ijnlands Lyceum kan
rugklassers niet kwijt
Legionellabacterie in De Klaverhal in Zoeterwoude-Dorp
Het was trouwen of voor de klas
Regio
:uwe beheerder Vliet wijk
Zoeterwoudenaars blij met nieuwe speeltoestellen
DAG 19 FEBRUARI 2000
jOTEN»
Kvijk in Voorschoten heeft een nieuwe wijkbeheerder. De
re Rob Severiens uit Amsterdam volgt de eind vorig jaar ver
beert Cortenbach op.
iens werkt al een jaar voor woningcorporatie Woonzorg,
[oorschoten met de bewonersorganisatie Vlietwijk en de ge-
het samenwerkingsverband Vhetwijkbeheer vormt. ,,Een
eden is Severiens in dienst gekomen van Woonzorg", zegt
i ellingerhout, voorzitter van de Bewonersorganisatie Vliet-
n de regio Amsterdam heeft hij het afgelopen jaar gewerkt
tsvervangend beheerder. Wij zijn blij met zijn komst."
gj ieuwe wijkbeheerder gaat in Vlietwijk twintig uur per week
Het kantoor van Vlietwijkbeheer aan de Lorentzlaan is
V or vanaf 1 maart van maandag tot en met donderdag weer
geopend van half een tot half vijf.
ZOETERWOUDE*
JAN PREENEN
Het waterleidingbedrijf
WZHO heeft de legionella
bacterie ontdekt in de
doucheruimten van het
sport- en recreatiecen
trum De Klaverhal aan de
Hondsdrafweg in Zoeter
woude-Dorp. De douches
mogen daarom voorlopig
niet worden gebruikt. Vol
gende week donderdag
wordt er opnieuw gecon
troleerd. Daarvan hangt
het af of de leidingen op
korte termijn moeten wor
den vervangen. De le
gionellabacterie kan de
dodelijke veteranenziekte
veroorzaken.
Een nieuw waterleiding
systeem voor De Klaverhal
kost 100- 150.000 gul
den. Maar volgens W. van
Leeuwen, beheerder van
De Klaverhal, hoeft dat
geen probleem te zijn.
„We hebben zuinig ge
leefd en we hebben altijd
rekening gehouden met
dit soort uitgaven."
Stichting De Klaverhal
heeft zelf om een onder
zoek gevraagd. Dat is twee
weken geleden uitge
voerd. De uitslag daarvan
is nu bekend geworden.
„Om ons heen hoor je re
gelmatig dat ergens spra
ke is van besmetting. Vo
rig jaar bijvoorbeeld in De
Eendenkooi in Zoeter-
woude-Rijndijk en in
Oegstgeest. We wilden
niet de andere kant opkij
ken en onze ogen sluiten.
Drie basisscholen en heel
sportminnend Zoeter-
woude komen hier. Daar
om hebben we monsters
laten nemen. Die morele
verplichting heb je", aldus
Van Leeuwen.
Bij de gemeente zijn tot
nu toe zes telefoontjes
binnengekomen van ver
ontruste leraren en ouders
van leerlingen. „Ze wilden
weten wat er precies aan
de hand is. Wij hebben die
mensen verteld dat de
mensen van De Klaverhal
adequaat hebben gehan
deld. De doucheruimten
zijn afgesloten, de GGD is
ingeseind en er is een in
stallateur bijgehaald", al
dus een woordvoerder
van de gemeente. Bij De
Klaverhal, bij de GGD in
Leiden en de gemeente
zijn geen klachten over de
gezondheid van gebrui
kers van de hal binnenge
komen.
De leidingen in het cen
trum worden op dit mo
ment doorgespoeld met
water met een tempera
tuur van negentig graden.
Donderdag neemt het wa
terleidingbedrijf opnieuw
monsters. Twee weken la
ter zijn de resultaten be
kend. Van Leeuwen: „On
geacht de uitslag zullen
we waarschijnlijk toch wel
de leidingen gaan vervan
gen. Ze zijn nu een jaar of
twintig oud. Eens in de
week moeten we spoelen.
Dat hebben we de afgelo
pen tijd ook gedaan.
Steeds handmatig. Het is
beter als dat automatisch
gebeurt."
ht lijst dit jaar 'extreem lang'
j ijnlands Lyceum in Oegstgeest heeft nu, aan het
van de inschrijvingsperiode, al geen plaats meer
oekomstige 'brugsmurfen'. De school is volgens
iur A. Vaessen voor het schooljaar 2000/2001 al
lig volgeboekt' met leerlingen die op dit moment
ep 8 van de basisschool zitten en volgend jaar op
I jnlands aan de slag willen. Inmiddels staan er, nog
- at de uitslagen van de CITO-toetsen binnen zijn en
I ooiadviezen zijn afgegeven, al ruim honderd kin-
op de wachtlijst. En dat is volgens Vaessen 'ex-
het Rijnlands zitten een brief
hebben gesfuurd. Daarmee
konden zij, deels omdat dat
voor hen en voor ons makkelijk
is en deels om teleurstellingen
achteraf te voorkomen, hun
kinderen voorafgaand aan de
officiële inschrijvingsperiode bij
ons aanmelden. Maar van die
brief hebben blijkbaar allerlei
familieleden, vriendep en ken-
il komen de inschrijvin-
lecht op gang tijdens en
I open dagen (die vorige
jerden gehouden, red.),
lit jaar was iedereen er
|roeg bij", constateert
t „Dat is voor een deel
l zelf te wijten omdat wij
[Ivan wie al kinderen op
nissen lucht gekregen, waarna
zij ook besloten hun kinderen
vroegtijdig bij ons aan te mel
den. Daarmee waren wij voor
het komend schooljaar extreem
snel volgeboekt."
Volgens Vaessen staan er
normaal gesproken aan het
eind van het schooljaar, eind
juni, ongeveer zestig kinderen
op de wachtlijst. Nu zijn dat er
al 115. „En dat aantal kan nog
flink oplopen, omdat rond deze
tijd de inschrijvingen pas gaan
binnenstromen."
De rector zegt het 'uiterst ver
velend' te vinden dat hij zoveel
ouders en kinderen teleur moet
stellen. „Dat is natuurlijk niet
goed voor onze naam, maar zo
lang wij hier nog geen nieuw
bouw hebben neergezet kun
nen wij echt niet meer leerlin
gen op onze school toelaten."
Het is volgens Vaessen voor
ouders nog altijd wel mogelijk
om hun kinderen bij zijn school
op de wachtlijst te zetten. Maar
dat is, zo geeft de rector toe.
niet veel meer een formaliteit.
„Kinderen die nu nog worden
ingeschreven, hebben eerlijk
gezegd geen schijn van kans. Zij
komen namelijk onderaan on
ze, dit jaar écht extreem lange,
ranglijst te staan. Het is hier een
kwestie van wie het eerst komt,
wie het eerst maalt."
Vaessen kan volgend school
jaar maximaal 240 nieuwe leer
lingen voor het eerste leerjaar
aannemen. „Die verdelen we
over in totaal acht klassen,
waarvan één internationale klas
waar alleen maar Engels wordt
gesproken, twee klassen waar
tweetalig onderwijs wordt gege
ven en vijf klassen waar tijdens
de lessen 'gewoon' Nederlands
wordt gesproken.
Kees Westra
Jd: 47
b: zwemonderwijzer
embad Poelmeer in
w graag een sprong in het
ig moet ik, hoewel ik
intuurlijk ben ingesteld,
lend beantwoorden. Ik
ins waar ik het goed
'n zin heb eigenlijk altijd
Zo gaat het mijn hele
Ik ben niet zo verande-
zind. Daarom staan
)on- en werkomgeving
ben en blijf een Rijns-
en ik ben en blijf lekker
nderwijzer in zwembad
ir in Oegstgeest, waar ik
eer bijna 22 jaar werk.
zou ik ook ergens an-
engaan? Nu weet ik wat
Zie dat elders maar eens
krijgen. Ik ben gelukkig
(lekker in mijn vel. Wat
an nog meer?
eeft u een hekel aan?
imdenkers. Ik denk al-
leven is zo kort en kan
zijn. Ik snap dan ook
it dat mensen hun leven
net negatief depken.
iw slechtste eigenschap?
als ik ergens een af-
aeb vaak aan de late
te laat. Echt bij het
van de markt. Ook als
oor een vergadering
aorbereiden. doe ik dat
vlak voor aanvang. Ik schuif de
dingen te makkelijk voor me
Hoeveel mensen heeft u aan een
zwemdiploma geholpen?
Dat zijn er heel wat. Dat moe
ten er zo'n beetje tussen de
7500 en 10.000 zijn. Om de zes
weken is het diplomazwem-
men. Daar doen gemiddeld vijf
tig kinderen aan mee. Een aan
tal jaren geleden lag dat aantal
beduidend hoger. Dus mijn
schatting zal aardig kloppen.
Die examens zijn altijd hoogte
punten. Op zo'n moment sluit
je met een groep een periode af
waarin je intensief met ze hebt
samengewerkt. Het is een beet
je de kroon op je werk. En het
wordt eigenlijk steeds leuker,
want het komt steeds vaker
voor dat ik destijds ook de ou
ders van die kinderen heb leren
zwemmen. "Een echte dubbel
slag dus.
Het oude A, B, en C-diploma of
het nieuwe zwem-ABC?
Het nieuwe zwem-ABC. Zeker
weten. Vroeger leerde je de kin
deren in feite het kunstje om
het hoofd boven water te hou
den en dat was het dan. Nu zijn
onze zwemopleidingen veel
praktijkgerichter. Aan de hand
van allerlei praktijkvoorbeel
den, bijvoorbeeld wat doe je als
je met een fiets te water raakt,
leren de kinderen spelenderwijs
zwemmen. Dat is afwisselender
en dus leuker.
Wat is uw levensmotto?
Hoe meer men beweegt, hoe
prettiger men leeft. Dat is mijn
stellige overtuiging en ik onder
vind het aan den lijve. Ik doe
aan zwemmen, turnen, joggen,
skiën en ik loop halve mara
thons. En ik voel me in één
woord geweldig.
Wat is uw liefste bezit?
Dat is mijn gezondheid. Het is
een enorme rijkdom als je ge
zond bent. Gezondheid is niet
te koop. Wij willen als moderne
mens alles graag in eigen hand
hebben, maar over ziekte en ge
zondheid hebben wij niets te
zeggen. Dat blijkt keer op keer.
Waaraan bent u verslaafd?
Aan mijn werk in het algemeen.
En aan bezig zijn op welk ge
bied dan ook. Ik gun mijzelf
geen minuut rust. Ik ben eigen
lijk altijd in de weer.
Wat is uw grootste ergernis in
Rijnsburg?
Het enorme materialisme. De
doorsnee Rijnsburger denkt dat
met geld alles te koop is en ge
draagt zich daar ook naar. En
staat zo in het buitenland ook
bekend. Als ik tijdens mijn va
kanties zeg dat Uc Rijnsburger
ben, denken ze meteen dat ik
een rijke bloemenboer ben.
Nou, gelukkig niet.
Welk principe is u heilig?
Eerlijkheid, maar een leugentje
om bestwil is snel gemaakt.
TEKST PETER BLOK
Zuster Salvatrix stond aan wieg van jubilerende Duinzigt-mavo
De rooms-katholieke Duin-
zigtschool in Oegstgeest viert
dit jaar zijn 150-jarig jubile
um. De school ontwikkelde
zich in die periode van eerst
een weeshuis en later een
schippersinternaat - beide
met daarbij een lagere school
- tot een middelbare school
voor mavo/havo waar niet
Duinzigt maar de leerlingen
het werktempo bepalen. Zus
ter Salvatrix, inmiddels 82 jaar
oud, was bijna dertig jaar lang
hét gezicht van Duinzigt. Zij
stond destijds aan de wieg van
de middelbare school. Op ons
verzoek keek zuster Salvatrix
nog één keer achterom.
Haar eigenlijke naam is Elisa
beth Beens, maar geen enkele
Oegstgeestenaar zal haar onder
dat 'pseudoniem' kennen.
Sinds haar entree in een kloos
ter in Roosendaal in 1940 is zij
beter bekend als zuster Sal
vatrix ('mede-verlosseres'). En
hoe. Zuster Salvatrix bestuurde
de Duinzigtschool volgens
voormalige leerlingen met har
de hand. Of zoals ze het zelf
zegt. „Ik was streng, maar
rechtvaardig. En dat was, daar
blijf ik bij, maar goed ook.
Zachte heelmeesters maken nu
eenmaal stinkende wonden. En
zo is het in het onderwijs ook.
Geef je kinderen één vinger,
dan nemen ze je hele hand.
Daarom was ik altijd erg recht
lijnig. Ik koos voor orde en
tucht, omdat daarmee de
schoolprestaties in mijn ogen
aanzienlijk worden verhoogd."
Kinderen opleiden, zag zuster
Salvatrix als haar missie, haar
belangrijkste levenswerk. „Het
was voor meisjes vroeger kie
zen: trouwen of voor de klas.
Dat was nog zo in die dagen.
Zou ik trouwen, dan mocht ik
niet voor de klas staan. De keu
ze voor het klooster, waar ik
ook graag naartoe wilde, en
voor het onderwijs was voor mij
dan ook snel gemaakt. Ik wilde
graag en voelde het ook als
mijn plicht, kinderen die van
huis uit weinig geloof, hoop en
liefde meekregen en kinderen
die het op school moeilijk had
den, met van alles en nog wat te
helpen en op te leiden. Dat zit
bij mij nu eenmaal in mijn
bloed. Bovendien kon ik mijn
leven in dienst van de kerk stel
len. Ook dat voelde ik als mijn
plicht."
Toen de 35-jarige zuster Sal
vatrix op 1 mei 1954 door haar
superieuren plotseling naar
Oegstgeest werd gestuurd, was
Zuster Salvatrix: „Ik koos voor orde en tucht, omdat daarmee de
schoolprestaties in mijn ogen worden verhoogd." foto hielco kuipers
ze daar allesbehalve blij mee.
„Ik had het in Breda, waar ik op
dat moment voor de klas stond,
prima naar mijn zin. Ik wilde
dus niet weg, maar het bestuur,
de Kloosteroversten, besloot
anders. Ik moest en ik zou naar
dat internaatschooltje voor
schipperskinderen in Oegst
geest, waar ik de dagelijkse lei
ding kreeg."
In 1960 begon zuster Salvatrix
op Duinzigt een VGLO, een
tweejarig vervolg op de lagere
school waar zij met recht de
scepter zwaaide. „Ik had de ze
vende en achtste klas onder
mijn hoede met in totaal zo'n
veertig leerlingen die ik stuk
voor stuk probeerde klaar te
stomen voor het werkzame le
ven. Als ze onze school met
succes hadden doorlopen, kre
gen ze het VGLO-diploma."
Wie niet sterk is, moet slim
zijn. Of zoals zuster Salvatrix
het zegt. „We moesten op
Duinzigt altijd roeien met de
riemen die we hadden. We had
den bijvoorbeeld grote moeite
met het vinden van leerkrach
ten. Tot ik ineens op het idee
kwam om oude zusters naar
Duinzigt, waar we een lift had
den, te halen. Die zusters kwa
men hier maar wat graag wo
nen en werken. En ik was daar
mee enorm geholpen."
Toen zuster Salvatrix er in
1967 achterkwam dat het
VGLO-diploma in de praktijk
helemaal niets waard bleek te
zijn, besloot ze het over een an
dere boeg te gooien. „Ik dacht:
van die VGLO moeten we zo
snel mogelijk af. Het was ook
best frustrerend om erachter te
komen dat je eigenlijk acht jaar
voor niks met de kinderen in de
weer was geweest. Daarom ben
ik op zoek gegaan naar iets an
ders en beters. Naar een voor
onze school geschikt alterna
tief, naar een opleiding die wel
een volwaardig diploma als
eindstation had."
Huishoudscholen waren er in
de Leidse regio op dat moment
al in overvloed. Gewone
MULO's al niet minder. Zuster
Salvatrix koos dan ook voor een
soort tussenvariant: een IVO-
MULO. Dat is een soort mavo
waar leerlingen in hun eigen
tempo leren. Uniek in de Leidse
regio. „Dat was een schot in de
roos", vindt de zuster. „Voor
we het wisten hadden we acht
klassen. Rond de kerst keken
we in welke groepen de leerlin
gen écht thuishoorden. Bijvoor
beeld voor de talen in groep 1,
voor de exacte vakken in groep
6, enzovoort. Net naar gelang
hoe goed of slecht ze in dat be
paalde vak waren. Ze mochten
ook vijf jaar over de MULO
doen. Dat was best gecompli
ceerd bij het maken van de
roosters, maar mijn secondant
juffrouw Van Noort was daar
een kei in. Onze extra aandacht
en opleidingsmogelijkheden
werden gewaardeerd, want
Duinzigt groeide als kool."
In haar bijna dertig jaar
Duinzigt volgde volgens de zus
ter hoogtepunt op hoogtepunt.
„Elke schooldag was voor mij
een feest. Ik had gewoon veel
plezier in mijn werk. Dat Jo-
landa den Dubbelden, een blin
de leerlinge, de mavo heeft ge
haald, vind ik van al die mooie
dingen toch het leukste."
Toen zuster Salvatrix in 1982
het stokje overdroeg aan Anton
Vermet, de huidige directeur,
telde de school bijna duizend
leerlingen. „Eigenlijk wilde ik
toen nog helemaal niet stop
pen, ik was immers getrouwd
met het onderwijs in het alge
meen en Duinzigt in het bijzon
der. Duinzigt is echt wat je
noemt mijn kindje. Ja, nog
steeds, al ben ik nu al weer
achttien jaar weg.
ZOETERWOUDE
FOTO HIELCO KUIPERS
gehakt. We vinden dat we het niet langer
kunnen maken om dat terreintje er zo leeg
bij te laten liggen. Het is leuk als kinderen
er vanaf het voorjaar kunnen spelen."
Van der Kooi, die wordt gesteund door
alle partijen, verbindt er wel de voorwaarde
aan dat het om toestellen gaat die gemak
kelijk zijn te verplaatsen. „Ze moeten dus
niet zwaar verankerd worden. Als die ap
partementen er alsnog komen, moeten we
wel de ruimte daarvoor hebben." D. Beek
huizen, woordvoerder van de bewoners,
vindt het 'fantastisch' dat alle wensen zijn
gehonoreerd: „We zijn erg tevreden. Als die
appartementen er niet komen, zijn we he
lemaal blij."
JAN PREENEN
Tot grote vreugde van de omwonenden ko
men er nieuwe speeltoestellen en een
bankje naast het gebouw van de teken- en
schildersgroep Kameleon aan de Zoeter-
woudse Van Swietenstraat. De gemeente
heeft alle wensen van de buurt gehono
reerd.
Er verschijnen één of twee wipkippen
voor de kleinsten, een gewone wip voor de
wat oudere kinderen, een hinkelbaan met
genummerde tegels of een tegel met een
knikkerputje, een 'klim-, kruip- en verstop
mogelijkheid' - bijvoorbeeld een huisje
met stangen, touwen en/of een trap om er
in te komen en een glijbaan om er uit te
gaan - en een bankje voor de ouders. De
huidige schommel en glijbaan blijven
staan.
Tot voor kort hield wethouder Van der
Kooi steeds de boot af. Hij wilde eerst we
ten hoe groot nu precies het appartemen
tencomplex wordt dat in de plaats moet
komen van de Kameleon. Aanvankelijk
zouden dat er twaalf worden en zou de flat
driehoog worden. Onder druk van de be
woners worden dat er maximaal acht en
wordt het gebouw tweehoog. „Maar omdat
we helemaal niets meer horen van de aan
nemer hebben we de knoop nu maar door-
Om plaats te maken voor onze nieuwe collectie "LINEA ITALLANA" ruimen wij een flink aantal banken en fauteuils uit dezelfde collectie op. I Iet gaat
hier om zitmeubelen in leer, Alcantara, Dinamica en verschillende andere microvezels. De kortingen voor de toonmodellen variëren van 25 tot 60 procent!
