Paradijs voor Harley-fanaat
i
WEER
Taboe op loon naar werken
Pokémon ook populair op verzamelaarsbeurs
MAANDAG 17 APRIL 2000
COMMENTAAR
De onderhandelaars van Philips zijn er vorige week niet in ge
slaagd een van de laatste taboes in werknemerskring te slechten:
prestatieloon blijft verboden, een enkele bonus voor uitzonderlijk
werk onder uitzonderlijke omstandigheden daargelaten. Philips
wil de collectieve loonsverhoging afschaffen, niet de prijscompen
satie, maar de loonsverbetering die elk jaar voor alle werknemers
overeen wordt gekomen. Wat de vakbonden betreft is daar geen
denken aan en ook onze nieuwe minister van sociale zaken Ver
meend voelt er niets voor.
Het tegenhouden van prestatieloon getuigt van een onbegrijpelijk
conservatisme. Wat een werknemer verdient die onder een CAO
valt, is in Nederland tot twee cijfers achter de komma geregeld.
Dat gebeurt aan de hand van functie-indelingen die weer zijn ge
baseerd op de zwaarte en het belang van het werk. Tot zover is het
principe loon naar werken in de cao's terug te vinden.
In de praktijk doen de meeste mensen hun werk naar behoren en
blinkt een minderheid uit door'een uitzonderlijke inzet of juist
door het tegendeel. De vakbonden hebben die voor iedereen
zichtbare verschillen nooit willen erkennen uit angst voor een
tweedeling en voor spanningen op de werkvloer.
Het wordt hoog tijd dat in de Stichting van de Arbeid werk wordt
gemaakt van experimenten met meer flexibele beloning. Juist om
dat het werknemers in Nederland niet aan rechtszekerheid en een
redelijk basisbeloning ontbreekt, is er ruimte om een deel van de
loonruimte afhankelijk te laten zijn van de individuele prestatie. Te
vrezen hebben uiteindelijk alleen die werknemers die zich er met
een jantje-van-leiden van afmaken. De keerzijde van prestatieloon
is natuurlijk dat werkgevers op den duur ook werknemers een vas
te verhoging willen onthouden als ze hun werk niet naar behoren
doen. Maar de angst daarvoor mag niet regeren.
In de praktijk moet het niet al te moeilijk zijn aan om mensen die
buiten hun schuld om tot mindere prestaties zijn gekomen in be
scherming te nemen. Een jaarlijks beoordelingsgesprek bijvoor
beeld, is een uitgelezen moment om personeel te toetsen en aan
de conclusie (financiële) gevolgen te verbinden.
Pijnlijke geschiedenis
We moeten het verleden levend houden, wordt wel eens gezegd.
Maar soms zou het wel eens mooi zijn het verleden te vergeten. Om
dat het te pijnlijk is.
Met deze inleiding begon het VPRO/NPS-programma Andere Tijden
waarover we een paar weken geleden al bijzonder lovend schre
ven, gisteravond aan een indrukwekkend halfuurtje, met als 'uit
smijter' een stukje weggeschoffeld, weggemoffeld pijnlijk Neder
lands verleden: de behandeling van Nederlandse SS'ers na de oor-
log.
Toen de oorlog was afgelopen, verdwenen de Duitsers. Wie achter
bleven waren de Nederlanders die de Duitsers een handje hadden
geholpen. Wat met hun te doen?Naar schatting honderd- tot hon
derdvijftigduizend collaborateurs werden in kampen gestopt om op
hun berechting te wachten. Maar ja, waarom zou je op deze figuren
de geldende, nette rechtsregels toepassen als ze die zelf vijfjaar lang
aan hun laars hadden gelapt? Zo dachten sommige vaderlanders er
tenminste over. Om wat preciezer te zijn: sommige kampbewakers.
Wat volgde was een relaas van een ex-gevangene - buiten beeld,
omdat hij zijn familie niet verder wilde schaden - en het relaas van
een kampbewaarder. Beiden zaten na de oorlog in het kamp Hars
kamp op de Veluwe, waar vierduizend Nederlandse SS'ers bijeeen
waren gebracht.
Zolang de Canadezen voorde bewaking zorgden, was er nog niet
zoveel aan de hand, vertelde de ex-gevangene (die naar eigen zeg
gen aan het begin van de oorlog besloot tegen de Russen te gaan
vechten en later tegen wil en dank bij SS terecht was gekomen). Dat
werd wel anders toen de Nederlanders de bewaking overnamen.
Eerst de stoottroepen en daarna de kerels van het veertiende regi
ment infanterie. Dieptepunt van de bewaking vormde het lukraak
beschieten van de gevangenen. Ook 's nachts, terwijl deze in hun
barakken lagen te slapen.
De ex-bewaker kwam met een ander verhaal. De bewakers hadden
gewoon om liun verveling wat te verdrijven op verschillende voor
werpen geschoten. Daarom was zo nu en dan een kogel door de ba
rakken gevlogen.
Een regeringsrapport bevestigde later de versie van de ex-gevangene.
Desondanks is het gebeurde niet in de geschiedenisboekjes terug te
vinden. Dat maakt nog eens haarscherp duidelijk hoe er met feiten
gesjoemeld kan worden en hoe de winnaars de geschiedschrijving
naar hun hand zetten. Omdat sommige geschiedenis te pijnlijk is.
Meer buien
Zoals het zich nu laat aanzien
wordt het dit jaar geen paas-
weer om door een ringetje te
halen. Een omvangrijke en uit
gesproken diepe oceaandepres
sie (kerndruk tijdelijk minder
dan 970 hPa) blijft de komende
tijd het belangrijkste weersys
teem op de Euro-Atlantische
weerkaart. Afzwaaiers van dit
systeem veroorzaken periodiek
bewolking en regen of buien.
De temperaturen gaan wel om
hoog maar het valt nog te be
zien of het kwik aan de 20 gra
den gaat toekomen. In het Eu
ropese binnenland komen de
thermometers echter wel op
stoom. Op de Balkan is het de
laatste dagen al compleet zo
mers met gisteren in het Servi
sche Cuprija een maximum
temperatuur van 28,5 graad; la
ter deze week zijn ook in het Al
pengebied maxima tot rond 25
graden waarschijnlijk. In Span
je beweegt het kwik zich naar
de 30 graden. Aan de voorzijde
van een nieuwe storing lijkt het
morgen een aardige dag te zul
len worden. Hoewel er best wel
een enkele bui kan vallen over
heersen de droge perioden en
laat de zon zich vooral in de
middag geregeld zien. Daarbij
loopt de temperatuur op tot 14
graden. De wind, vandaag aan
de kust krachtig tot hard uit het
zuidwesten, is meestentijds niet
meer dan matig van sterkte. Af
gelopen zaterdag werd het
weerbeeld bepaald door een
actieve depressie die over Bre-
tagne naar het Nederlandse
kustgebied koerste. In het Bre
tonse Brest viel in de nacht van
vrijdag op zaterdag 42 mm. Bij
ons bleven de neerslaghoeveel
heden beperkt tot maximaal
zo'n 10 mm. In Nieuw-Ven-
nep werd over het gehele
weekeinde bijna 11 mm
opgevangen. De eerste re
gen viel zaterdagochtend.
Daarna brak de bewol
king en kwam de zon af
en toe tevoorschijn.
Later ontstonden er
ook enkele forse
buien die van on
weer vergezeld gin
gen. De tempera
tuur liep bij Bloe-
mendaal op tot 13,9,
op Schiphol en Nieuw-
Vennep werd het 13,4
graad. Gisteren vooral in
de middag onverwacht
veel zonneschijn en na
een winderige start van
de dag (IJmuiden
windkracht 7) werd het
aanmerkelijk rustiger.
Het is het geluid, het gevoel, het rijden
Met de wind in je haren, de blik op oneindig en
het gas open brengt het ronkende beest onder
je kont je ver weg van alle dagelijkse beslom
meringen. Het is dit onafhankelijke vrijheidsge
voel dat voelbaar moet zijn in Harley World
Amsterdam, een nieuw Amerikaans getint mo
torparadijs voor de echte Harley Davidson fa
naat.
Een speciale VIP opening bood
een kijkje in een bonte keuken
vol ruige bikers met tatoeages
en snelle motoryuppies. Eerst
was er een in Arnhem, nu ook
in Amsterdam; geen motorzaak
waar allerhande merken hutje
mudje op een rij staan, maar
een onvervalst lifestylecentrum
waar de Harley Davidson (HD)
liefhebber alles kan verkrijgen
wat met dit legendarische merk
samenhangt. Natuurlijk zijn er
glimmende motoren die ruim
en protserig staan opgesteld,
maar de biker kan er ook te
recht voor alle toeters en bellen
zoals originele leren merkkle
ding, verchroomde onderdelen,
maar ook HD-nootjes en par
fum. Boven in de Amerikaanse
bar - waar een kartonnen Ja
mes Dean niet mocht ontbre
ken - kun je onder het genot
van muffins en Bud beer neer
kijken op de blinkende machi
nes.
De 1500 vierkante meter tellen
de winkelvloer moest zaterdag
nog wel even officieel ingewijd
worden. Vandaar de VIP ope
ning. Na een ophemelende toe
spraak van de directeur van
Harley Davidson Benelux, gaat
het licht uit en de spot aan on
der begeleiding van een heftig
deuntje en rook. En wie komt
daar binnen rijden? De zaken
vrouw van het jaar Lia van den
Berg met twee vriendinnen, al
ledrie met een dikke sigaar in
de mond. Ze zijn immers lid
van de club voor sigarenroken-
de vrouwen. „Ik heb hiervoor
nog nooit op een motor geze
ten", bekent de diva even later.
„Maar speciaal voor deze ope
ning hebben we een stoomcur
sus gehad. Het is best moeilijk
hoor! Ik ben ook helemaal niet
bekend met dit wereldje. Het
leek me een beetje eng met al
die zware jongens zoals die
Hells Angels. Maar het zijn ge
woon schatjes allemaal."
„Van zakenman tot hardcore
biker, iedereen kan hier te
recht", vertelt Patricia, partner
van directeur Jan van der Does
de Willebois - geheel gehuld in
leren HD outfit. „Hardcore bi-
kers sleutelen zelf heel graag
aan hun motor en vinden dat
Harley Davidson zo beperkt
mogelijk moet blijven zonder
onnodige opsmuk. Yuppen ho
ren volgens hen niet op de mo
tor. Wij vinden echter dat ook
managers met een druk leven
ook op deze manier van hun
vrije tijd mogen genieten."
Volgens Patricia is Fons van
Geest zo'n echte biker. Met Na-
tascha (8) op schoot en zware
shag in de hand verklaart de
zeer fors gebouwde en met
gouden merksieraden beklede
'stoere papa' zijn liefde voor de
Harley. „Op mijn zestiende
woonde ik in Canada en kreeg
ik m'n eerste, een oude leger-
bike. Daarna heb ik nooit meer
iets anders gewild. De rest van
de merken is allemaal ge
kloond. Ik heb het eens gepro
beerd, maar het is rotzooi. An
dere merken kunnen me gesto
len worden. Er komt bij mij
geen Japanner in de schuur.
Dan bladdert de verf van mijn
motor af en hij krijgt puistjes,
weet je wel."
De tankwagenchauffeur uit Wa-
geningen is nu de trotse bezit
ter een delftsblauwe Harley
Heritage, met 'Royal Dutch
Fons' op het spatlapje. De ma
chine is verantwoordelijk voor
zijn Harleygevoel, dat hij overi
gens moeilijk kan omschrijven.
„Het is het geluid, het gevoel,
het rijden, maar het is lastig uit
te leggen voor een leek. Ik kan
het niet onder woorden bren
gen. Het is gewoon met geen
pen te beschrijven!"
Terwijl in de ruime showroom
de champagne rijkelijk vloeit,
vult de werkplaats van Harley
World zich met knalhard mo
torgeronk en agressieve nitro-
-dampen. De Amsterdamse
Hells Angel Willem sleutelt met
zijn collegamonteurs liever aan
zijn dragster die 320 kilometer
per uur op de vierhonderd me
ter kan halen. Af en toe laat hij
het dikke achterwiel wild spin
nen. Een pr-medewerker snelt
paniekerig naar binnen en barst
in tranen uit door de gasdam-
pen. „Wil je dat alsjeblieft niet
doen? We zijn daar nog bezig."
„Niet huilen hoor", roept Wil
lem. Harley World monteur Jan
van den Bergh lacht. „Het is dat
rebelse hè? Mijn broers, mijn
ooms, het zijn allemaal Harley-
fanaten. Toen ik dat als ukkie
allemaal zag viel mijn mond
open van: wauw, te gek, dat wil
ik ook. Qua levensstijl voel ik
me ook anders dan de door
sneeburger. Voor mij geen
huisje, boompje, beestje. Geef
mij maar zo'n fiets onder m'n
kont en je kunt gaan en staan
waar je maar wilt."
Pokémon is niet alleen razendpopulair op het schoolplein, maar sinds
kort ook op beurzen voor verzamelaars. Dat bleek dit weekeinde tij
dens de voorjaarseditie van de Verzamelaarsbeurs in Utrecht. Bijna
25.000 verzamelaars trokken naar de Jaarbeurs om hun collectie uit te
breiden. Pokémon, een strategisch kaartspel met Japanse fantasie
diertjes, is dit jaar een rage. In februari was de eerste levering van vijf
miljoen kaarten razendsnel uitverkocht. Eind april krijgt de uitgever in
België pas een nieuwe zending. Tot die tijd kunnen de verzamelaars
hun Pokémongekte kwijt in de bioscoop. Deze week komt er een film
uit met de fantasiediertjes in de hoofdrol. Gisteren werd er ter ere van
dit feit alvast een feestje gevierd in Amersfoort. Het figuurtje Pikachu
was een van de gasten en werd met veel moeite naar binnen ge
bracht.
FOTO ANP KOEN SUYK
De trotse bezitter van een zelf
in elkaar gesleutelde Harley-
chopper wil nog even een mis
verstand recht zetten. Een Har
ley zou een niet betrouwbare
lekbak zijn. „Als je vroeger ging
rijden moest je een kist gereed
schap en een blik olie onder de
arm meenemen. Want je kwam
onderweg gegarandeerd twee
keer stil te staan voor een repa
ratie. Maar tegenwoordig is dat
niet meer zo. Ook de Harley
gaat met zijn tijd mee en is
technisch net zo betrouwbaar
als een Japanse fiets." Terug in
de showroom zit verkoper Frits
(54) wat troosteloos tussen de
feestvierende menigte. Vooral
de jasje-dasje types en mantel
pakjes stuiten hem tegen de
borst. „Laat het maar snel weer
overgaan. De mensen die hier
zijn uitgenodigd hebben niets
met motoren. Bandenschop
pers zijn het."
Belastingvluchteling
wil asiel op Schiphol
Twee Belgen, twee Britten en
drie Amerikanen hebben vorig
jaar op Schiphol asiel aange
vraagd. Zij vielen nogal uit dq
toon tussen cje asielzoekers uit
overwegend Afrikaanse en Azia
tische landen. Op de vlucht
voor oorlog, vervolging of ande
re ellende lieten zich in totaal
ruim 4500 personen als vluch
teling registreren bij het Aan
meldcentrum Schiphol.
Belgen, Britten en Amerikanen
zijn in Nederland welkom als
toerist, maar als asielzoeker
maken zij volgens de Immigra
tie- en Naturalisatiedienst
(IND) in beginsel geen enkele
kans. Hun thuislanden worden
immers als volkomen veilig be
schouwd. Wat beweegt hen dan
om op Schiphol toch te henge
len naar een asielstatus?
De Vereniging Vluchtelingen
werk weet na enige navraag te
melden dat het meestal gaat
om 'dolgedraaide en gefrus
treerde types'. „Vaak zijn ze
boos omdat ze in eigen land
veel belasting moeten betalen.
Serieuze zaken zitten er niet
bij", aldus een woordvoerster
van Vluchtelingenwerk.
De meeste 'belastingvluchtelin
gen' trokken hun asielaanvraag
overigens na een eerste gesprek
met de IND direct weer in. Ook
al afficheert Schiphol zich graag
als een walhalla voor tax-ff ee
inkopen, de Nederlandse staat
biedt geen bescherming tegen
de fiscus uit andere landen.
RICHARD MOOYMAN
De wekker van de thuiswerker
Mijn hogebloeddrukdag, noemt mijn meest harteloze
collega de donderdag waarop ik (als de dienst het
toelaat) thuis deze column en een andere rubriek
voor de krant maak. Ik heb deze dag te danken aan
een periode in mijn leven dat de bellen in mijn bloed
baan als de ballen in een flipperkast door mijn ade
renstelsel schoten. Sindsdien schaar ik mij één dag in
de week in het groeiende leger van thuiswerkers: ont
haasten zonder telefoontjes, vergaderingenen het ge
zeur van (harteloze) collega's die je de rest van de
week behandelen of je parttime in de WAO bent
beland.
Een thuiswerker begint zijn thuiswerkdag
eigenlijk al op de avond ervoor, met het be
wust niet opwinden van de wekker. Een
thuiswerker bepaalt zijn eigen ritme, niet
gehinderd door wie of wat dan ook. Of het
moeten de drie touringcars zijn die de re
formatorische schooljeugd uit onze wijk
vervoeren naar een onderwijsinstituut
zo'n vijftig kilometer verderop, waar op
de juiste bevindelijke grondslag les wordt
gegeven. Rond kwart voor zeven verzame
len die bussen zich onder mijn slaapkamer
raam, waar ze zeker een kwartier op de eer
ste jongelingen moeten wachten. In de win
ter, het vroege voorjaar en in het najaar ge
beurt dat met draaiende motor. Ons huis,
dat niet op heipalen staat maar op een
vlakke plaat duinzand is gebouwd, trilt op
DICK VAN DER PLAS
de maat mee. En ik ook. Nadat er door buren is ge
klaagd (niet door mij: ik klaag niet, ik lijd), houden
de vaste chauffeurs de wachttijd zo beperkt mogelijk.
Maar er is elke week wel een invaller die de regels niet
kent. En die parkeert uitgerekend op hogebloeddruk
dag onder mijn slaapkamerraam.
Als ik op het monotone gedreun van de diesel weer
in slaap ben gesukkeld, verzamelt zich de reformato
rische jeugd. Ik heb niks tegen reformatorische jeugd,
alleen wel als ze zich om zeven uur 's morgens ge
draagt met de uitbundigheid van een door Henk Bin
nendijk opgezweepte massa op een EO Landdag.
Als de broeders en zusters iets na zevenen zijn afge
voerd, treden enkele ogenblikken van oorverdovende
stilte in. Daarna rijdt een vrachtwagen voor waarvan
de chauffeur, eenmaal tot stilstand gekomen, een
kraan in werking zet die het motorgeluid in decibel
len verdubbeld. Het is de truck die de glascontainers
voor onze deur leegt. Wij zijn op hogebloeddrukdag
de eerste klant, want de honderden groene, witte en
bruine flessen vallen elke keer weer van drie meter
hoogte in een lege ijzeren laadbak.
Hij is vaak nog niet weg als de vrachtivagen voor
de papiercontainer zich meldt. Aan het motorgeluid
en het gejank van de kraan ben ik dan al gewend,
maar niet aan de manier waarop de chauffeur de
container openmaakt. Onderaan de bak zit een
handgreep, die alleen opengaat als hij met de kraan
de bak net zo lang op en neer jojoot totdat hij open
schiet. Daarna is het opmerkelijk wat een herrie val
lend papier nog kan maken.
Om tien voor half acht rijdt de lijn bus voor, die op
het pleintje voor ons huis zijn eindpunt heeft. Deze
locatie kiest de chauffeur om de minuten die hij ge
durende de rit aan tijd heeft gewonnen, te benutten
om zijn brood op te eten of zijn thermoskan te legen.
Omdat de roosters nogal wisselen, kan niemand hem
of haar vertellen dat dat op hogebloeddrukdag ook
zonder ronkende dieselmotor kan.
Om vijf voor half acht rijdt de bus weg en gaat onze
slaapkamerdeur schijnbaar vanzelf open om onze
jongste nazaat (3,5) binnen te laten. Hij heeft zich
aangewend om op werkdagen, als ik dan al drie
kwartier naar de redactie ben, te beginnen met een
belediging aan mijn adres.
„Is die dikzak al naar de krant?", wil hij dan, met
een blik op de lege kant van het bed, van mijn echtge
note weten. (Hij is onkundig van het feit dat ik al
acht kilo ben afgevallen
Of: „ZO, is die windenlater al weg.(]e moet niks
geloven van wat hij zegt. Laatst kwam hij op een hol
letje de trap naar de kamer af, wierp zich snikkend in
de armen van mijn vrouw en zei: „Ik zal je zo vrese
lijk pussen als je in de gevangenis zit.
Op de hogebloeddrukdag dat hij mij nog wel met
het moede hoofd op het kussen aantreft, begroet hij
mij met een: „Zo soepkip, kom er maar uit.En trekt
in één beweging het dekbed van me af.
En dan moet m'n hogebloeddrukdag eigenlijk nog
helemaal beginnen.
Zakenvrouw van het jaar Lia van den Berg (rechts) komt de Harley World in Amsterdam openen.
FOTO UNITED PHOTOS DE BOER CYNTHIA VAN DUKE
MENSELir.
In Groot-Brittannië is ee
boek opgedoken van Fl
NIGHTINGALE, de Brit}*
pleegkundige die zich
gentiende eeuw inzette
hervorming van het ziek
wezen. Het dagboek, da
1850 schreef, is vanaf,
te zien in Claydon HousJis1
dagboek werd eind vorij rv
een bruine envelop ano;
zorgd bij Claydon House li
Buckinghamshire, waar
tingale eind vorige eeu«
Het huis is eigendom va
tional Trust, de verenigi ri
behoud van het Britse e :'c
Niemand wist van het b
van het boekje. Een cor is
die de envelop opende,
reet dat de inhoud van_
waarde was. Ik herkeii
handschrift onmiddellij
sluit niet uit dat het bot
eerder in Claydon Housi
gelegen en dat iemandl
heeft weggehaald. Nigh w
beschrijft in het dagboe
meereen reis door Egyp
Platenmaatschappij Ar:aa
zangeres WHITNEY HOI'"
onder curatele gesteld,
twee vrouwen aangewei
haar de gehele dag in d:ss
houden en ervoor moeti111
dat zij haar afspraken n
Houston, bekend van nl
als I will always love yon
ve nothing, zou aan dru
slaafd zijn. Haar optred
dens de uitreiking van
ging vorige maand niet
dat ze de teksten van h
jes niet bleek te kunnei
den. Arista wees de twef
wen eerder aan om te
dat zij het concert ter
heid van het vijfentwint 'r|
bestaan van de platenrr
schappij niet zou verge'
zij heeft inmiddels besl
zangeres de gehele dag
ten te laten houden.
De Britse
Conservatie
ve Partij
heeft nieuwe
munitie ge
vonden in de
aanhouden
de politieke
strijd om het 'prestigeo!
de regering-Blair, de Ml
UM DOME bij Londen,
kendmaking dat het ent
bouw in november zeer
schijnlijk het toneel zal
de Miss World Verkiezir
koren op de molen van
santen, die de regering
direct hebben betichtv<p
crisie. De bezoekersaan
van de Millennium Dom inj
erg tegen en daardoor d
groot financieel tekort,
door het aantrekken var
manager van het Disney
wordt gepoogd het tij te
„Als dit het beste is wa
nen verzinnen om het B
goed te bejubelen in
dan kampen ze toch me
brek aan verbeeldingski
aldus de Conservatieve
voerster voor ernanci pal
Theresa May
ei
einde van het concert
zanger een misstap, w
het podium strompelei
Een arts constateerde g
een gescheurde menisc 'l
aan is Westbroek vanda
reerd. Gedurende zijn
de zanger geen optredei
gen, want dat ziet hij of
of in een rolstoel niet zi
zal Westbroek zijn werk
jockey en als lokaal pol
Utrecht kort na de oper J^
vatten.
DE BUS van SBS6 is of
doelwit geweest van bal
heid. Het voertuig staat
teel op het terrein van'
tron in Rosmalen. Zater
is een van de ruiten
Daarbij is niemand gevi
raakt, aldus een woordv
van de politie. De bewa
SBS6 heeft een aantal'
in de omgeving van del 't
zien. Toen de gewaarsd
politie ter plaatse kwart
groep echter spoorloos,
■r
Met het
schaamrood
op de kaken
hebben de
posterijen van
het kanaalei-
land Jersey zaterdag m( li
geven dat ze een plaatje
verkeerde kasteel hebbi
bruikt op een deze zorfl 111
troduceren postzegelJ
om een zegel waarop Pf»p
WILLIAM te zien zou ffl c
voor het kasteel Caern.
Wales. De ontwerper bl
ter een afbeelding van
Welsh kasteel, Beaumifcp
hebben gebruikt. De ze
deel uit van een serie v
op 21 juni, ter gelegenl
de achttiende verjaard!
prins William, in omloo
bracht zullen worden,
