Opnieuw 'erelijst' van boomkwekei
Melken is leuk, maar die koeienlucht haat
Ondergronds bouwen, ik ben me daar Japans pleidooi voor poldermo
Veel boeren in
Zuid-Holland hebben
oog voor de natuur
Schoof tevreden over m
z
ZATERDAG 22 APRIL 2000
Gevaarlijke medicijnen gestolen
bodegraven Door een diefstal in een winkel in Bodegraven zijn
gevaarlijke medicijnen in omloop gekomen. Een 67-jarige
vrouw uit Scheveningen raakte donderdagochtend in een win
kel aan het raadhuisplein niet alleen haar portemonnee, maar
ook een etui met hart- en zenuwtabletten kwijt. De tabletten
zijn vooral gevaarlijk voor kinderen. De politie roept de vinder
van de medicijnen in te leveren.
Toneel over heksen voor kinderen
hazerswoude-runduk De toneelgroep Michael speelt op woens
dagmiddag 17 mei het kinderstuk Viezeriken van Wim Burkuuk
in Het Anker in Hazerswoude-Rijndijk. Dit stuk is geschikt voor
kinderen van vijf tot tien jaar. Het stuk duurt ongeveer een uur.
De toegang bedraagt 3,50 gulden. Na afloop is er voor de kinde
ren een heksendrankje en een heksensnoepje.
Eerste paal Van Lent
kaag Bij scheepswerf van Lent op Kaag gaat donderdag de
eerste paal van de nieuwe loods de grond in. Om 15.45 uur
klimt burgemeester Meerburg van Alkemade daarvoor in de
heimachine. Na afloop is er een borrel voor personeel en geno
digden. Op de plek waar de vierde loods moet komen, wordt
sinds eind vorig jaar gewerkt. Inmiddels staat de damwand in
de grond en is het profiel te zien. In de loods komt een dok
waarop schepen van minstens zestig meter lang kunnen wor
den gebouwd. Als alles volgens plan verloopt, is de loods in
april 2001 klaar.
Platform Sierteeltregio Boskoop negeert kritiek gemeente Rijnwoude
Het Platform Sierteeltregio Boskoop publiceert volgende
week opnieuw een lijst met namen van boomkwekers
die willen meebetalen aan de infrastructuur rond Bos
koop. Hierop komen 424 namen. Het platform negeert
daarmee de kritiek van de gemeenteraad van Rijnwoude
op deze publicatie.
gemeente Rijnwoude zich druk
om maakt", reageert platform-
voorzitter J. Booij. „Dit is im
mers een actie van het bedrijfs
leven."
De lijst die volgende week in
het huis-aan-huisblad ver-
boskoop/runwoude
marieta kroft
De raad vindt dat de kwekers
die niet bereid zijn mee te beta
len zo onder druk worden ge
zet. „Ik snap niet goed waar de
schijnt, is de tweede. De eerste
verscheen anderhalve maand
geleden. Toen prijkten nog 300
namen op de zogenoemde ere
lijst. De derde en laatste moet
de definitieve lijst worden.
Wanneer die er komt, is nog
onzeker. „In elk geval voor de
zomer", zegt Booij stellig.
Aanvankelijk was het de be
doeling dat eind maart bekend
moest zijn of ten minste 75 pro
cent van de kwekers bereid is
mee te betalen aan de wegen,
zoals is vereist. Het platform
heeft echter nog niet alle
boomkwekers in Boskoop, Rijn
woude, Waddinxveen en Reeu-
wijk kunnen opzoeken, omdat
er geen complete lijst van alle
bedrijven bestaat. „Sommigen
staan onder een fantasienaam
of een familienaam en anderen
op een postbusnummer", zo
verklaart Booij de vertraging.
„Het is moeilijk om iedereen te
vinden. Bovendien is het mo
menteel druk in de boomkwe
kerij. Wij kunnen de vijftig
boomkwekers die hun collega's
opzoeken om te vragen of ze
willen meebetalen niet dwingen
om er vaart achter te zetten."
De platformvoorzitter vindt
het niet erg dat de uitslag een
paar maanden later komt. „Het
was onze ambitie om snel dui
delijkheid te verkrijgen. We le
veren liever goed goed werk af
dan rommelwerk."
Voor een goede ontsluiting
van het Boskoopse wegennet is
het belangrijk dat minimaal 75
procent van de boomkwekers
zich bereid toont om in de
beurs te tasten. Alleei
het Productschap voor
bouw bij iedereen een
fing innen. Deze hefi
in vijftien jaar tijd tier
gulden opleveren. Alk
kwekers hun deel be
de overheden bereid
rende twintig miljoei
op tafel te leggen.
Booij wil niet voorui
de einduitslag. „Laat
gen, als we geen heil
deze actie, zouden we
zijn gestopt."
marieta kroft
Ruim 84 procent van de boeren
in Zuid-Holland-Oost houden
in hun bedrijfsvoering rekening
met de natuur en het landschap
zonder dat
teria. Wij vroegen ze bijvoor
beeld hoe vaak ze sloten uit
baggeren. Als ze dat minder
dan één keer per jaar doen, tel
len ze op dat onderdeel niet
mee."
Raedts heeft er vertrouwen in
dat de 260
daar een ver
goeding te
genover
staat. Dat
blijkt uit een
enquête die
eind 1999 is
uitgevoerd in
opdracht van
de provincie
Zuid-Hol
land: De pro
vincie is blij met het resultaat,
maar streeft met de WLTO, de
Zuid-Hollandse milieufedera
tie, en Landschapsbeheer Zuid-
Holland naar een percentage
van 90 procent over vijf jaar.
Rekening houden met de na
tuur en het landschap kan door
sloten regelmatig uit te bagge
ren, stukjes grond braak te la
ten liggen om de vlinderpopu
latie te laten toenemen en door
aandacht te schenken aan erf-
beplanting, weidevogels en
slootkanten. Voor de bescher
ming van weidevogels en sloot
kanten krijgen de boeren sinds
enkele jaren een vergoeding.
Als deze ook bij de onderzoeks
resultaten worden opgeteld,
stijgt het percentage natuur-
minnende boeren van 84 naar
94 procent.
Volgens P. Raedts van de WL
TO willen de cijfers niet zeggen
dat de resterende zes procent
onverschillig staat tegenover de
natuur. „Waarschijnlijk vol
doen ze dan net njet aan de cri-
'We houden
het zonder
vergoeding
niet vol'
boeren die de
enquête in
vulden, eer
lijke ant
woorden ga
ven. „De vra
genlijst werd
niet anoniem
ingevuld. Bo
vendien zijn
veel boeren
aangesloten
bij een plaatselijke natuurver-
eniging die toeziet op de be
scherming van slootkanten en
weidevogels. De sociale contro
le binnen zo'n vereniging is
groot."
Voorzitter K. van der Heden
van de natuurvereniging Vana-
de (Alkemade en Jacobswoude)
denkt dat boeren nog meer aan
natuur- en landschapsbeheer
gaan doen, als daar een vergoe
ding tegenover staat. „Ik denk
dat als er een vergoeding komt
voor bijvoorbeeld het onder
houd van de sloten, de natuur
ontwikkeling verder toeneemt.
Zonder vergoeding houden we
het niet vol om er extra tijd in te
steken."
Raedts meent echter dat boe
ren er ook zonder geldelijke be
loning belang bij hebben dat ze
extra inspanningen plegen om
de natuur op hun bedrijf te be
vorderen. „Als boeren niet vrij
willig maatregelen nemen,
dwingt de overheid die met
strenge regels af."
Japanner Yamazoe een week te gast op boerderij in Oud Ade
oud ade casper wichers
Gehuld in een blauwe overal
schept een kleine Japanner
hooi op zijn vork om de koeien
te voeren. Het niet alledaagse
tafereeltje was de afgelopen
week te aanschouwen op de
boerderij van de familie Van
der Heden in Oud Ade. „Hij
vindt het leuk om af en toe een
handje te helpen", zegt Anna-
belle van der Heden lachend.
Haar vier kinderen staan erbij
alsof het de gewoonste zaak van
de wereld is. Atsushi, want zo
luidt zijn roepnaam, is na een
week al een volwaardig lid van
het gezin. „Hij is ons vijfde
kind", grapt de vrouw des hui
zes.
Zijn volledige naam is Atsushi
Yamazoe. Hij is 26 jaar en
woont in Tokyo. Met negen pas
afgestudeerde Japanners is hij
uitverkoren om in het kader
van een uitwisselingsprogram
ma zeven maanden stage te lo
pen bij een bedrijf of instelling
in Nederland. De Canon Foun
dation in Europa organiseert
deze uitwisseling en is tegen
hanger van het Japan Prijswin
naars Programma van het Ne
derlandse ministerie, waarbij
jonge Nederlanders naar Japan
worden gezonden. Voordat het
begin van hun stage verblijven
de Japanners bij een gastgezin.
Zo kunnen zij alvast kennis ma
ken met de Nederlandse taal en
cultuur.
Zijn geboorteplaats Tsu ligt in
de provincie Mie. Het is een
landelijk gebied met bergen. Hij
bezocht er de lagere en middel
bare school. Daarna verliet hij
zeven jaar geleden zijn ouder
lijk huis om te studeren aan de
universiteit van Tokyo. Inmid
dels is hij afgestudeerd micro
bioloog, gespecialiseerd in het
milieu. In het kader van zijn
promotieonderzoek gaat hij aan
de Vrije Universiteit in Amster
dam onderzoeken hoe vervuil
de grond door middel van bio
logische methodes kan worden
Werkstra
mishande
van echtge
DEN HAAG/ALPHEN AAN
PERSBUREAU CERBERUS
ed
Atsushi Yamazoe draait in Oud Ade volop mee In een Hollands boerenbedrijf.
schoongemaakt. Iedere dag
gaat hij naar school. Hij volgt
een spoedcursus Nederlands,
maar het meest leert hij van de
kinderen. „Jij bent gek", roept
hij naar ze, maar als ze dan het
zelfde terugroepen is hij ver
baasd.
Van Nederland wist hij eigen
lijk niets. Behalve dan dat er
veel tulpen groeien, dat het plat
is en klein. Het meest is hij on
der de indruk van 'die reusach
tig grote Nederlanders'. Verder
probeert hij mee te doen met
het gezin. Dat heeft te maken
met het grote respect dat hij
heeft voor de familie Van der
Heden. „Ze werken ontzettend
hard, voor relatief weinig geld",
zegt Yamazoe. Hij eet kaas, al
hoewel hij het vies vindt. „Het
is typisch Nederlands, daarom
doe ik het." Ook heeft hij al
koeien gemolken. Dat vond hij
bijzonder. „Maar die koeien-
lucht haat ik."
Soms kun je hem rondom de
boerderij in de bodem zien gra
ven. Dat heeft te maken met
zijn fascinatie voor grond.
„Hier In Nederland is een grote
diversiteit aan grondsoorten.
Zand, klei, ga zo maar door. En
overal lijkt er wel gras te zijn. In
Japan bepalen de vele vulkanen
en rijstvelden het landschap."
Er is nog een ander belangrijk
verschil met zijn geboorteland.
Hij benadrukt verschillende
malen dat Nederland op het ge
bied van milieuvriendelijke sa
nering van vervuilde grond een
stuk verder is dan Japan. „Ja
panners hebben oogkleppen
op. Zodra zij een stuk verontrei
nigde grond aantreffen, ont
staat er grote commotie, maar
er gebeurt niets. Wat niet weet,
wat niet deert." Maar Yamazoe
wijst ook op de grote invloed
van machtige bedrijven. „Zij
zijn er verantwoordelijk voor
dat er nog steeds geen goede
foto dici6hogzwoning
wetgeving is op dif gebied". Hij
hoojjt nóg twee jaar aan de ze
ven maanden in Nederland toe
te voegen. De hier opgedane
kennis probeert hij vervolgens
over te dragen op zijn Japanse
Gisterochtend heeft de fami
lie Van der Heden afscheid ge
nomen van Yamazoe. „Maar
niet voorgoed", zegt 'gastouder'
Kurt van der Heden. „In Oud
Ade zijn we gelukkig nog niet
van Atsushi af. Amsterdam is
niet ver. Hij heeft al aangekon
digd dat wij hem binnenkort
weer op onze stoep kunnen
verwachten."
Een 36-jarige Alphen
een werkstraf van h(
voor mishandeling
vrouw. Als stok achte ko
koppelde politierech i.i
ker Koster in Den Haa n-,
gisteren een voorw ;sc
celstraf van twee maa
gen de Alphenaar,
vrouw de afgelopen
beurs had geslagen, h
van justitie Kramer v
den cel geëist.
„Ik heb mijn agres
verkeerde a"
probeerde de Alphen
ren uit te le
zijn vrouw had geslam?
maal raakte ze daarb
wusteloos. Hij weet
sie aan frustratie ove jn
slaag dat hij en zijn vi
den gehad. „De dadei tar
steeds niet gepakt."
Volgens de reclassei
er echter meer achter
van de Alphenaar. He tsi
ligt in scheiding,
phenaar zou zijn e lar
dolgraag weer terug
vertelde hij ook gist
danks een rechterli th
heeft hij nog steeds c(
zijn vrouw, die erns
geweest. De reclasse [ar
van een 'symbiotiscl
Volgens de reclasseri ite
vrouw eigenlijk van
genoot af, maar kangs
niet goed op afstani
Wel is de scheiding z
rond.
De rechter tilde zw|en
mishandeling
stiefzoontje, een kin
vrouw van de verdacl
phenaar had het j( o
hem als zijn echte
schouwde, hard op
benen gemept. De n
de indruk dat de Alpl
recht berouw toon
waarschuwde hij de
leg expres een lang^
waardelijke celstraf
achter de deur."
Vertrokken voorzitter Stoop kan VOA-werk moeilijk loslaten
Handelsdelegatie prijst Groene Hart aan in Osaka
alphen aan den run
saskia buitelaar
Het achtervolgt hem zijn hele
leven al: hij vindt veel te veel
dingen leuk. Jan Stoop (51) is
nu bijna een week voorzitter-af
van de Alphense ondernemers
club VOA. Maar nog steeds
praat hij over niets anders.
Zijn frustatie over de slechte
bereikbaarheid van Alphen, zijn
ideeën over bedrijvigheid in het
Groene Hart, hij kan het niet
loslaten. Niet verwonderlijk,
vindt hij. Want de drift om zijn
blik te verruimen zat hem al in
het bloed voordat hij begon aan
acht jaar bestuurswerk voor de
Vereniging van Ondernemin
gen in Alphen aan den Rijn.
Het is dezelfde drift waarmee
hij zich nu stort op zijn werk als
directeur van Duijvelaar Pom
pen. „Daar zijn ook zat nieuwe
dingen om aan te pakken."
Dingen die Stoop heeft moeten
laten versloffen vanwege de
VOA. „Het voorzitterschap
kostte me een dag per week.
Maar het voelt alsof ik het afge
lopen jaar structureel twee da
gen tekort kwam."
In mei gunt hij zichzelf een
weekje rust. Dan huurt hij met
vrienden een zeilboot om de
Wadden te verkennen. Nog zo
iets waar hij niet aan toe is ge
komen: zeilen, zijn passie. Weg
dromend bij een foto van een
enorme schoener in zijn kan
toor zegt hij: „Hoe zou dat voe
len, een schip met zulke grote
zeilen, het lijkt me fascinerend
om daar aan het roer te staan."
Toen hij zijn eigen zeilboot
vorig jaar verkocht, nam hij
zich stellig voor snel een andere
te kopen. „Maar ik weet niet
wat ik wil, nu ik er zo veel heb
gehad. Oude, nieuwe, kleine,
grote boten."
„Dat is een structureel pro
bleem van mij, ik vind te veel
dingen leuk. Ik houd van zeilen,
maar heb ook een mooi oud
huis in Aarlanderveen met een
tuin waar ik graag in werk. Ik
heb een racefiets, ik tennis en
zou ook zó mijn rugzak pakken
om te gaan wandelen. Dat ach
tervolgt me al mijn hele leven.
Het risico bestaat dat ik daar
door alles oppervlakkig doe, te
weinig toekom aan verdie
ping."
Hij hapte daarom gretig toe
toen de VOA hem acht jaar ge
leden in het bestuur vroeg. „Er
ging een wereld voor me open.
Als ondernemer ben je alleen
bezig met je eigen toko. In zo'n
vereniging zie je dat er veel
meer is. Je ontmoet de gemeen
te, de provincie, de Kamer van
Koophandel, allemaal met hun
eigen cultuur."
Om de discussie met deze
overlegparners aan te gaan, ver
diepte Stoop zich in de matene.
Ieder berichtje dat hij tegen
kwam over het Groene Hart
(„en ik lees drie kranten per
dag") pluisde hij tot op de
komma uit. „Want het euvel
van belangengroepen is dat ze
in discussie gaan met organisa
ties die veertig uur per week be
zig zijn met die onderwerpen.
Als zij dan doorvragen en je
weet de harde feiten niet, word
je afgemaakt. Eigenlijk is dat
niet eerlijk."
Daar staat tegenover dat zo'n
belangengroep ook ongezouten
kritiek kan leveren, geeft Stoop
toe. „In tegenstelling tot een
gemeentebestuurder. Die leeft
in een sfeer van consensus en
kan geen grote mond opzet
ten."
Toch weet Stoop dat die on
genuanceerde uitspraken uit
eindelijk worden bijgeschaafd
grenzen vacuüm worden ge
trokken en er minder ruimte
komt voor bedrijven. Dan kun
nen we beter zorgen dat we
constructief meedenken en er
de beste resultaten uitslepen."
Zo ijverde hij als voorzitter
volop voor rijkweg 11. Het
droeg ertoe bij dat de pylonen
op de weg tussen Alphen en
Zoeterwoude snel waren ver
dwenen en dat het gedeelte
naar Bodegraven vóór 2003
wordt aangelegd. Voor zijn op
volger, Wim van der Ziel, ziet
hij maar liefst drie 'topics'
klaarliggen: een snelle komst
van de Rijn Gouwe Lijn, ver
dubbeling van de rijstroken op
de N207 en de Groene-Hartdis-
cussie.
Honderduit praat hij erover.
Wild gebarend naar de Mars
diepflats van twaalf verdiepin
gen waar zijn kantoor op uit
kijkt. Want waarom mogen
daar wél gebouwen van tiental
len meters hoog staan, terwijl
bedrijven niet de hoogte in mo
gen vanwege horizonvervuiling,
vraagt Stoop zich af.
„Ondergronds bouwen is het
motto. Ik ben daar gek, dat kost
twee keer zoveel. Dan kan ik
mijn bedrijf beter naar Polen
verplaatsen. Op die manier ver
schraalt de economische diver-
sifeit in dit gebied. En wie heeft
er nou last van een extra verdie
ping op mijn bedrijf. Als we
daarmee voorkomen dat bedrij
ven de polder in moeten."
Hij moet zich inhouden, weet
Stoop, om zich er niet mee te
blijven bemoeien. Als hij wil
kan hij zó in de discussie stap
pen die de Kamer van Koop-
Jan Stoop: „Ik vind veel te veel dingen leuk." foto dickhogewoning handel hierover voert. Maar hij
gaat het overdragen aan zijn
en ook de VOA naar overeen- Groene Hartbeleid komt er hoe opvolger, hoe na het hem ook
stemming zoekt. „Dat moet ook dan ook. Wij kunnen niet te- aan zijn hart ligt. „Ik moet het
wel, want zo iets als een streng genhouden dat de gemeente- een keer loslaten."
AD VAN KAAM en WIM WEGMAN
Je opponent op zijn terrein met
zijn eigen wapens bestrijden.
Het was een slimme zet van de
Kamer van Koophandel en de
gemeenten Leiden en Alphen
aan den Rijn om Kazuo Okubo
in de delegatie op te nemen die
in Osaka gisteren op de Fair-
wind-exhibitie de belangen van
de regio Rijnland behartigde.
Het poldermodel in Japan laten
verkopen door een Japanner: je
moet er maar opkomen.
De directeur van Sakura, een
bedrijf in medische instrumen
ten dat sinds vijf jaar is geves
tigd in Zoeterwoude, kweet zich
voortreffelijk van zijn taak. Voor
een gehoor van zo'n zestig on
dernemers uit de miljoenenstad
Osaka prees hij het wonen en
werken in het Groene Hart aan,
alsof dat zo ongeveer gelijk
stond met zakendoen vanuit
het paradijs. Omdat dat in de
eigen taal gebeurde en omdat
Okubo als geen ander de ge
woonten en handelwijze van
zijn landgenoten kent, kwam
zijn gepassioneerde voordracht
over het Hollandse onderne
mersklimaat in het sjieke Hyatt
Regency hotel geloofwaardig
over. Een betere handelsattaché
kon Rijnland zich niet wensen.
Op zijn best was Okubo toen
hij zijn gehoor informeerde
over de huurprijzen per vier
kante meter van bedrijfsterrei
nen in de regio Leiden: 9000
yen. „Dat is een bedrag per
jaar, hoor. Niet per maand, zo
als hier." Hij herhaalde dat voor
de zekerheid nog een keer,
want geloven konden zijn colle
ga-ondernemers het in eerste
instantie niet. Peperduur als de
(grond)prijzen in Japan nu een
maal zijn.
De presentatie van Rijnland
paste in het kader van de vie
ring van 400 jaar betrekkingen
tussen beide landen en was in
gebed tussen een toespraak van
minister vein economische za
ken, Jorritsma en een receptie
aan boord van het marineschip
Amsterdam. Met de fregatten
De Ruyter en Witte de With lag
het bevoorradingsschip afge
meerd in de haven van Osaka,
schuin tegenover de imposante
gebouwen van het Asian Trade
Center en het World Trade
Center. Het is het kloppend
hart van de Japanse economie.
De delegatie van Rijnland
staat onder leiding van de Al
phense burgemeester Nico
Schoof die vergezeld ging van
André Berkhout en Jacques
Blommers, respectievelijk di
recteur en voorzitter van de Ka
mer van Koophandel. Beide
voerden het woord en benutten
de gelegenheid om de regio bij
dg Japanners aan te prijzen als
npl
de ideale vestigingsplOS
hun bedrijf. „Hollainn
wel eens de poort
genoemd. Welnu, E ils
op zijn beurt de pooi
land. Wie handel wil
bij ons aan het
sprak Blommers met
In hoeverre zijn
naast de inspanning
Leids/Alphense dele itzi
vruchten afwerpen,
afwachten. „Dit is if
lange adem", benadi de
hout. „Japanners reide
eenmaal niet primaiiop
hebben, dacht ik, aai s o
waarden voldaan. De chi
dernemers uitgenodi erk
schillende presentat
taan in het Japans 1
len en ik meen toe
goed doorwrocht vf
teld."
En, oh ja. Ze had
Okubo meegenomei
nog de slimste zet vai
OSAKA WIM WEGMAN
Burgemeester Nico Schoof
van Alphen aan den Rijn is
bijzonder tevreden over het
verloop van de missie in Ja
pan. Schoof, die hoofd is van
de economische delegatie uit
Rijnland, denkt dat Leiden, Al
phen en de Kamer van Koop
handel zeker de interesse van
Japanse ondernemers hebben
gewekt. „Wat dat direct ople
vert is nooit goed te zeggen.
Zoals zo "vaak is benadrulrt: in
Japan is zakendoen een kwes
tie van lange adem."
De opkomst tijdens de pre
sentatie van Rijnland noemt
hij 'uitstekend'. „D
bedrijven die we he
genodigd, zijn ook g
De samenwerkende
ten en de Kamer v
handel hebben ziel
hele variëteit aan
mingen gericht. „Lei
bij dergelijke pr
vooral op biosciei
ven. Alphën zoekt h<
andere categoriën.
goed, want zo vul je
aan. De samenwerka
Leiden, Alphen en
van Koophandel is
bevallen. „Wat mij bi
heden we dit in de
zeker."
llil
