Bij Oegstgeest staat het kapitaal naast het veld U |T
Sport
SLOOS
sport
ANDAG 17 APRIL 2000
n dei de weg naar sportpark De Voscuyl lachten Afgelopen
=htiü erdagochtend de rode en gele ballonnen de bezoeker
17SI :en vroe8 stadium toe. Het was duidelijk dat de avond
'eoniirvoor k*er een leestje was gevierd. De kleuren van het
Kati ;eblazen rubber verraadden al snel de plaats van han-
Kaïi jng: het clubgebouw van de voetbalvereniging Oegst-
okt st. De plek waar het zich afspeelde was tevens het
lerwerp van het feestgedruis, want de zeventigjarige
bhad deze vrijdagavond uitgekozen om de deuren
tand ihet nieuwe onderkomen officieel te openen. Daar
1 mi irde versiering inmiddels langzaam leegloopt en be
tte krimpen, geldt het tegenovergestelde voor de ver-
cTva ging hie het ophing: voldoende adem om het nog ja-
in dezelfde vorm vol te houden en vooralsnog immer
eiende.
BE CLUB WAM
CLUBvan deUVEEK
vv Oegstgeest
et oude clubgebouw stond
er al zo'n 35 jaar, was ver
en eigenlijk gewoon hele-
1 op", vertelt1
zitter Henny Cornet
we bestuurskamer, met
icht op het hoofdveld. ,,Het
eigenlijk ook te klein w
1 jitlen. Zeven jaar geleden
jen we daarom besloten
ve daar niks meer aan zou-
'erbouwen, we wilden een
pleet nieuw clubgebouw,
r middel van acties, spon-
ijdragen en het sparen van
konden we uiteindelijk een
lodern en ruim mogelijk
w onderkomen neerzet-
Cornet prijst de vele vrij-
gers die nauw bij de tot-
dkoming van het geheel
okken waren: „Dik over de
igman hebben meeghol-
aan dit gebouw. Plafonds
;r'cen' heuren inhangen,
J01
et
enb
Naam: w Oegstgeest
onilrichtingsdatum: 29 juni
1929
vion denaantal: 530, van wie
240 jeugdleden
ntributie: 260 gulden (se-
s (jf iren), 195 gulden (junio-
en studenten) en 135
Aaiden (pupillen). F-leden
0en gratis
tege lenaanmelding: 071-
m2 il74248 (Joke Buurman)
a togtepunt: Het kampioen-
lap in de vierde klasse, in
1993
ïptepunt: De degradatie
irde afdeling, zo'n twintig
jaar geleden
ben natuurlijk geen vakman.
Deze mensen zijn dat wel."
Wie wat over de historie van de
w Oegstgeest wil weten, komt
automatisch terecht bij me
vrouw Wormgoor, voormalig
penningmeester en nog altijd
betrokken bij de vereniging.
„De club is in 1929 onder de
naam SVO, Sport Vereniging
Oegstgeest, opgericht door een
paar jongens van de jongelin
genvereniging Paulus", vertelt
ze. „Het begin was niet best: de
eerste wedstrijd tegen studen
ten op het terrein van de zen
dingsschool werd verloren met
11-0." In 1933 werd de jonge
club gedwongen haar naam te
veranderen omdat er al een ver
eniging was die de afkorting
SVO gebruikte. De oplossing
was simpel: de 'V' werd vervan
gen door de 'C', van 'Club'.
Zoals bij vele sportverenigin
gen, lagen ook bij de Oegstgees-
ter club gedurende een aantal
jaar onder de Duitse bezetting
de wedstrijden stil. „In 1948
werd de vereniging heropge
richt", vertelt mevrouw
Wormgoor. „Toen werd gelijk
besloten de naam te verande
ren in w Oegstgeest, en in het
vervolg niet langen-in blauw
met zwart, maar in het geel en
rood te spelen. Net als de kleu
ren in het gemeentewapen."
Het huidige sportterrein aan de
Voscuyl is sinds 1966 de plek
waar de geel-roden de ballen
tegen de touwen trappen. „Tot
1982 speelde UDO hier ook",
vult de preses aan. „In dat jaar
kregen zij hun eigen terrein,
iets verderop. Maar de tribune
aan het hoofdveld, gebouwd
door UDO-spelers, mochten we
als cadeautje houden. Zo'n
ding is natuurlijk ook best
krijgt
sportmaieriaal
aangeboden
aoor:
Vijf Meiplein 17 - Leiden
Tel. 071 - 576 01 44
moeilijk mee te nemen", lacht
Cornet.
De eveneens aangeschoven
huidige penningmeester, Joost
Leeuwenburg, ziet met de reali
satie van het nieuwe clubge
bouw tevens een nieuwe uitda
ging voor de club liggen: „Het
motiveren van zoveel mogelijk
mensen om zich voor de club
in te zetten. Dat heeft elke ver
eniging hard nodig, dus wij
ook. En iedereen wordt even
veel gewaardeerd. Net als bij de
spelers, of je nu in het eerste
speelt of bij de F'jes, voor ieder
een hebben we dezelfde aan
dacht. Belangrijk is ook of we
onze jeugd bij de club kunnen
houden, of ze de mentaliteit
hebben om te zeggen: 'Dit is
onze club'. Als dat onder die
spelers leeft, is het makkelijker
om ze te behouden."
Met twaalf senioren-, één vrou
wen- en 22 jeugd elftallen mag
Oegstgeest zich met recht een
gezonde vereniging noemen.
Alleen op sportief gebied maakt
de club de laatste tijd een moei
lijke periode door want degra
datiegevaar houdt sportpark De
Voscuyl al een paar weken in
zijn greep. De uitwedstrijd te
gen Kagia was deze zaterdag
dan ook van groot belang.
Winst betekent veiligheid, bij
een gelijkspel en verlies waren
de wedstrijden van de concur
renten van groot belang. Oegst
geest deed echter was het
moest doen en versloeg de Lis-
serbroekers met 1-2.
Cornet weet wel hoe het komt
dat de derde klasse, heel mis
schien de tweede, het hoogst
haalbare is voor de club: „Wij
betalen onze spelers niet. Waar
zouden we trouwens het geld
vandaan moeten halen? Ik zie
voorlopig geen schip met geld
binnenkomen. Als andere clubs
het wel kunnen betalen en ook
doen, raken wij dus automa-
TEAJVlvan deUVEEK
Oegstgeest Al
■V. O ËGS "GEi
Dat de Al van w Oegstgeest het aangewezen team is om wat ex
tra aandacht te geven, komt omdat het voor Oegstgeest-begrip-
pen een hoog spelend elftal is. De beste jeugdspelers die de ver
eniging rijk is, komen uit in de hoofdklasse A, en nemen daar
een niet onverdienstelijke derde stek in. Afgelopen zaterdag
speelde de formatie van trainer Lauren Mouter met 1-1 gelijk te
gen het Haagse HW. „Het was een belangrijke wedstrijd, want
een tweede plaats op de ranglijst geeft recht op het spelen van
een promotiewedstrijd", vertelt de oefenmeester na afloop.
„Maar voorlopig blijft HW door dit resultaat op de tweede plek
op de ranglijst staan."
Vorig seizoen debuteerde de Al van Oegstgeest op dit niveau
met een zevende plek in de eindrangschikking, nadat het een
jaar eerder gepromoveerd was. „Veel spelers uit het team dat
toen kampioen in de eerste klasse werd, spelen nu in het eerste
bij de senioren", zegt Mouter. „Maar veel andere spelers zijn
vertrokken naar bijvoorbeeld UVS. Oegstgeest is natuurlijk niet
zo'n grote vereniging, dus is het moeilijk om een goed team op
te stellen. Voor onze begrippen zitten we op dit moment echt op
een geweldig niveau."
Voor het volgend seizoen lijkt de doelstelling voor de Al
'handhaven'. „Negen spelers van de huidge selectie zullen dan
de overstap naar de senioren hebben gemaakt. Dat is natuurlijk
goed voor de doorstroming van de jeugd naar het eerste, want ik
verwacht dat daar zeker drie spelers naar toe zullen gaan." Mou
ter prijst de inzet van zijn spelers: „Iedereen is enthousiast, als er
bijvoorbeeld een keer een wedstrijd wordt afgelast, vinden ze dat
ook echt vervelend. Je ziet dat het een hechte groep is die veel
voor het voetbal over heeft." Als hoogtepunt van dit seizoen ziet
de trainer de twee overwinningen op 'een grote club als Rijns-
burgse Boys': „Uit met 0-2 en thuis met 3-1", besluit hij niet
zonder trots.
tisch onze beste jongens kwijt."
Het gebrek aan financiële mid
delen is natuurlijk niet vreemd,
met drie voetbalverenigingen in
één dorp (naast UDO ook nog
ASC) en maar weinig bedrijfsle
ven. Cornet vindt het overigens
helemaal niet erg: „Als zo'n
grote sponsor het voor gezien
houdt, zie je die clubs meteen
afzakken. De jeugd stroomt
daar ook bijna niet door naar
het eerste, omdat alle spelers
worden aangekocht. Waar bij
andere clubs het kapitaal op
het veld staat, zit het bij ons
hierin", vertelt de voorzitter
trots, duidelijk makend dat hij
het nieuwe clubhuis bedoelt.
„Dit is veel degelijker."
TEKST RAYMOND GRIMBERGEN
FOTO HENK BOUWMAN
(^OPVALLEND
e() AANWEZIG
nwjj m: Bram Dijkdrent.
nplaats: Rijnsburg.
iep: werkzaam op de afdeling be-
Pq iverzekeringen bij een bank in
gel iburg, bezig met afronding van de
ilip
a n Dijkdrent maakte tegen Baren-
:ht het eerste doelpunt. De voor
per speelde zijn vijfde wedstrijd.
:t eerste. Hij werd door interim-
iner Arie van Duijn uit het twee-
ehaald toen Ronald van Dijk ge-
seerd raakte.
-ug'
dit seizoen ook al op de bank
iej juick Boys 1?
?keer. Normaal gesproken vallen
idigers nooit in. En we stonden
stal achter. Vorig jaar heb ik aan
inde van het seizoen vijf minuten
(edaan, in een bekerwedstrijd te-
tijnsburgse Boys."
ben je bij Quick Boys terechtge-
kreieri'
|n, mjn vijftiende zijn we in Rijnsburg
wonen en toen gaf een tante n
mijn verjaardag sokken van
Boys. Ze zei: je mag ze wel rui-
maar zo ben ik toch bij Quick
terechtgekomen. Ik heb nu alle-
I, iKatwijkse vrienden."
^alI s wanneer speelde je in het
de?
de Al kwam ik in het derde. Na
gjg, seizoenen kwam ik in het tweede,
"na een jaar werden een heleboel
irs weer teruggezet, omdat Arie
\iijn uit de jeugd veel spelers
gj nam naar het tweede. Na ander-
jaar ging de voorstopper van het
yj de naar Australië, en toen hadden
eer een mannetje nodig. In Quick
3 zaten toen bijna alleen maar
gezette spelers, die waren daar
avaad over. Ik wilde daarom
ook niet terug naar het tweede,
w ik dacht: ik kan wel kwaad blij-
bevalt het bij het eerste?
en heel goed opgevangen en in
eld coachen de ervaren jongens
£"j) ok goed. Het gaat allemaal veel
ar|j{ er, en ik vind zelf dat ik wel iets
^jj i ben geworden, hoewel het er
gUjl vel houterig uitziet."
r sPee' Je volgend jaar?
eb gehoord dat ze een voorstop-
an Kranenburg hebben gehaald,
n'et er nu gewoon van. Ik ben al-
inje '"reden."
N b
ta k
Voorronden Jazzdans-kampioenschappen, april 2000, DWS-Rijnsburg, Sporthal de Vliethorst, Voorschoten.
FOTO STEFANIE UIT DEN BOOGAARD
GESPROKEN
Wim Kieft in Voetbal
International:
„Want wat zou dat
moeten zijn, het Ajax-
gevoel? Ik heb twaalf
jaar bij die club gespeeld,
maar ik zou het echt niet kun
nen omschrijven. Ajax is altijd
kil en koud geweest."
Jimmy Hasseibaink in Pano
rama over zijn club Atletico
Madrid:
„Neem het stadion. Je hebt
daar echt alles. Er is een bank,
een polikliniek, er zijn dokters,
tandartsen, zelfs een gynaeco
loog voor de spelersvrouwen.
En ik kan nog wel een tijdje
doorgaan. Een reisbureau, een
autodealer..."
Piet Hamberg, tot voor kort
trainer van Al Ahli, de club
die eigendom is van de zoon
van de Libische leider Kad-
hafi, in de Volkskrant:
„Saadi Kadhafi was mijn op
drachtgever, maar ook een
van mijn spelers. 'Vandaag
ben jij mijn baas', zei hij dan
op de training. Maar ik moest
hem natuurlijk wél opstellen:
hij was ook geen slechte voet
baller."
Idem:
„Onze eerste ontmoeting was
bij hem thuis, in een kapitale
woning op het strand aan de
Middellandse Zee. Een huis
met een eigen moskee, een ei
gen zwembad met onderwa
terverlichting en stereomu-
ziek. Tijdens ons gesprek zette
hij in de kamer een stoel op
tafel en ging een balletje hoog
zitten houden."
Idem:
„Op een dag vertelde hij me
dat hij Maradona had uitge
nodigd voor advies. En nadat
Maradona hem had aangera
den om Ben Johnson aan te
trekken als looptrainer en de
Argentijn Carlos Bilado als
bondscoach stonden beide
heren, met hun gevolg, bij ons
op de stoep."
Idem:
„Geel maakt agressief, blauw
rustig. Bepaalde geuren zijn
rustgevend, hoge temperatuur
maakt agressief en bij ge
dempt licht wordt men in on
derhandelingen toegeeflijker.
Vertaald naar voetbal: maak je
eigen kleedkamer geel, met
een hoge temperatuur, fel
licht en de prikkelende geur
van musk. Die van de tegen
stander blauw of groen, ge
dempt licht, koel en gebruik
de geur van lavendel. Na het
eerste kwartier kan de wed
strijd beslist zijn."
PSV'er Luc Nilis in de Volks
krant:
„Alle zaken rond het voetbal
laten mij koud."
Idem:
„Supporters die boos zijn,
fluiten ons niet uit of zo. Ze la
ten hun ontevredenheid blij
ken door vijf of tien minuten
voor het einde het stadion te
verlaten. Dat vind ik mooi."
AZ-speler Max Huiberts over
zijn gebroken oogkas en ge
broken jukbeen in Sport
week:
„Ze maken een klein sneetje,
zetten er een haak achter en
trekken alles weer op z'n
plaats."
Harry Been, directeur van
Euro 2000 in Sportweek:
„Zo'n supporter moet gewoon
op tijd weggaan van huis, zor
gen dat -ie wat makkers bij
zich heeft, even klaverjassen
in het café, glas bier, om zes
uur naar de Chinees en dan
naar het voetbal. Dan horen
ze Koning Voetbal uit de spea
ker en gaat Pavloviaans het
water uit hun mond lopen."
Wielrenner Tristan Hoffman
in Sportweek over zijn voor
malige ploegmaten bij TVM:
„We zijn nog steeds vrienden.
We kennen elkaar door en
door, ze kennen me even goed
als mijn vrouw. Soms mis ik ze
wel. Laatst nog, bij Parijs-Ni-
ce. Zat ik in een hotel met al
leen maar Denen. En Deens
kan ik helemaal niet volgen,
Ja, een paar woorden, bijvoor
beeld 'aan tafel'."
Ivica Kralj, reservekeeper bij
PSV, in Sportweek:
„Ik ga pas weg als ik de eerste
keeper ben."
Guus Hiddink, interim-
-coach van Betis Sevilla in
NRC Handelsblad:
„Als we thuis spelen, verza
melen we altijd in dit hotel.
Het ligt op vijfhonderd meter
van het stadion. De suppor
ters van Betis vormen
een kordon vanaf het
hotel naar het veld om
de spelers aan te moe-
digen. Maar geweld- J
dadig wordt het
nooit."
