heeft zijn uitdagers terug
Tijd begint te dringen voor sprinter Jeroen Blijlevens
Tour de France
Ploegentijdrit, witte trui en Mont Ventoux terug in Tour
VRIJDAG 30 JUNI 2000
Ullrich en Pantani lijken Armstrong te kunnen bedreigen
Jan Ullrich.
gezeten.
Overigens, het onderdeel waar
op Armstrong vorig jaar de
meeste winst boekte - de tijdrit
- is ingekort van 120 tot 75 kilo
meter. Er zijn twee 'chrono's'.
Op de eerste dag (16 kilometer)
en de laatste vrijdag (59 km).
Terug in het tourschema is de
ploegentijdrit, voor het eerst
sinds 1995 toen Gewiss-Ballan
(Berzin, Oegroemov, Riss) won.
Telekom, winnaar in de Ronde
van Zwitserland, en US Postal
lijken over de sterkste ploegen
voor deze discipline te beschik
ken. De ploeg 'doet' het zonder
Andreas Klöden. Hij won dit
seizoen Parijs-Nice en de Ron
de van Baskenland. Ullrich kan
in de bergen als vanouds reke
nen op de steun van Udo Bölts,
Guiseppe Guerini en Alberto El-
li. Voor de vlakke etappes en de
ploegentijdrit is er Alexande
Vinokourov.
Lance Armstrong kan rekenen
op de steun van vooral Tyler
Hamilton, winnaar van de
Dauphiné-etappe naar de Mont
Ventoux en ook algemeen win
naar van de Dcluphiné Libéré.
Behalve begenadigd klimmer
rijdt hij in Tour-tijdritten altijd
bij de eerst tien. De ploeg van
Telekom lijkt in de breedte
FOTO REUTERS
(bergen, vlakke, ploegentijdrit)
iets sterket dan US Postal.
Naast de favoriet en zijn twee
voornaamste uitdagers kent de
Ronde van Frankrijk een impo
sante rij outsiders. Belangrijkste
zijn: Alex Zülle (vorig jaar twee
de), Fernando Escartin (derde),
Fransesco Casagrande, tweede
in de Giro maar wel nummer
één op de UCI-ranglijst en Lau-
rant Jalabert, die vorige weck
nog zei dat de Tour niet langer
een obsessie maar een uitda
ging voor hem is. Jalabert heeft
na de Tour van de politie-inval-
len (1998) ruim een jaar uitslui
tend buiten Frankrijk gekoerst.
En wat te denken van Michael
Boogerd (vorig jaar 56ste en
beste Nederlander) en Frank
Vandenbroucke, de Waal die in
het voorjaar werd geteisterd
door een mysterieus virus? Ri
chard Virenque gaat op jacht
naar zijn zesde bergprijs. Erik
Zabel, leider in het wereldbe-
kerlassement, is de belangrijk
ste kanshebber voor de groene
trui. Hij heeft er al vier op een
rij binnen. laan Kirsipuu, Tom
Steels, Jimmy Casper en wel
licht Jeroen Bijlevens hopen bij
afwezigheid van Mario Cipollini
op dagsucces.
Een maand geleden nog maar liet de Tour de France van dit jaar zich simpel voorbe-
schouwen. In de 87ste Ronde van Frankrijk zou het ongeveer zó gaan: Lance Arm
strong pakt in de tijdrit op de eerste dag in Futuroscope het geel, versterkt zijn positie
drie dagen later in de ploegentijdrit van Nantes naar Saint-Nazaire, verliest de trui
daarna in de vlakke lange aanloop naar de Pyreneeën aan een sprinter, maar her
neemt in de eerste bergrit de leiding, controleert met zijn ploeg vervolgens de koers,
geeft in de Alpen links en rechts wat ritjes weg en staat op zondag 23 juli in het geel op
de Champs-Elyseés. Zo zou het gaan.
jaar. Maar dacht hij nog serieus
te worden genomen na zijn
strapatsen bij zijn rentree in de
Midi Libre (hij kwam meteen
ten val) en in de Classique des
Alpes, waar hij nog tijdens de
neutralisatie (tussen 0 èn 10 ki
lometer) afstapte?
Maar ineens waren ze er toch
en stonden de twee renners,
over wie zelfs werd getwijfeld of
ze überhaupt in Futuroscope
zouden verschijnen, weer als
uitdager geregistreerd.
Enige glans
Felice Gimondi, de Tourwin
naar van 1965, had het toch nog
niet zo gek gezien toen hij er bij
de 'piraat' op aandrong in de
Giro te starten om ritme op te
doen en de sores van de justiti
ële onderzoeken naar doping-
gebruik te vergeten. In de laat
ste week kreeg Pantani in de
schaduw van zijn ploegmaat
Stefano Garzelli zowaar enige
glans terug. En Rudy Pevenage,
assistent-ploegleider van Tele
kom, bleek er niet zo ver vanaf
te zitten met zijn stelling dat
Ullrich precies op tijd klaar zou
zijn.
Ullrich worstelt met een stof
wisselingsprobleem waar de
professoren van de universi
teitskliniek van Freiburg, de
huiskliniek van Telekom, maar
geen vinger achter kunnen krij
gen. Het komt ongeveer hier op
neer: om dezelfde hoeveelheid
vet te verbranden als zijn colle
ga's moet Ullrich veel langer en
intensiever trainen en koersen.
Niet rijden betekent automa
tisch gewichtstoename.
Ter voorkoming daarvan stapte
Ullrich thuis in Merdingen, on
danks een rugblessure die deel
name aan wedstrijden onmoge-
lijk-maakte, dagelijks op de fiets
voor trainingstochten van 200
kilometer en meer door het
Zwarte Woud. Soms alleen,
meestal in geselschap van de
jeugdploeg van Telekom.
Kilometers maken, trainen in
afzondering en de wedstrijden
links laten liggen - Greg Lem-
ond en Miquel Indurain begon
nen er eind jaren tachtig mee
en hadden succes. Bjarne Riss
(1996) en Jan Ullrich (1997) ko
pieerden de aanpak die door
Marco Pantani werd doorbro
ken. De klimmer won in één
jaar (1998) Giro en Tour.
Met de zege van Lance Arm
strong zijn we weer terug bij de
'oude' aanpak. Het gevolg van
deze programmering is dat top
pers elkaar nog maar zelden
ontmoeten. In de Ronde van
Valencia was Armstrong zo ver
baasd Pantani te zien dat hij
wel een uur naast hem reed,
alsof hij niet kon geloven dat
het echt de piraat was. Ullrich
is Armstrong nog helemaal niet
tegen gekomen. Sinds Ullrich in
1993 in Oslo wereldkampioen
werd bij de amateurs en Arm
strong een dag later bij de be
roepsrenners, hebben ze elkaar
zelden bestreden. De ziekte van
Armstrong, die in 1997 en een
groot deel van 1998 was uitge
schakeld, kan daar niet los van
worden gezien maar het zegt
wel iets over de veranderde
wedstrijdbenadering. Het is de
Tour die belangrijk is, een hele
tijd niks en dan de rest..
Uitgekiend
Daartoe aangezet door ploeg
leider Johan Bruyneel, die ac
cepteerde dat voor het publiek
van zijn Amerikaanse werkge
ver (US Postal Service) alleen de
Tour interessant is, reed Arm
strong dit jaar weer een uitge
kiend programma. Daarin paste
overigens niet de Route du Sud,
vorig jaar Armstrongs laatst
test. Nu verkoos hij, net als
Pantani, de laatste weken thuis
te blijven. In de Dauphiné werd
duidelijk dat de aanpak van
Bruyneel en Armstrong weer
juist is geweest.
„Als een horloge", beschreef
L'Equipe de tijdrit van Arm
strong over 35 kilometer tussen
Saint Etienne en Saint
Chamond. Later op de flanken
van de Mont Ventoux, ook in de
Tour opgenomen, werd duide
lijk dat hij de kwaliteitsklimmer
is van een jaar geleden.
Armstrong is inmiddels 28
(door de geschiedenis heen de
ideale leeftijd voor een Tour
winnaar), in het najaar van
1999 vader geworden van een
zoon (Luke) en vastberadener
dan ooit zijn Tourzege te pro
longeren.
Volgens Chris Carmichel is
Armstrong nu al beter dan vorig
jaar rond deze tijd, ondanks
een korte periode van inactivi
teit na een val tijdens een trai
ning. Een hersenschudding
hield hem enkele dagen van de
fiets. Volgens de 'berekeningen'
van Carmichel zal zijn pupil
straks in de tweede week van de
Tour twee procent beter zijn
dan vorig jaar. Alsof Armstrong
een Formule I-bolide is en zijn
trainer de monteur.
Armstrong is erop gebrand zijn
zege te prolongeren. Nadat Le
Monde hem beschuldigde van
het gebruik van corticosteroï-
den, heeft hij even overwogen
zijn woonplaats Nice de rug toe
te keren en definitief in de Ver
enigde Staten te gaan wonen.
Maar onder meer de betere
trainingsmogelijkheden hebben
het gezin Armstrong aan de
Cote d'Azur gehouden. En nu
wil Armstrong de 'Fransozen'
graag een lesje leren.
Ter herinnering: Le Monde
bracht de 'primeur' van het ge
bruik van corticosteroïden door
de Amerikaan. Later bleek er
een minieme hoeveelheid in
een tube billenzalf te hebben
In het eerste jaar van het nieuwe millennium keert de Tour de
France terug naar de basis, be ploegentijdrit is terug, de witte
trui voor de beste jongere en de beklimming van de klassieke
Mont Ventoux staat weer op het programma.
De Tour kent een lange, vlakke aanloop. De vermoedelijke een
tonigheid van de massasprints wordt slechts doorbroken op de
vierde dag, als tussen Nantes en Saint-Nazaire een ploegentijdrit
van 69 kilometer wordt gehouden. Dit onderdeel is voor het eerst
sinds 1995 weer in de route opgenomen. De tijd wordt opge
maakt aan de hand van de vijfde renner. Om te voorkomen dat
kopmannen van mindere ploegen meteen zijn uitgeschakeld
voor het algemeen klassement, is er een maximum gesteld aan
het verlies (vijf minuten). De laatste keer dat de Tourwinaar lid
was van de ploeg die de ploegentijdrit won, was in 1980 (Joop
Zoetemelk, TI Raleigh). Pas in de tiende etappe duiken de Pyre-
neeën-cols op. Dat zijn er dan wel meteen drie op één dag (Ma-
rie-Blanque, Aubisque en Hautacam). Het is de eerste van drie
aankomsten bergop. De anderen zijn de etappe naar de Mont
Ventoux en de Alpen-rit naar Courchevel, een klassieke rit waar
in de renners ook op de Galibiër en de Madeleine stuiten.
Ook de etappes nummer 14 (col d'Allos, de Vars en d'Izoard) en
16 (onder andere col de la Colombiere en de Joux-Plane) zijn on
vervalste bergritten. De Tour van dit jaar lijkt daardoor zwaarder
dan die van 1999. Het peloton doet twee keer een ander land
aan. In de laatste week staat in Zwitserland een rit rond het Meer
van Geneve gepland (Evian-Lausanne). Een dag later gaat het
van Lausanne naar Freiburg, op een steenworp van Jan Ullrichs
woonplaats Merdingen in Duitsland.
Lance Armstrong.
FOTO ARCHIEF
Maar sinds kort heeft de Tour
de France zijn uitdagers terug
en dat maakt voorspellen op
eens tot een hachelijke onder
neming. Jan Ullrich en Mar
co Pantani zijn onbe
rekenbare types
van wie het ge
hele jaar niets
is verno
men, van de
Duitser nog
minder dan
van de Itali
aan.
Een maand ge
leden nog was
het schuddebui
ken geblazen als
de zogeheten uit
dagers van Arm
strong aan de orde
kwamen. Want wat
wilde Pantani nou
helemaal? Hij
haalde slechts
het nieuws
als hij weer
eens een au
to in de ver
nieling had
gereden of
ruzie met
zijn vriendin
had en wat
dacht Ull
rich nou
wel niet?
Winnaar
van de Ron
de van Span
je en goud
bij het
WK-tijd-
rijden
vorig
Hollandse jongen moet nog steeds wennen aan Italië
Cees Priem had het al gezegd toen hij nog
baas was van TVM. „Jeroen Blijlevens is
een echte Hollandse jongen, die zal het
nooit redden in Italië". De Zeeuwse ploeg
leider lijkt gelijk te krijgen. De Tour staat
voor de deur, maar de sprinter heeft dit
seizoen nog nog nauwelijks gescoord.
De omslag in cultuur heeft zijn snelheid
aangetast. Hij vindt zelf dat het een voor
barige conclusie is, maar de tijd begint te
dringen. „Ik ben drie kilo lichter dan an
ders. Ik ga beter bergop, maar de sprint wil
nog niet echt lukken.
Jeroen Blijlevens (29) over zijn overgang
van de vrijbuiters bij TVM naar het strakke
keurslijf bij het Italiaanse Polti. „Ze kijken
's avonds op mijn hotelkamer altijd even
in mijn tas of er toch geen eten in zit..."
Honger, altijd maar honger. „Ik raak er
langzaam aan gewend, maar wat heb ik al
een honger moeten lijden. Friet is vergif,
vinden ze hier. En mayonaise mag al hele
maal niet. Pasta's en nog eens pasta's.
Maar ook weer niet te veel en alleen met
olie. Die verandering van eetcultuur, dat is
wennen hoor."
Het heeft zijn uitwerking niet gemist. De
kleine, geblokte spurter woog in zijn beste
dagen altijd rond de zeventig kilo. Dat zijn
er nu drie minder. Volgens de Italiaanse
strategie zal het op termijn zijn vruchten
afwerpen, bij de sprinter zelf rijzen er
steeds meer twijfels, omdat de overwin
ningen uitblijven. Vorig jaar won Blijlevens
zeventien keer, nu staat de teller nog
slechts op één overwinning.
Hij was vroeger ongenaakbaar als het zo
tegenzat. „Ik kan er nog niet tegen als ik
verlies, maar binnen de ploeg blijft ieder
een rustig. Ze zijn het ook niet gewend om
vaak te winnen. Ik had vorig seizoen net zo
veel overwinningen als de hele ploeg sa
men. Het is meer dat ik mezelf druk opleg
dan dat anderen kritiek hebben. Ik ga er
vanuit dat ze mij hebben gehaald om koer
sen te winnen. Dat het niet lukt, dat vreet
aan me. Ik heb het gevoel dat ik beter rijd
dan ooit en toch win ik niet. Het zit ook
meer tegen dan in andere jaren. Ik was su
per in de Amstel Gold Race, maar kreeg in
de finale e.en lekke band. Ik werd gelan
ceerd voor een lange sprint in een Belgi
sche koers, maar vlak voor de finish wer
den we een verkeerde straat ingestuurd.
Dat soort kleine dingen. Voor hetzelfde
geld had ik al een paar koersen meer ge
wonnen."
Het kan geen toeval zijn. Jeroen Blijlevens
is na zes jaar TVM (en Cees Priem) in een
totaal andere omgeving terechtgekomen
en heeft tijd nodig om aan het nieuwe sys
teem te wennen. „Ik was aan iets anders
toe, omdat ik er met Cees niet meer uit
kwam. Het waren kleine dingetjes die me
steeds meer gingen irriteren. We hadden
andere ideeën over hoe je een ploeg runt.
Hij gaf toe dat het anders kon, beter voor
al. Hij had beloofd dat hij wat zou doen,
maar er gebeurde niets. Zo was Cees ei
genlijk altijd. Ik heb op een zeker moment
gezegd: en nou ben ik weg. Dat aanbod
van Polti kwam en ik heb het gelijk aange
pakt. Al was het alleen maar om de Itali
aanse cultuur ook eens mee te maken. We
keken als renner altijd op tegen die dure
ploegen en ik had de illusie dat ik er zelf
beter van zou worden."
Die illusie heeft hij nog steeds, ondanks de
Jeroen Blijlevens: nog weinig gescoord dit seizoen.
magere start. De aanloop is uiterst moei
zaam geweest, omdat het er bij Polti zo
veel professioneler aan toe gaat dan bij
TVM. Alles staat in het teken van de ren
ners. „Ik had nog wel eens de neiging om
zelf een tas te dragen als we van een vlieg
veld kwamen. Dan werden ze gelijk kwaad,
omdat dat het werk is van de verzorger. Je
moet fietsen en verder niets. De verzorging
is perfect, het materiaal, alles. Maar ze
stellen zelf natuurlijk ook hoge eisen. Je
gewicht wordt bijvoorbeeld constant ge
controleerd. En 's avonds moet iedereen
voor tien uur op bed liggen. Ze controleren
zelf of je in bed ligt en kijken in je tas of je
geen eten hebt meegenomen."
Hij beweert niet dat het zaligmakend is,
want zijn TVM-tijd zal hij nooit verlooche
nen. Blijlevens wil er geen kwaad woord
over horen. „Ik heb me enorm gestoord
aan de verhalen die de nieuwe bewind
voerders naar buiten brachten toen Farm
Frites de zaak overnam. Cees Priem was
weg en alles moest anders. Meer discipli
ne, meer structuur en andere regels. Met
die drank bijvoorbeeld. Wij werden afge
schilderd alsof we in die TVM-tijd als alco
holisten door het peloton reden. En nu
hebben ze alles alweer teruggedraaid. Je
kunt een ploeg nooit van de ene op de an
dere dag zo omgooien. Cees was gewoon
Cees. Hoe je ook over hem denkt: hij had
succes met de ploeg. Hij had maar de helft
van het budget dat Rabobank heeft en won
twee keer zo veel koersen."
„Ik ben coureur geworden bij Priem, in de
gezelligste ploeg van het profpeloton
zegt Blijlevens met een lichte vorm van
heimwee. „We bellen nog heel vaak met
elkaar. Ik ben samen met Bart (Voskamp)
naar Polti gegaan. Tristan Hoffman is ook
vertrokken. De sfeer is weg, heb ik de in
druk. Het TVM-kliekje is uit elkaar gerukt
en de nieuwe aanpak werkt niet. Dat is
heel triest. Als we elkaar tegenkomen in
een wedstrijd, dan is het weer als vanouds.
Met Servais Knaven, Van Petegem, Van
Bondt, JGier. Cees Priem kon een ploeg sa
menstellen met renners die bij elkaar pas
ten. Daar ligt ook het grote verschil met de
Rabobank."
„Ik zou zelf nooit voor Theo de Rooy wil
len rijden. De Raboploeg ligt me niet, de
ploegleider nog veel minder. We hebben
wel eens gesproken over een overgang,
maar dat is van hun kant op een laffe ma
nier afgeketst. De sfeer die daar heerst,
past toch niet bij mij. De Rooy is hypo
criet. Dat is in de Giro weer eens aange
toond. Roepen dat andere jongens achter
auto's hangen, protesteren bij de organisa
tie en zelf net zo goed meedoen. Ze moe
ten eerst maar eens zorgen dat ze met zo'n
dure ploeg eens wat wedstrijden gaan win
nen."
Het moet gezegd: dat geldt ook voor Blijle
vens zelf. De schrale oogst tot nu toe werkt
kennelijk verlammend op de benen van de
sprinter. Hij zegt er alles aan te doen om
het tij te keren en zef vanaf nu alles op de
Tour. De vraag is alleen: krijgt hij met klas
sementsrijders als Virenque en Gotti in de
ploeg wel voldoende steun als sprinter? En
vooral ook: in hoeverre speelt het taalpro
bleem een rol als de tactiek in de koers
wordt bepaald?
Jeroen Blijlevens is inmiddels weer ver
huisd naar België. Hij had een apparte
ment in Bergamo betrokken, in de stad
waar de Polti-ploeg zijn thuishonk heeft,
maar woont nu weer in zijn vroegere wo
ning in Meerle, omdat zijn vrouw in no
vember een tweeling verwacht. De taalpro
blemen zijn inmiddels te overzien. „Maar
als die Italianen aan tafel snel beginnen te
praten, versta je maar de helft. Bart en ik
hebben, voor de overgang naar Polti, een
cursus Italiaans gevolgd. Dat is niet echt
een succes geworden. We moesten een
week de klas in, maar wielrenners kunnen
niet stilzitten. We zaten meer buiten dan
binnen. Het was ook niet zo interessant. Ik
moet toch geen werkwoorden leren ver
voegen? Ik wil weten wat rechts en links en
rechtdoor is. De wielertermen leer je toch
pas in de koers zelf."
