Vuurwerk, barbecue en soms een beetje rottighe.
Urkers zijn geen
handenschudders
Amateurvoetbal
MAANDAG 15 MEI 2000
gericht en sindsdien word
door voorzitter Wim Nijgh i'
achter het doel vijfhonder A
op voor vuurwerk. Toen K
twee weken geleden kam[
zijn er bij het gemeentehu
'matten' uitgerold. Die ziji e
betaald. Maar er is nog eei tr
tweehonderd gulden extra j;
wachten, want keeper Huj v
Duyn gaat altijd bij zijn nv
langs voor een bijdrage. e
C
Twee uur voor de wedstijc t
groepje Katwijk-supportei
tribune achter het doel. H
spandoek met de witte, go
ters hangt voor ze: Forzal
landa Klinkenberg (19) uit js
Peter Looij (27) uit Voorhc fC
vriendin Bianca van Roon
Voorhout en Anthonie dei
uit Katwijk zijn er elke wei v,
uit en thuis. De sfeer is ga ,e
vinden zij. „Het is nergerv k
lig als hier", vindt Peter. J
keer niet geweest bent, da j|
ze: waar was je?" Katwijki r
rijk' voor ze, en ze zien nu i
gen het einde van het seiz ti
krijgt dan 'afkickverschijn
Jolanda: „O, ja, vreselijk."
Zij zeggen dat ze zich ergs
voor het kleine groepje da
draagt. „Daar horen wij ni
hoor." De brief van het be
de selectie heeft voor hun
geholpen. „Tegen Lisse bt
een paar mensen ook wal
roepen, maar toen deed H
Duyn waarschuwend zijn
omhoog en dat hielp wel"
Peter. „Maar de keeper va
genstander uitjouwen, dal
kunnen."
Achter het doel gaat het ve 3
aanhangers van Spakeribi
wijkers uitdaagden via de
De aanhang van Urk heef:
daan via Internet. „Het is:
je voor het knokken gaat.i
loopt er niet voor weg en i
iedereen voor elkaar op",i
Katwijker. Volgens hem is
wijkse aanhang verdeeld i;
groepen, de ACAB en de 1
Kern Katwijk.
Alleen als Katwijk slecht p
de tegenstander ze uitdaaj
er rottigheid, zegt de ACA1
pakken we ze bij de busse
het complex, want daar sli
tie ons in."
De kaarten voor de open d
barbecue vliegen weg bij d
tersvereniging. Er zijn 250
maar slechts 200 kaarten,:
mensen kunnen niet in de
Greet van der Bosch: „Hel
twee weken van tevoren b
sen al op of de kaarten er:
JANET VAN PUK»
De meest fanatieke aanhang van
Spakenburg staat aan de lange kant
van het veld. De Spakenburgers zijn
met minder mensen, maar maken
minstens zoveel geluid als de Kat
wijk-aanhang, met dank aan de Spa-
kenburgse trommels. Soms dagen
beide kampen elkaar uit.
Een deel van de Katwijkse aanhang
heeft een slechte naam, vooral door
racistische uitingen, zoals het maken
van oerwoudgeluiden tegen donkere
tegenstanders. Een paar weken gele
den verspreidden het bestuur en de
selectie nog een brief waarin het pu
bliek werd opgedragen om zich net
jes te gedragen.
„Die gasten die dat deden, benne al
weg", zegt een jongen. „Ze waren er
wel, maar ze zijn er niet meer."
Achter een tafeltje, buiten bij de
kantine, verkoopt de supporters
vereniging van w Katwijk kaarten
voor de bussen die de Katwijk-sup
porters morgenmiddag naar Urk
brengen. De verwachting is dat er
vijf of zes bussen zullen afreizen.
„Veel mensen zijn om vier uur nog
niet vrij en gaan met eigen vervoer"
denkt Greet van der Bosch, lid van
de feestcommissie.
Katwijkers duwen een Spakenburg-supporter in de sloot achter De Krom, maar verder lijkt het allemaal erger dan het is. Brede figuren houden oproerkraaiers in
bedwang en de chauffeurs van de bussen met Spakenburgers weten iedereen te ontwijken, ook de dwazen die zich voor de voertuigen laten vallen. ,,Kom mee, ze
komen er toch niet uit", zegt een jonge Katwijker. De bussen rijden weg. Bij de spelersbus die nog moet wachten, loopt een jongen met een ontbloot bovenlijf vol
tatoeages. Hij draagt de Nederlandse vlag. 'ACAB' staat er in gotische letters op de witte baan.
Met andere leden van de suppor
tersclub stond ze achter het doel om
'ze een beetje in toom te houden'.
„Want er zitten aardig wat rare figu
ren bij. Er staan nu ook mensen tus
sen die je anders nooit ziet. Die ver
zieken het. Meestal accepteren ze
het wel, hoor, als je wat zegt." Greet
van der Bosch geeft toe dat ze wel
bang was dat het uit de hand zou lo
pen, maar eng vindt zij het niet ach
ter het doel.
De ACAB? „Nooit van gehoord."
De Katwijkse voorzanger is Hans van
Beelen. „Die gasten vragen altijd aan
mij of ik wil inzetten", zegt hij, ter
wijl hij een blikje bier openmaakt.
De meeste liedjes zijn overgenomen
van aanhangers van profclubs. Het
nieuwste nummer leidt tot veel ge
giechel bij de vrouwen van de sup
portersclub. „Hè-je al gekakt, olé,
olé."
Zijn bovenlijf is ontbloot, met hier
en daar een tatoeage. Hij geeft een
visitekaartje. ACAB Katwijk staat er
op, in gotische letters.
All Cops Are Bastards. Now you
know us personal. (Alle politieagen
ten zijn slechteriken, nu ken je ons
persoonlijk - in niet geheel correct
Engels).
„Dat is een grote groep waar je echt
geen ruzie mee moet krijgen", zegt
iemand.
„Wij hebben een hekel aan de politie
en aan alle supporters van de tegen
standers van Katwijk", vertelt de
Achter het doel staan de luidruchtigste en fanatiekste Katwijk-supporters. Aan het begin van de wedstrijd begroeten zij 'KUn' spelers met oranje fakkels.
jongen van het kaartje later. Hij is
een van de oprichters van ACAB, een
groep van zestig Katwijkers van 18
tot 25 jaar, supporters van ADO/Den
Haag of Feyenoord. De jongen zegt
dat ze alle wedstrijden van Katwijk
bezoeken, naar uitwedstrijden mo
gen ze niet meer mee met de sup
portersbussen. De 'oerwoudgelui
den' tegen donkere spelers van te
genstanders kwamen uit deze groep.
„Daar zijn we op aangesproken door
mensen van het bestuur. We probe
ren ons nu netjes te gedragen, maar
heel veel jongens uit onze groep
hebben liever het blanke ras", aldus
de jongen.
Hij heeft zelf een donkere huid.
Hij is Indonesisch.
„Het is als geintje bedoeld", zegt hij.
„Ze moeten het niet zo serieus ne
men."
De leden van de supportersvereni
ging - die zes jaar geleden werd op-
SV Urk is uniek en doodgewoon
URK GERARD BAAS
Zo'n tien jaar geleden was SV Urk een
doodgewone voetbalvereniging, die
speelde in de op een-na-hoogste afdeling
van het zaterdagvoetbal. Het eerste was
een mix tussen eigen spelers en jongens
van buiten, die voor een onkostenver
goeding wel voor de blauwwitten op het
voormalige visserseiland wilden uitko
men. Dat laatste werd steeds meer Ur
kers een doorn in het oog. En dat kwam
niet alleen door de tegenvallende resul
taten en de schuld van 50.000 gulden.
„Een groep van supporters en spon
sors heeft die schuld betaald op voor
waarde dat de club voortaan volgens hun
principes geleid zou worden", vertelt
teammanager Dirk Visser. „Dat beteken
de: eigen jongens, geen betalingen en
veel aandacht voor de jeugd. Daarbij
werd geaccepteerd dat het vlaggenschip
een tijdje pas op de plaats zou moeten
maken. We wisten dat de successen er
aan zaten te komen, want ons B-junio
renelftal barstte van het talent", kan Vis
ser met recht van spreken zeggen.
Dat B-juniorenelftal van toen heeft de
hoge verwachtingen ingelost. De kern
van dat team speelt al een jaar of vijf in
SV Urk-één en greep dit seizoen met een
unieke overmacht de titel in de hoofd
klasse C. Aanvoerder Jelle Loosman, een
tje van 'de klas van 1975/1976', wist zich
in het laatste competitieduel tegen Flevo
Boys omringd door zes jaargenoten. „En
dan moet je Klaas Hessel Kapitein en Ja
cob Wakker daar nog bij rekenen. Die
clubtrouw kom je op dit niveau nergens
tegen."
Het levert volgens Loosman een band
op die verder gaat dan het voetbalveld.
„We zijn zulke goede kameraden dat een
vertrek niet in ons opkomt. Op zaterdag
na de wedstrijd gaat het op heel Urk al
leen over de club. Je zou niet willen dat
je niet mee kon praten."
„Er zijn wel voorbeelden van Urkers
die even 'op de wal' hebben gekeken,
maar dat duurde nooit lang", zegt Dirk
Visser. „Pieter Ras mocht een keer mee
doen met het Nederlands Amateurelftal.
Hij vond het niets. Er liepen allemaal
vreemden en hij moest iedereen een
handje geven. Urkers zijn geen handen
schudders. Een ander liet het bij een
proefwedstrijd bij FC Utrecht. Het mee
maken van zo'n ervaring vond hij al
mooi zat."
De A-selectie bestaat bijna volledig uit
Urkers. De enige uitzondering is doel
man Job van Veldhuijzen. Op Urk zijn
goede doelmannen nog steeds zo
schaars als verdedigers vroeger waren.
De lijfspreuk van de club is niet voor
niets 'Nor Vuren', 'naar voren' in het
voor de rest moeilijk te verstane Urker
dialect. Wie oud werd ging in de verdedi
ging staan, luidde tot voor kort het credo,
verklapt een plaatselijke journalist. „Dat
heeft ze vier jaar geleden het algeheel za
terdagkampioenschap gekost." Hij heeft
goede hoop voor de komende duels te
gen Katwijk en Spakenburg. „Urk heeft
nu eindelijk een solide en jong stel ver
dedigers. Ik ken de andere clubs niet zo,
maar iedereen heeft er vertrouwen in dat
het dit jaar wel lukt."
Zwollenaar Job van Veldhuijzen rea
geerde volgens zijn teamgenoten goed
op de gebruikelijke voetbalgeintjes en
werd geaccepteerd als 'echte Urker'. De
sluitpost is de enige speler die een on
kostenvergoeding krijgt. „Job woont in
Zwolle", haast vice-voorzitter Wiebren
Faber zich te zeggen. „Voor de andere
spelers zijn er twee paar voetbalschoe
nen per jaar, twee feestavonden en twee
kratten bier na afloop van de wedstrijd.
En ze betalen allemaal 250 gulden con
tributie per seizoen. De meeste spelers
zouden niet eens een vergoeding willen.
Hun vader is toch ook voor niks vrijwilli
ger bij de vereniging, zeggen ze dan."
Een ander aspect waarin SV Urk zich
onderscheidt van andere hoofdklassers is
dat er per week slechts twee keer ge
traind mag worden. Voetbal moet name
lijk niet te belangrijk worden. Er zijn an
dere dingen in het leven. „Het beleid van
de vereniging, een christelijke sportver
eniging, is erop gericht dat er meer in het
leven is dan voetbal. Daarom moet het
bestuur ervoor zorgen dat er ruimte is
voor de catechisatie (godsdienstonder
wijs voor volwassenen, red.), die op
maandagavond wordt gegeven. Zo kan
SV Urk rekening houden met de mensen
in het dorp die het nut van sport niet in
zien en de aandacht voor voetbal be
schouwen als sportverdwazing", aldus
Faber.
De gedragscode voor de leden van de
vereniging hoort ook bij de rol in de
maatschappij die de SV Urk voor zichzelf
ziet. Met die gedragscode, door buiten
staanders 'De tien geboden' genoemd,
worden spelers, bestuur en supporters
opgedragen een voorbeeld voor anderen
te zijn. Een lid van SV Urk vloekt niet, is
matig met drank en sigaretten, gebruikt
geen drugs en beledigt de scheidsrechter,
grensrechter of tegenstander niet. Dege
ne die zich daaraan bezondigt, moet
daarop worden aangesproken.
Linkerspits Kees Walcker zegt er altijd
wat van als zijn tegenstander loopt te
vloeken. Kijken ze dan niet vreemd op?
„Nee, de een zegt sorry en probeert daar
na op te passen met schelden. En de an
der gaat er gewoon mee door, maar dan
heb ik er in ieder geval wat van gezegd.
Het lukt me natuurlijk niet om een mens
in negentig minuten te veranderen."
Gedragscode, geen betalingen, eigen
spelers. Bij Urk vinden ze het de ge
woonste zaak van de wereld. „Ons beleid
mondt uit in resultaat. Onder resultaat
verstaan we in de eerste plaats dat we
een vereniging hebben waar iedereen, of
je nou goed kunt voetballen of niet,
een zinvolle sportbeoefening terecht
Een vereniging die zich bewust is
zijn plaats in de Urker gemeenschap
dat doel is bereikt, zijn successen 11
meegenomen", vat vice-voorzitter F
samen.
„We vinden ons nog steeds een d<
gewone vereniging voor doodgew
mensen. Maar wel een unieke vei
ging. Wat wij tien jaar geleden get
hebben, is nergens meer mogelijk."
De SV Urk houdt rekening met de mensen in het dorp die het nut van sport niet inzien en de aandacht voor voetbal beschouwen als sportverdwazing.
FOTO HANS VAN\
