«!po
port
Floor buffelt
niet meer
Randje BUITENSPEL
jlPAG 22 APRIL 2000
Ter Leede zwaait Katwijkse Valkenburger uit
Floris van Duyn (19 juli 1965) speelde dertien seizoenen in de
loofdmacht van Quick Boys. Hij werd twee keer afdelingskampioen, een
keer algeheel landskampioen en kreeg van de supportersvereniging vijf
r ceer de kroon van speler van het jaar. Vier jaar geleden stapte hij na een
conflict met trainer Henk Wisman over naar Ter Leede. Met de
assenheimse club vierde hij twee kampioenschappen en degradeerde hij
ia en keer uit de hoofdklasse. In het seizoen '97/'98 was Van Duyn de beste
amateurvoetballer uit deze regio. Vanmiddag speelt hij zijn laatste
edstrijd, uitgerekend tegen Quick Boys. Hem wacht een groots afscheid.
Vooraf: tien stellingen voor een van de markantste amateurvoetballers
die ooit op de velden in deze regio rondliep.
door GERTJAN VAN GEEN
Floor van Duyn neemt vanmiddag afscheid van Ter Leede, uitgerekend tegen Quick Boys. „Als de kans zich voordoet, lepel ik hem er toch in. Ik ken de zwakke hoek
van Tom van der Niet" foto kees van hoocdalem
|Elke trainer wil 'een type Floor van Duyn' in
n ploeg.
!'oetbal is een teamsport. Met alleen elf goede
tballers red je het niet. In de meeste elftallen
een buffelaar. De laatste tijd buffel ik wat min-
want de kracht neemt een beetje af, maar ik
het altijd van mijn werklust moeten hebben.
Aa techniek lopen er wel betere spelers rond.
f/ergelijk me maar met Paul Bosvelt bij Feyen-
1 of vroeger Jan Wouters. Die stralen wat uit
i Floor van Duyn straalt ook wat uit.
k heb altijd een goede relatie met mijn trainers
ïad. Ik ben jaren aanvoerder geweest van Quick
s en de opstelling en de speelwijze werden wel
it mij doorgenomen.
k ben een dienende speler en geen problemen-
!cer. Maar ik ben geen meeloper. Ik zeg echt
dingen als ik het ergens mee oneens ben.
e had gemakkelijk het profvoetbal kunnen
k heb de ambitie nooit gehad, dus weet ik niet
X het gered had. Het is natuurlijk wel zo dat je,
Ije meer traint, ook veel beter wordt. Dat geldt
ter voor mij. Ik heb nooit alle hoogste jeugdelf-
Jen doorlopen bij Quick Boys, maar kwam wel
Jijk uit de jeugd als basisspeler in het eerste. Pas
Jde senioren werd er echt functioneel getraind.
Ik heb in mijn tweede of derde jaar bij de senio-
I met Co Adriaanse rond de tafel gezeten. Die
Ibij FC Den Haag, dat toen nog in de eredivisie
lelde. Maar ik ging trouwen en we hadden net
p oud huis gekocht, dat we gingen opknappen,
n huis uit is het ook nooit gestimuleerd. Ik heb
4 principe meegekregen dat ik niet op zondag
Atbal. Mijn vader heeft het ook niet gedaan.
k heb het in ieder geval niet gemist en ben blij
het zo gegaan is. Ik weet ook niet of ik me wel
ttig had gevoeld in de profwereld. Het gaat er
y h wat harder aan toe.
let vertrek bij Quick Boys heeft je meer pijn
laan dan je wilt toegeven.
Jaar ben ik het mee eens. Ik heb het naar de
buitenwacht nooit zo laten merken, maar ik voel
de me in mijn eer aangetast. Mijn hele familie is
Quick Boys en niets dan Quick Boys, ook al is mijn
broer Piet trainer bij Katwijk en zit mijn broer
Kees bij KRV. Ik was dertig jaar en had twaalf jaar
lang alles meegemaakt. Ik was bijna nooit gebles
seerd en had alles gespeeld. We waren vijf keer
tweede geworden en twee keer kampioen. Ik ben
vijf keer speler van het jaar geweest bij Quick Boys
en heb de trofeeën en medailles nog liggen.
Henk Wisman vond dat ik te oud was en wilde
verjongen, maar wat wist hij er nou van. Hij zat er
net een jaar. Quick Boys heeft niets gedaan om
me te behouden. De spelers konden moeilijk be
grijpen dat ik te oud was. Ze probeerden me over
te halen, maar toen Arie Lagendijk me belde, heb
ik gelijk toegehapt. Bekijk het maar, ik ga', dacht
ik. Ik wilde het ongelijk van Wisman bewijzen.
Op zich is het overigens een goede levenserva
ring geweest. Ik heb toch wat geleerd van die te
genslag en ik heb nu vier mooie jaren bij Ter
Leede gehad.
4. Je speelt volgend jaar in Quick Boys 5 met je
oude voetbalmaten.
Dat klopt en daar kijk ik naar uit. Vroeger was er
een elftal met oudgedienden, maar dat is gestopt.
Het was een idee van Hans van der Plas om het
weer op te pakken. Het wordt een elftal met onder
anderen Jaap van Duyn, Fred Kanbier en Hans,
Mart, Leen en Teun van der Plas. Mijn broer Kees
twijfelt nog. Edwin Otte zou er ook bij komen
maar die gaat nog een jaar door bij SJC.
Ik weet niet of Quick Boys er echt blij mee is.
Jaap van Duyn stopt als elftalbegeleider van het
eerste èn Fred Kanbier en Leen van der Plas hou
den er mee op als jeugdtrainer.
Het wordt tijd voor ontspanning, al zal ik wel
om moeten schakelen. De laatste zeventien jaar
was het hele weekeinde afgestemd op 's zaterdags
voetballen. De wedstrijdspanning valt nu weg. We
gaan op donderdagavond trainen, maar dat zal
wel vaak partijtje worden. Het niveau, reserve eer
ste klasse, is trouwens best hoog.
De zaterdag blijft zo wel in het teken staan van
voetbal, 's Morgens ga ik naar mijn zoon Erik kij
ken. Die speelt bij Valken '68 in de F-jeugd. Daar
na zelf voetballen en dan 's middags nog een wed
strijdje van het eerste kijken. Dan ben ik nog de
hele dag weg, maar mijn vrouw wil me toch niet
thuis hebben.
5. Je bent blij dat je laatste voetbaljaar niet bij
Quick Boys was.
Daar ben ik inderdaad blij mee want het laatste
jaar blijft je toch het meeste bij. Het is niet leuk
wat er allemaal bij Quick Boys gebeurt. De situatie
is omgedraaid. Ter Leede was de gedoodverfde
degradatiekandidaat, maar wij hebben een perio-
detitel en een tijd lang bovenin meegedaan. Als je
kijkt naar de selectie van Quick Boys, is het onge
lofelijk dat het zo slecht gaat. Ik kan de oorzaken
niet noemen, want daarvoor moet ik er middenin
zitten, maar ik volg het wel. Ik ben altijd lid van de
supportersvereniging gebleven. Mijn vader gaal
om de week kijken. We komen op zondag altijd bij
elkaar en dan wordt het besproken. Ook op ver
jaardagen hoor ik dingen, dat ik denk: 'Hoe is het
mogelijk dat dat bij zo'n club gebeurt'.
Ze hebben na de twee kampioenschappen denk
ik te lang met het hoofd in de wolken gelopen. Er
is te weinig nagedacht over het vervolg. Spelers
komen en gaan en nu hangt het als los zand aan
elkaar. Quick Boys is dit jaar nooit een echt team
geweest.
6. Als je vanmiddag tegen Quick Boys het win
nende doelpunt op je schoen hebt, maak je hem
niet.
Ik speel voor Ter Leede dus ben ik het oneens
met deze stelling. Als de kans zich voordoet lepel
ik hem er toch in. Ik ken de zwakke hoek van Tom
van der Niet.
Natuurlijk zie ik liever dat FC Lisse of een lui-
zenploeg als ARC eruit gaat, maar tijdens de wed
strijd denk ik er niet aan, dat door een doelpunt
van mij Quick Boys eventueel kan degraderen. Ik
kan het ook niet maken tegenover mijn eigen jon
MOOIER dan GOUD
Mijn vriendin is een grote steun voor mij geweest,
ook toen het niet zo goed met mij ging. Vorig jaar
heb ik een moeilijke periode gehad vanwege een
ssure. Ik speelde niet, ik zat alleen maar op de tribune
TTgtfl icht dat het over was met het voetballen. Zij zei steeds:
wel goed, maak je niet druk. Bij haar kon ik altijd
rhaal kwijt, zij is een van de weinige mensen met wie
praten.
nu voor het vijfde jaar met elkaar om. Toen ik nog
mHÊ voetbalde kende ik haar al. Ik heb haar leren kennen
vriendin van haar. In een discotheek in Noordwijk zag
voor het eerst. Ik viel eigenlijk op haar uiterlijk, ik val
beetje op blond. Ze komt een beetje verlegen over bij
die ze niet kent, maar bij anderen is. het wel een spon-
tid. Ze is heel aardig en heel zorgzaam, dat heb ik wel
Zij let erop dat ik dingen niet vergeet. Ik ben heel erg
elijk, zij is erg stipt.
Sandra, ze komt ook uit Leiden en vandaag wordt zij
jaar. Ze is heel lief. Ik heb het hartstikke naar mijn zin
tr. Ze is mijn eerste liefde en mijn grootste
'eis de eerste met wie ik echt verkering
ze zal ook wel de laatste zijn denk ik.
Houssin (Hoessie) Bezzai verwierf dit seizoen een
splaats in Sparta 1Onlangs verlengde de rechtsback
i contract met de eredivisieclub met nog een jaar. De
Leidenaar kwam bij de Rotterdamse club terecht via
lenburg, Lugdunum en UVS. Houssin Bezzai werd 21
jaar geleden geboren in Leiden.
gens om expres te missen.
Maar ja, het besef zal pas achteraf komen en be
rouw komt altijd na de zonde. Als Katwijker zal
het me persoonlijk aangerekend worden wanneer
Quick Boys degradeert door een doelpunt van mij.
7. Er is sinds jouw debuut in Quick Boys 1 veel
ten slechte veranderd in het amateurvoetbal.
Het voetbal is er door de professionalisering en
sponsoring niet beter op geworden. De kwaliteit
van de wedstrijden wordt minder en de belang
stelling neemt af. Er treedt een soort verzadiging
op. Vroeger - moet je mij horen - speelde iedereen
aanvallender. En er was meer beleving.
In het begin kregen we een paar voetbalschoe
nen en dan mochten we nog onze handjes dicht
knijpen. Nu krijgen we puntengeld, maar hoe veel
de een krijgt en hoe veel de ander weet je niet.
Wat me opvalt, is dat je nu al leest wie volgend
jaar waar speelt.
Dat herenakkoord tussen de Bollenstreekclubs
moeten ze trouwens afschaffen. Je kan de spelers
beter bij elkaar weghalen dan dat je weer een do
zijn vreemden aantrekt. Dan blijft het nog een
beetje herkenbaar.
Het is een carrousel en als je de bedragen hoort,
dan vind ik dat een hoop geld. Maar ja, het is de
markt. Ons ging het niet om het geld. Dat kampi
oenschap met Quick Boys was fantastisch en niet
in geld uit de drukken.
8. Katwijk wordt dit jaar de terechte kampioen.
(Lange pauze). Het is de meest constante ploeg,
maar Rijnsburgse Boys is de best voetballende
ploeg. Op mentaliteit leggen ze het af tegen Kat
wijk. Wij waren thuis beter dan Katwijk, maar ver
loren wel. Uit kwamen we van 2-0 achter nog te
rug tot 2-2. Tegen Quick Boys hebben we het 't
moeilijkst gehad.
Katwijk heeft ook een brede selectie. Ze hebben
de blessure van Peter van Duyn goed kunnen op
vangen. Pieter Slootweg zit regelmatig op de bank,
terwijl ik hem een heel goede voetballer vind. En
als je ziet hoe Ronald Pronk zich heeft ontwikkeld
tot een volwaardige hoofdklassespeler, dan kan
deze stelling wel eens kloppen.
9. Het Nederlands amateurelftal is leuk voor de
geselecteerde spelers, maar verder stelt het niets
voor.
Het is niet zo dat de beste amateurs in het elftal
spelen, maar dat is ook lastig te bepalen. Je moet
een beetje geluk hebben en een kruiwagen. Hans
van der Zee, onze trainer destijds, had wel goede
contacten in Zeist.
Tussen 1985 en '89 heb ik twaalf interlands ge
speeld. Ik ben in China geweest, in Engeland en
op de Antillen. Daar kwamen we om het voetbal
te promoten, maar er zaten maar vijftig man op
de tribune. In China speelden we voor 40.000
man. Dan ben je weer even heel klein.
We zijn ook echt het land in geweest. Zaten we
in een klein baggervliegtuig op een binnenlandse
vlucht van tweeënhalf uur. Prachtig om mee te
maken en goed voor mijn ontwikkeling als mens
ook.
10. Het is leuk wonen in Valkenburg, maar er
gaat niets boven Katwijk.
Ik woon hier sinds mijn huwelijk, ruim tien jaar
dus. In Katwijk is het moeilijk om een betaalbare
en geschikte woning te vinden. Er zijn ook plek
ken in Katwijk waar ik niet wil wonen. Maar de
zee blijft trekken en de boulevard heeft iets
unieks. De rust die er vanaf straalt is apart.
Mijn vrouw is Valkenburgse. Dat wil zeggen, ze
is in Katwijk geboren, maar woont sinds haar der
de op Valkenburg. Het is een hechte, kleine ge
meenschap, maar niet zo strak als Katwijk. Daar
wordt meer op je gelet.
Er zijn hier geen winkels en er is hier geen toe
risme, maar we hebben sinds kort wel een pin-au-
tomaat. En Valkenburg heeft de oudste paarden
markt in Nederland. De school is dichtbij en de
kerk ook.
Nee, het is hier goed wonen. Ik wil niet zo snel
terug naar Katwijk. Maar Nieuw Zuid blijft het
mooiste veld van Nederland.
Of ik mijn PSV-gevoel op schrift
wilde stellen, in een verhaal
van vijfentwintighonderd woor
den. Ik was er stil van toen de
Utrechtse uitgever Jan Scheffers
mij belde met dit onmogelijke ver
zoek.
Vijf en tiui n tighonderd woorden,
dat is ruim drie keer deze column,
over een voetbalclub die mij vol
komen koud laat. Maar tegen Jan
Scheffers zeg je niet één, twee, drie
nee. Zeker niet sinds deze vriende
lijke verkoper van het geschreven
woord op zijn huid wordt gezeten
door de aan zelfoverschatting lij
dende oorwurm Jean-Paul van
Gastei
Dat zit zo. In het Rotterdamse
jubeljaar 1999 bracht Uitgeverij
Scheffers een verhalenbundel op
de markt getiteld 'Het Feyenoord-
-gevoel'. Op de omslag van dit
boekje torst aanvoerder Van Gastel
de kampioensschaal. Jan Scheffers,
onbekend met de verdorven zeden
in de wereld van het nieuwe voet
bal, had die foto gekocht van KN-
VB-voorlichter en amateur-foto
graaf Ger Stolk. Wist Scheffers veel
dat zo'n prentje niet zomaar in
een boek mag worden afgedrukt.
Opgehitst door zijn advocaat Eric
Vilé (inderdaad de oud-voorzitter
van het sectiebestuur betaald voet
bal) trachtte JP de naïeve uitgever
het vel over de oren te trekken:
vijftigduizend gulden en geen cent
minder eiste het geldwolfje voor
deze grove schending van zijn por
tretrecht.
Scheffers was bijna genoodzaakt
zijn winkel te sluiten. Maar in
plaats van zich kokhalzend van
het voetbal af te wenden waagde
de uitgever een tweede poging:
'Honderd jaar Ajax-gevoel'. Aan
beide bundels heb ik opgewekt een
bijdrage geleverd. Vooral vanwege
Scheffers én omdat ik het geen on
aangename bezigheid vind om ge
voelens over Feyenoord en Ajax
onder woorden te brengen.
Als ik er voor ga zitten, kan ik
het in mijn hoofd hevig laten gon
zen van Ajax. Feyenoord en van
Ajax-Feyenoord en Feyenoord-
Ajax. Mijnverhalen 'De Kromme'
en 'Real uit, een hoge graad van
Van PSV is mijn
hart nooit sneller
gaan kloppen
perfectie' voor de bundels van
Scheffers. schreven zich als het wa
re zelf.
Maar PSV is een heel ander ver
haal. Omdat mijn vader ooit een
paar jaar bij de autofabrieken van
Van Doorne werkte, ben ik in
Eindhoven ter wereld gekomen.
Maar toen het voetbal zich aan
mij openbaarde, waren we geluk
kig allang en breed deze kant op
verhuisd. Van PSV is mijn hart
nooit sneller gaan kloppen en van
de Europa Cup-reizen die ik als
verslaggever in het spoor van de
Philips Sport Vereniging maakte,
staat mij weinig opzienbarends
bij.
Eigenlijk alleen het gedonder in
Athene waar trainer Hans Wester
hof (de man die momenteel wan
hopig probeert om Ajax tot een
eindsprintje in de competitie te be
wegen) het presteerde om sterspe
ler Romario buiten het elftal te
houden. Dat gebeurde in oktober
1992, in de voorronde van de
Champions League tegen AEK.
PSV verloor met 1-0 waarna de be
ledigde virtuoos uit Rio in de re
turn zijn gram haalde: 3-0, drie
maal Romario. Maar om dat voet
nootje uit de vaderlandse voetbal
geschiedenis nu nog eens met vijf
entwintighonderd woorden te on
derstrepen, leek me wat overdre
ven.
Vandaar dat ik om bedenktijd
vroeg toen Jan Scheffers mij ver
zocht ook mee te werken aan een
boek over de gevoelens die de nieu
we kampioen van Nederland los
maakt. Uiteindelijk heb ik het ver
zoek doorgespeeld aan collega Rob
van der Zanden (net als ik oud-re
dacteur van het Leidsch Dagblad).
Want als er één sportverslaggever
in Nederland is die voor PSV in
vuur en vlam heeft gestaan, is hij
het wel. In zijn jongensjaren was
Van der Zanden een liartstochelijk
aanhanger van PSV. Hij kan daar
prachtig over verhalen. Uitgeverij
Scheffers heeft hem dan ook on
middellijk een contract opge
stuurd. Jan blij, Rob blij en ik op
gelucht.
De enige PSVer met wie ik ooit
iets memorabels heb meegemaakt,
was Guus Hiddink. Maar de grap
waarmee de latere bondscoacli en
ik een Turkse roddelkrant op het
verkeerde been zetten, dateert van
1990, enkele maanden nadat Hid
dink PSV had verlaten en bij Fe-
nerbahce in dienst was getreden.
Ik was een week in Istanbul voor
een reportage over de soap-opera
waarin Guus zich waande. Omdat
ik werd verrast door de koude
wind die in Instanbul plotseling
de kop opstak, leende Hiddink mij
een warme jas met het logo van
Fenerbahce. Toen ik daarmee in
het gezelschap van de trainer op
de club verscheen, vermoedden
Turkse verslaggevers in mij een
nieuwe aankoop van Fenerbahce.
Hiddink deelde via zijn tolk mee
dat zijn lange blonde gast een
kopsterke Deense libero was. Ik
speelde het spel mee en zag mijzelf
de volgende dag terug in een krant
die volgens Hiddink en zijn tolk
een twijfelachtige reputatie ge
noot. En onder mijn foto stond de
naam die ik de fotograaf op zijn
mouw had gespeld: Malle Fratsen.
JAAP VISSER
