ZATERDAGS BIJVOEGSEL Brussel ideaal voor aankomend vorstin 530 ZATERDAG 15 APRIL 2000 h Dagblad Een paar uur verwijderd van de koninklijke gekte in Nederland mag Maxima, de vriendin van kroonprins Willem-Alexander, in de relatieve luwte van het imposante Brussel wennen aan de Lage Landen. Voorde Belgen, zelf al maanden besmet met 'acute Mathilditis', is haar komst een interessant, maar marginaal gebeuren. Dat garandeert Maxima allerminst een rustige periode. De Nederlandse media hebben hun verkenners al vooruit gestuurd. Maxima mag wennen aan 'de Lage Landen' in multiculturele smeltkroes De etagewoning aan het George Brugmannplein nummer zes, Maxima in Brussel Voor een dame van het kaliber Maxima is Brussel ongetwijfeld een gouden greep. Een typisch Spaans-Engels accent zal hier niet opvallen. De Belgische hoofdstad is een multiculturele smeltkroes van formaat, vol vertegenwoordi gers van internationaal gerenommeerde be drijven en diplomatieke hoogwaardigheids- bekleders^uit de hele wereld. En het wemelt er van hoge functionarissen van de Europese Unie (EU) en de NAVO. Ze zetelen in de vele imposante gebou wen, waar overdag massa's witte boorden zich bezig houden met zaken van nationale en internationale importantie. Buiten kan toor vertoeven ze in de vele parken die Brus sel rijk is. Winkelen en uitgaan doen ze in de dure centra, zoals de gebieden rond de Ter- vurenlaan en de Louizalaan, met exclusieve boetieks, juweliers en woninginrichters. De keuze in uitgaansgelegenheden, van exclu sieve bars, restaurants tot trendy clubs, is enorm. Een Argentijnse uit New York zal in deze stad, doordrenkt van allure, grootsheid en internationale sfeer, normaal gesproken wei nig moeite hebben op te gaan in de massa. En dat is ook de bedoeling, meent Jan van den Berghe, publicist en maker van het tv- programma 'Royalty' voor de Vlaamse com merciële zender VTM. „Door haar verhuizing naar Brussel kan Maxima in volstrekte ano nimiteit kennis maken met de Lage Landen, zonder dat fouten in het openbaar acuut worden opgemerkt en afgestraft. Maxima en Willem-Alexander kunnen hier relatief onge stoord over straat lopen. Jullie kroonprins zal hier, uitzonderingen daargelaten, niet eens herkend worden." Ook van de Nederlandse gemeenschap in Brussel hoeven de twee weinig te vrezen, denkt secretaris Riekje van der Horst van de Nederlandse Vereniging. „We weten het wel en vinden het leuk, maar verder wordt er bij ons eigenlijk nauwelijks over gesproken. Van mij hoort u geen spectaculair verhaal. Zo gaat dat in Brussel. Hier is de stijl van leven: laat mensen hun gang maar gaan. Wat dat betreft is de keuze van Maxima voor Brussel geen slechte." Bij Hockey en Tennis Vereniging Oranje, waar ongeveer zeventig procent van de 650 leden de Nederlandse nationaliteit heeft, zijn ze wat zenuwachtiger. „We hebben met be langstelling kennis genomen van haar komst", zegt voorzitter Gerard Krol. „Als ze wil hockeyen of tennissen om Nederlands te leren in een ontspannende omgeving, is ze meer dan welkom. Het zou mooie reclame voor ons zijn, maar ik denk dat ze in de weekenden wel andere dingen te doen heeft", doelt hij op de relatie met de kroon prins. Temperament De 'Brusselse periode' zal voor Maxima vooral een 'cooling-down' zijn voor haar warmbloedige temperament, meent journa list Van den Berghe. „Tot nu toe hebben we een beeld gekregen van Maxima dat neer komt op feesten, feesten en nog eens fees ten. Het heeft haar 'sex-appeal' opgeleverd in de vorm van een charmant en gepassio neerd imago vol Zuid-Amerikaans tempera ment. Dat kan positief uitwerken op het Oranje koningshuis, maar er schuilt ook een groot gevaar in. Als ze eenmaal tot het ko ninklijk huis toetreedt, zal uitbundigheid niet meer gewaardeerd worden. Kijk maar naar de discussie die ontstond toen Willem- Alexander zich in 1996 liet gaan tijdens de Olympische Spelen in Atlanta. Blij en uitge laten meehossend met de gouden hockeyda- mes, dat was toch niks voor een prins", zegt Van den Berghe. De typisch Brusselse omgeving van door gaans wat stijve diplomaten en andere hoog waardigheidsbekleders zullen bij de 'cooling-down' zeker een handje helpen. Ge past vermaak is er genoeg. „Er zijn het hele jaar door genoeg chique bals in de statige zaal Concert Nobles. Iedereen die iets voor stelt in de wereld van adel en high society, is te vinden op het Russisch Bal, het Pools Bal het Debutantenbal en het Bal van de Belgi sche Adel", weet Van den Berghe. „Maxima moet nu wat meer bezadigd worden, echt ie mand die bij een bank werkt, iemand die niet voor ophef zorgt." De 29-jarige Argentijnse gaat begin mei in de Belgische hoofdstad aan de slag bij de Deutsche Bank, waarvoor ze nu werkt in New York. Welk nederig stulpje ze betrekt in het Brusselse, is vooralsnog onduidelijk. Di verse media hebben de voorbije weken ge meld dat het gaat om een chique apparte ment in de mooie wijk Elsene, waar veel Eu ropese ambtenaren en diplomaten wonen. Aan het George Brugmannplein nummer zes, zou Maxima een royale etagewoning be trekken, die eerder het onderkomen is ge weest van prins Constantijn, de jongste broer van Willem-Alexander. De ligging van de woning, vlakbij de vestiging van de Deut sche Bank aan de Marnixlaan, maakt de sug gestie alleen maar waarschijnlijker. Menig fotograaf heeft het 'nieuws' over het George Brugmannplein meegepikt in de obligate stadsverkenning. Zoals Edwin Smul ders. De fotograaf voor onder andere Week end is weken geleden al op oriëntatie in Brussel geweest. Naast drie adresjes van vrienden van Willem-Alexander in Brussel heeft hij een bezoek gebracht aan haar nieu we werkplek aan de Marnixlaan en haar ver moedelijke woning. „Je moet toch weten wat de snelste route is van de Deutsche Bank naar haar huis", zegt Smulders, klaar om be gin mei de eerste illustraties te maken van Maxima in Brussel. Hij heeft reden genoeg om niet helemaal zeker te zijn van haar nieuwe onderkomen. De woning is inmiddels immers tot in detail beschreven door de media, compleet met fo to's van de buitengevel. Het lokale televisie station TV Brussel overdonderde zelfs enkele klussende werklieden uit Oost-Europa, die het camerateam hartelijk welkom heetten en ongehinderd binnen lieten rondneuzen. Verhuurder Marc Kawa was met stomheid geslagen. „Natuurlijk, het pand is te huur, daarom zijn er ook mensen aan het werk", laat hij per mobiele telefoon weten. „Maar ik begrijp al die belangstelling van de pers niet. Er is helemaal nog geen nieuwe huurder. Als u wilt, mag u het appartement huren." Dwaalspoor Misschien is het allemaal wel vooropgezet spel van bijvoorbeeld de Rijksvoorlichtings dienst (RVD) om de pers op het verkeerde been te zetten. Terwijl de media zich richten op het George Brugmannplein, kan elders zonder pottenkijkers het echte onderkomen van Maxima in gereedheid worden gebracht en beveiligd. Beveiligingsexperts sluiten niet uit dat de RVD gebruik maakt van een dwaalspoor. Liever een secuur nest voor de aanstaande 'draagmoeder van de monar chie', dan een pand dat door de publiciteit in mei gemakkelijk kan verworden tot een Oranje bedevaartsoord. Andere makelaars die woningen in het duurdere segment van de markt aan de man brengen, hebben eveneens hun twijfel over het George Brugmannplein. „De buurt is oké, middelmatig, maar zeker niet konink lijk", zegt Henry Vandorselaer. De chirurg op leeftijd verhuurt als belegging samen met kennissen en vrienden in Brussel zo'n zeven tig appartementen in de luxe categorie. „De huizenmarkt is hier gelukkig niet zo gek als bij jullie in bijvoorbeeld Amsterdam. De prijzen zijn niet zo enorm omhoog ge schoten, omdat het aanbod van woningen altijd redelijk voldoende is geweest." Een ap partement als dat op het George Brugmann plein, dat naar verluidt zo'n 225 vierkante meter beslaat, kost volgens Vandorselaer een dikke drie mille per maand. „Maar het kan veel mooier. Mijn duurste appartement is een penthouse van vierhonderd vierkante meter met een huur van ruim tienduizend gulden per maand. Alleen, het is al ver huurd", zegt de man die zweert bij gedistin geerde straten als de Tervurenlaan, de Roo- seveltlaan en de Louizalaan. De woningen die Vandorselaer aan de up per-class verhuurt, zijn standaard voorzien van fikse veiligheidsmaatregelen. Voorzie ningen die ook het huis van Maxima zal moeten hebben, wil Willem-Alexander er zijn neus laten zien. Maar het appartement aan het George Brugmannplein beschikt vol gens Liesbeth Verbesselt, de verslaggeefster van TV Brussel die binnen is geweest, niet eens over een extra vluchtroute. Veel privacy biedt het ook niet: vanaf het plein kan met een beetje telelens zo worden vastgelegd wat zich op de tweede verdieping afspeelt. En een inpandige parkeergarage ontbreekt. De kroonprins zou eerst door de wijk moeten rijden op zoek naar een van de schaarse par keerplaatsen, om te voet en als makkelijke prooi voor cameralenzen het huis van zijn lief binnen te kunnen gaan. T opappartement Patrick Uyttenhove van makelaardij Brufimo verhuurt en verkoopt jaarlijks honderd Mogelijke woonruimte aan het George Argentijnse ambassade Nederlandse ambassade Brugmannplein in de wi/k Elsene tweehonderd wöningen in de top van de markt, onder anderen aan diplomaten en zo nu en dan zelfs aan 'mensen met blauw bloed'. Gekleed in zijn smaakvolle maatpak met krijtstreep toont hij trots zijn topappar- tement vol stijlvolle houten vloeren, veel marmer en met adembenemend uitzicht op het Jubelpark. „Nee, ik ben nog niet benaderd om een pand te zoeken voor mevrouw Maxima", zegt de makelaar, die toegeeft de Argentijnse dolgraag aan zijn prestigieuze klantenbe stand toe te willen voegen. „Misschien dat collega's wel benaderd zijn. Maar u begrijpt, daarover kunnen we in onze kringen uit dis cretie nooit mededelingen doen." Grijnzend vervolgt hij de toer door 'zijn Maxima-appartement'. „Extra grote kamers voor recepties en diners, wasgelegenheid en douches bij elk van de vier slaapkamers en geen inkijk vanwege het uitzicht op het park", zegt Uyttenhove. De beveiligings maatregelen, die zo mogelijk nog indrukwek kender zijn, maken dat dit appartement maandelijks een slordige zes mille kost. Een entree van kogelvrij glas, een toegangsdeur naar het appartement zelf van gepantserd staal en niet te vergeten een eigen lift vanuit de woning op de vijfde verdieping naar de inpandige garage. Van hier uit zou Maxima ongehinderd naar haar werk bij de Deutsche Bank kunnen gaan. Want ook daar kan het personeel ge bruik maken van een met rolluiken herme tisch gesloten inpandige garage. Maar het is helemaal niet de bedoeling om haar totaal af te schermen van de buitenwereld, stelt de Deutsche Bank. „Ze krijgt hier een gewone functie op een afdeling met gewone colle ga's", aldus directie-adviseur Hans Mariën. „Ach meneer, zodra ze hier in mei gaat wer- op de H. Debrouxlaan ken lekt meteen uit waar dat zal zijn", doelt de directiesecretaris op Maxima's functie, waarvoor ze in elk geval contact met klanten en dus met de buitenwereld moet onderhou den. Toekomstige collega's vinden haar komst behoorlijk interessant. „Wel leuk, zo'n be kende en beroemde collega, al valt dat hier in België wel mee. Er wordt veel over haar gespeculeerd, waar ze gaat werken en zo", zegt een jongeman van in de twintig. Met een eveneens onberispelijk geklede vrouwe lijke collega geniet hij de lunch in broodjes zaak Sandwich Break. „Nee, het bedrijf heeft ons geen zwijgplicht opgelegd", zegt de jon gedame. „Dat hoeft ook'niet: wat wij weten, hebben we ook maar uit de kranten. En wat we niet weten, kunnen we ook niet vertel len." De broodjeszaak is zo ongeveer de be drijfskantine van de Deutsche Bank. „Tach tig procent van onze klanten werkt er", zegt de dame van middelbare leeftijd achter de vitrine. Vreemd genoeg heeft zij er nog geen benul van dat ze in de nabije toekomst de potentiële koningin van Nederland mag be dienen. Het is illustratief voor de attentie- waarde die het onderwerp in België geniet. „O, is het werkelijk?", klinkt het verrukt, even later gevolgd door verbazing. „Wat raar ei genlijk dat ze moet werken. Als je met een kroonprins gaat trouwen, hoef dat toch niet? Dat doet onze Mathilde ook niet." Toch vindt ze het prima dat Maxima haar buur vrouw wordt. „Misschien kunnen we wel een speciale sandwich maken, een broodje Maxi ma. Zoiets doen we wel vaker bij speciale ge legenheden." FERDI SCHR00TEN

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2000 | | pagina 45