'Een rustdag moet, wij zijn geen motoren'
Duin- en Bollenstreek wordt ooit drie gemeenter
Meningen
Kl
ANKBORD
Voor Russisch roulette m{
je elders in Voorhout zij
Artikel zet Rijnsburg wel i
negatief in de schijnwerp^
WOENSDAG 12 JULI 2000
De pagina 'Meningen' staat open voor alle lezers. Bij uw brief gaarne vermelding van onderwerp en publicatiedatum van het artikel waarop u reageert. De redactie kan brieven bewerken, bekorten of weigeren. Alleen briev
met een volledige adressering komen voor plaatsing in aanmerking. Bijdragen sturen naar: Leidsch Dagblad, postbus 54, 2300 AB Leiden, of faxen naar: 071 - 5321921, of e-mailen naar: redactie.ld@damiate.hdc.nl
UITGELICHT
De journalistiek, de
wetenschap en het EK (1)
Wat is de overeenkomst tus
sen journalistiek en weten
schap? De vraag alleen al wekt
de suggestie dat er behalve
veel verschillen, ook overeen
komsten zouden zijn, terwijl
beide vakgebieden zich in
werkelijkheid lichtjaren ver
van elkaar ophouden. Journa
listen
doen
immers
hooguit
een po-
ging de
vrucht
van we
tenschap
ten
schappers daarentegen ko
men met de vruchten van de
journalistiek weinig verder.
Toch stuitte ik onlangs op
een overeenkomst in een co
lumn van Vincent Icke, de
Leidse hoogleraar sterrenkun
de. „Vraag aan honderd men
sen wat de belangrijkste kara-
kertrek is waardoor een we
tenschapper zich onder
scheidt en meer dan negentig
mensen zullen antwoorden:
nieuwsgierigheid." Vervang in
deze zin het woord weten
schap door journalistiek en je
krijgt, zo weet ik wel zeker,
eenzelfde antwoord. In beide
gevallen is het antwoord fout.
„Het juiste antwoord op de
vraag wat de belangrijkste ka
raktertrek is waardoor een we
tenschapper zich onder
scheidt, is opmerkzaamheid",
schrijft Icke.
Dat geldt evenzeer voor de
journalist. Je kunt immers wel
willen weten, maar zonder
opmerkzaamheid kom je
nooit wat aan de weet. Nieuw-
gierig is bijna iedereen, maar
het louter stellen van de vraag
biedt geen enkele garantie op
het vinden van een antwoord.
Een succesvolle journalist
wil de werkelijkheid beschrij
ven. Hij is op zoek naar feiten
en doet een poging die feiten
te ordenen en ze in een ver
band te plaatsen. Dat laatste is
voor een journalist vaak moei
lijk. In tegenstelling tot de we
tenschap werkt hij onder gro
te tijdsdruk.
Wij worden bijvoorbeeld ge
acht het nieuws te brengen
dat het de overheid en het be
drijfsleven maar niet lukt om
het pro
bleem
van de
arbeids-
onge-
schikt-
heid op
te los
sen. Ver
volgens
kunnen
we be
trokke
nen aan het woord laten die
uitleggen waarom dat kenne
lijk zo moeilijk is. Door een
gezonde mate van opmerk
zaamheid kunnen we meer
doen dan louter de nieuwsgie
rige journalist uithangen. We
kunnen in analyses en com
mentaren de feiten in een ver
band zetten en er onze visie
op geven, maar de realiteit ge
biedt te zeggen dat wij het
probleem niet kunnen oplos
sen en dat dat ook ons vak
niet is.
De journalist van nu is ech
ter meer dan ooit gespitst op
de analyse en op het aanbren
gen van verbanden. En daar
voor gaan we graag te rade bij
deskundigen, niet in de laatste
plaats bij wetenschappers.
Nog een voorbeeld: Neder
land is nog steeds in de ban
van de treurige afloop van het
EK. Waarom mist het Neder
lands elftal op cruciale mo
menten penalty's? We hebben
er de afgelopen heel veel over
geschreven, maar de ontrafe
ling van het geheim zou ik
graag in handen willen leggen
van de wetenschap. Daarover
meer, volgende week in Uitge
licht.
TON VAN BRUSSEL
HOOFDREDACTIE
De samenwerking binnen het Samen
werkingsorgaan Duin- en Bollenstreek
(SDB) heeft voor de komende jaren
toekomst mits - zo komt het mij voor,
lering trekkend uit het verleden - aan
bepaalde voorwaar
den wordt voldaan.
Er moet worden ge- OPINIE
streefd naar een
compact en over
zichtelijke intergemeentelijke samen-
werkingorganisatie, waardoor ge
meenten het overzicht kunnen be
houden en autonome groei van dat
orgaan geen kans krijgt. Ook al wordt
besloten dat een onderwerp voor de
tien gemeenten moet worden behar
tigd, dan nog behoeft die taak niet per
definitie binnen de eigen SDB-organi-
satie te worden uitgevoerd.
Zo heb ik het niet verstandig gevon
den dat de keuze gemaakt werd de
milieusamenwerking binnen de eigen
organisatie onder te brengen in plaats
van die in te passen binnen de goed
organisatorisch ingekapselde afdeling
milieu van de gemeente Katwijk.
Ook moet tijd worden genomen
eens goed na te gaan welke samen
werking nodig is en gewenst wordt.
Dat lijkt een open deur, want dergelij
ke gedachtenuitwisselingen vinden
met de regelmaat
van de klok plaats.
Waar het nu op aan
komt, is open kaart
te spelen, dubbele
Luc de Milliano is advocaat in
Katwijk. In de periode 1984 -
1990 was hij secretaris van het
Samenwerkingsorgaan Duin
en Bollenstreek (SDB). Naar
aanleiding van publicaties in
deze krant geeft hij - in twee
afleveringen - zijn mening over
de samenwerking binnen het
SDB en het tumult dat is
ontstaan. Vandaag aflevering 2.
Aflevering 1 verscheen vorige
week woensdag.
a's achterwege te laten en vage
formuleringen te verbannen.
Bij dat plan voor de toekomst die
nen de gedachten en wensen van an
dere overheden te worden betrokken
zonder dat dat zo ver mag gaan, dat
die feitelijk de regie over de samen
werking overnemen. De geschiedenis
heeft geleerd dat een stringent door
anderen opgelegde samenwerking
niet werkt omdat dan allerlei ontsnap
pingsmechanismen worden ontwik
keld.
Hier moet ik denken aan de situatie
waarin Ter Aar nog niet zo lang gele
den verkeerde. Eerst nadat die ge
meente een toetsbaar toekomstplan
op tafel legde, werd men weer baas
over eigen ontwikkelingen.
Helder dient te worden voor welk
onderwerp op welk niveau wordt sa
mengewerkt. Naast onderwerpen die
op locaal subregionaal of SDB-niveau
worden behartigd, moet het ook mo
gelijk zijn dat bijvoorbeeld zeven van
de tien gemeenten samen een onder
werp oppakken zonder dat de andere
drie er aan moeten meebetalen.
Wat de samenwerking ook goed zou
doen, is een helder en consistent sig
naal vanuit het provinciehuis. Door
heldere uit te spreken voor welke
waagstukken een oplossing moet
worden gepresenteerd en de regio
rust te gunnen (zonder expansiedrift
te honoreren) ontstaat het noodzake
lijk klimaat om de samenwerking ver
der gestalte te geven.
Ook al wordt constructief verderge-
werkt aan de intergemeentelijke sa
menwerking binnen de Duin- en Bol
lenstreek dan zie ik - als sluitstuk van
de discussie over minimaal draagvlak
voor locale voorzieningen - toch ge
meenten binnen de Duin- en Bollen
streek verdwijnen. Een logische con
sequentie van de samenwerking Kat
wijk, Rijnsburg, Valkenburg is het toe
groeien naar één gemeente (Rijndelta?
ondanks de ietwat krampachtige op
stelling van Rijnsburg.
Ook de gemeenten Lisse, Hillegom
en Sassenheim kunnen die richting
op gaan. Voor No'ordwijk zie ik als sa-
menwerkingsbroeder Noordwijker-
hout zodat feitelijk drie gemeenten
zullen overblijven.
Voorhout en Warmond zullen op
korte termijn strategische keuzes
moeten maken waarbij Warmond
'Een toegroeien naar drie gemeenten binnen de Duin- en Bollenstreek, leidt tot eenheden waarbinnen onder meer echt ruim
ke keuzes kunnen worden gemaakt'. archieffoto dick hogewc
zich aan de aanpak van Ter Aar kan
spiegelen. Een toegroeien naar drie
gemeenten binnen de Duin- en Bol
lenstreek, leidt tot eenheden waarbin
nen onder meer echt ruimtelijke keu
zes kunnen worden gemaakt.
Nu zie ik de regio dichtsslibben om
dat, ondanks het Pact van Teylingen
(een huzarenstuk in de samenwer
king) toch iedere gemeente alle aspec
ten van welbevinden binnen eigen
huis wenst. Grotere eenheden biedt
de mogelijkheid om échte keuzes te
maken tussen ecologie, wonen en
werken.
Wat betreft de langere termijn van
intergemeentelijke samenwerking
binnen het SDB is mijn mening dat
die zal samengaan met de Leidse ag
glomeratie. Grote-stedenproblematiek
en landelijk gebied kunnen dan in
evenwicht tot ontwikkeling komen.
Het was bijna zo ver toen de gewest
vorming mode was. Door het toen
overvragen van Leiden (dat de ge
westbestuurders rechtstreeks gekozen
moesten worden) waardoor Leiden te
dominant zou kunnen zijn, is dat mis
lukt. Achteraf bezien is dat een voor
de inwoners van de Leidse agglomera
tie en de Duin- en Bollenstreek gemis
te kans geweest.
Als de Leidse agglomeratie die sa
menwerking wenst, zal eerst samen
werking binnen die regio tot ontwik
keling moeten -komen waardoor
wordt gedemonstreerd dat Leiden
zonder te willen domineren, kan sa
menwerken. Door intergemeentelijke
samenwerking binnen het SDB is in
het verleden al veel bereikt en de sa
menwerking, lering trekkend uit het
verleden heeft toekomst. Dat bestuur
ders bloed lijken te willen zien ojnwil-
le van het bloed lost niets op.
Samenwerking is een taaie materie
doordat steeds weer moet worden ge
tracht tien gemeenten (al dan niet
met verborgen agenda's) op één lijn te
brengen. Samenwerking floreert bij
bestuurders die onverplicht - binnen
de eigen gemeente valt genoeg te oog
sten - hun nek willen uitsteken, maar
dan blijkbaar de kans lopen lichtvaar
dig als kop van jut te worden gebruikt.
De in de geschiedenis van het SDB
ongekende uitspraken (roep om aftre
den dagelijks bestuur en 'het is een
schurkerige tent') zie ik als overemo-
tionele uitbarstingen. Als het SDB de
kans had gekregen op eigen k j'
(voor en door de gemeenten) de
gemeentelijke samenwerking tot
wikkeling te brengen - in plaats i
verworden tot een modieus sp
van andere overheden - zouden
gen gemeenten er nu niet zo op s C
ten en worden de problemen ii
rust opgelost.
Bestuurders zijn ook maar me
en het kan ook hen wel eens te
worden. Als burgers geven we he
voegdheden, invloed en macht
hoe lastig ook, ieder probleem
structief op te lossen. Ook de
pende bestuurders hebben die
Ik zou me als voorzitter van
behoorlijk in mijn wiek gesd j,
voelen als ik, terugkomend van v
tie, deze ravage aantrof.
Wat ik verwacht is dat tien gen
ten, na een goede en construi ,j
discussie, de rijen sluiten enF
gaan op de verdere weg (met i
twijfeld vallen en opstaan) op oo
van de vruchten van de intergen
telijke samenwerking voor de
ners in onze regio.
LUC DE MILLIANO
ent i
nil r
Als het voorstel van de PvdA en
RPF doorgaat, keert de
zondagsrust weer in Nederland.
De twee partijen vinden dat
mensen die niet op zondag
willen werken, het recht
moeten hebben dit te weigeren.
Maar de verpleging moet wél
flexibel blijven en ook de
politie, het openbaar vervoer
en de energiebedrijven moeten
paraat staan op de dag des
Heren. Mag de zondag een
gewone werkdag worden? Of
loopt iedereen zichzelf voorbij
en is het tijd voor vernieuwde
zondagsrust?
A. Kuijt-van den Oever, raadslid van
de RPF in Katwijk: „Ik ben het eens
met het voorstel van de PvdA en de
RPF. Ik vind dat elk mens de vrijheid
moet hebben om van een vaste rust
dag te genieten. Ook niet-christenen
moeten die dag benutten, voor hen is
het heel goed om bijvoorbeeld familie
te bezoeken. De mens heeft een vaste
dag nodig, een dag waar werk voor de
hele familie geen rol speelt. Daarbij is
het voor christenen duidelijk ingege
ven: de zondag is de zevende dag, de
dag van de rust na zes dagen arbeid.
Ook voor winkeliers zou zondag de
rustdag moeten zijn en geen werkdag.
Een speciale dag voor sociale momen
ten ontbreekt in deze maatschappij."
S. van Andel, persvoorlichter bij de
politie in Hollands Midden: „De poli
tie gaat er niet vanuit dat zij ook een
vrije dag krijgt. Als politieagent weet je
dat je onregelmatige werktijden hebt.
Dus zo'n nieuwtje leeft bij ons hele
maal niet. Kijk, er zijn altijd wel wrij
vingen in het sociale leven door de
werkdruk. Dat is normaal. Maar er
wordt rekening gehouden met het per
soonlijke leven van de agent. Als ie
mand bijvoorbeeld kinderen heeft,
dan wordt daar plaats voor gemaakt.
De straatagent weet dat zijn avond wel
eens een nacht kan gaan worden, dat
hoort bij het vak."
R. Blijlevens, secretaris arbeidsvoor
waarden en pensioenbeleid van
werkgeversorganisatie VNO: „Het is
een zaak voor de werknemers en werk
gevers. De politiek heeft helemaal
niets met deze zaak te maken. Ik vind
een boycot op het zondagwerk een be-
Koopzondag in Alphen aan den Rijn.
perking van de flexibiliteit. Onderlinge
afspraken zijn beter, de wetgever heeft
daar niets mee van doen."
L. Levi, secretaris van de Joodse ge
meente Leiden: „Wij hebben natuur
lijk de zaterdag als rustdag. Maar ik
kan me er heel goed in vinden dat er
gepleit wordt voor een vaste rustdag.
Dat voorstel past wel in ons straatje.
Stel dat het voorstel door de Kamer
komt, dan gaan wij niet met uithang
borden in de hand schreeuwen om
een vrije zaterdag. Je moet je wel aan
passen aan de maatschappij. Wij zijn
geen eilandbewoners! Daarbij zijn wij
als gemeente veel te klein voor zó'n
actie. Ik denk dat er ook wel wat te
zeggen is voor flexibele werktijden.
Maar als dat betekent dat de mens ze
ven dagen moet werken, dan ben ik te
gen. Een rustdag moet, wij zijn geen
motoren."
R.J. Blom, vice-fractievoorzitter van
de WD in AJphen aan den Rijn: „Het
wettelijk vastleggen van een vrije dag
vind ik geen goed idee. Een vrije dag
moet in overleg tussen de werloiemer
en de werkgever worden geregeld en
niet door de wetgever worden be
paald. De zondag is voor religieuze
mensen belangrijk en dat moet wor
den gerespecteerd. Begrijp me goed, ik
ben ook geen voorstander van een 24-
uurseconomie. Maar als winkelperso
neel of loodgieters bijvoorbeeld, in
eens gaan beslissen dat ze zondag niet
meer willen werken, is dat natuurlijk
nadelig voor de consument. Daarente
gen mag er best meer worden uitbe
taald aan mensen die vrijwillig op zon
dag willen werken."
H. Papousek, voorlichter van werk
nemersorganisatie FNV: „Een goed
idee. De FNV-CNV ondersteunt het
voorstel van de PvdA en de RPF. Het
zou toch raar zijn als mensen alleen
archieffoto loek zuyderduin
vanwege een geloofsovertuiging vrij
mochten nemen op de zondag. Uit so
ciaal oogpunt moet elke werknemer,
uitzonderingen daargelaten, op zon
dag vrij kunnen zijn. Er moet meer re
kening gehouden worden met de per
soonlijke omstandigheden van de
werknemer."
A.S. Venhuizen, koster van de gere
formeerde kerk in Lisse: „Zondag is
een rustdag. Maar sommige mensen
moeten beroepshalve werken, zoals ik.
Voor die mensen moet een uitzonde
ring worden gemaakt op de zondags
rust. Maar in het algemeen vind ik het
voorstel van de PvdA en de Christen-
Unie goed. Het is onzin om als bij
voorbeeld kleine winkelier open te
gaan op zondag, dat is helemaal niet
winstgevend. Alleen grote supermark
ten, zoals de Albert Heijn, verdienen
echt aan de koopzondag. Dus is het
eerlijker om alles dicht te houden.
Maar uit concurrentieoverwegingen
wordt dat niet gedaan en dat is jam
mer. Het zou best kunnen dat een vrije
zondag de flexibele werktijden in de
weg staat. Maar men moet niet ver
plicht worden altijd maar door te wer
ken."
D. Wijfje, raadslid van de PvdA in
Leiden: „Het is een heel goed voorstel.
Natuurlijk voor mensen die religieuze
bezwaren hebben, maar ook voor
mensen die gewoon recht hebben op
een vrije dag. Tenminste één dag moet
niet belast zijn met werk en de logi
sche keuze is zondag. Daarbij heeft het
voorstel ook een sociale achtergrond.
Iedereen werkt op verschillende da
gen, het samenzijn verwatert. Als er
één vrije dag is voor iedereen, dan kan
de familie samen zijn. Het is ook niet
zo dat iedereen op zondag vrij móét
hebben, maar met een wet kun je ze
ker zijn van steun als je vrij wil. Het is
zo dat de eis van de werkgever om op
zondag te werken toeneemt en daar
moet de werknemer tegen beschermd
worden. Weigeren om op zondag te
werken kan zo door een werkgever
niet worden gebruikt bij een ontslag
procedure. Ik denk dat het voorstel
snel de Kamer door zal komen, het
kan volgend jaar al van kracht zijn."
L. van Fulpen, eigenaar van de groen
te- en fruithandel Vita Markt in
Oegstgeest: „Ik vind het voorstel geen
probleem, perfect zelfs. Ik ben tégen
de koopzondag, echt een belachelijke
uitvinding. Als het in zes dagen niet
kan worden verdiend, dan maakt de
zevende dag ook niet uit, zeg ik altijd.
Het is gewoon verlenging van de koop
kracht, maar de kleine zelfstandige is
er de dupe van. Denk maar niet dat
meneer Albert Heijn in de winkel staat
op zondag of op koopavond. Maar wij
wel. De enige bedrijven die profijt heb
ben van al die extra koopuren zijn gro
te woonboulevards en mega-super-
markten. Als m'n vader nog zou leven,
zou hij niet weten wat hij meemaakte.
Hij heeft in de jaren dertig gevochten
om tot zes uur open te mogen blijven.
Toen moest hij tot tien uur 's avonds
zwoegen voor wat extra geld. En nu is
er geen grens meer aan de koopkracht
en zijn wij de dupe!"
De feiten: Uit onderzoek van het CBS
blijkt dat in 1992 1 miljoen mensen re
gelmatig op zondag werkten. In 1998
was dit aantal lichtjes gestegen naar
1,1 miljoen.
SALOME TOET
Ik wil graag reageren op het
stuk onder de kop 'Russisch
roulette in Voorhout', op de pa
gina Duin- en Bollenstreek van
donderdag 22 juni.
De Eikenhorstlaan is naar
mijn mening een van de meest
veilige laantjes van onze pro
vincie. De heer Arie Koot is toch
wel heel hardleers als hij nou
dat ene gevaarlijke puntje nog
steeds niet kent en dat is inder
daad de doorsteek die onover
zichtelijk is door het hoge
groen. (Trouwens, hij kan zelf
vast heel goed snoeien.)
Het stelt mij wel tevreden dat
ze uiteindelijk afwillen van het
illegale fietspad. Heel lovens
waardig dat ze in het gemeente
huis eindelijk beseffen dat dit
zo niet verder kan en er dus een
legaal fietspad van gaan maken.
Of heb ik dat niet goed begre
pen?
Ik kan trouwens wel begrip
opbrengen voor de klachten
van Koot, want helaas is er (te)
veel jeugd die er een puinhoop
van maakt. Je vindt in het bol
lenland van alles: frisblikjes, si
garettenpakjes, etcetera. En ze
deinzen er ook niet voor terug
op de fiets of de brommi
'een rondje weg te geve. v
het bollenland. Hier
geen goed woord voor o\ u
i
Maar als je het over h s
sisch roulettespel wilt h i
moet je eens op de fiets it
Zandslootkade doorsteki e
de Frank van Borselenwi v
ben je je leven echt niei t
Hier rijden auto's en fie u
de vouwen uit je broek,
den daar onder andere
wagens zonder pardon
100 kilometer per uur la
tussen fietsers door. Ook r
veel personenwagens (de t
niet te na gesproken) j;
hier regelmatig de stui[ e
het lijf. En wat te denken
Oosthoutlaan? De zieken i
draaien er goed van.
Laten we alsjeblieft v f
zen en een mooi fietspai i
streeks naar Sassenheii
leggen vanaf de rotonde
de doorsteek aan de
horstlaan) rechtuit na
Hoofdstraat in Sassenhei
Ik wil graag reageren op het ar
tikel 'Er valt hier in Rijnsburg
gewoon niks te beleven' op de
pagina Duin- en Bollenstreek
van maandag 26 juni.
Zelf ben ik moeder van drie
opgroeiende kinderen in de
leeftijd van 14, 10 en 7 jaar. Met
dit artikel wordt de Rijnsburgse
gemeenschap wel heel erg ne
gatief in de schijnwerpers gezet
door verslaggever Maarten
Dekker.
Zelf ben ik nauw betrokken
bij het jeugdwerk van de plaat
selijke gereformeerde kerk en ik
weet uit ervaring dat het soms
niet meevalt om deze groep er
gens voor te krijgen. Toch zijn
er in ons dorp veel vrijwilligers
bezig om deze leeftijdscategorie
van de straat te houden. Ik
denk aan sportverenigingen,
buurtverenigingen en andere
kerkgenootschappen. Maar ook
de medewerkers, op 1
basis, van zowel het Kral
als Disco Go-Go probej
weekeinde iets voor de jq
organiseren. Alleen is 1
een leeftijdsgrens aan i
den. En ik weet bijna zei
veel ouders die kinder^
ben van 11, 12, 13 jaar, l
dat hun kroost nog nieth
Kraaienest welkom is.
Het enige positieve i
noemd artikel vond ik d
zinnen, die de mening!
Glasbergen, medewerkt
Disco Go-Go, verwocf
'Het is belachelijk dat 1
van deze leeftijd op dit L
rondscharrelen. 7
lang in bed te liggen.
dat is uiteindelijk de
woordelijkheid van de c
Carin van di
