PORT Elke wedstrijd is het even uit Randje BUITENSPEL Mensen vragen soms verbaasd: 'Korfballen jullie samen?'. „Dan zeg ik: Ia. Nou. En?" Voor Wendy van Hooven (24) en Sander de Haas (28) is het de normaalste zaak van de wereld dat ze in hetzelfde vak spelen en onder hetzelfde dak wonen. Moeilijker is de delicate positie van Sporting Trigon, dat in het tweede jaar in de hoofdklasse op de een-na- laatste plaats staat. De Leidse ploeg moet in de resterende drie wedstrijden het vege lijf redden. Vanavond speelt Sporting Trigon in de Vijf Meihal tegen Dalto. Vooraf: tien (korfbal)stellingen voor een (korfbal) stel. door JANET VAN DIJK P porting Trigon komt kwaliteit tekort voor de 3 hoofdklasse. Wendy: Dat vind ik niet. Ik vind dat we een goed :eam hebben, en mensen uit het tweede kunnen ^*oed bij ons invallen. Het lukt alleen niet zo. Als we .vat meer geluk hadden gehad, zouden we nu in de middenmoot staan. Sander. Ik durf zelfs te zeggen dat we beter spelen dan vorig jaar, toen we ons vrij gemakkelijk hand- naafden. Vorig jaar werden we door topploegen ge woon afgedroogd, dit jaar komen we maar net te kort. Vorig seizoen wonnen we wedstrijden met een aunt verschil, nu verliezen we met een punt ver schil. Maar sommige spelers zijn niet in vorm, we hebben een beetje pech en af en toe klikt het even niet. Als het een beetje tegenzit krijg je altijd wat wrijvingen. Maar kwaliteit tekort, nee, zeker niet. Je kunt er ook met goed korfbal uit gaan. Korfballen in de overgangsklasse is ook leuk. Sander: Korfballen is altijd leuk, maar als je de hoofdklasse hebt meegemaakt is het wel even slik- fcen als je terug moet. Wendy: Alles is anders. De sfeer, de hele ambiance. Sander: Mensen raken snel verwend. Dat merken yvij nu al: als we niet tegen een topploeg spelen, ko men er al minder mensen kijken. Wendy: Als je in de overgangsklasse komt, is het moeilijk om weer terug te komen. Sander: Het gat is heel groot. Dat heeft met de kwa liteit van de spelers te maken. Er wordt sneller ge speeld en de voorbereiding is ook heel anders. Elke hoofdklasser bereidt zich heel goed voor op zijn te genstander. De spelers van Trigon kunnen niet met druk om gaan, dus degradatie is onontkoombaar. Sander: Afgelopen zondag tegen Groen Geel moes ten we ook winnen, en dat is gelukt. Wendy: Dat was de wedstrijd met de meeste druk. Sander: Het moeilijke is dat je te veel gaat nadenken als de resultaten slecht zijn. Wendy: Je vraagt je af: waar ligt het aan, we spelen goed, maar hoe komt het nou dat we net aan verlie zen, of dat het net niet lukt, of: we krijgen genoeg kansen, maar we maken ze niet. Sander: Er ligt wel een druk op Ons, omdat de club verwacht dat we erin blijven. Wendy: Dat verwachten we zelf ook. Sander: We kunnen wel met die druk omgaan. Hoe meer emoties, hoe fantastischer het is. Wendy: Nee, dat vind ik niet. Sander: Die opluchting na de wedstrijd tegen Groen Geel, dat is toch fantastisch. Daar doe je het voor. De hal zit vol, daar moet je van genieten. Wendy: Van mij mag die druk wel iets minder hoog zijn. Ik ben op de training ervoor al nerveus, en tij dens de voorbespreking ook. Maar in het veld heb ik er gaan last meer van. Sander: Er is bij ons niemand die in de wedstrijd niet met die druk om kan gaan. Wendy: Jij bent thuis altijd wat rustiger, maar ik ben op van de zenuwen en dat zeg ik ook. Sander: Ik laat het minder blijken. Binnen tien jaar staat Sporting Trigon in de zaal finale in Ahoy*. Wendy: „Daar kan ik niks over zeggen. Ik wil eerst zien of we lekker in de hoofdklasse kunnen mee doen. Sander: Als je voor het derde jaar in de hoofdklasse speelt, krijg je als club wat meer aantrekkings kracht. Als wij er een paar spelers bij krijgen die wat extra's kunnen brengen, dan zouden we wel met de top mee kunnen doen. Die spelers hebben we nu niet. De kwaliteit is hoog, maar niet hoog genoeg voor Ahoy'. Om een goede hoofdklasser te zijn moet je ook in de breedte groeien. Ons tweede en derde zijn goed, er zijn veel goede jonge spelers. En de jeugd is ook goed. Korfbal stel vecht met Sporting Trigon tegen degradatie Korfballers Sander de Haas en Wendy van Hooven wonen samen in de Leidse Coebel. foto henk bouwman Wendy: Het moeilijkste is om die jeugdspelers te houden. Ik speelde in een goed juniorenteam, maar er zijn er maar drie die nu nog korfballen. Dat is zonde. Sander: Maar dat is bij elke vereniging zo. Het veldkorfbal moet worden afgeschaft. Wendy: Nee, vanwege de gezelligheid. Op je eigen terrein spelen geeft iets extra's. Het is gezelliger, want je blijft in de eigen kantine langer zitten, je ziet anderen trainen. In de zaal ben je allemaal apart bezig. Sander: Ik vind het wel een goed plan om voor de top het zaalseizoen te verlengen met twee maan den. Dat is nu de opzet. Zaalkorfbal is natuurlijk aantrekkelijker om te zien, maar veldkorfbal moe ten ze niet afschaffen. Dat zou wel kunnen als elke vereniging een eigen sporthal had. Maar ik vind veldkorfbal wel mooi - als de zon schijnt. Als wij op het veld spelen is het ook druk. Dan komen er toch wel drie-, vierhonderd mensen. Het zou goed zijn voor het imago van het korfbal als het geen gemengde sport meer zou zijn. Wendy: Hoe kom je erop. Dan is korfbal geen korf bal meer. Korfbal speel je met mannen en vrouweh, daar kan ik kort over zijn. Sander: Dat vind ik ook. Wendy: Het is geen mietjessport. Sander: Dat mensen dat denken komt natuurlijk door het lagere-schoolverhaal. Als je op de lagere school zegt dat je korfbalt, zeggen de andere jon gens: o, dat is een mietjessport, want er doen meis jes aan mee. Maar je hebt bij tennis toch ook ge- mengd-dubbel? Ik denk dat korfbal minder leuk is als het niet meer gemengd is. Dan gaat het meer lij ken op basketbal. Met vier mannen in een vak, ik zie het niet voor me. En waarom het zo is? Ja, je kunt je ook afvragen waarom hockey met een stick gespeeld wordt. Wendy: Of waarom er een keeper in het doel staat bij voetbal. Dat sommige mensen het een mietjes sport vinden, komt ook omdat ze er niet veel vanaf weten. Korfbal komt bijna niet op tv. Spelen in de hoofdklasse van het korfbal is top sport beoefenen. Wendy: Op dinsdag-, woensdag- en vrijdagavond moeten we trainen. Echt verplicht trainen. Op za terdagavond gaan we niet weg en op zondag heb ben we een wedstrijd. Ja, ik vind het wel topsport. Je moet er in het sociale leven wel wat voor laten. Op zaterdagavond drink ik echt geen druppel, en met eten hou je er ook rekening mee. Voor de trai ning kun je geen vette hap eten. Sander: Ik denk er hetzelfde óver. Maar een moeilij ke vraag is wel: wat is topsport. Er is natuurlijk wel een gat met profs. Maar als iemand zou zeggen: je kunt twintig uur per week gaan trainen en twintig uur per week werken dankzij sponsors, dan zou ik het doen. Wendy: Ik ook. Samen in een team korfballen is slecht voor je re latie. Wendy: Je ziet het: nee. Sander: Ik denk zelfs dat het makkelijker is, zo, om dat je allebei naar de training gaat. Een vriend of vriendin die helemaal niets met sport heeft, begrijpt misschien niet waarom iemand drie keer in de week gaat trainen. Wendy: Daar hou je het dus niet mee uit. Sander: Sommigen zeggen wel: je ziet elkaar zo veel. Maar ik heb daar geen moeite mee. Wendy: Dat hebben we altijd al gehad. Toen we niks hadden, zat ik ook bij Sander in het team, toen ging ik ook met hem uit. Sander: Voor elke relatie is het natuurlijk anders. Wendy: Voor mij maakt het niet uit. Sander: Mijn vader heeft ook met mijn moeder in een team gespeeld. Jullie kunnen het je niet permitteren om ruzie te maken, want dan benadeel je het hele team. Wendy: Wat wij hebben heeft helemaal niets met korfbal te maken, absoluut niet. Met korfbal zie ik jou ook helemaal niet als mijn vriendje, ik zie jou als medespeler. Sander: Ja, dat klopt, als een medespeler. Wendy: Je gaat een wedstrijd toch in om te winnen. We hebben niet zo vaak ruzie, gelukkig, maar als je op zaterdag ruzie hebt... Sander: en je loopt op zondag met zo'n gezicht... Wendy: Nee, dat doe je niet. Korfbal staat er ge woon buiten. Je gaat anders om met je partner dan met een an dere medespeler. Wendy: Nee. Sander: Nee. Wendy: Sander heeft snel zijn woordje klaar en ik heb wel eens het gevoel: kijken ze mij er niet op aan. Maar dat is meer een gevoel dat ik zelf heb, ik denk niet dat het speelt, hoor. Maar het moet ook niet zo zijn, hij is gewoon een speler in het team. Ik heb er helemaal geen moeite mee om met Sander samen te spelen. Sander: Ik heb er ook geen moeite mee. Voor de trainer maakt het ook niet uit. Die houdt er geen re kening mee. Die gaat toch ook niet zeggen: jullie hebben een relatie dus jullie kunnen niet samen in een team spelen. Wendy: We hebben het wel vaak over korfbal, maar dat komt omdat we er zo veel mee bezig zijn. Maar in de wedstrijd zijn we gewoon medespelers, klaar uit. Ja, je kunt wel opschrijven dat het tijdens de wed strijd even uit gaat. Maar dan moet je afsluiten met: Maar daarna is het gelijk weer aan. AAOOIER dan GOUD Rugby is een beetje een ruwe sport, maar daarnaast kan L ik ook heel goed mijn ei kwijt iti het vissen. Tijdens het B vissen -kun je ontspannen, een beetje wegdromen. Het a"e W leuke van vissen is ook dat je het alleen kunt doen. Rug een teamsport, je bent verplicht om te gaan trainen, anders I je maten op je te wachten. tg als kleine jongen vaak met mijn vader mee, die was lid van per Visvereniging. Mijn hele familie vist. Ik heb het altijd wel een er- p gedaan, maar door het drukke rugbyprogramma kwam het ;le- lis niet van. tderland doe ik veel aan snoekvissen, en in de zomer vis ik 's rs vaak op paling. een stuk of tien hengels, maar geen dobber, want wat ik doe i/an tgi'issen, dat is met kunstvliegen vissen. Je gooit zo'n kunstvlieg t water en je probeert de vissen daarmee te verleiden. In Neder- is het poldervissen het spectaculairste. Dat doe je óf met kunst- n, öf met pluggen of spinners, imitaties van vissen. Het is niet want je bent constant aan het lopen. Soms ga ik de polder ook met een bootje. rugbyclub zijn er meer jongens die het lekker vinden om eens engeltje uit te gooien. We hebben ook een visclubje: de Elvis, de Leidse Vissociëteit. Dat is tivee jaar geleden opgericht en we il naar Denemarken, Duitsland en België geweest. Dit jaar weer naar Denemarken, dat is goed bevallen. We hebben n leden en nu hebben we een tedenstop. Zaterdag hebben we oekdag, dan gaan we met zestien man snoeken, looiste plekje om te vissen vind ik een verlaten riviertje in de \nen, waar je helemaal niets hoort, behalve de vogels, en waar t een half uur naar toe moet lopen voordat je er bent. d het niet zielig, de vissen gaan gewoon weer terug het water isschien dat ze een dagje pijn aan hun kiezen hebben, maar het. Als je bijvoorbeeld een grote snoek vangt en je gooit 'm te- ia n kun je hem daar drie weken later gewoon weer vangen, tige snoeken blijven wel vijfjaar op een plek liggen, rlijk lust ik ook graag vis, een stukje zalm of een forelletje, die ik dus ook wel eens mee naar huis. •bben ook een goudvis, eentje, sinds een paar maanden. Ie- kwam er mee aan. ootste vis die ik heb gevangen is een snoek van één drie, in een polderslootje in Leiderdorp. Dat is al 'fileden. Twee jaar geleden heb ik in de Rijn nog een ^^^B gevangen van 99 centimeter. De meeste vissers pen op, ja, maar ik niet. ANETVAN DUK De Leidse rugbyer Marcel van Loon speelde tien jaar in het ederlands team en maakt twaalf jaar deel uit van de selectie van DIOK, waarmee hij tien keer landskampioen werd. De ïde-rijer' is 31 jaar oud en eigenaar van eén timmerbedrijf. Hij woont samen met Brenda Broers. Cen minuscuul berichtje in de Lj krant van vorige week vrij dag voerde mij in gedachten een kwart eeuw terug in de tijd. 'Karte nieuwe trainer Warmun- da'. De kop was bijna net zo groot als het nieuwsfeitje van vier regels dat er onder hing. 'Klaas Karte, nu nog werkzaam bij Sint Martinus in Amstel veen', stond er. Het kan niet missen. Hier moeten we haast wel van doen hebben met die onbezonnen midvoor die op een rumoerige avond in Keulen het Nederlandse voetbal te schande maakte. Voor alle zekerheid heb ik er de geschiedenisboeken nog maar even op nageslagen: woensdagavond 5 maart 1975 (driekwart jaar nadat Oranje in Miinchen net geen wereldkam pioen was geworden), kwartfi nale Uefa Cup, FC Köln - FC Amsterdam 5-1. Doelpunten FC Köln: 2x Heinz Flohe en 3x Die ter Miiller. Doelpunt FC Amster dam: Jaap Visser (dat onderge tekende dezelfde voor- en ach ternaam draagt, is je reinste toe val). De jongeren onder u zullen zich afvragen: FC Amsterdam? Wat was dat? In de Europa Cup? Is hier sprake van fictie? Neen le zer die is geboren na de hoogtij dagen van Ajax, Feyenoord en het Nederlands elftal. In 1972 telde Amsterdam maar liefst vier profclubs waarvan er drie de handen ineen sloegen en als FC Amsterdam gingen wedijve ren met het toen onaantastbare Ajax. Maar de optelsom van Blauw Wit, DWS en De Vole- wijckers werd geen tiveede Am sterdamse topclub. De FC van voorzitter/geldschieter Dinge- man Stoop en trainer Pim van de Meent speelde zes seizoenen in de eredivisie, degradeerde en ging in 1982 ter ziele. Amster dam, alias de lieverdjes, begon in het Olympisch Stadion, maar trok daar zo weinig volk dat het zijn laatste dagen sleet op een desolaat bijveld van de grauwe kolos. Sportief hoogte- én dieptepunt in het wankele bestaan van de fusieclub was het Europese avontuur dat volgde op de macher. Na de aanslag van Kar te bezwoer 'der Toni' dat hij zich nooit meer door een aanvaller in de vernieling zou laten lopen. Schumacher ging voortaan zelf uitdelen. Dat zou de Fransman Patrick Battiston ruim zeven jaar later bijna het leven kosten. Na de keeper werd op die vijfde maart 1975 de spelverdeler van Köln het slachtoffer van Kartes doorgeschoteii vijaulsdenken. De vliegende tackle op Wolfgang Overath, de tweede zware over treding van Karte binnen een paar minuten, ontketende een schoppartij waarin FC Amster dam alle goodwill verspeelde die het tegen Inter en Diisseldorf had opgebouwd. En Klaas Kar te, het lag nogal voor de hand (er was immers maar één a-tje voor nodig), heette de volgende dag in de Nederlandse kranten Klaas Karate. Van die bijnaam is de aanvaller die, alles bij el kaar, dertien keer voor FC Am sterdam in het veld kwam (en nul keer scoorde) nooit meer af gekomen. Op eigen veld probeerden de lie verdjes zich twee weken later vergeefs te revancheren voor de verschutting in Keulen. Karte moest zijn plaats in de spits weer afstaan aan Jansen. Die scoorde weliswaar twee keer, maar de Duitsers maakten er drie. In het Olympisch Stadion waren slechts 4000 toeschou wers getuige van de laatste Eu ropese wedstrijd van FC Amster dam. Van Klaas Karte heb ik nooit meer iets vernomen. Totdat zijn naam vorige week weer opdook in het Leidsch Dagblad. Karate Klaas komt dus deze kant op. Vijfentwintig jaar nadat hij het in Keulen liet donderen, zal het woeste er bij de nieuwe trainer van Warmunda wel af zijn, maar het lijkt me sterk dat de storm in hern volledig is gaan liggen. Het zal me dan ook niet verbazen als zondagvierdeklas ser Warmunda onder Karte uit de anonimiteit treedt. In sport park het Overbosch zal straks menige tegenstander de stuipen op het lijf worden gejaagd. JAAP VISSER Karate Klaas komt dus deze kant op knappe vijfde plaats in de eind rangschikking van de eredivisie in 1974. In de eerste ronde van het Uefa Cup-toernooi maakte FC Amsterdam korte metten met een club uit Cyprus waarna zo waar de huidige club van Ro- naldo en Clarence Seedorf voor schut werd gezet. In het San Siro werd het 2-1 voor Jaap Visser en de zijnen die het roemruchte In- ter Milaan bij de return in het Olympisch Stadion keurig op 0- 0 hielden. Een ronde verder werd opnieuw gestunt: 3-0 thuis tegen Fortuna Diisseldorf en uit opnieuw winst, 2-1. Maar daar na ging het mis. En hoe. Midvoor Nico Jansen, die vanaf de flanken werd bediend door Gerard van der Lem en Geert Meijer, was geschorst voor de eerste ontmoeting met FC Köln in de kwartfinale. Zijn vervan ger, Klaas Karte, kreeg van trai ner Pim van de Meent de op dracht om Amsterdams vaste centrumspits te imiteren. Was Jansen een speler die doorgaans de man én de bal op de slof nam, Karte speelde zijn rol zo overdreven en ondoordacht dat hij geen bal raakte. Wel tegen standers. De eerste Duitser die omver werd gekegeld was de jonge, ta lentvolle doelman Harald Schu-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2000 | | pagina 21