Wethouder Hillebrand moet op zijn tellen passen Leiden Regio fan tweeling in verf, ramen en deuren EXAMEN 'Ik ben in gedachten al bezig met vakantie9 %r Kooyker Ginsberg Spokanië Tarotmiddag m zijn kwaliteiten twijfelt niemand. Als er ete inen de Leidse gemeenteraad iemand is die ieid i staat moet worden geacht zich snel in te J'1 rken in de zware portefeuille die Tjeerd van dei ij bij zijn vertrek achter laat, dan is het wel in Hillebrand. Vijf jaar geleden viel de toen jarige Hillebrand al een aantal maanden in voor de zieke Van Rij en aan die periode bewaren alle betrokkenen goede herinneringen. Een intelligente, ervaren "s liticus die in het verleden al heeft bewezen oe| t hij in staat is om de rol van wethouder te rervullen. Een geschiktere kandidaat lijkt nauwelijks denkbaar. door RUUD SEP en WIM KOEVOET -.^maakte Hillebrand vorige X een valse start nadat hij ?el door zijn fractie naar was geschoven als de op- van Van Rij. Geheel te- Je politieke gebruiken in, koe. de aspirant-wethouder na zijn kandidaatstelling onder vuur genomen door '3 ppositie. Een fractieleider 4 bijna schouderophalend irei js neemt van het feit dat eu2 vethouder de raad belang- informatie heeft onthou- iel :n die vervolgens vaststelt R t gemeenteraad als zij eer- ias geïnformeerd de loop lingen toch niet had kun- beïnvloeden, wat valt er mf lem achter de collegetafel pvachten? week nadat zij als een oppositieleider Hillebrand aanviel op zijn vergoeilij- opstelling ten opzichte W Van Rij, gaat Marjan de ?a'; (CDA) ervan uit dat de J 'er zijn lesje wel heeft ge- „Ik denk dat Ron wel een To e geschrokken is van alle 001 k die hij van de oppositie oren heeft gekregen. Ik aan dat hij zich de kritiek heeft aangetrokken en dat hij er van geleerd heeft, zodat hij niet snel in dezelfde fout zal verval len als Tjeerd." Hillebrand on geschikt voor het wethouder schap? Uit de mond van de CDA-fractieleider zul je zulke geluiden niet horen. „Nee, wij zijn zeker niet tegen hem als wethouder, en het is ook niet zo dat wij hem alleen maar het voordeel van de twijfel gunnen. Ik hoop echt dat hij het goed gaat aanpakken. En als de PvdA denkt met hem een goede wet houder te leveren, dan heb ik daar gezien de ervaringen in het verleden best goede hoop op." „Een slimme rakker". Zo ka rakteriseert de in diverse bestu ren actieve marktkoopman Chris Verplancke de aanstaan de PvdA-wethouder. Echt vlei end lijkt de omschrijving niet bedoeld. „Dat kun je op twee manieren opvatten, ja. En dat wil ik graag zo laten." Eén van de weinige keren dat Verplancke persoonlijk met Hil lebrand te maken had, verliep het contact weinig soepel. „Ik heb met hem gestoeid over de Ron Hillebrand. marktennota. Hij en ik waren toen opponenten. Ik geloof dat hij het was die mij toen verweet dat ik demagogisch te werk ging. Ik vind dat iemand mij eerst beter moet leren kennen alvorens hij zoiets tegen mij zegt, zeker als hij zoiets publie kelijk roept. Als mens ken ik Hillebrand niet. Als politicus vind ik hem een slimme rak ker." De mens Ron Hillebrand blijkt niet alleen voor Verplanc ke een gesloten boek te zijn. Ook binnen het Leidse politieke circuit, waarin opponenten buiten de vergaderingen over het algemeen heel informeel met elkaar omgaan, is de PvdA- 'er een vreemde eend in de bijt. „Hij heeft inderdaad het imago van niet de meest toegankelijke politicus", erkent Filip van As (ChristenUnie/SGP). En die on toegankelijkheid is volgens Van As een serieus probleem, zeker wanneer de PvdA'er straks wet houder wordt. „Hij staat niet open voor collega's. Mijn erva ring met hem is ook dat hij zich alleen maar inlaat met raadsle den van wie hij in politiek op zicht iets heeft te verwachten. Zo'n houding kan hem als wet houder opbreken, ja. Zeker als hij verantwoordelijk wordt voor de publieksgevoelige portefeuil le ruimtelijke ordening en volkshuisvesting. Goede con tactuele eigenschappen verster ken het gezag van de gemeente ARCHIEFFOTO MARK LAMERS en daarmee is van alles mis. De Ron Hillebrand van nu moet daaraan werken. Want gewoon met hem babbelen, zoals wel kan met alle andere fractievoor zitters, is er bij Hillebrand niet bij." „Hij is geen lolbroek, geen bon vivant", erkent voormalig PvdA-afdelingsvoorzitter Conny Broeyer met gevoel voor under statement. Maar zij ziet daarin geen serieus probleem. „Iedere wethouder moet de ruimte krij gen op zijn of haar eigen ma nier wethouder te zijn. Maar het kan geen kwaad als elders in de fractie mensen rondlopen die wat meer bedreven zijn in social talk, want ook zulke ty pes zijn nodig. Maar één man of vrouw kan nou eenmaal niet alles tegelijk zijn. In de gemeenteraad vervult Hillebrand graag de rol van het knapste jongetje van de klas, met alle irritaties die dat op roept. „Ieder vogeltje zingt zo als het gebekt is", merkt SP- voorman Cor Vergeer berus tend op. „Hillebrand en Van Rij lijken in dat opzicht veel op el kaar. Ze zijn overtuigd van hun eigen en van eikaars kwalitei ten. Die arrogantie kan een slechte eigenschap zijn als je zo'n publieksgevoelige porte feuille als ruimtelijke ordening gaat beheren." Er zijn meer mensen die gro te overeenkomsten zien tussen de vertrekkende en de komen de wethouder. Bram Pater, op verschillende vlakken actief in Leiden-Noord: „Tjeerd is een beste vent als je zo met hem praat. Maar hij is een locomo tief, die, als je niet oppast, over je heen dendert. Met Ron Hille brand is het niet anders. Ook bij hem heb ik zoiets van: ver domme, het is helemaal niet waar wat je zegt. Maar dan is het al te laat." Voor Lau van Vliet, woonwa genwerker op het Trekvaart plein, valt de vergelijking tussen Van Rij en Hillebrand zonder twijfel uit in het voordeel van de laatste. Maar daarbij moet wel worden opgemerkt dat Van Rij sinds het optreden van de ME op het kamp weinig goeds meer kan doen. „Ik moet zeg gen dat Hillebrand als waarne mer van Van Rij toch positief en innemend overkwam. Hij heeft een andere, minnelijker presen tatie dan Van Rij, is vriendelij ker. Hillebrand wilde meer dui delijkheid brengen in het be leid. Dat voornemen was goed, maar hij heeft zijn werk niet af kunnen maken omdat hij er toch achter kwam dat er veel haken en ogen zitten aan woonwagen beleid. Bovendien bleek al snel dat Van Rij weer terug zou komen." De gemeenteraad heeft in de afgelopen weken zijn tanden la ten zien. Een wethouder die de raad belangrijke informatie onthoudt, is in Leiden geen lang politiek leven meer be schoren. Dat is een boodschap die de collegeleden, en niet in de laatste plaats nieuwkomer Hillebrand, goed in hun oren moeten knopen. De WD'er Alexander Geertsema: „De ge meenteraad pikt het niet als de informatievoorziening niet deugt." Van As: „Het moet nu echt duidelijk zijn dat deze ge meenteraad absoluut niet meer accepteert dat hij niet tijdig en volledig wordt ingelicht." De mening dat Hillebrand er niet omheen kan iets met de kritiek vanuit de gemeenteraad te doen, leeft ook in eigen gele deren. Oud-partijvoorzitter Broeyer gaat ervan uit dat de nieuwe wethouder daar dege lijk rekening mee zal houden. „Ik heb er alle vertrouwen in dat Ron de kritiek uit de raad op de informatievoorziening goed oppakt. Maar de hele kwestie maakt het er voor hem niet gemakkelijker op. Hij kan nu geen frisse start maken." De andere juwelier Zaken gaan goed voor gebroeders Wesselman i is aag of zijn volledige voor- orn glas al is opgekocht door bli lede, ontlokt een lach bij b d Wesselman. „We heb- rijn iet vorige week een brief rzo gen van de bedrijfsvereni- of we ons beschikbaar wil- ska ellen." Het antwoord was aar de tweelingbroers Ar en Roland hopen dat het iveek nog even rustig blijft. naag vieren ze namelijk het ig bestaan van hun zaak, elm an Ramen Deuren esselman Schilders in Ou- ;gt j etering. >em nks zijn toezegging ver- t Arnold Wesselman niet reel e een ploeg naar het oos- an het land moeten sturen, 'ij z zitten wel erg ver weg. Ik ïdü dat ze in een straal van 75 ïenl eter genoeg hulp kunnen den. Maar we hebben ons ei h eschikbaar gesteld. Je kunt :n eggen: 'we blijven hier om 'nse rk heen werken'." :n elman houdt zijn verhaal i we [bedrijfspand aan de traat in Oude Wetering, achter de rondweg door pÉorp. de Alkemadelaan. ^TVesselman zette het be- i jaar geleden op aan het inde in Roelofarendsveen. as schilder, behanger en Etter. Via oom Jan en vader vam het bedrijf vijftien eleden in handen van de s. „We zijn nooit gedwon- vertelt Arnold. „Onze in- ie ging er altijd naar uit. üngs af aan waren m'n 30,0 en ik elk vrij uurtje in het ENTi jf te vinden." Nu is hij di- 30 to ar van de afdeling Ramen iren. Broer Roland koos de verf. aszetter is Arnold er vooral Bijdragen: Marijn Kramp, Wim Koevoet en Ane Pieter Wisse. Foto's: Hielco Kuipers. Heb je vragen of wil je reageren, surf dan naar www.leldschdagblad.nl/ examens trots op dat het bedrijf dealer is van Weru- ramen en - deuren. „Weru is de grootste handelaar in kunststof kozijnen in Europa. In een straal van veertig kilo meter zijn wij de enige die ze verkopen." Wesselman handelt sinds de jaren tachtig in de ra men en deuren. „Het kwam toen steeds vaker voor dat we dubbel glas in houten kozijnen moesten plaatsen, terwijl dat hout helemaal verrot was. Dan moest je er weer een aannemer bij halen. Met die kunststof ko zijnen kunnen we alles in eigen hand houden." Het plaatsen van ramen en het verven van kozijnen is booming business, daarvan is Wesselman wel overtuigd. „Doordat het zo goed gaat met de economie, neemt de handel de laatste ja ren alleen maar toe. Als je daar als bedrijf niet in kan meegaan, doe je iets niet goed. Het groot ste probleem is nu het vinden van goed personeel, maar dat is overal zo." Wesselman kan daardoor niet anders dan de groei wat tegenhouden. „Je kunt geen ja verkopen en nee leveren." Gevolg daarvan is dat de schilders een jaar vooruit moeten worden geboekt. Het le veren van glas duurt wel drie maanden. Of het bedrijf ook na hun ver trek in de familie blijft, weet Ar nold Wesselman nog niet. „On ze kinderen moeten zelf weten wat ze doen." Maar voorlopig denken de 35-jarige broers nog niet aan opstappen. „De sa menwerking gaat goed. Daar zijn we tenslotte tweeling voor." JANNEKE DE JONGE Lezing door RolandtTweehuijzen n.a.v.zijn Donunicus Reisgids over het fictieve land k VaI (Koop)zondag 28 mei, 14.30-15.30 uur begane grond, Breestraat 93, Leiden Nelly van der Werflfkomt de tarotkaarten leggei en beantwoordt al uw vragen. (Koop)zondag 28 mei, 13.00-16.00 uur eerste etage, Breestraat 93, Leiden KORT EN ZAKELIJK Als onderdeel van een wer vingscampagne krijgen nieu we medewerkers van Albert Heijn gratis een mobiele tele foon. De twee weken durende campagne met de titel 'Van de Zaak' wordt morgen geïntro duceerd in Albert-Heijnfïlialen in Leiden, de Bollenstreek en Haarlem. Aspirant medewer kers moeten wel eerst de proeftijd van twee maanden met succes doorlopen voor ze het telefoontje in eigen zak mogen steken. Mensen die al in het bezit zijn van een mo biele telefoon krijgen een pre paid telefoonkaart van hon derd gulden. De vakantieme dewerkers krijgen een cd-bon van veertig gulden. Het is de bedoeling dat Al- bert-Heijnpersoneel tijdens de campagne in de genoemde re gio's, toekomstige medewer kers enthousiast maakt voor de vele functies die de grootgrutter te bieden heeft. De 'Van de Zaak'-campagne is een vervolg op hetzelfde project dat eerder dit jaar in Amsterdam en Amstelveen werd gehouden. Albert Heijn zet de mobieltjes in als lokker tje omdat het bedrijf wordt ge confronteerd met nijpende krapte op de arbeidsmarkt. Specsavers Opticiens heeft een nieuwe winkel geopend aan de Haarlemmerstraat 223- 225 in Leiden. De nieuwe win kel biedt duizend verschillen de monturen. De Britse optici ensketen wil de komende drie jaar 55 nieuwe winkels in Ne derland vestigen. De Leidse zaak wordt zaterdag om 13.00 uur op ludieke wijze geopend. Medewerkers van de winkel delen aan het publiek present jes uit. Het is hier een beetje een zooitje. We hebben net Duits achter de rug en we zijn nu tosti's aan het eten. Roos wil de groeten doen aan haar moeder. En mijn zus, Eefje, zegt dat alles goed met haar gaat, ja, ook met haar examens. Ik ben afgelopen weekeinde wezen stappen om economie en geschiedenis te verwer ken. Ik ben bij café De UB aan de Nieuwe Beestenmarkt in Leiden geweest. Gewoon wat drinken en praten. Niet over de exa mens, nee. Ik heb er wel afstand van geno men, maar ik denk nog steeds dat ik her kansingen voor die vakken moet doen. De ze week kan ik met Duits, dat vrij goed is gegaan, Nederlands opstel en muziek wel voor wat compensatie zorgen. Ik heb mu ziek in mijn pakket gedaan omdat ik er ook een vak bij wilde hebben waar ik niet al te veel tijd aan kwijt ben. Toch moet ik er wel wat voor doen. De lesstof boeit me wel. Bach vervult me niet met afgrijzen. Een cd met zijn muziek zal ik niet gauw kopen. Muziek is niet mijn passie. Wat wel? Nou, ik heb al moeite met vragen over mijn hob by's. Ik doe wel veel en ook met plezier, maar daar zit niets bij waar ik helemaal in opga of waarvan ik bij voorbaat baal. Dat geldt ook voor mijn baantje bij Holiday Inn. Ik ben daar serveerster als ambulante kracht, dus ik bel zelf als ik wil en kan wer ken. Ik doe het vooral voor het geld, maar het werk bevalt me. Na afloop ga ik vaak nog even stappen met collega's. Ja, stap pen, dat is misschien nog wel mijn grootste hobby. Juist omdat ik geen uitgesproken voorkeu ren heb, heb ik er ook moeite mee om de vraag te beantwoorden welk muziekinstru ment ik heb gespeeld. Maar vooruit dan maar: klarinet. Ik zeg er direct bij dat ik dat niet meer doe. Anders denkt iedereen dat ik nu nog dag in dag uit met zo'n lompe toe ter in de weer ben. Veel te leren heb ik deze week niet meer. Ik ben in gedachten al bezig met vakantie. We hebben met zijn zessen een week Terschel ling geregeld. Dat was vorig jaar ook heel leuk. Dit keer wordt het een beetje een af scheid, al denk ik wel dat we contact zullen blijven houden. Maar je gaat na de middel bare school toch allemaal je eigen weg. Daarvan zijn we ons allemaal wel bewust. _y élk ben op zoek naar mijn telefoon. Een Nokia 3210. We waren een au to aan het inladen. Even mijn tele foon op het dak laten liggen, dat sjouwt makkelijker. Toen reed die kerel weg, die wist ook van niks. Helemaal die telefoon vergeten. Hij zal nu wel ergens langs de weg liggen. Stom, hè? Gelukkig had ik nog maar vijftien gulden beltegoed. Ik ga nu een nieuwe kopen. Dezelfde. Ik werk ongeveer zestien uur per week. Twee avondjes van vier uur en dan acht op zaterdag. Echt wel heel erg leuk, jon gen. Met die mensen kan ik goed opschie ten. Iedereen werkt mee, ook de baas af en toe. Die is erg aardig. Niemand is te beroerd om zijn handen uit de mouwen te steken. Het is vrij zwaar werk, maar de sfeer is altijd goed. En als ze tevreden zijn, krijg je dat ook te horen. Dat is prettig. De afgelopen drie jaar heb ik echt heel veel geleerd, daar. Het is moeilijk om zo ineens te zeggen wat precies, maar zoveel dingen. Algemene ervaringen. Hoe werkt het allemaal. Van het magazijn tot bij de winkelier. Dat is interessant om te zien, al die verschillende mensen en groepen. Verder ken ik nu allerlei systemen van hoe je spullen opbergt. Het probleem is altijd, hoe stop ik zoveel mogelijk spullen in een bij voorkeur zo klein mogelijke ruimte. Heel misschien ga ik na mijn chauffeurs opleiding nog een mbo-opleiding doen. Voor warehousemanager. Dat lijkt me wel wat. Mijn broer was tot nu toe altijd scholier weg- en waterbouw. Hij heeft nu een baan als assistent-uitvoerder bij een hele grote aannemer in de wegenbouw. Ik ge loof dat hij dat wel heel leuk vindt. Het is ook wel grappig. Hij maakt de wegen, ik ga er later op rijden als chauffeur. Het is niet zo dat we elkaar op alle vlakken zo goed aanvullen, hahaha! Het is meer toe val, dit. Gisteren had ik trouwens Duits en na tuurkunde. Duits zal wel een van mijn la gere cijfers worden, maar ik weet nog steeds zeker dat ik slaag. Ik ben het wel met Bas, die gisteren in de krant stond, eens. Het is echt een hele relaxte periode. Ik studeer gemiddeld maximaal een uur per dag. De examens zijn nog Qk steeds goed te doen geweest. Voor Duits, dat we gisteren hadden, mocht ik een 2.1 halen want ik stond een 8.9 na mijn schoolonder zoeken. Dat is wel luxe ja, om zo het exa menlokaal in te stappen. Als je komt opda gen krijg je al een 1. Maar ik reken niet zo hoor. Ik doe gewoon yoor elk examen goed mijn best. Ik heb voor Duits ook wel een voldoende gehaald, denk ik. Ik heb het op D-niveau gemaakt. We hebben dat niet kunnen oefenen omdat het dit jaar voor het eerst een ander examen was. Voorheen kreeg je voor C- en D-niveau dezelfde vra gen en moest je voor een voldoende op D gewoon meer vragen goed hebben. Ik had de nacht ervoor weer lang wakker gelegen. Mijn moeder vierde haar verjaar dag, maar ik heb de visite een beetje ontlo pen en ben voor elven naar bed gegaan. Door die herrie kon ik alleen niet in slaap komen. Ik heb daar altijd wel last van. Ook als ik op vakantie ben, kan ik wakker liggen. Dat is wel lastig. Je ligt maar te woelen en dan krijg je het warm en sla je de dekens te rug en wordt het weer te koud, moet je naar de wc, enzovoorts. Soms ga ik dan le zen, maar daar had ik nu geen zin in. Om wakker liggen te voorkomen, drink ik een borreltje voor het slapen. Een colaatje- vieux of een passoa. Dat doe ik pas sinds een paar maanden, hoor. Niet al vanaf mijn tiende ofzo. Ik ben geen drankorgel. Veel last van die slapeloosheid heb ik over dag niet. Pas na een paar dagen weinig sla pen ga ik het voelen, 's Ochtends ben ik so wieso niet op mijn best. Ik heb last van ochtendhumeur. Doordeweeks valt het wel mee. Waarschijnlijk omdat opstaan om ze ven uur routine is geworden. Zaterdags ontloop ik iedereen omdat ik altijd eerder op moet dan de rest om naar mijn werk te gaan. Maar zondag is een ramp. Dat is de enige dag dat ik kan uitslapen maar dan moeten we altijd samen ontbijten om tien uur. Komt mijn zusje - voor de rest heel lief hoor - mij expres met zo'n schelle stem wekken. En mijn vader gaat dan ook altijd om mij te pesten, tegen mij praten. Terwijl je dat dan juist niet moet doen. Voor de rest heb ik het prima thuis. Ik ga voorlopig niet op kamers ofzo. Zit je in zo'n hokkie in je eentje. Moet je alles zelf doen. Nee, daar heb ik het thuis veel te goed en te gezellig voor.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2000 | | pagina 15