ei den Regio
hulp tegen
sluipverkeer
Kooi vraagt
Zeldzaam plafond ontdekt in complex V D
Euroballenkids, de waterdragers van kampioenen
Eis 18 maanden na
dealen en bedreigen
ide Kruis Rijnland helpt
elzoekers bij vinden familie
'Zo zie je het stadhuis eens van binnen
iaat je erin lopen!
gratis!
Bewoners van De Kooi hebben in een laatste poging om
iets te doen aan het sluipverkeer door de wijk, de hulp
ingeroepen van verkeersorganisatie 3VO, het voormalige
Veilig Verkeer Nederland. De buurt heeft sinds de invoe
ring van eenrichtingsverkeer op de Lage Rijndijk zwaar
te lijden onder doorgaand verkeer door de woonwijk.
Bewoners hopen dat de verkeersdeskundigen van 3VO
een oplossing weten voor de moeilijke verkeerssituatie
rond de Lage Rijndijk.
Dat het verkeer op en rond de
Lage Rijndijk een ingewikkelde
kluwen vormt, is al jaren duide
lijk. Om die reden kwam de ge
meente indertijd niet direct met
een eigen plan. maar bedacht
een 'open planprocedure'
waarin iedereen ideeën. Na
lang praten werd besloten dat
de Lage Rijndijk grotendeels
eenrichtingsverkeer zou wor
den, behalve voor fietsers. Het
gevolg was een enorme toena
me van het sluipverkeer door
De Kooi en klagende onderne
mers aan de Lage Rijndijk die
hun omzet drastisch zagen af
nemen.
Al voordat vorig najaar het
eenrichtinsverkeer op dc Lage
Rijndijk werd ingevoerd, over
legden wijkcomité en gemeente
over maatregelen om het sluip
verkeer tegen te gaan. Een eer
ste oplossing was de afsluiting
van de routes via Driftstraat, At-
jehstraat en Javastraat. Dit leid
de echter tot een enorme toe
name van het verkeer op de
Ambonstraat, waarna de afslui
tingen weer werden terugge
draaid. Over een andere oplos
sing, het nemen van verkcers-
remmende maatregelen, is de
buurt verdeeld. Een radicalere
aanpak, terugdraaien van het
eenrichtingsverkeer op de Lage
Rijndijk, is voor de gemeente
onbespreekbaar. Het resultaat
is een patstelling waar de be
trokken partijen zelf niet meer
uit komen.
In een brief aan 3VO schetst
buurtwerker Ruud Arnoldi de
dilemma's rond het verkeer in
De Kooi, en vraagt hij de orga
nisatie om een deskundig ad
vies. Voordat dat advies er
eventueel ligt, zal de wijk overi
gens nog wel wat geduld moe
ten hebben. Een woordvoerder
van 3VO laat weten dat de
wachttijd voor verkeersadvie-
zen op dit moment enkele
maanden bedraagt. „Voordat
een advies er ligt, ben je zo een
half jaar verder", aldus 3VO.
Hij is 44 jaar en zijn strafblad
begint in 1975 en beslaat zeven
tien pagina's. Gisteren stond hij
voor de Haagse rechtbank te
recht voor zaken waaraan hij
zich de afgelopen decennia al
meer dan eens heeft schuldig
gemaakt: bedreiging, verboden
wapenbezit, handel in verdo
vende middelen. Maar dit zou
echt de laatste keer zijn dat ze
hem in het Paleis van Justitie
zagen, zo probeerde de Leide-
naar de rechtbank duidelijk te
maken. Want hij wilde afkicken,
om daarna voor zichzelf een
restaurantje te beginnen. .An
ders word ik daar te oud voor."
Ondanks alle goede voorne
mens eiste de officier van justi
tie anderhalf jaar cel plus zes
maanden voorwaardelijk.
Bij tijd en wijle snotterend
vertelde de Leidenaar de rech
ters zijn verhaal. Over dat hij er
vijf jaar geleden toen hij in de
cel zat was achter gekomen dat
zijn zwager jarenlang zijn vier
dochters had misbruikt. En dat
hij daarom een alarmpistool
had gekocht met de bedoeling
die zwager eens flink te laten
schrikken. En dat hij die avond
in de snackbar onder invloed
van alcohol en drugs heel ie
mand anders voor zijn zwager
had aangezien.
Hij dealde niet meer. Dat hij
nog geregeld bij gebruikers
langs ging, had weer te maken
met dat misbruik door die zwa
ger. Daardoor was zijn oudste
dochter aan de drugs geraakt.
En om haar te laten zien wat er
van je terecht komt wanneer je
blijft gebruiken, nam hij haar
geregeld mee naar notoire
junks. En dat hij een week na
zijn arrestatie zelf tegenover de
politie had verklaard dat hij nog
handelde, daar zat een heel ver
haal achter. Hij was aan het af
kicken en daardoor ziek. De po
litie had hem beloofd dat er een
dokter zou komen als hij netjes
mee zou werken.
Ja. zelf gebruikte hij nog wel.
Die 39 bolletjes heroïne en co
caïne die hij bij zich had toen
hij werd aangehouden, waren
voor eigen gebruik.
De rechters leken niet veel
waarde te hechten aan het ver
haal dat de verdachte alleen
nog maar educatieve tripjes
langs drugsgebruikers organi
seerde. Het was ook wel erg op
vallend dat hij pas ging ontken
nen nadat de officier van justi
tie op het idee was gekomen
om naast een celstraf ook ont
neming te vragen van het finan
ciële gewin dat de drugshandel
hem volgens schatting heeft
opgeleverd. Een geschat voor
deel dat in zo'n vijf maanden
tijd opliep tot ruim 73.000 gul
den. „Daar bent u zeker wel
van geschrokken, hè?", wilde de
rechter weten. „Zo, behoorlijk",
antwoordde de Leidenaar
openhartig.
Uitspraak over twee weken.
)AG 20 JUNI 2000971
duw gewond bij ongeval
1» Een 31-jarige vrouw uit Leiderdorp is gistermiddag op
uising Willem de Zwijgerlaan/Sumatrastraat in Leiden ge
il geraakt bij een verkeersongeval. De auto van de vrouw
Ivan achteren aangereden door een bestelbusje, bestuurd
een 46-jarige man uit Hoogvliet. Volgens de politie had de
te laat gezien dat het verkeerslicht op rood was gespron-
De brandweer moest de wagen openknippen om de vrouw
linen bevrijden. Ze is overgebracht naar het Rijnland zie-
uis. De politie kon vanochtend niet vertellen wat de aard
laar verwondingen is.
idse slager beste barbecuer
Rino Verberg uit Leiden is de beste barbecuer van Ne-
ind. De keurslager werd vorige week Nederlands Kampi-
Verberg en zes anderen moesten een vier-gangendiner op
arbecue bereiden. De Leidenaar behaalde ook de eerste
voor zijn nagerecht, en werd winnaar van de Innovatieprijs
het klaarmaken van een 'Leidse Salamander'
Het complex van V D in Leiden her
bergt een cultuurschat. In de woning
direct achter de ingang aan de Bree-
straat is een plafond met metalen pla
ten uit de zeventiende of achttiende
eeuw aangetroffen. Daar zijn nog maar
drie andere voorbeelden van in Neder
land bekend. De ontdekking was bij
toeval.
Het plafond wordt genoemd in het
'Cultuur- en bouwhistorisch onder
zoek Aalmarktgebied', ofwel het 'Rap
port Droge', vernoemd naar de schrij
ver. Historicus Dröge onderzocht de
afgelopen maanden de (monumenta
le) waarde van alle panden in het hart
van de stad, waar Leiden grote plan
nen mee heeft. Nog eens 45 gebou
wen, voornamelijk woningen, onder
wierp de onderzoeker aan een uitvoe
rige inspectie.
Dröge. die in Leiden ook een bureau
voor bouwhistorie runt, nam bij de
meeste huizen ook binnen een kijkje.
Daarom stuitte hij op het plafond in
het warenhuiscomplex. Direct achter
de entree aan de Breestraat, in de
voormalige 'In den Vergulden Turk',
staat een zeventie/achttiende-eeuws
huis met 'een prachtige vestibule en
trap', omschrijft de wetenschapper.
Op de eerste verdieping zit het zo bij
zondere plafond, van 'gedreven meta
len platen'.
Het bouwhistorisch onderzoek rond
de Aalmarkt maakt deel uit van het
haalbaarheidsonderzoek van project
ontwikkelaar MAB. De gemeente en de
MAB willen op ingrijpende wijze het
historische hart nieuw leven inblazen.
Het haalbaarheidsonderzoek moet
aantonen of de ambitieuze plannen
zinvol en rendabel zijn.
Een van de onderdelen uit voorlopi
ge MAB-studies, is een nieuwe steeg
tussen de Haarlemmerstraat en de
Stille Rijn. Dröge nam een kijkje in de
panden die daarvoor moeten worden
gesloopt. Soms viel het tegen wat hij
zag, andere keren viel het juist op. Zo
zijn twee of drie huizen vermoedelijk
ouder dan werd aangenomen. Overi
gens veronderstelt Dröge dat van meer
panden in het hele gebied. De aanwij
zingen vond de onderzoeker meestal
op zolder: Dröge stuitte een aantal
malen op waardevolle, soms zelfs zes-
tiende-eeuwse dakconstructies.
Het rapport gaat niet in op de bouw
technische kwaliteiten van de gebou
wen. Dröge heeft alleen gekeken naar
de architectuur en de cultuurhistori
sche waarde.
Wijk benadert verkeersorganisatie 3VO
Ie ene op de andere dag
e je vaderland de rug toe
land je in het opvangcen-
voor asielzoekers (OC) in
n. „De eerste vragen die je
weet Ben van der Bijl
et Rode Kruis, „zijn: waar
lijn ouders, waar zijn mijn
ren?" Sinds vijf jaar helpt
inlandse afdeling van de
rganisatie zoeken naar
lorden.
iet voorjaar van 1995 werd
iden een zogeheten Tra-
am van het Nederlandse
Kruis opgericht. Tot dan
worde het Haagse hoofd-
or familieleden van vluch-
en in Nederland op, daar-
literaard gebruikmakend
iet wijdvertakte netwerk
het Internationale Rode
De organisatie is immers
ijwel elk oorlogsgebied
ezig. Om asielzoekers be-
in dienst te kunnen zijn,
ot het Nederlandse Rode
de verzoeken tot opspo-
loor de regionale afdelin-
laten doen.
Leidse team houdt zich
met contactherstel tussen
lelingen in de Leidse en
nse regio en in de Bollen
en hun vermiste familie-
De vraag om iemand te
n gaat van Leiden naar
laag, naar Genève en uit-
lijk naar het land of de
landen waar de gezochte per
soon zich kan ophouden. Ook
kan Het Rode Kruis post bezor
gen in oorlogsgebied. Verder
heeft het Internationale Comité
van het Rode Kruis vaak als eni
ge organisatie toegang tot ge
vangenissen en kampen voor
krijgsgevangenen.
„Wij krijgen vier a vijf verzoe
ken per week", zegt Van der
Bijl, coördinator van het regio
nale Tracingteam en dat hoge
aantal laat zich verklaren door
de aanwezigheid van het OC in
Leiden en het asielzoekerscen
trum in Alphen aan den Rijn.
Moeilijk is dat het regionale Ro
de Kruis vaak niet meer mee
krijgt hoe het afloopt. „Zo'n
verzoek gaat bij ons in de pijp
lijn. Het duurt in de regel
maanden voordat iemand is ge
vonden. Dan zijn de mensen uit
Leiden allang weer vertrokken.
Die blijven gemiddeld twee tot
drie maanden in het opvang
centrum."
„Na vijf jaar zijn we er wel
aan gewend dat het zo gaat",
gaat de coördinator door.
„Daar halen we dus onze moti
vatie niet uit. Die halen we uit
het feit dat we mensen helpen.
Al blijft het veel leuker als je een
antwoord hoort. De zin van al
dit is dat wij een neutrale in
stantie zijn waar mensen altijd
gehoor vinden voor hun pro
bleem en waar wij ook iets aan
doen. En dat geeft troost."
Bruidsparen in het Leidse stadhuis. Zestig jaar getrouwd, of zelfs vijfenzestig. Ze genoten gistermiddag met volle teugen, foto henk bouwman
LEIDEN
HERMAN JOUSTRA
„Veertig eeuwen zien op u neer", sprak Na
poleon ooit met ontzag tot zijn manschap
pen toen ze de piramides van Gizeh had
den bereikt. Nou keken er gisteren geen
veertig eeuwen néér op burgemeester Post-
ma, ze zaten gewoon in de Burgerzaal aan
tafeltjes met een kopje koffie, maar het ont
zag van Leidens eerste burger was er niet
minder om. De aanwezige bruidsparen,
zestig dan wel.vijfenzestig jaar gehuwd die
aanwezig waren op de zo langzamerhand
traditionele bruidsparenmiddag, kwamen
immers met z'n allen ook zo'n beetje aan
vierduizend jaar.
En saampjes waren de aanwezigen goed
voor een slordige 2800 jaar huwelijk. Ik
kom een heel eind in uw richting", sprak
Postma, zelf aanstaande juli 34 jaar ge
trouwd. „Maar ik heb nog lang niet bereikt
wat u heeft bereikt." Vervolgens strooide
hij kwistig met statistiekjes. Deelde onder
andere mee dat het echtpaar Arnoldus het
langst was getrouwd, vijfenzestig jaar. En
dat van de 24 aanwezige bruidsparen er 23
paren zestig jaar waren getrouwd.
Hierna was het tijd om naar de raadzaal
te gaan. Voor oude filmbeelden van de
stad. Zo stapte het gezelschap door de mar
meren gangen. Alom bewondering en ver
wondering. „Zo zie je het stadhuis nog
eens van binnen". En bij het betreden van
de raadzaal. „Wat een mooie stoelen." Dat
ze er bovendien nog op mochten gaan zit
ten was extra mooi.
En dan de filmbeelden. Van de stadhuis
brand in 1929 bijvoorbeeld, toen de aanwe
zigen nog dagelijks op straat speelden.
„Dat was de mooiste brand van mijn le
ven", fluisterde één van de jubilarissen, A.
Koreman. „Die vergeet ik van mijn leven
niet meer." Ook de beelden van de suiker-
werkfabriek van de gebroeders Pel en de
Kaasmarkt maken herinneringen wakker.
Ze genieten, de echtparen. „Ik heb onder
drie vorstinnen gediendzei Koreman.
„Wilhemina, Juliana en Beatrix. En ik heb
in het verzet gezeten. Ik heb altijd gegeven.
Nu krijg ik zelf eens wat."
De Euroballenkids Joost van der Krogt, Bas Molenkamp, Kevin Groenendijk, Lorette Velting en Chris Be-
kooy (vlnr). Op de foto ontbreekt Stefan Reekers. foto dick hogewoninc
wel spannend. Het duurde heel
lang voordat ons groepje werd
genoemd bij de voorselectie."
Maar uiteindelijk gingen wel
vijf leerlingen van Visser 't
Hooft door na de voorselectie,
die in stijl in de Amsterdamse
Arena wetd gehouden. Alleen
Stefans moeder heeft hem (te
gen zijn zin) opgegeven via het
blad Allerhande van Albert
Heijn.
Duizend kinderen in clubjes
van zestien moesten op 14 mei
onder het toeziend oog van ge
spannen ouders en begeleiders
bewijzen dat ze uit het juiste
hout waren gesneden om een
balletje te gooien, te vangen en
aan te reiken. De balvaardig
heid werd uitvoerig getoetst in
de openlucht-academie. Bal
letje hooghouden, ballen inko
pen, penalty's inschieten op
het gras van de ArenA. In totaal
25 spelletjes. Uiteindelijk kwa
men ze 182 kinderen door de
selectie. Maar een boel tech
nisch vernuft zei ook niet alles.
Chris: „Er was een jongen bij,
die kon onwijs goed voetballen.
Maar die had opeens geen zin.
Ging gewoon aan de kant zit
ten. Die werd niet gekozen."
Kevin: „Het ging meer om ons
gedrag, denk ik. Onze mentali
teit, zeg maar. Niet zozeer om
punten. Als je maar sportief
bent."
Stefan: „Ik heb zelf een aantal
dingen niet gedaan. Dus ik had
niet eens zo'n hoge score."
Lorette: „De meesten van ons
zitten ook op voetbal."
Lorette zelf echter niet. Ze zit in
nationale jeugdwaterpoloteam,
in Jong Oranje. Maar volgens
Kevin doet ze voor geen van de
jongens onder. Ze is het enige
meisje van de school dat bal-
lenmeisje is geworden, maar ze
voelt zich helemaal niet geïso
leerd of achtergesteld.
Lorette: „Ik heb wel op voetbal
gezeten vroeger, een half jaar
tje. maar dat was meer om
mijn vrije tijd te vullen. In mijn
buurt zeggen de jongen juist
dat ze het onwijs gaaf vinden."
En over wat nou precies de
taak is van een ballenjongen en
ballenmeisje. Kevin: „Nou ge
woon, als een bal uitgaat dan
rol je er één terug."
Voorlopig is de opwinding over
de zaken er om heen groter
dan de uiterst verantwoordelij
ke taak die de kinderen te
wacnten staat. Joost: „We moe
ten er wel vijf uur van tevoren
zijn. dan gaan ze wel vertellen
wat je precies moet doen."
Chris: „Je wordt opgehaald met
de Coca Colabus en dan.."
Kevin: „Bij McDonald's eten. Ik
denk ook wel dat je een kaartje
krijgt waarmee je door de hele
Arena kan."
Chris: „En na de wedstrijd
moeten we nog zeker een uur
blijven hangen. En dan kan je
misschien met de spelers na
praten."
Tot slot, kleine prognose van
de mensen die er het dichtst
bovenop zitten. Stefan zegt dat
Nederland gaat winnen met 3-
1. Ook al is Zidane één van zijn
favoriete spelers. Maar Neder
land en Frankrijk ontmoeten
elkaar dan ook weer in de fina
le volgens hem. Kevin en Bas
houden het beiden op Frank-
rijk-Italië. Chris gaat voor het
klassieke duel Nederland-
Duitsland en Lorette zegt Ne
derland - Italië. Maar stiekem
denken ze allemaal Neder
land."
Joost: „Ik denk wel dat ze win
nen."
Stefan: „Eitje."
PABLO CABENDA»
ficial ben je er dichter bij. De
zes Leidse jongens en één
meisjes doen weliswaar dienst
tijdens één wedstrijd, maar dat
is dan wel gelijk Oranje tegen
de wereldkampioen van '98,
Frankrijk. En ook al weten ze
de ogen van de halve wereld op
zich gericht, een schare joelen
de supporters achter zich, de
druk om te goed te presteren,
geen van ze heeft last van ner
vositeit. Ook al heb je zoals Bas
het zegt de kans dat je 'een fles
in je nek krijgt'.
Kevin: „Of blikjes."
Chris: „Nou, er zit wel een heel
grote ruimte tussen. Je mag
trouwens niet eens blikjes mee
het stadion in nemen."
Lorette: „Dat gebeurt echt
wel."
Bas: „Mijn familie is zenuw
achtiger dan ik. Ik heb nergens
last van. Misschien op de dag
zelf wel. Bij de selec tie was het
ze de Oranje-jongens tegen
lijf zouden lopen? Lorette
meteen het telefoonnum-
van Davids en Seedorf vra-
De jongens nemen met
handtekening al genoegen,
if het is nog maar de vraag
Ie zes kinderen, van 13 en
lar, uit Leiden dicht genoeg
Ie buurt komen van de spe-
van het Nederlands elftal,
ne kans, maar een kans
temin.
«Kevin Groenendijk, Ste
eekers, Lorette Velting,
Molenkamp, Chris Bekooy
oost van der Krogt zijn de
'erkorenen, de ballenkids
het EK, de waterdragers
'de kampioenen. Samen
Izo'n zes anderen zullen ze
voensdag juni Euro 2000
dichterbij meemaken dan
indere kind of zelf mis-
*en volwassene in Neder-
Alleen als speler zelf of of-
De Blauwe Steen, die al 700 jaar in
de Breestraat ligt.%is het symbolische
middelpunt van de stad
TëVS
