Doodzwijgen of aanpakken? Sleutelfiguur extreem-rechts opereert vanuit Oegstgeest Wetenschapper J. van Donselaar, verbonden aan de universiteit in Leiden en aan de Anne Frank Stichting, kent de 19-jarige jongeman uit Oegst geest en volgt hem op de voet. Voor de Fabel van de Illegaal uit Leiden, 'een ra dicaal-linkse organisatie', die een socia listische en feministische samenleving nastreeft, is hij evenmin een onbeken de. Ook bij de Rotterdamse Anti-Discri minatie Raad (Radar) is Patrick bekend. En op de website van de Amsterdamse anti-fascistische onderzoeksgroep Kafka is alarmerende informatie over hem te vinden. Maar de burgemeester van Oegstgeest, mevrouw E. Timmers, heeft geen idee wie Patrick is. Ook van zijn cd-label, Berzerker Records, waarover deze krant in februari berichtte, is zij niet op de hoogte. Ze heeft het dan ook nog niet in het 'driehoeksoverleg' (met de politie en de officier van justitie) over de verspreiding van cd's van neo-nazibandjes gehad. Het kan zijn dat de politie, die daar zelf geen mededelingen over doet, Patrick al in de gaten houdt en op zijn eerste aan toonbare misstap loert, maar dat ge beurt dan niet op haar aandringen. Van de Fabel van de Illegaal heeft ze ook nog nooit gehoord. Het verrast haar dat die club Patrick in verband brengt met het plakken van stickers en posters in Lei den en Oegstgeest van nieuwe extreem rechtse organisaties. Ze zal het er eens over hebben in dat driehoeksoverleg. Verder vindt ze het de beste strategie om niet te veel aandacht te besteden aan racistische uitingen. Want aandacht is voor lieden als Patrick erkenning, stelt ze. Burgemeester Timmers: „Ik ben ui teraard wel in actie gekomen na de stic keracties. Ik heb gemeld dat een groe pering actief is met de verspreiding van allerlei dubieuze leuzen en ik heb die stickers laten verwijderen, maar ik heb niets aan de grote klok gehangen. In ex- treem-rechtse kringen wordt aandacht als erkenning gezien. En deze lieden aanmoedigen, is het laatste wat ik wil. Hoe minder aandacht, hoe groter de kans dat ze dood bloeden. Ultra-rechtse rakkers zullen altijd proberen hun ver werpelijke idealen uit te dragen en als daar niemand aandacht aan schenkt, slaan ze als het ware dood." De burgemeester zegt dat ze goede ervaringen heeft met deze aanpak, op gedaan in de tijd dat ze nog voorzitter was van de deelraad Kralingen/Croos- wijk in Rotterdam, waarin ook CP86'ers zitting hadden. De verleiding om tegen ze in te gaan, was altijd groot. „Van al leen al de entreerede van die lui kreeg je kromme tenen. Ze balanceren dikwijls op het randje van het toelaatbare, ze provoceren en je kunt ze juridisch meestal niets maken. Ertegen in gaan, werkt als een boemerang. Door ze col lectief te negeren, bereiken ze niets." Toch erkent ze: „De verspreiding van cd's van neo-nazi's en het plakken van bepaalde stickers is gewoon strafbaar. Dat kun je niet negeren. Ik zet deze jon geman dan ook op de agenda van het driehoeksoverleg. Pubergedrag M. Noort, raadslid namens Progressief Oegstgeest, bevestigt de indruk dat Pa trick geen onderwerp van gesprek is bij het gemeentebestuur, ook in niet de in formele sfeer. Zelf herinnert Noort zich wel de publicatie(s) over het cd-label. „Ook ik twijfel in toenemende mate aan het effect van publiciteit en aandacht. Ik las pas dat journalisten hooligans tij dens het EK hebben betaald voor wan gedrag zodat ze een mooi verhaal kon den maken. En in hoeverre is het puber gedrag van zo'n jongen die cds verkoopt vanaf zijn zolderkamer en stickers plakt? De een drinkt, de ander blowt, weer een ander trapt een bushalte in elkaar en kennelijk is het ook spannend om je met dit soort dingen in te laten. Maar nu ik dit allemaal hoor, ga ik toch eens bellen met de burgemeester. Want als je in je gemeente ook Centrum 45 hebt staan, schept dat morele verplichtin gen." Margriet Maris, adjunct-directeur van de Rotterdamse Anti-discriminatie Raad (Radar), de instelling waarbij burge meester Timmers in haar Rotterdamse tijd advies inwon, ziet een verband tus sen de informatiebronnen en het uitblij ven van actie in het Oegstgeestse. Maris' eigen Radar is geen extreem-linkse or ganisatie maar een door de overheid er- Vanuit een zolderkamer aan een rustige laan in een nette buurt in Oegstgeest runt hij zijn bedrijjje, Berzerker Records. Met dit cd-label brengt hij muziek aan de man van black metalbandjes die in namen, songteksten en interviews geen moeite doen om hun neonazistische sympathieën te verbergen. De laatste tijd probeert hij met stickers en posters zieltjes te winnen voor zijn fascistoïde gedachtegoed. Dat doet hij namens nieuwe extreem-rechtse bewegingen die in weerzinwekkende tijdschriften pleiten voor de verspreiding van aids onder 'ongewenste leden' van de bevolking, zoals homo's, drugsgebruikers, rassenvermengers en hun 'geïnfecteerde' kinderen. Ook Berzerker Records krijgt veel ruimte voor propaganda in het contactorgaan van nieuw extreem-rechts. De kruisbestuiving tussen neo-nazi's en black metal is daarmee een feit. De band 'Landstorm', volgens deskundigen de kern van de groep Nationaal Offensief. ILLUSTRATIES WEBSITE 'KAFKA' ANTI-FASCISTISCHE ONDERZOEKSGROEP AMSTERDAM Voorpagina van het eerste nummer van het tijdschrift 'Nationaal Offensief', een nieuwe extreem-rechtse groepering. kend en gesubsidieerd meldpunt voor discriminatie. „WD-dames bellen ons ook, bij wijze van spreken." Dat zal Kaf ka en de Fabel van de Illegaal, die wél worden beschouwd als extreem-links, niet snel gebeuren. Toch komt de mees te en belangrijkste informatie over Pa trick uit deze hoek en daarom is de eer ste reactie van veel mensen er een -van wantrouwen. Maris laat er geen twijfel over bestaan dat alles wat Kafka en de Fabel over Patrick melden klopt. Haar conclusie:Als Patrick in Rotterdam zou wonen, had hij het veel moeilijker dan hij het nu in Oegstgeest heeft." Zij noemt hem een sleutelfiguur. „Hij is zeker geen snotjoch dat uit sensatie zucht extremistische praktijken voert. Hij is op diverse plekken in het land bij verschillende gelegenheden opgemerkt en hij hield zich daarbij bepaald niet op in de luwte. De bewegingen waarvoor hij actief is, stellen weliswaar nog niet zo veel voor, maar hij is wel een van de mensen die de boel warm houden en die, als er een hausse komt, een kopstuk zal blijken te zijn. ]e kunt hem dood zwijgen en tegelijk in de gaten houden. Maar dat kan alleen maar als je op de hoogte bent en ik heb niet de indruk dat de autoriteiten in Oegstgeest dat zijn. Doodzwijgen en onwetendheid zijn heel verschillende dingen. Ik ben van mening dat je zo'n jongen als Patrick moet laten merken, dat hij in de gaten wordt gehouden. Zo van: ga jij maar lekker hobbyen, maar een ver keerde beweging en we hebben je. Zou Patrick in Rotterdam actief zijn, dan zou ik zo'n aanpak bepleiten. Wij beschik ken over goede contacten met de politie en mijn advies zou dan ook zeker wor den gevolgd. Hij komt dan op zijn minst ter sprake in het driehoeksoverleg." Onenigheid Maris vraagt zich hardop af waarom de burgemeester niet bij het meldpunt voor discriminatie in de Leidse regio te rade is gegaan. Had ze dat wel gedaan, zo blijkt uit het commentaar van coör dinator Th. Ong, dan was ze niet veel wijzer geworden. Ook daar is Patrick onbekend. Wel zou Ong kritisch zijn ge weest over de opvatting dat extreem rechts juist garen spint bij aandacht. „Kijk naar CP86. Die partij is toch kapot gegaan door een golf van aangiftes en de vele media-aandacht. Je moet alles vervolgen wat vervolgd kan worden. Je moet het ze moeilijk maken, die partijen en groeperingen. Je moet ze dwingen gematigder te worden. Dat is voor de ra dicale elementen vaak aanleiding om in opstand te komen. Kortom, er breekt dan onenigheid uit in het extreem rechtse kamp en dat is alleen maar goed." Bij de deskundigen was al bekend dat de 19-jarige Oegstgeestenaar in de regio in relatief korte tijd is uitgegroeid tot een sleutelfiguur van nieuwe extreem rechtse groepen als Nationaal Offensief (NO), Voorpost en LANS. Patrick adver teert met zijn cd-label in de bladen die NO uitgeeft. NO, een nog vrij anonieme organisatie, moet volgens de deskundi gen worden beschouwd als een voort- Het logo van 'Lord of Evil', een van de neo-nazibandjes waarmee Patrick sa menwerkt. zetting van de vroegere CP86, een ex treem-rechtse partij die door de rechter is verboden. In het blad van NO is een aantal pagina's gevuld met recensies van de muziekschijfjes uit de catalogus van Berzerker Records. De verrichtingen van de musicerende skinheads worden vrijwel zonder uitzondering bejubeld. Hoe morbider, hoe meer jubel, lijkt het credo van de anonieme recensent, die in vervoering schrijft over de bonus die de eerste tweehonderd kopers van een bepaalde cd krijgen: maden. Het kan nog walgelijker. Bij de eerste oplage van een andere titel werden zakjes zand uit Auschwitz geleverd. En wie zoekt naar internetadressen met informatie over de Holocaustontkenning kan te recht in het blad van de zanger van een bandje waarvan Berzerker Records de platen uitbrengt. Die bandjes luisteren naar namen als Kristallnacht, Holocaust, Will of the Ary an Nation en Landstorm. Deskundigen wijzen de zanger en de bassist van de laatste groep aan als de kern van NO. Ed Polman, de drummer, zou bezig zijn om een NO-afdeling in Rotterdam te orga niseren, zo weten Kafka en Radar. Tus-, sen Patrick en Landstorm zou 'een band' bestaan. Zo vormden leden van de groep de security bij een recent Ber- zerker-festival in Alkmaar. Gerrit de Wit van de Fabel van de Ille gaal noemt Berzerker een van de be langrijkste distributiekanalen van cd's van neo-nazibandjes. Hij vindt niet dat de lage leeftijd van Patrick een verzach tende omstandigheid is. „Jongens van zijn leeftijd leggen veel belangstelling aan de dag voor extreme zaken, ze voe len zich daartoe aangetrokken. Maar bij Patrick is geen sprake van jeugdige on bezonnenheid. Hij weet heel goed waar mee hij bezig is. Hij wordt ook steeds actiever." Onopvallend Volgens De Wit, die zich voor een be langrijk deel baseert op informatie van Kafka, vindt Patrick zichzelf geen neo nazi. „Hij ziet er zo ook niet uit, hij is geen skinhead. Hij is een onopvallend type, een nette, jonge kerel om te zien. Zelf noemt hij zich een volksnationalist. Ik vind dat een beetje een woordenspel. Een volksnationalist is niet tegen vreemde culturen, als Nederland er maar van gevrijwaard blijft. Een nazi wil heel de wereld ervan vrijwaren en streeft naar wereldwijde hegemonie van ariërs. Toch zijn ook volksnationalisten pure racisten. Ik ben wel blij met al die schakeringen in het rechtse kamp want daardoor hangt het van ruzies aan el kaar. Maar wat je niet uit het oog mag verliezen, is dat velen, die zich netjes voordoen, radicaler zijn dan ze doen voorkomen." De Wit vindt het uitblijven van actie en de gekozen strategie - die veel weg heeft van doodzwijgen - van laksheid getuigen. Een opstelling die past bij de sfeer die in het algemeen rond extreem rechts hangt. „Nu de CD en CP86 van het strijdtoneel zijn verdwenen, laten de autoriteiten de teugels vieren. Het wordt jongens als Patrick gemakkelijker ge maakt. We glijden af. Denk aan D66'er Boris Dittrich die in Het Parool roept dat Nederland vol is. Ik weet wel dat de drijfveren van D66 anders zijn dan die van CD'er Janmaat, die het patent had op die uitspraak. Toch is het kwalijk om zulke dingen te zeggen. Elke uiting van extreem-rechts is er een te veel. De ge meente Oegstgeest moet er beleid op maken. Al zou maar iedere medewerker van de reinigingsdienst een krabbertje meekrijgen om die stickers te verwijde ren. Waar een wil is, is een weg." Hij zegt zich ervan beuwst te zijn dat het aanpakken van Patricks cd-label geen fluitje van een cent is. Het open baar ministerie heeft eerder bakzeil moeten halen toen het vergelijkbare dis tributeurs vervolgde. De bewijslast is moeilijk. Dat geldt ook voor de stickers. De opschriften, zoals 'Geen moskee in de wijk', zijn niet per definitie in strijd met de wet. Maar wat De Wit stoort is het gebrek aan interesse. „De bewijslast mag dan moeilijk zijn, je kunt in elk geval druk uitoefenen. Vroeger zaten de overheid, de politie, het openbaar ministerie en de pers er bovenop. Mede dank zij dat fanatisme is CP86 verboden verklaard en ook de te loorgang van de CD is voor een deel te verklaren uit de druk van buitenaf. Alles was erop gericht extreem-rechts te cri minaliseren. Wat niet zo moeilijk was want veel van die lieden maken zich schuldig aan zaken die ze zelf veroorde len: drugsgebruik, brandstichting en vuurwapenbezit. Vijf jaar geleden had zo'n discussie over het multiculturele drama niet gekund. Een tijdbom is het, dat debat. Ook daardoor is een vijand gecreeerd, die er niet is. Wederom is een voedingsbodem ontstaan voor verder gaande, extreem-rechtse uitingen." Wetenschapper Jaap van Donsèlaar, auteur van een aantal boeken en publi caties over extreem-rechts, weet na een halve zin al dat het vraaggesprek Patrick als onderwerp heeft. Hij mengt zich in de discussie over 'doodzwijgen of aan pakken' met de opmerking 'dat ieder een een beetje gelijk heeft'. „Het is in derdaad niet ondenkbaar dat Patrick zich door aandacht van de media en de autoriteiten gevleid voelt. Maar dat neemt niet weg dat als hij zich aan straf bare feiten schuldig maakt - ik onthoud me van een oordeel of dat echt zo is - die jongen aangepakt moet worden. Ik heb redenen om aan te nemen dat hij in de regio een belangrijke figuur aan het worden is, maar dan wel van groe peringen waarvan je je echt geen gewel dige voorstellingen moet maken. Maar het fenomeen dat extreem-rechts zich nu via muziek een weg baant in de sa menleving verdient wel al onze aan dacht en dat Berzerker Records in Ne derland hierbij een belangrijke rol speelt staat buiten kijf. Geestverwanten Het fenomeen dat neo-nazi's via be paalde muziekstromingen, bij voorkeur black metal, hun gedachtegoed ver spreiden en zo onder jongeren probe ren te werven, vindt volgens de antro poloog zijn oorsprong in de voormalige Oostbloklanden. Van Donselaar: „Daar is zeer repressief opgetreden tegen ex treem-rechts. Nu worden via muziek geestverwanten gezocht en ontstaat een tegencultuur, waarvan Berzerker Re cords een belangrijke Nederlandse ex ponent is. Voor het aanpakken van zo'n label geldt hetzelfde als voor zo'n web site, want ook internet is een dankbaar medium voor extreem-rechts, vaak in combinatie met muziek. Justitie brandt haar vingers er liever niet aan. In die kringen heet het dat ze liever geen natte poot halen. Toch zou, ook in het geval van Patrick, een gerechtelijk vooronder zoek helpen. De ervaring leert dat dat toch keihard aankomt. De beste strategie houdt het midden tussen onderschatting en overschatting. Dus je gedeisd houden in de hoop dat het dan vanzelf ophoudt, is niet goed. Aan de andere kant moet je je ook niet laten dollen door extreem-rechts. M. Freling, voormalig CP86-raadsIid in Rot terdam, was daar zeer bedreven in. Die heeft de pers een tijdlang beziggehou den met een verboden kantoor dat hele maal niet bestond. Ook het opvoeren van de druk, als je daarvoor al kiest, moet je niet lukraak doen. De reactie kan onevenwichtig hard zijn." De wetenschapper geeft een jonge vrouw als voorbeeld die was te zien op een foto bij een krante-artikel over nieuw extreem-rechts. Na de publicatie kreeg ze grote problemen met haar fa milie, vrienden en bekenden. Pas toen kreeg zij goed in de gaten in welke krin gen ze zich ophield. „Als alle schepen achter zo iemand zijn verbrand, kan hij of zij niet meer terug. Als je in verband wordt gebracht met extreem-rechts heeft dat grote gevolgen voor je maat schappelijke positie. Overigens denk ik van Patrick dat hij heel goed weet waar mee hij bezig is. Ik ken ook dat verhaal over het stic- kerspoor dat naar Patricks huis leidt. Het lijkt Klein Duimpje wel, ja en het riekt naar opzet, zo van: vind mij, poli tie. Zou dat kloppen dan is dat een goe de reden om juist niets te doen. Ik her ken de reactie vanuit Oegstgeest wel. Zo'n kleine gemeente, ineens gecon fronteerd met dit verschijnsel, dat aan grote steden lijkt te zijn voorbehouden, wordt bevangen door een enorme ge ne." Van Donselaar noemt instellingen als Kafka en de Fabel zeer waardevol. „Zij zitten aan het front, zijn gespitst op waarnemingen van nieuwe ontwikkelin gen en activiteiten. Zij zijn voor mij als wetenschapper zeer belangrijke infor matiebronnen. Het gevestigd bestuur hobbelt altijd achter de feiten aan." Patrick zelf wil geen commentaar ge ven door de telefoon. Wel is hij bereid om per elektronische post op enkele vragen in te gaan. Hij bevestigt in zijn reactie dat hij betrokken is bij de bladen die NO uitgeeft. Hij leent ze cd's en schrijft af en toe zelf de recensies. Pa trick ontkent dat hij stickers plakt. Over het spoor van plakplaatjes dat naar zijn huis leidde, schrijft hij: „Dat kan ik niet ontkennen. Maar ik krijg veel bezoek. Ik ben niet verantwoordelijk voor ander mans daden." Hij lacht de bewering weg dat hij een sleutelfiguur zou zijn. „Mijn prioriteiten liggen bij muziek en dus bij Berzerker Records." (De naam Patrick is uit privacy-over wegingen gefingeerd-red.) WIM KOEVOET Logo van het cd-label van Patrick.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2000 | | pagina 38