Wielersport ontdaan van romantiek Onduidelijkheid over koeienziekte Van Santander naar Santander ZATERDAG 8 JULI 2000 Peter Winnen genadeloos maar niet onthullend Elf jaar (1980-1991) maakte Peter Winnen deel uit van het prof-wielerpeloton. Als begenadigd klimmer won hij twee keer de Tour de France etappe naar Alpe d'Huez en een keer die naar Morzine. Zijn beste eindklassering in de Franse ronde was de eervolle derde plaats in 1983. Vorig jaar haalde hij in andere hoedanigheid de publiciteit: onthullingen over dopingebruik in de wielersport. Bij die ontboezemingen werd ook bekend dat hij aan een boek werkte met zijn carrière als thema. Hoge verwachtingen daarom over nog meer nieuws uit de duistere wereld van spuiten en slikken. In dat opzicht stelt Peter Winnen teleur. Opvallend is hoe sterk hij relativeert, hoe hij bij vlagen meeslepend schrijft over zijn ervaringen, maar zijn deze week verschenen bundel 'Van Santander naar Santander' bevat geen wereldschokkende openbaringen over doping. ~YJ en fascinerend circus, de apothe- m ose van elke jongensdroom. Maar veel meer nog een op drift ge raakte discipline, die de mens laat balance ren op het aalgladde koord tussen gezond verstand en waanzin. In zijn bundel 'Van Santander naar Santander; brieven uit het peloton' ontrafelt Peter Winnen 238 bladzij den lang zijn haat-liefdeverhouding met de wielersport. Zonder tot grootse onthullingen te komen berooft de vroegere wielervedette het metier genadeloos van alle romantiek. „De hele santenkraam heb ik op zeker mo ment kapot gerelativeerd. En niet eens ten onrechte." Met enige spanning werd het literaire de buut van de Limburgse berggeit tegemoet gezien. Eind vorig jaar legde de ex-coureur immers de zweep over het wielerwereldje in een geruchtmakende tv-documentaire waar in, hoe kan het anders, het fenomeen doping centraal stond. In harmonie met Maarten Ducrot en Steven Rooks sprak de drievoudig etappewinnaar in de Tour openhartig over het geslik en gespuit in het peloton. Onthul lingen die het trio moest bekopen met furi euze reacties. 'Hier sta ik ver boven', waste Peter Post zijn handen in onschuld, terwijl Adri van der Poel de spijtoptanten brand merkte als 'gesjeesde flippers'. De onplezierige kwalificaties konden Win nen niet verleiden om de verboden stimu lantia uit zijn boek te schrappen, maar tot echt wereldschokkende openbaringen komt het nooit. Wel beschrijft hij met enig dédain hoe diezelfde Peter Post hem in zijn eerste Raleigh-jaar (1983) naar een zekere 'dokter R.' in Velsen stuurt om zijn vormcrisis te lijf te gaan. De arts spuit zonder dralen een 'dik ke, stroperige injectievloeistof in het achter werk van de frêle klimmer die meteen te kak ken wordt gezet als hij licht protesteert. 'We gaan toch niet de misdienaar uithangen?' Het is de eerste serieuze greep uit de doping- pot en zeker niet de laatste. Hoewel Winnen steevast het gevoel bekruipt dat hij elke con trole over de toevoer kwijt is. „Ruud (de ver zorger, red.) merkte nog op dat hij gestart was met de medicinale opbouw naar de Tour. Waarom ook niet, dacht ik. Pijnloos de onwetendheid. Want hoe de opbouw in zijn werk ging vertelde hij niet. Ik gaf me als een volwaardig lid van de Firma over in vertrou wen." De auteur noteert het met een zweem van cynische afstandelijkheid die de hele bundel doordrenkt. Nergens krijgt de lezer het ge voel dat de hoofdrolspeler met passie zijn vak uitoefent. Het genot, de voldoening, de euforie, alles wordt steeds weer overscha duwd door de welhaast beestachtige inspan ningen die de broodfietser moet leveren. Zelfs bij zijn grootste triomf, de zegetocht op Alpe d'Huez in zijn eerste Tour, omschrijft hij zich als een 'opengeplofte aardappelbo- vist'. „Het voelde in elk geval niet zoals ik verwacht had dat het zou voelen. Er danste geen jubelende engelenschaar rond mijn hoofd. Heel in de verte had ik een onvervals te blijdschap waargenomen." Het definitieve saluut aan het peloton, in de Ronde van Spanje van '91, laat Winnen dan ook achter met gevoelens van diepe verwar ring. „Ik ben een mislukkeling en een zon dagskind. Ik heb gedaan waar ik van droom de en droom van wat ik heb verzuimd. Ik ben op zoek naar een happy end." Of die ge lukkige finale gevonden is, laat de schrijver in het midden en dat is ook de bedoeling. Peter Winnen neemt genoegen met een bij vlagen meeslepend document over het cyc- lisme, een mini-universum dat tegelijkertijd fascineert en verbijstert. Of, zoals de achter flap van het boek omschrijft, 'een grote droom die op sommige momenten een nachtmerrie werd'. ROEL WICHE Van Santander naar Santander; brieven uit het peloton. Peter Winnen. Uitgeverij Thomas Rap; 34,90 gulden. Peter Winnen (links) bij zijn debuut in de Tour de France van 1981 op weg naar de overwinning op Alpe d'Huez. Rechts van hem: Hinault, Alban, Van Impe en Zoetemelk. foto archief Fabrikant en boeren zoeken naar oorzaak Het moest een zegetocht worden voor het wetenschappelijk instituut ID Lelystad en chemieconcern Bayer: een nieuw vaccin tegen IBR, de koeiengriep. Het werd een nachtmerrie. Een deel van het vaccin bleek vervuild met een agressieve variant van het BVD-virus, een ziekte die tot de dood van de koe kan leiden. De entingscampagne trok een spoor van dode en zieke koeien door Nederland. Inmiddels is de strijd losgebroken over de vraag wie verantivoordelijk is voor de schade. Ziek en dood. Er wordt verband gelegd met een nieuw vaccin tegen koeiengriep, maar fabrikant Bayer wil niet van schuld horen. foto cpd Elen halfjaar geleden, kreeg boer Jan Adams uit Bennekom problemen met zijn veestapel. De dierenarts was een paar keer langs geweest om de koeien in te spuiten tegen IBR, de koeiengriep. Daarna begon de ellende. „Een koe met longontsteking reageerde niet op de anti biotica. Half januari ging-ie dood. Tege lijkertijd ging een koe die afkalfde dood. En daar was niets aan te zien geweest." Twee dode koeien in een weekend, dat was pure pech, dacht Adams. Maar in de weken daarna ging er nog veel meer mis. „Koeien met neusbloedingen, dat had ik nog nooit gezien. Ze hadden uierontste kingen, gaven minder melk. Sommige kregen ontstekingen op onverklaarbare plaatsen zoals boven op de rug." Hij was bang om de stal in te gaan; bang voor wat hij nu weer zou aantreffen. Met tra nen in de ogen stond hij soms te melken, terwijl zijn koeien wegteerden. „Ik heb wel eens gedacht dat ik er geen een zou overhouden." Adams was niet de enige boer die zijn vee onder zijn handen zag creperen. Bij de landbouworganisatie LTO kwamen allerlei telefoontjes van verontruste boe ren binnen. Zij hadden na de eerste IBR- entingen meer slijters (een koe die ver magert en aftakelt zonder duidelijke oor zaak) dan normaal. „Slijters zijn iets van alle tijden. Iedere boer krijgt er mee te maken. Zelf heb ik er elk jaar een stuk of drie, vier op 120 koeien", zegt Jan-Cees Vogelaar, voorzitter van de vakgroep melkveehouderij van LTO-Nederland. De boeren bleven bellen met klachten, te vaak en te veel. „Toen het om tientallen bedrijven bleek te gaan, gingen we toch iets vermoeden. Toen het er honderden werden, wisten we zeker dat er iets fout moet zijn gegaan met de enting", zegt Vogelaar. Op een aantal bedrijven gebeurde van al les tegelijk. Koeien hadden dikke knieën, klauwproblemen, vielen om, kalfden te vroeg af of gingen dood. „Dat leidde tot grote onrust. Uiteindelijk hebben we alle 45.000 bedrijven met melkvee aange schreven en kregen we 7.000 reacties. Dat viel me eigenlijk nog mee, gelet op de grote aantallen besmette vaccins die er gebruikt zijn. Er waren in totaal 11 miljoen besmette vaccins en daarvan zijn er 450.000 teruggehaald. Bayer klopt zich daarvoor nog op de borst. Dat is toch ei genlijk gênant, dan heb je de verhoudin gen niet goed op je netvlies." Van de 7.000 meldingen bleken 3.500 boeren met besmet vaccin te hebben ge- ent, 2.000 hadden geen besmet vaccin gekregen, van de anderen was het ge bruikte vaccin niet meer te herleiden. De 3.500 gedupeerden zijn door LTO aange schreven om dossiers op te maken; dat deden 1.444 boeren. „Vanaf het begin hebben we open kaart gespeeld en de zaak in de publiciteit ge bracht. We zijn in overleg getreden met Bayer, om te zien of er een oplossing ge vonden kon worden." Er kwam een we tenschappelijk onderzoek. Met als uit komst dat niet met zekerheid te zeggen is dat het besmette vaccin de koeien ziek heeft gemaakt. Maar die kans uitsluiten konden de wetenschappers evenmin. Eenzelfde geluid kwam er tot nog toe uit ID Lelystad, van de onderzoekers die staatssecretaris Faber van landbouw had ingeschakeld. Faber verwacht zeer bin nenkort de resultaten van de laatste twee onderzoeken. „Ik geloof niet in massahysterie", zegt Vogelaar. „Daarvoor heb ik te veel ge zien. Voor mij staat als een paal boven water dat de problemen verband houden met de enting die kort daarvoor gebeur de." Veehouder Adams had ondertussen Jan en alleman ingeschakeld om er achter te komen wat er met zijn vee aan de hand was. Uit bloedonderzoek bleek dat de koeien geen witte bloedlichaampjes aan maakten, het beenmerg was aangetast. „Daardoor hadden ze minder weerstand. De Gezondheidsdienst vroeg me wan neer ik tegen IBR had geënt. Dat zette me aan het denken." Zijn problemen waren volgens hem begonnen na de vaccinatie. Op verzoek van Adams bezocht Bayer zijn boerderij, maar wilde daar niets on derzoeken. „Ze vroegen alleen een lijstje van het veevoeder. Ik heb nooit meer wat gehoord." Adams had zich gemeld als gedupeerde bij LTO maar besloot ook zelf een actie comité op te richten: Ziek van Bayer. De weg van LTO zou lang duren gezien het aantal gedupeerden dat zich had gemeld, vreesde hij. 'Ziek van Bayer' telt behalve Adams nog twee gedupeerden. Zij willen een vergoeding voor de geleden schade. „Ik heb niet de illusie dat ik Bayer kan aanpakken, het is een groot concern met veel advocaten. Maar als dit in de doof pot gaat, wat morgen dan nog meer? Ik hoor van veel boeren dat ze Bayer boy cotten." Bij Bayer zijn ze niet gelukkig met de si tuatie, maar het bedrijf pleit onschuldig te zijn. „Het onderzoek heeft niet uitge wezen dat de oorzaak bij ons ligt. We praten nog wel met de club van gedu peerde boeren van Vogelaar, maar over de inhoud van de gesprekken weet ik niets. Het zijn in ieder geval geen onder handelingen over schadevergoeding", al dus een woordvoerster van Bayer. Inmiddels heeft het concern nieuw on derzoek aangekondigd. Er zullen 53 koei en met het oorspronkelijke vaccin wor den ingespoten om te kijken of ze er ziek van worden. De eerste resultaten worden in september verwacht. Bij het onder zoek worden ook buitenlandse onder zoeksbureaus betrokken. LIANNE SLEUTJES PEET VOGELS Peter Winnen Brieven uit het peloton j

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2000 | | pagina 37