ei den Regio ONDAG II MEI alitie niet in gevaar door crisis IB- aimte voor een borrel op niveau 'Het MOP was een leerproces, heel gezond' 'Vroeger moest je uitkijken waar je liep' ing straalt rust uit, t. De stijlvolle Regen- van de Meermans- )p een zaal van mu ienhal. Statig en ïrijen. De Meermans iet hofje aan de Oude in de volksmond be- 1 als het Meermans- en in 1680 ruim aan- t dertig huisjes rond I-plaats, tussen 1977 iheel gerenoveerd. Ie poort naar binnen t onder de Regenten- )r. Tot 1994 was daar kabinet gevestigd. En op de eerste verdie- t sinds 1 mei door El- n Trudi Zoet gebruikt voor recepties, borrels, bedrijf spresentaties en vergaderingen. Blok en Zoet zijn geen onbe kenden in de Leidse horeca. De uitbaatsters van eet, drink en kunstlokaal Vooraf en Toe aan de Botermarkt waren aan een nieuwe, andere uitdaging toe. Vooraf en Toe blijft onder hun leiding maar daarnaast kocht het duo de naam, goodwill en inventaris van twee eerdere ex ploitanten van de Regentenka mer. Zij hebben een duidelijk doel voor ogen. Het wordt géén ruimte waar iemand zich eens even lekker kan bezatten en vervolgens de bitterballen te gen de muur plakt. Nee, de meisjes hebben heel De Blauwe Steen, die al 700 jaar in de Breestraat ligt, is het symbolische middelpunt van de stad andere plannen. De 55 vierkante meter grote ruimte is geschikt voor kleine en middelgrote gezelschappen die in een sfeervolle ambiance willen samenkomen. Twintig mensen kunnen er moeiteloos en rustig vergaderen en voor een beetje borrel is er makkelijk ruimte voor tussen de tachtig en honderd man. Maar nog maals, alles in stijl. Want het interieur wordt gedomineerd door de collectie schilderijen uit de zeventiende en achttien de eeuw van vroegere regenten. Bij de stichting van het hof is bepaald dat deze schilderijen voor altijd in de kamer moeten blijven hangen. Samen met het stucplafond, de fluwelen wand bespanning en de marmeren schouw behoort het ongetwij feld tot één van de fraaiste his torische interieurs van Leiden. Geen wonder dat de nieuwe ei genaressen verrukt zijn over hun jongste aanwinst. Zij heb ben een groot aantal uiteenlo pende activiteiten op het oog. Vergaderingen, ontvangsten en presentaties dus, maar ook kleine concerten, tentoonstel lingen, een cursus of intensief overleg in kleine kring behoort tot de mogelijkheden. Daartoe zijn flipovers, een overhead projector en andere apparatuur beschikbaar. Naast de Regen tenkamer is een keuken waar een lunch kan worden bereid of een bittergarnituur. Zelfs een diner behoort tot de mogelijk heden, al moet er dan wel wor den gecaterd. Koffie, thee, fris en alcoholische versnaperin- De Regentenkamer wacht uitnodigend op de eerste borrels en vergaderingen. gen zijn uiteraard voorradig. Blok en Zoet zien zichzelf geen tien jaar meer in Vooraf en Toe staan. „Het leuke is datje aan de ene kant met weinig perso neel kunt werken", legt Ellen Blok uit „Bij een presentatie in besloten kring bijvoorbeeld of bij verga deringen. Je moet er dan voor zorgen dat de koffie en de lunch klaarstaat en verder laat je de gasten met rust. Is er aan de andere kant een drukke re ceptie van een bedrijf dan zor gen we dat er extra personeel is. Het is maar net waar de op drachtgever om vraagt." Roparun Elk jaar wordt ervan Rotter dam naar Parijs een estafette loop gehouden, de Roparun. Teams van acht lopers over bruggen de 530 kilometer in anderhalf tot twee dagen. Iede re deelnemer loopt dus onge veer 65 kilometer. Het doel van de langste estafetteloop ter we reld is geld inzamelen voor kin deren met kanker. De opbreng sten komen ten goede aan praktische projecten. Dat voor deelname aan de Ro parun de conditie optimaal moet zijn, behoeft geen betoog. Tien medewerkers van de COMMENTAAR Triest, maar terecht Het wethouderschap van Tjeerd van Rij is gisteren tot een roem loos einde gekomen. De Leidse onderkoning is gestruikeld over de stadhuiskwestie, maar het vuur lag hem al geruime tijd van meer dan een kant na aan de schenen. In zijn kielzog sleept Van Rij zijn zeven maanden geleden aangetreden WD-collega Berry Vos mee. Hun vertrek is triest, maar terecht. Ze zijn politiek verantwoorde lijk voor het bestuurlijke en financiële debacle van de gemeente lijke herhuisvesting, maar ze zijn dat niet in gelijke mate. Was Vos onder een fortuinlijker gesternte aangetreden, dan had hij als bestuurlijk talent rustig ervaring kunnen opdoen. Die heeft hij nu zo node gemist bij de beheersing van de crisis die hij al bij zijn aantreden in het stadhuis aantrof. Die crisis is Van Rij als ervaren wethouder en als regisseur van de lokale politieke agenda natuurlijk zwaarder aan te rekenen. Zelf houdt hij het erop dat er niet langer het vertrouwen was om hem de fouten te vergeven die iedere wethouder dagelijks maakt. Dat is met alle respect een wel erg stoïcijnse benadering van de gang van zaken. Juist omdat hij al bijna tien jaar als een spin in het web fungeert, had van hem meer daadkracht en meer politieke realiteitszin verwacht mogen worden. Wat Van Rij is overkomen is in de politiek allesbehalve uniek. Be stuurders die langer dan twee perioden willen dienen, blijken in de praktijk van wel heel bijzondere huize te moeten komen, ze ker als zij de zwaarst denkbare portefeuille moeten beheren. Geen regel zonder uitzondering, maar kleerscheuren en voortij dig aftreden staan twee politieke lustra doorgaans in de weg. Veel van zijn lotgenoten blijken in vitale kwesties een te losse omgang te ontwikkelen met democratische spelregels. Een opvallende zorg voor zijn persoonlijke imago valt Van Rij in elk geval niet te verwijten. Dat siert hem, samen met de vele an dere verdiensten die hij voor de stad en zijn partij heeft gehad. Hij was een betrokken bestuurder met een enorme werklust en dossierkennis en bleef een herkenbare geboren en getogen Lei- denaar. Wat hem zeker heeft opgebroken is het gebrek aan kritiek van zijn eigen partij. In de Leidse PvdA is het, in elk geval naar buiten toe, wel heel erg koekoek eenzang. Nog deze week bleek de fractie bereid Van Rij te redden, een aaneenschakeling van mis sers voor haar rekening te nemen die ze van een andere partij nooit zou hebben geaccepteerd. Dat gegeven leidt tot de con clusie dat niet alleen het college, maar ook de PvdA-fractie voor lopig druk doende zal zijn met orde op zaken te stellen in eigen huis. FOTO HIELCO KUIPERS Nuon-vestigingen in Leiden en Alphen aan den Rijn zijn al een tijdlang in training onder lei ding van niemand minder dan oud Europees marathonkampi oen Gerard Nijboer. Nijboer heeft de moeilijke taak inmid dels volbracht het Nuon-team terug te brengen van tien tot acht mensen die uiteindelijk aan de Roparun mogen mee doen. De start van het evenement is op woensdag 31 mei op de Coolsingel. ERIC-JAN BERENDSEN Feestje Pechtold verstoord door crisis LEIDEN WIM KOEVOET Hij is op tijd klaar met de aan gepaste versie van het Leidse Meerjarenontwikkelingspfo- gramma (MOP), een stuk dat honderden miljoenen gulden waard is. De eerste signalen zijn gunstig, sterker nog, de wethouder grotestedenbeleid Pechtold (D66) wordt overla den met complimenten. Hij durft zelf niets te garanderen. Toch denkt ook hij dat het Rijk dit keer wél akkoord gaat met de Leidse plannen en Leiden zich nu écht 'grote stad mag noemen'. Reden tot vreugde? Pechtold: „Ik heb er een dub bel gevoel bij." Dat heeft te maken met het aftreden, naar aanleiding van de stadhuisaffaire, van de twee collega-wethouders Van Rij (PvdA) en Vos (WD). Vol gens Pechtold heeft het hele college keihard gewerkt aan de bijstelling van het stuk, „tot en met woensdag aan toe." Woensdag was de dag waarop voor Vos en Van Rij duidelijk werd dat hun positie onhoud baar was. Kennelijk is er toch gewerkt aan het MOP. Pecht old neemt zijn petje af voor zo'n instelling. Een paar vertrekken verder op vergadert op het moment dat Pechtold over zijn dubbele gevoel vertelt, de raadscom missie financiën over de ont stane crisis. Als een raadslid van Pechtolds raadscommis sie opmerkt dat hij een paar miljoen gulden uit het MOP mist, deinst Pechtold niet te rug voor een cynische grap: „Daavoor moet u in de com missie hiernaast zijn." Hij glundert erbij. Dat lijkt valser dan het is want welbe schouwd heeft de wethouder recht op een feestje. Het gro testedenbeleid is immers zijn grootste succesnummer tot nog toe. Hij zegt: „We hebben toch bewezen dat we zo'n immen se verbeterslag kunnen ma ken, onder hoge tijdsdruk en met veel politieke spanning." Volgens de wethouder stond er nog meer dan 300 miljoen gulden aan rijksuitke ringen voor grotestedenbeleid op het spel. De eerste versie van het plan, tot stand geko men onder verantwoordelijk heid van de vorige wethouder grotestedenbeleid, Baaijens (PvdA), kon geen genade vin den in de ogen van het rijk. „Het Rijk zal nooit in een keer 300 miljoen gulden uit onze begroting slaan. Maar waar het om gaat is dat zonder een goedgekeurd MOP Leiden niet rechtstreeks met het rijk over legt, maar alles via de provin cie moet regelen. En politiek gesproken is aandacht van het rijk, gewoon geld. Veel geld. Door de economische hoog conjunctuur zie je dat Den Haag bij wijze van spreken van gekkigheid niet meer weet hoe al dat geld moet worden verdeeld. Daar moet je als gro te stad dus bij zitten" In de raadscommissie is Hesselink (PvdA) van de colle gepartijen het zuinigst met complimenten. Dat heeft alles te maken met het feit dat haar eigen wethouder, Baaijens, weinig bakte van het groteste denbeleid. Zij noemt de ope ratie toch vooral een giganti sche papierwinkel en dringt er bij Pechtold op aan dat deze bij D66-minister Van Boxtel aankaart dat het Rijk in feite gewoon weer aan het centrali seren is geslagen en de zelf standigheid van gemeenten aantast door zich zo heel erg te bemoeien met gemeentelijk beleid. Dat laat Pechtold niet op zich zitten. Hij antwoordt dat het opstellen van het MOP een manier van werken vereist die in Leiden al lang gebruike lijk had moeten zijn: diensten- overstijgend en alles keurig netjes met cijfers onder bouwd. Een scherpe steek on der water, een pinnige verwij zing naar het stadhuisdrama. „Het MOP was voor Leiden een leerproces, heel gezond." ul Krugerkade 22 irlem (boven de Vomar) .8528 i! winkelplezier de grootste bi tOlftAK KOMPAS W/ De leerlingen van de Anne Frankschool houden van schoon; medewerkers van milieu en beheer helpen een handje mee om dat voor elkaar te krij- „Hondenpoep", zegt Shirley (9) Dat is toch wel het allervieste. „Ik heb een keer poep in een chipszakje gevonden bij het op ruimen", gruwt Rowan (10). De dames, leerlingen van de Anne Frankschool, zijn er zich goed van bewust: van de grond kun je beter niet eten. Hoewel het in de omgeving van de school aan de Zuster Meijboomstraat in de regel meevalt. De kinderen uit de bovenbouw maken op ge zette tijden de schoolpleinen en de directe omgeving schoon. Het project - want zo mag het wel genoemd worden - is sinds gisteren officieel. De directeur van de school - John van Haas teren - en wethouder Hans Baaijens van onderwijs teken den temidden van tientallen kinderen een convenant. De school en de gemeente hebben voor drie jaar afgesproken dat ze beide verantwoordelijk zijn voor het schoonhouden van de omgeving. De kinderen dragen hun steentje bij, inaar ook de afdeling wijkbeheer van de ge meente. „Overal waar vuil is, waar troep is, gaan wij zorgen dat het wordt opgeruimd", al dus Van Haasteren. Ook Baaijens is in zijn nopjes. „Dit soort afspraken is hele maal nieuw voor de afdeling milieu en beheer en dit is ook nieuw voor de gemeente. We hebben navraag gedaan in an der steden en we zijn erachter- gekomen dat het zelfs nieuw is voor Nederland. Jullie hebben de primeur", sprak hij tegen de kinderen. Die zongen vervolgens een liedje, kregen een versnapering en gingen daarna in groepjes aan de slag. Samen met de me dewerkers van milieu en be heer, die met veegwagens en een forse hoeveelheid bezems naar de school waren getogen. De kinderen vinden het schoonmaakwerk niet alleen leuk, maar ook belangrijk. „Ik vind het niet erg om schoon te maken", zegt Mandy (10). „Het is tenslotte onze eigen school." Ruben (9): „vroeger moest je uitkijken waar je liep, nu niet meer." Vervolg van voorpagina k van de wethouders Van Rij en Vos hoeft geen hebben voor de politieke samenstelling van je. PvdA en WD verwachten op korte termijn Igers te komen voor de twee opgestapte colle ge nieuwkomers kunnen vervolgens de vacante het college overnemen zonder dat er ingrij- portefeuilles wordt geschoven. ,,De andere de samenstelling staan niet ter discussie", [fractieleider Hillebrand zelfverzekerd weten. politiek als 'onvermijdelijk' aanvaard. Van Rij kon uiteinde lijk alleen nog rekenen op de Van Rij als Vos het steun van zijn eigen PvdA en in mimen naar aan- van GroenLinks. Bij de andere de oplopende kos- partijen overheerst het gevoel gemeentelijke huis- dat zijn positie onhoudbaar irdt door de Leidse was geworden. Dat Van Rij in zijn val ook de WD'er Vos mee sleept, wordt vrij algemeen be treurd. „Vos had voor onze fractie niet weg gehoeven", laat SP- voorman Vergeer weten. „Ik be grijp dat hij nu om politieke re denen toch weg moet. Dan had ik het beter gevonden als het hele college was opgestapt. Het gaat om een collectieve verant woordelijkheid van het college. Vos wordt nu door de PvdA ge bruikt als zondebok." Van As (Christenunie/SGP) vindt het dubbele vertrek triest, maar is wel van mening dat dit de beste oplossing is voor het stadsbestuur. „Ik vind het van lef getuigen dat ook Vos opstapt, om daar mee de ruimte te scheppen voor Van Rij om weg te gaan. Dit is de meest werkbare oplos sing." Ook De Coo (LWG/De Groe nen) betreurt het vertrek van Vos. Met het opstappen van Van Rij heeft hij heel wat min der moeite. „Wij hebben er nooit een geheim van gemaakt dat Van Rij wat ons betreft kan ophoepelen. Ik vind het alleen jammer dat Vos als breekijzer gebruikt is om hem weg te krij gen", laat hij weten. De Coo gaat ervan uit dat Van Rij alleen tot aftreden bewogen kon wor den door samen met hem zijn WD-collega Vos te laten ver trekken. Toch is niet de hele oppositie gelukkig met het vertrek van 'onderkoning' Van Rij. „Het vertrek van Van Rij was onver mijdelijk, maar is ook een groot gemis voor de stad", vindt CDA'er Van Dijk. „Met hem verliest de stad veel bestuurlijke kracht. Ik zie dat gat nog niet één, twee, drie worden opge vuld door iemand anders." On afhankelijk raadslid Sloos heeft vooral oog voor het persoonlijk drama. „Het was vandaag een duistere dag. Ik heb Tjeerd nog zien komen. En ik heb Berry nog gewaarschuwd: denk aan je gezin. Daar heeft hij nu geluk kig voor gekozen", aldus Sloos. Hoewel de spanning in het college de afgelopen weken flink opliep, kan de club ge woon verder besturen, vinden de leiders van de collegepartij en. „Dat de spanningen zijn opgelopen, is logisch", vindt Van der Sande (WD). „Maar dat ging slechts om details." Het vertrouwen tussen de colle gepartners is volgens hem door de kwestie niet geschaad. Wel maakt het vertrek van het tweetal duidelijk dat er nog veel te verbeteren valt in het college en de ambtelijke organisatie. „De mensen die straks aan schuiven in het college zullen daar zeker mee aan de slag moeten", stelt Welling (D66). Ook Hillebrand wijst op de pro blemen in de organisatie en de stroeve communicatie tussen ambtenaren, college en raad. „Het is in het belang van de stad dat die problemen zo snel mogelijk worden opgelost", al dus de PvdA'er. jkwekerij opgerold jolitie heeft gisterochtend een hennepkwekerij in aan de Stevenshofdreef uitgeruimd. De slaapkamer cht als kwekerij. De 110 hennepplanten, assimilatie- uidere voor de kweek benodigde apparatuur wer- !g genomen. De stroom werd illegaal afgetapt. De woner is na verhoor weer vrijgelaten. 'ng voor trein rein van Leiden naar Utrecht heeft gisteravond even een half uur vertraging opgelopen. De spoorbo- ht waren, gingen niet meer omhoog. Uiteindelijk personeel er in de bomen weer te openen. De oor storing is niet bekend. Wel zag een getuige dat ter de Telderskade twee jongens aan een elektriciteits- elden. Even later weigerde een van de treinreizigers n Lammenschans zijn sigaret te doven terwijl hij in oor niet-rokers zat. Na een gesprek met de politie de man van mening. beroofd van scooter 17-jarige Leidenaar is gistermiddag op het school- Sumatrastraat beroofd van zijn scooter. Een jon- e hem met een mes en nam de tweewieler mee.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2000 | | pagina 13