'Ik heb nogal wat meegemaakt met die manner
Sport/Schrijvende Lezers
Asbestclaim na verjarii<;
ook mogelijk: goede za
Te zachte klokkenluid!:
moeten strafbaar word
Vreselijke ramp in Enschede doet oorlogsellende herleven
VRIJDAG 19 MEI 2000 983
Ex-honkbalbondscoach Jan Dick Lews vol ongeloof en onbegrip over ontslag
Koninginnedag 2000 zal Jan Dick
Leurs (52) de rest van zijn leven bij
blijven. Hij zat thuis in Haarlem,
toen om kwart over tien 's avonds de
telefoon ging en zijn ontslag als
honkbalbondscoach werd medege
deeld. De dagen erna werden over
heerst door ongeloof, onbegrip en
boosheid. „Er zijn momenten ge
weest dat ik emotioneel werd. De ge
meende reacties van mijn spelers
hebben me goed gedaan. Met deze
groep heb ik in de afgelopen jaren
een band opgebouwd, want coachen
is natuurlijk meer dan alleen vanaf
de kant tekens geven. Ik heb nogal
wat meegemaakt met die mannen."
,,lk moest terugdenken aan twee
jaar geleden, toen we op trainings
kamp waren in Ohio. Ik kwam een
week later, daar was toen ook al kri
tiek op. Maar de spelers wisten dat
er in die week bij mij een tumor was
weggehaald. Ze toonden zich op
recht in mij geïnteresseerd, dat was
mooi. Ik had een ticket voor mijn
vrouw gekocht, ze was mee want
misschien was dit wel de laatste
keer. Gelukkig hoorde ik twee weken
later dat de uitslag goed was."
Leurs werd in het afgelopen jaar
door het bondsbestuur, en met na
me voorzitter Theo Reitsma, verwe
ten dat hij als bondscoach niet volle
dig beschikbaar was voor de voorbe
reiding op de Olympische Spelen.
Het struikelblok was dat hij tijdens
de Haarlemse Honkbalweek 's och
tends een paar uur naar kantoor zou
gaan.
„Dat ik na de avondwedstrijden 's
ochtends om acht uur de faxen en
de post zou doornemen, blijkt dus
het hete hangijzer te zijn geweest. Ik
had nooit gedacht dat ze me daar op
zouden paicken. Echt niet. Eelco Jan
sen (werper, red.) drukte het treffend
uit: als je niet naar kantoor gaat, kun
je bij ons op de kamer Nintendo ko
men spelen."
De honk- en softbalbond KNBSB
vroeg Leurs na de Olympische Spe
len in Atlanta of hij verder wilde als
bondscoach. Leurs stelde een perio
de van drie jaar voor om een nieuwe
selectie op te bouwen die zich op
nieuw zou kunnen kwalificeren voor
de Spelen. Op het EK van vorig jaar
werd dat doel bereikt, waarna Leurs
aankondigde te willen stoppen.
„Ik heb toen duidelijk gemaakt dat
ik problemen zou blijven houden
met mijn tijd. Peter van 't Klooster
en Cees Herkemij (de technische
mensen van de bond, red.) zagen
daar geen gevaar in. We hebben
toen een plan opgesteld waarin af
spraken zijn gemaakt over mijn aan
wezigheid tijdens trainingskampen
en oefentoernooien in het olympi
sche jaar. Daarover is ook een goed
gesprek met mijn werkgever ge
voerd, waar Reitsma ook bij was. Het
probleem leek opgelost, maar Reits
ma deelde me na afloop op de par
keerplaats mee niet akkoord te gaan.
Dat typeert zijn werkwijze."
Het meningsverschil tussen Reits
ma en Van 't Klooster verergerde,
met een bestuurscrisis tot gevolg.
Reitsma vertrok in het najaar 1999,
maar keerde drie weken geleden te
rug op het pluche. Zijn eerste zicht
bare daad is de eliminatie van Leurs,
vier maanden voor het begin van de
Olympische Spelen in Sydney.
„Ik heb nooit ruzie met Reitsma
gehad. We gingen vroeger als sporter
en journalist op een goede manier
met elkaar om. Ik vind het jammer
dat we nooit een goede discussie
hebben gevoerd. Ik heb steeds via
via moeten vernemen wat hij niet
vond deugen. Nooit nam hij het ini
tiatief om mij van zijn mening te
overtuigen. Reitsma is niet open en
eerlijk geweest."
„Ik zal niet zeggen hoeveel ik per
jaar van de bond kreeg, maar het is
een bedrag waarvoor een voetbal
trainer van een amateurclub uit de
derde of vierde klasse de ballen niet
eens uit het net haalt. Het probleem
is dat de KNBSB een arm bondje is.
Neem van mij aan dat het baantje
als bondscoach voor een groot deel
hobbyisme is. Ik nam al mijn vakan
tiedagen op. Omdat ik zo'n grote
liefhebber ben, is het zo jammer dat
ik het niet kan afmaken, want na
Sydney zou ik stoppen."
Niet alleen Reitsma, maar ook
Joop Alberda van het Team de Mis
sion van NOC'NSF had kritiek op de
olympische voorbereiding van de
honkballers. Leurs heeft daar nooit
op gereageerd, al heeft hij Alberda
wel in een persoonlijk gesprek ge
vraagd op te houden met 'zeuren'.
„Zoals de bond en NOC'NSF het
scheisten, leek het wel alsof we maar
wat deden. Dat is een belediging,
want een jaar geleden is alles op pa
pier gezet. Het hele programma, van
dag tot dag, met trainingsuren, trai-
ningsvormen, alles stond in mijn
plan. Maar wij kunnen er niets aan
doen dat de hoofdklassecompetitie
na de Haarlemse Honkbalweek nog
een paar weken doorgaat. Dat is on
honkbal in de jaren na 1992 ij
tionaal een vooruit h-
mnrT
weeK ïaiei öicuu hij
voor de klas. Honkbal is een ol i
sche sport geworden, wat
veel meer werk met zich meel
We zijn ook beter gaan spel;
kun je aan de resultaten j 5
Vooral de pitching en de verd'
zijn sterker geworden, daar
bewust mee bezig geweest, j
den niet meer geveegd."
Zijn gezin leeft intens m j
mee. Er is genoeg om naar ii it
ken. Misschien is er weerij
vakantie, in juli wordt hei
huis in Zandvoort opgeleve
het ontslag wordt door zijn n
twee dochters (22 en 26 ja
minst als een bevrijding erv;
ongenoegen overheerst.
„Die twee meiden van mij/
duivels. Zij accepteren niet d
vader onrecht wordt aang,
Omdat ik de eerste dag nad i
nieuws bekend was gewordt: i
commentaar gaf, wilden de;
zelf naar de pers stappen ir, i
ware verhaal. Ze gingen als kia i
al met mij mee naar het ho i
veld. Ze weten dus heel goed v i
sport en die baan voor mij be
den."
„Mijn leven verandert heel i
Koninginnedag 2000, ik zal he; i
meer vergeten. Ik was va
mijn vrouw vroeg: wat is er?Zi i
niet met me door, zei ik. Web i
het allebei niet geloven. Dit i
geen jankverhaal worden, m
mag best weten dat ik die i
slecht heb geslapen. Er kon I
boel los, maar ik kan er nils i
aan doen."
„Ik moet het boek sluiten.
tijd nodig om het ontslag te \i t
ken, maar ik weet dat ik verdei
met een leven zonder honkbal 1
wat vaker met mijn jongste di l
naai- het paardrijden gaan. Een 1
dagen horen we of ons paardi v
tig is. Er komt misschien eei v
lentje, dat is leuk, dat is mijnn k
leven. Ik begrijp niets van pa r
sport, ik kan niet beoordelen i li
dressuurproef nou goed of sle 11
Ik heb er totaal geen verstani c
Eigenlijk moet je mij zien c
Theo Reitsma van de paardei n]
Alleen bemoei ik me er niet mi
ze schuld niet en wij kunnen dat niet
oplossen."
„Ik ben boos op Reitsma gewor
den, toen hij zei dat we de Intercon
tinental Cup in Australië (november
1999, red.) als een oefentoernooitje
hebben beschouwd en dat Neder
land daardoor de WK-kandidatuur
verknald zou hebben. Ik vind dat on
beschoft. Reitsma is een heel oneer
lijke man. Hij heeft zelf de WK-kan
didatuur verkloot, dus wie denkt-ie
eigenlijk dat-ie is? Reitsma had beter
kunnen weten. We misten in Austra
lië vijf belangrijke spelers. Alleen te
gen Japan hebben we slecht ge
speeld, de overige duels waren alle
maal heel close. Als technische staf
hebben we de fout gemaakt door na
de lange vliegreis te snel oefenwed
strijden te gaan spelen. De spelers
waren moe, kwamen rechtstreeks uit
de play offs rennen."
Leurs stelt dat het Nederlandse
Jan Dick
Leurs. „Theo
Reitsma is
een heel on
eerlijke man.
Hij heeft zelf
de WK-kan-
didatuur ver
kloot, dus
wie denkt-ie
eigenlijk dat-
de is?"
SCHRIJVENDE LEZERS
Vernatting duin
is speeltje van
natuurfanaten
Zet de pompen maar aan. Al
een jaar of wat wordt er gespro
ken over de vernatting van de
duinen. Vele bloembollenon
dernemers hebben inmiddels
ervaren wat dit amateurisme
voor gevolgen heeft. Zij zijn in
middels met een miljoenen-
schade geconfronteerd. Net als
met de thans ondergelopen
percelen in Zandvoort, Haar
lem en Heemstede - en de kel
ders die overal langzaam maar
zeker aan het opkomende wa
ter worden opgeofferd - wil
niemand voor de schade op
draaien.
Niemand staat er kennelijk
bij stil dat die schadevergoe
ding wel uit belastingcentjes
bijeengebracht moet worden.
Voor het gepionier en geavon-
turier van een stel malloten
draait dus een belangrijk deel
van de bevolking op. Dat nu
moet niet worden geaccep
teerd.
Wat uit al dat handelen ook
kan worden geleerd, is dat deze
'natuurfanaten' kennelijk niet
zo veel hebben bestudeerd. Zo
zal vooraf niet duidelijk zijn ge
weest dat het opkomen van het
water in het duin gevolgen zou
hebben voor het achterland. Of
zou men dit moedwillig hebben
verzwegen? Een domme massa
is immers beter dan lieden die
weten wat dit 'gespeel' voor ef
fecten zal hebben.
Het wordt zo langzamerhand
tijd dat Nederland wakker
wordt en in stand laat wat er tot
stand is gebracht. Dat is name
lijk niet zo maar even gebeurd.
Daar is over nagedacht. En
daarom hebben we nog steeds
droge voeten. Terug naar de
natuur kan niet meer, zeker niet
in het overvolle Westen.
Onlangs viel in de krant te le
zen dat Natuurmonumenten
opnieuw gemaakte 'natuur'
voor de liefhebber afsluit. Ben
je geen lid van die club, dan
kom je zeker nergens in. Ik
waag me echt af waar we in dit
landje mee bezig zijn. Geachte
lezer, laat je niet langer bedot
ten door deze natuur- en mi-
lieu-ingrijpers. Zij spelden u
echt iets op de mouw.
In de krant las ik dat de Hoge
Raad uitspraak heeft gedaan
dat een asbestclaim ook na ver
jaring mogelijk is. Goed zo. De
mensen die door asbestziekten
zijn getroffen, krijgen helaas
hun gezondheid of leven niet
meer terug, maar toch: een
rechtvaardiging.
Asbest werd in heel veel
bouwmaterialen verwerkt en
wordt vaak niet als zodanig her
kend door de leek. De klusser
die zelf gaat renoveren, bijvoor
beeld oud vinylzeil oppakt of
een niet dragende tussenwand
of muurkast uitbreekt, heeft
vaak geen vermoeden dat er in
het zeil of de cementplaten as
best verwerkt kan zijn. Bij ver
wijdering komt er meer dan de
toegestane hoeveelheid asbest
wij.
En zo is het met andei 1
terialen, zoals bijvoorbet j1
paalde soorten hard- en
board en isolatiemateriaa
tatiemarmer enzovoort,
dat men gaat renovereal
zagen of schoonmaken n
hogedrukreiniger kan mi r
ter bij VROM of de gem
informeren hoe te handel
Asbeststoflongen kan
krijgen als men beroeps
met asbest heeft gewerkt, w
'asbestkanker' kan men ja
genoeg ook krijgen doori
lig te klussen. Je kunt
geen claim indienen,
men er van uitgaat dat ie<
de wet kent en dus we
met asbest om te gaan.
Mas jj
De fatale explosie die een groot deel v
toen de klap kwam.
de wijk Mekkelholt in Enschede met de grond gelijk maakte. De foto is van een amateurfotograaf die toevallig aan het fotograferen was
FOTO ANTON GROOTHUIS
Al dagen leef ik mee met
de mensen in Enschede.
Al dagen maak ik weer de
oorlogsellende mee. Bij
het zien van de filmbeel
den en de foto's in de
krant ben ik mijn emoties
nauwelijks de baas geble
ven. Het was of ik weer in
het Ruhrgebied in Duits
land was, waar ik van
1942 tot 1945 dwangar
beider was en in de ge
vangenis en het gevan
genkamp heb gezeten
onder de zwaarste bom
bardementen. In Bo-
chum was dat, waar in
één nacht 20.000 do
den welen. De hele stad
werd vernield.
naar Nederland kwamen,
was er geen opvang voor
ons. Wij voelden ons zo
als later Vietnamsoldaten
zich moeten hebben ge
voeld. Wij hadden een
oorlogstrauma, maar
moesten ons zelf maar
zien te helpen. Dankzij
mijn vrouw ben ik er bo
venop gekomen.
Daarom doet het mij
goed dat de regering zich
nu van de goede kant laat
zien en alles doet om de
mensen in Enschede te
helpen waar nodig. Ik
ben nu 78 jaar, voor mij
is dat niet meer nodig.
Mijn boek is bijna uit.
Op 11 mei meldt het Leidsch
Dagblad: 'Ziekenhuis: Inspectie
heeft ook schuld aan fatale
bloedtransfusie'. Het gaat om
de dood van een 52-jarige
wouw, die in het Academisch
Ziekenhuis Maastricht (AZM)
een transfusie kreeg met een
verkeerde soort bloed.
Volgens het AZM heeft de in
spectie voor de volksgezond
heid verzuimd, na een eerdere
soortgelijke fout in het Acade
misch Ziekenhuis Rotterdam,
alle ziekenhuizen te waarschu
wen dat de software waarmee
de patiëntengegevens worden
opgeslagen, niet waterdicht be
veiligd was tegen menselijke
fouten. De inspectie op haar
beurt wijst de fout terug naar
het AZM: 'dat was, evenals de
andere academische ziekenhui
zen, door een laboratoriumarts
van het ziekenhuis in Rotter
dam op de hoogte gesteld van
de verkeerde transfusie en de
oorzaak daarvan'.
De directie van het AZM laat
weten dat het slechts gaat om
'informele informatie, drie
maanden na het incident'. In
een ander dagblad (Trouw van
11 mei) wordt hieraan toege
voegd dat het slechts om een
telefonische mededelin
en dat het AZM geen aanl et
zag actie te ondernemen
niet eens verteld werd
patiënt was overleden.
Uit deze berichten vol
de inspectie voor de
zondheid en dè laborali
arts mogelijkerwijs als klfl
luiders hebben gefaald,
ander artikel in het I
Dagblad van 14 april ('Kit
luiders bellen massaal
FNV-lijn') wordt het ff
van een enquête over kit
luiders weergegeven. 1
blijkt dat het achterhoudt
belangrijke informatie
vaarlijke toestanden vf
voorkomt. De FNV zal 1
port aan de Tweede
aanbieden, die bezig
wetsvoorstel voor te b
over de bescherming
kenluiders.
In het kader hiervan
mij gewenst na te gaai
verzwijgen of niet
naar buiten brengen
vensbedreigende toe.'
niet strafbaar gesteld mo<
den.
D.O.E.Ö bl
Ocgs oi
