Oppassen voor Peer de melkman c TV- WEER Wahid verdient steun Verlost van obsessie na amputatie gezond onderbeen Dip en Dap-;; veroveren E de wereld Z DINSDAG 1 FEBRUARI 2000 IN C 0 M E T A A R Voor een man die ooit opmerkte dat hij soms zelf ook niet hele maal begrijpt wat hij met bepaalde uitspraken bedoelt, gaat de In donesische president, Abdurrahman Wahid, opmerkelijk doelge richt te werk. Muntte hij in het verleden als islamitisch leider nog wel eens uit in moeilijk te doorgronden diepzinnigheden, als staat- hoofd zet hij vastberaden stappen op weg naar een democrati scher en vreedzamer Indonesië. Dat hij generaal Wiranto als coör dinerend minister voor politiek en veiligheidszaken gisteren aan de dijk zette, past in dat beeld. Bekwaam heeft Wahid de afgelopen tijd een aantal 'politieke' ge neraals - die maar moeilijk afscheid kunnen nemen van de Nieuwe Orde van voormalig president Soeharto - buitenspel gemanoeu vreerd. Het ontslag van Wiranto is van die beleidslijn de apotheo se, al maakte Wahid zijn beslissing haast terloops bekend terwijl hij aan de arm van zijn dochter Yennie een conferentiezaal in het Zwitserse Davos binnenliep. Van geruchtvorming over een mogelijke staatsgreep door het In donesische leger heeft Wahid zich niets aangetrokken. Voor zover valt na te gaan, is dat terecht. Praatjes over een 'kudeta' circuleer den in Jakarta wel vaker, maar in werkelijkheid kwam het nooit zo Een verrassingsactie van een kleine groep militairen valt niet voor de volle honderd procent uit te sluiten, maar naar het zich laat aanzien hebben Indonesische strijdkrachten zich in meerderheid wel neergelegd bij een normalisatie van de binnenlandse politieke verhoudingen. Daarbij past dat de strijdkrachten zich meer dan in het verleden concentreren op hun militaire taken en het politiek leiderschap (grotendeels) overlaten aan burgers. Bij het verwezenlijken van die normalisering en bij het bijeen hou den van de archipel in één, hopelijk spoedig weer vreedzaam staatsverband kan Wahid steun van het buitenland goed gebrui ken. Niet voor niets reist hij momenteel zeventien dagen door het Midden-Oosten en Europa, waarbij hij morgen ook Nederland aandoet. De Indonesische ambassadeur in Londen, Nana Sutresna, liet er gisteren geen twijfel over bestaan, waarom het zijn president te doen is: geld en, vooral, vertrouwen. Die twee ingrediënten zijn bitter nodig om de Indonesische economie er bovenop te krijgen. En dat is weer een voorwaarde voor een vreedzaam voortbestaan van de Indonesische republiek. De leiders in de westerse hoofdste den weten wat hen te doen staat. Blij dat ik rij? Veronica vindt dat ik blij moet zijn dat ik rij. Het zal wel. Het weke lijkse halfuurtje verkeersles of televisie zal'wel ergens voor bedoeld zijn, maar ik heb de reden niet kunnen ontdekken. Welke randde biel vindt dit programma interessantIk vraag het me af. Voor wie niet kijkt (en die geef ik groot gelijk) zal ik het even uitleg gen. In Blij dat ik rij? wordt een reeks filmpjes uitgezonden die allen betrekking hebben op het rijgedrag van de autobezitter. Het is niet een programma als Blik op de weg, waarin nog enigszins de geva ren van onverantwoord rij gedag wordt aangetoond, het is een wir war van flauwe itempjes. Zo zag ik vorige week ene Leon Jansen, die rijles kreeg omdat hij nu eindelijk wel eens zijn rijbewijs wilde halen. Hij was namelijk disc- jockey en nu was hij dag in dag uit afhankelijk van collega's, die hem door het land moesten vervoeren. Leon kon er werkelijk geen moer van, kan ik u mededelen. Hij miste borden, hield zich niet aan de snelheid, gaf geen voorrang waar dat wel zou moeten en lulde een beetje slap over een wisselwerking tus sen hem en de instructeur. ,,De taakverdeling 'wasgoed. Ik drukte het gas in en hij remde", wist hij uit te kramen. Later mocht hij exa men doen en wat denkt u: hij slaagde. Ik moet er niet aan denken dat deze jongen bij mij in de buurt komt als ik op de fiets zit. Ook mogen bekende Nederlanders herexamen doen. Gisteren was het de beurt aan Peter Faber, maar een week geleden maakte Vero nica de onvergeeflijke fout om het hernieuwde motorrijexamen van Katja Schuurman uit te zenden op de dag dat ze voor de rechter moest verschijnen, omdat ze onlangs met een slok op in de vangrail was gevlogen. Tijdens de rechtzaak bekende Katja dat ze vlak voor dat ongeluk al was aangehouden en beboet, omdat ze zondere helm op de motor had gereden. Een beetje wrang, maar vooral onhandig was dat van Veronica. Maar Katja slaagde volgens Blij dat ik rij? wel. Vervelend voor Katja was alleen, dat de rechter daar anders over dacht. Januari zacht, droog en zonnig Schotse chirurg gaat in op verzoek van patiënten met geestesstoornis Een chirurg in het Schotse Fal kirk heeft van twee mannen een gezond onderbeen geampu teerd. De chirurg verrichtte de operaties op verzoek van de pa tiënten. Zij leden aan een gees tesstoornis, de Body Dysmor phic Disorder, waardoor zij wa ren geobsedeerd door hun in hun ogen imperfecte onder been. De operaties, die vorig jaar en in 1997 plaatsvonden, werden gisteren bekend. Het gaat om een Engelsman en een Duitser, die in Falkirk terecht kwam na dat hij in eigen land geen chi rurg bereid had gevonden hem te amputeren. In het Schotse parlement is onmiddellijk ge vraagd om een onderzoek naar de gang van zaken, maar de Schotse minister voor volksge zondheid Susan Deacon voelt daar niets voor. De chirurg in kwestie, Robert Smith, verdedigde gisteren op een persconferentie zijn han delwijze. ,,Het heeft me ander half jaar gekost voordat ik de moed had om de eerste opera tie te verrichten, maar het is een van de meest bevredigende operaties geworden die ik ooit heb gedaan", aldus Smith. Hij wees erop dat beide patiënten nog steeds bijzonder blij zijn dat ze zich hebben laten ampu teren en nu verlost zijn van hun obsessie. Smith zei uitgebreid inlichtin gen te hebben ingewonnen van psychiaters en psychologen. Hij was er in beide gevallen van overtuigd geraakt dat therapie geen zin meer had. De door hem geholpen Engelsman dreigde zelfmoord te plegen. Smith wees ook op een aantal gevallen in de Verenigde Staten, Daar is het voorgekomen dat mensen die door artsen zijn af gewezen en zichzelf zijn gaan amputeren. Bijvoorbeeld door Acteur Mascini alert op keerzijde succes Het nieuws dat hij door een representatief deel van tv-kijkend Nederland is uitgeroepen tot reclameheld van de eeuw, is bij acteur Peer Mascini niet bepaald als 'een bommetje' ingesla gen. ,,De verrassing was er voor mij in zoverre vanaf dat begin december een vakjury tot hetzelfde oordeel is gekomen. Maar het spreekt me eerlijk gezegd meer aan dat het volk heeft uit gesproken de filmpjes leuk te vinden." Van de bijna 40.000 Nederlan ders die als bezoeker van de zondag gesloten tentoonstelling 'Reclamehelden' dan wel als bezoeker van de gelijknamige internetsite hun stem uitbrach ten, sprak 27 procent z'n voor keur uit voor de opmerkelijke melk- en yoghurt-promotie van de geboren Heemstedenaar. Mascini, bij het grote publiek inmiddels meer bekend van zijn even bits als deftig getoon zette samenspraakjes met Melkuniekoeien dan van zijn toneelwerk, houdt aan het eer bewijs weinig meer over dan verbale waardering. „Iedereen waagt me hoe het nu voelt reclameheid van de eeuw te zijn. Onwillekeurig denk ik dan: 'Hoe zal het zijn om deur kruk van de eeuw te zijn?' Maar goed, meteen nadat vorige maand de vakjury uitspraak had gedaan, ben ik compleet plat gebeld. De een na de ander wilde van alles van mij weten. Ik was in Koffietijd, bij Paul de Leeuw en figureerde ook nog in kranten. O ja, ik heb een antiek melkkannetje in de vorm van een koe gekregen. Ter hoogte van de nek zit het tuitje waaruit de melk kan worden geschon ken. Heel uniek, je lacht je rot als je 'mziet." Naar hij heeft begrepen is Melkunie er alles met de serie tv-spots door te gaan. Zelf voelt 'de reclame heid' er ook veel voor de nieu we reeks 'smoel' te geven, te meer omdat de reclamefilmpjes voor hem een aardige melkkoe zijn gebleken. „Laat ik zeggen dat het mij financieel niet slecht uitkomt. Ik ben door die melkreclames dan wel geen miljonair geworden, in elk geval wel tonnair. Daardoor heb ik ook een hypotheek kunnen af sluiten, die mij in staat heeft ge steld van de Amsterdamse Pijp naar een pand vlakbij de Zee dijk te verhuizen." Hij ziet ook de nadelen in van zijn bijbaan, die hem meer op brengt dan de status van free lance toneelspeler. Mascini stond vorig jaar in het stuk 'De Meeuw' van Tsjechov. „Aan het begin van de voorstelling hoor de ik telkens lichtjes door de zaal gonzen dat die vent van Melkunie op het toneel stond. Gelukkig slaagde ik er keer op keer in dat geroezemoes weg te spelen, wat dan het gevoel gaf r mij. In het jaar 2001 worden normalen ingevoerd. Thans maken we in de klimatologie gebruik van de vergelijkingspe riode 1961-1990; in 2001 wordt dat het tijdvak 1971-2000. Nu januari ten einde is kan al iets gezegd worden over het thermi sche karakter van de louw maand. Door de warmte van de laatste jaren mag het duidelijk zijn dat januari een verdere ver zachting heeft ondergaan. De gemiddelde januaritempera- tuur in De Bilt bedraagt mo menteel 2,2 graad: in 2001 wordt dat, correcties voorbe houden, 2,8 graad. Het trendge middelde, bekeken over het warme tijdvak 1988-2000, be draagt zelfs ongecorrigeerd 3,8. Kortom de louwmaand is bezig zijn winter kwijt te raken! Het is overigens nog maar en kele jaren geleden dat januari uitgesproken koud was. In 1997, toen op 4 januari de Elf stedentocht werd verreden, be droeg de gemiddelde maand- temperatuur -1,2 graad en 1996 mocht er met gemiddeld -0,1 graad best wezen. Wat verder terug in de tijd was het in 1975 en 1983 extreem zacht met in De Bilt 6,2 graad maar-in 1979, 1985 en 1987 was het zowaar zeer koud. In 1979 bedroeg het maandgemiddelde zelfs -3,2 graad. De afgelopen maand is volgens het KNMI uitgekomen op gemiddeld 4,3 graad. Verder was het met gemiddeld over het land ongeveer 50 mm tegen normaal 67 een droge maand (ik kom daar nog op terug) en met 60 uren zonneschijn tegen normaal 44 is het ook vrij zon nige louwmaand geworden. Na regen in de nacht en vroege ochtend klaart het morgen overdag op. De wind waait uit het westen tot noordwesten en is matig, aan de kust nu en dan krachtig van sterkte en het wordt met middagtemperatu- ren rond 8 graden iets minder zacht. Op donderdag blijft het onder invloed van een hoge- drukgebied boven West Eu ropa droog. Vervolgens gaat het op vrijdag weer rege nen en in het weekeinde wordt het wederom r zacht. Het leek een loterijorganisatie een aardig idee koningin Beatrix op haar verjaardag te verrassen. Gister ochtend werd daarom bij paleis Noordeinde een taart van 1 bij 1,5 meter afgeleverd. Het geschenk werd echter niet aangenomen. Daarop besloten de bakkers de taart af te leveren bij de mini-uitvoering van Huis ten Bosch in Madurodam, waar de lekkernij aan bezoekers werd uitgedeeld, foto anp koensuyk Natuur een been op de treinrails te leg gen of hun been er met een ge weer af te schieten. Smith had toestemming voor de operaties van de toenmalige ziekenhuisdirectie. Ook had hij de procedures uitgebreid door gesproken met een vertegen woordiger van een landelijke ethische commissie. Toen Smith vorig jaar met een derde patiënt op de proppen kwam, weigerde de nieuwe zieken huisdirecteur medewerking. De ethische commissie van het zie kenhuis kwam gisteren naar buiten met ee rapport waarin zij zich negatief uitlaat over de operaties, maar ze tegelijkertijd in de toekomst niet geheel uit sluit. Gevraagd om commentaar zei hoogleraar- psychiatrie Eva Johnstone van de universiteit van Edingburgh dat ze per jaar met twee tot drie patiënten wordt geconfronteerd die lijden aan de stoornis. Het gaat daar bij bijvoorbeeld om mensen die zo'n last hebben van een ver meende grote neus of flaporen, dat ze aan niets anders meer kunnen denken. Ook Johnstone heeft eens een patiënt gehad die een onder been geamputeerd wilde heb ben. Dat been was na t geluk een centimeter korter fe worden dan het andere beer! „Het betrof een intelligente s| vrouw. Ik vond het ongelofel[ dat zo iemand haar verder g£l! zonde been wilde inruilen v»t een kunstbeen." Johnstone p heeft in dit geval amputatie tlH zeerste afgeraden. Maar z zich te kunnen voorstellen dp er gevallen zijn waarin ampif'j1 tie het minst slechtste van tvp kwaden is. Bijvoorbeeld als zfee' verminking of zelfmoord dre(e 1 Peer Mascini de acteur reali seert zich terdege dat hij kan worden geslachtofferd door het succes van Peer Mascini de re clameman. „Ik moet uitkijken dat mijn portret niet versleten raakt. Dat er rond mijn persoon een soort Swiebertje-effect ont staat." Iemand als Rijk de Gooijer heeft daar veel minder last van dan hij. En dat terwijl De Gooijer toch nadrukkelijk aanwezig fi gureerde in campagnes van Pa- turain, van Centraal Beheer ('Foutje Bedankt') en -recente lijk- van KPN Telecom. „Maar Rijk blijft gewoon Rijk, in hoe veel reclamefilmpjes hij ook speelt. Terwijl ik links en rechts als die vent„van Melkunie handtekeningen uit sta te de len. Voor mij is het dus oppas sen geblazen dat Peer de To neelspeler niet door Peer de Melkman op de achtergrond wordt gedrongen." Zanger Brooks traint mee met New York Mets Rockzanger Garth Brooks is door de New York Mets toege laten tot de voorjaars trainin gen van de Amerikaanse honk balclub. De zanger, een fervent honkballer, hoopt op die ma nier geld binnen te halen voor zijn charitatieve instelling 'Touch 'm all'. Vorig jaar voerde hij op een soortgelijke manier 'campagne' door bij de San Diego Padres deel te nemen aan de voorbereiding op het De 37-jarige Brooks lardeerde de trainingen en wedstrijden op met lange handtekeningenses sies. Een aantal keren zong hij ook een aantal liedjes na afloop gpd van een wedstrijd. Voorname lijk dankzij donaties van honk ballers als onder andere Turk Wendell, Al Leiter en Robin Ventura haalde hij bijna vier miljoen gulden binnen. Algemeen manager Steve Phil lips van de Mets verdedigde het aantrekken van Brooks, die in de 22 keer dat hij aan slag kwam voor de Padres slechts één keer een honkslag produ ceerde, met de mededeling dat 'wij deel uitmaken van een ver maaksindustrie. Het laten mee- trainen van Brooks zal onge twijfeld voor wat opwinding zorgen in onze voorbereiding'. Uitvaartmuseum in Amsterdam Amsterdam wordt de vesti gingsplaats van het Nederlands Uitvaartmuseum (NUM). Het verwacht nog voor de zomer te openen in de voormalige be heerderswoning op de Nieuwe Oosterbegraafplaats. Het muse um huurt het pand van de ge meente, die de begraafplaats voor publiek aantrekkelijk wil maken. Het NUM heeft tien jaar naar een geschikte vesti gingsplaats gezocht. Het museum begint kleinscha lig met hef exposeren van de grotendeels uit privébezit ver worven collectie. „Maar", zegt de als adviseur aangetrokken directeur van het Historisch Museum in Apeldoorn, Hans de Mol, „er zullen allerlei activi teiten worden ontwikkeld om te voorkomen dat bezoekers het bij één keer laten." Hij denkt aan wisselende exposities, le zingen en speciale fiets- en au toroutes in de funeraire sfeer. De collectie bestaat onder meer uit rouwsieraden, haarschilde- rijen, lijkhemden, prenten, boe ken, kleding en rouwserviezen. De rouwkoetsen waarover het museum beschikt blijven voor lopig in het Nederlands Rijtui genmuseum in het Groningse Leek. Dit museum viel eerder af als vestigingsplaats, evenals het Openluchtmuseum in Arnhem. Als de exploitatie lukt wil het Uitvaartmuseum over enkele jaren wel gaan uitbreiden. In Europa zijn bestaan al ettelij ke uitvaartmusea, onder andere in Kassei en Hamburg, Londen, Basel, Wenen i gpd N Henriëtte Middag is altijd op zoek naar nieuwe onderwerpt voor haar tekeningen. Op eeifa dag vroeg ze kinderen die opjfe bezoek waren of ze nog leukfle dierfiguren wisten. 'Giraffen'pis riep een van de kleintjes, 'dië®1 zijn grappig.' Zo werden Diphe Dap geboren, twee langnekkSp een mannetje en een vrouwt Animation World, een beken^ productiebedrijf van teken films, zag de tekeningetjes vüü Henriëtte Middag in de fold^el van Douwe Egberts, waarin ^a: vies met haar illustraties prijfte De cartoonexperts zagen meln' een wat in de giraffen. Het g£u volg is dat 'Jet' nu als een ra-hu zende aan het tekenen om dge figuurtjes tot leven te brengdin Het eerste proeffilmpje is kDo< en daar gaat Animation Wor de boer mee op. „Ze willen 1^ in elk geval aan een van de p blieke zenders verkopen en tM der aan en net voor kleintjeszo zoals Cartoon Network of Kiipr1 dernet. Tussen nu en drie ja;3r verwachten we Dip en Dap cpt; de buis", legt Henriëtte uit. mi Dip en Dap heetten eerst Dilvij en Dap. Maar omdat het de |en doeling is dat de girafjes inteAr nationaal carrière gaan makive moest de naam Dik worden sde vervangen. Engelstalige kind ren zouden er anders onbe- doeld een schuttingwoord bi leren... Af. De girafjes beleven elke keerlai een ander avontuur. De filmZr pjes beginnen steeds op dez^tt de manier: Dip en Dap word<wi met gezellig in elkaar gekron-ka kelde nekken wakker in bed, to zetten hun slaapmuts af envrin gen zich af wat ze vandaag nc weer eens zullen doen. In h>i91 eerste filmpje gaan ze op be zoek bij een zieke beer. „Zowik! ik in elke aflevering andere Ühe ren op laten draven. De laatsis aflevering is er dan een verja;va dagsfeestje, waarop ze allermEl: mogen komen." m Ondertussen wordt al keiharlw; gewerkt aan allerlei productepe rondom Dip en Dap. Jos Geudi zendam, verkoop-directeur Ij- een groothandel in keramiek glas en porselein Ter Steege ij Rijssen, laat trots allerlei spul g tjes zien waarop de twee figu tjes voorkomen. Dip en Dap pluche, op een plastic en een aardewerk servies, op bestek) op koelkastmagneten en hor ges, op sleutelhangers en klo jes. De afbeeldingen zijn al aar verse firma's verkocht, die weer op bijvoorbeeld badjasj rugzakjes, verfsetjes en kinde shampoo willen afdrukken. is gewoon een kanjer. Als je z wat we in twèe jaar al met ha hebben gedaan en hoe goed allemaal heeft gelopen. Een millennium-servies, een serv met tuinafbeeldingen, een se vies met appeltjes, de mense: vinden het gewoon prachtig wat ze maakt." Ik heb enige tijd geleden aan het dreigende uitsteiven van de neushoorn. Die bijziende tank met zijn muizenbrein, juist zijn nade rende afscheid vervulde mij dikwijls met zwaarmoedige gedachten. Het is de per fecte tragedie: het oudste en zeldzaam ste landzoogdier wordt uitgeroeid juist vanwege zijn hoorn, omdat die in gemalen toestand seksueel stimulerend zou zijn. Ergens, in een onbegrijpelijk moment, heeft iemand een neushoorn met seks geassoci eerd. Er zijn mooiere dieren, er zijn sterkere dieren, er zijn die ren met veel grotere dikkere stij vere hoorns, maar uitgerekend de neushoorn hoorn staat in poeder- vorm op duizenden aziatische nachtkastjesgereed voor gebruik. Als iets de slechtheid en domheid van de mens illustreerde, zo meende ik in mijn somberder dagen, was dat wel ons bizarre moordcomplot tegen de neushoorn. Tot ik op een dag bij e JUSTUS VAN OEL auto zat. 'Het is gewoon survival of the fittest', z marxist. "Wij zijn een betere diersoort en we Vanaf die dag denk ik steeds minder vaak aan neus hoorns en heb ook met de wereld in het algemeen een zekere vrede gevonden. Waarom, zult u zich afvragen, wat voor bijzonders zei die marxist dan? Het was het woord 'diersoort'. De gedachte dat ook een mens ge woon een dier is maakt het allemaal een stuk dragelij ker. De natuur, dat zijn wij zelf ook. Een stad is even na tuurlijk als een wespennest. Een chemische fabriek is niets anders dan een uitwendige gifklier. De neus hoorn wordt uitgeroeid dooreen ander dier. Natuur! Ik weet dat iets in u zich tegen dit stukje verzet. Dat kan komen omdat u godsdienstig bent, of zo bent op gevoed. Onze diersoort heeft een God bedacht (of ont dekt) en bedacht (of ontdektdat die God met hen een bijzonder plan had, namelijk de bekroning van zijn werk. Dat is een vlijende gedachte, dat begrijp ik, en deel van de natuur zijn voelt dan als een degradatie. Maar als u geen dier bent moet u zich weer gaan scha men voor de ondergang van de neushoorn, enis dat nu zo leuk? Vooreen marxist zijn wij gewoon een an dere generatie voorbijgangers, de nieuwste verbeterde versie van hetoer-DNA, en hoeven we ons liet alle maal niet zo aan te trekken. Wij zijn niet slechter en egoïstischer dan de andere dieren. Niet waar, zult u nu zeggen, andere dieren leven namelijk in evenwicht met de natuur. Wij maken alles op, en alles kapot. Maar dat doet de natuur zelf ook, wist u dat niet? Die prachtige Waddenzee, vol makreel en haring, die kraamkamer waar actievoerders voor zouden willen sterven, was duizenden jaren lang een winderige on vruchtbare toendra. Daar liepen dan wel weer prach tige mammoeten, dat is waar, maar toen de natuur op het idee kwam een gletsjerneer te leggen van Trondheim tot Utrecht was dat ook weer rap afgelo pen. Maar is er over de aarde dan niets goeds te mel den? Jawel. Niet wijzelf waren namelijk de kroon van Gods werk, en zijn diepere doel, dat was een andere diersoort. Wij zijn niet meer dan een werktuig, kwartiermakers voor dat ene dier dat met een wonderlijke combinatie van slimheid en aaibaarheid reeds op aarde in de he mel is gekomen: de huiskat. Hij voelt zich alsof hij het eeuwige leven heeft, want van sterven weet hij niets. Hij kent geen verantwoordelijkheden, krijgt gratis eten, en wordt verzorgd en liefgehad zonder daar ooit iets voor terug te hoeven doen. Wat u ook hoopt of ge looft, zo zou u het eigenlijk ook willen. Helaas, de hele schepping was gericht op de huiskat. De rest is daar aan opgeofferd. Zo wreed is de natuur. MENSELIJK Buckingham Palace stelt voor het eerst de deuren van de ko ninklijke balzaal open voor hel publiek. Dat zal gebeuren in a gustus dit jaar. De balzaal, dif de 19e eeuw is gebouwd voor Britse koningin VICTORIA, is I grootste vertrek van het paleis augustus en september zijn o\ rigens meer vertrekken in het leis open voor bezoekers. In dl balzaal passen wel 35 dubbel dekbussen en werd in 1856 ii gebruik genomen met een bal ere van het einde vari de Krim oorlog. Het ontwerp is van sir i MES PENNETHORNE. De bof duurde twee jaar. De zaal is op gesierd meer onder meer met, goud belegde pilaren en zes I enorme kandelaars. Nog steec) wordt de balzaal gebruikt voor - ficiële gelegenheden en specil gebeurtenissen, zoals de 50stl verjaardag van prins CHARLEl Meer dan twee miljoen mensel hebben sinds de openstelling 1993 Buckingham Palace be4 zocht.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2000 | | pagina 2