felrode dansvloer en een nieuwe voorzitter
lropische temperaturen m Leidse Lakenhal
Cultuur Kunst
Meer eigentijdse muziek in concertgebouw
Hofvijver als 'watermuseum'
Rodens mannenkoor
zingt als een trein
Williams en
Gray winnen
Brit Awards
Voorstelling
van Adèle
afgelast
/\ANDAG 6 MAART 2000 941
Het Koninklijk Concertgebouworkest verdub
belt in het komende seizoen zijn concerten, ge
wijd aan 20ste- en 21ste-eeuwse nfuziek. Twee
jaar geleden werd de serie 'Avontuur en Avant-
garde' geïntroduceerd. De combinatie van be
kende en minder bekende werken plus een be
roemde dirigent bleek aan te slaan.
Het is ook de serie waarin een duidelijke ver
jonging van het publiek waarneembaar is.
Daarom heeft het orkest besloten de program
ma's met ingang van volgend seizoen tweemaal
uit te voeren.
Geprogrammeerd zijn onder meer speciaal
voor deze serie geschreven composities van Pe
ter Schat, Wolfgang Rihm en Giya Kancheli. In
de Derde symfonie van Schat worden gamelan
instrumenten gebruikt.
„Het is niet zo, dat de markt ons dwingt deze
serie te verdubbelen", zegt Jan Willem Loot, al
gemeen directeur van het Koninklijk Concert
gebouworkest. „Het is een aanbod initiatief van
onze kant, mede gericht op een nieuw publiek.
Als wij marktgericht zouden zijn, zouden we de
B-serie (overwegend traditionele muziek, red.)
verdubbelen."
Chef-dirigent Riccardo Chailly leidt volgend
seizoen 38 concerten, waarvan 21 in het buiten
land. Ere-dirigent Bernard Haitink neemt er ze
ven voor zijn rekening. Dirigenten, die na een
lange afwezigheid weer voor het Concertge
bouworkest staan, zijn Lorin Maazel en Seiji
Ozawa. Ook Mariss Jansons treedt volgend sei
zoen weer als gastdirigent op. Nikolaus Har-
noncourt en Philippe Herreweghe keren terug
om grote vocaal instrumentale producties te
leiden: 'Die Schöpfung' van Haydn en 'Ein
deutsches Requiem' van Brahms.
Het seizoen wordt in juni 2001 afgesloten met
een festival, waarin Mstislav Rostropovitsj als
dirigent en cellist centraal staat.
In kader van tweede Wereld Water Forum
De Hofvijver in Den Haag
wordt ter gelegenheid van het
Wereld Water Forum geduren
de drie maanden een klein
openluchtmuseum voor fontei
nen en watersculpturen. Ook in
het atrium van het Haagse stad
huis en bij het Nederlands Con
grescentrum, waar het forum
wordt gehouden, komen water
kunstwerken te staan. De orga
nisatie van deze expositie 'Wa
ter in beeld' is in handen van
Den Haag Sculptuur, de stich
ting die ook verantwoordelijk is
voor de jaarlijkse beeldenten
toonstelling op het Voorhout.
De expositie, waaraan elf in
ternationale kunstenaars deel
nemen, opent op donderdag 16
maart. Dan begint ook het
tweede Wereld Water Forum
onder voorzitterschap van prins
WiUem-Alexander. In de dagen
daaraan voorafgaand worden in
de Hofvijver negen door kun
stenaars ontworpen fonteinen
en watersculpturen geplaatst.
De deelnemende kunstenaars
zijn Philippe Berry, Ben Jako
ber, Les Lalanne, Fransisico
Leiro, Pierre-Marie Lejeune, Su-
sumu Shingu, Manolis Marida-
kis, Miquel Navarro en Marta
Pan.
In het atrium van het stad
huis worden twee uit waterbol-
len samengestelde muren van
de Brigitte Nahon opgebouwd.
Deze 'Passa a l'Eau' stond vorig
jaar enige weken op de Champs
Elysees in Parijs. Bij de vijver
voor het Congrescentrum komt
het werk 'Water in the pocket'
van de kunstenaar Tomek. Het
oogt als een enorme bood
schappentas in brons, waaruit
waterstralen spuiten.
Het al dan niet doorgaan van
de expositie in de Hofvijver is
lange tijd onzeker geweest om
dat uitgerekend in deze periode
de gemeente herstelwerkzaam
heden wilde uitvoeren aan de
lekkende kleilaag van de vijver.
Die werkzaamheden worden
nu tot eind juni uitgesteld.
muziek» recensie
lidy van der spek
Concert: 'The Gentlemen of Roden'
o.l.v. Peter Dijkstra zingt 'Muziek door
de eeuwen heen' M.rn.v. Jaco van
Leeuwen, orgel. Gehoord 5/3, Lok-
horstkerk. Leiden.
'The Gentlemen of Roden',
een koor dat met geen enkel
Nederlands mannenkoor te
vergelijken is. Niet alleen om
zijn zeldzaam mooie klank
kleur, transparante homoge
niteit, voortreffelijke dictie in
vele talen en spannend gedo
seerde dynamiek. Maar ook
en bovenal om de indrukwek
kend intense sfeer die Peter
Dijkstra met zijn Rodense he
ren weet op te roepen. Die la
ding is in elk lied anders en
uniek, of het nu gaat om reli
gieuze of profane (wereldse),
moderne of oude, klassieke of
populaire muziek.
Voor de pauze loopt het
programma van de 14de
eeuwse GuiJIaume de Mach-
aut uit Champagne tot de Pool
Henryk Górecki (1933). De
verhevenheid van Maria staat
centraal als een mystieke er
varing. Haar maagdelijkheid
en sereniteit in woorden
wordt door deze groep 'grote
jongens' omgezet in beteke
nisvolle hoogverfijnde mu
ziek. Dijkstra dirigeert uiterst
bondig. De kleinste beweging
treft zijn doei, is prachtig en
waardevol.
Machaut was behalve dich
ter, componist en goed cleri
cus, een getalenteerd min
naar, getuige zijn 46 bewaard
gebleven brieven aan zijn zeer
jonge geliefde, Péronne d'Ar-
mentière. Die oermenselijke
gemoedstoestanden tussen
liefde en vroomheid die even
makkelijk samengaan als el
kaar concurreren laat Dijkstra
horen en voelen. Inzetten als
'Kyrie' uit de 'Messe de Notre
Dame' worden als uit één
mond ons toegeroepen. Snelle
schokkende wendingen, vage
harmonieën maken het stuk
emotioneel, en verrassend
modern. Duruflé's 'notre Père'
wordt een verstild meditatief
gebed. Wondermooi zijn de
weemoedige complexe ak
koorden in Poulencs 'Quatre
petites prières' (vier gebedjes).
Hier wordt in overgave ge
smeekt. Maria vaart niet op
ten Hemel, maar verdwijnt
betoverend achter de horizon
in Górecki's 'Totus tuus' (ge
heel de Uwe).
Diezelfde sfeervolle benade
ring is na de pauze te horen in
een totaal ander programma.
Met gospels en romantische
ballades als 'Handmade pro
verbs' van Taru Takemitsu
(1930-1996) of'I'm a train' van
de King Singers. Van Takemit
su zoete liefdesliedjes met
zwevende vocalen, zwoele sa
menklanken, solopartijen met
de bronzen, integere,
bloedwarme stem van de diri
gent. Het wordt allemaal met
die zelfde rake intentie gezon
gen, zonder ook maar één
keer gewild over te komen.
Tm a train' van Peter Knight
tsjoekt razendsnel door de
bocht. In door elkaar heenlo
pende ritmes en tempi, met
een fantastische articulatie in
kleine striemende zinnetjes.
Dat Rodense herenkoor, dat is
een trein!
aarten Nederlands Dans Theater
("111 enj Net terug uit Australië, maken het Nederlands Dans
11-*atër en het Nederlands Ballet Orkest zich alweer op voor
nieuw programma. Op vrijdag 17 maart staan ze samen in
Lucent Danstheater te Den Haag. Voor het optreden ver-
pt het uitbureau van K&O nog tot 13 maart kaarten. Op het
vai gramma staan reprises van het werk van Jiri Kylian, Hans
Manen en Ohad Naharin en de wereldpremière van 'Modu-
)n' van Saburo Teshigawara. K&O biedt daarbij de mogelijk-
j Van busvervoer van Leiden naar Den Haag en terug. Voor
ere inlichtingen is het bureau te bereiken op het telefoon-
e be imer 071 - 514 11 41.
veede cd Adultery
ien aan den run Poprockklanken op de Concertweg. Zater-
hield de band Adultery zijn nieuwe cd 'Last Wedge' ten
ks kj p. Dit gebeurde in jongerencentrum Het Kasteel te Alphen
den Rijn. De vijfkoppige formatie, ooit begonnen als een
estisch gelegenheidstri©, bouwt gestaag aan een eigen re-
oire. Op hun tweede cd zijn naast 'nieuwe' instrumenten
en_J ;en accordeon en een elektrische gitaar, ook gastoptredens
een harpiste, een saxofonist en een toetsenist te beluiste-
De band treedt regelmatig op, waarbij ze naast eigen liedjes
een uitgebreid repertoire van covers ten gehore brengt,
r meer informatie of boekingen kan contact opgenomen
den met Janny Meijer, telefoonnummer 0172 - 494 465.
De voorstelling die Adèle Bloe-
mendaal afgelopen zaterdag in
dé Leidse Schouwburg zou ge
ven is niet doorgegaan. De
show is afgelast vanwege de
ziekte van pianist Willem En-
nes. Volgens een woordvoerder
van de LeidSe Schouwburg is de
voorstelling 'Portret' waar
schijnlijk later dit jaar alsnog in
Leiden te zien.
elift LVC nagenoeg compleet
dl
rdei /eduwe maakt Willinks kop
ideÜ
l( sterdam Amsterdam eert schilder Carel Willink met een
onzen borstbeeld van de hand van zijn weduwe Sylvia Wil-
el. Zij onthulde vorige week het beeld samen met bur-
neester Schelto Patijn. Het was toen honderd jaar geleden
t de schilder werd geboren. Het beeld staat in een plantsoen
de hoek van de Ruysdaelkade en de Stadhouderskade, recht
_Jenover ^et huis waar de schilder woonde. Inmiddels is het
isch inlsoen omgedoopt tot het Carel Willinkplantsoen.
,non FOTO ANP/COR MULDER
edpho gaat op jeugdig
n^d'a sterdam Het Nederlands Philharmonisch Orkest (Nedpho)
00 iat komend seizoen werk spelen van vier Nederlandse compo-
jrm; ten die alle vier nog achttien jaar moeten worden. De naam
jyje( deze 'jeugdige' serie is Titaantjes. De reeks wordt uitge-
;rd in de Beurs van Berlage. Het gaat om werk van Wilbert
(sink, Joey Roukens, Christopher Devine en Martijn Simons,
t Residentie Orkest in Den Haag speelde vorig jaar ook al
Vojrk van Simons, Noises in the Night, een stuk op basis van in-
nenverhalen. Ook nieuw is het project 'Mozart - De Piano-
icerten' met het Nedpho-gerelateerde Nederlands Kameror
en pianist Christian Zacherias. Verdeeld over drie seizoe-
worden 22 pianoconcerten van Mozart ten gehore ge-
cht. Die serie gaat in de Beurs van start met een Mozart-ma-
lon. Het Nedpho heeft woensdag ook een eigen website ge-
■nd (www.orkest.nl) met programma-informatie, achter-
uu, ndgegevens over het orkest, en mogelijkheden om zelf te
iponeren.
clip. De Amerikaanse Macy ril A A T 1 T 1 11
gle 'I Try', werd bekroond als _L 1_
Beste internationale nieuwko
mer en Beste internationale
vrouwelijke artiest. Travis gooi
de de hoogste ogen in de cate
gorieën Beste Britse groep en
Beste Britse album. De Spice
Girls werden geëerd met een
speciale prijs voor hun bijzon
dere bijdrage aan de Britse mu
ziek. De damesgroep, Groot-
Brittannië'sgrootste popfeno
meen sinds de Beatles - ver
kocht wereldwijd 36 miljoen
singles en 25 miljoen albums in
minder dan vier jaar. Eveneens
bijzonder was de prijs voor de
inmiddels 59-jarige zanger Tom
Jones (Beste Britse zanger).
Buiten lagen resten sneeuw, binnen
werden tropische temperaturen geme
ten. In Stedelijk Museum De Lakenhal
werd gisterenmiddag een uitbundig An-
tilliaans feest gevierd. De hal van het
museum bood nauwelijks genoeg ruim
te aan alle bezoekers die waren afgeko
men op de optredens van zanggroep Ti-
pica en dansgroep Nos Caribe. Samen
verzorgden de Antilliaanse groepen de
eerste aflevering van het Interculturele
Festival van het Levenslied, dat tot en
met mei iedere zondagmiddag in De La
kenhal gehouden wordt.
Met hun teksten over het leven van al
ledag brachten de vijf bandleden van Ti-
pica authentieke Antilliaanse levenslie
deren ten gehore. „We zingen over za
ken die de gewone Antilliaan bezighou
den", vertelt Leo Martis, zanger en gita
rist van de band. „We hebben bijvoor
beeld een liedje dat gaat over het krijgen
van een parkeerbon. En natuurlijk beho
ren liefde en politiek tot de onderwer
pen." Ook voor wie de de teksten, ge
zongen in het Engels, Spaans en Papia
mento, niet verstond, bleef er voldoende
te genieten over. Als vanzelf zette de
swingende mix van Caraïbische ritmes
die Tipica over het publiek uitstortte de
heupen van de luisteraars in beweging.
Internationaal was de lichaamstaal
van dansgroep Nos Caribe. Gehuld in de
authentieke kleding die slaven en slavin
nen op de plantages droegen, voerden
zij traditionele Antilliaanse dansen uit.
In deze dansen, die soms leken op ver
traagde salsa's, speelden de mannen en
vrouwen een voortdurend spel van aan
trekken en afstoten.
Een paar ruimtes verder verdiepten de
bezoekers zich ondertussen in het leven
van de Nederlandse koningin van het le
venslied, de Zangeres zonder Naam.
„Precies wat we met dit festival hoopten
te bereiken", vertelt Beatrijs Lubbers,
een van de organisatoren. „Door zoiets
te doen, met levensliederen uit allerlei
culturen, haal je ook mensen naar het
museum die hier anders misschien niet
zouden komen."
Het was in elk geval een bont gezel
schap, dat zich gisteren in de hal van het
museum verzameld had. Toevallige be
zoekers, liefhebbers van Caraïbische
muziek en mensen die kwamen luiste
ren naai" de klanken uit hun jeugd. Dat
deze laatste groep goed vertegenwoor
digd was, bleek wel uit de vele monden
die meebewogen op de teksten van de
traditionele liederen.
„Ik snap alleen niet waarom iedereen
zo stil blijft staan", was het commentaar
van een van de Antilliaanse bezoeksters.
„Op Curasao was ik al lang door iemand
ten dans gevraagd."
zaal. Strak, clean en open.
En ja, Delemarre weet het
ook wel. De pisbakken zijn er
nog niet, de goede muntauto-
maatjes moeten nog uit Enge
land komen, de garderobe ont
beert een balie en fraaie decor
doeken verhullen dat nog van
alles afgewerkt moet worden.
Allemaal dingen die in de loop
der tijd goedkomen, verzekert
hij. Want ook al is Delamarre
officieel weg bij het LVC, de
strijdlust is er niet minder om.
In zijn afscheidsspeech spreekt
hij nog steeds in de eerste per
soon meervoud: „Wij gaan hier
een sterk programma neerzet
ten."
Delemarre beschouwt de fa
celift als de eerste fase van een
echte grootscheepse verbou
wing waarvan de tweede fase
over twee, drie, vier jaar moet
volgen. „Ik ga met iedereen hier
de weddenschap aan dat het
Aalmarktproject er toch niet
komt.'
De nieuwe LVC-voorzitter,
Conny Broeyer, is niet zo stellig.
Zij zou het jammer vinden als
het LVC van zijn stek moet ver
dwijnen „maar als we weg
moeten, dan moeten we weg. Ik
zou dein wel het liefst een nieu
we locatie op de Breestraat
zien." Broeyer, door het LVC
benaderd om haar kennis van
de Leidse gemeentelijke organi
satie en het politiek krachten
veld, staat te popelen om te be
ginnen. Een wekelijks bezoek
aan het LVC en tot vier uur
swingen op de hipste dj's zit er
echter niet in. „Maar, ik heb
twee kinderen van 13 en 15 en
die houden me aardig op de
hoogte van nieuwe popmu
ziek."
Zanger Robbie Williams, zange
res Macy Gray en de Schotse
rockband Travis zijn in Londen
de grote winnaars geworden bij
de uitreiking van de Brit
Awards, de prijzen van de Brit
se muziekindustrie. De drie
winnaars sleepten ieder twee
van de Felbegeerde beeldjes in
de wacht. Williams, die vorig
jaar ook al drie Brit Awards
won, werd dit jaar gelauwerd
voor zijn single she's The One' Antilliaanse zang en dans op Intercultureel Festival van het Levenslied
en voor de beste Bntse video- r
De Antilliaan
se dansgroep
Nos Caribe tij
dens het Inter
culturele Festi
val van het Le
venslied in de
Lakenhal.
FOTO MARK
LAMERS
Je m
in de
dat is eigenlijk weer ty-
LVC." Fons Delemarre,
hoev dels ex-voorzitter van het
ker n rijst in de verbouwde en-
strai'an het poppodium naar
1 geïmproviseerde electrici-
aden die (nog) niet zijn
gevei^werkt achter een vers ge-
muur. Hij hoopt maar
ar no at soort onaffe dingetjes
>ehul[ o blijven. De Tacelift van
tVC is na twee maanden
oeg compleet maar er
og wel wat kleine dinge-
ze ge e moeten worden wegge-
„Wat wil je, We zijn tij
de verbouwing achter
door ongeluk en tijd-.
Een programmeur heeft
iet de werkzaamheden een
itsteking gekregen. Eén
ïze technici is van de dj-
gevallen en omdat we
om r geld kregen dan ver
moesten we ook een
projecten laten schieten,
d nder het voor het publiek
ldoet ikelijke balkon.'
:ze tij
'as vc|r Delemarre is dik tevre-
vindt de oplevering van
>ch n< irnieuwde LVC wel een
die ai moment om op te stap-
veranl )e voorzitter geeft na ze-
dus ir zijn voorzitterschap op
le functie van persvoor-
nu w van de gemeente Leiden,
én voorlichten over het
mei ntelijke Aalmarktproject
>rzitter zijn van een in-
imm die mogelijk moet wij-
>or dat project kan na-
b c niet. Conny Broeyer,
lam bij het ministerie van
op nische zaken in Den
en tot 1 april voorzitter
Leidse afdeling van de
Links scheidend LVC-voorzitter Fons Delemarre, rechts Conny Broeyer, zijn opvolger.
PvdA neemt de toorts over.
Drie jaar dacht Delemarre
aan te blijven als voorzitter en
binnen die drie jaar zou er ook
een geheel vernieuwd LVC
moeten staan. Het zijn zeven
jaar geworden, en dat 'geheel
vernieuwd' bleek iets te hoog
gegrepen. Maar het uiteindelijk
resultaat van de facelift mag er
wat Delemarre betreft zeker
zijn. Het LVC heeft het imago
van jeugdhonk compleet met
het gemoedelijke maar onver
mijdelijk gedateerde shabby ka
rakter ingeruild voor 'iets meer
gestroomlijnds'. Iets dat aan de
nukkige eisen van de verwende,
moderne stapper kan voldoen.
Of zoals Delemarre het zelf ooit
uitdrukte: „Het publiek dat niet
op de grond wil zitten."
In de entreehal, waar vroeger
kantoren waren, zijn nu twee
grote, luchtige ruimtes met een
hoog plafond die een zekere
chic ademen. Met een mini
mum aan tafels en stoelen is de
ruimte niettemin een tikje Spar
taans ingericht. Daarachter
FOTO DICK HOGEWONING
ontvouwt zich de grote zaal.
Eén van Leidens epicentra van
het grote avontuur dat jeugd
cultuur heet. Een gewaagd fel
rode dansvloer met een meta
len discomeubel voor de dj.,
een moderne bar met inge
bouwde lichtjes, een batterij
aan licht en vier spierwitte stof
fen zuilen langs de kant van de
