l
Werklozen doen
vrij willigers werk
n.
'Ik kan niet bij mijn ouders wonen, omdat ik te druk ben
Regio
te
'Veel klanten rijden Winkelhof voorbij'
Voorschoten komt bezwaarmakers tegemoet
NOW HOW
iERKOPEN AAN HET
Uiten land, heb je
AAR OOK EEN
KPORTVERGUNNING
OOR NODIG?
)AG 25 APRIL 2000
Ci
I Laan van Arenstein vernieuwd
geest De Laan van Arenstein, Laan van Alkemade (num-
46 tot en met 64) en de Poelgeesterweg in Oegstgeest krij-
>n nieuwe riolering. Om buurtbewoners te informeren
Ie duur en aard van de werkzaamheden houdt de gemeen-
gende week dinsdag een bijeenkomst in het gemeente-
Oegstgeestenaren met vragen over het nieuwe uiterlijk van
aten kunnen die daar vanaf 19.30 uur stellen.
tser rijdt door rood en botst
bed:
naar Op de kruising van de Lange Kerkdam met de Rijks-
eg in Wassenaar is zaterdagavond een fietser aangere-
len 19-jarige man reed met een vrouw achterop door rood
richting van de Lange Kerkdam. Ondanks hevig remmen
en 50-jarige automobilist de fiets niet meer ontwijken. De
rs zijn met nekklachten opgenomen in het ziekenhuis.
iitsers schrikt van steigerend paard
jaar Een 57-jarige fietser uit Wassenaar heeft gistermid-
nkele kneuzingen opgelopen toen hij van schrik van zijn
iel. De man reed met zijn vrouw op het fietspad op de Pa-
iaan in Wassenaar toen twee paarden met ruiters passeer-
n het voorbijgaan steigerde een van de paarden, waardoor
in van schrik zijn evenwicht verloor.
pluizen zoeken vrijwilligers
jeestVerpleeghuis Wijckerslooth en zorgcentrum Rus-
irgh in Oegstgeest zijn op zoek naar vrijwilligers voor enke-
n per week. De centra zoeken begeleiders voor de activi-
ochtenden (van 09.30 tot 12.00 uur) en middagen (van
tot 16.30 uur). Er wordt ook uitgekeken naar gastheren en
:s voor de dinsdag-, woensdag- of zondagmiddag van
tot 17.00 uur. Ook zijn er mensen nodig die koffie en thee
iken in de huiskamer en op de kamers. Meer informatie is
jgbaar bij mevrouw Hageman, coördinator vrijwilligers-
071-5171234.
i;émon-ruilbeurs in Ter Weer
vi jaar Kinderen die hun verzameling Pokémonkaarten
tr i uitbreiden kunnen zondag 7 mei terecht in Boerderij Ter
aan de Deijlerweg in Wassenaar, nabij het Adelbert colle-
ruilbeurs begint om 14.00 uur en duurt tot 16.30 uur. De
jng is gratis.
ndelen in De Horsten
n R(
choten De IVN houdt zondag 30 april een excursie in
oed De Horsten dat deels in Wassenaar, deels in Voor
in ligt. De wandeling begint om 14.00 uur bij de ingang
Papeweg in Voorschoten. Een toegangskaartje voor het
Ded kost 2,25 gulden.
Voorschoten wil extraatje bieden
Voorschoten wil mensen met een uitkering meer betrek
ken bij het vrijwilligerswerk. „Ze krijgen honderd gulden
per maand extra als ze dit werk doen. Wat mij betreft
mag dat bedrag hoger, maar ik weet niet of dat mogelijk
is. Dat moeten we nog uitzoeken. In elk geval wil ik het
inzetten van uitkeringsgerechtigden veel meer gaan sti
muleren", aldus wethouder Carabain van welzijn en so
ciale zaken.
FOTO HENK BOUWMAN
John Filippo: „Regionaal gezien zit de Winkelhof in de lift. En terecht."
Nieuwe voorzitter wil blikx'angers
leiderdorp eric went
DUIVENBERICHTEN
■en vlogen dit weekeinde
Henen over een afstand
km.
puwkras
eer 1, 8; P. Landesber-
I, 4, 5, 6, 10; P. de Mooy
aifderdorp
Koolmoes 1; M. Reijer-
van Oosten 3; Comb. J.
It 4; W. Tolboom en zn. 5;
eeiJ
li
D. van Seggelen 6, 7, 9; T.
Schoenmaker 8, 10.
P.V. Het Oosten
W. Kop 1, 2; P. Kop 3; N-. de
Groot zn. 4, 5, 6, 7, 8, 9; P.
Mooten 10.
P.V. De Vriendenclub
Ch. v.d. Voorn 1; Th. Habraken 2;
F. v.d. Nieuwendijk en zn. 3, 5,
6, 7, 8; P. Rotteveel 4; Rozier-
/Dongelmans 9; Comb. Diers-
man/Kramer 10.
Een hele hoge drempel midden
op de Engelendaal is de oplos
sing niet. Toch vindt John Filip
po (58), de nieuwe voorzitter
van de Stichting Winkelhof, dat
er snel iets moet gebeuren aan
de omgeving van het Leider-
dorpse koopcentrum: ,,De bui
tenkant heeft dringend blikvan
gers nodig. Want nu rijden veel
klanten de Winkelhof voorbij."
De Winkelhof is van binnen
klaar voor de consument uit de
regio. Met 3000 vierkante meter
extra vloeroppervlakte, een He-
ma en vijf nieuwe speciaalza
ken, kan het winkelcentrum de
slag om de consument met ver
trouwen tegemoet zien. Filippo,
eigenaar van een foto- en vi
deozaak, is de nieuwe bestuurs
voorzitter die het centrum het
beslissende duwtje moet geven.
Hij heeft er vertrouwen in dat
dat gaat lukken: „Laatst hadden
we een prijsvraag, waarvoor
mensen bonnen konden inleve
ren. Honderden waren er van
klanten uit de omgeving van
Leiderdorp. Dat betekent dat
we regionaal gezien in de lift
zitten. En terecht. Het is hier
schoon, veilig, het aanbod is
compleet en je kan ook nog
gratis parkeren. Waar kom je
dat tegenwoordig nog tegen?"
Van buiten moet er nog wel
wat veranderen, vindt hij.
Grootste punt van zorg is de
aanrijroute naar het winkelcen
trum. Filippo: „De bewegwijze
ring is in orde, maar vanaf de
Engelendaal blijft het centrum
te veel aan het zicht onttrokken.
Je moet erg goed opletten, an
ders rijd je er zo voorbij. Er
staat wel levensgroot 'Staten-
daalder' op het dak, maar men
sen zoeken de winkels."
Een pasklare oplossing heeft
de nieuwe voorzitter niet. „De
kant van de Engelendaal moet
meer uitstraling krijgen, dat is
duidelijk. Daarom laijgt de re
clamemast bij de ingang een
opknapbeurt. Maar daarmee
zijn we er nog niet. In het verle
den zijn er heel wat tekeningen
en plannetjes voor het vooraan
zicht gemaakt. Daar moeten we
in de toekomst maar eens ver
der over praten."
Veel hangt ook af van de in
vulling van de centrumplan
nen, en dan speciaal van de as
Winkelhof-Santhorst. De ge
meente wil daar een levendige
boulevard maken, met vier
woontorens als blikvanger. Fi
lippo: „Laat ze maar komen,
die plannen. Wij volgen ze op
de voet, kritisch maar ook con
structief. Want we hebben als
winkelcentrum iets te verdedi
gen."
Hoe de winkeliers die as het
liefst ingericht zien, is nog on
duidelijk. Filippo weet wel wat
hij niet wil: „Een lange winkel
straat erbij, dat lijkt me geen
haalbare kaart. Daar zitten wij
niet op te wachten. Maar als
winkelcentrum kunnen we wel
meeliften met de nieuwe uit
straling van dat gebied."
De nieuwe voorzitter denkt
niet dat hij in navolging van
zijn voorganger Piet van Leeu
wen zestien jaar aan het roer
van de winkeliersvereniging zal
blijven: „De Winkelhof groeit.
En dat betekent dat we ook als
bestuur meegroeien. Daarom
hebben we een bestuursmede-
werker in dienst genomen. Pro
fessionaliseren, heet dat. Dan
kunnen we de taken verdelen.
Want het moet wel leuk blijven:
we hebben allemaal ook nog
een zaak te runnen."
voorschoten
jan preenen
Carabain reageert daarmee op
noodkreten van onder meer de
Unie van Vrijwilligers (UW) en
de Stichting Ouderenbus Voor
schoten. Zij zitten erg verlegen
om vrijwilligers. „We moeten
nu al te vaak 'nee' verkopen
aan cliënten. Wanneer een der
de bus volledig gaat rijden,
neemt de vraag nog toe met
vijftien a twintig vrijwilligers",
zo liet de stichting onlangs de
gemeente weten.
Voorzitter R. Utermark van
de UW juicht het initiatief van
de wethouder toe: „Ik vind het
heel zinvol en positief. Deze
mensen zijn uitermate welkom.
We moeten kijken hoe we hen
kunnen inpassen."
Met zijn idee gaat Carabain
verder dan het plan van aanpak
dat in de kortgeleden versche
nen Ouderennota staat. Daarin
kondigt de gemeente onder
meer een vergoeding voor de
verzekeringspremie, een soepe
le benadering van de legeskos-
ten en vergunningen, het orga
niseren van bijeenkomsten
voor vrijwilligers, een vrijwilli-
gersprijs en uitbreiding van de
mogelijkheden van opleiding
en vorming aan. Carabain:
„Voor mensen die werkloos
zijn, is vrijwilligerswerk een pri
ma vorm van sociale active
ring."
Hij denkt daarbij vooral aan
langdurig werklozen. „Mensen
die nog maar net werkloos zijn,
komen over het algemeen weer
snel aan de slag. Langdurig
werklozen hebben vaak geen
uitzicht meer op werk. Ze moe
ten nog wel steeds solliciteren,
maar dat leidt meestal tot niets.
In die gevallen is het nuttiger
om hen cursussen te laten vol
gen en hen op te leiden voor
het werk als vrijwilliger."
Carabain hoopt zo snel mo
gelijk met een nota over vrijwil
ligerswerk te komen en de dis
cussie over het vrijwilligersbe-
leid te voeren.
voorschoten
De kans is groot dat de over
stort van het bergbezinkbassin
in de Voorschotense Nassau-
wijk niet aan de Nassaukade,
maar aan de Juliana van Stol
berglaan komt. Wethouder
Draijer laat die mogelijkheid
onderzoeken. Hij komt daar
mee tegemoet aan bezwaarma
kers, die bang zijn voor vervui
ling van het slootje bij hun hui
zen aan de Nassaukade.
Een van die bewoners is S.
Schaap. Hij is blij met de toe
zegging van de wethouder:
„Zo'n overstort hoort niet in de
bebouwde kom. Het Hoog
heemraadschap van Rijnland
geeft volgens mij trouwens ook
geen toestemming." Hij trekt
zijn bezwaar overigens nog niet
in en wacht tot de gemeente in
derdaad elders een overstort
aanlegt.
Veel bewoners van de Nas-
sauwijk zijn bang dat het aan
leggen van een tweede bergbe
zinkbassin (het eerste werd vijf
jaar geleden gemaakt in de
Dobbewijk) leidt tot stank, ver
vuiling en klachten over de ge
zondheid. De gemeente is juist
van mening dat een bergbe
zinkbassin al die probleem
voorkomt. Een bassin fungeert
als een soort buffer. Als na de
regen het peil in de rioleringen
zakt, worden rioolwater en slib
teruggepompt in de riolering en
vervolgens afgevoerd naar de
zuiveringsinstallatie aan de
Voorschoterweg. Op dit mo
ment wordt al het overtollige ri
oolwater geloosd op de sloten.
Vier mille voor Doe Een Wens
Leiderdorper Robin van Gessel heeft ruim vierduizend gulden
bij elkaar gelopen voor de Doe Een Wens Stichting. Dat bedrag
wordt binnenkort aan de stichting overhandigd. Van Gessel had
zich ten doel gesteld de 20-ste editie van de marathon van Rot
terdam in minder dan 3 uur en 30 minuten te lopen. Daarvoor
had hij een aantal sponsors gevonden. Door het parcours aan
merkelijk sneller af te leggen (3 uur, 18 minuten en 5 seconden),
wist hij zich van hun bijdragen te verzekeren.
Verstandelijk gehandicapten wonen met begeleiding 'zelfstandig' in Zoeterwoude
:pnde
wi:
rijk wil verstandelijk gehandicapten niet langer
zetten in centra met hoge hekken en intensieve
;eleiding. Ze moeten op zichzelf gaan wonen,
woon- en leefgemeenschappen worden zoveel
ogelijk afgebouwd. Zo ook Swetterhage in
rwoude, onderdeel van de stichting Gemiva SVG.
Het aantal bewoners op dit complex aan de
lankaartweg moet geleidelijk terug van ruim
iehonderd nu naar maximaal 200 in 2012. De
pen jaren is al een aantal mensen vertrokken. Zij
'zelfstandig'. Met begeleiding. Bijvoorbeeld in
e rijtjeshuizen in de Willem-Alexanderstraat in
rwoude-Rijndijk. Verslaggever Jan Preenen ging
een middag op bezoek.
'oude jan preenen
mbordjes op de deuren
groter dan normaal en
veel over één bewoner.
Ilem-Alexanderstraat 42
Nelly Faneyte, Danny
id en Michel Pronk. Er-
ip 44, Arnoud Scheffers,
van de Kooy, Maartje
in en de heer A. Laar-
Eengezinswonen hoeft
niet automatisch te be-
dat je in alle opzichten
and bent. Arnold wil dat
em op z'n tijd gewoon
;neer aanspreekt, ook al
niet de oudste. Dat is
met haar 27 jaar. Maar-
20-jarige de jongste,
hoe ze ook heten, op
iinsdagmiddag zijn ze
aanvankelijk alleen in naam
thuis. In tegenstelling tot bege
leidster Marjan Bal en Greet
van Gils, locatiehoofd van een
aantal woningen, waaronder
die in de Willem-Alexander-
straat. „Vroeger werd altijd ge
zegd dat uitsluitend de hoog-
niveaubewoners voor dit soort
woningen in aanmerking kwa
men. Dus mensen die wat meer
mogelijkheden in zich hadden.
Maar die grens wordt steeds
meer verlegd. In het verleden
werd alles centraal geregeld,
maar dat maakte mensen be
paald niet zelfstandig. Nu laten
we hen zoveel mogelijk doen.
Ook hier. We hebben te maken
met mensen die anderhalf jaar
geleden van Swetterhage zijn
gekomen, of uit andere wonin
gen, of van thuis. Ze kunnen
best het een en ander, maar ze
hebben wel hulp nodig. Som
migen kunnen niet lezen of
dingen onthouden. Maar je
moet niet kijken naar hun be
perkingen, maar naar hun mo
gelijkheden", legt Greet uit.
Om half vier komt Michel als
eerste terug van de dagbeste
ding. Twee dagen per week
werkt hij op de boerderij van
Swetterhage. „Ah, daar is Mi
chel, hoe was het vandaag?",
vraagt Marjan Bal belangstel
lend. Die vraag interesseert Mi
chel niet, zoals hij zich ook niet
wil verdiepen in de Vreemde'
bezoeker. „Ik hoef niet in de
krant en ik wil ook niet dat u in
mijn kamer komt. Het is een
troep daar." Tegen het vermel
den van zijn naam heeft hij
geen bezwaar. „Dat is goed
hoor meneer." Nou, dat moet
toch genoeg zijn, zie je hem
denken. „Ik ben bovén. Dag".
En weg is hij.
„Ze gaan meer hun eigen
gang", laat Greet ten overvloe
de weten. Het komt over als een
verontschuldiging voor het ge
drag van Michel. Haar opmer-
Idng slaat echter op het leven
van de bewoners in het alge
meen. „We controleren hen
niet elke minuut. Ze weten zelf
het beste wat ze moeten doen.
Vroeger moest je alles weten en
volgde je hen overal. Dat hoeft
echt niet. We laten hen veel
Bewoners van Willem-Alexanderstraat 42 en 44 bijeen. Van links i
Scheffers, Maartje Stijnman, de heer A. Laarman en Michel Pronk.
VOOR U IS DIE
VRAAG MISSCHIEN NIEUW.
VOOR ONS NIET.
i Wot u ook onderneemt, u kunt
j putten uit meer dan honderd jaar
i kennis van zaken.
I Bedrijfsinformatie, starten van een
I onderneming, internationale handel
i of bedrijfsoverdracht. Bij de kamer
van koophandel krijgt u een
to-the-point antwoord op uw zake
lijke vragen. Meer weten?
I Kom eens langs.
j Of beter nog: surf naar www.kyk.nl J
j of bel 071 - 525 05 00.
EERST EVEN LANGS JE
KAMER VAN KOOPHANDEL.
meer vrij. Ze hebben immers
I ook recht op hun privé?"
Hopelijk zijn andere bewo
ners minder in zichzelf gekeerd
dan Michel. Het is leuk om een
middag met hen op te trekken,
maar dan moeten ze wel meer
zeggen en niet volstaan met de
opmerking dat ze zich terug
trekken in hun kamer. De vraag
I aan Van Gils en Bal of het bege-
I leiden van verstandelijk gehan-
I dicapten zwaar is, valt ook al
slecht. Zeker bij Bal: „Niks
zwaar. Daar word ik altijd zo
kwaad om. Zwaar is het als je
als secretaresse tot je 65-ste van
I negen tot vijf moet werken. Je
I doet het werk waar je goed in
bent."
I Greet van Gils is het daar
I echter niet mee eens: „Het is
I wél zwaar. Je bent kookster,
I wasser, begeleider. Noem maar
I op. Ik doe het met veel plezier
I hoor, maar het is wel zwaar."
I De lucht klaart daardoor wat
I op. Zowel binnen als buiten,
I waar inmiddels een busje met
I Danny, Nelly en Arnoud arri-
I veert. Ook voor hen zit het werk
erop. Hun komst leidt tegen
vieren tot de rentree van een
heel andere Michel. Nieuwsgie
rig komt hij naar beneden. Plot
seling is hij wel spraakzaam.
„Vandaag moet ik koken en ta
feldekken. Kijk maar, hier hangt
een schema aan de muur. Met
foto's van iedereen. Morgen
moet ik afdrogen en donderdag
afwassen."
Uit eigen beweging vertelt hij
ook, dat hij om de veertien da
gen in de weekends naar huis
gaat. Naar zijn vader en moeder
in Den Haag. Hij ziet zelf ook
wel in dat hij niet constant bij
hen kan wonen. Nog los van
het feit dat hij al 21 is. „Ik ben
te druk. Mijn moeder is hartpa
tiënt. Zelf kan ik er wel goed te
gen. Ik heb pillen. En hier is het
fijn. Hier heb ik een eigen ka
mer met tv en video en kan ik
leuke dingen doen. En in de
weekends gaan we naar de
kroeg. Leuk. Elke week krijg ik
vijftien gulden zakgeld. Drie
vijfjes. Soms wat meer. Maar nu
ben ik uitgepraat. Praat u maar
met die anderen."
Met Nelly bijvoorbeeld. Zij
heeft vandaag in het dagcen
trum in Voorschoten gewerkt.
„Ik zit in een borduurgroep en
in het. theater. Rollenspelen. Ik
was een prinses. Moeilijk? Valt
wel mee. Ik word een beetje ge
holpen." Ze is moe. Ze vindt
het eigenlijk ook niet zo fijn in
de Willem-Alexanderstraat. „Ik
kan niet tegen de klokken van
de kerk. 't Is zo'n herrie in mijn
hoofd. Liever ben ik thuis. In
Leiden. Daar ga ik in de week
ends naar toe. Verder niet. Dat
is te druk voor m'n moeder."
Ook Danny wil 'soms steeds' bij
haar ouders wonen. In Dintel-
oord. Brabant. „Maar daar heb
ik geen vriendinnen. Hier wel."
Greet van Gils informeert om
tien over vier wie meewil om
boodschappen te doen. Arnoud
en de inmiddels ook gearriveer
de Maartje melden zich. Greet
heeft de boodschappenlijst met
alle ingrediënten die voor nasi
nodig zijn. „Arnoud, haal jij
even dubbele kipfilet", klinkt
het in de winkel aan de Nassau -
laan. Hij voert de opdracht met
grote zorg en toewijding uit. Ar
noud: „Ik wil kipfilet. Zo, dat
heb ik gezegd. Dat is alles." In
tussen weegt Maartje de prei.
Uien zijn niet nodig. Die zijn er
nog genoeg. Wel rijst, eieren en
satésaus. Als alles is ingeslagen,
stelt Greet tevreden vast dat ze
blij is met de assistentie van
Maartje en Arnoud: „Ik kom
hier niet zo vaak. Als locatie
hoofd heb ik meer een kantoor
baan." Arnoud hoort het en
haakt er gretig op in: „Geeft niet
hoor Greet, wij zijn er bij. Hoef
je niet zoveel te doen."
Terug in de Willem-Alexan
derstraat helpen Arnoud en
Maartje op nummer 44 ook met
het eten. „Ze kunnen hier wat
meer dan op 42. Ze pakken din
gen wat sneller op, doen zelf de
was in de machine. Niet dat ze
alleen kunnen zijn. Er moet al
tijd één begeleider aanwezig
zijn. Dag en nacht", heeft Mar
jan Bal al eerder uitgelegd. Met
name Arnoud lijkt te willen be
wijzen dat hij over meer kwali
teiten beschikt. Hij kan immers
ook chili con came maken.
Heeft hij geleerd op de kook
cursus. Bij het maken van de
nasi geeft hij groenten en krui
den aan en mag hij af en toe in
de pan roeren.
Soms duikt Michel van num
mer 42 op. Hij dolt wat met Ar
noud en Maartje en schreeuwt
zo nu en dan iets in de tuin, De
omwonenden van 38 en 46 ma
ken daar geen punt van. „Ach,
dat geeft niet. Die mensen zijn
altijd beleefd en nooit brutaal.
Goed, ze zetten de muziek wel
eens hard, maar dat komt over
al voor. Het zijn hele fijne men
sen. Ze hebben nog plezier in
het leven", zeggen de buren
desgevraagd.
En ze zijn attent en gastvrij.
Dat blijkt als ze gezamenlijk aan
tafel zitten. „Wilt u nog wat?
Neemt u maar hoor." Alleen de
heer A. Laarman valt na het
eten even uit zijn rol als hij
moet afwassen. „Jij bent aan de
beurt", zeggen anderen tegen
meneer Arnold. En ze wijzen op
het schema aan de muur. Me
neer Arnold Laarman ontsteekt
in woede alsof de nasi achteraf
gezien nóg heter is dan die is
opgediend: „Wie heeft aan het
schema gezeten? Nou? Ik was
niet af, ik ben niet aan de
beurt." Greet en Marjan wer
pen zich op als vredestichters:
„Dit is iets voor de bewoners
vergadering." Dat is een
groepsgesprek dat regelmatig
plaatsheeft. Daarin komen alle
problemen van de twee huizen
aan de orde. Voor 'grotere za
ken' is er de cliëntenraad. Daar
in zitten ook bewoners van an
dere huizen.
Om de afwas niet in het water
te laten vallen, werpt Yolande
zich maar op als afdroogster. Ze
moet eigenlijk met Danny en
Marjan naar de hobbyclub,
waar ze van alles maken. Van
appel- tot zuurkooltaarten en
van tafelkleden tot boekensteu-
nen. Maar goed, ze wil Greet
niet in de steek laten en dus
pakt ze maar een theedoek.
„Wel snel hoor. Ik heb maar
even."
Als ze om negen uur terug
komt, heeft Yolande nog een
overladen programma: „TV kij
ken en nog wat aanrommelen.
Wat schrijven en afspraken in
m'n agenda zetten. Tusssen
half tien en tien uur ga ik naar
bed. Een mooie tijd. 's Avonds
ben ik altijd moe. Hartstikke
moe."
Dat geldt ook voor Michel.
Toch zwaait hij als enige de
'meneer van de krant' uit. „Dó-
ééég. Tot ziens."
