Sensatiezoeker of nationaal geweten
H
Stiptheid
Het Gesprek van de Dag
Op bezoek in de stad
VRIJDAG 2 JUNI 2000
152
MENSELIJK
De Britse BALLONVAARDER C
vid Hempelman-Adams heeft
zijn poging om als eerste in eei
luchtballon over de NOORD
POOL te vliegen gisteren op
slechts 20 kilometer van zijn
doel moeten staken. De 44-jar
ge Hempelman-Adams moest
opgeven vanwege ongunstige
wind en uitputting. Ondanks h
mislukken van zijn missie heef
Hempelman-Adams wel een re
cord gevestigd; hij is de eerste
die er in is geslaagd met een b
Ion de Poolzee over te steken.
Hempelman-Adams vertrok zoi
dag uit de plaats Longyearbyer
op de Noorse Svalbard-eilande
vooreen bijna 1.000 kilometei
lange solovaart. De eerste pogi
met een ballon vanaf de Sval-
bard-eilanden over de Noordpq
te varen eindigde in 1897 in el
tragedie voor een Zweedse expi
ditie. De ballon stortte neer en
de drie ballonvaarders stierven
na drie maanden op het ijs te
hebben geleefd.
In Spanje is een rel uitgebroke)
over een door de regering betaa
de REISGIDS waarin de bergen
rond Madrid worden vergelekej
met de lendenen van supermof
del NAOMI CAMPBELL „Met
bergen is het net als met vrou
wen. Het verlangen dat ze op
wekken is omgekeerd evenredi|
met het aantal malen dat je er
bovenop bent geweest", aldus
een zin die voorkomt in de gids
Elders wordt een berg omschre
ven als 'zwart, rank, hard en
glad, als de lendenen van Naoi
Campbell'. Een lid van de socii
listische oppositiepartij noemo
het boek 'een goed voorbeeld
van hoe de regerende Volkspari
denkt'. Een regeringsfunctiona
ris benadrukte dat de gids per
ongeluk is gedrukt en inmiddel
uit de handel is genomen. i
wx
Het huwelijk van JANET JACK
SON is na negen jaar voorbij. D
echtgenoot van de 33-jarige
Amerikaanse popdiva heeft eej
echtscheiding aangevraagd.
Slechts weinigen wisten dat
Jackson en Rene Elizondo (37;
in 1991 waren getrouwd. De z
van Michael Jackson beweerde
altijd vrijgezel te zijn. In een g
teren uitgegeven verklaring ste
de Amerikaanse dat ze het huw
lijk buiten de schijnwerpers ha
willen houden om een normaai
familieleven te kunnen leiden.
De twee leefden en werkten tol
begin 1999 samen. Elizondo
schreef meer dan dertig num-
mers voor Jackson en regisseert
haar videoclips.
De Belgische prins LAURENT
gaat de politiek in. Hij heeft
woensdag de eed afgelegd voo
het senatorschap. Als buiten-1
beentje van de koninklijke farrj
lie hoopt hij hiermee eindelijk!
eens serieus genomen te wor
den. Na zijn broer Filip en zijn
zus Astrid is Laurent de zevend
senator van koninklijke bloedei
de Belgische geschiedenis. De
kinderen van de Belgische ko
ning hebben vanaf hun achttié
de het recht senator te worden
De zogeheten senatoren van
rechtswege zijn stemgerechtig
maar de traditie zegt dat de ko
ninklijke leden de stemming rij
den. Prins Laurent maakt amp
kans op het koningschap. Zijn
overleden oom Boudewijn be
sloot de jongste zoon van zijn
broer Albert de troon vrijwel te
ontzeggen. De vorst zorgde voo»
een grondwetswijziging, waar
door troonopvolging langs de
vrouwelijke lijn ook mogelijk
werd. Laurents oudere zus Asti
komt daardoor aan de beurt
mocht kroonprins Filip overlij
den. Jarenlang ging Laurent ge
bukt onder dit besluit, dat zelf!
tot depressies leidde.
De Brit LORD WEIDENFELD O
CHELSEA heeft gisteren in AM
de eerste Karei de Grote-prijs
voor Europese media gekregen
De prijs van het Europese Medi
Instituut en het omroepinstituij
van de Duitse deelstaat Noord-
Rijnland-Westfalen wordt in de
toekomst ieder jaar uitgereikt
aan personen die zich door hur
werk voor de media verdienste
lijk hebben gemaakt voor de Eu
ropese eenheid. De 80-jarige I.
Lord Weidenfeld krijgt de prijs
wegens zijn pionierswerk voor
omroep, kranten en boekpubli
caties. Daarbij is, aldus het jur
rapport, de Europese identiteit
steeds meer het middelpunt va
zijn werk geworden. Hij heeft
veel bijgedragen aan de strijd
voor de vrijheid van meningsui
ting van journalisten in heel Ei
ropa. George Weidenfeld werd
Wenen geboren. In 1938 ging
naar Engeland, waar hij tijden
de Tweede Wereldoorlog voor
BBC Overseas Service werkte.
1945 richtte hij de uitgeverij
Weidenfeld and Nicolson op.
Een jaar later verwierf hij de Bi
se nationaliteit.
Trots melden de Nederlandse Spoorwegen deze week aan haar
vaste klanten dat de punctualiteit al dicht in de buurt is van het
streefcijfer 89 procent. Dat betekent dus nog altijd dat één op de
tien treinen flink vertraagd is, of zelfs uitvalt, terwijl ook de stipt
heid met een korreltje zout moet worden genomen omdat de NS
voor zichzelf een ruimere marge hanteren dan bijvoorbeeld reizi
gersorganisatie Rover. De laatste jaren is ook gesleuteld aan de
dienstregeling. Die is op een aantal trajecten 'opgerekt' om treinen
de kans te geven verloren tijd in te halen, zodat vertragingen min
der opvallen.
Toch proberen de NS de punctualiteit serieus te verbeteren. Het
besluit om machinisten en conducteurs een vaste trein toe te wij
zen en niet meer door het hele land te laten rijden, is een van de
maatregelen die de NS genomen hebben. Dat voorkomt dat trei
nen moeten wachten op overstappend personeel, hetgeen vaak
vertragingen oplevert. NS-personeel vindt de zogenaamde 'rondjes
rond de kerk' niet leuk. Tien keer per dag op neer tussen Haarlem
en Leiden is eentonig. Vanmorgen protesteerde NS-personeel met
een 'wilde' staking tegen dit voornemen van de directie. Meer ac
ties liggen in het verschiet. Tijdens het EK voetbal bijvoorbeeld.
Machinisten en conducteurs zitten daarmee op het verkeerde
spoor. NS hebben tot taak treinen op tijd te laten rijden. Iedere bij
drage aan de stiptheid van de spoorwegen is belangrijk. In overleg
met het personeel kan worden gezorgd dat de werkweek nog ge
noeg uitdagingen en afwisseling biedt, maar ook voor hen dient de
service aan de reizigers voorop te staan. Nieuwe acties zijn dan
ook niet gerechtvaardigd.
Begaafde én leuke pianist
Het is vermoedelijk maar weinig pianisten van hoog niveau gege
ven voor leken zo helder en aanstekelijk over vak en spel te praten
als Wibi Soerjadi. Dat bewees hij gisteren weer eens in een gesprek
metAndries Knevel. De laatste is niet mijn favoriete interviewer,
maar ik waardeer wel in hem dat hij altijd een behoorlijke conver
satie tot stand brengt. Zo ook nu.
Wat mij als volstrekte buitenstaander altijd weer verbaast, is hoe
concertpianisten ellenlange stukken feilloos uit het hoofd spelen.
Daar moet wel ontzettend veel oefening aan te pas komen, denk je
dan. Maar dat blijkt niet zo te zijn. Soerjadi: ,Als ik een stuk speel,
sla ik alles meteen op. Als je begrijpt wat er staat, onthoud je het. Je
raakt het ook nooit kwijt.
Ik had verwacht dat EO-tycoon Knevel er direct aan toe had ge
voegd: jaja, aardig gezegd, maar het is natuurlijk een door God ge
geven gave. Tot mijn verbazing liet hij die kans voorbijgaan. Het
ging in deze uitzending om Soerjadi's voorbereiding op twee piano
concerten van Rachmaninov voor opnamen met de London Phil
harmonic. Knevel veronderstelde dat Soerjadi daar wel fluitend
heen zou gaan, want de noten zaten immers vast in zijn hoofd.
Maarzo eenvoudig is het uiteraard niet. Soerjadi:Het gaat er nu
om: hoe krijg je de noten vloeiend van je hoofd naar de vleugel. En
de timing. Pas als ik ga zitten, voel ik hoe het moet.Knevel meende
dat je voor Rachmaninovs werk grote handen moet hebben, want
die bezat de componist zelf ook en Soerjadi heeft die niet. Maar die
bestreed dat. „Je hoeft geen kolenscheppen te hebben. Het gaat om
een grote spreiding tussen de vingers en die heb ik. En dan kun je
die gekke friemeltjes van Rachmaninov best aan.Hij vindt het een
componist met 'bruintintige muziek waarin je je helemaal kunt
verliezen en vergeten dat je van vlees en bloed bent'. Het beïnvloedt
soms zijn stemming, waar zijn vrouw (tevens manager) hem dan
weer uithaalt door 'eens heel wat anders te gaan doen'.
Tot slot was er een groot deel van het tweede pianoconcert van
Rachmaninov, in opperste concentratie door Soerjadi gespeeld.
Heerlijk. Even iets anders dan 'Oranje, wat kan je'.
Wat een contrast trouwens met het programma dat daaraan vooraf
ging: een interview van Willem van Kooten metAron Winter in de
TROS-serie over spelers van het Nederlands elftal. Een snel in el
kaar geflanst programma, waarin Van Kooten zelden uitkwam bo
ven cliché en flutvraag. Winter had beter verdiend. Hij is een der
weinige gentlemen onder de topspelers en bovendien iemand die
zich in goed gestructureerde zinnen kan uitdrukken, wat in de voet
ballerij ook een zeldzaamheid wordt. Maar als je iemand tegenover
je hebt die maar een beetje aanrommelt, dan wordt het natuurlijk
niks.
wil buys
Onweer en regen
Na een valse start van de mete
orologische zomer, Hemel
vaartsdag verliep tot in de
avond bewolkt en enige tijd
druilerig, is het weer inmiddels
opgeknapt. Vanochtend kwam
er in de kustgebieden weliswaar
nog vrij veel laaghangende be
wolking voor; vanmiddag en
vanavond scheen vrijwel overal
de zon en liep het kwik, uitge
zonderd de kuststrook, op tot
meer dan 20 graden. Inmiddels
is de luchtdruk bij Schotland
flink gaan stijgen. Daardoor
wordt een wolkenband op de
Noordzee iets naar het zuiden
gedrukt. De zaterdag zou daar
door bewolkt kunnen begin
nen. In de loop van de ochtend
en middag komt de zon er weer
aan te pas maar ondertussen
komt over Frankrijk een inten
siverende onweersstoring dich
terbij. Tegen of tijdens de
avond breiden de buien zich
naar onze streken uit. Sommige
buien kunnen zwaar zijn en in
korte tijd veel neerslag veroor
zaken. Ook op zondag, wanneer
de storing zich boven Neder
land bevindt, komen waar
schijnlijk enkele fikse buien tot
ontwikkeling. De temperatuur
stijgt zaterdagmiddag nog naar
maximaal 23-24 graden. Op
zondag is het minder warm
hetgeen vooral te maken heeft
Symposium bespreekt optreden Peter R. de Vries
Na zijn bemiddeling tijdens een gijzeling in Helden ging misdaadverslaggever Peter R. de Vries
op de pijnbank. 'Schandalig', 'ethisch onjuist' en 'risicovol voor de slachtoffers' waren slechts
een paar van de kwalificaties die de reporter kreeg toebedeeld. De nieuwe lichting collega-jour
nalisten, politiemensen en justitiemedewerkers denken wellicht anders over De Vries. Tijdens
een symposium van de Vrije Universiteit (VU) in Amsterdam sloten studenten hem als een jour
nalistieke teddybeer in hun hart.
Nieuw hoofdstuk
in legende rond
Jesse James
Op de begraafplaats van Gran-
bury, in de Amerikaanse staat
Texas, zijn deze week de stoffe
lijke resten opgegraven van een
man die volgens sommigen de
beruchte 19de-eeuwse misda
diger Jesse James was. DNA-on-
derzoek moet uitwijzen of de
man, die begraven ligt onder de
naam Jesse Woodson James, in
derdaad de man was die het
Wilde Westen onveilig maakte.
De kans daarop is uiterst klein.
De man in het graf overleed in
1951; het jaar waarin Jesse Ja
mes 104 jaar oud zou zijn ge
worden. Algemeen wordt aan
genomen dat James op 3 april
1882 werd doodgeschoten door
een lid van zijn eigen bende.
Volgens sommigen was de
schietpartij echter in scène ge
zet zodat James aan de autori
teiten kon ontkomen. Na zijn
'dood' zou de crimineel zijn
verhuisd naar Granbury en
daar onder de naam J. Frank
Dalton hebben geleefd.
Kleinkinderen van Dalton heb
ben opdracht gegeven tot het
opgraven van hun grootvader,
maar dat zij afstammen van Ja
mes is erg onwaarschijnlijk. Al
eerder zijn de resten opgegra
ven van de man die in 1882
werd begraven onder de naam
Jesse James; vergelijking van
diens DNA met dat van een be
kende afstammeling wees uit
dat de kans zeer groot is dat de
man de misdadiger is.
AP«
Het bureau
met een west of zuidwesten
wind die na de passage van de
storing flink lijkt te gaan aan
trekken. Morgen waait de wind
uit het noordoosten en neemt
aan de kust toe tot vrij krachtig.
Dankzij een uitloper van het
Azorenhogedrukgebied nemen
de buienkansen na het week
einde weer af. Bij af en toe zon
stijgt de temperatuur in de
middag naar maximaal 18-19
graden. De computers van
Duitsland zijn ons minder gun
stig gezind. Zij verwachten na
melijk dat de buienactiviteit
nog een aantal dagen zal aan
houden. Gisteren bij ons een
sombere, deels druilerige dag.
In Hoofddorp viel zowaar
3 mm. In het zuidoosten
scheen echter de zon en
werd het warm. In
Hoensbroek werd zelfs
een maximumtempera
tuur van 25,4 graad
gemeten. In onze
regio werd op het
duinstation
van Bloe-
mendaal
slechts 15,0
graad gere
gistreerd.
„Het blijkt dat de commerciële
omroepen niet de enige zijn die
ronkende teksten kunnen be
denken. De wetenschap kan er
ook wat van." De eerste in een
serie hoekige oneliners zet Peter
R. direct op voorsprong. De
zaal heeft al gelachen om de
beelden waarop de journalist in
Helden met gijzelnemer Martin
H. per gsm onderhandelt. ,,Ik
denk dat je al snel tegen 20 jaar
aankijkt, dus geef je maar
over." Maar na zijn beoordeling
van de centrale symposium-
vraag, Peter R. de Vries sensa
tiezoeker of nationaal geweten?,
kan de verslaggever bij de zaal
helemaal niet meer stuk.
De panelleden links en rechts
van de journalist voegen zich in
de bijrollen. Maar ze diepen
hun optreden inhoudelijk meer
uit. Aan de tafel tekenen zich
twee kampen af. Bijzonder
hoogleraar Rechten van de
Mens en hoofd advocaat-gene
raal van het Amsterdamse Hof
Egbert Myjer en VU-crimino-
loog Hans Boutellier staan pal
voor het belang van justitie.
Voor Myjer is het zonneklaar
dat het programma Peter R. de
Vries, misdaadverslaggever niet
deugt. De meeste uitzendingen
zijn te sensationeel, belichten
onvoldoende kanten van de
zaak en zijn meestal tegen justi
tie gericht.
Medestander Boutellier zegt
zelf niet vaak te kijken omdat
hij het programma niet goed
vindt. Desondanks heeft hij een
mening over De Vries. „Een
sensatiezoeker is hij niet want
daarvoor is Peter R. de Vries te
betrokken. Maar hij is zo suc
cesvol omdat hij systematisch
de grenzen van de journalistiek
overschrijdt. De Vries vertolkt
met succes een groot aantal rol
len tegelijk. Je kan het aan zijn
gezicht al zien. Hij heeft de
ogen van een journalist, de snor
van een politieman en de kin
van een crimineel. Maar soms
vraag je je af wat het nog met
journalistiek te maken heeft. Ik
zie De Vries als een postmoder
ne Robin Hood die alle rollen
tegelijk speelt, maar voor wie..?
Gniffelend neemt panellid Ge
rard Spong een voorsprong op
de verdediging van De Vries.
„Voor SBS 6." De strafpleiter
zet daarna echt zijn tanden in
de wetenschappers. „In de
strafrechtspleging zitten veel la
cunes, fouten en verzuimen.
Daar moeten we niet te licht
aan tillen. Als iemand aan die
tekortkomingen iets wil doen,
moet je daar alleen maar waar
dering voor hebben. De Vries is
op een hele aparte, eigentijdse
wijze bezig het strafrecht te ver
volmaken." De laatste verbale
tik richting de criminoloog
neemt De Vries zelf voor zijn
rekening. „Ik dacht dat de Lom-
broso-leer (over de uiterlijke
kenmerken van criminelen)
was afgewezen. Wanneer ik u
zo hoor, vrees ik het ergste voor
uw colleges." Een golf van ap
plaus rolt door de zaal.
Tegen het verbale vuurwerk van
het ingespeelde duo is het voor
de wetenschappers lastig sco
ren. Hoofd advocaat-generaal
Myjer doet met zoveel mogelijk
nuances zijn best om het pleit
voor de monopoliepostie van
justitie als opsporingsorgaan te
winnen. Maar De Vries en
Spong tackelen hem met ge
mak. ,,Ik vind het fijn dat u zo
veel vertrouwen in politie en
justitie heeft, maar de IRT-affai-
Peter R. de Vries lacht ontspannen op een symposium dat zijn handelwijze bespreekt.
foto united photos de boer marisa beretta
re heeft ons wel anders ge
leerd", zegt de misdaadverslag
gever. De advocaat vult aan.
„Meneer Myjer houdt er een
elitaire gedachte over opspo
ring op na. We hebben gezien
dat daar grote ongelukken van
komen."
In een laatste poging hun ge
zicht te redden, gooien de VU-
medewerkers het op de manier
waarop Peter R. de Vries zijn in
formatie vergaart. Ze weten ze
ker dat het vooral advocaten
met eigenbelang zijn die de ver
slaggever voeden. „Want wij
hebben Opsporing verzocht'
zegt Myer. „Ik kan u melden
dat politie en justitie regelmatig
bij ons vreemd gaan. En trou
wens waarop baseert u dat
idee? Ik ben onafhankelijk en ga
met alle partijen om", bijt De
Vries terug. Criminoloog Bou
tellier blijft van zijn standpunt
overtuigd. „De Vries presen
teert zich als een waakhond,
maar wie houdt hem aan de
lijn?" Als verwerpelijk ziet Bou
tellier onder meer het gebruik
van verborgen camera's. Sa
menvattend ziet hij het mis
daadprogramma als een aan
tasting van de rechtsstaat en
mede-verantwoordelijke voor
toenemende onveiligheidsge
voelens bij burgers.
Aan advocaat Spong is de scho
ne taak het pleit te beslechten.
„In dit land worden duizenden
bijstandsfraudes opgelost door
overburen met videocamera's
en verrekijkers. Waarom zou
Peter de Vries dan niet mogen
filmen? En ja, er zijn onrustge
voelens in de samenleving over
het schrikbarend lage oplos
singspercentage van de Neder
landse politie. Denkt u maar
aan de veel voorkomende klei
ne criminaliteit waaraan niks
meer wordt gedaan. Dat is niet
de schuld van de politie maar
het resultaat van een maat
schappelijke keuze. De Vries
wakkert de onrustgevoelens
niet aan, maar toont wat wij af
en toe allemaal in onze onder
buik voelen: onrust."
De overwinning is totaal wan
neer een meerderheid van de
zaal de stelling steunt dat Peter
R. de Vries eerder nationaal ge
weten dan sensatiezoeker is.
„Een sensatiezoeker voel ik me
niet, maar het nationale gewe
ten wil ik niet worden. Daar be
zwijk ik onder", zegt De Vries.
Tussen de 'politiesnor' en 'cri-
minelenkin' verschijnt een bre
de glimlach.
PLOF VAN JOOLEN»
Dorpelingen kijken tijdens een bezoek aan de stad Jayapura in Papua naar de Amerikaanse film 'Grease' op de televisie. Zo'n 3000 mensen
waren in de stad aanwezig voor een vergadering over de mogelijke onafhankelijkheid van Papua. Het westelijke deel van het eiland New
Guinea wordt al meer dan dertig jaar door Indonesië bestuurd en wil graag onafhankelijk worden. Indonesië voelt er echter niets voor om de
provincie, die rijk is aan grondstoffen, te laten gaan. foto reuters jason south
aantal mensen in levende lijve die je al kent uit Het
Bureau.
Indertijd, toen niemand Voskuil nog kende, heb ik al
eens voor de televisie in een programma van Aad van
den Heuvel gezegd dat Voskuils roman Bij nader in
zien één van de tien mooiste van na de Tweede We
reldoorlog is. Zodra het eerste deel van Het Bureau
uitkwam, heb ik me er meteen op gestort. Eerlijk ge
zegd viel mij dat toen een beetje tegen. De stijl is wel
erg vlak en kroniekachtig. Bovendien is duidelijk dat
we hier te maken hebben met iets dat van oorsprong
een dagboek is dat werd upgejazzt tot roman. Nou
ja. roman, het is een verslag van het dagelijks leven
in een instituut. Maar goed, al viel mij deel één te
gen, en al vind ik nu na deel zes dat het echt wel ge
noeg is, ik heb de zes delen toch verslonden.
En zie: daar zat ze, Dé Haan, de vrouw die in de ro
man als een boosaardig stuk secreet wordt afgeschil
derd, en die in werkelijkheid een reuze pientere, gis-
se, levendige al wat oudere dame bleek te zijn met
heel heldere ogen. Het was elke keer een feest als ze
haar mond opendeed. En daar zat jaap Balk die in
de roman beschreven wordt als een nurkse brombeer.
In werkelijkheid een zo op 't eerste gezicht tamelijk
beminnelijke heer met een middenscheiding, je zag
Ad Muller die in de roman als een ziekelijke luiaard
wordt neergezet. Hij zag er lui noch ziekelijk uit. Hij
was opmerkelijk mild over Voskuil. Maar misschien
is dat ook niet zo verwonderlijk. Hij behoort denk ik
tot het type mens dat uiteindelijk gestreeld is dat hij
in zo'n verhaal voorkomt.
De meest negatieve reacties kwamen van Jaap de
Rooij die in de roman nauwelijks voorkomt - heel
even aan het eind van deel zes bijvoorbeeld. Wie
nauwelijks voorkomt, blijkt uiteindelijk het meest
beledigd.
Ademloos heb ik zitten kijken. Zes delen lang zijn we
door Voskuil vreselijk bedot. De personages die hij in
Het Bureau opvoert blijken stuk voor stuk totaal an
ders, en stuk voor stuk ook veel aardiger te zijn dan
hij ze beschrijft. Wat nu te denken van al die andere
personages die ook in Het Bureau voorkomen en die
hier niet zaten? De vrouw van de hoofdpersoon
wordt nog 't meest de grond in geschreven. Ik houd
het er nu op dat ze in werkelijkheid heel beminnelijk
is.
Schrijf je een verhaal of roman overeen ware gebeur
tenis, en laa t je daarin de personen optreden die je in
werkelijkheid ook bent tegen gekomen, dan kun je
twee reacties verwachten. Of die personen zijn enorm
gestreeld dat je ze geportretteerd hebt, of ze zijn
enigszins gepikeerd. Maar er is ook altijd nog een
derde categorie. Bij elke gebeurtenis zijn steevast
zoveel personen betrokken dat je ze, als je er een
verhaal over schrijft, niet allemaal kunt noemen.
Welnu, de mensen die je weglaat, die zijn pas echt
beledigd. Die kunnen je wel verscheuren. 'Ik
was er toch ook bij', zeggen ze diep veront
waardigd, 'en je rept nergens over me'. Vetes
voorde rest van je leven vloeien daar uit voort.
Afgelopen zondag waren bij Hanneke Groente
man in De Plantage acht personages te gast die
een rol spelen in de nu al zes kloeke delen tel
lende roman Het Bureau van VoskuiL Ik
had de videorecorder ingeschakeld, want ik
moest een lezing geven en vreesde niet op tijd
thuis te zijn. Helaas viel als gevolg van de storm
het beeld op de band telkens weg, dus ik heb op
dinsdagmorgen naar de herhaling gekeken. Wat
een fascinerende uitzendingEindelijk zag je een
MAARTEN 'T HART
