte de 24-jarige voormalige
basketbalster.
Met Jones plaatsten zich de
nummers twee Inger Miller en
Chryste Gaines voor Sydney.
Gail Devers kwam niet verder
dan de vijfde plaats, maar zij
krijgt een herkansing op de 100
meter horden.
Wereldrecordhouder Greene
(9,79) had tijdens de race even
wat moeite om de rivalen voor
te blijven, maar op de laatste
twintig meter kwam hij on
weerstaanbaar opzetten. Twee
trainingsmaatjes slaagden ook.
De nog weinig bekende Curtis
Johnson werd tweede, de erva
ren Jon Drummond greep de
derde startplek.
~)ruk ligt bij opnieuw uitgevallen Schumacher
iet INDRE HOOCEBOOM
Hakkinen blaakt van zelfver
trouwen na een sterk Oosten
rijks optreden: „Nu begint het
pas echt."
Hakkinen had het geweldig
naar zijn zin de afgelopen
weekeinde. Uitgerust van een
korte vakantie, vrouw zwanger,
Zaterdag een indrukwekkende
pole, zoals in zijn beste dagen.
Nee, de Fin is nog niet afge
schreven, of, zoals de Oostenrij
kers dat kernachtig stelden:
'Hakki ist back'. Tja, zo gaat
dat. Nog slechts acht punten
achter Schumacher, twee ach
ter teammaat Coulthard. Een
derde wereldtitel op rij is nog
altijd in zicht.
De verliezers zwegen gisteren
in deemoedige twijfel. De druk
ligt nu zwaar op Schumacher,
met de Grand Prix van Hocken-
heim voor de boeg. McLaren
heeft zich na een slechte sei
zoenstart herpakt en gaat met
rechte rug de strijd aan. Ze heb
ben twee ijzers in het vuur en
omdat McLaren geen teamor
ders hanteert, mogen ze het on
derling uitvechten.
HakJcinen lijkt uit de as herre
zen en is verbeten uit op eer
herstel. Schumacher had in de
Duitse pers gezegd dat de Fin
niet meer gemotiveerd is, dat
hij beter naar een andere stal
had kunnen gaan, om na twee
wereldtitels een nieuwe uitda
ging elders te vinden.
De mening van de Duitser
werkte als een rode lap op Hak
kinen. Met beheerste woede
sloeg hij in Oostenrijk terug. En
wel zo dat Schumacher bijna
sterretjes zag. Natuurlijk speel
de het lot ook een rol. In de au
tosport speelt het lot bijna altijd
een rol. Schumacher reed nau
welijks honderd meter toen hij
in een massale crash van achte
ren door BAR-coureur Zonta
van de baan werd getikt. In die
crash vielen veel slachtoffers en
daarna was het in feite al ge
beurd met de spanning.
De twee McLarens waren er
bij de start als een haas van
door gegaan en realiseerden
zich pas toen de pacecar in de
baan kwam dat er iets was ge
beurd. Coulthard gedroeg zich
bovendien als een heer van
stand. Vorig jaar tikte de Schot
zijn teamgenoot in diezelfde
eerste bocht van de baan. Hak
kinen kon de race toen vervol
gen aan de staart van het veld
en eindigde na een krankzinni
ge race alsnog als derde.
Dit keer had Hakkinen van
Coulthard niets te vrezen. Z'n
De Formule-1-rijders, vlak na de start van de Grote Prijs van Oostenrijk in Spielberg.
teamgenoot leek hem zelfs vrij
baan te geven, hetgeen hij na
afloop ook toegaf. „Wat heeft
het voor zin zes zekere punten
te riskeren door de strijd aan te
gaan. Bovendien was* Mika ge
woon sneller." Daarom werd
het een saaie race voor Coul
thard die zich zelfs begon te
vervelen. „Het werd pas weer
leuk toen ik alle achterblijvers
kon inhalen."
Rubens Barrichello kreeg vrij
baan naar de derde plaats toen
Pedro de la Rosa uitviel. Maar
de Braziliaan voelde zich alles
behalve in zijn element met de
Ferrari, die ook schade had op
gelopen bij de eerste crash. De
auto was volgens Barrichello
volstrekt onbestuurbaar omdat
de bodem was beschadigd. Het
zat tegen bij Ferrari, maar dat
had de scuderia voor een groot
deel aan zichzelf te wijten.
Schumacher trainde al slecht,
kwam niet in de buurt bij
McLaren en moest daarom van
een vierde plaats vertrekken.
Daardoor kwam hij bij de start
midden in het gedrang terecht,
waarvan de McLarens geen
centje last hadden. Zij kregen
een vrije baan, terwijl de Ferra
ri's in het gravel beten. Schu
macher reageerde professio
neel, zwaaide wat naar het pu
bliek en stond vriendelijk ieder
een te woord. Uiterlijk is het
pantser nog onaangedaan,
maar het Italiaanse bastion be
gint scheurtjes te vertonen. Mi
ka Hakkinen liet de kans niet
voorbij gaan het nog even wat
zout in de wond te wrijven.
Ferrari weet nu dat het nog lang
niet gedaan is."
Inderdaad, Hakkinen is terug.
Er blijft Jos Verstappen weinig
bespaard dit seizoen. In Oos
tenrijk eindelijk een goede
kwalificatie op de zaterdag,
gevolgd door een foutloze
start op de zondag. Hij wint
twee plaatsen, rijdt vijfde.
Dan: de chaos in de eerste
bocht. Alleen de gelukkigen
weten de dans te ontspringen.
Jos Verstappen hoort daar niet
bij. Hij rijdt achterop de plots
remmende Sauber van Mika
Salo en beschadigt de voor
vleugel. Een bezoek £ian de
pits is al na één ronde nood
zakelijk om het ongemak te
herstellen.
Hij hoopt op een rode-vlag-
situatie. Dan kan de schade
aan de neus worden hersteld
en kan hij vanaf plaats vijf ver
trekken. De baancommissaris
sen beslissen anders. „Ik heb
daar wel begrip voor", zegt hij
later. „De race kon gewoon
doorgaan, dus er was geen re
den voor een herstart."
Onverstoorbaar, want zo zit
Jos Verstappen in elkaar, ver
volgt hij de race vanaf de laat
ste plaats. Zijn tijden zijn zo
snel als die van Hakkinen en
Coulthard, die op dat moment
al riant leiden. Hij haalt Maz-
zachane in en opent de jacht
op de rest van het achterveld.
Wat moet-ie ook anders? Zijn
frustratie verbijten en doorrij
den is de boodschap. Dan op
nieuw: pech. Hij mist één ver
snelling, waardoor hij niet
meer op de motor kan rem
men, gaat van de baan, krijgt
steentjes in de motor en mist
ook andere versnellingen. Het
verhaal is weer voorbij. Voor
de zevende keer dit seizoen.
Al die tegenslag heeft hem
wel gehard. Verstappen incas
seert schijnbaar emotieloos,
terwijl hij van binnen in brand
moet staan. Zijn teammaat
Pedro de la Rosa rijdt rond op
een derde plaats, houdt zelfs
de Ferrari van Barrichello ach
ter zich. De Arrows heeft blijk
baar voldoende snelheid..
Maar ook voor De la Rosa
slaat het noodlot toe. De mo
tor begeeft het. Arrows kan
naar huis.
Verstappen staat professio
neel de pers te woord. Ook dat
heeft hij inmiddels wel ge
leerd. Het hoort bij de pijn,
misschien wel bij het verwer
kingsproces. „Ik ben ontgoo
cheld", zegt hij. Zijn ogen
staan neutraal. „Het ging hier
zo fantastisch. De training was
goed, de tijden waren ook
goed. Er had een podium
plaats ingezeten."
Teambaas Tom Walkinshaw
weet ook hoe het werkt. Hij
klopt Verstappen vaderlijk op
de schouder. „Jammer."
