felrode dansvloer en een nieuwe voorzitter lropische temperaturen m Leidse Lakenhal Cultuur Kunst Meer eigentijdse muziek in concertgebouw Hofvijver als 'watermuseum' Rodens mannenkoor zingt als een trein Williams en Gray winnen Brit Awards Voorstelling van Adèle afgelast /\ANDAG 6 MAART 2000 941 Het Koninklijk Concertgebouworkest verdub belt in het komende seizoen zijn concerten, ge wijd aan 20ste- en 21ste-eeuwse nfuziek. Twee jaar geleden werd de serie 'Avontuur en Avant- garde' geïntroduceerd. De combinatie van be kende en minder bekende werken plus een be roemde dirigent bleek aan te slaan. Het is ook de serie waarin een duidelijke ver jonging van het publiek waarneembaar is. Daarom heeft het orkest besloten de program ma's met ingang van volgend seizoen tweemaal uit te voeren. Geprogrammeerd zijn onder meer speciaal voor deze serie geschreven composities van Pe ter Schat, Wolfgang Rihm en Giya Kancheli. In de Derde symfonie van Schat worden gamelan instrumenten gebruikt. „Het is niet zo, dat de markt ons dwingt deze serie te verdubbelen", zegt Jan Willem Loot, al gemeen directeur van het Koninklijk Concert gebouworkest. „Het is een aanbod initiatief van onze kant, mede gericht op een nieuw publiek. Als wij marktgericht zouden zijn, zouden we de B-serie (overwegend traditionele muziek, red.) verdubbelen." Chef-dirigent Riccardo Chailly leidt volgend seizoen 38 concerten, waarvan 21 in het buiten land. Ere-dirigent Bernard Haitink neemt er ze ven voor zijn rekening. Dirigenten, die na een lange afwezigheid weer voor het Concertge bouworkest staan, zijn Lorin Maazel en Seiji Ozawa. Ook Mariss Jansons treedt volgend sei zoen weer als gastdirigent op. Nikolaus Har- noncourt en Philippe Herreweghe keren terug om grote vocaal instrumentale producties te leiden: 'Die Schöpfung' van Haydn en 'Ein deutsches Requiem' van Brahms. Het seizoen wordt in juni 2001 afgesloten met een festival, waarin Mstislav Rostropovitsj als dirigent en cellist centraal staat. In kader van tweede Wereld Water Forum De Hofvijver in Den Haag wordt ter gelegenheid van het Wereld Water Forum geduren de drie maanden een klein openluchtmuseum voor fontei nen en watersculpturen. Ook in het atrium van het Haagse stad huis en bij het Nederlands Con grescentrum, waar het forum wordt gehouden, komen water kunstwerken te staan. De orga nisatie van deze expositie 'Wa ter in beeld' is in handen van Den Haag Sculptuur, de stich ting die ook verantwoordelijk is voor de jaarlijkse beeldenten toonstelling op het Voorhout. De expositie, waaraan elf in ternationale kunstenaars deel nemen, opent op donderdag 16 maart. Dan begint ook het tweede Wereld Water Forum onder voorzitterschap van prins WiUem-Alexander. In de dagen daaraan voorafgaand worden in de Hofvijver negen door kun stenaars ontworpen fonteinen en watersculpturen geplaatst. De deelnemende kunstenaars zijn Philippe Berry, Ben Jako ber, Les Lalanne, Fransisico Leiro, Pierre-Marie Lejeune, Su- sumu Shingu, Manolis Marida- kis, Miquel Navarro en Marta Pan. In het atrium van het stad huis worden twee uit waterbol- len samengestelde muren van de Brigitte Nahon opgebouwd. Deze 'Passa a l'Eau' stond vorig jaar enige weken op de Champs Elysees in Parijs. Bij de vijver voor het Congrescentrum komt het werk 'Water in the pocket' van de kunstenaar Tomek. Het oogt als een enorme bood schappentas in brons, waaruit waterstralen spuiten. Het al dan niet doorgaan van de expositie in de Hofvijver is lange tijd onzeker geweest om dat uitgerekend in deze periode de gemeente herstelwerkzaam heden wilde uitvoeren aan de lekkende kleilaag van de vijver. Die werkzaamheden worden nu tot eind juni uitgesteld. muziek» recensie lidy van der spek Concert: 'The Gentlemen of Roden' o.l.v. Peter Dijkstra zingt 'Muziek door de eeuwen heen' M.rn.v. Jaco van Leeuwen, orgel. Gehoord 5/3, Lok- horstkerk. Leiden. 'The Gentlemen of Roden', een koor dat met geen enkel Nederlands mannenkoor te vergelijken is. Niet alleen om zijn zeldzaam mooie klank kleur, transparante homoge niteit, voortreffelijke dictie in vele talen en spannend gedo seerde dynamiek. Maar ook en bovenal om de indrukwek kend intense sfeer die Peter Dijkstra met zijn Rodense he ren weet op te roepen. Die la ding is in elk lied anders en uniek, of het nu gaat om reli gieuze of profane (wereldse), moderne of oude, klassieke of populaire muziek. Voor de pauze loopt het programma van de 14de eeuwse GuiJIaume de Mach- aut uit Champagne tot de Pool Henryk Górecki (1933). De verhevenheid van Maria staat centraal als een mystieke er varing. Haar maagdelijkheid en sereniteit in woorden wordt door deze groep 'grote jongens' omgezet in beteke nisvolle hoogverfijnde mu ziek. Dijkstra dirigeert uiterst bondig. De kleinste beweging treft zijn doei, is prachtig en waardevol. Machaut was behalve dich ter, componist en goed cleri cus, een getalenteerd min naar, getuige zijn 46 bewaard gebleven brieven aan zijn zeer jonge geliefde, Péronne d'Ar- mentière. Die oermenselijke gemoedstoestanden tussen liefde en vroomheid die even makkelijk samengaan als el kaar concurreren laat Dijkstra horen en voelen. Inzetten als 'Kyrie' uit de 'Messe de Notre Dame' worden als uit één mond ons toegeroepen. Snelle schokkende wendingen, vage harmonieën maken het stuk emotioneel, en verrassend modern. Duruflé's 'notre Père' wordt een verstild meditatief gebed. Wondermooi zijn de weemoedige complexe ak koorden in Poulencs 'Quatre petites prières' (vier gebedjes). Hier wordt in overgave ge smeekt. Maria vaart niet op ten Hemel, maar verdwijnt betoverend achter de horizon in Górecki's 'Totus tuus' (ge heel de Uwe). Diezelfde sfeervolle benade ring is na de pauze te horen in een totaal ander programma. Met gospels en romantische ballades als 'Handmade pro verbs' van Taru Takemitsu (1930-1996) of'I'm a train' van de King Singers. Van Takemit su zoete liefdesliedjes met zwevende vocalen, zwoele sa menklanken, solopartijen met de bronzen, integere, bloedwarme stem van de diri gent. Het wordt allemaal met die zelfde rake intentie gezon gen, zonder ook maar één keer gewild over te komen. Tm a train' van Peter Knight tsjoekt razendsnel door de bocht. In door elkaar heenlo pende ritmes en tempi, met een fantastische articulatie in kleine striemende zinnetjes. Dat Rodense herenkoor, dat is een trein! aarten Nederlands Dans Theater ("111 enj Net terug uit Australië, maken het Nederlands Dans 11-*atër en het Nederlands Ballet Orkest zich alweer op voor nieuw programma. Op vrijdag 17 maart staan ze samen in Lucent Danstheater te Den Haag. Voor het optreden ver- pt het uitbureau van K&O nog tot 13 maart kaarten. Op het vai gramma staan reprises van het werk van Jiri Kylian, Hans Manen en Ohad Naharin en de wereldpremière van 'Modu- )n' van Saburo Teshigawara. K&O biedt daarbij de mogelijk- j Van busvervoer van Leiden naar Den Haag en terug. Voor ere inlichtingen is het bureau te bereiken op het telefoon- e be imer 071 - 514 11 41. veede cd Adultery ien aan den run Poprockklanken op de Concertweg. Zater- hield de band Adultery zijn nieuwe cd 'Last Wedge' ten ks kj p. Dit gebeurde in jongerencentrum Het Kasteel te Alphen den Rijn. De vijfkoppige formatie, ooit begonnen als een estisch gelegenheidstri©, bouwt gestaag aan een eigen re- oire. Op hun tweede cd zijn naast 'nieuwe' instrumenten en_J ;en accordeon en een elektrische gitaar, ook gastoptredens een harpiste, een saxofonist en een toetsenist te beluiste- De band treedt regelmatig op, waarbij ze naast eigen liedjes een uitgebreid repertoire van covers ten gehore brengt, r meer informatie of boekingen kan contact opgenomen den met Janny Meijer, telefoonnummer 0172 - 494 465. De voorstelling die Adèle Bloe- mendaal afgelopen zaterdag in dé Leidse Schouwburg zou ge ven is niet doorgegaan. De show is afgelast vanwege de ziekte van pianist Willem En- nes. Volgens een woordvoerder van de LeidSe Schouwburg is de voorstelling 'Portret' waar schijnlijk later dit jaar alsnog in Leiden te zien. elift LVC nagenoeg compleet dl rdei /eduwe maakt Willinks kop ideÜ l( sterdam Amsterdam eert schilder Carel Willink met een onzen borstbeeld van de hand van zijn weduwe Sylvia Wil- el. Zij onthulde vorige week het beeld samen met bur- neester Schelto Patijn. Het was toen honderd jaar geleden t de schilder werd geboren. Het beeld staat in een plantsoen de hoek van de Ruysdaelkade en de Stadhouderskade, recht _Jenover ^et huis waar de schilder woonde. Inmiddels is het isch inlsoen omgedoopt tot het Carel Willinkplantsoen. ,non FOTO ANP/COR MULDER edpho gaat op jeugdig n^d'a sterdam Het Nederlands Philharmonisch Orkest (Nedpho) 00 iat komend seizoen werk spelen van vier Nederlandse compo- jrm; ten die alle vier nog achttien jaar moeten worden. De naam jyje( deze 'jeugdige' serie is Titaantjes. De reeks wordt uitge- ;rd in de Beurs van Berlage. Het gaat om werk van Wilbert (sink, Joey Roukens, Christopher Devine en Martijn Simons, t Residentie Orkest in Den Haag speelde vorig jaar ook al Vojrk van Simons, Noises in the Night, een stuk op basis van in- nenverhalen. Ook nieuw is het project 'Mozart - De Piano- icerten' met het Nedpho-gerelateerde Nederlands Kameror en pianist Christian Zacherias. Verdeeld over drie seizoe- worden 22 pianoconcerten van Mozart ten gehore ge- cht. Die serie gaat in de Beurs van start met een Mozart-ma- lon. Het Nedpho heeft woensdag ook een eigen website ge- ■nd (www.orkest.nl) met programma-informatie, achter- uu, ndgegevens over het orkest, en mogelijkheden om zelf te iponeren. clip. De Amerikaanse Macy ril A A T 1 T 1 11 gle 'I Try', werd bekroond als _L 1_ Beste internationale nieuwko mer en Beste internationale vrouwelijke artiest. Travis gooi de de hoogste ogen in de cate gorieën Beste Britse groep en Beste Britse album. De Spice Girls werden geëerd met een speciale prijs voor hun bijzon dere bijdrage aan de Britse mu ziek. De damesgroep, Groot- Brittannië'sgrootste popfeno meen sinds de Beatles - ver kocht wereldwijd 36 miljoen singles en 25 miljoen albums in minder dan vier jaar. Eveneens bijzonder was de prijs voor de inmiddels 59-jarige zanger Tom Jones (Beste Britse zanger). Buiten lagen resten sneeuw, binnen werden tropische temperaturen geme ten. In Stedelijk Museum De Lakenhal werd gisterenmiddag een uitbundig An- tilliaans feest gevierd. De hal van het museum bood nauwelijks genoeg ruim te aan alle bezoekers die waren afgeko men op de optredens van zanggroep Ti- pica en dansgroep Nos Caribe. Samen verzorgden de Antilliaanse groepen de eerste aflevering van het Interculturele Festival van het Levenslied, dat tot en met mei iedere zondagmiddag in De La kenhal gehouden wordt. Met hun teksten over het leven van al ledag brachten de vijf bandleden van Ti- pica authentieke Antilliaanse levenslie deren ten gehore. „We zingen over za ken die de gewone Antilliaan bezighou den", vertelt Leo Martis, zanger en gita rist van de band. „We hebben bijvoor beeld een liedje dat gaat over het krijgen van een parkeerbon. En natuurlijk beho ren liefde en politiek tot de onderwer pen." Ook voor wie de de teksten, ge zongen in het Engels, Spaans en Papia mento, niet verstond, bleef er voldoende te genieten over. Als vanzelf zette de swingende mix van Caraïbische ritmes die Tipica over het publiek uitstortte de heupen van de luisteraars in beweging. Internationaal was de lichaamstaal van dansgroep Nos Caribe. Gehuld in de authentieke kleding die slaven en slavin nen op de plantages droegen, voerden zij traditionele Antilliaanse dansen uit. In deze dansen, die soms leken op ver traagde salsa's, speelden de mannen en vrouwen een voortdurend spel van aan trekken en afstoten. Een paar ruimtes verder verdiepten de bezoekers zich ondertussen in het leven van de Nederlandse koningin van het le venslied, de Zangeres zonder Naam. „Precies wat we met dit festival hoopten te bereiken", vertelt Beatrijs Lubbers, een van de organisatoren. „Door zoiets te doen, met levensliederen uit allerlei culturen, haal je ook mensen naar het museum die hier anders misschien niet zouden komen." Het was in elk geval een bont gezel schap, dat zich gisteren in de hal van het museum verzameld had. Toevallige be zoekers, liefhebbers van Caraïbische muziek en mensen die kwamen luiste ren naai" de klanken uit hun jeugd. Dat deze laatste groep goed vertegenwoor digd was, bleek wel uit de vele monden die meebewogen op de teksten van de traditionele liederen. „Ik snap alleen niet waarom iedereen zo stil blijft staan", was het commentaar van een van de Antilliaanse bezoeksters. „Op Curasao was ik al lang door iemand ten dans gevraagd." zaal. Strak, clean en open. En ja, Delemarre weet het ook wel. De pisbakken zijn er nog niet, de goede muntauto- maatjes moeten nog uit Enge land komen, de garderobe ont beert een balie en fraaie decor doeken verhullen dat nog van alles afgewerkt moet worden. Allemaal dingen die in de loop der tijd goedkomen, verzekert hij. Want ook al is Delamarre officieel weg bij het LVC, de strijdlust is er niet minder om. In zijn afscheidsspeech spreekt hij nog steeds in de eerste per soon meervoud: „Wij gaan hier een sterk programma neerzet ten." Delemarre beschouwt de fa celift als de eerste fase van een echte grootscheepse verbou wing waarvan de tweede fase over twee, drie, vier jaar moet volgen. „Ik ga met iedereen hier de weddenschap aan dat het Aalmarktproject er toch niet komt.' De nieuwe LVC-voorzitter, Conny Broeyer, is niet zo stellig. Zij zou het jammer vinden als het LVC van zijn stek moet ver dwijnen „maar als we weg moeten, dan moeten we weg. Ik zou dein wel het liefst een nieu we locatie op de Breestraat zien." Broeyer, door het LVC benaderd om haar kennis van de Leidse gemeentelijke organi satie en het politiek krachten veld, staat te popelen om te be ginnen. Een wekelijks bezoek aan het LVC en tot vier uur swingen op de hipste dj's zit er echter niet in. „Maar, ik heb twee kinderen van 13 en 15 en die houden me aardig op de hoogte van nieuwe popmu ziek." Zanger Robbie Williams, zange res Macy Gray en de Schotse rockband Travis zijn in Londen de grote winnaars geworden bij de uitreiking van de Brit Awards, de prijzen van de Brit se muziekindustrie. De drie winnaars sleepten ieder twee van de Felbegeerde beeldjes in de wacht. Williams, die vorig jaar ook al drie Brit Awards won, werd dit jaar gelauwerd voor zijn single she's The One' Antilliaanse zang en dans op Intercultureel Festival van het Levenslied en voor de beste Bntse video- r De Antilliaan se dansgroep Nos Caribe tij dens het Inter culturele Festi val van het Le venslied in de Lakenhal. FOTO MARK LAMERS Je m in de dat is eigenlijk weer ty- LVC." Fons Delemarre, hoev dels ex-voorzitter van het ker n rijst in de verbouwde en- strai'an het poppodium naar 1 geïmproviseerde electrici- aden die (nog) niet zijn gevei^werkt achter een vers ge- muur. Hij hoopt maar ar no at soort onaffe dingetjes >ehul[ o blijven. De Tacelift van tVC is na twee maanden oeg compleet maar er og wel wat kleine dinge- ze ge e moeten worden wegge- „Wat wil je, We zijn tij de verbouwing achter door ongeluk en tijd-. Een programmeur heeft iet de werkzaamheden een itsteking gekregen. Eén ïze technici is van de dj- gevallen en omdat we om r geld kregen dan ver moesten we ook een projecten laten schieten, d nder het voor het publiek ldoet ikelijke balkon.' :ze tij 'as vc|r Delemarre is dik tevre- vindt de oplevering van >ch n< irnieuwde LVC wel een die ai moment om op te stap- veranl )e voorzitter geeft na ze- dus ir zijn voorzitterschap op le functie van persvoor- nu w van de gemeente Leiden, én voorlichten over het mei ntelijke Aalmarktproject >rzitter zijn van een in- imm die mogelijk moet wij- >or dat project kan na- b c niet. Conny Broeyer, lam bij het ministerie van op nische zaken in Den en tot 1 april voorzitter Leidse afdeling van de Links scheidend LVC-voorzitter Fons Delemarre, rechts Conny Broeyer, zijn opvolger. PvdA neemt de toorts over. Drie jaar dacht Delemarre aan te blijven als voorzitter en binnen die drie jaar zou er ook een geheel vernieuwd LVC moeten staan. Het zijn zeven jaar geworden, en dat 'geheel vernieuwd' bleek iets te hoog gegrepen. Maar het uiteindelijk resultaat van de facelift mag er wat Delemarre betreft zeker zijn. Het LVC heeft het imago van jeugdhonk compleet met het gemoedelijke maar onver mijdelijk gedateerde shabby ka rakter ingeruild voor 'iets meer gestroomlijnds'. Iets dat aan de nukkige eisen van de verwende, moderne stapper kan voldoen. Of zoals Delemarre het zelf ooit uitdrukte: „Het publiek dat niet op de grond wil zitten." In de entreehal, waar vroeger kantoren waren, zijn nu twee grote, luchtige ruimtes met een hoog plafond die een zekere chic ademen. Met een mini mum aan tafels en stoelen is de ruimte niettemin een tikje Spar taans ingericht. Daarachter FOTO DICK HOGEWONING ontvouwt zich de grote zaal. Eén van Leidens epicentra van het grote avontuur dat jeugd cultuur heet. Een gewaagd fel rode dansvloer met een meta len discomeubel voor de dj., een moderne bar met inge bouwde lichtjes, een batterij aan licht en vier spierwitte stof fen zuilen langs de kant van de

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2000 | | pagina 15