Kornejev wil contract uitdienen
'Er zit meer in dan we gedacht hadden'
ui
Hockey verloedert?
Sport
VRIJDAG 5 MEI 2000
It is the story of my life," zegt Kornejev. „Als ik
speel, vermaak ik de mensen. Het publiek wil
mooi voetbal zien, ik denk dat ik ze dat kan bieden.
Maar ik speel niet zo veel, bij Feyenoord in elk ge
val niet. Dat is het tragische aan mijn hele Feyen-
oord-tijd. Ik heb zo weinig gespeeld, dat ik niet
eens de kans heb gekregen om te falen. Want voor
zover ik weet, heb ik nooit gefaald."
In de thuiswedstrijd tegen AZ stond hij er zondag
wel. Als de dirigent van een internationaal orkest
leidde Kornejev de aanval van de Rotterdamse
club. Bijna 32.000 toeschouwers en trainer Henk
van Stee zagen hoe een kleine Moskoviet de touw
tjes in handen nam in een fase dat Europees voet
bal voor Feyenoord aan een zijden draadje hing.
Toen het laatste fluitsignaal klonk was een 2-1 ach
terstand omgebogen in een 5-3 overwinning, stond
het publiek op de banken en kon Kornejev terugkij
ken op een wervelend optreden.
Voor de aanvaller was het een kleine pleister op
een gapende wond. Kornejev heeft te veel littekens
overgehouden aan z'n derde seizoen in de Kuip.
Een jaar geleden, na het behalen van de landstitel,
zei hij op het bordes van het stadhuis dat hij
slechts op één voorwaarde bij Feyenoord wilde
blijven: hij moest en zou meer speeltijd krijgen.
„Die werd me beloofd. Toen de voorbereiding op
het nieuwe seizoen begon, dacht ik ook dat het al
lemaal goed zou komen. Ik speelde elke wedstrijd
en scoorde veertien goals in de aanloop naar de
competitie. Vervolgens kwam'de eerste competitie
wedstrijd tegen FC Den Bosch. Zat ik gewoon weer
op de bank. Dat was een vreselijke klap voor me. Ik
kan niet uitleggen hoeveel pijn dat deed."
Het was eind augustus, te laat om nog aan een
transfer te denken. „Alle elftallen waren gefor
meerd. Iedere club had zijn inkopen gedaan," zegt
Kornejev. Er zat niets anders op dan zich te schik
ken in zijn lot. Nu, aan het eind van het seizoen,
kan niemand zeggen dat hij zich onprofessioneel
heeft gedragen. Op zijn mentaliteit is nooit iets aan
te merken geweest. Feyenoord-coach Henk van
Stee was de afgelopen weken zelfs onder de indruk
van Kornejevs voorbeeldige instelling.
Kornejev zegt dat het hem moeite heeft gekost
zich zo op te stellen. „Mentaal ben ik gelukkig heel
sterk. Uit ervaring weet ik dat het weinig zin heeft
om te klagen. Natuurlijk was ik ongelukkig, dat ben
ik nog steeds. Maar ik ben heel realistisch, ik weet
dat ik niets aan mijn situatie kan veranderen."
De vraag is of het voor Kornejev nog zin heeft om
op deze manier door te gaan bij Feyenoord. Zijn
contract loopt nog een jaar door. „Ik heb mijn
hoop gevestigd op de nieuwe trainer. Ik kom er
gauw genoeg achter wat Van Marwijk met mij van
plan is. Hij is een trainer die lang genoeg meeloopt
om te.weten wat voor kwaliteiten ik heb."
Kornejev is één van de beter betaalde Feyen-
oord-spelers. Hij had het geluk dat hij bij Heeren
veen transfervrij was. Daardoor kon hij, net als Da
vid Connolly in dezelfde zomer, hogere eisen stel
len. Zijn forse salaris verzacht de pijn en zorgt er
voor dat hij niet op stel en sprong wil vertrekken.
Kornejev: „Daar moet je geen kwaad in zien. Na
tuurlijk speel ik liever elke week. Ik heb ook wat
aanbiedingen gekregen. Maar op dit moment zit ik
bij een grote club. Het is toch begrijpelijk dat ik
weinig zin heb om ergens degradatievoetbal te
gaan spelen en ook nog*eens de helft van mijn sala
ris in te leveren? Dan zou ik er op alle manieren op
achteruit gaan."
,!SII
Als je wint heb je
vrienden. Igor
Kornejev heeft er
sinds zondag
weer heel veel.
Op het
trainingsveld
wordt hij
omringd door
fans, tv-ploegen
staan klaar en de
zaktelefoon
rinkelt aan één
stuk door. Eén
prachtig
optreden in de
Kuip en „de
wereld ziet er
weer heel anders
uit," vult de 32-
jarige Rus met
een glimlach aan.
door MARCEL VAN DER KRAAN
Nienke Hameetman strijdt met LZ 1886 om plaats in hoofdklasse
LEIDEN GERTJAN VAN GEEN
Ze was zelf aanvankelijk de
grootste sceptica over de kans
van slagen, maar nu de hoofd
klasse zo dichtbij is gekomen
wil ook Nienke Hameetman bij
na niets liever. De 24-jarige wa-
terpoloster strijdt dit weekeinde
met LZ 1886 om een plaats op
het hoogste niveau. Tegenstan
der vandaag en morgen is ZPB.
Hameetman staat er nog steeds
een beetje van te kijken, dat de
hoofdklasse lonkt. „Er zat blijk
baar meer in dan we zelf ge
dacht hadden."
De vooruitzichten waren aan
het begin van het seizoen dan
ook niet gunstig. LZ was ter
nauwernood aan degradatie
ontsnapt en vijf speelsters, veel
al routiniers, stopten of vertrok
ken zoals Yvonne van der Vel
de. Zij probeerde het bij hoofd
klasser WVZ, dat nota bene de
gradeerde. Daarbij namen de
Leidsen afscheid van coach Ge
rard van der Kolk en verwel
komden zij Mare Olde Olthof.
„Gerard zat er al drie jaar en
de pit was er een beetje uit",
stelt Hameetman. „We vroegen
ons af hoe het ging lopen toen
ook nog de helft van het team
opstapte. Maar Mare zag het
wel zitten. Het is zijn verdienste
dat we nu zo hoog staan. De
motivatie is veel beter dan vorig
jaar. De oudere speelsters had
den er niet zo veel meer zin
meer in. Zij hebben ook nooit
meer aan de hoofdklasse ge
dacht."
Ze stamt uit een LZ-familie.
Haar vader speelt in heren 6 en
haar moeder was jarenlang lid
van de waterpolocommissie.
Beiden waren ook zwemtrainer.
Haar twee jaar oudere zus Fem
ke speelt eveneens in het eerste
team. „LZ is een deel van mijn
leven."
Met haar 24 jaar vertegen
woordigt Hameetman de ge
middelde leeftijd in het team.
De jongste is 15, de oudste 34.
Zelf maakt de binnenkort in
Leiden woonachtige geboren
Voorschotense al tien jaar deel
uit van het eerste team. In haar
jeugd speelde ze in kringteams
van de Gouwe/Rijnstreek,
waarmee ze twee keer Neder
lands kampioen werd. Zelf om
schrijft ze zich desondanks niet
als bovenmatig getalenteerd.
„Ik mis net dat beetje talent om
echt hoog te spelen. Ik heb wel
bij de Nederlandse jeugdselec-
tie gezeten, maar heb nooit in
het Nederlands team meege
speeld. Ik vond het ook niet
veel. Er was veel haat en nijd
onderling. Speelsters wilden
ten koste van anderen hogerop
Nienke Hameetman: „Ik mis net dat beetje talent om echt hoog te spelen.'
komen. Dat was snel over voor
mij."
Ze voelt zich een teamspeel
ster, iemand die onopvallend
de gaatjes dichtzwemt. „Ik ben
meer verdedigend ingesteld en
redelijk betrouwbaar. Ik ben
geen scorende speelster. Daar
heb ik de kracht en agressiviteit
niet voor. Daarvoor moet je iets
groter en steviger zijn dan ik.
Omdat ik zo onopvallend ben,
heb ik ook nooit aanbiedingen
gehad van hoofdklasseteams.
Maar ik heb ook nooit de ambi
tie gehad om bij LZ weg te
gaan. Ik promoveer liever met
mijn eigen team."
Hameetman, sinds twee
maanden werkzaam als passa-
ge-employée bij KLM cityhop
per, studeerde aan de nationale
hogeschool voor toerisme en
verkeer (NHTV) in Breda. De
belangstelling voor het buiten
land was er al vroeg. „Ik ben ge
ïnteresseerd in andere culturen.
Ik heb al heel wat vakanties er
op zitten. De meeste binnen
Europa vanwege budgetrede
nen. Ik houd ervan om me he
lemaal te storten op het land
waar ik heen ga. Ik heb stages
gedaan op Cyprus en Alaska.
Vooral Alaska is erg mooi, daar
ben ik deze zomer geweest. De
natuurparken zijn schitterend.
Je ziet orca's, zeeotters, walvis
sen, van alles. Ik heb er alleen
weinig vrije tijd gehad. Ik werk
te voor een touroperator en zat
er in het hoogseizoen. In drie
maanden tijd moeten ze het
volle pond verdienen."
Door die stage miste ze de
voorbereiding op het nu lopen
de seizoen. De opgelopen con
ditieachterstand was snel inge
haald, al is ze geen trainings
beest. „Ik ga niet voor mezelf
trainen want ik vind zwemmen
eigenlijk helemaal niet leuk. Tot
mijn dertiende heb ik aan wed-
strijdzwemmen gedaan, maar
polo als teamsport trok me
meer."
De goede resultaten van LZ
versterkte het geloof in eigen
kunnen. Dat Olde Olthof, on
danks de noodzakelijke verjon
ging, kan putten uit een brede
selectie is het grootste voordeel
volgens Hameetman. „We zijn
bijna niet compleet geweest
door ziekte en werk. Maar de
jongeren kunnen goed meeko
men, er zit wel wat talent bij LZ.
De aspiranten gaan dit jaar
naar het NK. Daar gaan we nog
veel plezier aan beleven de ko
mende jaren."
Doordat de reserveteams van
Brandenburg en Het Ravijn niet
mogen promoveren heeft LZ,
dat de competitie als vierde af
sloot, zich in de strijd om pro
motie gemengd. Komende te
genstander ZPB eindigde als
negende in de hoofdklasse en
heeft een schat aan ervaring in
huis. Vooral op het fysieke vlak
kan LZ wat verwachten. „Zij
spelen al 'honderd' jaar in de
hoofdklasse en willen echt niet
degraderen. Wij hebben best
moeite met fysiek spel. Dat zag
je ook tegen de lagere teams.
Van hen verloren we, terwijl we
van bijvoorbeeld Brandenburg
en Het Ravijn steeds wonnen.
De hogere teams spelen meer
op techniek."
Toch schuwt ze de confronta
tie niet. „Ik ben wel fel, maar
niet zozeer gemeen. Ik heb nog
nooit iemand een elleboog ge
geven of geslagen. Maar ik pak
een tegenstander echt wel terug
als die me iets aandoet. Ze den
ken dat ik lief ben, maar in het
water lig ik flink te schreeu-
FOTO MARK LAMERS
Op vrijdag spelen de Leidsen
regelmatig oefenpotjes tegen
herenteams om te wennen aan
een fysieke overmacht. Ha
meetman: „In het begin durf
den ze ons niet beet te pakken,
omdat ze bang waren dat ze
iets verkeerds zouden grijpen.
Maar we leren er veel van."
De relatie met de mannen
van LZ, sinds twee jaar een sta
biele hoofdklasser, is goed. Het
succes van de mannenploeg
dient ook als voorbeeld. „We
hebben er veel over gepraat of
we wel naar de hoofdklasse wil
len. Langzamerhand hebben
we ons doel bijgesteld. Lukt het
dit jaar niet, dan willen we vol
gend jaar of het jaar daarna
promoveren. Er zit meer in dan
we zelf gedacht hadden."
Hameetman kan met haar
teamgenoten op de steun van
de mannen rekenen. „Ik heb
ZPB nog nooit zien spelen,
maar de mannen wel. Zij zeg
gen dat ZPB niet zo sterk is. Het
is wel grappig, vorig jaar waren
ze een beetje mat en vonden ze
vrouwenpolo helemaal niks.
Maar nu zitten ze zelf net zo
hard mee te gillen als ze langs
de kant zitten te kijken."
Er is nog een andere reden waarom Komejevi
weg wil uit Rotterdam-Zuid. „De warmte die
supporters van Feyenoord me geven, is ongeli ïC
lijk. Het zijn de meest crazy fans die er bestaan,
ik maar uit de dug-out klim, beginnen ze met
zenden achter het doel mijn naam te scande
Weet je hoe mooi dat is? Dat raakt me tot in
diepst van mijn ziel. Bij geen enkele andere
geven de fans zo veel om een reservespeler."
Toch erkent hij dat dit een verloren seizoen
„In de Champions League mocht ik een paar -
tien minuten meedoen tegen Borussia Dortmi !ll
tegen Rosenborg en tegen Olympique Marseille
de competitie heb ik weinig gespeeld." Op de
menten dat hij Jon Dahl Tomasson zag falen
de gaten kreeg dat de Deen uit vorm was, had1
nauwelijks hoop. „Omdat Beenhakker me had
teld dat hij me alleen geschikt vond voor de pos
van spits. Als Tomasson niet goed speelde, si
Paauwe of Bosvelt op zijn plek. Ik nooit! Toch
ik dat daar mijn kwaliteiten liggen. Geef me d<
in de voeten en ik doe er wat moois mee."
Echt innig is de relatie met Leo Beenhakker n
geweest. Vorig seizoen werd hij door de coach ite
uit de selectie geknikkerd. Kornejev moest a
gaan trainen en voelde zich vernederd. „1
Beenhakker kort na zijn vertrek even terugkv
naar Feyenoord om afscheid te nemen van de
lersgroep, kreeg iedereen een hand. Toen hij bij
kwam, pakte hij me beet en drukte hij me helen
tegen zich aan. Het was een ontroerend morn iCJ
Voor Beenhakker volgens mij ook. Daarna is
door mijn hoofd gaan spoken waarom hij dat d
Wat wilde hij ermee zeggen?"
„Beenhakker had juist mij alleen een hand
nen geven. Maar dat deed hij niet. Dat mooie
ment nam niet alle pijn weg die ik in de ander
jaar daarvoor heb gevoeld. Maar ik hield er wel
goed gevoel aan over. Op de een of andere ma
toonde de mens Beenhakker zijn respect vooi»
voetballer Kornejev. In deze vreemde wereld,
van het profvoetbal, heeft dat toch iets waardei OS
Ik kan ook niet kwaad zijn op Beenhakker. Ik
hem altijd bewonderd vanwege zijn geweldige
soonlijkheid. Want wees eerlijk, 'he's a strong
son'. Ik heb altijd respect voor hem gehad."
Kornejev had daarom nooit gedacht dat de ccaSc
aan het eind van de rit nog zou opstappen,
dacht dat hij daarvoor te sterk was. Aan de anc
kant had het daar niets mee te maken. Met het
tal ging het hopeloos verkeerd. Alles wat vorig
goed ging, ging nu verschrikkelijk verkeerd. Als
vorig seizoen drie kansen kregen, schoten w
twee in. Daardoor werden we kampioen. Als wi
tien kansen krijgen, schieten we er amper ééi
Dat is het verhaal van dit seizoen." :ïjc
De kleine Rus zwijgt en droomt weg aan he J
feitje in de Brasserie van de Kuip. Op het tv-sch
ziet hij de beelden van Feyenoord-AZ. Kom
kijkt minutenlang ademloos toe en zegt dan:
heb mijzelf dit seizoen zelden op tv gezien. II
nu ook voor het eerst de goals terug. Mooi, hè
zou ik nog wel een heel seizoen willen spelen.
Feyenoord nodig heeft is een echte afmaker,
nolly schiet er bij Excelsior ontzettend veel- in
schien is hij klaar voor een terugkeer bij Fe
oord. Ja, hij is klein. Maar té klein? Romario en
chael Owen zijn net zo groot. Lengte zegt nik
ben ook een kleine speler, maar het heeft me
nooit dwars gezeten. Hoorde je zondag na A2Dy'
mand klagen dat ik te klein ben?"
op
kil.
Het duel in de play-offs om
het landskampioenschap
tussen Amsterdam en Den
Bosch liep volledig uit de
hand. Spelers liepen te
hoop tegen de scheidsrech
ter omdat hij een glaszui-
ver doelpunt van Amster
dam niet opmerkte, er
werd een bierflesje op het
veld gegooid en doelman
Ronald Jansen gooide uit
woede een stick het pu
bliek in waarmee hij een
bezoeker verwondde. Voet- j
baltaferelen op het kunst
gras?
De Oegstgeestse international Taeke Taeke-
ma:
„Je moet een onderscheid maken tussen wat er
in de hoofdklasse gaande is en daaronder. In de
hoofdklasse worden de belangen steeds groter.
We kennen de scheidsrechters - spreken ze ook
bij hun voornaam aan - dus als er al wordt ge
scholden, is dat in ieder geval niet kwetsend. Ik
wil niet goed praten wat er bij Amsterdam tegen
Den Bosch gebeurde, maar het is wel begrijpe
lijk. Ik heb een paar jongens van Amsterdam ge
sproken en die zijn door één fout van de scheids
rechter wel een heel jaar kwijt. Weg play-offs en
weg Europacup. Dat is toch dodelijk. Maar de
kant van voetbal zie ik het niet op gaan."
Leiderdorper Ger Roon heeft gevoetbald en
hockeyt bij Alecto:
Achttien jaar ben ik lid geweest van
Oranje Groen. Ik ben daar gestopt
omdat het me te hard werd. Inmid
dels speel ik twintig jaar bij Alecto en
ik zie het hockey inderdaad lang
zaam afglijden. Met je tegenstander
na afloop samen een biertje drinken,
dat gebeurt bij ons - de veteranen -
Hnog wel Bij jongere elftallen zitten
ze net als in een voetbalkantine al-
m leen nog met het eigen team om een
krat bier heen. Nog een voorbeeldje:
mals je tot voorkort maar naar een
scheidsrechter wéés, kreeg je al rood.
Dat Jansen is geschorst, vind ik te
recht, maar over al die spelers die
aan de scheidsrechter stonden te
trekken en te sjorren hoor je niets.
We moeten het niet overdrijven,
BB maar de fysieke en verba le hardheid
neemt ontegenzeglijk toe.
Q Boschenaar Paul Jansen (geen fa
milie van Ronald) is speler van het
Wassenaarse Kieviten 2:
Hockey is zeker niet meer zo elitair
als pakweg tien d vijftien jaar gele
den. Het is duidelijk volkser gewor
den, maar ik denk toch niet dat het
de kant van voetbal op gaat. Negen
van de tien hockeyers laat blijken dat ze een ze
kere opvoeding hebben genoten. Het voorval met
Ronald Jansen is een incident en zegt meer over
Jansen - overigens ook een Brabander - dan over
hockey. Een verschil tussen hockey in Brabant en
de Randstad is er nauwelijks. In Brabant gaat
het misschien iets gemoedelijker aan toe en in de
JÊêZÊM
J i
ital
ndc
ïsf
15
de
h
m
Randstad hockeyen meer studenten die hA
bralleriger maken. Als er al regionale versa
zijn, dan denk ik toch eerder aan Noord-H
land, bij Alkmaar en Beverwijk in de buuL
Daar gaat het er in de regel wat rauwer a
en ik heb er wedstrijden meegemaakt u
ik dacht: dit brengen we niet tot een goed
Theo Seykens, lid van de scheidsrechter!
missie:
„Ach, ik vind het nog steeds meevallen. JeJL
dochters nog altijd beter op hockey dan o/t
mesvoetbal doen. Natuurlijk hebben de vL
ringen in de maatschappij ook zijn weerstL
het hockey. Toch liggen de grenzen anders
bij voetbal. Schelden is nog altijd direct r
een scheidsrechter slecht fluit, dan hebbed
keyers zoiets van: 'Ga jij maar lekker doorL
spelen gewoon ons potje'. Dat is en blijft h
de van hockey.
Voorzitter Joep Brenninkmeijer van fi
dam in Hockey Magazine:
„Ik behoor niet tot die doemdenkers die e<jj
ningzijn dat het hier een aankomend str
reel probleem betreft, dat te maken zou lift
met toenemende professionalisering en g
men in het tophockey. Lessen? Laten d w
minste de discussie starten over de vele elu,
sche mogelijkheden die ontwikkeld kunni
den om belangrijke wedstrijden te begelevL
En zeker als deze in kunstlicht worden gei
NAC-directeur en voormalig hockeybonj
coach Roelant Oltmans: >n<
„Overal waar mensen in massa samenkoin
er wel een individu die iets doet wat niet
moeten. Het verschil tussen hockey- en i/oL
publiek is dat voetbalsupporters nog wel %s
onder invloed verkeren van verschillendeln
middelen. Ik kan me wel voorstellen datit\[{
dramatische fout van de scheidsrechter dLe
ties hoog opliepen. Over het algemeen beiife
mening dat ook bij hockey wat meer respéieï
moeten zijn voor tegenstander en schei dsn
De laatste vijf a zes jaar zie je ook bij hoclLt
steeds vaker dat bij een beslissing een paal i
Iers op de scheidsrechter afstormen. Meesfa j
onrechte. Als negen keer het brandalarm fje
rukt de tiende keer de brandweer niet meèj^j
Misschien dat dat bij Amsterdam - Den
aan de hand was.Le
[ai
TEKST LOMAN LEEFMANSH
