SP:
KRUGERPARK
Toerisme
Wandelend tussen
de wilde beesten
HUISDIER MAG NAAR ENGELAND
falsch
IrDAG 11 MAART 2000
REDACTIE. R08 VAN DEN DOBBELSTEEN
Kl I SWiTTlH TEN
Woestijnwandelen
Warfdelen door de woestijn terwijl de bagage wordt ver
voerd door een kameel. Dat is de opvallende formule van
de jonge reisorganisatie Desert Tracks uit IJmuiden. De
tochten zijn uitgezet in de Sinaï vanuit zowel Egypte als
Jordanië. In dat laatste land wordt ook de vermaarde roze
rots-stad Petri bezocht alsmede (per jeep) de Wadi
Rum.
Belgische gidsen
Safari's, of game
drives zoals het in
het jargon heten,
worden meestal
uitgevoerd per jeep
if volkswagenbusje,
laar sinds enige tijd
is het ook mogelijk
wandelend de van
wilde dieren
vergeven bush te
doorkruisen. Samen
met een gewapende
ranger uiteraard.
Verslag van een trip
door het
oude Afrika.
„Ik ben een bevoorrecht
mens." Leon Serfontein bena
drukt vele malen hoe bijzonder
hij zijn werk als ranger van het
Kruger Nationaal Park vindt.
Met zijn geweer in de hand en
voortdurend om zich heen kij
kend of het kleine gezelschap
niet wordt bedreigd door een
chargerende neushoorn, een
geïrriteerde olifant of een hon
gerige leeuw, wijst hij over de
heuvels en dalen. „Er zijn maar
weinig plekjes op de wereld
waar de natuur de afgelopen
honderd jaar niet is veranderd.
In het Kruger Park wordt het
Afrikaanse verleden - toen
mens en dier nog in redelijke
harmonie samenleefden - het
dichtst benaderd. As je hier
loopt, kun je je een beetje voor
stellen hoe het er vijfhonderd
jaar geleden in grote delen van
Afrika heeft uitgezien."
Stropers
Serfontein is trailranger, al ne*
gen jaar. Meestal loopt hij de
Metsi Metsi Trail, in het mid
den van het park, vlakbij de
rustplaats Tshokwane. Maar
soms wisselt hij met collega's
Zijn taak is het begeleiden van
toeristen die een wandelsafari
maken. Er zijn zeven trails in
het park. Drie dagen lang trekt
een groepje van maximaal acht
toeristen en twee gewapende
rangers te voet door een voor
andere toeristen afgesloten deel
van het park. Overnacht wordt
in kleine kampen. Per jaar kun
nen maximaal 4000 toeristen
gebruik maken van deze facili
teit.
Wie enige dagen door het Kru
ger Park rijdt en wandelt, krijgt
een vertekend beeld van wat
hier allemaal speelt, 's Avonds
rond het kampvuur komen pas
de echte verhalen. Over stro
pers, vluchtelingen, de nadelen
van toerisme en de enorme
kosten die natuurbehoud met
zich mee brengt. Want het is
niet allemaal koek en ei in het
Kruger. De bezetting van de
kampen is het hele jaar door
bijna 100 procent en met de
meeste diersoorten gaat het
goed. De witte neushoorn kan
van het lijstje met bedreigde
diersoorten worden geschrapt,
de tsessebe en de eland doen
het boven verwachting goed en
de olifanten nemen in zo'n dra
matisch tempo in aantal toe,
dat het Kruger Park volgend
jaar over zal moeten gaan tot
cullen (afschieten).
Het doden van olifanten is al ja
ren een controversieel onder
werp. Gart-Ian Sterk, een jonge
in Zuid-Afrika geboren aan
staande ranger van Nederland
se afkomst, en op dit moment
op stage in het Kruger Park:
„Berekeningen en tellingen
i wild dier is zo gevaarlijk als een nijlpaard. Een gewapende ranger moet voorkomen dat er
pngelukken gebeuren. foto ruud de wit
hebben uitgewezen, dat er tus
sen de twee- en drieduizend
olifanten teveel zijn." De dieren
simpelweg de grens over laten
gaan richting Mozambique en
Zimbabwe is geen oplossing.
Zimbabwe heeft er ook teveel
en in Mozambique lopen ze op
landmijnen of worden ze afge
schoten door stropers. Dat is
ook het grote probleem met de
geplande uitbreiding van het
Kruger Park naar Mozambique
toe. Serfontain: „Zolang de si
tuatie daar niet veilig is, alle
mijnen niet zijn geruimd en de
plaatselijke bevolking niet be
wust is gemaakt van het onme
telijke belang van een nationaal
wildpark op hun grondgebied,
zal het vooral bij plannen blij
ven. Ik ben bang dat de uitbrei
ding van het Kruger een zaak
van lange adem blijft."
Utopie
loris Bertens, mede-eigenaar
van een lodge in Phalaborwa,
net buiten de hekken van het
Kruger Park, is dezelfde mening
toegedaan. Samen met zijn
vriendin Annemarie zit hij nu
ruim vijf jaar in het gebied en is
echte Kruger-expert geworden.
Joris: „De beoogde uitbreiding
is vooralsnog een utopie. In de
plannen moet de weg die van
hier het Kruger doorsnijdt bij
Letaba, worden doorgetrokken
naar Mozambique en dan ver
der helemaal naar de Indische
Oceaan. Zolang de situatie daar
niet veilig is, voor mens en wild,
is het beter dat er nog maar
even wordt gewacht. Er zijn nu
al problemen genoeg."
Een van die problemen is de
tbc-explosie, waarmee met na
me de buffels in het Park te ma
ken hebben. Gart-Jan Sterk
maakt deel uit van een ploeg
van rangers en deskundigen die
proberen de epidemie in te
dammen. „We vangen hele
kudden en nemen van alle die
ren bloed af. As het rund be
smet is, wordt het direct ge
dood. Gezonde exemplar en
worden buiten het park in qua
rantaine gehouden en worden
opgenomen in een fokpro-
gramma. Op deze manier ho
pen we de epidemie onder con
trole te krijgen."
Geschat wordt dat de runder-tb
al meer dan de helft van de vijf
tigduizend dieren tellende buf
felpopulatie heeft aangetast. En
ook het aantal leeuwen (lief
hebbers van buffelvlees) is sterk
afgenomen. Voor een gast die
urenlang door de bush loopt,
zijn die bedreigingen voor een
van 's werelds laatste natuurpa-
radijzen nauwelijks waarneem
baar. Het enige echte gevaar
voor hem is het wild, dat plot
seling z'n pad kan kruisen. Een
giftige black mamba bijvoor
beeld. Of een hongerige hyena,
een dolle buffel of een op hol
geslagen nijlpaard zelfs. Op
exact dezelfde dag dat wij door
het Metsi Metsi-gebied liepen,
moest een ranger op de Wolf-
hutertail een neushoorn neer
leggen die op zijn groep af
stormde. Serfontein: „Gelukkig
heb ik dat nooit hoeven doen.
Maar er zijn wel situaties ge
weest, dat het kantjeboord
RUUD DE WIT
Veel dichterbij moeten bezoekers niet bij een olifant komen. Bij aanval
len van woedende olifanten komen jaarlijks in het Kruger Park tiental
len mensen om. foto ruud de wit
foto jan ottens.
FEITEN
CIJFERS
Het Kruger Park wordt
hoofdzakelijk bezocht in een
auto. Maar al enige decen
nia worden er wandeltoch
ten georganiseerd vanuit
speciaal daarvoor aangeleg
de bushkampen. Onder be
geleiding van twee gewa
pende rangers wordt er van
uit die kampjes tochten ge
maakt door gebieden die
normaal bijna nooit door
mensen worden betreden.
Deze wilderness trails, du
ren drie dagen en per trip
worden maximaal acht per
sonen meegenomen. Er is
een leeftijdsgrens van 16
jaar. Ouderen boven de zes
tig moeten over een goede
conditie beschikken. In het
Kruger zijn zeven van zulke
trails: Wolhuter, Napi en
Bushman (in het zuiden, bij
Pretoriuskop), Metsi Metsi
bij Tshokwane, Olifants (bij
Letaba), Sweni bij Satara en
helemaal in het noorden
Nyalaland.
Per wandeling wordt, afhan
kelijk van het gezelschap,
tussen de 12 en 15 kilometer
afgelegd. De wandelingen
beginnen rond zonsopgang
en eindigen rond het mid
daguur. 's Avonds volgt dan
meestal een wat kortere ex
cursie. Boekingen moeten
ruim van te voren worden
gemaakt. Over het algemeen
zijn de trips tot ruim een
jaar voor datum volgeboekt.
De kosten liggen rond de
1200 rand (400 gulden) per
persoon voor een trip van
drie dagen, inclusief eten en
overnachting. Voor drank
moet men zelf zorgen; ook
voor vervoer naar en van het
Kruger Park.
Meer informatie: SATOUR in
Amsterdam. Jozef Israëlskadc 48
F, 1072 SB Amsterdam.
Telefoon: (020).6646201. E-mail:
Satour@pi.net. Of rechtstreeks
bij National Parks, PO Box 787,
Pretoria 0001. E-mail:
reservations@parks-sa.co.sa.
uoor anglofiele honden- en kattenliefhebbers
Vas 1 maart een historische datum. Sinds die
jdag namelijk kunnen honden en katten zon-
per veel problemen worden meegenomen
r Engeland. De honderd jaar oude quaran-
ainewet, waarmee de Britten de hondsdol-
d met succes buiten hun eiland hebben
Weten te houden, is komen te vervallen. Deze
Wet schreef voor dat hondèn en katten een
halfjaar in quarantaine moesten alvorens ze
vrij konden rondlopen. Voor vakantiegangers
was het daardoor praktisch onmogelijk zich
door hun huisdier te laten vergezellen.
Meenemen van honden en katten mag dan
makkelijker zijn geworden, er dient wel dege
lijk aan voorwaarden te worden voldaan. Het
dier dat met zijn baasje meegaat, moet door
de dierenarts ondertekende documenten heb
ben waaruit blijkt dat het ten minste een
maand tevoren is ingeënt tegen hondsdol
heid. Verder moet het beest behandeld zijn te
gen wormen en vlooien en minstens een half
jaar voor aankomst een bloedonderzoek heb
ben ondergaan. En last but nog least moet een
onderhuidse microchip zijn aangebracht aan
de hand waarvan is vast te stellen dat de inen
tingspapieren bij het betrokken huisdier be
horen. Het vervoer van het dier overzee zal
weinig problemen geven. Wie met de auto via
Calais-Dover reist of via Calais-Folkestone
(Eurotunnel) dient het huisdier in de auto te
laten. Maar voor een lange nachtelijke over
steek, zoals Rotterdam-Hull met P&O North
Sea Ferries, moet het dier aan boord in een
kennel en door het personeel worden ver
zorgd.
Bij het Belgisch Verkeersbureau voor de Ardennen
Brussel is zoals te doen gebruikelijk aan het begin van
het nieuwe jaar, weer een groot aantal nieuwe vakantie
brochures verkrijgbaar. Daarbij onder meer de gids 'Ar
dennen, natuur en cultuur' (met vooral veel tips voor ac
tieve vakanties), de populaire prospectus 'Toeristische
Attracties en Musea van België' (met per provincie infor
matie over alle belangrijke attracties en musea in het
land), de Campinggids van de Ardennen en de brochure
'Brussel, mijn geheime tip' die een opvallende facelift
heeft ondergaan. Dit jaar bevat de folder voor het eerst
de gegevens van alle belangrijke musea van de hoofdstad
van België. Alle brochures worden op aanvraag (tegen
betaling van de portkosten) opgestuurd door het Bel
gisch Verkeersbureau voor de Ardennen Brussel, Ken-
nemerplein 3, 2011 MH Haarlem, telefoon (0900)
.202.01.07 (1 gulden per minuut).
Duitsland
Bij het Duits Verkeersbureau verscheen zojuist de 112
pagina's tellende brochure Duitsland Vakantieboek
2000 met daarin onder meer veel informatie over de We
reldtentoonstelling, die van 1 juni tot 31 oktober in Han
nover wordt gehouden. Ook het Bach-herdenkingsjaar
en de Oranjeroute krijgen in de prospectus veel aan
dacht. Het Vakantieboek Duitsland 2000 kost 5.95 gul
den en kan worden afgehaald bij het Duits Verkeersburo,
Hoogoorddreef 76 in Amsterdam. Aanvragen via de be-
stellijn (0900). 109.10.29 (60 cent per minuut) is ook
mogelijk, maar dan moeten er wel verzendkosten worden
betaald.
Voordeelpassen
Daar hebben ze in Zwitserland onderhand een nieuw
jaarstraditie van gemaakt; de introductie van alweer
nieuwe varianten op de al bestaande voordeelpassen
voor het openbaar ven/oer. Zo is aan het assortiment van
de Swiss Pass (vrij reizen met trein, bus en boot door
heel Zwitserland gedurende vier, acht, vijftien dagen of
een maand) een 21-daagse pas toegevoegd. Nieuw is
eveneens dat twee of meer samenreizende personen de
pas ieder met vijftien procent korting kunnen kopen. De
3-daagse Swiss Flexi Pass (te gebruiken in een periode
van vijftien dagen) geldt nu voor (naar keuze) drie tot en
met negen dagen terwijl de geldigheidsperiode is ver
ruimd tot een maand. Ook voor deze passen geldt de ex
tra kortingsregeling van vijftien procent. Veel voordeel
biedt ook (voor gezinnen) de Swiss Family Card, waarop
kinderen tot en met 15 jaar gratis mogen meereizen. De
passen zijn te koop bij Zwitserland Toerisme en vanaf dit
jaar ook bij NS Travel, telefoon 030-297.72.91.
M
Net terug van een weekje skiën. Ik leer het nooit. Ter
wijl ik toch erg m'n best heb gedaan het onder de knie
te krijgen.
Omdat de moderne, pas ontwikkelde carve-ski's een
eenvoudiger aan te leren techniek vragen, koesterde ik
nog even hoop. Ik kocht ik een carve-instructieboekje.
Vergeefse moeite. Had ik kunnen weten. Voordat ik
voor de allereerste keer naar de wintersport ging, ver
diepte ik me ook al in diverse handleidingen in druk.
Dat is me toen nog flink opgebroken.
'Hoofdstuk I, de polsriempjes. De skistokken moeten
op de juiste manier worden vastgehouden. Aan de
handgreep van elke stok zit een riempje dat om de pols
moet worden bevestigd. Steek daarvoor de hand van
onderaf door hei riempje. Vervolgens...Enzovoort en
zo verder.
Niet zo moeilijk allemaal.
Hetzelfde gold voor het hoofdstuk Pflug en Rutsch. Ik
oefende avond aan avond in de huiskamer en wist al
snel hoe het moest. Dat beginnersklasje kon ik wel
overslaan. Totdat de skileraar zag hoe ik mijn stokken
vastgreep. 'Falsch!' En tot zijn ergernis ontwaarde, dat
ik voor het gemak alvast aan die toch zo duchtig door
genomen Pflug en Rutsch wilde beginnen. Ook 'Falsch!
Skiën leer je niet uit een boekje. Maar nog minder van
een goedwillend familielid. Ik zweefde vorige week
van Ladis naar Fiss toen vanuit het sparrenbos in vlek
keloos Nederlands de volgende
schreeuw opsteeg:'Nee, nee, rem
men, ho, ho, punten naar elkaar,
naar elkaar zeg ik, kijk uit verdom
me, rem nou, wacht, stop, nee, nee,
öööööööh...'
Ik dacht nog: ook eentje die het
nooit zal leren.
