Liedjeshausse rond Oranje
I
WEER
Voetbalrellen Kopenhagen
I»
*f
il'
ill,1,
Eerste Nederlander via
noordzijde op top Everest
Handelaar slaat
munt uit euro
!e„n>
DONDERDAG 18 MEI 2000
COMMENTAAR
Nederland en België kunnen na gisteravond hun borst natmaken.
In Kopenhagen bleek opnieuw dat voetbal letterlijk oorlog is. En
gelsen en Turken gingen elkaar in het stadscentrum van het gast
land Denemarken te lijf. De Deense politie kreeg aanvankelijk to
taal geen greep op de vechtende massa. En dat terwijl de autoritei
ten na de gewelddadige dood van twee Leeds-supporters in Tur
kije op hun vingers konden natellen dat het uit de hand zou lopen.
De organisatoren van het Europees Kampioenschap moeten met
afgrijzen de beelden hebben gevolgd. Mochten de voetbalbestuur
ders en autoriteiten gedacht hebben dat hier door de goede voor
bereidingen weinig mis kan gaan en dat ons en de Belgen één
groot feest te wachten staat, dan mogen ze zich nog wel eens ach
ter de oren krabben.
Gisteravond ging het om een geïsoleerde wedstrijd. Tijdens het
voetbaltoernooi in Nederland en België worden 31 wedstrijden ge
speeld tussen 16 landenteams. Groepen supporters bivakkeren
hier weken lang. Op campings en op straat. In en rond de speelste
den. Iedereen in Nederland krijgt op een of andere manier met ze
te maken. Engeland en Duitsland, twee landen waar het hooliga
nisme zo ongeveer tot professie is verheven, treffen elkaar al in de
eerste ronde.
Nederland verkeert in elk geval tot 2 juli in een soort staat van be
leg. Alle beschikbare politiemensen worden tijdens het toernooi
gemobiliseerd en zijn slechts beperkt inzetbaar voor het gewone
werk. De les van Denemarken is dat hooliganisme niet te bestrij
den is. Dat het wangedrag zich niet tot kleine groepjes beperkt. In
combinatie met drank en drugs is geweld voor steeds grotere groe
pen voetbalfans een manier van leven geworden. Agressie is niet
het middel maar het doel. Daar kan het winkelend publiek in Ko
penhagen van getuigen.
Na het zien van de beelden van gisteravond moet je je afvragen of
je zo'n groot voetbaltoernooi wel in huis moet halen. Heeft Euro
2000 gezien de grote commerciële belangen überhaupt nog iets
met sport en sportiviteit te maken? Het is nu te laat om daar nog
bij stil te staan. Maar als het straks hier en in België echt uit de
hand loopt, er doden vallen, dan wordt het tijd voor een serieus
debat. Niet alleen over het hooliganisme maar over het fenomeen
'voetbal'.
Koel en buiig
Heeft de glorieuze meizomer
het krediet van de 'echte zomer'
(juni-augustus) opgenomen of
is het saldo nog dermate toerei
kend dat we met name in juli-
augustus (juni is doorgaans
een brekebeen) nog meer
warmte kunnen verwachten?
Een resoluut antwoord op die
vraag is niet te geven. We weten
immers niet wat de krediet
ruimte van de zomer is. Som
migen denken dat de zomer na
zoveel meiwarmte z'n krediet
heeft verspeeld. De zomers van
1993 en 1998 worden dan als
voorbeelden aangehaald. Er
zijn echter ook zomers die na
meiwarmte wél aan de weg tim
merden. Dat was in 1947, 1976,
1990 en 1992 het geval.
Belangrijk, maar niet per defini
tie doorslaggevend, is of de ge-
blokkeeide drukverdeling op
termijn weer terugkeert. Een
eerste test zou de laatste fase
van mei (25-31 mei) kunnen
zijn. Overigens blijft de Duitse
voorspeller Wolfgang Röder, die
met april en mei als warme
maanden weer opmerkelijk
scoort, bij zijn visie dat de
hoogzomer een goede kans
maakt om warm te worden. Wel
heeft hij eind april verklaard
minder zeker te zijn over Scan
dinavische en Noordzeehoge-
druk tijdens de hoogzomer. De
ontwikkelingen in mei zijn vol
gens Röder cruciaal.
Dezer dagen draait het om koel
en buiig weer onder invloed
van een tot over het Noordzee
gebied uitgezakte IJslandde-
pressie. Net als gisteren vallen
er ook vandaag weer enkele
buien al lijken ze zich overdag
het meest te concentreren op
het binnenland. De zon speelt
slechts een bescheiden rol en
het kwik houdt het opnieuw bij
14-15 graden voor gezien.
Ook morgen zijn er enkele
buien en is het koel weer.
Daarna breidt een uitloper
van het bij de Azoren gelegen
hogedrukgebied zich naar
West Europa uit. De ver
wachting is dat deze ont
wikkeling vooral na het
weekeinde beter weer tot
gevolg heeft. De buiig
heid neemt af, er
komt meer zon en
de temperatuur
stijgt tot omstreeks
18-19 graden. Een
temperatuurstijging
tot meer dan 20 gra
den lijkt reëel voor
de tweede helft van
de week.
'De kwaliteit varieert van bedroevend tot wel aardig'
Er is een hausse van Oranje-getinte liedjes op komst. Nu het Nederlands elftal in eigen land favo
riet is tijdens Euro 2000 proberen veel artiesten een graantje mee te pikken van de Oranje-hype.
Volgens de kenners hebben de songs ook dit jaar weer een hoog hoempapa- en carnavalsgehalte.
Open deuren intrappen
De ramp in Enschede echoot nog steeds na. Ook in de nieuwsvoor
ziening op televisie. Begrijpelijk. Maar dat de dames en heren ver
slaggevers zo af en toe uitzijn op goedkoop effectbejag en hier en
daar een open deur intrappen is hoogst irritant. Hannie Hoekstra
trapte gisteravond het hardst, in de uitzending van Netwerk.
Ze had het over een brief van de wijkraad, van een paar jaar gele
den, aan de gemeente Enschede. Een brief over de tivijfels die bij de
mensen leefden over de vuurwerkfabriek. Wat zei Hannie toen tot
slot over de Enschedese bestuurders? Hadden ze maar geluisterd.
En ze probeerde nog een stukje ernstiger te kijken. Van zulke op
merkingen blijf ik liever verschoond.
Iets eerder in de uitzending neigde de verslaggeving ook al naar de
verkeerde kant. Meneerde journalist - een van de velen, zijn naam
is me ontschoten - had een gesprekje met een zekere Slot, wiens huis
totaal was weggevaagd. De man had jaren geleden als enige in de
hele buurt een bezwaarschrift ingediend tegen de komst van de
vuurwerkfabriek. Hier zei de verslaggever het Piet zelf, maar hij
probeerde de man wel de opmerking te ontlokken dat de wereld in
Enschede er heel anders had uitgezien als het gemeentebestuur
maar had geluisterd. Goedkoop. Stemmingmakend.
Gelukkig bood de uitzending nog wel wat informatiefs, zoals het
item over de luchtfoto uit 1997, waarop is te zien dat toen al een be
hoorlijk aantal zeecontainers op het terrein van de fabriek stonden.
Het gesprekje met een jurist over de vergunning van de fabriek was
ook verhelderend. In dezes jaar dat hij nu in zijn vakgebied werk
zaam was had hij nog nooit zo'n slechte vergunning gezien. Eentje
met een paar flinke fouten. Hij vroeg zich zelfs af of die vergunning
wel rechtsgeldig was.
En ontroerend waren de beelden van Kartal, een Turk, die zijn huis
was kwijtgeraakt. Op een krantenfoto wees hij aan waar zijn huis
had gestaan. Maar dat vond hij niet het ergst. Nee, het ergst vond
hij dat zijn foto's waren verast. ,,Hoe kom ik weer aan een foto van
mijn moeder? Hoe kom weer ik aan een foto van mijn vader? En
waar haal ik de foto's van mijn jeugd vandaan? Je kunt beter dood
zijn dan dit mee te maken.De verslaggever hield hier zijn mond.
Zoals het hoort.
Radio-3 verwacht de komende
weken weer een enorm aanbod
aan Oranje-getinte liedjes. Des
gevraagd vist Ben Houdijk, de
muziekdirecteur bij deze zen
der, vijf voetballiedjes uit zijn
la. ,,Dat is dus de oogst van de
afgelopen week. De komende
weken komen er nog wel vijf
tien nummers bij."
Houdijk denkt dat slechts twee
a drie nummers de ether zullen
halen. ,,De kwaliteit varieert
van bedroevend tot wel aar
dig." In die laatste categorie
vallen wat betreft Houdijk met
name de ludieke liedjes. Johan
Cruijff en de tweeling Ronald
en Frank de Boer zijn dit jaar
opnieuw rijke bronnen voor pa
rodiërende plaatjesmakers.
„Het publiek ziet daar meestal
de grap wel van in", aldus de
deskundige van radio-3.
Grappig zijn doorgaans ook de
liedjes die tot stand komen als
voetballers zich door een artiest
of producer de studio in laten
lokken. Ruud Gullit is volgens
Houdijk een van de weinige
Nederlandse voetballers die een
geslaagd muzikaal avontuur be
leefde. Met de band Revelation
Time maakte Gullit onder meer
het reggae-hitje Not the dan
cing kind. Talrijker zijn de lied
jes die de tenen doen krommen
van plaatsvervangende
schaamte.
De huidige bondscoach Frank
Rijkaard, verklaard liefhebber
van de legendarische alternatie
ve gitaarband The Pixies, liet
zich samen met Marco van Bas
ten al eens verleiden tot het'
maken van een single. De Ha
venzangers slaagden er in de
studio niet in om de topvoet-
ballers een zuivere noot te laten
produceren. Het is fijn om in
Italië te zijn werd geen hit. Me
de dankzij tekstfragmenten als
„Ik sta hier in het zonnetje in
een stadionnetje. Heel ver van
huis, maar ik voel me hier wel
thuis" lag de single maanden
na het WK '90 nog in de uitver-
koopbakken te wachten op ko
pers die niet kwamen.
In 1958 was Abe Lenstra vol
gens de Schiedamse voetbal-
Wij Oranje
Sinds het WK van 1974 is de 'voetbalplaat' een periodiek terugkerend verschijnsel. Een greep uit de collectie
van voetballiedjesverzamelaar Paul Groenendijk. foto anp
liedjesverzamelaar Paul Groe
nendijk de eerste topvoetballer
die zijn valse stemgeluid liet
vereeuwigen op vinyl. Johan
Cruijffs zang op Oei oei oei, dat
was me weer een loei is een an
der bewijs voor de stelling dat
voetballers zelden uitblinken in
een geluidstudio.
Sinds het WK '74 is de voetbal
plaat een periodiek terugkerend
verschijnsel. In de voor het Ne
derlands elftal sterke jaren '70
werden er veel succesvolle
plaatjes opgenomen. Begin ja
ren '80 zakte de markt in, waar
na de hoogtijdagen terugkeer
den rond het EK van 1988. An-
dré Hazes was dat jaar de ver
tolker van het alternatieve
volkslied 'Wij houden van
Oranje'. Binnenkort komt dit
lied in een aangepaste versie
opnieuw uit. Het is volgens
Groenendijk goed mogelijk dat
Hazes opnieuw een hit scoort.
Daarvoor moet het Nederlands
elftal wel goede resultaten boe
ken. „Het is een erg conjunc
tuurgevoelig verhaal, artiesten
weten dat heel goed. Niemand
komt nu met een Ajax-cd.
Oranje is nu 'hot' omdat ieder
een denkt dat we kans maken
om te winnen."
De kans op een hit is overigens
groter als Oranje het thema is.
Groenendijk: „De markt voor
het Nederlands elftal is natuur
lijk groter dan die voor De
Graafschap. Daarbij is het ge
makkelijker plannen. Artiesten
weten vaak maanden van tevo
ren al of Nederland meedoet
aan een groot toernooi. Club
successen zijn meestal veel
moeilijker te voorspellen."
Feyenoord-supporter Groenen
dijk, in het dagelijks leven ar
chitectuur-publicist, heeft een
belangrijk deel van zijn zolder
ingeruimd voor allerhande ge
luidsdragers en boeken. Voet
bal is een van de terugkerende
thema's, maar er is ook plaats
voor literaire werken van natio
nale en internationale bodem.
„Ik weet niet waarom ik die
voetballiedjes ben gaan verza
melen. De muziek is vaak afgrij
selijk en ik draai ze zelden. In
middels heb ik wel 750 liedjes
met voetbal als thema. Eender
de daarvan gaat over Oranje.
Het is gewoon grappig om ze te
hebben."
Muzikaal en tekstueel is er door
de jaren weinig veranderd.
Groenendijk: „Hoempapa, car
naval en inhaken zijn de terug
kerende dingen. Er is meestal
geen plaats voor ironie. De ti
tels hebben meestal iets van We
zijn de beste, we worden kam
pioen."
Nee, dan de Belgen. „Die kijken
er toch anders tegenaan, zijn
iets voorzichtiger", aldus Groe
nendijk. „De Strangers, overi
gens een band die het Vlaams
blok steunt, maakte voor het
WK '86 de single We gaan naar
Mexico. Met als B-kant We gaan
niet naar Mexico.
Volgens Groenendijk en Houd
ijk is geld voor artiesten een be
langrijk motief om een liedje op
te nemen. „Als ze een hitje sco
ren, kunnen ze in een weekend
vier vijf keer een disco vol la
ten lopen. Daar kunnen ze goed
geld aan verdienen", weet
Houdijk. Voetballers hebben
meestal geen financieel motief
voor hun muzikale escapades.
Houdijk: „Die mensen worden
uitgenodigd, daardoor wordt je
ego toch gestreeld. Als iedereen
dan maar hard genoeg roept
dat het prachtig klinkt, ga je er
op den duur zelf in geloven dat
je een goede stem hebt."
JAN KOOV/ANP
Frits Vrijlandt is er gistermorgen
als eerste Nederlander in ge
slaagd de top van de Mount Eve
rest via de noordzijde te beklim
men. De noordroute via Tibet
staat bekend als een zeer lastige
omdat er drie gevaarlijke smalle
richels moeten worden genomen.
Bergbeklimmers Ronald Naar en
Bart Vos probeerden in 1982 de
top via de noordkant te halen,
maar moesten op 7800 meter af
haken.
De 32-jarige Amsterdammer Frits
Vrijlandt is op 24 maart samen
met zijn klimmaat Steven le Poole
naar Kathmandu in Nepal ver
trokken. Beiden maakten deel uit
van een Engelse expeditie. De 31-
jarige Steven le Poole durfde gis
teren een toppoging nog niet aan
vanwege het twijfelachtige weer
en onduidelijkheid over de tou
wen. Hij wilde volgens woord
voerder L. Stassen van @Home
Benelux, sponsor van de expedi
tie, meer op zeker spelen. Le Poo
le probeert vandaag alsnog de top
te bereiken.
Gistermorgen om tien voor acht
Nederlandse tijd stond Frits Vrij
landt op de top van de 8848 me
ter hoge Mount Everest. Drie
'steps' - smalle paden met aan
weerszijden een afgrond van drie
duizend meter- heeft hij moeten
overwinnen. „Het was de laatste
Nederlandse Himalaya-uitda-
ging," zoals hij de expeditie voor
zijn vertrek zelf noemde. De ge
makkelijker zuidroute is al vaker
door een Nederlander bedongen.
In 1984 zou Bart Vos de eerste
Nederlander zijn geweest.
Vos' tocht is echter omstreden.
Sommigen gaan er vanuit dat niet
hij maar René de Bos de eerste
Nederlander was op de top van 's
werelds hoogste berg. Vos heeft
inmiddels een rechtszaak tegen
schrijfster en alpiniste Mariska
Mourik aangespannen. Hij klaagt
haar aan wegens smaad. Mourik
zei in haar onlangs verschenen
k:%
Frits Vrijlandt. foto gpd
boek 'Een meter Everest' sterke
bewijzen te hebben dat Vos de
top nooit heeft bereikt.
De afgelopen tijd is het zeer druk
geweest op de Mount Everest.
Om de haverklap worden records
gebroken. Dinsdag bereikten de
eerste bergbeklimmers van dit
millennium de top via Nepal.
Vrijlandt en zijn Britse teamge
noot Paul Walters zijn echter de
eerste bergbeklimmers die in het
nieuwe millennium de top via de
Chinese zijde hebben bereikt.
De komst van de euro heeft voor munthandelaren een
zeer aantrekkelijk neveneffect. Veel mensen willen voor
dat de Nederlandse munten verdwijnen hun munten-
collectie completeren. Gevolg is dat de verzamelaars nu
aanzienlijk meer betalen voor muntstukken van 5 gul
den, rijksdaalders, kwartjes of dubbeltjes van bepaalde
jaargangen.
Volgens eigenaar Sjon Lammerts van de Postzegelcen
trale Noord Nederland in Groningen maakt hij momen
teel goede tijden mee. Zo wordt in de handel voor een
muntstuk van 5 gulden dat in 1999 werd geslagen, 15
gulden betaald. Een vijfje uit 1998 doet 20 gulden en
rijksdaalders die werden geslagen in de periode 1990 tot
en met 1999 gaan voor 9 tot 18 gulden over zijn toon
bank.
Een kwartje uit 1994 is 6 gulden waard en voor een stui
ver uit 1995 wordt in de handel 4,50 gulden betaald, al
dus Lammerts. Voor het millenniumtientje, dat vorig
jaar door de Rijksmunt in een oplage van een miljoen
stuks werd geslagen, wordt in de handel nu al tussen de
14,50 en 15,50 gulden betaald.
.Munten zijn de afgelopen jaren al redelijk schaars ge
worden omdat veel mensen papiergeld uit automaten
halen. Daardoor zijn er relatief weinig munten gesla
gen", zegt Lammerts. Maar volgens hem zijn de hogere
prijzen toch vooral te danken aan de komst van de euro.
Jong en oud, bloot en bereikbaar
Tussen de generaties lijken de verschillen in waar
den en normen, denken en doen groot. Met name op
het gebied van kerkelijk en niet kerkelijk, opvattin
gen op het gebied van seksualiteit, relatievormen,
man-vrouwverhoudingen, bestedingspatronen, kort
om levensinstelling. Die verschillen worden toege
schreven aan gebeurtenissen die die afzonderlijke
generaties in hun jonge jaren hebben meegemaakt
en gevormd. Voor mijn ouders en schoonouders wa
ren dat bijvoorbeeld de crisis en de Tweede Wereld
oorlog: voor mijn generatie de wederopbouw en de
jaren zestig; voor de kinderen van deze 'baby
boomers', het feit dat zij in tweekindergezinnen op
groeiden, in toenemende welvaart, met ruime stu
diefinanciering.
Zelf wel ik me vaak een kind van twee tijden. Welis
waar hoor ik officieel tot de zogeheten 'protestge
neratie', maar dat slaat op de tijd dat ik jong was
en inderdaad vond dat 'alles anders moest'. Nu
voel ik mij veel meereen 'sandwichgeneratie'.
Geplakt, soms bekneld, tussen tivee genera
ties: die van 'voor de oorlog' met hun zeer
verlengde derde leeftijd, en de 'pragmati
sche generatie', de kinderen die vanaf 1970
werden geboren met hun zeer verlengde
jeugd. Samen vormen zij de uitersten van
mijn levensgevoel.
Aan de ene kant de generatie van mijn ou
ders met waarden als wegcijfering, plichts
gevoel en soberheid, waarin mannen er wa
ren voor de productie, en vrouwen voor de
reproductie. Met kostwinners die met een
scheiding.in hun haar en hun broodtrom
meltje achter op de fiets naar hun werk gin
gen. Het is een generatie die nu hun vijftig
en zestigjarige huwelijksfeesten viert. Want
HELEEN CRUL
scheiden deed je niet. De vrouwen van deze generatie
beschikken over de uitstervende eigenschap van het
suddergeduld dat nodig is voor draadjesvlees en
breien en borduren.
Aan de andere kant de jonge twee- en andefhalfver-
dieners die lunchen in het bedrijfsrestaurant, leven
in grote luxe, geld gemakkelijk uitgeven en zich niet
kunnen voorstellen hoe de komst van de eerste dou
che, televisie en koelkast mijlpalen waren in het Ne
derlandsegezinsleven. Ze hebben hun eerste seksuele
relaties tussen hun vijftiende en achttiende, wonen
samen, reizen de wereld rond. terwijl hun ouders op
die leeftijd eens voorzichtig aan Frankrijk begonnen,
en hun grootouders dagjes uit in eigen land maak
ten. Het zijn fleximensen met een nerveus levensrit
me.
Vooral door toedoen van mijn generatie is er in Ne
derland de afgelopen dertig jaar in de politiek en in
de media veel aandacht besteed aan individualise
ring, gelijke behandeling, andere seksuele voorkeu
ren en progressieve leef- en relatievormen. De 'tradi
tionele' leefvormen werden doodgezwegen of verket
terd. Maar de werkelijkheid trekt zich van dit alles
weinig aan.
Loop of fiets maar eens tijdens een zomers weekend
door Nederland. Wat zie je in warenhuizen, in pret
parken, op terrassen, in het pannenkoekenhuis? Fa
milies..Iedereen loopt te zeulen met nazaten: het
beeld van vrouw, man en kinderen domineert ons
land. Vaak in het gezelschap van opa en oma én de
onvermijdelijke hond. Ook uit cijfers blijkt dat de
meeste Nederlanders nog steeds het grootste deel van
hun leven doorbrengen in gezinsverband.
Het percentage mensen dat de voorkeur geeft aan
een (heteroseksueel) huwelijk op enig moment is 82
procent. Tachtig procent van de Nederlandse bevol
king heeft of wil graag kinderen. Favoriet blijkt de
opvoeding door beide eigen, met elkaar gehu wde ou
ders. Deze situatie heeft de voorkeur van 96 procent.
'Nederlanders zijn veel traditioneler dan je uit de be
richten in de media zou denken', is ook de conclusie
van de demografe dr. Pearl Dykstra. Zij onderzocht
in opdracht van de Wetenschappelijke Raad voor
het Regeringsbeleid levenslopen van Nederlanders,
geboren tussen 1900 en 1970.
Uit haar onderzoek blijkt dal de meeste mensen bij
dezelfde partner blijven. Eenderde van de huwelij-
ken eindigt weliswaar in een scheiding, maar de
concentratie van die scheiding ligt bij een betrekke
lijk kleine groep. Mensen die eenmaal een keer een
relatie hebben afgebroken, doen dat vervolgens va
ker. De jongvolwassenen van nu zullen weliswaar
meer scheiden maar die prognose is vooral gebaseerd
op het feit dat kinderen van gescheiden ouders zelf
ook vaker scheiden. Ze hebben meer moeite vaste re
laties aan te gaan, zijn onzekerder en hebben daar
door op hun beurt ook weer een grote kans op echt
scheiding.
Veel, zo toont het onderzoek van Dykstra aan, is in
Nederland sinds 1900 heel langzaam, heel geleide
lijk veranderd. Zouden de generaties van 1900 ons
nu kunnen zien, dan treffen ze vooral een dichtbe
volkt Nederland van gezinnen en families aan. Die
er voor hen overigens uitzien als wezens van een an
dere planeet, vooral in zomerse weekeinden. Ze zou
den niets begrijpen van al die trimschoenen. hemd
jes, korte broeken of rokjes, al diegsm'tjes in het
straatbeeld. De combinatie van 'bloot en bereikbaar'
is een werkelijke revolutie in korte tijd. Temeer om
dat hij favoriet is bij zo'n drie generaties.
MENSEL]
De Italiaan GIORGIOrtfi V
alimentatie aan zijne
Mara te betaien, omda
voor de huwelijkssluib 10rlp
bestendigheid van de 1
bintenis twijfelde. Dateze^
Hof van Cassatie in Rc16,61
slist, zo hebben kranti m0*
gemeld. Een kerkelijk; |lKf
bank had eerder het hf
nietig verklaard, omd;
de voorwaarden voord
heid van het huwelijks
was voldaan. Giorgion
ervan te overtuigen dgntel
grote stap" tegen zijn nlP'F
zet en dat zijn echtgei ,a"r^
daarvan op de hoogte
mde
etc
Een nest pasgeboren;
heeft onverwacht een
gemaakt van Italië
Brittannië. De vier jorL.
leefden de reis van 1(
ter en 48 uur per vrac!
Het nest raakte gesel*
de moeder toen de vra
werd ingeladen in TUI ,cert.
de Britse krant The Ti
gekomen in de Britse
CHESHIRE ontdektei ^jei
feur zijn extra lading
worden teruggevlogen
moeder, een Italiaans 1Sch
•aard
wit
nalisten die uit de voo eidsi
van Het Parool kwann |jgki
ook bekende Nederla ^nd
DANNY BLIND en Ma dsej:
Spanjer aan de quizn j
leider Henk Spaan za
mers dertig open vrag
gen. Een jury bestaan 1
sen als Klaas Nuning, r
Endt en Youp van 't H
deelt de antwoordend ning
naars krijgen toegang; ooi-
voor EURO 2000 wed
de Amsterdam ArenA.
maken de bekende N- |at d«
geen kans op die prijz ntje
tis
Als hij er niet bij was, I
het niet gebeurd. Het
voor dat de burgemee
Maasland hem thuiso
om samen naar een kl
den. Maar eind dezer
droogt het nieuws uit
op. WIM VAN DER SI!
dan op zijn negentigst
sioen als persfotograaf
jaar was Van der Stelt
camera in een fietstasimc
om Maassluis en omst 'een
te leggen. De laatstei
hij dat voor huis-aan-t [Ijl
Schakel. Tot zijn vijfe
combineerde hij zijnl
een baan in een meta11
kingsbedrijf. Na zijnp6n^'
werd hij fulltime versl ?er"
Die vijfentwintig jan
mooiste van mij leven'
Van der Stelt. De vete'en
grafeerde in zwart-wit
heeft hij niets. Naasti
als persfotograaf prod
ook een serie ansicht*
plattegronden van Ma
werkt momenteel aan
fotoboek over de gesd J
van het havenplaatsje
Stelt groeide de laats!
Maassluis uit tot eenl
gende. Het feestcomii
afscheid organiseert)
ook de hele bevolking
pen om hem op 23 mi
stadhuis toe te zingen
nobi
ia na
land
run i
K",;r
lem
b
Ook
Er komt maar
geen einde
aan de proble
men rond het
reuzenrad in
Londen. Het
135 meter ho
ge gevaarte,
geplaatst door
een Neder
lands constructiebed' besc
slecht tegen de hittel van I
Drie cabines zijn sind )ege
uit de roulatie orndah jj^j
te beluchting de bezoi gaa
van het zweet hun ron jiVe
ten draaien. British Ai gen
die het rad exploitee
door de tijdsdruk om'
openen het klimaatsy
cabines niet bij alleti ïr
ren is getest. Het 'Mil
WHEEL', nabij de Lo' ,CP[
lementsgebouwen, ha
jaarsdag 1999 geope ^or
worden, maar de veili n
niet optimaal. Uiteim ipjn
de het rad begin maai mia;
ren. De jongste proble »ert|(
den binnen tien dagei m„t,
belooft BA. [erei
en
Zwitserland brengt vo 8st*
maand een postzegel ^rb
omrand met kant. De L;
een waarde van vijf fr ac"
den), wordt uitgegeve nan
van de nationale post ni,e
toonstelling, NABA2I )k 11
Gallen. Deze stad in) n
van Zwitserland is het lldd
van de traditionele ka 'n
strie. De posterijen m lddt
kend dat het kant waa ln^
zegel is opgesierd ge)6 st£
borduurzijde op gewe a8
en dat er een nieuw p on
proces voor nodig was
vervaardigen.
ïrba
pno
