'Rancune als doping? Lariekoek'
Iet hobbyclub Avanti naar de eerste divisie
Sport
Gelijk betalen?
IRDAC 15 APRIL 2000
Ronald Waterreus is bij aanstaande kampioen PSV weer boven alle twijfel verheven
PSV kan morgen - bij puntverlies van Heerenveen - voor de 15de keer in de historie kampioen worden
van Nederland. De titel zal vooral Ronald Waterreus na een seizoen van uitersten veel voldoening
schenken. De Limburger ontworstelde zich bij PSV van persona non grata tot een doelman met een
nieuw contract op zak. „Ik heb alleen willen laten zien wie de beste is. Verder niets."
kwamen, kreeg ik het te kwaad. Het was
pure zelfkwelling, een hel. Dat ik niet mee
mocht op trainingskamp, in de voorberei
ding, was ook slikken. Je bent vijf seizoe
nen eerste keeper geweest en dan mag je
ineens niet mee."
In augustus keepte Waterreus de voor
rondewedstrijd van de Champions Lea
gue in het Moldavische Chisinau. Kralj
was door een blessure op een zijspoor be
land. „Dat was het keerpunt. Die redding,
vlak voor tijd, schreef de rest van het sei
zoen. 'Waterreus redt PSV', stond er de
volgende dag in de kranten. Dat was over
dreven - die gozer schoot gewoon tegen
me op - maar de situatie bij PSV kantelde
vanaf die dag langzaam mijn kant op.
Door de publieke opinie, maar ook door
de reacties van de spelers. Toen dacht ik:
het zit wel snor."
„Ik heb het dit seizoen een paar keer
heel zwaar gehad, maar ik heb ook intens
genoten. Soms kwamen er wel eens gren-
rechters of scheidsrechters naar me toe
om me bemoedigende woorden in te
fluisteren. Maar het mooiste kreeg ik te
horen van Ronald Koeman en Leo Been
hakker, na de wedstrijden van begin fe
bruari tegen Vitesse en Feyenoord. Ze ga
ven me een aai en zeiden écht heel aardi
ge dingen. We hadden twee keer verloren,
maar ik was zo trots als een pauw. Nee,
het doet niet terzake wat ze zeiden, maar
het laat zich raden."
In februari legde PSV hem een driejari
ge verbintenis voor, die Waterreus begin
Het kampioenschap zal heel veel voor
me betekenen. Daar kan én wil ik
uet omheen. Hoe ik me na het laatste
luitsignaal zal gedragen, weet ik niet.
,laar het zal speciaal zijn, zeker. Want er
5 natuurlijk wel wat gebeurd, hè. En ik
lebm'n gevoelens."
Het moet het understatement van het
eizoen zijn. Ronald Waterreus, bijna 30,
leeft één van de meest turbulente jaren
it zijn carrière achter de rug. Weer moest
üj de concurrentiestrijd aan, nu met Ivica
Cralj, weer was er die twijfel, nu bij Eric
jerets, en weer botste zijn dominante ka
rakter, nu met PSV's beleidsbepalers.
Aan de vooravond van zijn laatste con-
jractjaar deed directeur Frank Amesen
*n iem zelfs in de uitverkoop, bij Santander,
rt 0 'SV was hem, in vele Eindhovense ogen
le dwarsligger, liever kwijt dan rijk. Het
naakte het beest in Waterreus los. „Toen
vas de maat vol. Ik dacht: PSV gaat geen
ituiver aan mij verdienen. En éls ik nu ga,
rd b >a met staart 11158611 de benen. Dat
vilde ik absoluut niet. Ik wilde alleen weg
net opgeheven hoofd."
ndipiskwalifïcatie
,Nee, geen rancune als doping. Dat is la-
iekoek. Beeld je nu gewoon eens in: er
jpeelt iemand goed en toch wordt zijn
jositie ondermijnd. Dat heb ik niet geac-
:epteerd. Klaar. In een notendop is dat
vat er is gebeurd. Meer niet. Wat wel raar
i, is dat mijn situatie door veel mensen in
«Jederland is geïdealiseerd. Het betekent
lat niemand dat doet, opkomen voor je
ligen belangen. Ik wil mezelf absoluut
liet op een voetstuk plaatsen. Ik heb al-
een willen laten zien wie de beste is. Ver-
Ier niets."
gevoel had Waterreus al snel. „Ik
ïeb me geen moment kansloos gevoeld,
fanaf de eerste dag dat ik trainde, wist ik
lat ik een kans zou krijgen. Als voetballer
ïeb je dat heel snel in de gaten. Dat is
•i 'een diskwalificatie van de ander, ik had
lat gevoel gewoon. Als ik na drie, vier da
len het idee had gehad dat er voor mij
fiets te halen was, had ik mijn conclusies
[etrokken. Nu heb ik vanaf de eerste dag
lan het kampioenschap gedacht. Ik wilde
net een titel afscheid nemen. Ik begrijp je
ingeloof. ik had tenslotte geen basis-
ilaats. Maar voor mij stond vast dat ik
net een titel afscheid wilde nemen van
►SV."
de bevalling van het kampioenschap
j, over het dieptepunt van het seizoen
ïoeft Waterreus geen moment na te den-
;en. „Glasgow Rangers uit, dat moet ik
eerlijk toegeven." Gerets had de voorkeur
;egeven aan de weer fitte Kralj. Daarmee
fntnam hij Waterreus zijn ultieme wed-
trijd van het seizoen. De Limburger ver-
nande zich en reisde toch op eigen initia-
I ief naar Ibrox. Als PSV-supporter. „Na de
Dting voor de Champions League had ik
Fo'n gevoel: hé gaaf, een weerzien met
lick Advocaat en Arthur Numan. De
wedstrijd in Glasgow was heel belangrijk
oor me. Als je dan niet speelt - en dat
1 superonterecht - doet dat pijn.
)oor toch naar Glasgow te gaan, wilde ik
loor de zure appel heenbijten. Toen ik er
lenmaal was, wist ik dat ik niet had moe-
en gaan. De mensen met wie ik was, zei
len het later ook: tot vier uur 's middags
vas het heel gezellig, daarna was je niets
neer waard. Toen de spelers het veld op
maart ondertekende. Zoeter kon de wraak
niet zijn. „Dat was natuurlijk het mooiste
van alles. Ik zelf had zoiets van: contract
afgelopen en wegwezen. Tuurlijk heb ik
met andere clubs gesproken, maar PSV is
toch mijn club. Sommigen hebben wel
eens gezegd: dat zegt-ie om populair te
zijn bij de supporters. Lariekoek. Ik heb
altijd gezegd dat PSV een fantastische
club is, ondanks alle heisa. Als ik het nieu
we contract uitdien, ben ik negen jaar
eerste keeper geweest van PSV. Dat is
toch niet niks. Achteraf is dit seizoen -
meer nog dan op PSV - een overwinning
op mezelf geweest, als je het zo wilt uit
drukken. Ik dacht steeds dat het mijn laat
ste seizoen was. Als je dan uiteindelijk
voor drie jaar bijtekent...."
„Een paar jaar geleden had ik absoluut
niet het idee dat ik top was. Toen Dick
Advocaat me vertelde dat PSV rond was
met Georg Koch, had ik alle begrip. Ik had
allerbelabberdst gespeeld. Dat heb ik Ad
vocaat ook gezegd: 'Je hebt groot gelijk
dat je Koch haalt'. Nu was en is dat an
ders. Ik beteken wat voor PSV. Ik ben in
anderhalf jaar een betere keeper gewor
den. Heb innerlijke rust gevonden, nou
nee, niet innerlijke rust - die zal ik toch
nooit vinden - ik heb er meer controle
over. Ik ben - hoe zeg je zoiets - iemand
die per se wil brengen wat hij ook kan.
Lange tijd was ik voor mezelf niet goed
genoeg. Zelden had ik vroeger het gevoel
dat ik een wedstrijd kon binnenhalen
voor de ploeg. Dat mag ik misschien niet
hardop zeggen, maar dat gevoel heb ik de
laatste anderhalf jaar wel. Je ziet het aan
de opstelling van de club. Ze hadden ge
woon kunnen zeggen: je contract is afge
lopen en nu ophoepelen. Maar ik heb ze
overtuigd van mijn kwaliteiten."
Onruststoker
Kwaliteiten, erkenning - en vooral het ge
brek daaraan - onruststoker, de typerin
gen zijn onlosmakelijk met Waterreus ver
bonden. „Het beeld dat veel mensen van
me hebben is dat van een moeilijk kerel
tje. Maar kijk toch gewoon eens naar de
prestatie, kijk naar mijn bijdrage. Ik heb
het gevoel dat ik wedstrijden kan winnen
voor een ploeg. Dat heeft niets met per
soonlijke frustratie te maken. Vroeger
deed ik daar nogal eens moeilijk over, nu
niet meer. Het is hetzelfde met Oranje.
Soms vragen mensen me wel eens: Ro
nald, waarom wordt jouw naam nooit ge
noemd als het om de keepers van het Ne
derlands elftal gaat. Nou, dat is heel dui
delijk: dat gebeurt niet. Klaar. Soms heeft
me dat dwarsgezeten, nu zeg ik: als Rijk
aard me nodig heeft, hoor ik het wel, al
besef ik ook dat mijn laatste kans aan
staande is."
„Bij de supporters heeft het nooit aan
erkenning ontbroken. Ik ben dit seizoen
wel eens tussen een meute PSV-suppor-
ters achter Ruud van Nistelrooy de bus
uitgekomen. Bij Ruud ging het er luid
ruchtig aan toe, maar bij mij kwam er een
hels kabaal los. En dan stap je achter de
meest begeerde spits van Europa de bus
uit... Dat is toch wel mooi. Tuurlijk heeft
het publiek meegespeeld om te blijven. Ik
heb op onvoorwaardelijke steun van de
fans kunnen rekenen. Die steun heb ik
echt niet te danken aan woorden, maar
alleen aan daden."
erswoudse tafeltennissers op de drempel van promotie
Martina Hingis zwengelde het onder
werp onlangs weer eens aan. Vrouwelij
ke tennissers krijgen een minder hoog
prijzengeld als hun manlijke collega's.
Ook in andere sporten zoals wielrennen
en atletiek ontvangen vrouwen bedui
dend lagere vergoedingen. Is dit juist?
Martina Hingis aan de vooravond van
de Australian Open van dit jaar:
„Ik hoop dat het probleem door alle
partijen wordt opgelost naar ieders te-
Wvredenheid. Een boycot behoort tot de
mogelijkheden als de speelsters hun zin
niet krijgen. Vrouwen verdienen een ge
lijke financiële behandeling. Op dit
IA moment moeten we het stellen met de
II helft, soms nog minder, terwijl de kwa-
III liteit van het spel enorm vooruit is ge-
gaan de laatste jaren. Als er niet snel
een oplossing komt, is alles mogelijk.
Ook een boycot. Mensen gaan voor van
olies de straat op om te demonstreren,
I I I waarom niet de tennismeiden?"
John McEnroe tijdens een 'conferen
ce call' van de ATP:
Mijn gedachten over dit onderwerp
zijn veranderd tot het punt dat - voor
zover het mij kan schelen - degene die
de meeste aandacht trekt ook het mees
te geld moet krijgen. Als meer mensen naar
vrouwentennis kijken, is er geen reden waarom
ze niet meergeld moeten verdienen. Wie de de
toeschouwers trekt, krijgt de poen. Maar de enige
manier om daar achter te komen, is het com
pleetscheiden van mannen- en vrouwentennis.
In dat geval, zet ik mijn geld op de mannen.
Jacco Eltingh, voormalig toptenniser, tegen
woordig tv-commentator bij RTL5:
„Of ik hier een mening over heb. Ik heb toch
overal een mening over, haha. Het is een zaak
van vraag en aanbod. In het vrouwencircuit
gaat er minder geld om dan in het mannencir-
cuit. De organisatie van het vrouwentennis moet
dus zorgen dat er meergeld op tafel komt, dan
kunnen de speelsters evenveel of misschien wel
meer verdienen dan de mannen. Je kan er ook
wel een kwestie van maken of roeiers evenveel
moeten verdienen als tennissers. Die moeten
waarschijnlijk veel harder trainen dan voetbal
lers of tennissers. De maatstaf is of een sport erin
slaagt hoge kijkcijfers te halen, sponsors te inte
resseren. Bij de Grand Slams mogen vrouwen
van mij evenveel verdienen als mannen, als ze
dezelfde inspanning verrichten. Dat is nu niet
zo. De mannen spelen om drie, de vrouwen om
twee gewonnen sets.
Joop Riethoven, wielerorganisator, uit Leiden:
„Het vrouwenwielrennen zou best meer gewaar
deerd mogen worden, ik vind dat ze geweldige
prestaties leveren. Dat ze minder verdienen is
eenvoudigweg een commerciële zaak. Als ik een
ennisbolwerk Avanti.
Iftien jaar geleden wist
sportliefhebber dat in
>woude-Dorp op het
te niveau werd ge-
1 en getraind. Maar na
vertrek van Bettine
koop en trainer Gerard
verdween ook het
s. Avanti koos ervoor
J en Tecreatievereniging'
orden, plezier mocht
meer lijden onder pres-
g. Vijftien jaar later
eerste mannenteam
drempel van de eerste
Komt het succes weer
Groenewold en Ronald
kunnen met team-
Jaap Schilperoort
terugbrengen op het
hoogste niveau van Ne-
d. Toch zijn zij recrea-
Itennissers. „Ik heb de
vier, vijf keer per week
wel gehad", vertelt
ewold (26). „Dat hoeft
niet meer." Groene-
Peeters (25) kennen
sinds hun twaalfde,
oordat Groenewold bij
kwam, trainden de bei-
termeerders af en toe
Toen Jasper van der
last kreeg van een
was het heel een-
vertelt Peeters. „Ik
Martin gewoon een paar
jdjes in te vallen. Dat
een heel seizoen te
ns succes geprolon-
Groenewold heeft nog
artij verloren. „Ik weet
dat we promoveren",
eeters. „Ik speel dit jaar
zo best, maar omdat
wint hoeft dat ook niet
Toch baalt hij ste-
iedere verliespartij. „Ja,
Dan kan ik met mijn
door de muur slaan,
het een hobby.
een verslaving", ver
zijn jeugdvriend hem.
drie weken op vakantie
eest en ik heb niet ge-
dan móet ik tafelten-
foto EPA
nissen." Peeters geeft toe dat
dat ook voor hem geldt. „Nou
ja moet, moet... Hoewel, ik
heb een jaar wat meer gestu
deerd en niet getafeltennist.
Toen heb ik thuis de eettafel
tegen de muur gezet en ben ik
in mijn eentje wat gaan zitten
tikken."
Ondanks hun verslaving
straalt er uit de woorden en de
ontspannen houding van de
twee geen heilig vuur. Zij trai
nen twee keer per week, af en
toe onder leiding van Edwin
Vente, meestal gewoon met
zijn drieën. Daarmee heb je
het ook wel gehad. „Ik heb
ook wel een periode vijf keer
per week getraind", herinnert
Peeters zich. „Maar dat werkt
eerder frustrerend: je ver
wachtingspatroon gaat om
hoog en als je dan verliest, is
het extra erg." Groenewold:
„Natuurlijk willen we dolgraag
winnen en al helemaal kampi
oen worden. Maar we gaan
niet meer trainen om nét die
extra douw eraan te geven.
Daar hebben we gewoon de
tijd niet voor."
Het blijkt ook niet nodig. De
promotie is heel dicht bij, is
het niet dit weekeinde, dan
toch zeker volgende week.
Avanti heeft een jonge ploeg
(Schilperoort is met 23 jaar de
jongste). Waar ligt de top van
dit team?-
Groenewold: „De tweede di
visie is onder mijn niveau -
anders zou ik ook niet alles
winnen. Ik heb jaren tusen
ere- en eerste divisie in ge
schommeld. Maar op dat ni
veau kom ik ook niet meer te
rug." Peeters schat zichzelf
wat lager in: „Ik denk dat ik
niet veel hoger kan dan de eer
ste divisie. Daarvoor zou ik
ook weer te veel moeten trai
nen." Groenewold: „Maar ik
denk wel dat jij beter kunt spe
len dan je nu doet. Je moet
wat specifiéker gaan trainen,
op je zwakke punten: de servi
ce en de service-ontvangst.
Een grote bak met ballen er
naast en serveren maar." Pee
ters: „Dat was ik stiekem toch
Stephanie Rottier uit Leiden, voormalig top-
dertlgspeelster van de wereld:
„Als de vrouwen ook om vijf gewonnen sets spe
len, vind ik dat er gelijk betaald moet worden. Ik
geloof niet-dat het onderwerp erg leeft onder de
vrouwentennissters. Ik heb drie jaar in het cir
cuit meegelopen en ik heb er nog nooit tnet een
andere speelster over gesproken. Ik denk dat het
verschil in betaling wel minder wordt. Dat komt
omdat het vrouwentennis steeds aantrekkelijker
is om te zien. Zelf speel ik dit jaar in de hoofd
klasse. Daar krijg ik inderdaad een onkostenver
goeding voor. Of die gelijk is aan de vergoeding
van de mannen in mijn team? Dat weet ik niet.
Ik ben voor mezelf bezig en ik ben tevreden met
wat ik heb afgesproken.
Lodewijk Kallenberg uit Leiderdorp, voorzit
ter sectie Toptennis van de tennisbond:
„Ik weet werkelijk niet of de vrouwen evenveel
krijgen voor het spelen van de Fed Cup als de
mannen voor de Davis Cup. Er wordt een deel
van de tv-rechten weer onder de spelers en speel
sters verdeeld en dat loopt allemaal via de Inter
nationale Tennis Federatie. Ik geloof niet dat de
ze kwestie speelt onder de Nederlandse tennis
speelsters.
TEKST WILLEM SPIERDIJK
al van plan. In augustus wil ik
twee dagen vrij nemen en dan
zes uur per dag aan de slag
gaan. Ik wil echt goed spelen
volgend seizoen.
Dat zal wel nodig zijn ook,
denken ze allebei. „Het wordt
vechten om erin te blijven",
voorziet Groenewold. „Dat is
ook de enige doelstelling." Ze
ker als De Korenbeurs niet de
gradeert: Arjan Karbaat zou
dan de gelederen van de Ha-
zerswoudse vereniging komen
versterken, een speler met een
percentage van 80. „Maar dat
zit er niet meer in," denkt
Groenewold. „Mij maakt het
ook niet zo veel uit", glimlacht
Peeters. „Het is leuk met zijn
drieën en vieren, dat zou het
ook zijn met vijf."
En dan blijkt opnieuw dat
het bij Avanti tegenwoordig
draait om de gezelligheid.
Maar die aanstaande promo
tie, dat is toch mooi meegeno
men.
wielerwedstrijd organiseer met Jan Janssen en
Joop Zoetemelk komen er 15.000 mensen kijken.
En als Leontien van Moorsel komt maar 2000. Ik
krijg minder sponsors voor het vrouwenwielren
nen, ik kan ze dus ook minder betalen. Mis
schien is het ook niet nodig dat ze evenveel krij
gen. De mannen hebben vaak een gezin waar ze
voor moeten zorgen.
Martin Groenewold (rechts) en Ronald Peeters: „We gaan niet meer trainen om nét die extra douw eraan te
geven. Daar hebben we gewoon de tijd niet voor." foto taco van der eb
