Vleer dan alleen een sportvereniging UIT
Sport
rt
x O O gesproken
m CLUB VAN DEWEEK
SLOOS sport
IslDAG 5 JUNI 2000
gejoegen van Argentinië, Nederland, Spanje en nog
Maieleboel andere landen marcheren het veld op. Een
nduLjge topatleet uit het verleden wandelt met de vlam
in de lucht geheven naar het midden van het ter-
in ontsteekt het vuur. De olympische dag is begon-
looijln tien verschillende spellen bestrijden de landen-
elkaar. Korfbal is daar niet bij. Toch is dit het
:epunt van het 50-jarig jubileum van korfbalvereni-
'elocitas uit Leiderdorp. Een club die meer voor de
betekent dan alleen het beoefenen van de sport.
CLUBvan deWEEK
SV Velocitas
n vrijetijdsvereniging",
jemt voorzitter Jetske
Ro ;mit Velocitas. En dat
uit het jubileumboek.
go i's lang wordt er ge-
d met foto's en verhaal-
knutselmiddagen, pan-
lekmiddagen, disco-avon-
lmavonden en allerlei an-
'ed< ctiviteiten. Met als hoog-
t ieder jaar het jeugd-
ier op een kampeerboerderij
Ierland - liefst zo ver mo-
he van Leiderdorp verwij
de Dit jaar wordt het Fries-
'an De jeugd is duidelijk erg
r si riijk voor de club.
tr« s een van de redenen dat
de 'n gezonde vereniging
zegt Goudsmit. Van de
•ver jriehonderd leden is de
ren jog minderjarig. En ieder
kei jmt er een stroom nieuwe
aat ren bij. Daar hoeft de club
de elijks moeite voor te doen.
dat doet ze wel. „Het zou
om zijn om nu te denken
t zit wel goed', en achter-
De gaan leunen", vindt de
pr itter. „We hebben nu de
pa uur en de enorme hoe-
Na ;id vrijwilligers om op het
zo pad door te gaan, dan is
inde om dat niet te doen."
>m organiseert Velocitas
jaar het schoolkorfbal-
ooi voor Leiderdorpse ba-
olen - elke aflevering is
irkjgoed voor een flink aantal
de re jeugdleden. En is de
vereniging actief betrokken bij
de organisatie van de avond
vierdaagse. „We maken natuur
lijk ook gebruik van de extra
aandacht die Velocitas nu krijgt
vanwege het jubileum", zegt
Goudsmit. „Óp 17 juni hebben
we bijvoorbeeld een open dag,
die we overal hebben aange
kondigd. Ook in andere talen
dan het Nederlands. Korfbal is
internationaal misschien niet
zo bekend, maar het is nooit te
laat om er kennis mee te ma
ken."
Wat maakt korfbal dan zo
mooi, en Velocitas zo'n mooie
club? „Korfbal is bij uitstek een
familiesport", zegt Goudsmit.
„Echt vermoeiend om te doen,
maar geen onverkwikkelijke za
ken, laat ik het 'voetbaltafere
len' noemen. Hele families zijn
hier ook lid, van jong tot oud.
En de kinderen leren hier dat
jongens en meisjes best samen
in een team kunnen zitten, dat
het zelfs extra leuk is." Na enig
nadenken vervolgt ze: „Je helpt
jongeren mee bij het opgroeien.
Ze kunnen hier best eens gek
doen, zonder dat ze er meteen
van langs krijgen. Maar hier
heerst ook een sfeer waarin we
elkaar normen en waarden bij
brengen. Dat gaat vanzelf."
Een toeter schalt hard over het
veld. Een stem ook: „U kunt nu
wisselen van onderdeel." Ar
gentinië gaat over de groene
krijgt een wedstrijdbal
aangeboden door:
jf Meiplein 17 - Leiden - Tel. 071 - 576 01 44
'VALLEND
AANWEZIG
André de Ridder
JS jd: 26 jaar
hoi iplaats: Noordwijk
ip: voetballer
_ei*volle miste zaterdag-
2 i, ondanks de 5-0 winst
ambuur, promotie naar
edivisie. De club streed
ck< ele jaar met NAC om de
maar moest in de nacom-
_n e het veel lager geklas-
e RBC voor laten gaan.
3 dwijker André de Ridder
rte de treurnis van dicht-
n ee.
1 le is nu in diepe rouw?
is inderdaad enorm zuur
vind dat we het hadden
end. Het hele seizoen
je bovenin mee, je pakt de
/el e periode en dan door
wedstrijdjes in de nacom-
e, RBC thuis en Excelsior
iH lis je promotie. In Rotter-
an staan we twintig minuten
E tijd nog 1 -0 voor. Zelfs al
het gelijk, dan was er nog
aan de hand. Het liep an-
..Voor de club, de suppor-
in veel vari mijn medespe-
aa wam de klap harder aan
rL' 'oor mij. Zij hadden al vier
laar dit moment toege-
vier keer in de nacompe-
gestaan, terwijl het voor
las de eerste keer beteken-
dien en opnieuw begin-
ifloop was er ook nog het
leid van twee belangrijke
ïiürs: keeper Henk Timmer
nacio Tuhuteru. Voor de
ilijft de basis van de huidi-
oep bij elkaar en ik neem
ji lat er goede vervangers ko-
Als er geen gekke dingep
1 uren, moeten wij ook het
end seizoen weer in de top
o len meedraaien."
wordt de rol voor De Rid-
0 eb een contract dat nog
- jaar doorloopt. De onder-
g concurrentie bij Zwolle is
1 t en daarom was ik blij ver-
lat ik het laatste gedeelte
iet seizoen in de basis
1. Dat waren toch niet de
le wedstrijden. Daarom
k ondanks de mislukte na-
2 petitie vol vertrouwen uit
het nieuwe seizoen."
zeep glijden, Nederland door
een hoepel frisbeeën. Het oran
jeteam, ook oranje geschminkt,
staat onder leiding van Iet
Corts, al vijftig jaar lid van Velo
citas en degene die het olym
pisch vuur mocht ontsteken.
Hij herinnert zich de oprichting
nog wel. „Aan de Hoogmadese-
weg, naast het toenmalige veld
van RCL, had de gemeente nog
een stuk gras over", vertelt
Corts. „Daar wilden ze eigenlijk
ook wel inkomsten van krijgen.
Dus het idee om een korfbal
club op te richten kwam niet
eens van de korfballers die voor
de oorlog ook al in Leiderdorp
een clubje hadden."
Binnen de kortste keren werden
de korfballers van Leiderdorp
weer opgetrommeld en zag de
nieuwe vereniging, die een
weekje nog de oude naam Vi
tesse droeg, het levenslicht. De
gemeente had op dat moment
5000 inwoners, de enige sport
club was RCL en blijkbaar wilde
niet iedereen voetballen, want
Velocitas begon zijn bestaan
met zes seniorenteams en
groeide van het begin af aan ge
staag.-„In de eerste jaren was
trainen er nauwelijks bij", ver
telt Corts. „Toch hebben we
ooit in de eerste klasse ge
speeld, ergens tussen '60 en '65.
Maar die tijden zijn voorbij."
Niet als het aan het bestuur ligt.
„We zijn nationaal gezien een
bovengemiddeld grote club",
zegt Goudsmit. „We willen dan
ook op een niveau terechtko
men dat daarbij hoort. Binnen
vijf jaar willen we weer in de
eerste klasse spelen." Dat is een
boude uitspraak voor de voor
zitter van een club, die dit jaar
ternauwernood in de derde
klasse wist te blijven. En ook
het tweede elftal ontsnapte
maar net aan degradatie. „Het
derde is wel kampioen gewor
den, drie jeugdteams ook. Met
de toekomst zit het wel goed",
voorspelt Goudsmit.
Uit het verleden zit de verloren
promotiewedstrijd van 1990
haar nog steeds dwars. „We zijn
nog nooit zo dicht bij de twee
de klasse geweest", herinnert
Goudsmit zich. Ze krijgt bijval
van Ine Goedegebuur, ploegge
noot in dat onfortuinlijke team.
„We waren gewoon veel beter
dan Olympia uit Gouda", zegt
Goedegebuur. „We hadden
móeten winnen. Maar op het
laatst ging het mis. Ik heb echt
zitten janken na afloop. Ik
moest getroost worden door
mijn hond." „Daar stond ook
nog een mooie foto van in de
Treffend beeld van de festiviteiten bij Velocitas.
FOTO ERIK TAAL
krant", zegt Goudsmit. „Het
was achteraf extra zuur, want
daarna hebben we vooral on
derin de derde klasse gespeeld
en nooit meer zo'n kans gehad.
Als we toen de tweede klasse
hadden gehaald, waren we er
wel in gebleven ook. Het is
moeilijker om een hoger niveau
te bereiken dan om je te hand
haven. En dat is nu juist de kant
die we op willen."
Nederland gaat met emmertjes
water op het hoofd rondjes ren
nen, Spanje doet onduidelijke
dingen met een waslijn. Een
blazersorkest komt aan en zet
een hoempapalied in midden
op het veld. De meer dan hon
derd kinderen amuseren zich
kostelijk. Brenda le Maïtre is lid
van de jeugdcommissie en kijkt
trots toe. „We zijn al in oktober
begonnen met het plannen van
deze dag", vertelt zij. „Gisteren
hebben we uren gewerkt aan
het klaarzetten van het veld, we
waren vanochtend ook best ze
nuwachtig. Maar alles gaat ge
weldig, de mensen die binnen
komen lopen zeggen ook 'wat
ziet dat er goed uit'. Daar ben ik
stiekem toch wel trots op. Het
is alle moeite meer dan waard
geweest, hier doe je het voor."
In de stralende zon ligt het veld
er prachtig bij. Zeker nu het is
opgefleurd met vlaggetjes en
spelende kinderen. Toch is Ve
locitas met de gemeente in on
derhandeling over het verbete
ren van de accomodatie. „We
willen extra verlichting", zegt
Goudsmit. „Nu kunnen we al
leen aan de overkant trainen, 's
avonds. Daar staat een rijtje
lichtmasten. Het ziet ernaar uit
dat dat er inderdaad wat meer
worden. En we willen een
kunstgrasveld. Dat hoort bij de
toekomst die we voor ogen
hebben, je moet verder kijken
en je ontwikkelen. De golfclub
wil hier een afslagplaats aanleg
gen en gebruik maken van onze
kantine. Daar staan we best po
sitief tegenover, want als nog
een vereniging hier gebruik van
/naakt, geeft dat de gemeente
ook weer een extra reden om de
boel te verbeteren."
Grote toekomstplannen. De
toekomst die over het veld rent
heeft daar vooralsnog geen
boodschap aan. Die is te druk
aan het koekhappen.
TEKST ANTON PIEPRICH
FOTO ERIC TAAL
Naam: SV Velocitas
Oprichtingsdatum: 1 juni
1950
Ledenaantal: 300 (de helft
jeugd)
Contributie: Senioren
327,50 gulden p/j, jeugd van
af 140 gulden p/'j (beide in
clusief huur clubshirt)
Ledenaanmelding: Bij secre
taris Femmy van Wezel, tel
071-5410077
Hoogtepunt: Het 50-jarig
bestaan in de huidige gezon
de staat
Dieptepunt: Het verlies van
de beslissingswedstrijd tegen
Olympia voor promotie naar
de tweede klasse op 31 mei
1990 (één dag voor het 40-ja-
rig jubileum)
De Engelse voetbal-
journalist Simon Ku-
per in Elsevier:
Neder landers willen
betere mensen zijn,
moreler zijn. Dat komt in het
voetbal terug. We gaan voor het
morele voetbal, voor het goede
voetbal. Het kwade voetbal is
van de Duitsers."
Idem:
..Na elk toernooi hoor je Neder
landers zeggen: en toch waren
wij de besten.
Idem:
Cruijjf wil het altijd een slagje
anders dan de instinctieve logi
ca van het collectief. Iedereen
ziet het gevolg, maar Cruijjf ziet
de oorzaak. Niet zonder trots
zeg ik tegen mijn Engelse vrien
den: Johan Cruijjf heeft mij le
ren denken.
Idem:
.Rijkaard is een beetje een Itali
aan en weet dat er nog anderen
in de wereld zijn die kunnen
voetballen. Deze bondscoach
vindt verdedigen niet minder
waardig."
Idem:
„In elke wedstrijd zie je dat het
Nederlands elftal zo'n tien mi
nuten last heeft van Isd-ervarin-
gen. Dan lopen ze een beetje te
slapen, te zweven of te flippen.
Of dan slaat de hybris toe: kijk
ons eens schitteren.
Henk Spaan in Sportweek over
Nederland - Brazilië op het
WK '98:
„Wateen blamage. Het waren
jongens van de straat die het op
namen tegen havo-scholiertjes.
Als sukkels namen ze die pingels
bij Nederland, terwijl die Brazi
lianen liever stierven dan dat
die bal er niet inging.
RBC-trainer Robert Maaskant
in Voetbal International over
methodes om zijn ploeg te
motiveren:
Verder stop ik in het hotel bij
de jongens briefjes onder de
deur door met steekwoorden:
agressie, inzet, durf. Dat nemen
die jongens toch effe mee voor
dat ze gaan slapen. Het liefst wil
ik alles wat tot succes leidt zelf
regisseren."
Bert Konterman in VI:
„Ik stond op Dugarry en speelde
hem helemaal uit de wedstrijd.
Hij werd kwader en kwader en
begon tegen me te praten, of
deed net alsof-ie me een kop
stoot wilde geven. I hate you
Dutch, zei-ie, The blond girls
are okay, but I hate you.
Idem:
„Zondag is een rustdag. Dan is
het tijd voor ontspanning. Maar
omdat voetbal voor mij een
vorm van ontspanning is, heb ik
het toch gedaan.
Johanna Mulder, vrouw van
Jan, in De Groene Amsterdam
mer op de vraag hoe een echt
genote met een voetballer
moet omgaan:
„Door te zeggen dat hij goed ge
speeld heeft. Dus niet: Je hebt
goed gespeeld, Jan. Maar: Goh,
wat was jij vanmiddag goed
zeg. De hele tribune zei het.
Idem:
„Een keer zat ik in Turijn op de
tribune, bij het bestuur. De club
krijgt altijd een deel van de re
cette he? De voorzitter, de oude
Van Praag, zat naast me, met
zo'n tas. Die zei toen tegen mij,
kan jij die tas even bij je hou
den? Dus toen zat ik met de hal
ve recette op schoot.
Idem:
„Jan voetbalde en ik hockeyde.
Dus dan hadden we altijd wed
strijdjes tvie de meeste doelpun
ten maakte. Belde hij zondags
avonds op. Hoeveel heb jij er ge
maakt. Om een reep chocola.
Willem van Hanegem in Volks
krant Magazine:
„Saaiheid is gewoon geworden.
Wanneer lees je nou eens een in
terview met iemand die goed
nadenkt over zijn werk? Het is
allemaal zo oppervlakkig.
Idem:
„Jij zit altijd maar over vroeger
te zeiken, zeggen mensen vaak
legen mij. Maar wat moet ik
dan? Zeggen hoe er over twee
jaar wordt gevoetbald?"
Idem:
Wij wisten niet wat angst was.
Wij konden overal in de wereld
spelen. Omdat we beseften dat
het heel mooi was wat wij mee
maakten. Wij waren blij dat we
het mochten doen. Spelen in
volle stadions, het was gewei-
dig
Frank Rijkaard in Pa
norama:
Uiterlijk ben ik rus-
tig, innerlijk ben ik
nog steeds een kwa- J
jongen, ik zit vaak vol -
met kwinkslagen.
