uJ
Meer geld
voor isolatie
Jongerenwerkers
lokken jeugd met
foto's naar honk
Boete voor mishandelen Leiderdorpse scheidsrechter
andarts neemt de benen voor ex-vrouw en deurwaarders
Regio
luitingsbevel' voor
I vembad was terecht
Café De Landbouw moet wijken voor asfalt
pAG 11 APRIL 2000
Zuid-Holland in de slag met Schiphol
De Provincie Zuid-Holland gaat in het najaar praten met
de gemeenten in de Leidse regio en de Duin-en Bollen
streek om een gezamenlijk actieprogramma tegen de ge
luidshinder van Schiphol op te stellen. Zuid-Holland zit
sinds kort ook in de commissie Geluidshinder Schiphol
en praat nu eindelijk volop mee.
OEGSTGEEST HANS JACOBS
Vorig jaar kwamen er zo'n 8.400
klachten over het vliegverkeer
uit de Leidse regio. Niet veel in
vergelijking met het totaal
(ruim 200.000), maar voor D66
genoeg reden om in Oegstgeest
een discussieavond te organise
ren, waar PvdA-gedeputeerde
Marnix Norder, die in Zuid-
Holland vliegverkeer in zijn
portefeuille heeft, gisteren zijn
ideeën lanceerde.
Noder pleit voor een mi-
lieuhinderfonds en soepeler
omgaan met de regels voor
compensatie en isolatie, zodat
meer mensen eerder in aan
merking komen voor geld.
„Ook buiten de nu vastgestelde
zones. Geluid houdt niet op aan
de overkant van de straat."
Ook de gevolgen van gewij
zigde vluchtroutes moeten bin
nenkort worden aangekaart.
„Waarom moet er over Den
Haag, Leiden en Oegstgeest
worden gevlogen? Kan de Kaag
baan niet worden bereikt door
boven de Noordzee 'voor te
sorteren'," vraagt Norder zich
af.
Misschien dat sluiting van
marinevliegkamp Valkenburg
daarbij helpt. Nu zit het militair
luchtruim de burgerluchtvaart
danig in de weg. „Dat klopt en
daarom zijn wij voor sluiting
van het vliegveld", valt D66-Ka-
merlid Jan van Walsem de ge
deputeerde bij.
Zuid-Holland is door de toeL
nemende klachten over het la
waai van vliegtuigen wakker ge
worden. De afgelopen acht jaar
keek de provincie vanuit de luie
stoel toe hoe de buurman in
Haarlem zaken deed met
Schiphol. Dat betekende onder
meer dat de aan- en uitvlieg
routes van de luchthaven zijn
veranderd. Niet omdat Schip
hol dat zo graag wilde, maar
om in de omgeving van het
vliegveld de geluidshinder te
verminderen. „Maar dat bete
kent wel dat nu meer mensen
last hebben van lawaai", oor
deelt Norder. „De geluidshin
der is nu over een groter gebied
uitgesmeerd." Norder vindt dat
Zuid-Holland niet langer pas
sief moet toekijken.
Van Walsem en Norder wa
ren het met hun toehoorders
eens dat strikte en controleer
bare geluids- en milieunormen
moeten worden vastgesteld
voor Schiphol. „En die moeten
ook worden gehandhaafd", vin
den beide politici. Schiphol-
woordvoerder Ruud Wever ziet
daarin geen probleem. „Er
komt een lik-op-stukbeleid. Wie
te veel lawaai maakt, of niet de
vereiste route volgt, krijgt met
een een boete. Nu is dat nog
anders. Er wordt pas na een ge
gronde klacht proces-verbaal
opgemaakt, dat vervolgens in
een bureaula verdwijnt omdat
Justitie wel wat anders te doen
heeft."
Andere en hogere aanvlieg
routes, boetes en hogere heffin
gen voor lawaaibakken en stil
lere vliegtuigen zijn ook een op
lossing, alleen is dat laatste niet
voor iedereen een zegen. Stiller
betekent inderdaad minder
herrie, maar ook meer vliegtui
gen, want dat is zo met Schip
hol afgesproken. De 'winst' van
geluidsreductie mag worden
vertaald in meer vluchten.
„Misschien moeten we dus niet
zo blij zijn met die stille toestel
len", verzuchtten meerdere
aanwezigen dan ook.
ZOETERWOUDE JAN PREENEN
De stichting BOVOS Welzij ns-
projecten uit Zoetermeer pro
beert jongeren op een speciale
manier naar het jeugdhonk van
de voetbalvereniging Meerburg
in Zoeterwoude te lokken. Jon
gerenwerkers maken op straat
foto's van 10- tot en met 14-ja-
rigen en houden vervolgens een
expositie. „Wij passen deze me
thode al jarenlang toe en het
werkt steeds prima. Jongens en
meisjes worden nieuwsgierig en
willen graag zien hoe zij nou
precies op de foto staan. Óp die
manier leggen we contact. Als
ze eenmaal binnen zijn probe
ren we die aandacht vast te
houden", licht projectleider J.
Schellekens van BOVOS toe.
Het opvangen van de Zoeter-
woudse jeugd bij Meerburg is
een van de activiteiten van BO
VOS om rondhangende jonge
ren van de straat te krijgen. In
dit geval gaat het om scholieren
van de Rijndijk. In tegenstelling
tot het Dorp (Utopia) is er in
Zoeterwoude-Rijndijk geen jon
gerencentrum. Meerburg is er
bij betrokken, omdat de club al
de nodige ervaring heeft met
jongeren die niet alleen voet
ballen, maar ook met allerlei
spelletjes en andere activiteiten
worden beziggehouden.
BOVOS begint op korte ter
mijn met het fotograferen. De
expositie is begin mei. De wel-
zijnsinstelling maakt daarbij
onderscheid tussen de 10- en
11- jarigen en de groep daarbo
ven. Voor de jongsten denkt
BOVOS onder meer aan sjoe
len, kaarten en tafeltennissen.
Voor de ouderen staan films
met een thema op het pro
gramma. Schellekens: „Maar
dan gaat het niet om een suffig
gebeuren. Zo van, eerst met z'n
allen naar een film kijken en er
dan over praten. Als we dat
zouden doen komt er niemand.
We denken aan films over bij
voorbeeld over drugs, sport of
seks. Onderwerpen die de jeugd
aanspreken. Wie er over wil
praten kan dat doen, maar dan
in een beetje café-achtige om
geving. Losjes. Het moet leer
zaam zijn, maar ook leuk."
De BOVOS zet voor het pro
ject twee jongerenwerkers in,
Meerburg betrekt de jeugd
honkcommissie bij het initia
tief. Jongeren die belangstelling
hebben moeten op den duur
niet-spelend lid worden. Verder
is het de bedoeling dat BOVOS
zich na verloop van tijd terug
trekt en het werk overdraagt
aan vrijwilligers.
Récital Preference
kleurshampoo
Kies uit meer dan 20
verschillende kleuren.
Per stuk
van 21.99 voor
ivaarders weten de weg
de tandartspraktijk aan de
ter Haarsingel blindelings
iden. Op de meest onver
momenten komt er
langs om beslag te
n op de ziekenfondsreve-
van Ben Verlinden (48).
indarts weigert zijn ex na-
'nog één cent' alimenta-
betalen. „Vijf mille moet
landelijks ophoesten, ter-
ij eigen inkomsten heeft,
word ik ervan. Nu is.de
vol. Ik stop met mijn
ijk en ga in het buitenland
:uw beginnen."
deel ik u mede dat per
de praktijk is overge-
m door T. Tan.
summiere mededeling in
rachtkamer van tandarts
iden is kennelijk in grote
op het blauwe lijntjespa-
Officieel ben ik
iet weg, want mijn opvol-
;ft me nog geen cent be-
Maar zodra hij de finan-
rond heeft, ben ik ver-
bevestigt Verlinden
tomende vertrek,
linden is het vechten moe.
leenhalf jaar geleden
ïen hij en zijn vrouw over-
IZ{ iun moeizame huwelijk te
inden. Het ging niet meer.
alimentatieregeling werd
beider tevredenheid opge-
en daarmee leek de kous
e Vr laar toen begon de ellende
ch.|goed. Verlinden: „Ik heb
villa bij Koudekerk -ver-
optf wantdie was te groot
nde mij alleen. Daar heb ik 1,5
us e: 'en gulden voor gekregen,
mei on meer dan ik ervoor be-
heb. Geld heb ik dus meer
zat; dat is het probleem
En ik heb ook altijd gul
•tbal geld geschoven als mijn ex
kinderen weer eens wat
hadden. Maar ik weiger
principieel alimentatie te beta
len aan iemand die zelf een
goed inkomen heeft. Iedereen
weet dat zij al lang en breed een
eigen inkomen heeft, dan wei
ger ik natuurlijk nog langer te
dokken. De wet die dat regelt
klopt gewoon niet."
Vanaf het moment dat hij de
betalingen aan zijn ex-vrouw
staakte, diende de ene na de
andere deurwaarder zich bij
hem aan en werd er weer be
slag gelegd op zijn inkomsten.
En dan duurde het twee tot drie
maanden voordat zijn tegoeden
weer werden vrijgegeven. „Zat
ik een tijd lang zonder geld. Gek
werd ik ervan", blikt Verlinden
op die turbulente periode terug.
„Maar mooi dat zij dan met
kerst vanuit Rome opbelde. En
dan vertelde ze doodleuk dat ze
een concert van Andrea Bocelli
ging bijwonen. Daar zakt mijn
broek dus vanaf."
Hoe vaker de deurwaarders
bij hem aanklopten, des te ster
ker werd de wens om de boel
maar de boel te laten en de
praktijk in Leiderdorp op te
doeken. „Ik kwam per toeval in
contact met tandarts Tan, en de
koop was snel gesloten. Dit hou
ik niet meer vol. Als alles rond
is vertrekt deze jongen mooi
naar het buitenland." Om te
beginnen naar België, waar hij
.anderhalf jaar terug een huis
heeft laten bouwen. „En dan
zie ik wel waar ik terecht kom."
Twintig jaar lang heeft Verlin
den in Leiderdorp de tanden en
kiezen van zo'n 3000 patiënten
behandeld. Eerst illegaal, in een
flat boven de Winkelhof. „De
gemeente wilde me zo graag
hebben, dat ik zonder vergun
ning kon beginnen." Maar de
flatbewoners trokken aan de bel
en toen heeft hij zijn praktijk
moeten verplaatsen naar de
Jaap ter Haarsingel.
Hij noemt zichzelf een harde
werker. „Mensen zien de Mer
cedes voor de deur staan, en
trekken meteen de conclusie
dat ik een ordinaire money-ma
ker ben. Maar ik ben gewoon
een harde werker. Drie weken
lang behandel ik dagelijks zo'n
zestig patiënten per dag; de
vierde week ga ik van mijn rust
genieten in een zonnig oord. Zo
doe ik dan nu eenmaal; anders
hou ik het niet vol."
Dat Zorgverzekeraar Zorg
Zekerheid hem zaterdag in deze
krant als 'een rare druif be
stempelde, maakt hem woe
dend. „Waar haalt die kerel het
vandaan?" Ook de beschuldi
ging dat hij in de jaren negentig
onterecht tandartsrekeningen
declareerde, is hem in het ver
keerde keelgat geschoten: „Der
gelijke informatie mag je niet
zomaar op straat gooien. Maar
los daarvan is het niet eens
waar. Ik heb ooit controle ge
had op het sealen bij kinderen.
Dan leg je een laagje kunsthars
om een kies of een tand om
gaatjes tegen te gaan. Maar ie
dereen weet dat dat spul weer
los laat. En als je dan anderhalf
jaar later gaat controleren, is de
kans groot dat de hars er niet
meer zit. Daar heb ik zelf ooit
een proefschrift over geschre
ven, dus ik weet waar ik over
praat."
Het maakt de noodzaak van
zijn vertrek er alleen maar gro
ter op. „Sommigen patiënten
zeggen dat ik gek ben dat ik de
praktijk opdoek. Maar in dit
land word je daar bijna toe ge
dwongen. Als de wettelijke be
palingen bij scheidingen zo ab
surd zijn, dan houdt het voor
mij op."
De ex-vrouw van tandarts
Verlinden wil niet op zijn ver
trek reageren: „Ik heb geen zin
om een discussie via de krant te
voeren. Ik heb hier al genoeg
problemen mee gehad."
°8 140-jarige man uit Alphen aan den Rijn is gis-
signaal ontstond er commotie: volgens de Al-
phense spelers was de speeltijd nog niet verstre
ken. Getuigen verklaarden dat de 40-jarige leider
van Alphen het veld opliep en met zijn rechter-
elleboog of -schouder een stoot uitdeelde op het
hoofd, de nek of de rug van de scheidsrechter.
Die raakte even buiten bewustzijn.
Een verklaring van een huisarts, dat de man
een whiplash heeft en drie tot zes maanden ar
beidsongeschikt is, deed de officier besluiten de
Alphenaar het opzettelijk toebrengen van zwaar
lichamelijk letsel ten laste te leggen. Zij eiste
twee maanden cel, waarvan één voorwaardelijk.
De Alphenaar ontkende dat hij een klap had
gegeven. Hij en de scheidsrechter liepen volgens
hem tegen elkaar op toen hij zijn stopwatch wil
de laten zien. Het slachtoffer zou daarbij onge
lukkig zijn gevallen. De advocaat van de man
vond dat de toedracht niet vast stond, omdat ge
tuigen elkaar tegenspreken. Bovendien zouden
telefonische verklaringen niet in het proces-ver
baal zijn opgenomen.
Volgens de raadsman was het goed mogelijk
dat er sprake was van een ongelukkige botsing.
Een video-opname van een toeschouwer zou
hier uitsluitsel over kunnen geven. Hij pleitte
voor aanhouding van de zaak om de videoband
op te vragen. De band gaat volgens hem ook een
rol spelen bij een hoger beroepzaak bij de tucht-
commissie van de KNVB. Die schorste de team
leider voor drie jaar.
De officier vond dat er ook zonder videoband
genoeg bewijs was.
,zing over Wassenaarse boerderij
Jenaab Het Wassenaarse echtpaar Niphuis houdt donder-
■27aprïl in het NPB-gebouw in Wassenaar een lezing over
Geschiedenis van de 'Kerkewoning', een zeer oude boerderij
[het eind van het Kerkehout. Het echtpaar verricht al een
je intensief speurwerk naar de historie van dit pand, dat ooit
Jndom was van Paulus Buys. Hij was de ambtsvoorganger
«raadspensionaris Johan van Oldenbarnevelt. De lezing, die
jdt georganiseerd door de Historische Vereniging Oud Was
teer, begint om kwart voor negen.
andelen in Huys te Warmont
mond De gidsen van de vereniging voor natuur- en milieu-
ratiëstaan zondag 16 april weer klaar bij de ingang van
jcbos Huys te Warmont om wandelaars rond te leiden. De
ideling met als thema 'het voorjaar' begint om 14.00 uur en
rt ongeveer anderhalf uur.
rzetsmonument grondig opgeknapt
jtceeslï Het verzetsmonument in het bos van Wijckersloot
egstgeest krijgt deze week een grondige opknapbeurt. Spe-
jsten zullen de natuurstenen kolommen en de bloemkelk
doen van groene aanslag. De roestlaag op de smeedijzeren
inconstructie wordt verwijderd en het smeedijzer krijgt een
we beschermlaag. Ook worden scheurtjes in het metsel-
bijgewerkt. De werkzaamheden moeten klaar zijn voor de
enherdenking op 4 mei. De kosten van de renovatie bedra-
23.000 gulden.
"roui denvergadering Oud Oegstgeest
;tgeest De Vereniging Oud Oegstgeest houdt donderdag 27
1 haar veertiende algemene ledenvergadering. Op de agenda
tonder meer een bestuurswisseling. Secretaris J. Kuypers-
naakt plaats voor M. Mulder-Das. J. Lunshof zal worden
ugedragen voor een vijfde bestuurszetel. De avond vindt
bits in de kapelzaal van het Gemeentecentrum aan de Lijtweg
jegint om 20.00 uur.
IREAU CERBERUS
amilie uit Wassenaar mag
zwembad aanleggen bij
woning aan de Papeweg.
leeft de Raad van State gis-
e besloten. Daarmee is een
gekomen aan een langdu-
schil.
ee jaar geleden gaf de ge-
te Wassenaar de familie
-Bolhuis opdracht het
bad, een constructie van
lium en kunststof met
Joorsnee van zes meter,
te halen. Een zwembad
ns het bestemmingsplan
bewoners gaven gevolg
Alleen een hopeloze optimist denkt ddt De Landbouw niet verloren is, denkt Eddy Koenders. „Zo een ben ik er niet".
'Vechten tegen de vooruitgang heeft geen zin'
g yl het bevel, maar ze gingen
ook in beroep bij de rechtbank
in Den Haag. Toen die de ge
meente in het gelijk stelde,
werd hoger beroep aangete
kend bij de Raad van State. Ook
hier heeft de familie Koets-Bol
huis-nu aan het kortste eind ge
trokken.
Het argument dat bij wonin
gen elders in Wassenaar wel
een zwembad in de tuin is en
dat de gemeente dus met twee
maten meet, gaat volgens de
Raad van State niet op. In die
gevallen is in het bestemmings
plan vastgelegd dat zoiets is
toegestaan. Voor de Papeweg
en omgeving is dat niet het ge
val. De gemeente is ook niet
van plan daar verandering in te
brengen.
WASSENAAR SUZANNE BARBIER
„Aan de vooruitgang kun je niet
ontkomen. Daarom vecht ik. er
er ook niet tegen." Eddy Koen
ders berust in het lot dat zijn
Eethuys De Landbouw is be
schoren. Na 132 jaar moet de
karakteristieke boerderij aan
het begin van de Landschei-
dingsweg in Wassenaar plaats
maken voor asfalt. Alles wijst
erop dat de verlenging van de
smalle Landscheidingsweg tus
sen Den Haag en Wassenaar nu
echt doorgaat. Alleen een hope
loze optimist denkt dat De
Landbouw niet is verloren, zegt
de eigenaar. „Zo een ben ik er
niet."
Toch kan Koenders de opti
misten onder zijn klanten ook
weer niet helemaal ongelijk ge
ven. Hij heeft namelijk nog
steeds geen exacte datum ge
hoord wanneer het eetcafé te
gen de vlakte gaat. Drie maan
den geleden dacht Koenders
nog dat afgelopen zaterdag het
doek zou vallen, maar dat pakte
weer anders uit. Half september
staat nu op de kalender van het
echtpaar, maar absolute zeker
heid hebben de twee niet. Een
negatieve uitspraak van de
Raad van State over het be
stemmingsplan van de ge
meente Wassenaar kan de slui
ting weer een twee jaar vertra
gen. Tot die beslissing is geval
len houden Koenders en zijn
vrouw de adem in. „Elke keer
als de finish in aantocht lijkt,
wordt de eindstreep een stuk
verlegd", beschrijft Anneke hun
situatie.
Toen de Amsterdammers ze
ventien jaar geleden van plan
waren het toenmalige café Van
der Velde over te nemen, wis
ten ze dat de verschillende ge
meentes eerder plannen had
gehad om de landscheidings
weg te verlengen. Die ideeën
waren echter in de jaren zeven
tig van tafel geveegd. Trouwens,
al van voor de oorlog praatten
de politici erover, dus zo'n
vaart zou dat wel niet lopen,
kon de toenmalige eigenaar het
tweetal vertellen.
De horecamensen schrokken
daarom behoorlijk toen minis
ter Maij-Weggen de herinrich
tingsplannen zo'n zeven jaar
geleden uit de koelkast haalde.
„Toch heb ik vanaf het moment
dat ik hoorde dat de oude voor
stellen serieus werden bekeken,
gedacht, ik ga hier niet tegen
vechten. Dit soort zaken verlies
je namelijk altijd. Het verlies
van de boerderij en mijn wo
ning vind ik al pijnlijk genoeg,
dat wil ik niet nog erger ma
ken", blikt de horecaman terug.
Als Koenders ergens in sep
tember de sleutel voorgoed om
draait, zal dat met tranen in zijn
ogen zijn. Hij heeft nog zoveel
lol in zijn werk en een grote
vaste klantenkring bewijst dat
het horecastel het goed doet.
„Afscheid nemen van De Land
bouw is moeilijk. Niet alleen
voor ons, maar ook voor het
oudere publiek dat hier trouw
komt. 'Waar moeten we nu
naar toe?', krijg ik vaak te ho
ren. We hebben zoveel goede
contacten opgebouwd, dat raak
je allemaal kwijt. Dat geldt ook
voor het personeel waar je al ja
ren mee werkt. Bovendien is
onze dochter hier getrouwd,
dat vergeet je ook niet. Het is
doodzonde."
Wanneer de zaak dichtgaat,
gaan de Amsterdammers eerst
een jaartje zeilen om de dingen
op een rijtje te zetten. Daarna
beginnen ze ergens anders op
nieuw met het geld dat ze ter
compensatie krijgen van Rijks
waterstaat. Misschien dat ze in
Wassenaar blijven, want ze zijn
er nog lang niet uitgekeken.
Tot die tijd draait De Land
bouw gewoon door. Het terras
krijgt zelfs een nieuw verfje
voor het laatste seizoen. „Als
het lukt om een sponsor te vin
den wil ik er met een groot feest
tussenuit", zegt Koenders. „Zo
niet, dan trekken we de deur
stilletjes achter ons dicht."
