Voorbeeld van nieuw sterrendom Autonoom Sint Maarten Gesprek van de Dag Nederland herontdekt de step DINSDAG 27 JUNI 2000 De bevolking van het bovenwindse eiland Sint Maarten heeft in meerderheid aangegeven een status aparte binnen de Nederlandse Antillen te willen innemen. De beide andere bovenwindse eilanden Saba en Eustatius, sterk georiënteerd op Sint Maarten, zullen dat pad naar het tussenstadium van onafhankelijkheid ongetwijfeld willen volgen. De definitieve breuk met de beneden windse groep en met name met de overkoepelende re gering op Curasao lijkt daarmee onafwendbaar. Nederland zit natuurlijk niet te wachten op een tweede afvallige onder de Antillen. Het welvarende Aruba maakte al eerder duidelijk een eigen weg te willen gaan. De banden met de post-koloniale oplossing voor het gebied van Den Haag werden steeds meer als knel lend ervaren. Veel liever richt Aruba zich op het Ameri kaanse continent dan op grote broer Curasao, dat bin nen de Antillen wordt beschouwd als een bodemloze put waarin het belangrijkste deel van de"financiële bij drage uit Nederland op onnaspeurbare wijze ver dwijnt. Terwijl Curasao verkommert in een economi sche malaise, bleek Aruba de kansen op met name toe ristisch gebied wel te kunnen vergulden. Dat is de weg die Sint Maarten natuurlijk ook op wil. Veel te laat en niet overtuigend besloot Curasao ernst te maken met de kritiek binnen de Antillen. Zo werden ingrijpende saneringen binnen het excessief gegroeide ambtelijk apparaat aangekondigd. De andere eilanden hebben daar echter al lang geen vertrouwen meer in. En dat is zeer begrijpelijk. The friendly island van de Bovenwinden heeft de afgelopen jaren keer op keer be wezen de veerkracht te bezitten die Curasao zo ont beert. Meermalen werd Sint Maarten neergebeukt door het cyclonische geweld in het gebied. Even vaak her rees het eiland dankzij het vertrouwen in de eigen be stuurlijke en economische kwaliteiten. Het eiland be wees daarmee, weliswaar met enige hulp, op eigen be nen te kunnen staan. Die enorme inspanningen lijken nu ten onrechte niet te worden beloond door Den Haag. En dat alleen omdat het de doodsteek zou bete kenen voor het al jaren wankelende centrale bewind op Curasao. jWelo isie Urbania zapt door De overeenkomst tussen een brandkastkraker, een hoog leraar en een MS-patiëntHet is geen flauwe grap, het is een tv-programma. Urbania. Een programma dat een portret geeft van 'gewone mensen' die iets bijzonders hebben. Neem nou die brandkastkraker. Die werkt nu met de jeugd. In een sportschool. Kom op, nog vier keer", brult de crimineel, terwijl een jongen drie keer zijn lichaams gewicht boven zijn hoofd probeert te krijgen. Zeven jaar achter de tralies, nu helpt hij jongeren uit het criminele circuit te houden. Hij heeft een dochter die in de gevangenis zit. Verslaafd aan hard-drugs. Als hij naar haar foto kijkt wordt hij stil. En hij heefteen geestelijk gehandicapte zoon. Les ley. „Dan vraag je je af hoe lang je zelf nog hebt om hem een gelukkig leven te bezorgen.Het belooft een mooi portret te worden, van iemand die iets heeft meege maakt. Pats boem, het portret houdt op. We schakelen over op de Vietnamese hoogleraar, net op het moment dat de ex-delinquent interessant dreigt te worden. Wie is die zoon? Hoe was het om opgesloten te zitten, terwijl je ge handicapte kind opgroeit? Wat ging er mis met de doch ter? Urbania, een stadstriptiek, zapt door. Een Vietnamese hoogleraar, die een huisvrouw gaat uit leggen wat je precies met rijst moet doen. Quen was een bootvluchteling bouwde hier een nieuw leven op. Best een zware tijd. Pats, boem. We schakelen over, net als het interessant dreigt te wor den. Waarvoor is hij gevlucht? Heeft hij nog familie? We zullen het nooit weten. Christa, zo heet de MS-patiënte. Ze schildert. Ze heeft Islamitische talen en culturen gestudeerd, maar dat werd wat moeilijk. Haar spieren heeft ze niet meer on der controle. Schilderen gaat ook niet meer. Dit is haar ex-vriend, ze zijn uit elkaar. Als je elkaar gaat aankijken wie nu iets te drinken gaat halen, we tend dat het hoe dan ook een bende wordt - ze schud den allebei bijna hun rolstoel uit - is een relatie geen lang leven beschoren. De moeder van Christa heeft zich wel eens afgevraagd hoe het zou zijn: een (gezonde) dochter met een vaste re latie, misschien wel kleinkinderen... „Als iets niet meer lukt, probeer ik wat anders", zegt Christa. „Je moet dat soort ideeën niet vasthouden, daar word je alleen maar ongelukkig van. Pats boem. Programma afgelopen. Net als het interessant dreigt te worden. De mensen in Urbania hebben allemaal een verhaal, ze willen het allemaal vertellen. Maar wij krijgen het niet te horen. Een grote volkssport zal het nooit worden, denken de steppers zelf, maar een rage zal het voorlopig wel blij ven. Inmiddels steppen in Nederland zo'n 16.000 mensen, schat de Neder landse Autoped Federatie (NAF) in. „Een jaar geleden waren het er nog 6000", al dus NAF-secretaris Thijza Brouwer. De step is volgens kenners ontdekt als nieuw vervoer middel voor de korte af stand tussen het station en het werk, net zoals de vouwfiets daarvoor is her ontdekt. „Maar ook in kan toren, magazijnen en zie kenhuizen wordt de step te genwoordig gebruikt", zegt Brouwer. Aan de andere kant is de groeiende be langstelling ontstaan door de komst van autopeds voor volwassenen en de verscheidenheid aan mer ken, denkt de secretaris. „Het steppen heeft vooral een opwaartse beweging gemaakt toen de Gamma ermee ging stunten. Die kocht er in een keer duizen den op. Sindsdien doen alle merken het goed. De mees te importeurs in Nederland zijn nu vrijwel door hun voorraad heen", weet Brou wer. Zij is zelf importeur van de sportstep Kickbike. Importeur Louis Verwimp uit Valkenswaard zegt dat de verkoop van steps vorig jaar, in vergelijking met 1998, met zo'n 40 procent is toegenomen. Verwimp heeft verschillen de merken en soorten steps in zijn 'stal'. Inmiddels heeft hij daarin een nieuwe opgenomen, de zogeheten Arix Board Bike, een twee- wieler van aluminium met skate-wielen. Het opvouw bare stepje weegt 2,7 kilo. Het aluminium tweewieler- tje is al verscheidene keren gekopieerd omdat het heb bedingetje erg gewild is. „Vooral in Japan is dat ding enorm populair. Daar zijn er al miljoenen verkocht." „De bike is echt voor de fun. Vooral voor skaters die eens niet willen skaten is het een leuk ding." Volgens Verwimp wordt de Arix Board Bike vooral veel aan de kust gebruikt en zijn het voornamelijk kinderen die de lichtgewicht tweewieler- tjes aanschaffen. Verwimp verwacht niet dat de step over twee jaar ook nog zo populair is. Hij ziet de op komst van de autoped als een echte hype. „Een griep je dat heerst." Hetzelfde denkt Brouwer erover. „Steppen zal altijd een kleine sport blijven." Toch groeit het aantal leden bij de federatie het laatste jaar enorm. Het aantal le den bij de NAF schommel de al jaren rond de dertig, maar in ruim een jaar tijd is dat gestegen naar 250. Een stuk of tien daarvan zijn clubs. Ook worden er in den lande steeds meer wed strijden gehouden, vooral op het platteland, aldus Brouwer. Zaterdag 1 juli worden in Kampen de Ne derlandse Kampioenschap pen Stepsprint gehouden. De step: herondekt als nieuw vervoermiddel voor de korte afstanden. Jop uit De Bus kan niet zingen, maar wel een 'feessie bouwen Een optreden van Jop kost 4500 gulden. „Voor een artiest die op nummer één staat is dat niet duur", zegt zijn manager. Ie der weekend staat Jop zo'n zeven, acht keer voor een hossende zaal. Met diploma's en school wilde het nooit zo lukken met Jop. En werk? „Ik ben meer een man van de gezelligheid." Maar nu, met die nummer één-hit (en een vriendin), lijkt het op zijn 23ste toch nog allemaal goed te komen. „Mijn moeder is zo trots op me. En daar doe ik het toch voor." We praten in een kamertje achter de dorpskroeg in kermisvie- rend Stompetoren. Dan komt de zaaleigenaar binnen. „Wie is hier eigenlijk Jop?" Een verhaal in drie hoofdstukken: Jop vóór De Bus, Jop in De Bus en Jop na De Bus. Makkelijk op te teke nen, want Jop praat honderduit. Eerst Jop voor De Bus. Een nakomertje thuis. Een voormalig couveusekindje met een oudere broer in Amerika en een zus in Zuidschermer. Op school geen topper. Hij deed de leao in Wormerveer en haakte halverwege de detailhandelschool af. „In zo'n winkel, met die klanten, dat was niks voor me. Mijn vader heeft nog geprobeerd me terug naar school te krijgen. Dan moest ik maar bij hem op de scheepswerf komen werken. Kon ik tenminste zien hoe het er aan toegaat als je een baan hebt. Dus ik een paar maanden bij hem op de zaak onder een zandschip liggen te teren. Verschrikkelijk werk. Maar toch ging ik niet terug naar school. Ik werd ski-leraar in Oostenrijk. Ik ging duiken in Australië. Heb nog duikles gegeven ook. Overal van alles meegemaakt. En toen ik terugkwam stond ik achter de bar in Zaandam. Ik werkte mezelf al snel op tot bedrijfsleider. Met mijn baas was het altijd lachen." Vanwege een geintje met die baas gooide hij op een dag flessen drank over het hek van het Big Brother Huis. Gewoon, even proberen. Omdat anderen dachten dat het niet zou lukken. Zo hij zich ook op voor De Bus. Weer omdat anderen dachten „Nee, zingen kan ik niet. Maar wel een feessie bouwen." Jop Nieuwenhuizen, oftewel Jop van De Bus, doet niet inge wikkeld over zijn kwaliteiten. De ex- barkeeper en ex-skileraar uit Oost- Knollendam staat op nummer één in de Top Veertig. Boven Bon Jovi! Belangrijk ste kenmerk: bekend van de televisie. „Ik ken al een liedje of acht, negen. En in de meeste zalen waar ik heb opgetre den, word ik meteen weer geboekt. Dat is toch een compliment?" dat het hem niet zou lukken. Toen Jop in De Bus. Dat viel op. Eerst was er de ontlui kende verkering met busgenote Antonette, een kapster die ook vrolijk in het leven staat. „Voor De Bus was ik nooit verliefd. Mij konden ze niet strikken. Maar met haar was alles anders. En in zo'n kleine ruimte wor den kleine gevoelens opeens sterk uitvergroot. Tot er een moment kwam dat we niet meer te houden waren. Dan maken die came l's ook niet meer uit en kun je niet meer van elkaar afblijven. Dat is toch logisch?" Daarna zijn gedwongen vertrek uit De Bus. Er kwam boven water dat hij een veroordeling achter de rug had. Geweld gebruikt na een avondje ho reca. „Niks ernstigs. Mij is altijd ge leerd dat je geen meisje mag pesten. Toen ik zag dat dat gebeurde, heb ik er wat aan gedaan. Da's alles. Daar heb ik voor gebloed en klaar. Joh, het is al vijfjaar geleden." Maar met een strafblad mocht je niet in De Bus. Vertrekken, dus. „Ik vind het nog steeds onte recht dat ze me er toen heb ben uitgezet. Voor SBS was het ook niet goed. Voor ik eruit ging waren er 900.000 kijkers. Daarna kelderde het aantal naar 200.000." Vervolgens Jop na Het was eerst wachten op zijn liefde Antonette. Die bleef als laatste over in De Bus en won daarmee een miljoen gulden. Ze beloofde meteen een sportwagen voor Jop te kopen, maar dat wil hij niet hebben. „Ik wil alleen haar en verder geen stuiver. Dat geld moet ze maar vast zetten voor later. Als ik een auto wil, zal ik die zelf wel kopen." Maar geen zorgen, met de liefde zit het goed. „We slapen elke nacht bij elkaar. Ze is geweldig." Hij was De Bus nog niet uit of zijn artiestenloopbaan begon. „Gelukkig maar. Want achter de bar staan, kon gewoon niet meer. Het werd een gekte omdat ze allemaal kwamen om mij te zien." De kiem van zangersbestaan ligt in het Groningse Eelde. Daar had artiestenmanager en platenmaker Wim Franke thuis naar De Bus gekeken. En gehoord hoe de verliefde Jop 'Jij bent de zon' zong voor zijn droommeisje. Het was een liedje van Fran- kes broer Dennis. „Die had er een bescheiden hitje mee ge had", vertelt Franke. „Maar we wisten dat er meer in zat. Met de bekendheid van Jop kon het wat worden." Dus reed Franke naai' Oost-Knollendam om de boel met Jop door te praten. „Het klikte meteen. Samen zijn we in Gronin gen de studio in gedoken. Na twee dagen stond het liedje er op." Met het bekende resultaat: inmiddels gingen er 60.000 cd- singletjes van over de toonbank. „Het is het best verkochte nummer van dit jaar tot nu toe." Het waarom van het succes? Franke heeft er uren over nage dacht: „Jop is een voorbeeld van het nieuwe sterrendom. Een gewone jongen die verliefd wordt, die de gezelligheid zoekt. Niks bijzonders, rnaar wel iemand waarin de jeugd zich her kent. In combinatie met die tv-aandacht, het pakkende liedje en zijn persoon lukt het nu allemaal. Bij hem valt alles op zijn plek." En dat hij niet kan zingen? Jop zelf: „Het gaat steeds beter. Ik heb een beetje zangles gehad, zie je. En na dik twintig optre dens, weet ik nu beter hoe het moet." Maar het komt toch al leen maar door de tv-bekendheid? Kan Loeki de Leeuw ook niet net zo goed een plaatje gaan maken? „Hoho, het gaat ook om uitstraling. Als ik ergens kom, wordt het wel feest, hoor. Als ski-leraar en barkeeper weet ik wel hoe ik de mensen blij moet maken." „Ik heb ook geen boodschap of ingewikkelde verhalen. Al doe ik wel één keer in de week iets voor het goede doel. Een gala voor Enschede openen, en zo. Ook geen plannen, verder. Al leen dat ik met Antonette wil trouwen en later met haar in mijn ouderlijk huis wil wonen. We kijken wel wat het wordt. Maar denk niet dat dit succes me verandert. Ik verander niet. Mijn leven is veranderd, maar ik niet." Dan is het showtime in Het Schermer Wapen in Stompetoren. Nog even naar de wc, nog even een andere broek aan en gaan. Eerst zijn hit, dan een paar andere meezingers uit de categorie 'Anton aus Tirol', 'De Clown' en 'Schijn een lichie op mij'. Zijn manager aan de zijkant van het toneel aan de knoppen, Jop voor het front. Met een flinke echo erachter en een luid mee zingende zaal valt het niet eens zo op dat de zanger geen vol leerde stem heeft. Stompetoren brult 'Joppie Joppie', gooit met pluchen beertjes en viert feest. Hij doet negen nummers, roept dat iedereen moet 'Blijve Knal- luh' en stapt dan snel weer in de auto. Meteen naar de volgen de feestzaal. „We moeten naar Ommeren. Weet jij eigenlijk waar dat is?" Jop is voorlopig volgeboekt. Zelfs voor december staan er al klussen in de agenda. En een nieuw liedje staat al op papier. Het heet 'Pluk de Dag' en hij gaat het samen zingen met zijn Antonette. „Kunnen we lekker veel bij elkaar zijn. Noem het alsjeblieft geen showbusiness. Dit is gewoon maar effe wat doen." Jop (I) samen met Dennis Franke. Chello M. enselijk Chello is een alom adverterend kabel-en-internet-bedrijf waarvan de naam tijdens een boottochtje is bedacht. Chello. Er zal flink wat gedronken zijn op die boot, want wat betekende die naam volgens de gelukkige uit vinder ervan? Say Hello! Hoe dat zo? Er staat toch 'Chello'? Nee. De truc is dat je één of meer letters in een naam uitspreekt zoals in het alfabet. Maar welk alfabet, het Neder- f landse of het Engelse? Gaan wij uit van (f? t Engels, en 'hello' wijst nadrukkelijk in die richting, dan wordt C-Hello he laas uitgesproken als Si-Hello, wat vertaling Zee-Hallo oplevert, ofZie-Hallo. Ja, er gaat er wei eens eentje de mist in. Ik was het overigens niet zelf die de fout ontdekte, dat was een andere columnist, maar het zet wel aan het denken. Neem nu de bedrijfsnaam 'XS4all', een internetprovider. Ook hier dienen letters uitgespro ken te worden zoals in het alfabet, bovendien is een combinatie ge- maakt met cijfers waarvan de uit- spraak óók een tweede, andere bete- kenis heeft. Maar in welke taal? Als er staat "Wij 4-en feest' weet u direct in welke taal we zitten. Met iets meer moeite komt u er ook achter hoe het zit met 'A3XINIX', nee, eerst zelf even nadenken, ja, inderdaad,daar stond 'Adrie, ik zie niks'. Ik zal u direct maar verklap pen dat '2good 4 you'staat voor 'Too Good For You', maar hoe zit 't met'computer4us'? Trek uw conclusie niet te snel, in het Nederlands had u hem direct door. natuurlijk, maar in het Engels staat er 'computer for us'. Kan ook. Dus hoe pakken we dat aan bij XS4all? Geen probleem. De sleutel voor decodering is duide lijk Engels, en het gaat dan klinken als 'Ex-Es-For-All'. Weten we dan ook wat er staat? Nee. Helaas. Het kan zijn 'Excess-Fo- r-All', oftewel 'uitspatting-voor-iedereen', het kan ook zijn 'Acces-or-All' oftewel 'toegang- -voor-iedereen'. Of bedoelen ze allebei? In dit geval zou het zomaar kunnen, want inderdaad biedt het bedrijf véél inspiratie voor uitspattin gen: de hoeveelheid porno en viezigheid op het internet is onafzienbaar. Het blijft merkwaardig hoe zo'n cijfer-let ter kunstje, er is nog steeds geen naam voor dit gen re woordspeling, opeens in de digitale wereld is beland. Het principe is zo oud als de geschreven taal, het kón altijd al, maar opeens gebeurt het op grote schaal. Oorsprong van de rage zijn voorzover ik weet de zwarte rappers, die niet al leen 'suck' op 'fuck' en 'kick' op 'dick' laten rij men, maar ook in hun artiestennamen de crea tiviteit hooghouden. Neem de rapper 'Ice T'. Wat wij vroeger 'hip' en 'hot' noemden, of'in de mode', heet tegenwoordig 'cool', en ijsthee 'Ice Tea') is dat inderdaad. Koel. En in de mode. Omdat ook het internet 'cool' is komen kramp achtige rap-achtige woordkunstjes in bedrijfs namen 'hot' over. Ja, dat u het weet, 'hot' ishet- zelfde als 'cool', ook dat nog. Allicht dat er eens iemand in de war raakt en gaat denken dat 'Chello' door ons zal worden uitgesproken als 'SayHello'. Niet dus, maar hoe dan wél? 'Cello', het instru ment. wordt uitgesproken als 'tsjello'. Maar waar 'chello'geschreven staat, kan je ook den ken aan 'chocola'en 'cheque', en kiezen voor 'sjello'. Dus 'tsjello' ofsjello'? En wat heeft het sowieso met kabel-abonnementen te maken? En hoe dom of dronken moet je zijn om zo'n be drijfsnaam te verzinnen? Nee, dan die ondernemer aan het Rokin in Am sterdam. Op de vaalgeworden oranje luifel staat nog zijn oude bedrijfsnaam 'Aerobic-Fitness Centre'. Vorig jaar bestelde hij nieuwe metalen letters voorop de gevel, en nu noemt hij zich 'Fitness Aerobics Centre'. Maar wel duidelijk. Het is in vele hoofdsteden van de wereld geweest, bevatte ooit geheimen van de Britse regering en sierde de arm van een van de markantste premiers uit de Britse geschiede nis: het handtasje van oud-premier Margaret Thatcher wordt binnenkort geveild ten bate van de liefdadigheidsinstelling Breast Can cer Care. ,,lk doe er alleen afstand van voor een goed doel", zei Lady Thatcher over de halfgrote, zwarte Ferragamo. Uit het tasje haalde ze beleidsstukken van één velletje over onderwerpen variërend van kernraketten tot EU-landbouwsubsidies. Gewapend met het tasje kon ze de politieke carrières van haar ministers verwoesten. Dit leidde ertoe dat het gezaghebbende woordenboek Oxford English Dictionary het neologisme 'to hand bag' ('handtassen') opnam: 'onvergankelijk werkw. (een persoon, idee etc.) meedogen loos of gevoelloos behandelen (door een poli tica)'. Geïnteresseerden kunnen vanaf 3 juli tien dagen lang een bod uitbrengen via de webpagina http://www.handbag.com. Een station van de metro van Calcutta zal worden vernoemd naar MOEDER TERESA, de oprichtster van de liefdadigheidsinstelling Missionarissen van Naastenliefde en prijswinnares die in 1997 isoverlede dan, hét stadsdeel van Calcutta, waar aan een Moeder Teresa-station te vin( zijn, heeft al een Moeder Teresa-wegf Moeder Teresa-ziekenhuis. De 58-jarige GEORGE FINLEY uit F is tot een half jaar celstraf veroordeel! hij zijn hond met zoveel geweld heeft ranseld dat het dier in een coma raakt door de dierenarts moest worden a De Yorkshire terrier - een gecastreerdi had de woede van Fin ley opgewekt do 'homoseksueel' te gedragen. Omdat er bij herhaling een andere mannetje! had besprongen was Finley zo kwaad den dat hij het dier met een stofzuige de kop mepte en vervolgens tegen een sloeg. Finley moet nu zes maanden de een boete van 500 dollar betalen en uur dienstverlening verrichten. Daarn moet hij verplicht een cursus woedeb sing volgen. Finley's vrouw Sybil had! er tien jaar geleden als moederdagges van de kinderen gekregen. Zij heeft ni gebeurde echtscheiding aangevraagd.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2000 | | pagina 2