Cultuur Kunst Over goden, helden en de onderwereld tlkaart öpt klasstpkpn Afrika-Europa Gouden Speld voor Tjitte Weber Het boek, de musical en de mol Werkelijkheid veel fascinerender dan sprookje van Dansend Hart RDAG 18 MAART 2000 iderwater nieuwe directeur K&O De Leidse Volksuniversiteit K&O heeft een nieuwe di- jun J. Onderwater. De 32-jarige Katwijker die inmiddels in en woont, volgt Tjitte Weber op die met vut is gegaan en ren afscheid nam. Onderwater komt als accountant uit de cwereld en heeft een grote culturele belangstelling. Hij :lt zelf saxofoon en was onder meer actief in het bestuur van muziekvereniging. Hij is benoemd als zakelijk leider van de se volksuniversiteit vanwege zijn ervaring in de financiële >ld. „Men verwacht van mij dat ik K&O financieel goed op shoud." teratuurprijs voor Tom Lanoye De Vlaamse schrijver, performer, acteur en politicus Lanoye krijgt volgende week zaterdag in de Leidse tuwburg de Gouden Uil Publieksprijs uitgereikt. Lanoye vangt de Vlaamse onderscheiding voor zijn roman 'Zwarte nen'. De Vlaamse televisie zal live verslag doen van de ge- utenis. Lanoye speelt in de schouwburg zijn solovoorstelling i Oorlog', gebaseerd op de koningsdrama's van Shakespe- Voor de voorstelling zijn nog kaarten verkrijgbaar (tel. 071- 1943/44). abbema neemt rol in 'Python' over H rtRDAMDe actrice Cox Habbema neemt in de muzikale Her 'Python' de rol over van Gerrie van der Klei, die onlangs Wk fond raakte bij een auto-ongeluk. De voorstellingen worden af 30 maart hervat. 'Python, geschreven door Dick van den tvel en geregisseerd door Frans Weisz, is in de Leidse ouwburg te zien op woensdag 10 mei. Vermoedelijk neemt rie van der Klei vanaf eind april haar rol weer op. In de ban van de oudheid op Leids boekenweekfestijn Een sprookjesachtige, soms beangstigende en gruwelijke wereld van goden, helden, schimmen en monsters. Die werd de bezoekers van het Leidse Boekenweekfestijn gisteravond in het Rijksmuseum van Oudheden voorge toverd. Cees Goekoop, ex-burgemeester en schrijver van een boek over Ithaka, het thuisland van Odysseus, kin derboekenschrijfster en vertaalster Imme Dros en to neelspeler Henk van Ulsen spraken over hun grote pas sie: verhalen over de klassieke oudheid, het thema van deze 65ste boekenweek. eki De klassieke oudheid is dit jaar het thema van de kenweek. Literair medewerker Nop Maas tipt elke dag een boek uit het enorme aanbod. letamorfosen herschapen Metamorfosen van Ovidius vormen een uitgebreide verza nding verhalen waarin goden veranderen in dieren of men- ien waarin mensen veranderen in bomen, levenloze voor- len of halfgoden. De Engelse dichter Ted Hughes liet zich lireren door de hartstocht in Ovidius' verhalen. Hij wil weer- ;n hoe die hartstocht beleefd wordt door wie erdoor bezeten niet de alledaagse hartstocht - nee, de menselijke harts- lt in extremis, een hartstocht die brandt, of zweeft, of veran- in een ervaring van het bovennatuurlijke. Zo gaat het ook verhaal van de beeldhouwer Pygmalion die niets zag in luwen om hem heen. Zijn droombeeld van een ideale ging met hem op de loop: itigde zich in zijn handen, bezit van zijn vingers :gon een volmaakte vrouw te beeldhouwen. :ek hij toe hoe zijn handen een vrouw modelleerden, ifhij zelf nog sliep. Tot op een dag volmaakte figuur, levensgroot, van ivoor, ifze leefde, in zijn atelier lag. ïalion behandelt het ivoren beeld als zijn minnares. Hij It haar, hij kust haar, hij kleedt haar aan en hij kleedt haar kan zich nauwelijks voorsteden dat ze van ivoor is. Totdat Venus ingrijpt en het ivoor tot leven komt: :d wakker door zijn kussen en bloosde het feit dat ze iemand kuste [haar tegelijkertijd kuste, haar ogen voor de eerste keer open lanschouwde in één oogopslag 'el het licht als haar minnaar. e leefden nog lang en gelukkig, die twee, en er kwam ook - klein Pygmalionnetje dat Paphos heette. 1 Hughes, Vertellingen naar Ovidius. Vierentwintig passages ie Metamorfosen. Vertaald door Peter Nijmeier. Meulenhoff ulden.) LEIDEN CAROLINE VAN OVERBEEKE Koninginnen die hun bloedei gen kinderen doden, echtgeno ten die een einde maken aan het leven van de honderd min naars van hun vrouw, helden die nooit rust vinden in de on derwereld, menseneters, dolen de geesten, reusachtige mon sters met één oogHet is dra ma. Echt drama. Niet alleen een episch gedicht of een soort schemenroman, maar theater met acteurs als spelers op een groot toneel", zei Imme Dros over de Odyssee, het werk van Homerus dat zij vertaalde en dat nu weer volop in de belang stelling staat. „Een spannend verhaal dat steeds opnieuw wordt verteld, geschreven in de achtste eeuw voor Christus. Het gaat over de onderwereld en wat er daar van helden over blijft. Het gaat over vrouwen die door hun mannen verstoten worden en vervolgens hun kin deren doden. Het gaat over een oorlog die tien jaar duurt. Het is een prachtig geheel van zee mansverhalen en verleidingen, en tevens de levenscyclus van één man. Je ziet meteen beel den voor je, niet alleen de grote lijnen, ook kleine details. De Odyssee heeft een mooie klank en cadans, en is meeslepend verteld." Het Leids Boekenweekfestijn, een inititiatief van de Leidse boekwinkels waaronder Kooy- ker Ginsberg, De Kier, Sylvester en Zandvliet, had aan een sfeer vol Museum van Oudheden een toepasselijke ambiance. In de Taffehzaal mochten de be kende sprekers voor de tempel over 'hun' klassieken vertellen, in de leeszaal bracht schrijvers groep Attitude 2000 gedichten ten gehore, op de eerste etage deed waarzegster Delphi haar werk, en in de tentoonstelings- ruimte waren optredens rond de expositie 'Asterix en Euro pa'. In het café liet een Romeins muziekduo horen hoe muziek in de oudheid ongeveer geklon ken moet hebben, en bezoekers konden in bezit van een boe kenweekgeschenk komen, door iets in de museumwinkel aan te schaffen.,,Ik heb nog nooit zo'n grote hoeveelheid klassieken in de boekhandel gezien!" Zei Jaap Toorenaar, leraar klassieke talen aan het Stedelijk Gymna sium en inleider van de spre kers. In de zaal zat een oudere dame met een kleine pocket van Homerus in haar handen geklemd. „Dat komt nog uit de tijd dat mijn inkomen zó klein was, dat ik geen grote boeken kon kopen." Cees Goekoop vertelde over zijn zoektocht naar Ithaka, het thuisland van de held Odys seus, enthousiast met zijn ar men zwaaiend. Hij werkt aan een tweede boek. „Diepgraven- der dan het eerste. Nee, ik ben nog niet bezig met een studie archeologie. Mijn boek kost zo veel research: ik heb geen tijd om colleges te volgen!"Hij ver haalde over hoe zijn grootva der, Adriaan Goekoop, als ama- teurarcheoloog aan het begin van deze eeuw meehielp zoe ken in de Griekse grond. „Sch- liemann vond eind vorige eeuw goud in Troje, maar op Ithaka vonden ze niets. Ik wijde dat raadsel oplossen en heb zelf een zeereis gemaakt met een zeilschip naar het zuid-oosten. Zo kwam ik erachter dat Ithaka geen eiland moet zijn geweest, maar een stuk van het vaste land Kefalonië, een schiereiland dus. Het kostte moeite het te vinden, maar het is een be staand landschap, dat van Homerus." Henk van Ulsen hield een eerbetoon aan zijn heldin - zijn lerares op het Kamper Lyceum - de dichteres Ida Gerhardt. Hij droeg fragmenten uit Lucretius en Vergillius voor, gezeten op een houten stoel. En na afloop zat het hoofd van elke bezoeker vol beelden uit een ver en myt hisch verleden. SCHEVENINGENHet rode 'Voodoobeeld Ananasi' uit Togo is een van de beelden in de tentoonstelling 'Afri- ka-Europa: een ontmoeting' in het Scheveningse Museum Beelden aan Zee. De expositie begint vandaag en duurt tot 1 augustus. De tentoonstelling is een confrontatie in beelden van het Museum voor Volkenkunde in Rotterdam en de eigen collectie, aangevuld met kunstwerken in bruikleen. foto wfa LEIDEN CAROLINE VAN OVERBEEKE De directeur van de Leidse Volksuniversiteit K&O heeft gisteren, tijdens zijn afscheid in de burgerzaal van het stad huis, de Gouden Speld gekre gen voor zijn verdiensten op cultureell gebied voor de stad Leiden. De onderscheiding werd opgespeld door cultuur wethouder Pechtold die Weber prees als 'een bijzonder en ei genzinnig man, met veelzijdige kwaliteiten - zowel de cursus sen, als de muziek - meer dan 30 jaar hèt gezicht van ons cul turele wereldje'. Pechtold bood Weber pu bliekelijk zijn excuses aan voor het gesol met K&O en haar di recteur onder het bewind van de vorige wethouder, Langen- berg. Weber werd toen naar de beleid was in jouw geval on zorgvuldig", zei Pechtold. „De subsidie voor K&O is gelukkig weer op een niveau waarmee de nieuwe directeur aan de slag kan. Ook H. Ekker, scheidend voorzitter van het bestuur van K&O, had weinig goede woor den over voor het beleid van de gemeente, een paar jaar ge leden. „Dat was bij de wilde spinnen af', zei hij hoofd schuddend. „Tjitte, jij had iets bijzonders. Je haalde artiesten voor een appel en een ei hier heen, ongelooflijk. Je gaat nu andere dingen doen en bent van de zakelijke zorg van K&O Wethouder Pechtold speldt de gemeentelijke onderscheiding op de af. Je kunt je nu bijvoorbeeld revers van Tjitte Weber. foto mark lamers wijden aan de alleenstaande minderjarige asielzoekers, de Stadsgehoorzaal gehaald om conflict weer terug naar K&O, ama's, jouw lust en jouw leven, klassieke muziek te program- waar de muziekpoot en subsi- Jouw kinderen die aan jou ver meren, maar moest na een die werden weggesneden. „Dat knocht zijn. Zoals jij aan hen." Wijkbewoners en asielzoekers gaan samen aan kunst doen beeldend kunstenaar in de re creatietent van het centrum. Het project begint aanstaande dinsdag, op de landelijk anti-ra- cismedag. Het door het Opvangcentrum Leiden, het Centrum Beeldende Kunst, de wijkvereniging en kunstenares Resi van der Ploeg georganiseerde kunstproject moet leiden tot een unieke col lectie herinneringen, verzameld in een wereldkaart en later ge presenteerd in een handgebon den atlas. Een selectie van zes tien kaarten wordt uiteindelijk samengebracht in een mapje en in een oplage van 2000 stuks verspreid. Het eindresultaat, de atlas van (ansicht) kaarten, wordt gepresenteerd op een open dag van het opvangcen trum op 20 mei aanstaande. Om de komst van het nieuwe asielzoekerscentrum aan de Rijnsburgerweg in Leiden te vieren gaan buurtbewoners en asielzoekers samen aan de kunst. De bedoeling is dat be woners van het nieuwe asiel zoekerscentrum en de bewo ners van de Vogelwijk/ Raads- herenwijk hun omgeving in kaart brengen. Als onderdeel van het kunstproject 'De atlas van zijn ze gevraagd om, op vier blanco vellen papier, een plattegrond te maken van hun lievelingsplek (hun favoriete stoel, vakantieland of herinne ring). Tekenen, plakken schrij ven, allies mag. De bewoners kunnen zelfstandig aan de slag of onder begeleiding van een >CHONE ^SCHIJN t en idee. Stiekem hoopte deli, thij het plan voor REX s 2 ad verzonnen. En man, I man, was het niet hele- oclu, fantastisch geweest als het tijdens de Boekenweek, ats van volgend jaar juni, De La Mar theater in pre- ging. Een moderne musi er Oedipus, zo pats, mid- issen de klassieken. En metershoge letters aan eater: 'REX'. Misschien m pakkende ondertitel Ééntje waarmee je de ook trekt. Eén van de jon- 'an het schrijversteam met 'REX: the original 'rfucker'. En iedereen he breeduit. Bij hem en alleen zijn wenkbrau- en millimeter boven het ontuur. Pas later, toen de manager hem Oedipus uit- kon hij er wel om lachen, in v toen vond hij het niet en tfieer. En om dat soort in de toekomst te ver- n heeft hij besloten zich igvoor te bereiden. Joöp ich inlezen. Nu heeft hij h alle tijd voor en wie vordt ie net als Freddy ken op zijn gepensioneer- g een hetero univer- arom loopt Joop als een een vreemd pakhuis met ar literatuurgeschiedenis onder zijn arm in de boeken zaak. Bij dat Rijksmuseum van Oudheden, daar hebben ze het goed begrepen. Eergisteren heeft hij het nog op het Acht Uur Journaal gezien. Caesar in de boekenwinkel? Boem! Aste rix in het museum! Fraai staal tje van parallelle promotie. Knappe jongen die dat heeft ge regeld in dat zwaar gesubsidi eerde knekelhuis. Ja, ja, hij weet ook wel dat ze het hebben afge keken van dat andere museum. Dat Kuifje in Tibet. Nou en? West'Side Story is toch ook Ro meo en Julia? Maar, het geeft te denken wat ze als thema ne men als de stripfiguren opra ken. Tv-sterren? Pipi Langkous in Takatoekaland. 'HA!' Een dame die haar hoofd nog scheef hield om de ruggen te kunnen lezen schrikt op uit haar boekenroes. Maar haar misprijzende mond verandert in een verlegen glimlach als ze hem herkent. Hij knikt voorko mend en articuleert een on hoorbaar 'goeiemiddag'. Hij wil niet teveel opvallen. Straks denken ze dat hij alleen maar met zo'n stapel boeken naar huis gaat om een gratis boekje te krijgen. REX..... Wat ook zo goed is aan zo'n titel, het laat alle mogelijkheden open. Voor hetzelfde geld gaat het over een Duitse politiehond of over een kudde moordlustige dinosauriërs. Van de week nog heeft hij de kijkcijfers van 'Wal king with dinosaurs' gezien. Daar kan geen Teleac-cursus prehistorie aan tippen. En voordat het publiek van REX doorheeft dat het eigenlijk naar oude Griekse kost zit te kijken, heeft het al een gevalletje va dermoord en incest achter de kiezen. Zwaar verantwoord, dat wel. Een duidelijke win-win-si- tuatie. Joop checkt of hij alles heeft. Oedipus Rex, Antigone, Oedi pus in Colonus. Man, er zitten zo al twee vervolgen in. REX I, II en III. En verder nog Ovidius en Homerus, want die schijn je standaard in huis te moeten hebben. Onopvallend naar de kassa lopen. Vooral niet blijven hangen. Dan gaat de kassajuf- frouw vast vragen stellen over zijn gezondheid. Maar ze geeft geen enkel sein van herken ning. En terwijl Joop zich naar de uit gang begeeft verzinkt hij weer verder in een zee van musical mogelijkheden. „Meneer, meneer." Hij draait zich om en bereidt zich voor op een goedbedoelde familiariteit. „Meneer, u bent uw boeken weekgeschenk vergeten." „Oh, dank u wel." En terwijl hij het bekijkt weet hij het weer. Dat boekje van Mulisch waar zoveel om te doen is geweest. Was dat niet eerst een toneelstuk? Als je daar nou wat muziek onderzet en een paar kanjers van zanders, dan loopt het weer als een tie relier. Gouden idee. Zeker we ten. Maar hij heeft er geen tijd meer voor. Hij stopt ermee. Laat iemand anders daar maar zijn vingers aan branden. En Joop van den Ende loopt glimlachend de boekenwinkel uit. PABLO CABENDA DANS RECENSIE MAARTEN BAANDERS Voorstelling 'Weens Bloed' door Dan send Hart. Gezien. 17/3 LAKtheater Lei den. Aldaar nog te zien: 18/3. De Weense wals was in de ne gentiende eeuw wat de house- cultuur nu is: onophoudelijk dansen, in extase raken, de we reld vergeten. Het is een origi nele vergelijking. Dansend Hart heeft zich erdoor laten inspire ren tot 'Weens Bloed', een se- mi-sprookje. De voorstelling speelt zich af aan het Oostenrijkse hof in de tijd waarin het keizerrijk in ver val was. In gegoede kringen ge noot men van de schittering en zwier van de Weense wals, ter wijl op straat de onrust groeide. Voor Dansend Hart werd dit het verhaal van een stervende koning die niet dood wil en zijn omgeving dwingt te walsen, zonder eind. De wals is de dans van de levendrift bij uitstek. Dansend Hart maakt ge woonlijk kindervoorstellingen en nu de groep zich tot een vol wassen publiek richt, vraag je je af of je iets van deze achter grond merkt. Dat is zo, maar helaas pakt dat niet goed uit. De uitvergrote, soms clowneske gebarentaal van vooral de ko ning zal ongetwijfeld bij kinde ren aanslaan, bij volwassenen werkt zoiets niet. De voorstel ling krijgt er iets halfslachtigs door. Het thema is serieus; wordt er nu de draak mee ge stoken óf niet? De koning krijgt zo geen gewicht. Er gaat geen gezag of dwang van hem uit. Met zijn grimassen en houteri ge bewegingen ziet hij er zielig uit. Hij heeft niets waardoor men zich zou laten opjagen. Dan vraag je je af: waarom wordt er zo druk gedanst, waar om houden die mensen niet op als ze aan het eind van hun energie zijn? Op deze manier denk je al gauw: een koning die ziek is zou zijn onderdanen veel effectiever kunnen tiranniseren door zich zelf niet in de balzaal te laten zien. Ook de dansbewegingen heb ben iets halfslachtigs. Op zich zelf is het sterk dat je geen mo ment letterlijk een wals ziet, maar juist andere bewegingen die contrasteren met de zoete Weense klanken. Maar er is ook niet gezocht naar gebaren die echt raak uitdrukken wat er in de personages in de balzaal omgaat. We zien alleen stress, opgefoktheid en uitputting. Er wordt eindeloos jachtig rondge rend, opgetild en gedraaid. Aan angst, beklemming en wan hoop wordt schril uiting gege ven. Het is veel te duidelijk dat de bezoekers van het bal men taal geruïneerd zijn. De uitput ting wordt echter ook wee minder geloofwaardig omdat e in die fase toch nog bewegin gen worden gemaakt die net iets te bijzonder, te inventief zijn voor een danser die niet etiketten het verval en de twijfel meer kan. werden weggepleisterd, dan is 'Weens Bloed' laat je zitten dat veel stuggestiever dan de met het gevoel dat de werkelijk- rauwe rommeligheid die Dan heid veel fascinerender was dan send Hart ervan gemaakt heeft, dit sprookje. Als je ziet hoe on- Zo'h mooie inspiratiebron zou der de walsen en de suikerzoete meer raffinement verdienen. BOEKENWEEK 2000 Activiteiten-kalender over het vertalen van klassieken met: Marietje d'Hane Scheltema, Piet Gerbrandy, Vincent Konink, Leo van Maris Ma-'.' Pieters (discussieleider) Zo. 19 maart vanaf 14.00 uur, Lokhorstkerk, Pi<terskerkctraat 1Leiden s.v.p reserveren: 071-5160503 l.s.m. Burgersdijk eh Viermans Doeschka Meijsing Di. 21 maart, vanaf 20.00 u Breestraat 93, Leiden Wo.22 maart, vanaf 20.00 uur Breestraat 93. Leiden (het vervolg op 'Asterix en de Waar heid' door René van Royen en Sunny va van der Vegt Vr. 24 maart, vanaf 20.00 uur Sociëteit De Burcht, Burgsteeg 14, Leiden. Kaartjes: f 5,-, s.v.p. reserveren: 071-5160510 Kooyker Ginsberg

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2000 | | pagina 25