Volle
camping
begin van
ACSI
Toerisme
CARAVANRALLY IS GEEN MASSAWERK
Schatkamer
voor
privé-collecties
fooi
iRDAG 5 FEBRUARI 2000
rend verkeert? Als je jong bent,
is een verstopt afvoergootje in
de douche van zo'n smerig hos
tel niet zo'n punt. Maar nu
gruw ik er van. Net als van dat
eeuwige lawaai 's nachts. Afge
lopen zomer op los ben ik er
echt voor gevlucht. Voor mij
hoeft het niet meer. Ik ben lek
ker in een appartement gaan
slapen.'
Martijn volgde - samen met z'n
vrouw - misschien wel de oud
ste backpackers-trail die be
staat: hoppen in Griekenland.
Het getrek van eiland naar ei
land is nog steeds uitermate
populair bij vooral Amerikaan
se, Canadese en Australische
rugzaktoeristen.-De Nederland
se en Engelse tak daarentegen
legt een steeds groter wordende
interesse aan de dag voor een
trip naar het mysterieuze oos
ten (Nepel) of - top of the bill -
naar down under, zoals Austra
lië en Nieuw-Zeeland (met al-
'Dat zal me niet weer gebeuren',
moet leraar Ed van Reine hebben
gedacht toen hij in 1964 na een
vermoeiende reis met zijn gezin bij
de gedroomde Spaanse camping
arriveerde en ontdekte dat alles
bezet was. Waarschijnlijk is het
hem ook niet meer overkomen,
want op basis van zijn Spaanse er
varing begon hij met het opzetten
van een reserveringsysteem voor
campings. Dat mondde 35 jaar ge
leden uit in de oprichting van AC
SI, de Auto Camper Service Inter
national. Buitenlandse campings
werden in een gids opgenomen,
maar wel na een inspectie op kwa
liteit. Selecteurs bezochten perio
diek de campings om de facilitei
ten aan een kritische controle te
onderwerpen.
Een uitgekiend systeem dat na 35
jaar is uitgegroeid tot de bij hon
derdduizenden kampeerders po
pulaire, vuistdikke internationale
gidsen waarin nu liefst achtdui
zend Europese campings staan
vermeld. Inmiddels ook op cd-rom
gezet en compleet met routeplan
ner een handzame kampeerhulp.
ACSI maakte ook naam als tour
operator. Als organisator van ral
ly's voor caravans en campers. In
35 jaar is het initiatief van Ed van
Reine uitgegroeid tot een bedrijf
dat op zijn kantoor in Zetten 36
professionele krachten in dienst
heeft. Er staat nog steeds een Van
Reine aan het hoofd van ACSI.
Vijftien jaar geleden besloot de op
richter het rustiger aan te doen.
Zoon Ramon heeft inmiddels zijn
plaats als directeur ingenomen.
Menig verzamelaar droomt er van zijn collectie aan een
groot publiek te mogen tonen. Het museum voor Natuur-
en Wildbeheer in kasteel Doorwerth speelt op die gedachte
in. Één van de zalen is de komende maanden beschikbaar
als schatkamer voor privé-collecties. Heel even mogen ver
zamelaars zich conservator voelen. Susan Claessens van
het Gelderse museum: 'Mensen verzamelen niet om de he
le boel op zolder weg te stoppen. Ze willen alles wat ze ge
spaard hebben aan anderen laten zien. Dat bracht ons op
I het idee gratis expositieruimte beschikbaar te stellen voor
leuke, gekke en interessante verzamelingen.'
Verzamelaars die hun kans willen grijpen, moeten wel aan
een belangrijke voorwaarde voldoen. Hun collectie moeten
I een relatie hebben met het Museum voor Natuur- en Wild
beheer. 'Maar', zegt Claessens," 'we nemen dat heel breed.
Ik kan me voorstellen dat er mensen zijn, die alles sparen
op het gebied van vogels. Dat hoeven dan echt geen opge
zette exemplaren te zijn maar het kunnen net zo goed vo
gelboekjes, -beeldjes, -prenten en -postzegels zijn. Ook
mag de verzameling betrekking hebben op de omgeving
van kasteel Doorwerth. Ik denk dan aan de natuur, de ri
vier, uiterwaarden, stuwwallen, geologie enzovoort.'
In de grote zaal kunnen voorwerpen worden opgehangen,
neergezet of uitgestald in een tiental vitrines, variërend van
platte kijkkasten tot wandvullende etalages. Het is de be
doeling dat een aantal verzamelaars tegelijk exposeert Na
acht weken is het de beurt aan een nieuwe groep. Susan
Claessens hoopt dat er verzamelaars zijn, die in het muse
um een lezing over hun hobby willen houden. 'Anderen
willen misschien in het weekeinde aanwezig zijn, om be
zoekers allerlei interessante zaken over hun verzameling te
vertellen.'
De schatkamer voor privé collecties blijft een half jaar
open.
Voor informatie en aanmeldingen kan
men terecht bij het Museum voor Natuur- en Wildbeheer,
Kasteel Doorwerth, Fonteinallee 2, 6865 ND Doorwerth,
telefoon (026) 339.06.98.
leen al meer dan 200 speciale
backpackershotels) gemakshal
ve worden genoemd,
jasmijn: 'Dat komt, Australië
staat bekend als een relatief vei
lig land, ze spreken er Engels, er
woont vaak familie waar je even
een tijdje naar toe kunt gaan
zonder dat het je een cent kost
en het is lekker ver weg natuur
lijk. Daarbij is het heel handig
dat er een organisatie bestaat
als 'Australian Backpackers' in
Schagen. Die nemen je een he
leboel formaliteiten uit handen
en zorgen er voor dat je de eer
ste dagen in Sydney onderdak
hebt en zo. Heel prettig, want
het is toch ontzettend wennen
hoor, als je daar plotseling met
niets anders dan een rugzak in
het centrum van een wereld
stad staat.'
Maar ook spannend. Temeer
daar de meeste backpackers
geen idee hebben over waar ze
nu precies naar toe willen, john
Backpackers verlaten in grote
groepen één van de vele veer
schepen die tussen de Griekse
Cycladen varen.
FOTO'S MARTIJN VAN DEN
DOBBELSTEEN
(Utrecht): 'Toen ik in Australië
aankwam, was ik van plan -
want ik had nog geld nodig -
schapen te gaan scheren. Dat
leek me wel en ik had gehoord
dat je er goed mee kon verdie
nen. Maar omdat elke backpac
ker hetzelfde idee leek te heb
ben opgevat, werd het uiteinde
lijk fruit plukken. Dat heeft niet
lang geduurd trouwens. Je
wordt verschrikkelijk uitgebuit
en het is nog ontzettend zwaar
werk ook.'
Een mening die wordt gedeeld
door Jasmijn. 'Overal ritselden
spinnen en slangen en door de
stekels moest je in die enorme
hitte nog lange mouwen dragen
ook. Ik heb het twee dagen vol
gehouden, toen ben ik 'm ge
smeerd. Gelukkig was ik jarig
omstreeks die tijd en heb ik van
mijn ouders een bedrag gekre
gen waarmee ik weer een tijdje
voort kon. Dat staat wel eens
tegen trouwens, dat je voortdu
rend op je geld moet letten. Ik
had van mezelf zesduizend gul
den meegenomen en onderweg
heb ik drieduizend gulden ver
diend. Maar het blijkt dat dat
dus gewoon te weinig is om
acht maanden weg te kunnen
blijven.'
Toch deed ze het. Jasmijn: 'Ja,
maar dan kan je dus heel wei
nig doen. Geen excursies ma
ken en zo. Niet naar de walvis
jes kijken, niet aan sky-diving
doen... Dat is wel eens hard
hoor, als je verder niets te doen
hebt. Maar je hebt je geld nodig
voor het vervoer en - dat vooral
- om te eten natuurlijk. Werd-
-je ook gek van. Noedels, noe
dels en noggereens noedels.
Één stukje fruit per dag. Als we
eens een enkele keer naar Mc
Donalds gingen, dan waren we
echt uit eten.'
En dan toch een onvergetelijke
tijd? Martijn (nu fotograaf): 'Ja.
Zeker nu je eraan terugdenkt. Ik
zou het iedereen aanraden; het
is in alle opzichten een geweldi
ge ervaring. Je hebt er je hele le
ven voordeel van.' John (nu
journalist): 'Wat ik geweldig
vond, was al die contacten die
je legde. Die verhalen ook over
daftr is het bier het goedkoopst
en dèèr is een hostel waar je
gratis pannenkoeken kunt eten
en daar is een bibliotheek waar
je gratis kunt mailen. Al die ge
ruchten, vreselijk spannend en
interessant.' Jasmijn (nu ste
wardess bij Martinair): 'Wat mij
opvalt is, dat ik een stuk makke
lijker ben geworden, relative-
render. Wat kan het nou sche
len dat de trein vijf minuten te
laat is. Dan neem je toch de
volgende?'
John (25) is vast van plan nog
een keer een grote backpacker-
s-trip te maken (maar dan door
het verre oosten), Martijn (29)
denkt er niet aan ('Ik heb een
eigen bedrijf tegenwoordig') en
Jasmijn (23) twijfelt nog. De
laatste: 'Waar ik wel tegenop
zou zien als ik weer ga, dat is
het gebrek aan privacy. Met bij
na veertig mensen op één ka
mer, die enorme troep altijd,
die stapelbedden, dat gesnurk
en die stank natuurlijk. Sorry
dat ik het zeg hoor, maar jon
gens hè, die stinken altijd zo.
Gatverdarrie.'
ROB VAN DEN DOBBELSTEEN
Een paar informatie-adressen:
Australian Backpackers in
Schagen, telefoon (0224) .21.74.42
(e-mail australian.backpackers@
wxs.nl) en Bekpek in Amsterdam,
telefoon (020).422.61.11 (internet
www.bekpek.nl). Andere
internet-sites: www.travelactive.nl
en www.aupair.nl. Er bestaat ook
een op backpackers gericht
magazine dat vier keer per jaar
verschijnt. Adres: Backpakers,
Dorizon Media, Postbus 135,
1900 AC Castricum, telefoon
(025U.67.21.36.
Ophouden met werken; meer
vrije tijd. Op de vleugels van dit
tijdbeeld zwermt de Nederlan
der massaal uit. Bij voorkeur
buiten de geijkte vakantieperio
den en heel vaak ook met cara
van of camper. Ontsnapt aan
de dwang van de werkdiscipline
speelt een weekje meer of min
der geen rol. Niet alledaagse
bestemmingen liggen daarmee
opeens binnen de mogelijkhe
den.
Een organisatie als ACSI speelt
met zijn caravan- en camper
rally's succesvol in op deze
maatschappelijke ontwikkeling.
Gezamenlijk op weg gaan on
der de hoede van een deskun
dige gids, de captain zogezegd.
Tochten naar Tsjechië en Hon
garije of zelfs de Noordkaap
worden niet geschuwd. Ook
Amerika en Canada staan in het
lijvige reisprogramma. En uiter
aard de populaire Europese va
kantielanden.
Het aantal deelnemers aan AC-
Sl-rally's groeit elk jaar. Dat lijkt
strijdig met de tendens van in
dividualisering, toch óók een
kenmerk van onze tijd. Daarom
nunanceert directeur Ramon
van Reine van ACSI zijn tevre
denheid over de gang van za
ken. Natuurlijk is hij blij met de
groei. 'Maar', zo voegt hij er di
rect aan toe, 'we moeten daar
toch echt voor knokken; het
gaat niet vanzelf.' Het probleem
is inderdaad het idee dat bij een
rally het individu en z'n vakan-
tiewensen verdrinken in straffe
groepsdiscipline. Men heeft het
schrikbeeld van massawerk,
van op snerpende fluitjes bla
zende captains, van in colonne
oprukkende vakantiegangers en
van in rotten van drie opgestel
de caravans. 'De praktijk is ge-
Backpackers worden ze
genoemd. Jongens en
meisjes die met een rugzak
over de schouders de
wereld door trekken. Ze
'hoppen' in Griekeland van
eiland naar eiland,
wandelen in Nepel langs de
hoogste bergtoppen ter
wereld of verkennen in een
maand of acht Australië en
Nieuw-Zeeland. Geld
hebben ze nauwelijks.
Maar dat is ook niet nodig.
Als je maar bereid bent
elke dag noedels te eten.
Als backpackers op het Griekse 'feesteiland' los arriveren,
worden ze belaagd door tientallen vertegenwoordigers die
J goedkope hotelletjes, pensions en campings aanbieden.
lukkig anders', legt Ramon van
Reine uit. 'Het zegt genoeg dat
we ons mogen verheugen in
een zeer groot aantal herhalers.
Veel mensen die eenmaal met
ons zijn mee geweest, komen
enthousiast thuis en melden
zich weer voor een reis; soms
nog in hetzelfde jaar. Dat zegt
genoeg. Maar feit is dat die eer
ste stap richting ACSI vaak
moeilijk is."
Jawel, men gaat als groep op
reis. Hetgeen betekent dat er
gezamenlijke activiteiten op het
programma staan, dèt wel.
'Maar er wordt echt niet in co
lonne gereden. Je kunt dus je
eigen tempo bepalen, onder
weg pauzeren wanneer je wilt.
En op de camping ben je vrij je
eigen programma uit te voeren.
Liever lekker lezen? Of wande
len? Geef je de voorkeur aan
fietsen of shoppen? Geen pro
bleem. In elke route-beschrij
ving stoppen we tips voor indi
viduele uitstapjes. Trouwens,
wat is erop tegen samen een ex
cursie te maken? Als groep met
bus en gids naar een museum
of een andere bezienswaardig
heid te gaan?'
Van Reine wijst er graag op dat
een rally een individuele vakan
tie is met de voordelen van een
groepsreis. Wat die voordelen
zijn? 'Juist op lange reizen en in
landen waar de situatie nogal
afwijkt van wat wij gewend zijn,
is het een prettige gedachte dat
je niet alleen komt te staan als
er wat aan de hand is. Onze
captains kennen het land, spre
ken de taal. Helpen je bij het
uitzetten van een excursie, we
ten waar en hoe je hulp kunt
krijgen bij pech aan auto of ca
ravan of als er opeens proble
men zijn met de gezondheid. Je
staat, hoe ver van huis ook,
nooit alleen. En je hebt weinig
te regelen. Je bent altijd verze
kerd van een plekje op kwali
teitscampings.'
Het advies van Van Reine aan
twijfelaars: 'Doe eens mee aan
een rally dicht bij huis, twee
wek,en België en Luxemburg.
Weet je meteen wat het is.'
CHRIS VAN TWISK
Volkskrant' toe, dat de verhou
ding tussen jonge rugzaktoeris
ten en welgestelde dertigplus
sers die Nederland bezochten,
was scheefgegroeid. Het pro
motiebeleid van het NBT zou
daarom (net als dat van de Am
sterdam Tourist Board trou
wens) meer worden gericht op
'financieel draagkrachtige va
kantiegangers'. Een groep
waaronder de aartszuinige
backpackers inderdaad niet
thuishoren. Jasmijn (Akersloot)
trok vorig jaar samen vriendin
Yvette (Krommenie) acht
maanden lang door Australië
en Nieuw-Zeeland. Gemiddel
de uitgave: vijf dollar per dag.
Daar moet je tegen kunnen, te
gen zo'n beperking. Vandaar
dat backpackers van 30 jaar en
ouder een zeldzaamheid zijn.
Martijn (Amsterdam): 'Je moet
het tussen je 20e en je 28e
doen. Daarna heb je er name
lijk geen zin meer in. Niet eens
alleen om het gield. Wat denk je
van de bende waarin je voordu-
IIIIIHffi)
Castien (25) kent geen twij-
n.De backpacker, de rugzak-
J 1st dus, wordt dé vakantie-
3l|er van dit nieuwe millenni-
jjcy andaar 'Bekpek', een -
qS hij dat in z'n soms onna-
jiDare woordgebruik noemt -
(Itimedia/reisclub voor de
dy avonturier'. Eind vorig
^1 richtte hij de onderne-
%op, maar op 11,12 en 13
[ïari pas - tijdens de beurs
1Pad' (Den Haag) - treedt hij
/lor het eerst echt mee naar
en. Zoals hij dat ook zal
31 met zijn website http:
4yw.bekpek.nl, die welis-
P al enige tijd te consulteren
maar die - eerlijk is eerlijk
1c6t nog wat uitbreiding kan
1 luiken.
2'cpackers, rugzaktoeristen.
^Nederlands Bureau voor
isme (NBT) lijkt niet echt
J>p deze categorie vakantie-
»ers. Op 24 augustus van
^0rige jaar nog vertrouwde
sjpenmalige voorlichtster van
„bureau, Myrna Nakad 'De
Bij een caravanrally wordt zelden in colonne gereden.
FOTO
31
REDACTIE: ROB VAN DEN DOBBELSTEEN
Vuurtoren Verzenay
De historische vuurtoren van Verzenay, vlakbij Reims, fun
deert sinds kort als wijnmuseum. Het ranke, nu als 'Musee de
la Vigne' door het leven gaande gebouw verlicht nog steeds de
heuvels en biedt ook nog altijd prachtige vergezichten, maar
vertelt de bezoekers nu ook alles over de cultuur en de ge
schiedenis van de Champagne (zowel streek als wijn). Op een
honderd meter lange uitzichtswandeling wordt uitleg gegeven
over de door wijnboeren gehanteerde technieken. Het muse
um is tot eind dit jaar dagelijks geopend en in 2000 van april
tot oktober.
Informatie: Musee de la Vigne, Verzenay,
telefoon (0033).3.26.07.87.87.
Op Pad
Het tiende Op Pad Beursfestival, dat deze winter wordt ge
houden op 11,12 en 13 februari in het Nederlands Conges
Centrum te Den Haag, staat in het teken van Natuur Milieu.
Naast een aantal lezingen over dit onderwerp van onder ande
ren Josie Dew (auteur van 'Wind in mijn wielen') en Katja
Staartjes (de eerste Nederlandse vrouw op de top van de
Mount Everest), wordt er ook een congres georganiseerd met
als thema: 'Natuur en toerisme, gaat dat samen?'. Tevens zijn
er workshops - waaronder een cursus 'Survival en Spoorzoe
ken', van woudloper Bart de Haas - en draaien er verschillen
de films.
Shanghai
Shanghai (in combinatie met Peking) is één van de zestien
nieuwe bestemmingen die is opgenomen in de winterbrochu-
re van touroperator 'Panta'. Maar wie naar Boston, de meest
Engelse stad van Amerika wil, kan ook terecht bij de Neder
landse stedenreisspecialist die meldt dat z'n trips gemiddeld
zo'n tien tot vijftien procent goedkoper zijn geworden.
Informatie: het reisbureau.
Expo-pronkstuk
Pronkstuk op de wereldtentoonstelling Expo 2000 (Van 1 ju
ni tot en met 31 oktober in Hannover) lijkt de schepping
te worden van de Japanse architect Shigeru Ban. Hij ont
wierp een hal die wordt opgetrokken uit oud papier. Nie
mand hoeft te twijfelen aan de houdbaarheid van het pro
ject. Ban namelijk bouwde al eerder huizen en kantoren
van karton. Zijn Expo-paviljoen verdwijnt na afloop als de
tentoonstelling bij het oud papier. Er zullen in Hannover
veel meer opmerkelijke bouwwerken te zien zijn. Zoals
een transportabele hal van bamboe, een eivormig ruimte
schip op stelten en een gebouw dat er uitziet als een reu-
zenhamburger (de inzending van Nederland). Opmerkelij
ke bouwwerken zijn altijd een kenmerk van wereldten
toonstellingen geweest. Londen dankt er zijn Chrystal Pa
lace aan, Parijs zijn Eiffeltoren en Brussel zijn Atomium.
Bachfestival
Een van de hoogtepunten van het Bachjaar (dit jaar wordt
Duitsland de 250e sterfdag van de componist herdacht), zal
het festival zijn dat van 21 tot en met 30 juli te Leipzig wordt
gehouden. Tijdens het Bachfestival zullen beroemde orkesten
en solisten werk van de meester uitvoeren op originele loca
ties, zoals de bekende Thomaskirche, waar Bach vele jaren
cantor was. Daar ook vindt op 21 juli het openingsconcert
plaats, dat wordt uitgevoerd door het Gewandthausorkest met
medewerking van het Thomanerkoor. Tijdens het festival zul
len (op 24 juli) ook het Amsterdam Barok Orkest en Koor on
der leiding van Ton Koopman optreden.
Kaarten kunnen worden besteld bij het Bach-Archief,
Thomaskirchhof 15-16, D-04109 Leipzig,
telefoon (0049) 341.964.41.67 of 82,fax (0049).341.964.41.95.
COLUMN
Nergens is de service zo prettig en zo goed als in Amerika. Totdat
je iemand ontmoet die niet afhankelijk is van jouw fooi.
Je zou -'tis slechts één voorbeeld - maar om 08.20 uur moeten
vertrekken vanaf Los Angeles International Airport naar Am
sterdam en buiten je schuld pas om 07.30 uur op het vliegveld
aankomen.
Er is één balie open. Daarachter zit een autoritaire trut die op
haar dooie gemakkie incheckt; daarvóór staat een zich door de
hal slingerende rij van hier tot gunder. Je hebt wel eens voor he
tere vuren gestaan - denk je - en schiet een verveeld rondslente
rende employé aan. 'Ons vliegtuig vertrekt om 08.20 uur. Is hier
misschien een mogelijkheid voor versneld inchecken?' Alsof je
haar hebt gevraagd het bed te delen. 'In de rij', gebaart ze krib-
big.
Dat doe je natuurlijk niet. Je sprint langs de rij naar die autori
taire trut achter de balie en legt het probleem uit. Ze kijkt je aan
alsof je haar... Inderdaad. 'Als u te laat komt, zetten we u wel op
een andere vlucht', bitst de bitch ook nog. 'Maar ik ben niet te
laat, ik ben er', probeer je. Ze wuift je weg straal langs je heen
kijkend. Het is 07.45 uur en je bent in staat je eerste moord te
begaan.
Je vrouw houdt intussen de wacht bij de koffers en wordt be
laagd door een kudde kruiers. Tuk op een fooi. 'Donder op', roep
je gestresst, 'we komen voorlopig toch niet weg'. 'Hoe laat had u
moeten vliegen?' teemt één van de kruiers. 'Over een half uur',
antwoord je kwaad. 'Kom maar mee', zegt de man.
Hij loopt met de koffers naar een balie
2 aan de andere kant van de hal, fluit
tj zachtjes de eerste maten van het Slaven-
g koor, grijnst tegen een meisje dat als uit
het niets te voorschijn komt en legt haar
q de situatie uit. Vijf minuten later ben je
ingecheckt.
g Nergens is de service zo goed en prettig als
in Amerika. Als je maar een fooi geeft.
