ooptraining is tegenwoordig geen vies woord meer Sport/Schrijvende Lezers Beïnvloedt C02 klimaat, of regelt klimaat C02-gehalte? én dag rust, is dat nou te veel gevraagd? Actiegroepen kunnen beter bij riooloverstort protesteren ONDERDAG 30 MAART 2000 ob Druppers en Theo Joosten, atleten in het voetbal i de moeder aller sporten naar het voetbal. Cees Kop- klaar is looptrainer bij RKC, Harry Dost bij FC Twente, hetzelfde rijtje horen Rob Druppers (37), en Theo □sten (51) thuis. Druppers is conditietrainer bij FC trecht, zijn nationaal record op de 800 meter viert deze mer het derde lustrum. 1.43,56 - Keulen, augustus 85. Joosten, looptrainer bij NEC, zag z'n pupil Marko >ers vaak in duel gaan met die tijd, maar nooit verbete- n. Druppers: „Ik ben meer en meer voetbalmens ge erden." Joosten: ..Mijn hart ligt nog altijd bij de atle- aa k." h,u [ECHT PIM VAN ESSCHOTEN |b Druppers pikt ze er uit, de ete :tballers met een atietiekach- grond. „Brayton Biekman, ^igen uit het tweede bij ons. had me niks gezegd, ik zag i. Dennis Bergkamp ook. tar het is niet zonder meer een voetballer moet an- rs lopen. De atleet maakt te passen, met hoge kniehef- In het voetbal kan dat niet, ben je de bal kwijt." heo Joosten: „Hoe voetbal- bewegen, daar let ik altijd Startsnelheid, wendbaar- Looptechniek ook wel, _jar anders dan ik naar Marko Bers kijk. In het voetbal zie je Bns iemand die niet snel is, nar juist wel snel met de bal. ton Janssen is een mooi ziö>rbeeld." joms ziet Joosten 'grappige ar Hgen'. „Bij het lopen blijken e pjnmige voetballers over wei- lichaamscoördinatie te be- en likken. Maar een bal over m irtig meter leggen ze zo dood hun schoen. Daar heb je in z|draaid veel coördinatie voor lepiPë- inkechniek g0pm Jan Wouters. Hopeloze ptechniek. Wat zou Rob jppers doen als er morgen rnl er zo'n voetballertje kwam menwandelen? „Ik zou wei- j doen. Zolang het herri niet 4 >erkt. Je kunt zo iemand wel iller maken op de eerste me ters. Maar niet anders leren lo pen, die tijd kun je efficiënter besteden aan z'n voorzetof koptechniek. En ach, moet je de techniek van Michael Johnson veranderen? Of die van Emiel Zatopek, met die gedrongen houding? Die kon toch ook aar dig rennen." Niks aan doen, zegt ook Joos ten. Maar gevraagd naar de mo torische vaardigheden en lenig heid bij de jeugd in het alge meen, zegt hij: „Dat is schrik ken. Neem zoiets als kracht. De jeugd gaaf al vroeg de fitness ruimte in. Zo'n sportschool ziet er mooi uit, lekker muziekje er bij. Maar ze slaan wel een paar stappen over. Want als ik de jeugd hier bij NEC laat hinke len, zie je dat ze niet erg hoog kunnen opspringen. Terwijl ze toch heel wat kilo's kunnen drukken. Hoe ga je nu beter voetballen?" Waardering Druppers en Joosten kwamen tien jaar geleden vanuit de atle tiek in het voetbal terecht. In navolging van Cees Koppelaar, die het Ajax van Cruijff en Keij- zer begin jaren zeventig onder wierp aan duurloopjes en inter vallen. Ze moesten weinig van hem hebben, de vedetten. Te genwoordig wordt zijn werk bij RKC beter gewaardeerd. Druppers ziet de mentaliteit, de cultuur onder voetballers veranderen. De professionalise ring in het voetbal neemt hij bij FC Utrecht heel duidelijk waar. Oud-atleet Rob Druppers geeft looptraining bij FC Utrecht. „Toen ik hier kwam, stond er niet meer dan wat oud ijzer. Een hok, waar nooit iemand kwam. Nu zie je veel jongens voor en na de training in de fit nessruimte. Ik heb alles nieuw mogen aanschaffen. Voor reva lidatie van geblesseerde spelers ook." Druppers merkt het ook in de gretigheid waarmee spelers hem vragen over voeding of vi tamines stellen. Michael Mols was de eerste bij FC Utrecht, die als individu de extra waarde zag van de aanwezigheid van Druppers. „Na zijn problemen bij FC Twente wilde hij extra trainen op startsnelheid en wendbaarheid. Nu zijn er meer jongens die om extra training vragen, een goed teken." „Het leuke," zegt Joosten, „is dat juist de toppers naar je toe komen. Die zijn geïnteresseerd, willen beter worden." Voor Joosten is het de vraag of de mentaliteit verandert. „Hel moet gewoon. Anders redden we het niet. Voetbal is een mondiale sport, maar fysiolo gisch staat het nog in de kin derschoenen. Technisch en tac tisch staat het Nederlands voet bal op hoog peil, maar als het fysiologisch niet beter wordt, gaan we het afleggen tegen lan den als Nigeria." Watjes „Wij creëren watjes. Voetballer tjes worden gehaald en ge bracht met de auto. En met het geld wordt het steeds erger. Als of het nog de enige motivatie foto gpd mark prins is." Joosten ziet atleten keihard trainen, omdat ze het zélf wil len. „Bij voetballers draai je je om en ze doen iets anders." Toch heeft hij na negen jaar NEC wel de voldoening dat looptraining geen vies woord meer is. „Als ik ze vertel dat ze zo'n tien tot twaalf kilometer per wedstrijd lopen, begrijpen ze ook wel dat het er gewoon bij hoort." Joostens hart ligt nog steeds bij de aüetiek, maar hij ziet de charme van het voet bal. „Het onvoorspelbare, de gekke momenten die een wed strijd beslissen. Ik zit in twee mooie werelden." Druppers komt van een gou den generatie atleten: Elly van Hulst, Nelli Cooman, Ria Stal man, Han Kulker. „Wat is er met die mensen gebeurd? Die hadden natuurlijk betrokken moeten worden bij de aüetiek. Ik heb wel eens gesprekken ge had met de KNAU en wat din gen aangeboden. Henk Kraaij- enhof en Erik de Bruin zijn moeilijke mensen, maar de KNAU had juist met die men sen moeten samenwerken." Hij is meer en meer een voet balmens geworden. „Mooie ra ces over 800 meter zie ik gok steeds minder. Ik heb de angst dat de baanatletiek de kant uit gaat van het wielrennen op de baan. Het niveau van de aüe tiek in Nederland werkt ook niet mee. Geen reden om af te geven op andere sporten. Maar aüeten meten zichzelf soms een status aan, dat je denkt nou..." Druppers wordt bij elke trai ning en warming up betrokken, verzorgt de revalidatie en heeft een stem in de technische staf. Als ik zeg dat een speler condi tioneel nog niet aan een voet ballen toe is, speelt-ie ook niet." Inzichten Joosten staat op afstand, werkt maar vijftien uur per week voor NEC. Zijn hoofdbaan is aüetiek- trainer, in dienst van het 'atie- tiekbedrijf Global Sports van Jos Hermens. De inzichten die Joosten meebrengt, worden bij NEC nog niet altijd overgeno men. „Ik heb wel een stem in het geheel, maar soms is het moeilijk voor een trainer. Een speler die slechts voor 90 pro cent fit is, moet bij NEC vaak toch spelen." „Voetbal betekent een forse belasting van de spieren, vooral in de kuiten en achillespezen. De kans op herhaling van een blessure is juist daar groot. Ik probeer ze het belang daarvan te laten inzien, maar die risico's worden wel genomen. Een voetbaltrainer wordt beoor deeld op het resultaat. Ik heb daar heel erg aan moeten wen nen." Druppers zet bij een warming up voor een wedstrijd pionnen uit, laat spelers twee-aan-twee sprinten. „Dat is nogal ingesla gen. De spelers vonden het eerst nogal zwaar, nu zijn ze er aan gewend. En sinds lange tijd hebben we nauwelijks nog spierblessures. Ik voer dat terug op de warming up en het vele preventieve werk dat we doen in het krachthonk. De uitge breide warming up is toch het ondergeschoven kindje in het voetbal." Joosten ziet dat in het voetbal te weinig wordt nagedacht over fysieke aspecten. „De individu ele benadering, ook zoiets. Een middenvelder moet eigenlijk anders trainen dan een spits of back. Maar het bestaat in het voetbal niet, dat een spits hon derd meter voorop loopt. Het is een code, dat doe je niet. Druppers: „In het voetbal zijn de dingen vaak zo anders en dan lijkt het minder professio neel. Maar steeds meer zaken die in de atletiek gewoon zijn, komen nu ook in het voetbal. Een planning over vele jaren bijvoorbeeld. Een club als FC Utrecht is afhankelijk van z'n eigen jeugd. Dat begint steeds meer vruchten af te werpen. Joosten: „Lange termijn? Vaak wordt nog gezegd dat het niet kan gezien het program ma." Hij kan zich wel eens on begrepen voelen, maar de waardering is er. „Een eigen parkeerplaats bij het stadion, een kostuum, de betaling. Bij de aüetiek is alleen het eerste kopje koffie gratis." Voor Joos ten blijven het twee mooie we relden. „Je kunt in de atletiek vierde worden en geweldig hebben gepresteerd. In voetbal telt alleen de winst." SCHRIJVENDE LEZERS IMde pagina Schrijvende Le- van 17 maart constateren |luijendijk en H. Verduyn te int een onzorgvuldigheid in betoog van de geofysicus ere (LD 19 februari) over de Itie tussen temperatuurstij- fe op aarde, ten gevolge van hoging van het koolzuurge- ie in de atmosfeer, en moge stijging van de zeespiegel, re 'vergat' dat smeltend landijs - aan Zuidpool en in Si berië - het oceaanvolume wél zou kunnen veranderen. Toch haalt deze onzorgvul digheid niet het gehele betoog onderuit. Er is geen sluitend bewijs voor het ontstaan van een broeikaseffect met als ge volg zeespiegelstijging. Het is een theorie die door een aantal waarnemingen worden onder steund. Maar er zijn ook waar nemingen waarmee deze theo rie kan worden aangevochten; en Broere noemt er enige van. Deze week verscheen in Na tuur en Techniek (68ste jaar gang 2000) opnieuw een twijfel- verhaal van de in angelsaksi- sche landen zeer bekende we- tenschapsjournalistist Nigel Calder: Regelt C02 het klimaat of is het andersom? Hierbij wü ik op dit artikel de aandacht vestigen want het is in wezen ook de achtergrond van het be toog van Broere. Wordt bij de interpretatie van de waargeno men C02-stijging niet al te ge makkelijk uitgegaan van de door de industriële activiteiten veroorzaakte? Of moeten oor zaak en gevolg worden omge draaid: stijgt het C02-gehalte in de atmosfeer vooral omdat het klimaat, door andere oorzaken, gaat goed met Nederland. Maar het log beter. In het Leidsch Dagblad van laart las ik twee artikelen over de op- it van de 24-uurs economie: 'Lof voor iurlandse economie' en 'Toenemende ïgstelling voor kinderopvang voor dag cht'. 24-uurs economie mag misschien de tart doen toenemen, maar hoe zit het het welzijn van de mensen die 'de BV rland' draaiende moeten houden? In tijd van flexibilisering van arbeid, ho- Tkdruk en reorganisaties is het op on matige tijden moeten werken mijns niet bevorderlijk voor de gemoeds van de gemiddelde werknemer. En >egint al zo'n schaars artikel te worden s wésterse, jachtige bestaan. veel beroepen is ploegendienst onver iS dijk. Niemand zal twijfelen aan het fan nachtdiensten draaien in een zie- Echter, in andere sectoren van de nleving zou de noodzaak van onregel- werken ter discussie moeten staan, bijvoorbeeld de verruimde openingstijden van winkels, nog meer koopzondagen et cetera. Kunnen wij niet één dag zonder funshopping? Laten we die dag gebruiken om voor de afwisseling eens 100 procent energie te stoppen in ons privéleven, in plaats van in ons werk buitenshuis. Om sociale contac ten te onderhouden met familie en vrien den, die - het is niet te geloven! - deze dag ook vrij zijn. Een gemeenschappelijke dag rust voor ontspanning en bezinning. Natuurlijk kan in een 24-uurs economie de daarbij passende kinderopvang niet achterblijven. Volgens het artikel zijn, in navolging van kinderdagverblijf 'Dientje' in Den Haag, in andere steden ook 24-uurs crèches geopend. Handig voor de multi functionele, flexibele moeder. Handig voor het bedrijf waar steeds makkelijker een be roep op de werknemer kan worden gedaan om langer of onregelmatiger te werken. In Amerika gaat men nog een stapje ver der. Als de ouders onregelmatige diensten draaien, draaien de kinderen gewoon onre gelmatig mee. Met als argument dat zij el kaar anders helemaal zo weinig zien. Wat ik mis in deze jubel-artikelen over de 24-uurs tredmolen, is de vraagstelling wat de kinderen er zélf van vinden (voor zover zij al oud genoeg zijn om hierover te kun nen praten). 'Wat vind je leuker: thuis sla pen of in de crèche?' 'Wat vind je ervan als pappa of mamma je 's avonds laat op de crèche uit je bed haalt en meeneemt naar huis?' Kweken we nu multifunctionele, flexibele kleuters? Waar blijft hun broodno dige regelmaat en rust? Goed voor kleine mensen en, denk ik, heel veel grote men sen. En als we dan toch nog met een bumout bij de psycholoog op de sofa terecht ko men, krijgen wij van onze baas een thera peutisch weekend aangeboden: een bezoek aan een congres over onthaasting in Pa rijs... met de TGV. verandert? De volgende waar nemingen zijn relevant. 1. Het C02-gehalte van de at mosfeer stijgt gedurende de laatste honderd jaar onmisken baar. Aangezien door deze stij ging meer warmte van de zon in de aard-atmosfeer wordt op genomen, zal ook de tempera tuur van tenminste een gedeel te van het aardopppervlak (60% water) stijgen. 2. Maar gaat het landijs daar door verdwijnen? Het zal niet smelten. Daarvoor is de tempe ratuur aan de polen te laag. De scheve stand van de aardas zal dat nog wel enige tienduizen den jaren zo houden. Het kan hoogstens verdampen. Maar dat zal het zeewater elders door de temperatuurstijging ook doen. De dampspanning in de atmosfeer zal toenemen. Met méér water in de atmosfeer ligt het dus meer voor de hand te veronderstellen, dat het water dat in de oceanen verdampt, aan de polen als sneeuw naars- laat. Dus dat we het omgekeer de effect kunnen veiwachten; een dalende zeespiegel en stij gend Antartisch en Siberisch ijs. 3. Opmerkelijk was echter de waarneming tien jaar geleden, dat het zuidpoolijs aan de ran den toch afbrokkelde. Door de temperatuurstijging van het zeewater waar de gletschers op uit komen? „Nee", zeiden de mineralogen en geologen. Ijs bestaat in tenminste tien ver schillende kristalvormen. Zo nu en dan herkristaliseert het, waarbij in ijsmassa's breuken ontstaan. Zoals het metaal tin zich ook gedraagt, maar dan bij 10 graden Celsius. Waardoor menigeen zijn kostbare antieke tinnen kannetjes en bekers in poeder uiteen heeft zien vallen. Over tijden van enige honderd duizenden jaren zijn delen van het poolijs waarschijnlijk vaker geherkristalliseerd, met het ge volg dat perioden met meer en minder ijs elkaar afwisselden. 4. C02 lijkt er dus in principe niet aan te pas te komen. Maar op de geologische tijdschaal is ook de hoeveelheid C02 in de atmosfeer aan hoge schomme lingen onderhevig geweest, tien maal groter dan waar we in de ze eeuw over spreken. Dat moet een effect op de temperatuur hebben gehad. Maar merk waardig genoeg gingen aan de koude (ijstijd-)perioden op aar de, juist perioden met zeer ho ge C02-gehaltes vooraf. Dit wijst er tenminste op dat dit hoge C02-gehalte een ijstijd niet heeft weten te voorkomen, of volgens de redenering onder 2 juist heeft ingeluid. We moe ten echter erg voorzichtig zijn met het leggen van dit soort verbanden. Ze zijn waarschijn lijk erg ingewikkeld. 5. Het C02 dat de mensheid nu produceert, is afkomstig van fossiele brandstof. En die is ontstaan over perioden van miljoenen jaren uit, jawel, ook weer C02, die door planten werd verwerkt. Ook hier is spra ke van een cyclus. Meer C02 in de atmosfeer zal de vegetatie bevorderen. Maar de cyclus wordt pas op een zeer lange tijdschaal gesloten. En hierop baseren eigenlijk de rampvoor spellers hun opvatting: het kan voor de stabiliteit van het kli maat niet goed zijn, dat de fos siele brandstof die miljoenen jaren nodig had om te worden gevormd, in een periode van een paar eeuwen door de mens weer wordt teruggebracht in zijn eerdere vorm. Maar is het effect nu stijging, of juist daling van de zeespiegel? (zie 2). 6. Of moeten we, zoals de sceptici zeggen, de potentiële klimaatveranderingen aan heel andere oorzaken toeschrijven? Waar kwam bijvoorbeeld de C02 van vlak voor de ijstijd vandaan, toen er nog geen fos siele brandstof werd verstookt? Gigantische bosbranden, ver oorzaakt door blikseminslag? (De aarde wordt daar enige dui zenden keren per dag door ge troffen). Of uit vulkanen? 7. Zeker is dat er zeer veel gro tere bronnen van C02 op aarde zijn dan nu opgeslagen in fos siele brandstof. In krijtrotsen en koraalriffen. Maar het meest wellicht nog in de diepte van de oceanen, waar onder de hoge druk, veel C02 is opgelost en die door opwoeling vrij kan ko men. In dit opzicht is illustratief een natuurramp die zich enige jaren geleden in Afrika voltrok. Mensen en dieren kwamen in een gebied door verstikking om het leven. De oorzaak bleek C02 te zijn, zeer waarschijnlijk vrijgekomen door de spontane" opwoeling van het water in een diep aangrenzend meer. Zo kan, door de verlegging van zeestromen (El Nino bijvoor beeld) ook het diepzee-C02 vrijkomen, met veel ernstiger gevolgen dan de verbranding van fossiele brandstof. De echte doemdenkers schrijven de he dendaagse, waargenomen ver anderingen in zeestromen ook toe aan de kleine veranderin gen die door menselijke activi teiten worden ingezet. We kun nen dat niet volledig uitsluiten, maar de geofysica leert ons wel dat we erg voorzichtig moeten zijn met het verwisselen van oorzaak en gevolg. Een demonstrant verstoort de opening van het Wereld Waterforum in het Congresgebouw in Den Haag. foto anp hans steinmeier De dierenbeschermingsorgani satie Animal Peace voerde actie bij de openingvan het Wereld Water Forum in Den Haag. Vol gens Animal Peace verspilt de veehouderij jaarlijks 1,2 miljard liter water. Dit lijkt heel veel, maar de Nederlandse burger gebruikt per dag 130 liter water, waarvan een derde gedeelte door de wc wordt gespoeld. Er wordt ieder jaar - ook door die actievoer ders - in totaal 16.000 liter drinkwater per persoon door het toilet gespoeld. Totaal in Nederland jaarlijks 256 miljard liter kostbaar drinkwater. Die 1,2 miljard is daarbij een peu lenschil. Bovendien wordt alle opge vangen regenwater via het riool afgevoerd, waardoor bij hevige regenval de riooloverstorten ongezuiverd rioolwater lozen. Dus door verspilling van de Ne derlandse burgers ontstaat wa tervervuiling en verdroging. Als Iedere Nederlander het regenwater zou opvangen en daarmee de wc zou doosrspoe len en de auto zou wassen zou een ernstig probleem op vrij simpele wijze worden opgelost Dat de diverse actiegroepen zeer selectief omgaan met hun bezorgdheid ten aanzien van het milieu is erg vreemd. Ik zit nog steeds te wachten op een actie waarbij actievoerders zichzelf vastketenen aan een ri ooloverstort. Of een actiegroep die de raadsvergadering van een gemeente, die verantwoor delijk is voor de riooloverstor ten, verstoort door met hun blote billen door de raadszaal te rennen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2000 | | pagina 27