De Bom valt Postmen rauw op het da
'Leiden is gek als het deze kans laat lopen'
Cultuur Kunst
Postmen opent nieuwe serie flashbacks
Angel Eyes: platte tekst, mooi gebran
'Alleen klappen als je het echt vo
li
VRIJDAG 28 JANUARI 2000
Museon exposeert eetbare steensoort
den haag Het laat schepen beter drijven, Romeinse soldaten
werden er in uitbetaald en je eitje smaakt er een stuk beter
door: zout. Vanaf 25 februari staat deze eetbare steensoort cen
traal in de tentoonstelling 'Het zout der Aarde' van het Museon
in Den Haag. Demonstraties van maximaal een half uur laten
onder meer zien hoe het kan dat ijs smelt als er zout op ge
strooid wordt, terwijl de temperatuur tegelijkertijd daalt. Bezoe
kers kunnen allerlei proefjes doen om de eigenschappen van
het mineraal beter te leren kennen. Ook zoutwinning en het ge
vaar van zout voor de men's komen aan bod.
Gelders Orkest: twee concertmeesters
arnhem Armand de Beauregard en Cécile Huynen zijn de twee
nieuwe eerste concertmeesters van het Gelders Orkest. Zijn vol
gen Hans Wijnberg op, die deze functie ruim 25 jaar heeft ver
vuld. De Beauregard en Huynen zullen beurtelings de eerste
stoel bezetten.
Wereldtournee Concertgebouworkest
Amsterdam Het Koninklijk Concertgebouworkest (KCO) begint
morgen aan een tournee rond de wereld. Tot en met 24 februari
doet het orkest 14 steden in Europa, de Verenigde Staten, Cana
da en Japan aan en legt het duizenden kilometers af. De zoge
noemde Millenniumtournee begint morgen in de Musikverein
in Wenen en eindigt op de 24ste in het Aichi Prefectural Art
Theater in Nagoya (Japan). Tussendoor hebben optredens
plaats in Frankfurt, Amsterdam, Londen, Toronto, New York,
Osaka, Nagasaki, Oita, Tokio, Fukui, Yokohama, wederom To
kio en Sapporo. Het publiek wordt getracteerd op stukken van
Bach, Bruckner, Mozart, Liszt, Mahler, Varèse en Ligeti.
Angela Schijf krijgt hoofdrol musical
Amsterdam Angela Schijf, Kim in de soap Goede Tijden Slechte
Tijden, speelt de hoofdrol van Peggy Sawyer in de nieuwe musi
cal van Joop van den Ende Theaterproducties, '42nd Street'. De
musical gaat op 17 september in Carré in Amsterdam in pre
mière. Andere hoofdrolspelers in de musical zijn Mariska van
Kolck en Julian Marsh. De regie is in handen van Mark Bramble,
die ook de mede-auteur van de oorspronkelijke Broadway ver-
sie is. Randy Skinner tekent voor de choreografie. '42nd Street',
vernoemd naar de straat in New York waaraan vroeger de thea
ters lagen, heeft acht jaar op Broadway gedraaid. Met 3486
voorstellingen is het een van de tien langstlopende musicals al
ler tijden. Het publiek krijgt in de voorstelling een kijkje achter
de schermen van een musical.
Splinter presenteert cd
leiden Kindertheater Splinter viert met een eenmalige voorstel
ling het verschijnen van de jubileum-cd 'Wie Wat Waar'. Op de
cd staan liedjes uit de diverse Splinterproducties van de afgelo
pen vijftien jaar. De speciale voorstelling vindt aanstaande zon
dag plaats om 15.00 uur in de Burchtsociëteit aan de Burgsteeg.
Reserveren kan via 071-51233568.
Inschrijven voor Springpop 2000
leiden De achtste Springpop vindt dit jaar plaats op zaterdag
15 april. Bands die willen meedoen aan Springpop kunnen tot 1
maart hun demo en biografie opsturen aan de organisator van
het festival: Willem Gressie, Surinamestraat 56 in Leiden. Tele
foon 071-5216645.
Dogtroep speelt voor minderheden
Amsterdam Theatergfoep de Dogtroep geeft 1 februari een
voorstelling die alleen toegankelijk is voor culturele minderhe
den. Voor de speciale opvoering van 'Atom Tattoo' kunnen
geen kaarten worden gekocht. De Dogtroep heeft een speciaal
telefoonnummer geopend waar culturele minderheden infor
matie kunnen krijgen. Het initiatief voor de actie komt van tv-
presentator Guilly Koster. Hij woonde een voorstelling van
'Atom Tattoo' bij in de Passenger Terminal in Amsterdam en
constateerde dat die bijna geen zwarte bezoekers trok. De Dog
troep wil de komende jaren een productie maken in Amster
dam Zuid-Oost. Kunstenaars uit culturele prinderheden zullen
daaraan meewerken. Volgens de Dogtroep N de speciale voor
stelling een goede gelegenheid haar werk bij deze groepen te in
troduceren.
amsterdam/leiden
Postmen opent op maandag 7
februari een nieuwe serie Marl
boro Flashbacks. De winnaars
van de popprijs 1999 leggen
zich toe op het werk van de Ja-
maicaanse reggae-legende Bob
Marley. In de Amsterdamse
rocktempel Paradiso overtuig
de Postmen onlangs al met een
tribute-concert voor Marley.
Postmen doet in februari in
totaal acht steden aan. Op
dinsdag 22 februari staat de
groep in Bacchus in Leiden.
Discotheek Stairway to heaven
in Utrecht beleeft op 7 februari
de première. Op 24 februari
sluit de band de reeks afin Rot
terdam. De band heeft in die
stad haar thuisbasis.
Samen met Def Rhymz heeft
Postmen op het moment een
grote hit met him versie van
'De Bom' van Doe Maar. Door
een te drukke agenda zijn de
plannen voor een tweede al
bum voorlopig op een laag pit
je gezet.
Postmen bestaat ongeveer
zes jaar. De reggae- en hip
hopformatie brak in 1998 door
met het album 'Documents'.
Naast de popprijs 1999 won de
groep eerder de Heineken
Crossover Award en een Zilve
ren Harp. Met 'Cocktail' scoor
den ze in de zomer van '98 hun
eerste Nederlandse hit.
Het eerste lustrum van de
Flashbacks krijgt in maart een
vervolg met de Haagse band
Billy the Kidd. Zij geven in hun
reeks van acht conceit jwr
eigen invulling aan her*'
van Rod Stewart. Het va/ASS
afkomstige Nilsson spei^
jes van Queen in de
april.
De organisatie van di grs*
back-tournee voert nogjoe,
handelingen met vier ,c
bands. Zij moeten in del0
den mei, september,
en november optredeun
verzorgen. !*-
Een aardig idee dat uit de hand is gelopen
Slecht spelen en toch win
nen is de kwaliteit van de
ware kampioen. Vrij ver
taald is die sportieve prak-
tijkwet thans ook van toe
passing op Postmen. Niet
dat de Rotterdamse
rapreggae-formatie met
haar eigen versie van de
Doe Maar-klassieker 'De
Bom' een matige prestatie
heeft neergezet, maar echt
pieken is wel wat anders.
Vindt althans kopman
(Anonymous) Mis, die de
zer dagen met verbazing
toeziet hoe dat 'tussen
doortje' opstoomt naar de
eerste plaats van de natio
nale hitparades. „Best
leuk, maar we vinden onze
eigen projecten wel even
belangrijker. We zijn ook
niet van plan veel tijd te
steken in dit onverwachte
single-succes. De mensen
moeten echt niet denken
dat ze dit nummer bij onze
optredens kunnen ver
wachten, daarvoor staat
het te ver van ons af."
amsterdam
louis du moulin
Postmen vond het idee van een
'tribute' aan de meest belang
wekkende Nederpopband uit
de geschiedenis door de jonge
re garde direct 'tof, maar zette
al gauw vraagtekens bij het
door de platenfirma toegewe
zen nummer. ,,Als het aan ons
had gelegen hadden we 'Doris
Day' opgenomen. Vonden we
veel spannender, verduide
lijkt Mis (24), die zijn huiver
voor 'De Bom' overwon door
maatje Def-Rymz als special
guest uit te nodigen. ,,Met hem
erbij is het allemaal wat minder
Postmen-frontman (Anonymous) Mis (links) en zanger Rolla Rocka zijn niet van plan veel tijd te steken in het onverwachte single-succes. ,,De
mensen moeten echt niet denken dat ze dit nummer bij onze optredens kunnen verwachten." foto wfa
serieus en daarmee minder ge
dateerd. 'De Bom' betekent in
hip hopjargon 'te gek', waar
door de hele tekst als het ware
wordt gekanteld."
Voor het eerbetoon moest
ook nog eens de weerzin tegen
covers (eerder verwoord in
'Stolen Arts') opzij worden ge
zet. Oftewel, Postmen heeft wel
wat over gehad voor een eigen
zegje richting Doe Maar op het
'collegiale groeten'-album 'Tril
lend Op Mijn Benen'. ,,We von
den nu eenmaal dat we niet
mochten ontbreken. We heb
ben altijd zoveel respect gehad
voor die band, dit was een
mooie manier om dat eens te
laten blijken. Dat er nog een
dikke hif uit zou rollen, daar
hebben wij nooit bij stil ge
staan."
De onvoorziene 'Doe Maar
heisa' komt Postmen (met na
me de als producer overactieve
Mis) niet erg gelegen, omdat de
komende maanden flink de
sokken moet worden gezet in
twee platenavonturen. Aller
eerst een in maart uit te bren
gen benefietalbum namens het
eigen Social Life Records met
een vijftiental geestverwanten
(onder wie E-Life, U.N.I.Q., Ma-
nushka, Inner City Sluggers,
Sonny D. en Karima). Waarvan
de opbrengsten ten goede moe
ten komen aan kansarme jon
geren, maar die eigenlijk even
zeer bedoeld is als een 'motiva-
tie-cd' voor allen die in een
achterstandssituatie zitten.
Daarna zal alle energie wor
den gestoken in de opvolger
van het 'droomdebuutalbum'
'Documents', die nog voor de
zomèrvakantie in de winkel
moet liggen. Na de gloedvolle
ontvangst van die eerste troe
telschijf (resulterend in onder
meer een gouden plaat, Heine
ken Crossover Award, Zilveren
Harp, TMF Award, Popprijs
1999) is de prestatiedruk van
zelfsprekend toegenomen, er
kent Mis. „Maar daar staat te
genover dat we inmiddels zo
veel meer kennis bezitten, zo
veel rijper zijn geworden. We
zijn er daarom zelf he
bedacht dat we niei
soort herhaling verval-
publiek dat nu bij
misschien nog eerst d
de singlehits 'U Wait'
tail' zullen we echt opi
keerde been proberei
ten."
Met het aankomenifii
kaartje wil Postmen
nadrukkelijker over
doen gelden. In zekenei
inhaalmanoeuvre gaai
ren, omdat de prom
'Documents' in het bi
verre van optimaal is
„Iedereen, ook de pla
schappij, was dermat
door het snelle succei
derland dat er gew<
geen plan lag voor een
tionale aanpak," aldu;
boren Raymond Stot;
optredens die we we
gedaan hebben het ve
alleen maar bevestigtn|
een behoorlijke interi
markt voor Postmen 1
't Meest imponerend t
was misschien wel de
Parijs, waar we als
bandje uit Holland tus 1;
lei grote namen op d
stonden en we zoveel
asme losmaakten dat
stonden aan te gapeil
dat voor ons?"
Met de buurlanden
zal 't wel in orde kom
de echte buit valt nat
Amerika te halen, weet
„De States zijn toch
ziekcentrum van de
Scoor je daar, dan wori
veel eenvoudiger om
ders aan de bak te ko
gelijkertijd is het
moeilijker om in Ame
aan de grond te krijgt
vanuit Nederland. M,
wel degelijk concreti
stelling voor ons. We
een goeie connectie,
langs, na een half jaar,
aan de bel heeft getro
te vragen hoe 't ernf
Dat zegt
Stijldeskundige Joop Joosten over Van Doesburgfontein:
pablo cabenda
Als de fontein 'Vierkant in Vier
kant' van Theo van Doesburg
niet in Leiden komt, is dat een
gemiste kans, vindt stijldeskun
dige Joop Joosten, de man die
twee jaar geleden samen met
kunsthistoricus Robert Welsh
de wetenschappelijke catalogus
van het werk van Mondriaan
heeft samengesteld. In tegen
stelling tot de gemeente Leiden
is de oud-conservator van het
Amsterdamse Stedelijk Muse
um van mening dat zo'n op
merkelijk beeld prima past voor
het station van Leiden. „Na
tachtig jaar weten we in Leiden
klaarblijkelijk nog steeds niet
wat Van Doesburg voor de mo
derne kunst en de architectuur
heeft betekend en nog steeds
betekent."
Er was een korte periode,
eind negentiende eeuw, dat de
Franse impressionistische
schilder Claude Monet in Ne
derland logeerde. Hij schilder
de de polder, de molens, het
laagland van de Zaanstreek, het
grijze plafond van Nederland
en bezocht en passant de markt
in Zaandam. Ook kunstenaars
hebben wel eens trek in vis.
Toen hij thuis de vis uitpakte
was hij met stomheid geslagen.
Het papier waar de marktvrouw
de schol, de haring of de lekker
bek (de anekdote vermeldt niet
wat voor vis) had gewikkeld
bleek een authentieke Japanse
prent. Monet snelde terug naar
de markt en kocht de rijzige
stapel 'pakpapier' om het voor
een bestemming in de vuilnis
bak en de vergetelheid te red
den. „Geen land had destijds
zo'n rijke verzameling aan Ja
panse prenten als Nederland."
En waarom vertelt de Joop
Joosten dit? Om aan te geven
hoe onnadenkend Nederland
met cultureel erfgoed kan om
gaan. Hoe lichtzinnig soms
wordt omgesprongen met din
gen van waarde. „Goddank
hebben we onze Lucas van Ley-
den en onze Jan van Goyen in
de Lakenhal een goed onderko
men gegeven. Dat is prachtig.
En zoveel jaar na Monet weten
Joop Joosten:
„Een echte Van
Doesburg... Het is
verbazingwekkend
dat Leiden het be
lang hiervan na
tachtig jaar nog
steeds niet door
heeft." foto
hielco kuipers
we Japanse kunst op waarde te
schatten en pakken we flink uit
in het Japanjaar." Maai' daar te
genover staan in Leiden weer
diverse gemiste kansen, verlo
ren zonen en gepasseerde sta
tions. De sloop van het Van
Nelle gebouw bijvoorbeeld.
De volgende gemiste kans
staat volgens Joosten voor de
deur. De fontein 'Vierkant in
Vierkant' van de Stijlkunstenaar
Theo van Doesburg. De beoog
de locatie voor het kunstwerk,
Leiden Centraal Station, kan er
niet vanaf. Volgens de gemeen
te is het Steneveltpark buiten
de Leidse singels, in de wijk De
Kooi, de enige geschikte plek
voor "Vierkant in Vierkant'.
De erfgenamen van Van
Doesburg komen nog kijken
wat voor plek de gemeente voor
'Vierkant in Vierkant' in petto
heeft. Maar de verhalen die ze
over de afgelegen plek gehoord
hebben stemt ze niet hoopvol.
De kans dat de erven toestem
ming geven om dë fontein op
die plek in Leiden te plaatsen
zweeft nu ergens tussen nul en
microscopisch klein.
Joosten is ook niet gelukkig
met het Steneveltpark als loca
tie. Voor de goede orde, hij
heeft niets tegen het park op
zich. „Het ontwerp zou prima
passen in de omgeving van de
sociale woningbouw in die
buurt die ook goed vormgege
ven is. Je voelt daar heel goed
het strakke, mooie spel van ho
rizontalen en verticalen dat te
rugkomt in de fontein. Alleen,
die plek is zo vreselijk ver weg.
Je moet zoiets een prominente
plek in de stad geven. Als de ge
meente zich nu eens zou willen
profileren als stad van De Stijl,
is het station bij uitstek de plek
om de fontein neer te zetten.
Toeristen en cultuurliefhebbers
die geïnteresseerd zijn in Lei
den komen bijna allemaal daar
langs. Maar men schijnt hier
niet te beseffen wat voor enor
me invloed de Stijlgroep inter
nationaal heeft gehad. Er zijn in
het verleden niet alleen Stijl-ex-
posities in Nederland geweest,
maar ook in Amerika, Duits
land, Frankrijk, Italië, Engeland,
noem maar op. Er is nu een
enorme belangstelling in Japan.
En wat hebben we hier in de
geboorteplaats van De Stijl?
Werken in De Lakenhal die we
kregen dankzij de bijzondere
nalatenschap van Nelly van
Doesburg, de weduwe van
Theo. En een vignet op de
straat van het Kort Galgewater."
Joosten verwerpt het argu
ment van cultuurwethouder
Alexander Pechtold om het
werk niet bij het station te
plaatsen. „Dat de omgeving te
modern zou zijn of dat boog
vormen zouden botsen met het
ontwerp, dat is onzin. Van
Doesburg heeft samen met ar
chitect Oud ervoor gezorgd dat
moderne gebouwen als het NS
station überhaupt konden wor
den gemaakt. Hij was er mede
verantwoordelijk voor dat het
tijdperk van het oude bouwen
werd afgesloten. Verdomme, de
man is toch één van de aanja
gers geweest van het afsluiten
van een tijdperk? Misschien dat
die fontein juist die kermistent
omgeving een beetje optrekt.
Ouderwets ontwerp? Dat lijkt
me sterk. Niemand zal zeggen,
tjee wat oud, wat passé. Dit is
geen Jugendstil of art déco, dat
gelijk te herkennen is als iets
gedateerds. Dit ontwerp kan
nog heel lang als 'eigentijds'
meegaan. Een echte Van Does
burg... Het is verbazingwek
kend dat Leiden het belang
hiervan na tachtig jaar nog
steeds niet doorheeft."
THEATER RECENSIE
DICK VAN TEYLINGEN
Voorstelling: 'Angel Eyes' van Jules Deelder. Spel: John Buys-
man. Gezien: gisteravond, LAKtheater, Leiden Nog te zien:
3/2, Stadstheater, Zoetermeer
Jazz begon voor Jules Deelder vlak voor zijn
tiende verjaardag, met platen van Chet Baker
op een feestje van zijn zus. Deelder is altijd een
fan gebleven van de fluwelen trompettist die
nog meer (dames) harten stal toen hij ook ging
zingen met zijn eigenaardig weke stem, senti
menteel maar ontroerend.
Oude liefdes roesten maar moeilijk. Deelder
deelt zijn passie voor Chet Bakèr met John
Buysman, voor wie hij de tekst 'Angel,Eyes'
schreef. Waar Buysmans liefde voor muziek
vandaan komt, wordt in de voorstelling duide
lijk: op het podium zit vader Luut Buysman erg
goed gitaar te spelen. Hij speelde bij de Kilima
Hawaians, zong bij Rogier van Otterloo en zit al
zestig jaar in het vak. Met Keimpe de Jong op
saxofoons en basklarinet daarbij is 'Angel Eyes'
muzikaal erg in orde.
Buysman zocht een eenzame jazztekst die hij
als een muzikant kon spelen, en die kreeg hij.
Het verhaal van Baker is treurig: Kuifje doet in
jazzland al snel volop met de groten mee, zowel
muzikaal als in hun slopende levensstijl. Angel
Eyes speelt in Europa, waar Baker en veel colle
ga's graag op toernee gingen: jazzmusici wor
den er, anders dan in Amerika, gewaardeerd als
kunstenaars en dope is er makkelijk te krijgen.
In het stuk draait het vooral om het v
shot; tussendoor rookt de eenzame troi
als een ketter, werkt hij een indrukwe
hoeveelheid biertjes weg en haalt hij I
ringen op aan het succes van betere
maar ook aan de.dealer die hem zijn
uitschopte bij een betalingsachterstand.
Met een kunstgebit leerde hij van v
aan spelen, om bij zijn comeback van d
te horen dat hij toch minder diepgang
Miles. In het verhaal passeren alle jazzcl
woord en beeld de revue: de jaloezii"
band, de uitbuiters van producenten, s
veel mogelijk en als het even kan met
vrouwen), drank en drugs, de opkrin*
rook in de eenzame lichtstraal, de glin
trompet die op tafel achterbleef. Het
deel van Deelders tekst is het gebrek
wikkeling. In het begin gaat het slecht m
aan het eind beroerd, en tussendoor
donkergrijze hemel niet op.
Baker spreekt vloeiend Deelder-Rott
met alle ziektes (kanker, pleuris, tyfus)
delen van dien. Deelder kan iri boeke
over jazz schrijven, maar op het toneel
vooral de pleurt-op-stand. Intussen do
Buysman er allés aim om die platte tek;
anceren. Zijn motoriek wordt steeds ne
zijn uitbarstingen onberekenbaarder,
twee musici ondersteunen hem daar uit
bij. Het is knap hoe hij eruithaalt wat
maar met een sterkere tekst had 'Ang
ook beklemmend kunnen zijn.
Huub van der Lubbe zingt en dicht in Leiden
CETEF
iud
k I
d
-rtai
'e(V
die
HANS KEUZERS
Waar hoop je op als je een affiche ziet met 'Huub
van der Lubbe zingt en dicht?' Dijkfans rekenden
gisteravond kennelijk op een lekker avondje oude
Dijkhits. Maar het eerste nummer geeft al met
een een indicatie dat het een andere kant op
gaat. Van der Lubbe, zanger en tekstschrijver van
de veelgeroende Amsterdamse band, pakt welis
waar de akoestische gitaar, maai' zingt het ge
dicht 'November' van J.C. Bloem. Achter me
hoor ik iemand fluisteren: 'Zeg, blijft dat zo?'
Op de eerste Landelijke Gedichtendag zinder
de het gisteren ook in Leiden van de poëzie. Max
Doble en schaatser Ben van der Burg brachten
de mooiste schaatsgedichten samen in de bundel
'Glad en wijd ligt het ijs'. In de Centrale Biblio
theek vertelden ze gisteravond aan de hand van
de poëzie over de historische ontwikkeling van
het schaatsen. Op de Haarlemmerstraat lazen
Leidse kunstenaars gedichten voor.
Huub van der Lubbe draagt in De Burcht ook
teksten voor over Marinus van der Lubbe. „Ja,
dat was mijn oom én we zijn hier in Leiden na
tuurlijk", gooit van der Lubbe er achteraan en na
een matig applaus: „Bij gedichten niet altijd ver
plicht klappen, alleen als je het echt voel
Bijzonder grappig zijn de gedichten
theater De Nieuwe Doelen in Gorinchei
Van der Lubbe vooral het personeel flii
ken zet, en het 3 capella gezongen 'Hij
hoef: de zaal met de minste uitstraling!
derland. Ondertussen heeft Van der Li
boek 'Melkboer met de blues' met de vei
songteksten van De Dijk ter hand genoi
klassieker als 'Hou me vast' is ontroerej
De Dijk mag ik mijn gitaar niet omhanl
begrijpt wel waarom." Dat is maar al te
zijn bluesy stem is er één uit duizend!
het stereotype half-slag accoordenspej
zanger met de lange lok is uiterst bepf
derstatement heeft hij genoeg. „Beetji
vragen graag", daagt Van der Lubbe di
en na de pauze krijgt hij meteen een lik]
vraag over zijn paranoïde teksten.
Afgelopen maandag zijn de heren v;
weer bij elkaar geweest, vertelt de fronl
was daar best huiverig voor. 1999 wasl
laxed." Om dat te onderstrepen, en ooi
vulling op een waag uit de zaal wat
nou echt gelukkig maakt, leest hij eei
voor dat een ode is aan de rust, van
moeten als kunstenaar in een sabattical
