'Zelfben ik tevreden en mijn vrouw ook'
Agressie in de trein:
probleem van NS én overhe
Meningen
Actie Kerkbalans in
verkeerd gezelschap
Tevreden over Schutte Eltax
WOENSDAG 19 JANUARI 2000
De pagina 'Meningen' staat open voor alle lezers. Bij uw brief gaarne vermelding van onderwerp en publicatiedatum van het artikel waarop u reageert. De redactie kan brieven bewerken, bekorten of weigeren. Alleen brie
met een volledige adressering komen voor plaatsing in aanmerking. Bijdragen sturen naar: Leidsch Dagblad, postbus 54, 2300 AB Leiden, of faxen naar: 071 - 5321921, of e-mailen naar: redactie.ld@damiate.hdc.nl
UITGELICHT
Onder het motto 'Geloven in
groei' wordt tussen 9 en 23 ja
nuari de jaarlijkse actie Kerk
balans gehouden. Om daarop
de aandacht te vestigen be
stelden de Leidse kerken voor
afgelopen zaterdag een adver
tentie op de voorpagina. Die
advertentie kwam terecht in
een bericht over een her
vormd pastor die veertig tot
zestig jongens seksueel heeft
misbruikt. Toen ik de krant
zaterdagmorgen aan de ont
bijttafel opensloeg was mijn
eerste reactie: „O nee hè, hoe
kan dit nou toch?"
Dat was meer een wan
hoopskreet. dan een vraag
waarop ik het antwoord niet
wist. Die bizarre samenloop is
het gevolg van een bij alle Ne
derlandse kranten strikte
scheiding tussen de redactie
en de advertentieafdeling. Die
scheiding is bedoeld om te
voorkomen dat adverteerders
invloed krijgen op de journa
listieke koers van de krant. De
lezer moet de garantie hebben
van onafhankelijke berichtge
ving.
Raakt een bedrijf dat bij on
ze krant adverteert in op
spraak, dan is dat niet van in
vloed op de manier waarop de
krant daarover schrijft. Wij
journalisten kennen de in
houd van de advertentiepagi
na's niet en de advertentieaf
deling weet ook niet wat wij
schrijven. Wij krijgen van in
gezonden mededelingen, de
advertenties die op redactie
pagina's verschijnen, slechts
de maten door plus een tref
woord. Die ruimte houden wij
vrij en elders in het bedrijf
worden, als wij klaar zijn, de
advertenties op de pagina's
gemonteerd.
De misser van zaterdag leert
ons wat de keerzijde is van de
ze scheiding tussen redactie
en commercie. Er moet een fi
nale controle komen om te
zorgen dat advertenties een
neutrale plek krijgen en dat ze
in geen relatie staan tot de re
dactionele inhoud van de
krant.
De advertentieafdeling heeft
inmiddels contact opgeno
men met de opdrachtgever.
Veel lezers hebben met ver
ontrusting op dit incident ge
reageerd. Zij krijgen uiteraard
persoonlijk antwoord, maar
ook een publiek excuus is op
zijn plaats. Bij deze.
TON VAN BRUSSEL
HOOFDREDACTIE
Raad Oegstgeest faalde door g(,r;
anti-speculatiebeding vast te ste
Op dinsdag 11 januari publi
ceerde het Leidsch Dagblad een
artikel 'Krokodillentranen ko
men altijd achteraf, over de
winst die een ambtenaar van de
gemeente Oegstgeest zou ma
ken door verkoop van zijn eer
der van de gemeente gekochte
huis. Ik merk daarover het vol
gende op:
1. Tegenover een redacteur
van het Leidsch Dagblad heb ik
mij op geen enkele wijze -in
welke bewoording dan ook -
uitgelaten over de heer Den
Ouden, de eigenaar. Overigens,
de heer Den Ouden doet niets
onrechtmatigs.
2. De gemeenteraad heeft in
dertijd gefaald door
speculatiebeding vast te
zoals ik indertijd als
voorzitter van LO heb \|ier
steld.
3. Anders dan de herei
en Van Eisen (PrO) ben
mening dat de raad ee
speculatiebeding bij de v
als voorwaarde kan steil
behoeft niet per se bij
schrijving. Met wijziging
spelregels tijdens het spi
dat niets te maken, zo;
houder Van Eisen bewec
Mr. J J.L. de
fractievoorzitter LO 199
Het Nationaal Fonds tegen Kan
en het Koningin Wilhelmina Fes,
Graag wil ik een reactie geven
op een artikel dat op 18 decem
ber in het Zaterdags Bijvoegsel
van het Leidsch Dagblad ver
scheen met als kop 'De vrije
jongens en het goede doel'.
Stichting Nationaal Fonds te
gen Kanker heeft vanaf het mo
ment van haar oprichting ge
tracht om tot samenwerking te
komen met het Koningin Wil
helmina Fonds (KWF), waarbij
afstemming van beider activi
teiten een onderdeel zou kun
nen zijn. Het overlegorgaan van
de Nederlandse fondsen waarin
dit eveneens mogelijk is, en
waarvan het KWF deel uit
maakt, vereist indirect dat ons
fonds al drie jaar actief is.
Afstemming is alleen moge
lijk wanneer het KWF hieraan
meewerkt. Tot op heden is die
bereidheid er niet geweest. De
Stichting Nationaal Fonds te
gen Kanker blijft vanuit het ver
wezenlijken van haar doelstel
ling zoeken naar mogelijkheden
tot samenwerking.
Onze mailingen worden een
lange tijd vooruit gepland om
zo goedkoop mogelijk te kun
nen produceren en zo veel mo
gelijk mensen nuttige informa
tie te kunnen geven. Van con
currentie tussen de fi fa
kan trouwens geen spra!;a|
Door het aanvullende k or
van het Nationaal Fond
Kanker kan alleen maar
doelstelling beter word; 05
wezenlijkt, namelijk het
den van kanker.
De activiteiten van de|^
ting Nationaal Fonds
Kanker - met een accf311
preventie, voorlichting,
en wetenschappelijk on(
naar niet-reguliere thera|
zijn een onmisbaar on<
in het belang van de pal er
de kankerbestrijding in
land.
De Stichting Nationaal
tegen Kanker houdt zit
haar uitgaven uitdrukkel
de door het Centraal
Fondsenwerving gesteldile-
van minimaal 75 procen ,u
steden aan de doelstelli
het fonds. Pas na drie m
jaarverslag te hebben
bracht, waarbij het fon
doet aan de gestelde nol
een CBF-keurmerk 1
Drs. C.N
directeur Ni
Fonds tegen
Amst
J I
Kennen is wat anders dan hebt
al;
Dat stomme gebruik van het Even lachen? Mijn grooti k
woord 'kennen' in plaats van kent een pruik op. Ik k ft
'hebben'; ik vind het nog altijd vriendin,
een rotgezicht en een rotge- Het LD drijft met de
hoor. 'Regio kent redelijk rustig mee.
oud en nieuw' kopte het J. van
Leidsch Dagblad op 3 januari.
Ook ik wil graag reageren, maar
dan iets positiever, op het be
richt over de firma Schutte El
tax. Ik rijd al een paar jaar met
Schutte en ik ben tevreden. Om
mij heen wonen mensen die
met andere taxi-ondernemers
rijden en die moeten ook wel
eens lang wachten.
Schutte is een groot bedrijf
en iedereen in het bedrijf doet
zijn of haar best. Er kunnen
zich onverwachte probleempjes
voordoen. Personeelstekort als
gevolg van de de griepgolf bij
voorbeeld. Maar de laatste
maanden werkt alles uitstekend
en alle chauffeurs zijn correct
en beleefd.
Vaak zijn de passagiers min
der beleefd. Ik heb het meege
maakt bij De Eendenkooi in
Zoeterwoude, waar na afloop
van een feest taxi's werden be
stormd en men plaats nam in
taxi's die helemaal niet voor
hem of haar waren bestemd.
Schandalig!
En Schutte doet zijn uiterste
best, daarvan ben ik overtuigd.
Mevr. J. van Leeuwen,
Leiden.
Agressie in het openbaar vervoer is, in
navolging van redeloos geweld, volop
in de belangstelling. Deze belangstel
ling bereikte een hoogtepunt bij een
wilde staking annex werkoverleg van
het rijdend personeel van NS. Dat het
personeel naar dit
middel grijpt, is heel
begrijpelijk. Je zal OPINIE
maar bedreigd wor
den, bespuwd of
ook terecht dat ze de minister aan
spreken omdat het niet alleen een
probleem is van de Nederlandse
Spoorwegen en haar personeel, maar
intussen een algemeen erkend maat
schappelijk probleem is geworden.
Wat zijn nu de
specifieke proble
men voor de NS en
haar rijdend perso
neel? In de eerste
slagen. Je zal maar een goede collega
in het ziekenhuis moeten opzoeken
omdat deze gewond is geraakt door
een agressieve reiziger die niet het fat
soen heeft een kaartje te kopen. Of er
ger: dat je naar een begrafenis moet
van een collega die om het leven is ge
komen door toedoen van een klant.
Het is daarom terecht dat de vak
bonden en de ondernemingsraad
maatregelen eisen van de NS. Het is
Anton Visser uit Ter Aar is
conducteur bij de Nederlandse
Spoorwegen. Op verzoek van
deze krant schreef hij een
opinie over agressie in het
openbaar vervoer.
plaats is dat wat mij betreft het wer
ken in dubbeldeks treinen. Als daar
maar één conducteur op werkt, kun
nen personen die dat willen gemakke
lijk de conducteur onüopen. Dat is bij
de introductie van de dubbeldeks trei
nen ook onderkend en toen is beloofd
dat er twee conducteurs op zouden
komen. Dat voornemen is echter
nooit uitgevoerd.
Als een conducteur in de gaten
heeft dat er personen voor hem of
haar weglopen, kan hij of zij allerlei
trucs uithalen om de wegloper in de
val te laten lopen. Maar zoals het
spreekwoord zegt: een kat in het
nauw maakt rare sprongen. En die
'rare sprongen', die zijn juist het pro
bleem.
Nu kun je wel zeggen dat die con
ducteur niet achter dergelijke reizigers
moet aangaan, maar vergeet daarbij
niet dat sommige reizigers het bloed
onder de nagels van de conducteurs
vandaan halen. Soms wordt de con
ducteur door die zogenaamde 'weglo
pers' bij het uitstappen ook nog eens
beledigend nageroepen. Op zulke mo
menten kan dat heel frustrerend zijn.
Je krijgt het gevoel dat je domweg
openlijk belachelijk wordt gemaakt en
dat je dan ook geen echte middelen
hebt om er iets tegen te doen. Voor
deze personen past alleen maar een
verhoogde controlefrequentie en een
daarmee gepaard gaande verhoogde
pakkans, gevolgd door een passend
lik-op-stukbeleid.
In krantenartikelen en nieuwsbrie
ven van directie en medezeggen
schapsorganen wordt bijna uitslui
tend gesproken over hoe men denkt
om te gaan met de gevolgen van
agressie en het tegengaan van zwart
rijden. Bijna niemand spreekt over de
oorzaken. En dan bedoel ik niet het
moeten werken op dubbeldeks trei
nen. Dat probleem moet de NS zelf
oplossen. Nee, de werkelijke oorzaak
is natuurlijjk de verschillende catego
rieën agressieve reizigers.
Zo zijn er bijvoorbeeld personen die
in een niet-roken-ruimte gaan zitten
roken. Als in die ruimte mensen zitten
Een treinconducteur aan het werk.
die daar echt last van hebben, komt
het niet zelden tot een handgemeen
tussen de reizigers onderling. In zulke
gevallen gaat het om onbeschofte per
sonen, of om personen met een psy
chische afwijking.
Dan zijn er personen met een psy
chische afwijking die in een trein
stappen zonder enig kaartje, geld of
legitimatiebewijs en bij aanhouding
ongecontroleerd kunnen reageren.
Gezien de maatschappelijke ontwik
kelingen - de verharding van de maat
schappij en de nood in de medische
en psychische zorg - ben ik van me
ning dat hier een oorzaak ligt waar de
overheid zich iets van aan zou moeten
trekken.
Als laatste wil ik 'de kansarme mes
sentrekker' noemen. Ik denk dat ie
dereen het met me eens is dat er
kansarme jongeren zijn. De redenen
waarom iemand kansarm is, kunnen
heel divers zijn. Van eigen schuld tot
écht geen kans kunnen krijgen. Ook
hier ligt een taak voor de overheid.Uit
ervaring weet ik dat jeugdbeleid laag
op veel politieke agenda's staan. Met
prestigeprojecten scoort men nu een
maal beter dan met het beschikbaar
stellen van geld voor een professione
le jeugdwerker.
Een gevolg van dit alles is dat een
rechter in de rechtszaal openlijk, het
optreden van een conducteur na een
steekpartij ter discussie stelt. 'Was het
optreden van de conducteur tactisch
wel slim?' wordt er dan gevraagd. Ui
teraard heeft iedere conducteur in
zijn of haar opleiding geleerd hoe om
te gaan met bepaalde categorieën
klanten. Maar conducteurs zijn ook
maar gewone mensen. Ze reageren al
lemaal anders en in de praktijk moet
je het allemaal maar zién te regelen en
op te lossen.
Wie wil er tegenwoordig nog graag
conducteur worden, zo vraag je je af.
Gelukkig zijn er heel veel conducteurs
die hun baan een wereldbaan vinden
en een natuurlijk talent hebben om
vele problepien op een voor henzelf
fOT( .J
prettige en veilige manier op ti
sen. Maar wat me wel van he ef!
moet: de procedure voor het a
men van nieuw personeel ma ,ta
eens worden heroverwogen. Er |sv
namelijk altijd een praktijktoets jei
nomen waarbij de sollicitant
conducteur moet spelen en w
acteurs voor lastige klanten s\ C
Als je daar nooit iets mee te n
hebt gehad, is het bijna ondo
om daar goed doorheen te kome w'
uitslag van deze test moet wat m
treft minder zwaar worden gevv T
Men kan beter kijken naar ien ei
karakter en visie op bepaalde -1
en het omgaan met beplaade 'cr 01
tuaties' in de praktijk laten leren
noods moet de opleiding maar I
worden gemaakt. Of men laat d
opgeleide conducteur eerst eer t
als tweede conducteur dienst do
dubbeldeks treinen. Is dat prol
meteen ook voor een deel opgelo GE
ANTON VISSEft
Druk, druk, druk. Mensen
hebben steeds minder tijd
voor elkaar. Gezinnen en
huwelijken lijden
eronder, vindt het
aartsbisdom van
München. Het roept
daarom echtparen op om
meer tijd vrij te maken
voor onder meer intimi
teit en seksualiteit. Een
wijze raad? Waar bemoeit
de kerk zich mee?
A. van Aarle, pastor bij de Wil-
librord Pastorie in Oegstgeest:
,,De kerk heeft hier gelijk in.
Men moet meer tijd aan elkaar
besteden, iedereen heeft het
maar druk met van alles en nog
wat. Veel mensen zijn daardoor
's avonds moe. De kerk moet
dit kunnen zeggen. Er wordt
van de kerk gezegd dat ze tegen
van alles en nog wat zijn, maar
dat is niet zo. Seks is een gave
en gift van God. Het maakt
geestelijk sterker en men raakt
er door in gesprek. Als er meer
tijd aan seksualiteit wordt be
steed dan is dat juist goed."
G. van Dijk, seksuologe en ver
bonden aan de Vakgroep
Vrouwenziekten, Verloskunde
en Voortplanting van de Uni
versiteit Leiden: lk vind het
een uitstekende uitspraak. Het
verbaast me dat het bisdom zo
iets zegt, maar ik ben er wel blij
mee. Dit geeft voor mij aan dat
ze seks niet meer alleen als
voorplanting zien maar ook als
lust en iets om van te genieten.
Dat vind ik een mooie ontwik
keling. Als je verliefd bent, heb
je tijd voor elkaar en voor seks.
Maar na een tijd gaat de ver
liefdheid over en krijg je het
druk met het huishouden en je
werk. Dan wordt seks iets dat
snel even tussendoor komt. Het
wordt een routine, de zin in
seks verdwijnt. Vrouwen heb
ben veel meer behoefte aan in
timiteit in een relatie. Mannen
kijken meer naar het uiterlijk en
vinden dat vaak belangrijker
dan wat tijd voor elkaar nemen.
Op die manier ontstaan er pro
blemen binnen het huwelijk."
A. Dronkers, voorzitter van de
Stichting Media Overleg van
Kerken in Rijnland (MOKER):
gezopen. Ze hebben het altijd
mis en nu dus ook weer. Men
sen hebben het altijd al druk
gehad. Maar dat is niet per se
een nadeel. We hebben elkaar
veel te vertellen als we elkaar
zien. Mensen die gezellig met
hun gezin in een buitenwijk
wonen zitten, volgens mij al
snel met een sleur. En als je on
tevreden bent dan krijg je ook
minder seks. Het is eigenlijk
veel beter om elkaar minder
vaak te zien dan elke dag."
A. van Hoof, adjunct-directeur
van de Stichting Date, een re
latiebemiddelingsbureau
„Onze stichting is sterk in het
bij elkaar brengen van mensen,
maar wat ze verder doen, daar
bemoeien we ons niet mee. En
intimiteit verschilt nogal per
leeftijd. Onze jongste cliënt is
negentien jaar en de oudste is
86. Oudere mensen hebben
misschien al genoeg aan een
kop koffie en een avondje ope
ra, terwijl jongere mensen na
de tweede afspraak gelijk be
sluiten samen een beschuitje te
eten. Zelfben ik tevreden met
de intimiteit in mijn huwelijk
en mijn vrouw ook. Vroeger
werd ik geleefd door de maat
schappij maar nu niet meer.
Tegenwoordig neem ik tijd voor
intimiteit. Ik vind het wel goed
dat mensen meer tijd voor el
kaar vrij maken want het leven
is al vluchtig genoeg."
L. Mellema, presidente van de
vrouwen gespreksgroep Voor
schoten: ,,Ik verbaas me over
die kreten. Wat lost het op? Ik
heb er geen hoge hoed van op.
Nu staat het opeens in het te
ken van seks. Laat de mensen
elkaar eerst maar gewoon aan
dacht geven. Niet alleen seks is
belangrijk. Ze weten niet waar
ze het over hebben, laat ze eerst
zelf maar eens naar bed gaan.
Wim Kan heeft ooit gezegd: als
je het spel niet speelt, dan moet
je ook niet met de knikkers spe
len. Ik ben een nuchter mens
en realiseer me dat ik na een
aantal jaar als presidente van
de gespreksgroep de beurt
moet doorgeven. Als de paus
dat nou ook zou doen, die is
niet weg te branden. Loopt hij
daar met zijn gekreukelde jurk.
Dan denk ik: man, ga toch ge
nieten."
HANNEKE VAN BOCHOVE
Maak tijd vrij
om van el
kaar te ge
nieten, advi
seert het
aartsbisdom
van Mün
chen.
„Ik heb geen zin om daar com
mentaar op te geven, want de
uitspraak komt uit een hoek
waar nog in een andere tijd
wordt gedacht. Mensen zijn
oud en wijs genoeg om zelf te
weten wat ze doen. Het is niet
aan de kerk om te zeggen wat
goed is voor een mens. Dit is
niet een punt waar de kerk ad
vies op kan geven. Zeker niet
als zo'n kerkelijk gezag het celi
baat zo hoog in het vaandel
heeft staan. Ik zou zeggen: waar
bemoeien ze zich mee."
K. Bertels, sociaal filosoof aan
de Universiteit Leiden: „Ik heb
heel weinig tijd want ik ben met
een haastklus bezig. Heel kort
dan. De katholieke kerk is wel
heel laat met deze uitspraak. Ie
dere intellectueel weet dat
mensen weinig tijd hebben
voor elkaar. De katholieken
hebben heel lang onder christe
lijke en burgerlijke verdoemenis
geleefd. Ze worden zich nu pas
bewust van de realiteit van de
moderne wereld."
G. de Koning, is samen met
zijn vrouw eigenaar van hotel
De Koningshof in Noordwijk:
„Een drukke baan wil niet altijd
zeggen dat je geen tijd voor el
kaar hebt. Wij zijn nu gesloten,
want wij zijn een seizoensbe-
drijf. Je weet wanneer het druk
is en daar kun je je sociale leven
op aanpassen. Maar ook wan
neer het druk is, moet je tijd vrij
maken om aan elkaar te beste
den en er samen af en toe op
uit te gaan. Je moet uitkijken
dat je niet geleefd wordt, want
dat gebeurt al snel. Er zijn altijd
wel mensen die ons werk kun
nen opvangen. Je moet zoiets
wel organiseren, maar als je dat
goed doet, valt er altijd wel iets
te regelen."
L. Nijessen, huisarts in Alphen
aan den Rijn: „Iedereen mag
zo'n uitspraak doen, wat mij
betreft. Maar ik vind het heel
goed dat de katholieken het
zeggen, want zij hebben een
conservatieve kijk op het leven.
Ze zijn een soort hulpverleners
en weten ondanks hun celibaat
wat een mens nodig heeft. Ik
heb wel een drukke fulltime
baan maar heb het geluk dat ik
een praktijk aan huis heb. Tus
sen de praktijken door heb ik
daardoor genoeg tijd over voor
mijn vrouw. Ik heb ook een
huisarts in opleiding in dienst
die de zaken kan waarnemen
zodat ik wat meer vrije tijd
heb."
E. Izaks, van therapiepraktijk
voor psychosociale en geeste
lijke begeleiding in Voorhout:
„Er zit een kern van waarheid
in, maar het gaat niet alleen om
intimiteit en seksualiteit. Niet
alleen echtparen maar ook
partners met een partnerschap
moeten over alles kunnen com
municeren. Bij liefde hoort niet
alleen lust. Liefde is ook met el
kaar leren omgaan, elkaar ne
men zoals je bent. Het is een
beetje raar dat deze geluiden
van katholieke kant komen. Het
gaat wel wat ver dat ze iets in
die richting loslaten. Interes
sant wordt het pas als ze voor
behoedsmiddelen toestaan of
als priesters mogen trouwen.
Het gaat wel de goede kant op."
P. van Kralingen uit Leiden.
Zijn vrouw is purser: „Ze heeft
toevallig net twee lange reizen
van zeven dagen en acht dagen
naar Bombay en Bangkok ach
ter de rug, maar normaal ge
sproken is ze maar drie of vier
dagen van huis. Dan heeft ze
wel een jeüag als ze thuis komt
waardoor ze pas de volgende
dag weer aanspreekbaar is. Dan
willen de kinderen ook nog
aandacht, en dan ben ik pas
aan de beurt. Ik vind deson
danks niet dat ik iets tekortkom.
Maar nog meer intimiteit en
seksualiteit? Altijd als de katho
lieken hun mond open doen,
komt er iets stoms uit, een on
zinnige opmerking. Ze hadden
de avond ervoor zeker te veel
