Bergkamp: eerder effectief dan briljant Het elftal, de scheidsrechter en de NAVO Bijgeloof Hagi prikkelt Ajacied Chivi; Euro 2000 Groenteboer 'Welke ploeg me aanspreekt? Portugal' ZATERDAG 24 JUNI 2000 Joegoslavische bond beboet Rotterdam UEFA heeft de Joegoslavische bond een boete van 168.000 gulden opgelegd wegens misdragingen van Joegoslavi sche fans. In de laatste groepswedstrijd tegen Spanje, afgelopen woensdag in Brugge, kwamen twee Joegoslaven het veld op. Na de wedstrijd, toen scheidsrechter Veissière het veld verliet, liep hij een oogwond op doordat een Joegoslaaf hem vanaf de tribu ne met een muntstuk raakte. Geen fairplay Engeland en Turkije Rotterdam Engeland en Turkije zijn gisteren van de EURO 2000 fairplaylijst geschrapt, omdat hun fans zich tijdens het toernooi hebben misdragen. Frankrijk voert de fairplaylijst aan, gevolgd door Portugal en Spanje. Nederland staat op de vierde plaats. De verklaring van de UEFA luidde: „Het straatgeweld heeft een negatief stempel gedrukt op de groepswedstrijden van het toernooi." De ranking wordt samengesteld aan de hand van de rode en gele kaarten die spelers tijdens de wedstrijden krij gen en het gedrag van de supporters. Figo bekritiseert Barcelona ■ermelo De Portugese middenvelder Luis Vigo uitte gisteren in het trainingskamp in Ermelo kritiek op zijn Spaanse werkgever. Figo staat momenteel in de belangstelling van Lazio Roma, dat veel geld voor hem over heeft. Het probleem is de afkoopsom die Barcelona verlangt. Figo wil daarover graag een gesprek met Barcelona, maar hij krijgt geen gehoor. Voorzitter Nunez heeft zijn vertrek aangekondigd, later dit jaar vinden verkiezingen plaats voor zijn opvolger. „De voorzitter zegt me dat ik voor een gesprek bij zijn kandidaat-opvolgers moet zijn, maar die verwij zen me weer naar Nunez", klaagde Figo, die zich een dag voor de kwartfinale tegen Turkije niet afleiden door de omstandighe den. „Ik concentreer ik me op het Portugese team." Spanje wellicht zonder Hierro tegelen Spanje zal het morgenavond tegen Frankrijk waar schijnlijk zonder aanvoerder Fernando Hierro moeten stellen. De verdediger van Real Madrid miste door een spierverrekking in een dijbeen woensdag al de laatste groepswedstrijd tegen Joegoslavië. Hij is nog steeds niet voldoende hersteld en nam gisteren in Tegelen niet deel aan de training. Een scan wees uit dat de betreffende spier opgezwollen is, maar verder waren er geen serieuze afwijkingen te constateren. De teamarts heeft de hoop dat Hierro toch kan spelen nog niet helemaal opgegeven, maai' alles wijst erop dat bondscoach Camacho geen risico wil nemen met zijn 32-jarige verdediger. Vermoedelijk staan tegen Frankrijk morgen Paco, Salgado, Abelardo en Sergi in de basis. op verplaatsing Het perslegertje in hotel Bin nenhof in Leuven dunt steeds verder uit De belangrijkste wedstrijden moet nog gespeeld worden, maar de zeven Duit sers zijn al naar huis. Met de staart tussen de benen, neem ik aan, want we hebben ze niet meer gezien sinds dinsdag avond. Misschien zijn ze nog wel even aangeschoven bij het baccha naal in Kasteel Vaalsbroek, om samen met de voetballers het Duitse verdriet te verdrinken. Van de veertien Nederlanders zijn er nog maar vier over: de vertegenwoordigers van de Volkskrant, NRC Handelsblad, ANP en de GPD, en dan heb ik volgens mij niemand vergeten. Allemaal voetbalverslaggevers, nu er niets meer te meppen valt in Charleroi en Brussel. Plus, en haar kan ik niet over het hoofd zien, de mevrou w achter de balie. Zij weet alles van man- en zonedekking, van knijpen en inschuivende libe ro's en doet volop mee aan de Grote Discussie over Oranje. Zij was eerst voor België, nu supportert ze Nederland, zegt ze. Dat scheelt gauw weer een paar pinten en brengt haar baas wat extra geld in het la tje. Of denk ik nu net zo slecht over haar als over die ene Duitser? Ik verdenk hem ervan dat hij voor zo'h mies blaadje schrijft uit Keulen. Hij bleef rpaar doorzeuren over de slechte verstandhouding tus sen Belgen 'en Nederlanders ('Dass stimmt doch?) en wilde ineens alles weten over Dick Jol, de scheidsrechter, die vol gens hem iets gehad zou heb ben meteen 'Gemüsseladen'. Weiss nicht, wij kennen Jol niet. Komt uit een ander deel van Holland, snapt u? Daar snapte hij dus niks van. 'Zo groot is Nederland toch niet?' Om eindelijk van het gezeur af te zijn, heb ik hem maar een telefoonnummer gegeven in Den Haag. Zo maar eentje, uit het blote hoofd. Misschien wel het nummer van een groente boer. Zou toch kunnen? albert geesing Joegoslaven voetballen altijd tegen drie tegenstanders: sarajevo harald doornbos Eerst maai' even een hardnekkig gerucht de we reld uit halen: Joegoslavië's spits en huidig top scorer van het EK, Savo Milosevic, is geen familie van de Joegoslavische president en aangeklaagde oorlogsmisdadiger, Slobodan Milosevic. Het blijft natuurlijk vervelend voor de topscorer. Welinge lichte Joegoslavische bronnen melden dat Milo sevic, de voetballer dus, inmiddels zijn buik vol heeft van de voor de hand liggende vergelijking. Sport en politiek staan immers los van elkaar. Maar of dat ook geldt voor Joegoslavië is nog maar de vraag. Merkwaardig blijft het toch dat Nederlandse straaljagers ruim een jaar geleden nog de eerste Joegoslavische toestellen neerscho ten en morgen gezellig voetballen tegen Joego slavië voor een plaats in de halve finale van het EK. „Je zou het los van elkaar moeten zien", zegt Vlatko Minic, sportredacteur bij het Joegoslavi sche persburo BETA over de vermenging van het politieke met het sportieve. „Maar met name de partij van Milosevic probeert politieke munt te slaan uit het Joegoslavische optreden tijdens het EK." Voetbal is voor hen de nationale strijd van de Serviërs voor het vaderland. „Voor veel Serviërs, blijft voetbal - om met Rinus Michels en Von Clausewitz te spreken - echter de voortzetting1 van oorlog, maar dan met andere middelen. „Daarom zwaaien de Joegoslavische suppor ters op de tribunes ook niet met Joegoslavische, maar met Servische vlaggen." Joegoslavië is ei genlijk al uiteengevallen en bestaat alleen nog in naam. Daarom brullen de supporters 'Servië, Servië' en steken de drie vingers op: het teken van Groot-Servië. Lang leve het vaderland! Nadat een Joegoslavische speler van het veld was ge stuurd en ze met tien man de 3-0 achterstand te gen Slovenië hadden weggewerkt, zei de trotse Joegoslavische bondscoach Boskov dat 'de rode kaart het signaal was geweest om de oorlog tegen het Sloveense team te beginnen.' Weinig subtiele woorden in de wetenschap dat nu bijna tien jaar geleden de Joegoslavische inval in Slovenië het startschot was van een oorlog waarin ruim 300.000 mensen zijn omgekomen. Tijdens alle drie eerder gespeelde wedstrijden hebben de Joegoslaven elke keer een rode kaart gekregen. Een komplot van het Westen tegen Joegoslavië, zo meent half Servië. De staatstelevi sie spreekt er schande van. Wraak voor het verlie zen van de oorlog (volgens de Joegoslavische staatsmedia heeft Joegoslavië namelijk de oorlog om Kosovo gewonnen van het Westen), dat is het. Met name de beslissing van een Franse scheidsrechter om in de wedstrijd Joegoslavië- Spanje een penalty toe te kennen aan Spanje en tot de 95ste minuut door te laten spelen (waarin Spanje 4-3 scoorde en won) heeft in Joegoslavië tot enorme opschudding geleid. Ministers van de regerende Socialistische partij spreken openlijk op televisie over 'die klote Fransman', iets wat trouwens nog mild is vergeleken met de brief die de vice-premier van Servië onlangs stuurde naar de hoofdaanklager van het Haagse oorlogstribu naal, Del Ponte, waarvan de aanhef luide: 'U bent een hoer!' De mislukte aanval van een Joegoslavisj supporter vlak na de wedstrijd op de Fra scheidsrechter wordt als een logische uiting 1 frustratie gezien. En ronduit laaiend enthous is men over het muntstuk dat door iemand va de tribune in het gezicht van de scheidsrecl werd gegooid die daarna bloedend moest v den afgevoerd. Op de discussiepagina van BeoNet, een int netsite in Belgrado, heeft een van de particip ten een duidelijke verklaring voor de aanval de scheidsrechter. „We oefenen al tien ja schrijft 'junior member' Nikola, „natuurlijk wij precies in het afschieten van elk soort art rie." De sfeer onder de aanhangers van het Jo{ Slavische team wordt nog het best samengf door een persoon die onder de naam Draga zijn boodschap heeft achtergelaten op het ir net: „Wij worden altijd van het veld gestii waardoor we met z'n tienen tegen dertien te| standers voetballen: 11 spelers, de scheidsrecl en NAVO." 'Ik wil geen mooie actie, ik wil een prijs Het is jammer om Dennis Berg kamp te horen spreken over ver dedigen en opdrachten. Het vloekt ook bij het beeld van de briljante beweging. Het wachten is al zo lang op die ene, mooie actie. De brille. Dan zegt hij bot: ,,Ik wil geen mooie actie. Ik wil een prijs." hoenderloo vpe minkema Het wordt zijn laatste grote toernooi. Zijn laatste wedstrijden als internatio nal. Eenendertig is hij, en hij snakt naar rust. En het land snakt naar een mooi, waardig einde. Maar Dennis Bergkamp is onherkenbaar. Waar is de schaduwschutter? Misschien was het wel de laatste keer dat hij schitterde, in de kwartfinales tegen Argentinië, WK'98 in Marseille. Vlak voor tijd kap te hij naar binnen en 'veegde' hij de 2- 1 overwinning binnen. D&t was Berg kamp. Topschutter in de historie van Oranje met 37 doelpunten. De mooie, magische momentenvoetballer. Die Dennis Bergkamp is niet meer. Hij is gevangen in het web van op drachten. Hij heeft zich er in geschikt. Niet meer op zoek naar die ene, beslis sende actie. Maar dienaar van het col lectief. Zoals de bondscoach dat wil. Zelfs hij. In zijn laatste toernooi praat hij als een werker, een waterdrager. En dat is even slikken. Sterker, dat doet pijn. Zo hoort het niet, op het allerlaat ste grote podium. Dan hoort er een grote speler te staan. Dat was ook zijn heilige voornemen, nog heel kort gele den. Hij voelde zich goed, hij was nu eens niet geblesseerd. Maar de grote vorm, het goede gevoel, is er niet. Bergkamp straalt niet, hij lijkt zich niet gelukkig te voelen. Eenzaam mis schien. Hij mag ook niet meedoen in de kleine conferenties op het veld van de jonge kern van het elftal. Hij zou niet willen. Dat is, zegt hij, iets van de ze tijd. Alsof hij wil zeggen: mijn tijd is al geweest. Maar, zegt de voetballer, hij heeft zich in zijn lot geschikt. En hij doet alle moeite om het verhaal vaak en over tuigend te vertellen. Na de training nam hij - opvallend - alle tijd om zijn nieuwe identiteit bekend te maken. De Dennis Bergkamp vertelt de pers over zijn nieuwe rol. nieuwe Bergkamp zegt:,,Ik ga gewoon van mijn defensieve taak uit. Mijn taak tegen de Fransen was om vanuit hun verdedigende middenvelder te vertrek ken. Dat was het belangrijkste." „Ik sta niet boven de ploeg. Er is geen uitzonderingspositie. Gelukkig niet." „Ik loop er constant tussen, bij de opbouw. Dat valt op. Maar het is o zo 'effectief." „Je hoort dan later, dat we weinig kansen hebben weggegeven. Ik voel dat toch als een persoonlijke triomf." „De mensen zitten op die momen ten te wachten. Ik hoop ook dat het komt, maar het belangrijkste voor mij is dat ik een bepaalde taak heb. Dat is toch een beetje aan het veranderen." „Dat is mijn motivatie, om met dit elftal een prijs te pakken. Dat ont breekt nog op mijn lijstje van mijn in terlandcarrière. Dat wil ik heel graag, en dan maakt het me niet uit wie de doelpunten maakt. Dan ben ik ook te vreden." „Hoe dat gebeurt maakt me geen zak uit, als ik die prijs maar heb." „Persoonlijk succes, daar ben ik niet meer op uit." FOTO J „Ik heb al wat toernooien ge waarin ik een aantal momenten ker die beslissend waren. Nu heb je I ook andere spelers die dat kunnen daar schik ik me in." Nou, als je dan de laatste weds^ maar goed speelt, zeggen we. Nee, rigeert hij, hard. „Winnen. Als vvis laatste wedstrijd maar winnen." vijf vragen aan. In de rubriek Vijf Vragen geeft een speler, trainer of begelei der van Oranje antwoord op een aantal uiteenlopende vra gen. Vandaag middenvelder Edgar Davids. Het is interviewdag in het huis van Oranje. De KNVB presen teert onder anderen Edgar Da vids, de vice-aanvoerder van pij het Nederlands elftal. Om het ten'astafeltje in het mediacen trum melden zich maar liefst 21 verslaggevers en acht foto grafen. Bandrecorders lopen, vragen dwarrelen door elkaar heen. 1. Hoe ervaar je het EK tot dus ver? „We hebben drie wedstrijden gespeeld en negen punten. Dus, eeeh. Welke ploegen me aanspreken? Portugal. En Italië ook, ja. Wat me opvalt is dat er veel spelers zijn die onderge waardeerd worden. Wie? Mare Wilmots, bijvoorbeeld. Dat vind ik een hele goeie." 2. Wat vind je van je eigen op- Edgar Davids. treden? „Het gaat goed, maar er zijn nog wel wat aspecten voor ver betering vatbaar. Tussen de eerste en derde wedstrijd zat al een positief verschil. Het wa ren verschillende wedstrijden. Maar ik ben het ermee eens dat het af en toe beter kan." 3. Is het voor Phillip Cocu en jou dit toernooi niet moeilijker geworden in vergelijking met 1998. Toen had je Wim Jonk die de eindpass kon geven. Jij kon toen ondersteunend spelen. Nu moet je de bal afpakken, de pass geven en ook nog de leider FOTO GPD/JAAP DE BOER zijn. „De leider ook.nog, alsjeblieft zeg. Misschien dat het zo over komt, dat ik mentaal een leider ben. Maar er zijn in dit team meer jongens die de goede im pulsen geven. We hebben zo'n collectief... Er wordt van mij niet verwacht dat ik een bal af pak en ook de assists geef. Dat is onmogelijk. We hebben Dennis (Bergkamp) die wat kan doen, we hebben Mare (Overmars) nog. Maar als je kijkt naar het AC Milan van vroeger, dat had ook zo'n mid denveld zoals wij nu hebben. Dus ik denk dat het wel kan. Als je als ploeg maar druk zet naar voren. Dan krijgt de te genstander het vanzelf moei lijk." 4. Is het niet frustrerend datjo- han Cruijffzich kritisch uit laat, terwijl hij bij Oranje niet de afspraken kent? „Ik begrijp heus wel dat hij zijn kijk heeft op voetbal. Iedereen kent Johan. Je mag ook kritisch zijn, vind ik. Maar tot een be paalde hoogte natuurlijk. Ik bedoel, eeh, ik houd er ook niet van als alles alleen maar hosanna is. Je moet reëel blij ven. Maar natuurlijk zijn er be paalde afspraken in het team en zijn er spelers die in bepaal de patronen spelen. Als je die niet kent, kun je nooit je me ning baseren op feiten." 5. Wat was voor jezelf het ver schil tussen de eerste twee EK- duels en de laatste? „Ik had al antwoord gegeven op die vraag. Als je je apparaat je even terugspoelt mark caldenhoven 'We zijn mentaal en fysiek sterk genoeg om Italië te verslaan brussel'albert geesing Roemenië speelde gelijk tegen Duitsland en versloeg Engeland in een zinderende tweede helft. En nu Italië, vanavond in de kwartfinales? „Als we net zo goed spelen als na de rust tegen de Engelsen", denkt Aja cied Christian Chivu, „kan niemand ons af stoppen." Hij draagt de pet achterstevoren, alleen de bakkebaarden zijn nog net zichtbaar. Misschien ook naar de kapper geweest, net als Gheorghe Hagi die met een kaalgescho ren hoofd rondloopt? „Nee hoor, kijk maar", zegt Christian Chivu. „Het is zijn ei gen keuze, niet van de ploeg. Hij denkt op die manier het geluk te kunnen afdwin gen." Bijgeloof is Roemeense voetballers niet vreemd. Zes jaar geleden bij het WK in de VS lieten de spelers zich blonderen. En zie: ze versloegen de torenhoge favoriet Argen tinië in een voortreffelijke wedstrijd met 3- 2, om uiteindelijk in de kwartfinales te stranden tegen Zweden. Maar zo ver als toen kreeg de onnavolgbare Hagi ze dit keer niet. „Misschien", oppert de nestor (35) van de ploeg, „volgen ze mijn voor beeld na de wedstrijd, als we Italië hebben verslagen." Is het zelfvertrouwen of zelfoverschat ting? Buiten het eigen land geeft niemand een stuiver voor de Roemeense kansen te gen Italië. Een misvatting, volgens Chivu. „We zijn mentaal en fysiek sterk genoeg om de Italianen te verslaan. Druk voelen we niet. We hebben heel veel vertrouwen en zijn ervan overtuigd dat we met deze ploeg de halve finales kunnen halen." De Ajacied, van 15 oktober 1980, is de jongste speler van het toernooi. Het belet hem niet de grote meneer uit te hangen en bijt fel van zich af als Roemenië wordt afge schilderd als een oude ploeg. „Het is een mengelmoes, een combinatie van ervaren spelers en jeugdig enthousiasme. Dat is Optimisme overheerst bij Chivu. ons geheim. Iedereen bij ons wil de finale halen. Dat maakt ons sterk." Euro 2000 moet voor Chivu een verade ming zijn na het rampseizoen dat hij door maakte met Ajax. In de Arena was hij een van de weinige lichtpuntjes, maar miste hij een reeks wedstrijden door vier keer tegen een rode kaart aan te lopen. „Sommige wa ren niet terecht, maar ik heb er van ge leerd." Het heeft alles te maken met zijn jeugdig enthousiasme. „En met mijn tem perament", geeft de linksback grif toe. „Zo ben ik nu eenmaal. Daarom kan ik ook geen trainer garanderen dat het mij niet weer zal overkomen." Min of meer tot zijn eigen verbazing stond Chivu al meteen in de basis tegen de Duitsers, de eerste EK-wedstrijd van de Roemenen. Zijn eerste officiële interland. „Ik trainde goed maar had nooit gei I; dat ik al zo snel een kans zou krijgei s Ajax moest ik mij tactisch aanpasse; wennen aan een systeem met drie ven gers. Ik heb mij goed op dit EK kunnen pareren, ik heb prima getraind en il' zelfs nog gescoord. Prachtig toch!." De hoop van Chivu is vanavond vl' gevestigd op Hagi. „Hij bulkt van de ring en kan een wedstrijd voor ons wil j Hij miste door een schorsing de wed tegen Engeland, maar je merkt nu aan dat hij erop gebrand is om een grote a tatie neer te zetten. Het is onzin te bev g dat Roemenië zonder Hagi beter is; met. Dat zal hij tegen Italië ook willen 1 zien. Daarom is hij naar de kapper gev n Omdat hij denkt dat het Roemenie zal brengen."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2000 | | pagina 36