eiden Regio
Boeren beledigd door bod gemeente
'Niet alle vliegende
winkels verbieden'
Pt#LiS
oommarktgarage
jat niet ter discussie'
Klaar voor het saluut
Vijftig uur werkstraf
na verzekeringsfraude
e doen niks wat niemand niet kan'
u/vvavar\i zuvju
Kinderen buiten levensgevaar
De twee kinderen die vorige
week bij een brand in een flat
woning aan het Jacques Ur-
lusplantsoen zwaar gewond
raakten, zijn inmiddels buiten
levensgevaar. De broertjes van
2 en 4 jaar liggen niet langer
aan de beademing in het
brandwondencentrum in Rot
terdam. De moeder was op
het moment dat er brand uit
brak niet aanwezig in het
pand.
Hoewel de politie omwille
van de privacy geen medede
lingen doet over de thuissitua
tie van de kinderen, is inmid
dels duidelijk dat de kinderbe
scherming zich met de zaak
bemoeit.
Een brief sturen aan zaalexploi
tanten om ze eraan te herinne
ren dat ze geen vergunning
hebben voor het toelaten van
vliegende winkels is mooi. Maar
dat is dan wel weer voldoende
optreden tegen dit soort verko
pingen. Zowel WD als CDA en
onafhankelijk raadslid D. Sloos
zijn van mening dat de ge
meente niet al te streng moet
optreden tegen deze vorm van
handeldrijven waarbij onderne
mers voor een paar dagen een
zaal huren om daar voor
dumpprijzen hun spullen aan
de man te brengen.
„Je moet niet alles verbieden.
Het is voldoende wanneer je
optreedt tegen handel die hevig
concurrerend is", stelde Sloos
gisteren tijdens de vergadering
van de commissie economische
zaken. W. Bleijie (CDA) gelooft
eenvoudigweg niet dat de ge
meente als het erop aankomt
hard zal optreden tegen de vlie
gende winkels. „Zulk heldhaftig
optreden hebben we in Leiden
sinds 1574 niet meer gezien",
aldus de CDA'er. Ook L. de
Lange ondersteunde zijn twijfel
met een verwijzing naar het
verleden. „We moeten niet alles
verbieden. Anders gaan we te
rug naar de tijd dat de stads
poorten nog 's avonds op slot
gingen. Met die brief hebben
we wel voldoende gedaan."
Het college kondigde vorige
week aan de vliegende winkels
aan banden te leggen. Hiervoor
krijgen de exploitanten van za
len waarin geregeld vliegende
winkels neerstrijken een brief
waarin zij erop gewezen wor
den dat ze geen vergunning
hebben voor deze handel. Voor
het geval er in de toekomst toch
weer illegaal vliegende winkels
in Leiden aan de slag gaan,
dreigt de gemeente met be
stuursdwang. In het uiterste ge
val kan daarmee met hulp van
de politie een verkoping wor
den stilgelegd.
Of het ooit zo ver zal komen,
is echter zeer de vraag. Het af
gelopen weekeinde waren er
weer twee vliegende winkels die
in Leiden hun waar te koop
aanboden, onder andere in Ho
liday Inn waar schilderijen van
de hand gingen.
jjng tot beroving
Twee onbekende mannen hebben gisteravond rond ne-
j op het Lammenschansplein geprobeerd een 48-jarige
naarder te beroven. De man wilde zijn winkel sluiten
[de twee mannen op hem afkwamen. Ze eisten geld en
m de man een bloedneus. Toen het slachtoffer een van
jjlers van zich afduwde, ging het duo er vandoor. De da-
rerdwenen door het tunneltje onder het Lammenschans-
richting Vrouwenweg.
an strandt op stoeptegels
L Een 38-jarige man uit Noordwijkerhout is gisteravond
j half twaalf op de Rijnsburgerweg met zijn auto tegen een
>1 stoeptegels gereden. Wegens asfalteringswerkzaamheden
[weg deels afgezet maar de man was met zijn auto buiten
zetting gekomen. Hij rook naar alcohol en na een adem
de bleek inderdaad dat hij fors had gedronken. Hij moest
ijbewijs inleveren.
irktijdenoverleg Metaal en Techniek
,»jj_ FNV Bondgenoten nodigt werknemers uit de sector Me
en Techniek uit voor een bijeenkomst over werktijden. De
et h ónd wil ze helpen uit te vinden of hun arbeidstijden wel
zijn geregeld en of ze niet te lang en te vaak moeten wer-
3e bijeenkomst op 16 maart is speciaal bedoeld voor auto-
eurs, elektriciens, fietsenmakers, loodgieters, cv-mon-
iK:carrosserie werkers, metaalbewerkers en mensen die wer-
Jij een isolatiebedrijf, in de goud- en zilvemijverheid of een
reringsbedrijf. De informatieavond begint om half acht in
centrum Antonius aan de Lange Mare in Leiden.
ligheidscertificaat voor Riethoven
Riethoven Schilderwerken heeft vanmiddag als eerste
levar dersbedrijf in de regio het veiligheidscertificaat VCA ont-
en. VCA staat voor Veiligheids Checklist Aannemerij. Met
rtificaat geven bedrijven aan dat zij zich optimaal houden
egels voor veiligheid. Riethoven Schilderwerken heeft, om
•lbegeerde papiertje te ontvangen, een veiligheidshand-
gemaakt en een cursus basisveiligheid gevolgd. Opdracht-
s vragen steeds vaker naar een dergelijk certificaat.
xerwethouder Schultz:
ommarktgarage komt er
n. Dat is althans de me-
ran wethouder Schultz
jarkeren). „Ik heb geen
aanwijzing dat de
narktgarage ter discussie
oeten staan", reageerde
ttwoordelijk wethouder
op uitlatingen van
ethouder Pechtold. De
raat meldde woensdag
bijeenkomst van zijn
hij de noodzaak van
lommarktgarage wil be-
In relatie met de parkeer-
op het Haagwegterrein.
ld sluit daarbij niet uit
Boommarktgarage uit-
k uit het Aalmarktpro-
irdt geschrapt.
Tltz heeft verschillende
n om niet te twijfelen
)wroo| komst van de veelbe-
keergarage. „De in-
ders hebben gezegd: 'no
no business'. Zo lang
bij blijven, blijft de ga-
en integraal onderdeel
et Aalmarktproject. En
g, wanneer de investeer-
inoegen nemen met een
oplossing, dan houd je
het probleem van het bewo-
nersparkeren. Als we in de bin
nenstad blik van straat willen
halen, moet dat ergens heen
kunnen", aldus SchTütz.
Het feit dat voor de D66-wet-
houder een Aalmarktproject
zonder parkeergarage in ieder
geval denkbaar is, werd gisteren
door verschillende raadsleden
blij onthaald. „Mede namens
Groenlinks moet ik zeggen dat
ik deze ontwikkeling hartver
warmend vind", stelde F. van
As (ChristenUnie/SGP). „Ik
vind dit een ommezwaai van
het college." Onafhankelijk
raadslid D. Sloos en J. de Coo
(LWG/De Groenen) viejen hem
daarin bij.
leiden Als het gaat om het programma of om de route kan of mag
niemand bij de gemeente officieel vooruitlopen op het bezoek dat de
koningin op 29 april aan Leiden brengt. Maar links en rechts sijpelen
de geruchten door. Zo is inmiddels bekend dat de vorstin ter gele
genheid van haar verjaardag een boottochtje maakt door de grach
ten. Aanvankelijk zag het er naar uit dat ze met de familie zou op
stappen bij de Zeevaartschool, maar de werklui op Het Arsenaalplein
weten inmiddels wel beter. Zij zijn met man en macht bezig om deze
(ideale) aanlegplaats bij de Witte Singel een flinke opknapbeurt te
geven. Want aan de grond onder haar voeten mag natuurlijk niets
mankeren. Hoe dan ook, de kanonnen op de veste staan in slagorde
opgesteld. Klaar voor een saluut foto taco van der eb
suzanne barbier
Een 37-jarige Leidenaar is giste
ren wegens verzekeringsfraude
veroordeeld tot een werkstraf
van vijftig uur. De man had vol
gens de Haagse politierechter
ten onrechte 11.000 gulden zie
kenhuiskosten gedeclareerd.
De verdachte beweerde dat
hij tijdens een zakenreis in Ni
geria voedselvergiftiging had
opgelopen. Hij zou zijn behan
deld in een lokaal ziekenhuis.
De verzekeringsmaatschappij,
die na zijn terugkomst de reke
ning van 11.000 gulden onder
ogen kreeg, vertrouwde de zaak
echter niet. Onderzoek van de
Nederlandse ambassade in Ni
geria wees uit dat op het adres
dat de man had opgegeven,
geen ziekenhuis gevestigd was.
Wel woonden daar volgens de
rapporteur de moeder en de
broer van de Leidenaar. Die
hadden toegeven dat er sprake
was van een 'opzetje'. De moe
der zou zelfs steekpenningen
hebben aangeboden om de
zaak in de doofpot te stoppen.
De verzekeringsmaatschappij
beschuldigde de man en zijn
zakenpartner, een 48-jarige Lei
denaar, daarom van oplichting.
Deze had meegeholpen om de
verzekeringspapieren te verval
sen.
De 37-jarige ontkende in alle
toonaarden dat hij iets met op
lichting van doen had gehad.
Hij had wel degelijk in een hos-
pitaaltje gelegen en bij vertrek
had hij die rekening meegekre
gen, meer wist hij ook niet. De
man noemde het onderzoek
van de Nederlandse ambassade
in Nigeria onbetrouwbaar. Zijn
moeder had nooit bezoek ge
had van een ambtenaar, dat
had hij wel geweten. En dat ver
haal over de steekpenningen
kon nooit waar zijn omdat zijn
moeder straatarm was, legde hij
uit.
De andere verdachte geloof
de in de onschuld van zijn za
kenpartner. Hij had met eigen
ogen gezien dat hij ziek was ge
worden. Daarom had hij zich
niet bezwaard gevoeld om de
hoge rekening te betalen en die
later terug te vorderen in naam
van zijn collega. „Ik heb alleen
maar willen helpen", verklaar
de hij gisteren.
De officier van justitie achtte
het bewezen dat de 37-jarige
ten onrechte de hoge zieken
huiskosten had geclaimd. Ze
eiste vier weken gevangenisstraf
tegen de Leidenaar. De schuld
van zijn zakenpartner kon zij
niet aantonen. De politierech
ter zei ervan uit te gaan dat het
onderzoek van de Nederlandse
ambassade in Nigeria eerlijk
was gegaan. „Ik weet niet of u
echt ziek bent geweest, dat kan
ik niet bewijzen. Maar wat ze
ker is, is dat er geen ziekenhuis
bestaat op het adres dat op uw
rekening staat. U kunt die kos
ten dus niet claimen." De 48-ja-
rige werd vrijgesproken omdat
zijn betrokkenheid niet kon
worden bewezen.
Leiden biedt agrariërs Oostvlietpolder twintig gulden per vierkante meter
Boeren in de Oostvlietpolder in Leiden gaan niet ak
koord met de prijs die de gemeente voor hun grond
biedt. Ze omschrijven het bod als 'onbeschoft laag' en
'niet serieus'. De eerste onderhandelingen verlopen ui
termate stroef. Leiden heeft de grond nodig voor de aan
leg van een bedrijventerrein en een moerasbos.
dat eigenaren verplicht zijn om
eerst met Leiden te onderhan
delen over verkoop.
Heeft de gemeente de grond
eenmaal in bezit, dan kan zij
die voor een veelvoud van die
twintig gulden uitgeven. Daar
staat tegenover dat Leiden fors
moet investeren om het land
bouwrijp te maken en dus ge
schikt is om er bedrijven te
plaatsen.
„Het eerste bod is onbeschoft
laag", vindt veehouder C. La
ge rberg. „De gemeente denkt
klaarblijkelijk dat ze met een
stel idioten te maken heeft." Hij
leiden robbert minkhorst
De gemeente heeft de grondei
genaren in de polder een prijs
van twintig gulden per vierkan
te meter voorgelegd. Leiden
moet zestig hectare grond in
bezit krijgen om een bedrijven
terrein te kunnen aanleggen.
Ook is land nodig voor een
honderd meter brede en enkele
kilometers lange natuurstrook,
die het bedrijventerrein scheidt
van de woningen en (boeren)
bedrijven langs de Vliet. Op de
grond rust een voorkeursrecht
van de gemeente. Dat houdt in
heeft de hulp ingeroepen van
een onteigeningsbureau. Dat
heeft zich volgens Lagerberg la
ten ontvallen dat het 'nog nooit
van zoiets had gehoord'. „Lei
den hoeft echt niet te denken
dat ze mijn land voor die prijs
krijgt. Als ik moet kiezen tussen
mijn grond weggeven of voor
mijn geld procederen, dan kies
ik voor het laatste. Zo ver is het
inmiddels bij mij."
„Er is nooit over de emotio
nele waarde van het land ge
sproken". gaat Lagerberg ver
der. Het veehoudersbedrijf van
de familie Lagerberg zit al sinds
1892 in de polder. Verkoop van
het land betekent het einde van
zijn boerenbedrijf. „Als je men
sen wegjaagt van hun gronden,
moet dat met goud worden be
taald. Niet met een appel en
een ei." Een tweede veehouder
neemt ook geen genoegen met
het bod van Leiden. Hij heeft
inmiddels een advocaat in de
arm genomen. Die heeft de
boer geadviseerd voorlopig niet
met de media te praten.
Een woordvoerder van de
Nederlandse Land en Tuin
bouworganisatie (LTO) beves
tigt dat de prijs erg laag is. „Er
zijn in Utrecht en Veenendaal
soortgelijke gevallen bekend
waar door gemeentes 25 gulden
per vierkante meter werd gebo
den. Daar hebben instanties die
er over gaan, die gemeentes la
ter verplicht om de prijs aan
zienlijk naar boven bij te stel
len."
Agrariër G. van der Krogt die
ook in de Oostvlietpolder zit,
zegt dat de gemeente hem een
prijs heeft geboden die 'iets ho
ger ligt' dan twintig gulden. Van
der KÏogt moet achttien hectare
landbouwgrond afstaan. „De
gemeente biedt een kleinigheid,
is al een jaar hiermee bezig. Er
zit geen vooruitgang in. We we
ten in de Oostvlietpolder niet
waar we aan toe zijn." Ook Van
der Krogt houdt uiteindelijk
nauwelijks land over en kan
zijn bedrijf dus sluiten. Hij wil
elders opnieuw beginnen. „Plek
is er wel, maar daar gaat het
niet om. Je wilt toch in de buurt
blijven en dat kan niet. Mijn be
drijf zit hier al van generatie op
generatie." Voor de besprekin
gen met de gemeente doet de
veehouder beroep op een advi
seur.
Van onenigheid over het ver
kopen van land is bij de ge
meente niets bekend, blijkt uit
een reactie van ambtenaar A.
de Kok. De Kok is projectleider
van de polderplannen. „Ik vind
het lastig om tijdens onderhan
delingen via de krant te discus
siëren over de hoogte van het
bod. We gaan er uiterst zorgvul
dig mee om en tot nu toe zijn
we in goed overleg met elkaar."
MORGEN
35* indeze
krant uw
droombaan?
U vindt de baan
die bij u past in
niks wat niemand
t als filosofie van de
grond, maar kernachti-
Sam Overdijk zich niet
en. Hij heeft het hier
Cruijffiaans over de ge-
apszin van 'Onder
reisvereniging op fa-
is die deze maand een
uw bestaat. Naast 'ge
lid' ziet de secretaris dat
hét bindmiddel tus-
i leden van de club die
ider is dan hijzelf (39).
ten mekaar waar dat
verklaart hij zich na-
fhet motto van de
voor zichzelf spreekt,
iitleg behoeft, is hoe
1 en aangetrouwd uit
(oord al 50 jaar lang
i juni met elkaar een
en op stap gaat. „Het
eteendaggie-uit",
gaat voorzitter Henk Keyzer
van acquit. „M'n opa Koos is
daarmee begonnen. Dan praat
je over de jaren vijftig. Over ie
dere week twee kwartjes spa
ren. Kijk, hier heb ik zijn schrif-
fie nog uit die tijd waarin pre
cies is bijgehouden wie er had
betaald. Negen familieleden
deden mee. Met de aanhang
gingen ze een dagje weg. Met
een busje van de Eltax. Of van
Metaal. Naar Oud-Valkeveen.
Of naar Klimmen. En naar El-
speet op de Veluwe natuurlijk."
Het fijne van de naam 'Onder
Ons' is hem ontschoten, maar
dat er een link gelegd kan wor
den naar de onderlinge ver
wantschap van de leden ligt
voor de hand, denkt hij. Uitge
sproken is hij wél als het gaat
over de gedachte achter de
reislust van toen. „Opa werkte
op een scheepswerf in Vlaar-
dingen. Dat was dag-in-dag-uit
bikkelen. Mijn vader was on
derhoudsmonteur bij Zaalberg.
Veel meer dan dat, dan werken,
hadden ze in die tijd niet. Lo
gisch dat er een behoefte was
om er tussenuit te trekken.
Daar leefden ze een heel jaar
naar toe."
Evenredig met de welvaart
steeg in de jaren zestig ook de
contributie van 'Onder Ons'
van vijftig cent naar twee gul
den per week. Die verruiming
hield in dat er ook dagje bijge
spijkerd kon worden, zodat het
uitje nog aantrekkelijker werd
voor de mensen. „En opeens",
zegt penningmeester An van
Dam, „waren het drie dagen.
Zomaar, ja. Voor velen was het
een soort vakantie geworden.
Dat geldt voor sommigen trou
wens nog altijd. Nee, langer
dan drie dagen zijn we nooit
Dat geld devalueert, valt anno
2000 bijvoorbeeld af te meten
aan de prijs dat een stel van
daag de dag moet neertellen
voor een paar dagen aange
naam verpozen in Limburg,
Friesland of Drente: 550 gul
den. „Dat is all-in, hoor", zegt
Sam Overdijk snel. „Daar heb
ben we een bus met chauffeur
voor, een goed hotelletje en
eten en drinken. Het bestuur
bepaalt waar we heengaan.
Suggesties zijn welkom, maar
veel zin om het in de groep te
gooien op de jaarlijkse vergade
ring heeft dat niet. Als je vraagt
waar ze heen willen, roepen ze
zulke antwoorden als: Aruba.
Of Spanje. D'r komt alleen
maar onzin uit. Daarom zoe
ken we het zelf wel uit. Klach
ten hebben we overigens bij
mijn weten nog nooit gehad."
Dat komt, vertelt hij er eerlijk
heidshalve bij, omdat het er bij
de meesten toch niet toe doet
waar ze heengaan. Dat ze gaan
is veel belangrijker. Het middel
als doel, zeg maar. „We hebben
helemaal geen doel", gaat Sam
nog een stap verder. „Bij ons
draait alles om de gezelligheid.
Die moetje zelf maken. We
doen er wel eens een uitstapje
bij, hoor. Een excursie naar een
kolenmijn, een bezoekje aan de
brouwerij van Leeuw of efen
tripje naar het Openluchtmu
seum. Maar eigenlijk gaat het
daar niet om. Het is puur een
feest Lang leve de lol. En dat
moet het vooral ook blijven."
Waar ze naar op zoek zijn is be
kend. Daar zijn ze snel uit.
Maar hoe stel je 36 man tevre
den als er een aanzienlijk leef
tijdsverschil van drie kruisjes
bestaat tussen Sam (39) als
jongste en Tante Nel (72) als
oudste? „Geen punt", zegt ju
nior en haalt in dit verband 'we
doen niks wat iemand niet kan'
nog maar eens aan. „We willen
allemaal hetzelfde: plezier ma
ken. Wie dat nodig heeft, krijgt
een duwtje in de rug. Er zitten
ook vier weduwen bij. Die
vroeger met hun man gingen,
maar nu alleen zijn. Iedereen
helpt elkaar. Daar doen we niet
moeilijk over. Iedereen kent el
kaar natuurlijk ook. Per slot van
rekening zijn we al een halve
eeuw een familieclub."
Daarover maken de drie be
stuursleden - jubileum of geen
jubileum - zich toch wel een
beetje zorgen. Dit met name
ten aanzien van de toekomst.
Want het ledental van het
feestgezelschap, op z'n top ooit
46 man/vrouw, loopt terug. „Er
komt niets bij", verzucht Henk
Keyzer. „We vergrijzen. Het
spreekt de jongeren niet meer
aan. Nee, mijn eigen dochter
gaat ook niet mee. Het is de
tijd, hè. Voor 550 gulden gaan
ze tegenwoordig twee weken
geheel verzorgd naar Salou.
Dan willen ze niet met een bus
naar Beekbergen. Dat is ouwer-
wets."
Het bestuur van 'Onder Ons' met de plakboeken van een halve eeuw reizen. Van links naar rechts Sam
Overdijk, An van Dam en Henk Keyzer. foto marklamers
