Afwachten hoe lang
de gifkip leeft
Tl
WEER
De VVD en de senaat
Opnieuw 'muiterij' op
VOC-schip Batavia
Stalling op niveau
VRIJDAG 4 FEBRUARI 2000
COMMENTAAR
Frits Bolkestein is ruim een jaar weg als partijleider en minder dan
een half jaar als lid van de Tweede Kamer, en nu al dreigt de WD
een belangrijk deel van zijn gedachtegoed bij het grof vuil te zet
ten. Als geen ander praktiseerde de tegenwoordige Eurocommissa
ris immers het dualisme in de politiek: de regering regeert, het par
lement controleert.
Dat principiële verschil is in Nederland in het gedrang gekomen
door de traditie om een nieuw kabinet een stevige regeeropdracht
mee te geven, waaraan de regeringsfracties in de Tweede Kamer
zijn gebonden. Bolkestein heeft in de praktijk laten blijken dat de
binding aan zo'n akkoord een kritische benadering van het kabinet
niet in de weg hoeft te staan.
Zijn partij wil echter nu nog een stapje verder gaan. Niet alleen de
fractie in de Tweede Kamer, maar ook de senaatsfractie zou in het
vervolg aan zo'n regeerakkoord gebonden zijn.
Het WD-voorstel heeft niet alleen de bedoeling in de toekomst
een nieuwe 'Nacht van Wiegel' te voorkomen, het reageert ook op
de suggestie van minister Peper om de senaat het vetorecht te ont
nemen. Daarvoor in de plaats zou de Eerste Kamer onwelgevallige
wetsvoorstellen kunnen terugsturen en de keuze aan de Tweede
Kamer laten wat er verder moet gebeuren.
De trend is kennelijk om de senaat - om in termen van wijlen Anne
Vondeling te spreken - definitief van een leeuw tot een lam te ma
ken. De senaat krijgt zo echter de rol toebedeeld die in ons staats
bestel toebehoort aan de Raad van State.
Wie geen prijs stelt op een onafhankelijke en met bevoegdheden
omklede politieke toetsing van het werk van de regering en de
Tweede Kamer, doet er beter aan de Eerste Kamer op te heffen.
Met alle risico's van dien overigens, dat de Tweede Kamer zich nog
meer dan nu met de waan van de dag gaat bezighouden en be
zwijkt voor de verlokkingen van gelegenheidswetgeving.
Taalhistoricus Ewoud Sanders telt vijfhonderd nieuwe woorden
Het grote lulinterview heeft naar zijn mening onvoldoende potentie om zich als blijvertje staande te houden in de Neder
landse taal. Over snackseks heeft hij zo zijn twijfels. Daarentegen voorziet de Heemsteedse journalist/ taalhistoricus
Ewoud Sanders als auteur van het onlangs verschenen boekje 'De taal van het jaar' een langer leven voor het boxenstelsel,
sinds kort ingebed in de belastingwetgeving. „Hoe afgrijselijk ook, ik denk dat we met dat woord moeten leren leven."
Gewoon vreselijk vernieuwend
Er zijn van die programma's waarbij je het echt niet meer weet. Is
het leuk? Is het troep? Is het vernieuwend? Vreselijk vernieuwend
wellicht? Of gewoon vreselijk?
i 'Geld voor je leven' is zo'n programma.
Mensen tonen hun leven met de digitale camera, zo omschrijft ons
omroepblad de inhoud ervan. De deelnemers kunnen vijf gulden
verdienen voor elke seconde dat ze in beeld zijn. En de kijker be
paalt - zoals tegenwoordig te doen gebruikelijk in onze televisiede
mocratie - of en hoe langde filmpjes op het scherm mogen blijven.
Het is een soort Big Brother dus, maar dan gewoon buiten en met
een wat eerlijker beloning voor de deelnemers.
Een leuk idee, zeker.
Sommige van de inzendingen mogen er trouwens zijn. Zo toont
'Geld voor je leven' onder meer het verhaal van een moeder die op
zoek is naar haar ontvoerde kinderen, en het relaas van een dieren
activist die helpt bij het stich ten van een berenbos in Duitsland. Er
zijn Netiuerk-uitzendingen waarbij ze het met veel, heel veel minder
moeten doen.
Maar helaas wisselt het programma deze items af met beelden van
een Hollandse zanger die een carnavalslied met Chinese teksten op
de plaat heeft gezet en die zich voorbereidt voor de opnamen van de
videoclip op de Chinese muur. Wie hij met deze kraker een plezier
denkt te doen, blijft volstrekt duister. Maar de kwaliteiten van de
zanger en van het lied nodigen ook niet echt uit om daar uitgebreid
het hoofd over te breken.
Verder is er nog een Veronica-omroepster die haar best doet alle
vooroordelen over Veronica-omroepsters te bevestigen. Het kind is
de hele dag in touw voor teksten als 'Na Onderweg naar Morgen
maken de Friends er om acht uur weer een dolle boel van.De beel
den wekken de indruk dat ze hiermee een intellectuele topprestatie
heeft geleverd waar ze in het Veronica-gebouw nog steeds niet over
zijn uitgesproken.
Een van de kijkersfavorieten blijkt trouwens Ruud, dat Big-Brother-
type. Zijn huldiging in het NAC-stadion - met veel wezenloos gejoel
van het publiek en al even wezenloos gejuich van Ruud zelf - blijkt
voldoende om zijn Geld-voor-je-leven-inkomsten op te schroeven
tot een kleine tien mille. „Waarom moest Ruud huilen voorde wed
strijd van NAC", vraagt de commentaarstem zich desondanks aan
het begin van het item af. Ruud blijft het antivoord schuldig en de
commentaarstem heeft kennelijk ook geen idee.
Gelukkig konden wij, aan het eind van het filmpje, redelijk snel
achterhalen waarom wij ons droevig waren gaan voelen.
Maar goed dat de Britse student
industrieel ontwerpen Kursty
Smith voor sommige vrouwen
de alarm-bh heeft uitgevonden.
Kerels bij wie de handjes los zit
ten, zullen zich voortaan wel
twee keer bedenken vooraleer
ze besluiten in borsten knijpen.
Want een piepend alarm zet
dergelijke types als seksmaniak
ken te kijk. Het ANP berichtte
erover op 17 oktober. En bijna
twee maanden later ook over
I het wasbare gezondheidshemd
I dat weliswaar een eenmalige
I uitgave van 560 gulden vergt,
maar de drager heeft dan wel
een stuk textiel aan het lijf
waarin sensoren zijn verborgen
om 35 lichaamsfuncties te me-
I ten. Het schijnt trouwens ver
antwoord urineren te zijn op
I een gezondheidstoilet; het plas-
I je wordt meteen op bloedsui-
I kergehalte gecheckt.
I De Heemsteedse
journalist/taalhistoricus Ewoud
I Sanders turfde en registreerde
in eerste instantie in opdracht
I van een landelijke krant nieuwe
woorden. Maar al binnen enke
le maanden had Sanders zo
veel taalkundige nieuwlichterij
I verzameld, dat het voor zijn ge
voel interessant genoeg was om
die te bundelen. Daartoe vlooi
de hij dagelijks 21 digitale kran-
I tenbestanden door. Ja, dat was
I soms een corvee en nee, abso-
I luut niet geestdodend. Veel van
I de zogenaamde neologismen
die Sanders tegenkwam, bleken
bij nadere studie geen nieuwe
j woorden maar al lang te be
staan.
Net als vele mensen verkeerde
I ik na de wilde staking van vorig
jaar bij de NS in de veronder-
stelling dat risicotrein en agres
sieconducteur volstrekt nieuwe
begrippen waren. Maar het was
iedereen, en mij dus ook, volle-
Ewoud Sanders: „Voorheen was het goed genomineerd te worden. Sinds Big Brother houdt het in datje
wordt weggestemd." foto united photos de boer Cynthia van dijke
dig ontgaan dat na het neerste
ken van een conducteur in Har-
lingen al sinds 1991 honderden
agressieconducteuren of liever
anti-agressieconducteuren zijn
benoemd. Nee, het was voor
mij geen deceptie dat onder
zoek mij achteraf leerde dat ve
le gevonden woorden niet zo
nieuw waren. Dat ik er eerder
blijkbaar gewoon overheen had
gelezen. Maar ik ben al heel blij
met de vondst van rond vijf
honderd nieuwe woorden. Wat
dat betreft was 1999 een uitzon
derlijk nieuwsjaar met de nacht
van Wiegel, de eclipsbril die
hoorde bij de zonsverduiste
ring, de geboorte van de gifkip
en niet te vergeten de millenni
umwisseling."
Maar wat beklijft van al die mo
debegrippen? Of de gezins
coach straks voor agropaal
komt te staan in een groot lu
linterview om vervolgens in het
niets te verdwijnen, daar moet
ook Sanders naar gissen. Hij is
de eerste om te beamen dat
geen mens het nog heeft over
de bandbreedte van het maat-
gezin, waar begin jaren tachtig
staatssecretaris Lou de Graaf
van sociale zaken de mond van
vol had.
„Of de ecodoodskist als woord
een lang leven is beschoren,
hangt af of er meer van dergelij
ke kartonnen dozen worden
vervaardigd die na verbranding
geen afvalstoffen nalaten. In het
algemeen hebben woorden met
een meer institutioneel karakter
de potentie te blijven. Het ge
beurt dikwijls dat, zodra zich
iets nieuws voordoet, er allerlei
woorden verzonnen worden
om dat passend te benoemen.
Op een gegeven moment had je
ZOAB, maar ook fluisterasfalt.
De redactie van de Dikke Van
Dale heeft in 1992 haar keuze
laten vallen op dat mooie poëti
sche woord en niet op ZOAB,
maar dat besluit moest worden
teruggedraaid. Het plomp klin
kende ZOAB, oftewel Zeer
Open Asfalt Beton heeft het ge
haald en niet fluisterasfalt. Het
gaat dikwijls zo dat woorden
die zijn bedacht voor één en
hetzelfde begrip als het ware
een strijd met elkaar aangaan
tot er één overblijft. Persoonlijk
durf ik de voorspelling aan dat
we met boxenstelsel, hoe af
schuwelijk dat typisch Haagse
woord ook moge zijn, moeten
leren leven. Maakt sinds kort
onderdeel uit van de belasting
wetgeving. Daarentegen denk ik
dat het grote lulinterview een
eenmalige zaak is geweest."
In 'De taal van het jaar' heeft
Sanders voor het nageslacht de
diepere betekenis van 'grote lu
linterview' geduid. De Volks
krant liet in november een zo
geheten mannenwerker aan het
woord, die in Utrecht een
praatsessie organiseerde met
het oogmerk de deelnemers
hun mannelijke kracht te laten
hervinden. Tijdens deze bijeen
komst, door Youp van 't Hek iri
diens column in de NRC weg
gezet als 'zielepotencongres
van tragische twijfelmutsen,
stond het vrijwilligers vrij hun
geslacht uit de broek halen om
'de kleine jongen' te laten inter
viewen door andere kerels, 't Is
maar dat u het weet! En zo
heeft de 41-jarige auteur ook al
le andere taalvondsten tussen
'afkillen' en 'zwembadgeweld'
behandeld. ,„Het is waar dat de
redactie van de Winkler Prins
encyclopedie in de jaren vijftig
al jaarlijks een supplementje
met nieuwe woorden uitgaf.
Maar destijds bleef het bij een
korte, zakelijke uitleg van een
nieuw woord. Terwijl ik over elk
begrip een verhalend stuk heb
geschreven. Zodoende is er een
taalkundig encyplopedietje ont
staan, een tijdsbeeld van wat in
1999 nieuws was."
Sanders weerspreekt dat.ver
nieuwing van de taal het risico
van vernieling van de taal in
zich heeft. Hij beaamt dat der
tien procent van de nieuwe taa-
loogst is ontleend aan het En-
Goed toeven in de kustprovincies
Zachte wintermaanden zijn
over het algemeen nat en som
ber maar de laatste jaren gaat
deze karakteristiek minder vaak
op. Net als de afgelopen jaren is
januari ook dit keer een vrij
zonnige maand geweest. Op
vliegbasis Valkenburg scheen
de zon 72 uur tegen normaal
45. Hoe verder het land in, hoe
minder zon: Schiphol kwam uit
op 58 uur, De Bilt op 56 en met
44 uur zonneschijn was de
vliegbasis Twente het minst
zonnige plekje van Nederland.
Ook uit het aantal zonloze da
gen blijkt dat het in de kustpro
vincies beter toeven was. Op
Valkenburg liet de zon zich op 7
en op Schiphol 6 dagen niet
zien. De BUt telde 13 dagen
zonder zon.
De verschillen zijn opmerkelijk
want zowel in het midden van
het land als bij ons blijven
doorgaans 13-14 dagen van de
louwmaand van zon verstoken.
Dat januari de laatste jaren
zonnig en zacht verloopt heeft
waarschijnlijk te maken met de
toegenomen invloed van het
Azorenhogedrukgebied.
Morgen belooft een hele zachte
dag te worden. De middagtem-
peraturen komen uit op 10-11
graden. Het weerbeeld ken
merkt zich aanvankelijk door
bewolking en misschien nog
wat motregen. In de loop van
de ochtend en de zaterdagmid
dag komt de zon geregeld te
voorschijn. De wind waait uit
het zuidwesten en later uit het
zuiden. De windsterkte is meest
matig, aan de kust krachtig.
Zondag kan een front enige re
gen veroorzaken en is het ook
iets minder zacht. Na het week
einde blijft het zacht en de on
bestendigheid neemt toe. Dat
komt omdat de depressies op
het noordelijk deel van de At
lantische Oceaan zich steeds
meer gaan roeren. Bij IJsland
kan het weerglas medio volgen
de week zelfs onderuit gaan
naar ongeveer 930 hPa.
Gisteren was het aanvankelijk
best aardig weer. Vooral in
de kustgebieden was er vrij
veel zon. In de middag
kwam er steeds meer be
wolking maar het
kwam niet tot j
meetbare neerslag.
Vanochtend was
het wel drui-
Prinses Marilène, de echtgenote
van prins Maurits, viert van
daag haar 30ste verjaardag. De
oudste dochter van oud-euro
commissaris Hans van den
Broek trouwde in mei 1998 met
de zoon van prinses Margriet
en mr. Pieter van Vollenhoven.
Marilène werkt bij Ahold. Mo
menteel is het echtpaar druk in
de weer met de verhuizing naar
hun nieuwe woning in Amster
dam-Zuid.
Bijna vierhonderd jaar na de
schipbreuk van de VOC-drie-
master Batavia voor de West-
Australische kust, lijkt de ge
schiedenis zich te herhalen. Net
zoals in 1629 is anno 2000 in de
haven van Sydney 'muiterij' uit
gebroken onder de bemanning
van de replica van het schip.
Vier eeuwen geleden kostte die
muiterij het leven aan ruim 120
passagiers van de Batavia, die
onderweg waren naar een
nieuw leven in Indië. Zo ver zal
het deze keer waarschijnlijk
niet komen.
De Nederlandse projectleider
Jan van Gammeren en zijn
vrouw, die beiden een belang
rijk deel van de achtkoppige be
manning vormden, zijn enkele
weken geleden naar eigen zeg
gen met grote ruzie naar Ne
derland teruggekeerd. Ook en
kele andere bemanningsleden
zouden op het punt staan op te
stappen, omdat ze ontevreden
zijn over de sfeer en de accom
modatie.
Voorzitter Justus Veeneklaas
van het Bataviaproject ontkent
dat sprake is van een massaal
vertrek, maar geeft toe dat de
sfeer aan boord de laatste we
ken niet optimaal was. Achteraf
denkt Veeneklaas dat het niet
verstandig was om de 70-jarige
Van Gammeren de (technische)
leiding te geven van zo'n groot
project. „Hij is niet meer in top
vorm. Dat hadden we eigenlijk
niet moeten vragen."
De Batavia heeft in de eerste
maand van het jaar tussen de
50.000 en 60.000 bezoekers ge
trokken en is daarmee de groot
ste toeristische attractie van
Sydney. De enorme driemaster
(59 meter lang, 55 meter hoog)
ligt sinds 5 december vorig jaar
afgemeerd in dé haven van
Sydney, als onderdeel van het
National Maritime Museum
(Nationaal Scheepvaartmuse
um).
Tijdens de Olympische Spelen
in september volgend jaar is de
Batavia het paradepaardje van
het NOCNSF. Het schip zal fun
geren als verlengstuk van het
Heineken Holland House voor
cocktailparty's als er een Olym
pische medaille is gewonnen.
Het Bataviaproject kost bijna
tien miljoen gulden, opgehoest
door de Australisch-Nederland-
se Kamer van Koophandel, het
National Maritime Museum en
sponsors. In april 2001 is de Ba
tavia weer terug in Lelystad,
waar hij is gebouwd.
Hoe voorkom ik dat mijn fiets wordt gestolen. Of mogelijk alterna
tieve kunst. Zeker is dat deze fietsenstalling op niveau bij een pand
aan de Bloemdwarsstraat in Amsterdam een aardige blikvanger
vormt. foto ron pichel
Handschoenen
M'n hele leven sta ik al op het standpunt: handschoe
nen aan. belachelijk! In Nederland is het zelden koud,
en als het een enkele keer bitter koud is, fiets je met
één hand aan het stuur en doe je de andere hand in je
broekzak. Als je fietsband een ijsklomp geworden is,
haal je je warme hand uit je broekzak en doe je de
ijshand in je andere broekzak. En zo, steeds de
hand aan het stuur wisselend, kun je grote af-
j/ standen afleggen. Zo fietste ik indertijd ook altijd
de zeven kilometer naar school.
Maar laat ik nu onlangs op een stil fietspad
zomaar een splinternieuwe rechterhand
schoen ontwaren! Hij lag even terzijde van
het midden van de rijbaan. Ik fierste erlangs,
zag hem liggen en dacht: ook zonde, zo'n
mooie nieuwe zwarte handschoen. Honderd
meter verder keerde ik. Ik fietste terug, stopte,
en pakte die handschoen op. Hij'was schoon,
oogde nagelnieuw, gaf geen nare geur af. Ik pro
beerde hem voorzichtig aan. Hij paste precies. Ik
zag dat hij bij de HEMA vandaan kwam.
Nog wat onwennig omdat ik dat nooit eerder ge
daan had, fietste ik met mijn vondst verder. 'Het
is eigenlijk wel prettig', mompelde ik, het scheelt
MAARTEN 'T HART
toch'. Hoe zwak een mens blijkt en hoe snel hij zijn
principes verloochent!
Ik heb een paar dagen met die handschoen aan ge
fietst. Hij hield m'n hand heerlijk warm, het bleek
echt een topwant. Na een week dacht ik: wat zonde
dat ik alleen maar een rechterhandschoen heb, het
zou niet gek zijn als ik ook links bediend werd. Ach,
wat is een mens toch vatbaar voor luxe.
Enfin, ik begaf mij tiaar de HEMA. Laten daar wa
rempel dezelfde handschoenen in de aanbieding zijn
waarvan ik er één op het fietspad had gevondenVoor
een bedrag waar je tegenwoordig amper nog een tar
bot kunt kopen, werd ik de eigenaar van twee heerlijk
warme zwarte handschoenen.
Goed, ik fiets twee weken lang met een slecht geweten,
maar warme handen, met mijn HEMA-handschoenen
aan. Zie ik na die tivee weken, zo'n beetje op dezelfde
plek waar ik m'n HEMA-handschoen had gevonden,
wéér een splinternieuwe lederen bndne rechterhand
schoen op het fietspad liggen. Ik reed door, mompe
lend: 'Ik heb al handschoenen', keerde na honderd
meter, fietste terug en greep die handschoen. Op een
labeltje in de handschoen las ik LAIMBÖCK Ik pro
beerde de handschoen aan, hij paste perfect en onte-
?r om mijn vingers
dan m'n Hema-vondst. Bovendien bleek hij bedui
dend warmer, terwijl hij er ooksjieker uitzag. Nadat
ik hem een paar dagen had uitgeprobeerd, hoorde ik
mezelf mompelen: 'Daar zou ik ook wel een linkerex
emplaar van willen. Kom op, het is uitverkoop, zoe
ken'. Ik begaf mij naar een echte handschoenenwin
kel, liet de Laimböck zien, kreeg te horen: 'Dat is een
dure kwaliteitshandschoen, die hebben we ooit wel
gehad, maar nu zijn ze even uitverkocht, probeer het
eens bij De Bijenkoif.
Dus toen ik toch in de buurt van De Bijenkorf was,
richtten mijn schreden zich vanzelf naar dat winkel
paradijs. Op het moment echter dat het korfembleem
in zicht kwam, schoot door mij heen: 'Dit is een com
plot. Dit is een reuze sluwe reclamestunt. Fabrikanten
strooien her en der op fietspaden rechterhandschoe
nen. ]e stopt, je doet hem aan, en dan ga je op zoek
naar een paar!' En inderdaad, let maar eens op hoe
vaak je op fietspaden splinternieuwe rechterhand
schoenen ziet liggen. Na de Laimböck heb ik in een
paar iveken tijd nog drie gevonden. En nooit een lin
kerhandschoen! Kijk dus uit, we worden sluw ver
neukt met reclamewanten!
bel i
ftig<
tr h<
igh
r m
itie
are
gel
gels, maar het gaat hem tnoi
mee te panikeren met so,
taaipuriteinen. „Harry Mo(
bijvoorbeeld heeft wel ee®
zegd dat over vijftig jaar IZQl
lage landen geen Nederli zij
meer wordt gesproken, rje z:
uitsluitend Engels. Daar jël
ik dus niet in. Een tijdje lpor
hoorde je niets anders ddieri
wordprocessor, maar datlge
lemaal weggevaagd doorrdii
meer dan uitstekende Nëste
landse alternatief tekstveëni
ker. En calculator is gaan23 j
toch ook rekenmachientj Zij
zakjapanner geworden.", tei
Van alle tv-programma's!
de Big Brother hem de mh^
stof. Voor hem als taalhis;
cus was het hoogst curieulAA
te zien dat nomineren allj gi
een andere betekenis kreörd
„Voorheen was het goed jetp
mineerd te worden, omdfn
ergens voor werd voorgedat
gen. Sinds Big Brother hos d'
het in dat je wordt wegge: an
ids
Hoe pril het jaar 2000 ookdig
zijn, de maand januari brt-
hem reeds in contact met
tot dusver onbekende taa^j]
menen als 'doorleenambt
naar', 'vandalenzone', 'ml/W.
vlees', websupermarkt' eficl
tistalkerexpert'. „Aan nieu39
woorden geen gebrek voouw
schrijven van een nieuw fcn v
Ik ben van plan voorlopigad:
mee door te gaan, tenzij hitie
richting uitgaat dat alleen |Uv\
moeder mij nog koopt." gs\
les
GERARD VAN PUTTEN ar,
De taal van het jaar. Nieuwe'EH
den en uitdrukkingen. Uitgef
Contact/Het Taal
fonds. Prijs: 24,90 gulden, ndl
Monegasket't"
bezorgd ove-
prins Rainie
vorst op het Oude Conti-M
nent, lijkt ernstig ziek. Nai
hij op 16 december van h'
vorig jaar een zware buik
operatie had ondergaan, jjf
moest Rainier (76) deze w'
opnieuw onder het mes. \at!
gens een woordvoerder v<ks
het paleis was de operatiet™
van woensdag reeds wekefr
geleden gepland, en verliep]
zij naar wens. Maar duizel
den Monegasken maken inJ
zich zorgen over de gezon°f
heid van de man die hun 'dl
grote rijkdom heeft gebraM'
Rainier meldde zich een
week na de operatie van IP
december formeel beter, ke
maar sindsdien liet hij bij -fj
twee publieke gebeurtenis
sen verstek gaan. Op 25 jaP
nuari was Rainier voor hept
eerst in een kwart eeuw nP1
aanwezig bij de finale van ld
het jaarlijkse circusfestivaf10
Monaco. En enkele dagenp
ter liet de prins het ook af~t
weten bij een religieuze bij^s
eenkomst in de basiliek vak0
Menton, die aan hemzelf P
was opgedragen. 00
Zijn afwezigheid op het feérs
val was volgens het paleis '0(
het gevolg van 'een eenvoiP
dige verkoudheid', maar p
aanwezigen plaatsten daaiPri
toen al vraagtekens bij. PriPe
Rainier werd vervangen ddn
zijn jongste dochter StéphP1
nie, die met betraande ogeP
op het toneel verscheen. Dl31
prinses zou het chalet in di
Franse Alpen waar ze een 'P
groot deel van haar tijd
doorbrengt, hebben verlat#^
hebben om dichter bij haai3'
vader te zijn. h
Bij de religieuze plechtighep
in Menton werd Rainier veF1
vangen door Albert, zijn ere3]
ge zoon en troonpretendent
Het gerucht dat de prins eiPr
stig ziek is, werd enkele da-°f
gen later verder aangewak-*3
kerd door de afwezigheid 3S
van Albert bij de voetbal- F
wedstrijd tussen Monaco eP)
PSG. Albert laat zelden ver-fe
stek gaan bij thuiswedstrij-P
den van de club. ?,e
CEESVAN ZWEEDEN
