Media VS telefoneren bij
WEER
Verfrissende stoelendans
Tl
Het Gesprek van de Dag
Vliegen over het water
De Bus voortijdig weg uit Alkmaar
la
DONDERDAG 23 MAART 2000
COMMENTAAR
PvdA-fractieleider Melkert en minister-president Kok hebben de
zer dagen een sterk staaltje van-de- nood-een-deugd-maken ten
beste gegeven. Het vertrek van de als minister van binnnenlandse
zaken onomstreden Bram Peper is een gevoelig verlies voor het ka
binet, maar de stoelendans die Pepers aftreden tot gevolg heeft,
lijkt het kabinet eerder te versterken dan te verzwakken.
Klaas de Vries kwam twee jaar geleden tot zijn eigen verrassing en
wellicht ook teleurstelling, niet op binnenlandse, maar op sociale
zaken terecht. Gezien zijn bestuurlijk ervaring en zijn ingetogen
stijl van leiden past hij beter op het eerste departement. De over
gang van Willem Vermeend van financien naar sociale zaken is
een ronduit een trouvaille. Vermeend is een toegankelijke, onor
thodoxe en op resultaat gerichte bewindsman die de repuatie
heeft taaie dossiers met veel creativiteit te lijf te gaan. Die eigen
schappen komen van pas bij het vinden van oplossingen voor de
almaar slepende WAO-kwestie. Prettig is ook dat Vermeend zes
jaar in harmonie heeft gewerkt met minister Zalm van financien,
het departement waarmee sociale zaken van nature rivaliseert. Als
staatssecretaris van belastingen kan de ex-Shellman Wouter Bos,
een jong en beloftevol politicus, zijn tanden zetten in een soepele
invoering van het belastingplan.
De balans van Paars 2 ziet er na twee jaar beter uit. Natuurlijk zit
de economie mee, maar op een aantal slepende dossiers als belas
tingherziening, de vreemdelingenwet, rekeningrijden en het mest
beleid, is vooruitgang geboekt. Bestuurlijke vernieuwing en de al
genoemde WAO-crisis krijgen met de komst van twee erkende
zwaargewichten frisse aandacht. Zorgenkinderen zijn en blijven
voorlopig nog de zorg en het onderwijs. Daar domineert de roep
om meer geld, maar blijft op de kwaliteit van het bestuur veel aan
te merken.
Domme boeren
Wat konden we gisteren leren bij de educatieve omroep RVU? We
zagen een 'docudrama', waarin de Vlaming Jan Decleir een Neder
landse landschapsarchitect speelde die in Polen een enorm stuk
land bij de rivier de Wieprz onder water wilde zetten. Om zo het
grootste natuurpark van Europa te creëren.
Het had allemaal iets te maken met Wereld Water Dag. Een dag die
aanleiding was tot een symposium in Den Haag over waterschaars-
te. Waar onze kroonprins vertelde dat hij bij het tandenpoetsen
nooit de kraan laat lopen. Maar waar overigens volstrekt niet zui
nig met water werd omgegaan. Het Journaal wist te melden dat de
deelnemers aan het symposium per persoon vierhonderd liter water
hadden verbruikt.
Voor de RVU was Wereld Water Dag het startsein voor de 'maand
van het water'. Er staan ons nog wat docudrama's te wachten. Ta
ming the Floods was gisteravond de eerste. Gesponsord door tal van
overheden en met medewerking van de bewoners van het Poolse
dorp Sobieszyn.
Decleir speelde een gedrevene, die de bewoners Van drie dorpen wil
de laten uitkopen om het land 'terug te geven aan de natuur'. Er
waren fraaie beelden van moerasland, en van boeren in een rokerig
zaaltje, die die Hollander toebeten dat hij moest oprotten. Mooie ge
groefde koppen onder platte petten.
De Landschapsarchitect bleek ook eennatuurkennerZei dingen als:
„De wolvenstand moet terug naar het niveau van de middeleeu
wen. Pas dan kan er echt ecologisch evenwicht ontstaan. Maar die
boeren, in hun domheid, jagen er nog steeds op.En: „Er zijn teveel
mensen en dat weet iedereen. Maar we doen er niets aan. We blij
ven de natuur kapotmaken.
Scheldend op de domme boeren en de stomme 'apparatsjiks' beende
Decleir door het beeld. Alleen de plaatselijke taxichauffeur en een
wereldvreemde gravin waren voor zijn plan. Maar ja, die raakten
ook geen land kwijt.
Er zaten veel overdreven dramatische momenten in het docudrama.
Decleir die met gebogen schouders bij een door de wolven doodge
beten paard staat. Decleir die in een kerk, onder de mis, op luide
toon ruzie maakt met zijn collega David, die wél dijken wil bou
wen. Decleir die ontgoocheld op de bus stapt - daar eindigde de film
- als hem duidelijk is geworden dat hij de strijd heeft verloren.
Maar wat moesten wij hiervan leren? Dat boeren dom zijn? Dat je
mensen niet zomaar hun land kunt afpakken? Dat je over ingrij
pende besluiten eerst moet overleggen met de mensen die het aan
gaat? Dat dijken bouwen beter is dan land onder water zetten? Dat
wolven enge beesten zijn?
RVU, hoe zit dat? Kunnen we na zo'n docudrama voortaan een ver
helderende discussie krijgen?
Weer morgen slechter
De bordjes in Europa zijn ver
hangen. In het Spaanse Sevilla
regende en onweerde het gis
termiddag en na 30 dagen op rij
met maximumtemperaturen
boven de 20, dikwijls zelfs bo
ven de 25 graden was het gerui
me tijd slechts 13 graden. Pas
tegen het einde van de middag
werd het daar nog bijna 18 gra
den. Bij ons eindelijk lenteweer.
De zon scheen volop, op wat
lokale (zee)briesjes nawas het
windstil en de thermometers
bewogen zich richting 15 gra
den. In Nieuw-Vennep werd
het 14,8, op Schiphol 14,6
graad. Dichtbij zee was het
minder zacht. In het midden
van het land werd, voor het
eerst dit jaar, de 15 graden
overschreden. De Büt kwam op
15,8 graad uit. Vorig jaar viel
het eerste 'voorjaarsmaximum'
op 13 maart, in 1998 al op 13 fe
bruari maar ir) 1996 werd het
pas 15 april meer dan 15 gra
den. De hoogste temperaturen
werden gistermiddag in het
zuidoosten van het land be
reikt. Daar werd het plaatselijk
ruim 18 graden. Na een koude,
mistige start (Bloemendaal zo
waar nog -2,2 graad) was het
vandaag opnieuw mooi lente
weer. Morgen is het helaas weer
gedaan met het fraaie weer. Een
storing afkomstig uit het zuid
westen van Europa veroorzaakt
vrij veel bewolking waaruit eni
ge regen valt. Later krijgt de
neerslag een meer buiig karak
ter met in het binnenland kans
op onweer. Het wordt echter
nog wel zo'n 13 graden maar
doordat de wind uit het zuid
westen gaat waaien, is het vlak
aan zee minder zacht. Op het
strand kan het ook mistig zijn.
Tijdens het weekeinde wordt
het weerbeeld bepaald door
een oceaandepressie die via
Ierland naar de Kanaalregio
trekt. Het systeem veroor
zaakt enkele buien. Met tem
peraturen rond 13-14 graden
is het nog wel tamelijk zacht.
Volgende week trekt de de
pressie over Frankrijk naar
het oosten. Tegelijkertijd
situeert zich bij Schot
land een hogedrukge-
bied. Daardoor gaat
de wind bij ons uit
het noorden tot
noordoosten
waaien en komt
de aanvoer van
minder zachte
lucht opgang.
Amerika is een land waar gijze
lingen, door het grote wapen
bezit en de naar verhouding
hoge criminaliteit, min of meer
aan de orde van de dag zijn.
Meestal kijkt de pers daarbij
vanaf de zijlijn toe. Maar soms
doen zich in de VS soortgelijke
situaties voor als afgelopen
weekeinde tijdens de gijzeling
in het Limburgse Helden, waar
misdaadverslaggever Peter R.
de Vries via een mobiele tele
foon rechtstreeks in contact
stond met een van de gijzelne
mers.
Het beruchtste voorbeeld is dat
van hierboven. Presentator Don
Richards van het radiostation
WFLA-AM 970 in Florida had
een gesprek met gijzelnemer
Hank Earl Carr. In het ruim zes
minuten durende vraaggesprek
dat 'live' werd uitgezonden,
vertelde Carr de luisteraars be
heerst hoe hij eerder op de dag
drie politiemannen had ver
moord. Ook bekende hij het
vierjarige zoontje van zijn
vriendin te hebben doodge-
Adverteerders
ontdekken strand
als medium
Badgasten in Scheveningen
moeten komend strandsei-
zoen voor de verandering
ook eens onder hun badla
ken kijken. Dikke kans dat ze
zijn gaan liggen op een zoge
noemde beachprint, een ad
vertentie die met een wals in
het strandzand wordt ge
drukt.
Het fenomeen is overge
waaid uit Amerika waar het
bedrijf Beach'n Billboard in
diverse plaatsen dergelijke
'strandindrukken' verzorgt.
Het Brabantse bedrijf Sand-
Cast gaat met de ontwikkelde
techniek in Nederland aan de
slag, en is nu in onderhande
ling met de gemeentebestu
ren van Renesse en Den
Haag (Scheveningen).
SandCast-directeur S. Set-
tels-Lommers verwacht dat
Scheveningen half mei de
primeur beleeft van de
'strandvert en ties'. „Het is de
bedoeling dat mensen van de
reinigingsdienst na het
schoonmaken van het strand
er met de wals overheen
gaan rijden. Over twee kilo
meter strand ontstaan zo
over de hele breedte 3500 ad
vertenties die per dag op
nieuw worden aangebracht.
In Amerika is gebleken dat
badgasten door de adverten
ties minder troep achterla
ten."
Volgens de SandCast-direc
teur geven de prints het
strand een minder rommeli
ge indruk. Niet alleen daar
door vervuilen mensen min
der, ook gaat elke advertentie
gepaard met de mededeling
het strand niet te vervuilen.
Settels-Lommers geeft toe
dat de strandadvertentie op
drukke dagen geen lang le
ven zal zijn beschoren, ,,'s
Ochtends zijn ze duidelijk te
zien, maar om een uur of vier
zie je er niets meer van." Ze
hoopt dat de boodschap dan
al is overgekomen. De recla
metekst wordt iets groter dan
een badlaken en is vooral be
doeld voor frisdrank-, zonne
brand- en ijsmerken.
Gijzelnemer vertelt 'liveover zijn moorden
'Ik heb drie agenten vermoord'. Gijzelnemer Hank Earl Carr vertelde in het voorjaar van
1998 live op de Amerikaanse radio hoe zijn gijzeling van een pompstation verliep. De hele
tijd dat hij de radiojournalist telefonisch te woord stond, hield hij een cassière onder schot.
De politie kon niet met Carr onderhandelen, omdat hij in gesprek was.
schoten, naar zijn zeggen 'per
ongeluk'.
Terwijl Carr in het programma
koeltjes verslag deed van zijn
dodelijke tocht, hield hij cas
sière Stephanie Kramer van een
Shell-benzinestation onder
schot. Het pompstation langs
snelweg 1-75, plaats van de bij
na vijf uur durende gijzeling,
was omsingeld door zwaar be
wapende arrestatie-eenheden
van de politie. De programma
makers van WFLA zochten
doelbewust telefonisch contact
met Carr, in de hoop op een
primeur die hun werkgever na
tionale faam zou bezorgen.
Het gesprek tussen Richards en
Carr voldeed aan de verwach
tingen en was in de ogen van
veel Amerikaanse programma
makers 'topnieuws'. Alle lokale
en nationale televisiestations
lieten er die dag althans frag
menten van horen. Een verslag
gever van een concurrerende
lokale omroep zond het inter
view 'live' uit door simpelweg
een microfoon te houden voor
de speaker van zijn autoradio
die stond afgestemd op WFLA.
De gijzeling eindigde met de
zelfmoord van Carr. Hij schoot
zich een kogel door het hoofd,
waarna de politie het pompsta
tion bestormde. Voor gijzelaar
Stephanie Kramer was het eep
traumatische ervaring, maar li
chamelijk bleef ze ongedeerd.
De aanvankelijke opgetogen
heid op de burelen van WFLA-
AM 970 over de 'pakkende pri
meur' verstomde toen de voor
de hand liggende vragen over
beroepsethiek en de risico's
voor gijzelaar Kramer op gang
kwamen, zowel vanuit de hoek
van de luisteraars als van de au
toriteiten. De voornaamste be
schuldiging luidde dat WFLA
zich hoogst onverantwoordelijk
had gedragen.
De Amerikaanse politie zet bij
gijzelingen standaard zo snel
mogelijk speciaal getrainde on
derhandelaars in, wiens eerste
taak het is om de druk op een
per definitie gespannen situatie
te verlichten. Zij dienen te ach
terhalen wat de beweegredenen
en de oogmerken van de gijzel
nemer zijn. En zij trachten
diens emoties in banen te lei
den. Deze onderhandelaars zijn
zich ervan bewust dat een ver
keerd woord of een verkeerde
toon in een licht ontvlambare
situatie als een gijzeling snel de
aanzet kan zijn tot een bloed
bad. Zeker in die gevallen waar
de gijzelnemer reeds een of
meerdere dodelijke slachtoffers
heeft gemaakt.
Een journalist heeft daartoe
niet een training ondergaan,
laat staan dat hij of zij de pro
fessionele ervaring heeft van
een doorgewinterde onderhan
delaar in crisissituaties waar het
gaat om leven of dood.
Directies van verschillende me
dia spraken naar aanleiding van
dit incident uit dat het hun be
leid is om nimmer contact
zoeken met gijzelnemers i n t
de gijzeling in gang is. Ma; en
was voor korte duur. Eenji
nalist van het dagblad The
Seattle Times haalde in het
de jaar de voorpagina van
krant nadat hij tot twee kei
had getelefoneerd met een
gedetineerde die zich had; iü
schanst in een bankgebou l"ht
daar vier vrouwen en eeni 'te
in gijzeling hield onder ba
ging van een vuurwapen, ilgd
gens de bij deze crisis betn 'ss'
ken FBI-agent Pasenelliw ?n£
gijzelnemer in kwestie der
opgetogen over de aandacl i|er
hij kreeg van de media, dal der
op zeker moment zijn dialtr
met een gespecialiseerde pier
tie-onderhandelaar afbral
een verslaggever van een li (jj
omroep te woord te kunni
staan. De gijzelnemer schi HMi
zichzelf uiteindelijk een ko
door de buik.
JOHN WANDERS
MENSELIJK'
PRINS
CLAUS is gis-
teren aan het
eind van de
middag in
Den Haag te
ruggekeerd uit
het zieken
huis in Ham
burg, waar hij
maandag
werd opgeno
men. De prins werd onderzij
omdat hij last had van den ¥n.
stralingen volgend op eeno
tie wegens prostaatkanker,
twee jaar geleden. Volgens
Brouwers van de Rijksvoorl
tingsdienst is er geen enkel
den tot zorg over de prins,
moet zich nog wel enige tij|eni
zien en rust nemen voor ziji
stel", aldus Brouwers,
De directeur van het intemet-bedrijf Monster.com, Jeff Taylor 'vliegt' op waterskieën achter een zeppelin aan. Taylor verbrak gisteren het record
van Virgin-topman Richard Branson door langer dan 11 minuten achter het luchtschip aan te skieën. foto ap
Op de zevenendertigste dag van
het project is De Bus van SBS6
gisteravond rond tien uur plots
klaps vertrokken uit Alkmaar,
waar het voertuig geparkeerd
stond achter de hekken van de
Huisvuilverbrandingsinstallatie.
Baldadige jongeren, volgens de
politie een stuk of vijftig, hin
gen net als de avond ervoor uit
dagend rond de hekken, klom
men erin en bekogelden de bus
met stenen en eieren. Noe
menswaardige schade werd
niet aangericht.
In De Bus zitten nog acht men
sen die continu door camera's
worden gevolgd. Om de twee
weken moet er iemand de bus
verlaten. De winnaar krijgt een
geldprijs. SBS6-voorlichter E.
Hamer zegt dat de Alkmaarse
politie niet in staat was bus en
entourage naar behoren te be
schermen. Waar de bus naar
toe is gegaan, wilde de omroep
niet zeggen.
Mede naar aanleiding van de
incidenten op dinsdagavond,
waarbij een jongen door een
hond van de door SBS6 inge
huurde bewakingsdienst in zijn
been werd gebeten, was vol
gens Hamer na overleg met
burgemeester Bandell van Alk
maar gistermiddag al besloten
de kaasstad 's avonds schielijk
te verlaten. Met de rommel
gooiende jongelui van gister
avond had dat niks te maken,
hoewel dat de omroep er wel
van overtuigde dat blijven geen
optie was. Alkmaar was de zes
de standplaats van de bus. Eer
der moest, na soortgelijke inci
denten als in Alkmaar, het voer
tuig voortijdig uit Den Haag
vertrekken. Daar werd de bus
belaagd door gefrustreerde
ADO-supporters.
De campuspolitie van deU1
siteit van Toronto in Canad
heeft een wel heel vreemd
pen in de strijd geworpeno lini
proteStèrènde studenten te
drijven uit het kantoor vani
fl rector. Muziek van de BAClf de
STREET BOYS wordt g
om de jongeren zodanig te
TELEN' dat ze vrijwillig he!
bouw verlaten. De studente nnc
ten al zes dagen in de kan
rector om hun protesten te11 h
verkoop van campuskledir °P
is gemaakt in 'foute' werk;
sen in de Derde Wereld kr?51
bij te zetten. Gisteren ware [§rf
de twintig bezetters er n
over.
De filmacteur
LIAM NEE-
SON, bekend
van Schind-
ler's List en
Star Wars:
Episode I -
The Phantom
Menace, heeft
dinsdag een
onderschei-
ding afgewezen van de Noo
Ierse stad Ballymena, waai
opgegroeid. De reden voor
wijzing was een politiekec
verse die rond de ondersch
is ontstaan. Eerder dezem
al had de stad de ondersch
aan Neeson toegekend,
plaatselijke leden van dep
tantse Democratie Unionis
hadden zich tegen de
ning verzet, omdat Neeson
jaar zou hebben gezegd ds
zich als katholiek een
rangs burger' voelde in
wegend protestante
ïh
epÖ
nis
iek
ion
u dal
'twö% I
he,ï
ill I
Leuker kunnen ze het niet maken
De mooiste en heerlijkste reizen kan een mens lezend
maken in een leunsteun bij de open haard of achter
zijn computer, surfend over de aardbol Geen ontbe
ringen, geen reizigersdiarree, geen tegenvallende hotels
of dip in het weer. Maar wie zo reist, mist de blijd
schap van de terugkeer, het besef van 'heerlijk weer
thuis'. Het verschijnsel dat je gretig huis, haard en
land verlaat, maar er tenslotte torn weer graag naar
terugkeert, is een merkwaardige tegenstrijdigheid die
het fysieke reizen oplevert.
Na drie weken Indonesië ben ik niet voorbereid op de
warme gevoelens van waardering die het vaderland
al vanuit de lucht bij mij oproept. Hoe keurig is
Nederland verkaveld in groene vlakken, in
strakke rijen huizen, in rechte sloten, in grijze
linten asfalt. Eenmaal in de auto op weg naar
huis blijft de verbazing over dat schone,
glanzende land waarvan ivij ingezetenen
:ijn, zonder gaten in wegen, bergen zwerf
vuil, plotselinge obstakels, verkrottingen
verpaupering. Zonder die onpeilbare
chaos aie je netvlies teistert, je oren trei
tert, je gemoedsrust terr oriseert.
Ook het weerzien met mijn huis is aller
hartelijkst. Alles is nog zoals het was. Dat
we net op tijd zijn om het in ongeschon
den staat aan te treffen en te houden,
blijkt een uurtje later, wanneer mijn man
en ik graaien in anderhalve wasmand post
die ons indringend confronteert met ons
geregistreerde bestaan én ons Nederlander
schap. 'Hoe kan dat nou?', roept mijn man
HELEEN CRUL
opeens. Ik kijk hem aan, er is ongeloof, en vervolgens
verontrusting in zijn ogen te zien. Hij heeft een blauwe
enveloppe opengescheurd. We krijgen bezoek van een
deurwaarder. 'Als wij niet op dat moment aanwezig
zijn, of hem geen toegang tot onze woning verschaffen,
dan zal hij genoodzaakt zijn, in aanwezigheid van
een daartoe door het hoofd van het gemeentebestuur
aangewezen politieambtenaar, zich toegang te ver
schaffen tot onze woning', kondigt hij aan. We kijken
naar het tijdstip. 'Dat is overmorgen', roepen we ver
bijsterd uit. We hebben nog net één dag om de belas
tingschuld te voldoen.
Mijn man is selectief slordig. Hij is een meester in het
snel en spoorloos laten verdwijnen van allerhande al
ledaagse zaken: sleutels, bril, portemonnee. Die kom
ik op de gekste plaatsen tegen: in de diepvries, bij het
hondenvoer, tussen de kussens van de bank. Maar
nooit, nooit vond ik op zo'n plek een aanslagbiljet.
Wat betreft verzekeringen, belasting en geldzaken is
hij een Pietje Precies. 'Het klopt niet', zegt hij nadat hij
zuchtend zijn ordners heeft doorvorst, want een mens
heeft wel wat anders te doen als hij net thuis is. Een
baldadig gevoel maakt zich van mij meester. Een ver
gissing, en dan zo'n toon aanslaan! Laat ze maar ko-
men, roep ik ferm. Ik zie mij al in mijn gebarricadeer
de huis, met zo'n van heinde en verre opgeduikelde
Hermandad die thea traal zijn'breekijzers te voorschijn
haalt. En ik in mijn rol als Calimero (v) vechtend te-
f?n de staat der Nederlanden die haar deugdzame
urgers ten onrechte belegert.
Maar mijn man is op dat punt heel anders dan ik. Een
keurig gezagstrouw ambtenarenkind. Het idee alleen
al dat de politie zich toegang zal verschaffen tot onze
woning doet hem op tilt slaan. Hij is niet gecharmeerd
van het idee eindelijk eens krachtdadig blauw in zijn
nabijheid te zien, bezig met lik op stuk beleid. Een de
monstratie daarvan mag dan zijn wat wij Nederlan
ders willen, maar niet in zijn tuin.
Als de belastingdienst een fout heeft gemaakt, ligt de
bewijslast daarvan dan bij ons? Mijn man voelt zich
in zijn eer aangetast en is verontwaardigd over deze
wijze van werken. Zelfs al zou hij het niet hebben be
taald, dan nog dient een trouwe en integere belasting
betaler niet zo benaderd te worden. Staat zo'n luttel
bedrag in verhouding fot deze drastische, intimideren
de aanpak die welbewuste, notoire belastingontdui
king doet vermoeden? Stel je voor dat wij twee dagen
later terug waren gekomen, dan hadden we een open-
Een rechter in Brazilië her
man die als medewerker bi
BIERBROUWERIJ een AL}Tijd
HOLVERSLAVING opliep'
schadeloosstelling toegeke
Volgens het personeelslidi
hij verslaafd aan de dranki
hij jarenlang dagelijks ten
ste zes tot acht liter bierrri
proeven. De rechtbank ven
deelde dinsdag bierbrouwi
Brahma tot het betalen
schadevergoeding aan I
vecke. De man had twintij
voor de firma gewerkt mal
moest op zijn veertigsten)
sioen wegens zijn dranklui
De volgende ochtend gaat hij zorgelijk naar zijn werk,
met in zijn tas allerlei bewijsstukken, en de harde
noodzaak het dreigende gevaar af te wenden met tele
foontjes en faxen naar de belastingdienst. Deze deelt
mee dat dit een standaardaanpak is, zonder aanzien
des persoons. Vervolgens blijkt er inderdaad een fout
te zijn gemaakt. Er is geen begrip voor zijn veront
waardiging, er zijn geen excuses. Niettemin komt mijn
man opgelucht thuis. Morgen zal een dag worden als
alle andere. Niets zal zijn vrouw provoceren toteen
openbare krachtmeting met de Staat der Nederlanden,
verbaasd gadegeslagen door de buurt.
Rest hier slechts de conclusie: 'Leuker kunnen ze het
bij de belasting niet maken, moeilijker wel.
incl
'Abo
gra
