Renate geeft schrijfles T Het boek als kunstwerk Boeken Een aangenaam ommetje met koningspinguïn Mi Ongemakkelijk zwaiar boek van lichte dichter Boerst* WINTERSLAAP Een volgeling van Jeweetwel heeft het op Harry gemunt riri majesteit donderdag 10 februari 2000 der: 'Het geheim van de schijver' aanstekelijk boek Onbegrensde fantasie in een kapitalistisch Oekraïne tri ROMAN RECENSIE LITERATUUR RECENSIE Driehonderdduizend Nederlanders dromen volgens een recent NIPO-onderzoek van het schrijverschap. Hoe moeten ze hun wens concreet maken? In haar nieuwste boek Het geheim van de schrijver geeft Renate Dorrestein tekst en uitleg. halen laten zich niet dwingen. Hoezeer Dorrestein de begin nende schrijver ook overspoelt met handige weetjes en gehei men van de smid, ze zal ook menigeen die droomt van het schrijverschap afschrikken. Meteen op de eerste bladzijde legt ze uit waarom het beroep van schrijver zo bevredigend is, waarbij ze concludeert dat de schrijver zo vrij is als een vogel tje. 'En vrijer nog. Hij is niet ge bonden aan de zwaartekracht of de wetten van tijd en ruimte. Alles wat in zijn hoofd opkomt, kan op papier werkelijkheid worden, mits hij weet wat hij doet.' Waar het mij hier om gaat, zijn die zes woorden 'alles wat in zijn hoofd opkomt'. Over dat hoofd van Dorrestein maak ik me geen zorgen, daar zit heel veel in dat er van mij uit mag. Maar zou dat ook gelden voor wat er in de koppen zit van die duizenden dromers? Ik ben bang van niet. Het is dus al met al niet zo heel erg als in elk ge val een aantal van hen naar aanleiding van dit boek een an dere droom uit de kast haalt. Het geheim van de schrijver is geen cursus waarbij Dorrestein als een strenge juf vertelt wat wel moet en niet mag. Ze stelt zich meer op als de heer en meester over de materie, die vertelt hoe ze zelf door schade en schande en met vallen en opstaan haar meesterschap op zichzelf veroverd heeft. Het boek komt dan ook - zoals ze het zelf formuleert - in de buurt van een literaire autobiografie. Dit aspect is het krachtigst en meest indrukwekkend. Dorre stein vertelt openhartig over haar mislukkingen, gaat gena deloos met de billen bloot en verdoezelt haar eigen tekortko mingen - of liever de gevechten die ze heeft moeten leveren met de beren op haar weg - niet. Schrijven is worstelen, dat maakt ze aan de hand van veel voorbeelden wel duidelijk. Deze openhartigheid heeft een door de schrijfster vermoe delijk niet voorziene uitwerking op de lezer. Je wilt haar boeken gaan herlezen om de ontwikke ling van haar schrijverschap opnieuw te bezien - tegen de achtergrond van wat zij hier al lemaal te berde brengt over haar gevecht met de engel van het schrijverschap. Kassa! Het is haar gegand. Want Renate Dor restein kan een meer dan aar dig potje schrijven. RENEE DE BORST 'Het geheim van de schrijver' door Renate Dorrestein. 247 pagina's. Uitgeverij Con tact. Prijs 32,90. Dat Dorrestein een lekker potje kan schrijven heeft ze overvloe dig laten zien in de veertien boeken die sinds 1983 van haar verschenen - van Buitenstaan ders tot Een Hart van Steen. Prachtige geschiedenissen in een vaak uitbundige stijl en met de meest potsierlijke wendin gen, die echter steevast in dienst staan van het verhaal. In Het geheim van de schijver is, zo schrijft ze in het Woord vooraf, de hoofdpersoon dat 'verhaal, ofwel het verzinsel dat op be toverende wijze werkelijkheid wordt zodra het goed op papier komt. Een prominente bijrol wordt vervuld door mijn le venslange liefde voor dit feno meen. Die passie hoop ik gron dig over te dragen.' Aan de basis van dit boek lig gen drie artikelen die Dorre stein in 1998 schreef voor het kunstkatern van NRC Handels blad. Door het schrijven van die stukken ontdekte Dorrestein 'hoeveel plezier het geeft om over de totstandkoming van fic tie te schrijven'. En inderdaad, de intense schrijfpret spat van de pagina's van dit boek af. Dorrestein slaagt met vlag en wimpel in haar opzet aankno pingspunten te geven aan le zers die hun eigen smaak beter willen begrijpen. Je moet, dunkt mij, minder dan niks met litera tuur hebben, wil je door dit boek niet aangestoken worden. Voor Dorrestein is Het ge heim van de schijver in de eer ste plaats een 'handboek voor beginnende schrijvers'. Aan de hand van vele voorbeelden uit de wereldliteratuur en uit haar eigen werk, bedient ze de be ginnende auteur met talloze nuttige tips en wenken die han dig of onmisbaar zijn bij het hanteren van de pen. Over fic tie en werkelijkheid, over de vier compositorische middelen perspectief, vorm, structuur en constructie, over stijl natuurlijk en - bovenal - over de diverse paradoxen waar de schrijver mee te worstelen heeft. Waar van de grootste volgens Dorre stein is dat de schrijver 'het ver mogen moet hebben een ver haal met een hand te besturen en het onderwijl met de andere de vrije teugel te geven'. Dorre stein blijft erop hameren: Ver- JAN KUYS 'Picknick op het ijs' door Andre) Koerkov. Uitgeverij By- blos Boeken. Prijs: 39,90. In Rusland is het absurde normaal. Dat was zo ten tijde van Poesjkin, dat bleef zo onder het communisme, en dat is na de verkapitalisering van de Sowjet-sainenle- ving niet anders geworden. Op Rusland, schreef de negentiende eeuwse dichter Fjodor Tsjoettsjev al, krijgt het brein geen vat. Van een koningspinguïn, die in de avonduren door zijn baas en een jong meisje wordt uitgelaten, kijkt niemand vreemd op. Het tafereel wordt door Andrej Koerkov beschreven in zijn in Kiëv gesitueerde ro man Picknick op het ijs. Soms verschijnt de zwart-witte poolvogel op verzoek ook op begrafenissen. Het grootste deel van de dag vertoeft het dier. Misja geheten, in de flat van schrijver Viktor Zolotarjov. Staand achter de divan, slapend, in een depressie ve houding. Een enkele keer valt hem een aangenaam uitstapje ten deel. Bijvoor beeld wanneer hij mee mag naar een pick nick op het ijs en hij door een wak in de bevroren Dnjepr even kan ronddolen in wat dagelijks zijn element zou moeten zijn. Viktor, de eenzame hoofdpersoon van dit intrigerende boek, heeft de pinguïn on der zijn hoede genomen, toen de dieren tuin geen geld meer had om de dieren te voederen. Hij was op dat moment toch al leen. In werk noch relaties is hij gelukkig en met de sombere vogel in huis kan hij de eenzazimheid delen. Beide karakters gaan tamelijk onverschillig met elkaar om. Pas in de loop van het verhaal ontstaat iets van wederzijdse gehechtheid. Cruciaal in het boek is het aanbod van een krantenbaas aan Viktor om in op dracht necrologieën te gaan schrijven over nog niet gestorven prominenten. Niet al leen verdient de hoofdpersoon, wiens ach- terniaam in het hele boek slechts één keer woi dt genoemd, daar veel geld mee, maar bovendien komt hij aldus direct in contact met maffia-praktijken. Beetje bij beetje on tdekt de auteur dat hij deel uitmaakt van een complot, waarin al zijn 'kruisjes', zoals de levensbeschrijvingen van de 'overlede nen' worden genoemd, werkelijkheid wor de n. Niet al te lang nadat Viktor een 'kruis je' heeft voltooid, wacht de begrafenis van de geportretteerde. De absurde verwikkelingen in dit boek van Koerkov hebben geen grenzen. Waan zin regeert in Kiëv. Vooral de waanzin van het geld. En de corruptie die daarmee on- lo'Smakelijk is verbonden. Als lezers zijn we echter de dagelijkse omgang met een pin- giuïn normaal gaan beschouwen, dus C iet e in, d wed De. waarom zouden we ons dan nog over allerlei andere, krankzinnige Picknick op het ijs bereikt een hoogtepunt, wanneer de hoofdpe -jj gen zijn eigen 'kruisje' oploopt, hem heen staat vast. Een vrije keu QJ. mogelijk. Koerkov kiest voor een waarbij het onderscheid tussen soon en pinguïn voorgoed ven- y Bli absurde is normaal geworden. e c\l De roman van deze moderne schrijver is in Duitsland een Sommige recensenten daar p auteur niet geheel ten onrechi hter grootse traditie van Russische verl te tellers. Koerkov beschikt inderd Jkv een schier onbegrensde fantasie dien slaagt hij erin het verval vai s?*2 kraïense samenleving literair heel 'tior verbeelden. Maar zeg niet, zoalsr gen, dat hier een nieuwe Michaïl ov is opgestaan. Deze eveneens i komstige grootmeester van de vertelkunst streed met zijn maat: kritiek tegen Stalins dictatuur en individuele vrijheid. Een strijd, di t( zijn taalrijkdom en ongeëvena; l- re prachtige boeken heeft op^f Koerkov heeft met Picknick op h iaa mooi boek geschreven, maai- moe ^jc Boelgakov zijn meerdere erkennen 'll( opi 'Mooie lammetjes voor op de barbecue Renate Dorrestein met haar pennenvruchten. foto chris van houts LIGHT VERSE» RECENSIE HANS WARREN/GPD 'Veel werk' door Jan Boerstoel Bezorgd en ingeleid door Dick Welsink Uitgeverij Bert Bakker. Prijs 52,75. De laatste tijd publiceren heel wat lichte dichters zware boe ken. Jan Boerstoel bijvoorbeeld liet onlangs een uitgave van ruim driehonderd bladzijden verschijnen onder de ironische titel Veel werk. De schrijvers van light verse zijn lang naar de marge van de poëzie gescho ven. Maar tegenwoordig horen Drs. P, Kees Stip en alle ande ren er helemaal bij. Die luxueu ze bundels bevestigen dat al leen maar. De in 1944 geboren Boerstoel beoefent in feite drie genres. Hij schrijft teksten voor liedjes, hij dicht kroegverzen en hij maakt gedichten over min of meer ac tuele onderwerpen. Het boek bevat voorbeelden van al deze genres, waaronder heel wat niet eerder gebundeld werk. Zijn poezie is - zoals bij zove- len van de schrijvers die voor plezierdichters doorgaan - ui terst zwaarmoedig. Vooral in de liederen stuit je overal op klein en groot leed. Hij is somber over het leven in het bejaarden tehuis, en ook de lege uren uit het leven van een werkloze zijn goed voor een lied. Net als zelf- Zo 'n egeltje dat in november slapen gaat en dromend' alles mist: de Sint als kreupelrijmer, de kerstcomjnercie en het oudejaarsgemijmer, de nieuwjacirsborrels en de nieuwjaarsleuterpraat, fantastisch toch? En wat hem verder blijft bespaard: sneeuw, ijs en hagelbuien, bibberen en rillen en carnaval.Zoiets zou u toch ook wel willen? Pas als de lente terugkomt in de loop van maart ontwaakt hij fit en fris na bijna twintig wekên. En daarna gaat hij een verkeersweg oversteken. moord, ongewenste intimitei ten, een demente moeder en nog veel meer. Zelfs over de vreugden van de lente kan Boerstoel alleen maar sarcas tisch zijn: En mooie malse lammetjes, die dansen in de wei,/ dus dat. wordt bij de bar becue straks weer een smulpar- tij'. Het is een toon die we bij veel, bij al te veel lichte dichters kunnen beluisteren. De groot ste figuren in deze categorie zijn herkenbaar, bij hun navol gers ligt dat een stuk moeilijker. De liedjes, versjes en gedichtjes die zij schrijven lijken sterk op elkaar. Willem Wilmink, Hans Dorrestijn, Ivo de Wijs, Lévi Weemoedt en tal van anderen hebben beslist hun talenten, rnaar ze komen over als literaire Idonen. Hun poëzie valt vaak nauwelijks op naam te brengen. Dat is ook het geval met het leC werk van Jan Boerstoel, de leukste momenten letterkundige persooi f! eigenlijk niet markant g ie 0 Bijvoorbeeld onder d ^et verzen vinden we eei a geestige gedichten. Ne asa tuurliefhebber met dezi Per zuchtige ontboezeminanc mooiste uitzicht/ volge zijn veertig flessen/ op Menig beoefenaar van verse zou zo'n grappi geschreven willen heb!ear probleem is dat menign0. ook inderdaad voor ning had kunnen nei schien is het daarom niet al te ernstige ogen plezierdicht te kijken voortaan in plaats van soonlijke kunst als ambachtswerk te beschi Vakwerk levert Boers|at; ker, onder meer in de waarin hij vanaf niei voornemens tot en met ner de gebeurtenissen jaar volgt. Hij schrijft over wintersport en grieste renners en voetballers, bak en de mobiele Maar het is allemaal mef161 zie voor alledag dan eeuwigheid. Het zware een ongemakkelijke voor de lichte dichter. Vertrouwde ingrediënten in nieuw Potter-boek KINDERBOEK RECENSIE RENEE DE BORST 'Harry Potter en de Gevangene van Azkaban' door J K. Rowling. Vertaling Wiebe Buddingh'. Uitgeverij De Harmonie. Prijs 29,90. Deel drie van de reeks Harry Potter boeken is nog maar net uit, maar wereldwijd wordt al reikhalzend uit gekeken naar deel vier. Dat ver schijnt in juli in het Engels en prijkt nu reeds op de bestsellerlijsten van de internetboekhandels. Even alvast een tipje van de sluier voor de echte Potterianen: Er is een grote kans dat Harry in deel vier minder te maken zal krijgen met zijn gehate familie: oom Herman, tante Petunia en zijn moddervette en verwende neef Dirk Duffeling. Tenminste daar lijkt het erg op aan het einde van Harr}' Pot ter en de Gevangene van Azbakan, het zojuist in het Nederlands ver schenen derde deel. Wie een beetje thuis is in de Pot- ter-boeken - en dat zijn er ook in Nederland steeds meer, al staat de populariteit hier nog in geen ver houding tot die in Engeland en Amerika - weet dat daarmee nog niks is gezegd. De fantasie van de schrijfster J.K. Rowling is grillig en onuitputtelijk. Het kan met Harry altijd nog alle kanten op - en de se rie moet maar liefst zeven delen gaan lellen. Rowling tovert steevast een fan tastisch verhaal uit haar pen, bar stensvol heerlijke, absurde, grappi ge en spannende ingrediënten. Me nig negen plusser - en negen plus is een rekbaar begip gezien de popu lariteit van de boeken onder volwas senen - verbaast zich niet meer over de gang van zaken op Zweinsteins Hogeschool voor Hekserij en Hocus Pocus, waar Harry en zijn vrienden Ron Wemel en Hermelien Griffel in middels het derde schooljaar vol gen. Zij zijn bekend met handige to- verattributen als de Onzichtbaar heidsmantel, weten alles over de spannende potjes Zwerkbal - een driedimensionale mix van voetbal, rugby en klootschieten - en over ui len die bij het rondbrengen van de post soms een brulbrief afleveren die de ontvanger bijna letterlijk de oren van het hoofd scheldt. Het fundament waarop Rowling haar verhalen bouwt is steeds het zelfde. Na een vreselijke zomerva kantie bij de verschrikkelijke Duffe- lings, een oersaai en vervelend gezin dat Harry na de dood van zijn ou ders niet bepaald liefdevol heeft op gevangen, breekt het schooljaar op Zweinstein aan en is het tijd voor de meest fantastische avonturen. In deel drie heeft Sirius Zwarts, een zware misdadiger en volgeling van Jeweetwel - oftewel Voldemort, de vertegenwoordiger van het kwaad en de duistere krachten die we al kenden uit de eerdere delen - het op Harry gemunt. Zonder ver der te verklappen hoe de ingewik kelde maar uiteindelijk glasheldere intrige in elkaar zit: het is allemaal niet wat het lijkt en soms zelfs niet wat het is. Sterker nog: in de verha len van Harry Potter is het meestal wat anders, dankzij die heerlijke on gebreidelde fantasie van Rowling vol magie, mysterie, humor en prachtige vondsten, die in de Ne derlandse vertaling van Wiebe Bud dingh' kaarsrecht overeind blijven. Rowling wordt hier en daar al ver geleken met de grootmeester van de fantasie Roald Dahl. Die vlieger gaat niet helemaal op. En wel omdat Rowling zich in haar boeken tot nu toe steeds in dezelfde wereld be geeft. Dahl daarentegen schiep in elk boek elke keer weer een heel nieuw universum. Maar vermoede lijk is het de kritische volwassene in deze recensent voor wie bij de zo veelste zwerkbalwedstrijd de span ning er wel een beetje af is. Voor de jongere Harry Potter-adepten zit de kracht van deze boeken misschien juist voor een deel wel in de herha ling van vertrouwde elementen, in gebed in die meeslepende werveling van spannende ontwikkelingen. Prachtige uitgave over oorspronkelijke boekbanden Couperus i bibliotheek; i awt&devt n <pmier4em\ i bibliotheek n amsterdtf» i bibüoibe n amszerdt I HUvtbu* o amacrdJg spronkelijke boekbanden van Couperus' werk in de periode 1884- 1925. Alle banden en hun varianten - en dat zijn er heel wat - zijn in kleur afgebeeld. Per b oek worden gegevens verschaft over de drukgeschiedenis maar vooral over de tot standkoming van de banden. Het blijk t dat uitgever L.J. Veen zich veel moeite en kosten getroostte om Couperus' werk in fraaie vorm te presenteren. De zeer mercantiele uitgever deed dat in dit geval zelfs soms ten koste van zijn eigen por temonnee. Eersterangs kunstenaars als Jan Toorop, Theo Neuhuys, H.P. Berlage en R.N. Roland Holst werden als ont werpers aangetrokken. Voor de beschrijving van de banden en hun totstandko ming is uitbundig geput uit het archi ef van de uitgeverij. Ui teraard heeft Van Vliet ook dankbaar- gebruik gemaakt van de belangrijke studie Het Boek Als Nieuwe Kunst van Ernst Braches uit 1973. Voor verzamelaars van vroege drukken van Couperus is dit boek onmisbaar, omdat er helder en overzichtelijk orde wordt geschapen in de chaos van Co'uperus-uitgaven. Maar if-LL TYPOGRAFIE RECENSIE NOP MAAS 'Versierde verhalen De oorspronkelijke boekbanden van Louis Couperus' werk (1884-1925)' door H T.M, van Vliet. Uitgeverij L.J. Veen. Prijs: 49,90. Wat wij ons niet realiseren is, dat een aantal grote romans van Louis Couperus bij hun verschijnen opzienbarend wei nig succes hadden. In de jaren 1901 - 1903 werden 3000 exemplaren gedrukt van De Boeken Der Kleine Zielen en in 1906 legde de uitgever 2500 exemplaren op van Van Oude Menschen De Dingen Die Voorbijgaan. Toen Couperus in 1923 overleed waren er van deze romans nog geen herdruk ken verschenen. De verscheidenheid aan boekbanden van deze romans uit die periode doet misschien verschillende drukken vermoeden, maar in werkelijkheid gaat het om exemplaren van de eerste druk, die door de uitgever telkens van een ander jasje werden voorzien. Couperus-kenner H.T.M. van Vliet heeft in samenwerking met uitgeverij Veen een prachtig boek gemaakt over de oor- mi ,ed 5g( ll< uit de gegevens die Van Vliet bij elkaar heeft ook een mooi beeld op van de uitgeverspraktijk aan hejin van de negentiende en het begin van de twintigste )j Een uitgever liet bijvoorbeeld niet meteen de hele dn r een werk inbinden. Een groot deel werd als gedrukte i bewaard en naar behoefte gebonden. Dat schiep de >1{ lijkheid om eenzelfde werk in een nieuwe, aan de mod ei gepaste outfit aan te bieden. Het gevolg was een grote tie in banden, ook al omdat er bij nieuwe bindpartijen lei praktische moeilijkheden optraden. Als de vereiste s linnen niet voorradig was of als een oude bandstempf rc was, behielp men zich met materialen die wel besch e Mede dankzij subsidies kon dit fraaie boek voor ee houdingsgewijs gering bedrag beschikbaar komen, geefster Brigit Slangen heeft met dit werkstuk waarscl nu al een van de best verzorgde boeken van dit jaar verd. NIEUWE GEÏLLUSTREERDE UITGAVI VAN LOUIS COUPERUS MET 17 PLATEN - !2E TOT 20e DUIZ PROEVE VAN ILLUSTRATIE door W. F. A. 5. VAARZON MOR lil Prijs f 1.70 gebonden in twee deelen UITGAVE VAN L. J VEEN TE AMSTERDAM I

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2000 | | pagina 20