'Vrouw aan het roer, boot naar z'n moer' TV WEER Keuring met 60 jaar hi DINSDAG 4 APRIL 2000 COMMENTAAR Alle automobilisten dienen op zestigjarige leeftijd een medische keuring te ondergaan wanneer zij hun rijbewijs willen laten verlen gen. Dit voorstel is afkomstig van het Centraal Bureau Rijvaardig heidsbewijzen (CBR), die de huidige regeling veel te vrijblijvend vindt. Op dit ogenblik geldt een verplichte keuring voor zeventig plussers die hun rijbewijs verlengen. Tegen het voorstel van het CBR valt eigenlijk bar weinig in te bren gen. In Nederland komen jaarlijks ruim duizend mensen om in het verkeer en raken tienduizenden gewond. De auto is een dodelijk wapen in de handen van iemand die om welke reden dan ook zichzelf niet volledig onder controle heeft. Met het voortschrijden der jaren treden - vaak sluipenderwijs - lichamelijke en geestelijke gebreken op. Tegenwoordig halen mensen gemiddeld rond hun twintigste het rijbewijs. De eerste verplichte keuring is vijftig jaar later. Tussen tijdse controle is er niet. Kwalen die het rijgedrag beïnvloeden moet de automobilist zelf melden. De zestigjarige van vandaag is in de regel een vitaler en gezonder mens dan pakweg een half eeuw geleden. De levensverwachting is hoger dan ooit en ook de kwaliteit van het leven van veel ouderen is enorm verbeterd. Het is begrijpelijk dat niemand vrijwillig afstand wil nemen van de bewe gingsvrijheid die de auto nu eenmaal biedt. Of mensen hebben de gevolgen van de kwaal niet in de gaten of zij zwijgen uit vrees hun rijbewijs kwijt te raken. Een alternatief voor een keuring op zestigjarige leeftijd is, zoals in Engeland gebruikelijk is, het verplicht doorspelen van medische gegevens door artsen aan het CBR. Dat is geen goede ontwikkeling. De vertrouwelijke relatie tussen arts en patiënt is in onze samenle ving heilig en moet zo blijven. De verplichte keuring verdient dus de voorkeur. Een negatieve uit slag hoeft niet meteen te leiden tot het intrekken van het rijbewijs. Volgens onderzoek zouden heel veel automobilisten met slechte ogen rondrijden. Een goede bril kan dit probleem eenvoudig ver helpen. Wachten op voorjaar Het wil nog niet vlotten met het voorjaar maar we kunnen in elk geval terugkijken op een mooie dag met in de provincies Dren the, Overijssel en in onze regio de aangenaamste temperatu ren. Op het vliegveld Eelde (Groningen Airport) werd gis termiddag 19,6 graad gemeten. In onze regio meldde het KNMI-station in de duinen van Bloemendaal een maximum temperatuur van 18,5 graad. Verder werd het in Nieuw-Ven nep 17,7 en op Schiphol 17,3 graad. Zuid Holland kwam in de middag iets sneller in de be wolking terecht waardoor Rot terdam afhaakte op 16,9 en Val kenburg op 16,3 graad. Dat het in Limburg tegenviel had te maken met een prefron- tale storing. Het was daar nage noeg de hele dag bewolkt en kort na de middag viel er al wat regen. Bij ons viel aan het einde van de middag en in het begin van de avond wat regen. Nogal wat mensen toonden zich verbaasd over de kwaliteit van het weer terwijl de barometer zo laag stond. Om 20 uur was het weer glas gezakt tot 988 hPa. De stand van het weerglas is dan ook lang niet altijd maatgevend voor het te verwachten of heer sende weerbeeld. Inmiddels zijn we weer terug bij af. Aan de achterzijde van een langzaam naar het oosten trekkende lagedrukzone is na melijk een koude noordelijke wind opgestoken. Vanavond is het nog maar 5-6 graden en staat er een vrij krachtige, aan de kust harde wind. Ook morgen is het met maxi mumtemperaturen van om streeks 9 graden en een aan de kust krachtige tot harde noord tot noordoostenwind ronduit koud. Wel breekt in de middag af en toe de zon door. Woens dagavond kan er onder invloed van een naderend warmtefront weer wat regen of een bui val len. Vanaf donderdag blijft het enkele dagen droog met af en toe zon en een weer iets oplopende tem peratuur. Bepalend voor het weer beeld is dan een hogedrukge- bied waarvan het centrum zich van de Britse eilanden naar onze om geving ver plaatst. Het ziet er echter niet naar uit dat het kwik stijgt tot waarden boven de 15 Gemengde bemanning op krappe onderzeeboot praktisch onhaalbaar Begin jaren tachtig werd de oorlogsvloot voor het eerst toegankelijk voor vrouwen. Sinds dien hebben honderden hun plek binnen de varende 'mannenwereld' weten te vinden. Toch zijn er nog twee onderdelen binnen de Koninklijke Marine waar vrouwen niet wor den toegelaten; het Korps Mariniers en de Onderzeedienst. Afgelopen week werd voor een keer een uitzondering gemaakt en mochten drie vrouwelijke gasten, onder wie een jour nalist van deze krant zo'n dertig uur onderduiken met de onderzeeboot Hr.Ms. Walrus. Saai gepraat over saaiheid De rubriek Den Haag Vandaag was gisteren kennelijk even ten prooi gevallenaan wanhoop. Anders is bijna niet te verklaren waar om er weer eens moestworden gepraat over zo'n oud en afgekloven onderwerp als de saaiheid van depolitiek op het Binnenhof. Kan het niet wat boeiender en opwindender? Waarzijn toch de grote, leven dige debatten uit de jaren zeventig gebleven? Tja.Van de kant van de ministers lieten Jorritsma, Pronk en De Gra ve hun lichterover schijnen, van de de kant van de parlementariërs deden dat Marijnissen (SP) enDuivesteijn (PvdA). Alle bekende ele menten passeerden weerde revue: hetdichtgetimmerde regeerak koord, de politieke partijen die elkaar vertrappenin het midden enz. Wat jorritsma te berde bracht, vervluchtigde zo snel datik het al weer niet meer weet, Pronk keuvelde op die pseudo-diepzinnigemanier waar je zelden iets aan hebt en De Gra ve, een vroeg-oude man als uhet mij vraagt, vond het allemaal wel best zo. 'Levendigheid kan geen doelop zichzelf zijnhoorde ik hem zeggen. 'In de taxi en in de kroeg hoor jemensen ook geen politieke onder werpen meer aanroeren. Ach, het gaat wel goedmet Nederland'. Hij was wel erg op zijn rust gesteld, zo te zien. Marijnissen en in mindere mate Duivesteijn waren niet zo tevreden. Maar veelverder dan 'de ruimte voor de Kamer moet verbreed wor den' kwamen ze niet -en die consta tering hoor je ook al jaren. Hoe goed gaat het eigenlijk met Nederland? Gemeten naar de mil jarden extradie er te verdelen zijn heel goed, maar aan de andere kant van de streepstaan de vele zware problemen die maar niet ver- dwijen: onderwijs, zorg,veiligheid, integratie allochtonen, vergrij zing, milieu, ruimtelijkeordening. Met alleen meergeld los je die niet op. Heeft de politiekeigenlijk nog wel het instrumentarium om die ge compliceerde zaken aan tepakken, vraagje je steeds meer af. Maar die vraag kwam niet aan de orde endie leek mij heel wat belangrij ker dan het zuurstofarme gepraat over meerlevendigheid in het po litieke debat. Deze avond ook weer eens gekeken naar 'De Regenjas' - hetz.g. lol- ligevoetbalprogramma van Harry Vermeegen. Van die man ben ik nooit verruktgeweest, maarzo lang hij Henk Spaan naast zich had, ging het nog wel. Zonder Spaan is het een ramp. Met Jaap Stam ging hij naar de dol fijnen en VanGastel mocht laten zien hoe ver hij een bal de tribune in kon schoppen en vervolgens portretten opha ngen van bekende Nederlanders in de catacomben vanhet Feyenoord-stadion. En bij dit alles die geforceerde opgefoktheid van Vermeegen. Het moet om te lachen zijn geweest, maar ik werd bijna treurigvan zoveel zoute loosheid. De onderzeedienst. Als één van de weinige onderdelen van de Koninklijke Marine nog per de finitie een mannenwereld. „Je hoeft niet gek te zijn om op een onderzeeboot te varen maar het is wel verdomd gemakkelijk", luidde het. Gek genoeg om drie vrouwen mee te laten varen op Hr. Ms. Walrus tijdens een in ternationale oefening in de En gelse wateren, vlakbij de zuid kust. De bemanning is al anderhalve week van huis en heeft net het weekeinde doorgebracht in de Zuid-Engelse havenstad Ply mouth. Die maandagochten den na een havenbezoek zijn meestal vrij chaotisch. De man nen van de Walrus zijn luid ruchtiger dan anders, moeten hun ritme aan boord (zes uur op, zes uur af) weer terug vin den en zitten nog vol verhalen over hun vrije dagen. De aanwezigheid van drie vrou wen maakt het allemaal anders dan normaal. Toch moet het gegeven dat de vrouwelijke gas ten een dag later weer van boord vertrekken, een gerust stelling zijn. Dan zal de echte rust terugkeren. Er zijn heel wat gesprekken aan vooraf gegaan en de beman ning heeft duidelijk moeten wennen aan het idee van vrou wen aan boord. Dat blijkt wan neer de gasten de bijna driedui zend ton zware onderzeeboot mogen besturen. De nodige hi lariteit ontstaat en een van de bemanningsleden trekt demon stratief een ontsnappingspak aan, want 'vrouw achter het roer, onderzeeboot naar z'n moer'. De ruimte is beperkt aan boord van de Walrus. Op het sail, de open brug, kunnen net zes of zeven mensen staan. Vanaf het sail wordt contact onderhou den met de centrale in de buik van de druppelvormige onder zeeër. Daar zijn ook de slaap hutten van de officieren en de 'longroom', het dagverblijf van de officieren. Een smal trapje leidt naar bene den, waar de manschappen en de onderofficieren verblijven. Daar is ook de krappe kombuis waar dagelijks voor ruim vijftig man wordt gekookt. De gangetjes zijn smal, de slaapverblijven klein en ook de vrije ruimte in de indrukwek kende machinekamer is be perkt. De matrozen hebben al len een klein vierkant kastje om hun kleren in op te bergen. Wanneer een onderzeeboot voor langere tijd weggaat, is die ruimte niet voldoende en wordt kleding onder de matras gelegd. De krappe ruimte bepaalt de sfeer aan boord. „Er heerst hier een open en eerlijke mentali teit", zegt chef-machinist Jos van Eijkelenburg uit Beverwijk, met 43 jaar het oudste beman ningslid van de Walrus. „Din gen worden meteen uitgespro ken. Of het nu een 'puppes drie' (matroos derde klasse) is of de commandant. Iedereen weet alles van elkaar, ook van eikaars privé-leven." Hoe zou dat zijn wanneer men permanent met een vrouwelijke bemanning zou varen? Volgens commandant Herman de Groot is dat met de huidige onderzee boten niet haalbaar. „Gewoon omdat het niet past binnen de regels. In de jaren tachtig kwa men de eerste vrouwen op een marineschip. Toen zijn afspra ken gemaakt over de minimale privacy waaraan je als schip moet voldoen. Maar daarvoor is onze ruimte te beperkt. Binnen die gestelde eisen is het prak- US De onderzeeboot Walrus klaar voor een duik in een Noorse fjord. tisch niet haalbaar om vrouwen op een onderzeeboot mee te la ten draaien." Toch wordt er regelmatig nage dacht over het varen met een gecombineerde bemanning. In de buik van de onderzeeboot houdt de bemanning via elektronische apparatuur de omgeving in de gaten. De ruimte is beperkt. foto koninklijke marine Want er zijn vrouwen die dol graag bij de onderzeedienst zouden willen werken. Matroos eerste klasse Vincent Eradus uit Hoofddorp ziet daar niets in. „Je moet er niet aan beginnen", zegt hij. „Je leeft te dicht op el kaar." Dat het wél kan op een fregat, heeft Eradus zelf ervaren. Toen zijn oude onderzeeër, de Tijger- haai, buiten dienst werd ge steld, werd hij tijdelijk geplaatst op het fregat Hr.Ms. Van Galen, met een gemengde bemanning. „Ik dacht dat het niks zou wor den, maar het is me heel erg meegevallen." Eradus heeft anderhalfjaar mo gen genieten van de 'luxe' aan boord van een fregat. „Je hebt er veel meer ruimte en leeft meer in de buitenlucht. Er is meer licht, een vrij douchebe- foto koninklijke marine leid. Voor al die voordelen zou ik wel weer terug willen naar de bovëriwatervloot, maar op een onderzeeboot is de saamhorig heid groter en het rangenver- schil is minder." I>e scheepskrant aan boord van de Walrus, die vrijwel dagelijks wordt uitgegeven en waarin on der meer korte nieuwsberich ten staan, meldt op de tweede dag van het vrouwelijk bezoek goed nieuws. 'Een onderzee boot met vrouwen kan ook va ren, dat is nu wel bewezen', staat in een bericht. Achteraf blijkt dat de krant in aangepaste vorm is verschenen: de laatste pagina, traditioneel met een pin-up, is vervallen. Detail, maar toch... MARISCHKA DE JAGER» Anti-rookster voelt zich bedreigd Cambodja: Op tv geen minirokjes In januari 1993 was Nanny Nooijen het al zat. De postbestelster kon niet meer te gen de tabaksrook op het bestelkantoor in Breda. Na een lijdensweg van vele ja ren, waarin ze weigerde zelf consequen ties te trekken en weg te gaan, probeert ze haar gelijk nu te halen via de rechter. Ze eist een rookvrije werkplek van haar werkgever PTT Post. Het kort geding dient maandag. Haar raadsman mr. J. Rooth is stellig: „De werkgever heeft een zorgplicht voor de veiligheid van zijn werknemer. Tabaks rook kun je als een onveilige, giftige stof aanmerken. Volgens de Arbo-wet moet blootstelling aan dergelijke stoffen tot een minimum worden beperkt. Roken op de werkplek is helemaal niet nodig". Volgens Nanie Nooyen valt er met haar collega's niet te praten. „Ik bevind me in een positie dat ik me lichamelijk bedreigd voel. Er wordt op me gescholden en meer dan dat". Ontslag nemen, weigert ze. „Ik voel me thuis bij de post. Niemand kan me mijn boterham afnemen." PTT Post zelf betreurt de situatie. Op di verse kantoren gaat het personeel wel goed met roken en niet-roken om, stelt woordvoerster H. Kluck, maar in Breda is dat niet mogelijk gebleken. De werkgever staat 'sympathiek tegenover het proef proces'. De Cambodjaanse regering wil op de tv-schermen in het land geen sexy zangeresjes in minirokjes meer zien. Premier Hun Sen zei gisteren dat hij vindt dat vrouwelijke artiesten op de tv 'netjes gekleed' moeten zijn. Tv-zenders die niet voldoende op de kledingnormen letten, krijgen volgens Hun Sen te maken met 'intrekking van de vergunning en de sommering op te houden met uitzenden'. Na een jaar of twee komen de vrouwen dan volgens hem misschien wel in wat traditionelere kledij op de buis. Een woordvoerder van de zender TV5 zei dat zijn bedrijf de programmering wil herzien als Hun Sen daar proble men mee heeft. „We moeten ons na tuurlijk aan de cultuur van ons land houden." Zijn collega van Radio en TV Bayon sloot zich bij die opvatting aan. „Ik denk dat Hun Sens aanwijzingen erg goed zijn omdat de schoonheid van Cambodjaanse vrouwen niet afhangt van sexy-zijn maar van Cambodjaan se traditionele kleding. Soms zijn meer kleren mooier dan sexy kleren." De internetijskast van Nina Een ijskast die zelf melk bijbestelt. Volgens de profeten van het in ternet is het alleen een kwestie van tijd voor het zover is. Ik heb dat voorbeeld van de zichzelf vullende ijs kast al zeker vijf keer zien en horen langs komen. Niemand treedt er over in detail; wij worden geacht van de mededeling op zich al genoeg onder de indruk te :ijn. Maar is daarvoor enige reden? Het toverwoord 'internet' mag dan gevallen zijn, dat betekentniet dat de problemen nu zijn op gelost. Dus, via het internet slaat uw ijskast in contact met de lokale supermarkt, althans, we mogen aannemen dat dddr het bericht 'melk is op' uiteinde lijk terecht zal komen. Dat bete kent dat de ijskast ingesteld zal moeten worden. Bent u goed in vi deorecorders? Vertel eerst uw ijskast wat het web adres van de supermarkt van uw keus is. En u wilt natuurlijk niet dat elk los pak melk apart wordt besteld en ge bracht. Het blijft handiger en goedko per om zaken te doen per i>ol bood- JUSTUS VAN OEL schappen karretje. U moet aan uw ijskast (of uw su permarkt) dus ook duidelijk maken wat de minu- mum bestelhoeveelheid is, en hoe langer maximaal gewacht mag worden, indien die niet worclt bereikt. Dat is te doen, maar of het ook eenvoudig zal zijn blijft de vraag. Bovendien zullen er natuurlijk altijd situa ties zijn waarin u. uitsluitend één potje pesto nodig hebt. Nu dus, voor bij hel eten van over een halfuur. U moet dus bovendien weten hoe u de intelligentie van uw ijskast met de hand kan bedienen. Nu het volgende probleem. Uw boodschappenlijstje past wel door een koperen draadje, maar een pak melk niet. Dat pak zal op een of andere manier bij u thuis moeten worden gebracht. Maar ook door een brievenbus past geen pak melk, dus u of iemand an ders zal thuis moeten zijn. Nu kun t ij wel daar een vaste tijd voor afspreken, via uw ijskast, maar het blijft de vraag of de bezorger zich daaraan zal kunnen houden. In plaats van een uur boodschappen doen, heeft u nu tivee uur huisarrest, als het tegenzit. Maargoed, laten we aannemen dat u invalide bent, werkeloos en technisch begaafd, dan komen u en uw internetijskast er wel uit. Nu de volgende vraag. Hoe wéét de ijskast dat er een pak melk verdwenen is, en hoe bepaalt hij óf dat in derdaad vervangen moet worden? Ijskasten kunnen ruiken noch proeven, dus zal de ijskast bijvoorbeeld een streepjescode moeten kunnen lezen. Praktijkonderzoek bij mij om de hoek wijst uit dat bij vijf procent van de artikelen de streepjescode niet di rect wordt opgepikt. En dat betreft nog schone, nieuwe verpakkingen. U scant straks met een veel goedkopere scanner een inmiddels oud en beduimeld pak melk. Zal veel vaker misgaan. Voor noodgevallen moet dus ook op uw ijskastscanner een minitoetsenbordje zitten waar u de getallen onder de streepjescode mee kunt overtypen. Nog een nadeel is dat u met de ijskastscanner alleen artikelen kunt bestellen waarvan u al een verpakking in huis hebt. Dat is een veel serieuzer bezwaar. Een betere mogelijkheid, en zonder scanner, is dat op het intemetscherm van uw ijskast het complete assor timent van de supermarkt langskomt, waarna u ge wenste artikel aanklikt. Dan is het wel veel handiger om een ijskast met toetsenbord, muis en een wat gro ter beeldscherm te hebben, maar dat is geen interne tijskast, dat is een computer met een koelvak. Zullen we de internetijskast dan maar gewoon aan de thuis-PC koppelen? Nee, want zonder internetijskast kunnen we nu óók al ons boodschappenlijstje naar de buurtsuper e-mailen. Dus einde internetijskast? Nee hoor, binnenkort brengt Nina Brink hem naar de beurs. Vrouw baa vier kinderj« in drie dagêe Door een fout van eeir1 loskundige heeft een Ir" aanse vrouw in drie dr vier kinderen gebaard- e' vroedvrouw had niet i^a ten dat na de eerste bca ling, nog drie baby's or komst waren. r" Toen bij Celia Aguilarr de weeën begonnen, t?" haar echtgenoot vanuP hun afgelegen boerder vroedvrouw. Zonder c| plicaties bracht Celia ^Z( bijna drie pond zwaar1' meisje ter wereld. rc Volgens de krant El cd6 cio voelde de gelukkige lia de volgende dag 0{jin nieuw baringskrampeir£ verloskundige kwam <rn op snel langs en er we"3 een jongen geboren. j"r Toen de dag daarop dr1 zat en ging naar het zij huis. Daar hielpen ze van een tweede meisjd vallen. Een vierde kinir jongen, overleefde het, genlange wachten niei werd dood geboren, rjj MENSELIJK de naam '0', Winfreys bijp Ze wil de boodschap die de televisie uitdraagt nu i schrift uitbrengen. Haart schap is en blijft: Vrouwe 1 ten het heft in eigen ham16 men. Hoofdredactrice wo len Kunesen uitgeverij H c (o.m. Cosmopolitan, Mar Claire) neemt de product;1 haar rekening. De oplage vooralsnog 1 miljoen exei,ec*: en het blad komt tot sept een keer per twee maand daarna elke maand. De Zweedse politie heeft pen weekeinde een 34-ja man vastgehouden die vo ABBA-ster AGNETHA FA1 KOG al meerdere jaren hi volgt. De man zei dat hij rige leeftijd verliefd was §!>k den op de popster, meldd krant Aftonbladet gisterei tskog diende vorige week aanklacht in, omdat de m geregeld belt en brieven Met kerst betrapte Faelts man terwijl hij door haar raam keek. De politie bev het bericht, maar wil geei mentaar geven. ABBA vie 1982 uit elkaar. 'ff il del beeld van het Franse symM Marianne, vertrekt niet d< ERC naar Groot-Brittannië om Frankrijks hoge belasting!.- ontkomen. Dat heeft vad(aa* nique Casta gisteren verkr( nadat het gerucht afgelof weekeinde Frankrijk over en een golg van afkeuring^, de media spoelde. Hij zei zijn dochter slechts tijdel trekt bij haar Britse vrieni. mige burgemeesters oven al de nieuwe Marianne te ren. Juist de afgelopen d; i kwamen de eerste nieuwf I beelden aan in de 35.001 se gemeentehuizen. Vorij stemde de meerderheid v Franse burgemeesters voi Corsicaanse als nieuw boj van de Republiek. De Br Daily I weet ker. F ANDFl heeftl nieuv\| din. een bi van gfi is de f zoon van koningin Elizab S„ 'tot over z'n oren' verliefd «j§l Australische Emma Gibb hij in februari kort na zijn verjaardag zou hebben oi Gibbs is begin 30, weet bloid. Andrew scheidde van Sarah Ferguson, metl twee dochters heeft. Buc ham Palace liet weten gej klaringen af te leggen ovi prive-leven van leden vai ningshuis.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2000 | | pagina 2