)e Spotvogels behoudt al 25 jaar hetzelfde 'karakter' (J |T
Sport
DE CLUB
SLOOS
sport
GESPROKEN
dee sloeg in als een bom. Vijfentwintig jaar geleden
chten zo'n tweehonderd Leiderdorpse badminton-
;bbers een bijeenkomst die in het teken stond van
lieuw te vormen vereniging waar zij hun favoriete
konden beoefenen. Want waarom nog naar Leiden
als er ook in je eigen dorp tegen de shuttles gesla
an worden?
CLUB van de WEEK
Spotvogels
lan op papier groeide uit
van de grootste bad-
inverenigingen van Ne-
nd, met 350 leden in het
lustrumjaar van De Spot-
Maar net als de overgro-
erderheid ontsnapte ook
portclub niet aan vermin-
i van het aantal namen op
enlijst. Het goede nieuws
eenderde van het huidige
tal wordt gevormd door
leden. „En dat het karak-
de vereniging door al
ren heen hetzelfde is ge
it 'karakter' bedoelt
trainer Carel Akemann de
basis bij de jeugd in com-
e met een prestatiege-
ieid die niet op de eerste
komt. „Eigenlijk zitten
in een heel luxe positie
jftig jeugdleden, want
et algemeen bestaat die
uit zo'n vijfentwintig spe-
vertelt hij over de eerste
ereigenschap. „En dat we
Deen prestatiegericht zijn,
bovenal een sociale en
innende functie hebben,
•rwel eens voor gezorgd
een team is opgestapt en
•en andere club vertrok-
ndat wij ze niet de moge
aam: De Spotvogels
Oprichtingsdatum: 12
maart 1975
enaantal: 150, van wie
vijftig jeugdleden
tributie: 150 tot en met
gulden (jeugd) en 260
in (recreanten en senio
ren)
enaanmelding: 0172-
i87486 (Cor van den
pepunt: Het eerste lus
trumfeest in 1980
itepunt: Het opheffen
e feestcommissie begin
jaren tachtig
VALLEND
ANWEZIG
i:Arenda Heemskerk
dadjoe
d: 15 jaar
scholiere
Heemskerk maakte
ag haar debuut in het
team van Madjoe. Dat
rde niet onopgemerkt,
tij maakte in de slotfa-
ee doelpunten. Daar-
lezorgde de speelster
iet hoogste junioren-
haar club op de valreep
16 gelijkspel.
eer hoorde je, dat je in
ste moest spelen?
sdag kreeg ik het op de
ig van de junioren te
van mijn trainer Peter
i later kwam Gé van der
ook nog naar mij toe.
tdagavond heb ik met
ste meegetraind en toen
ook al bij wie ik zou
want het eerste speelt
vet vaste vakken.
ing het in de wedstrijd?
vooraf wel best ze-
ig. Ik moest veel naar
mijn nagels waren er
or na tien minuten wa-
lenuwen weg. Ik werd
oed opgevangen door
Ekgenoten. Zij riepen in
-diging extra naar mij
moest doen en wanneer
'jt overnemen. Het liep
jk heel lekker. Mijn da-
is wel iets groter, maar
niet zo goed. Alleen
oen beetje gemeen. Er
'i wel heel wat strafwor-
[geven, maar ik heb er
n tegen gekregen. Ook
oneel kon ik het goed
dotfase maakte je zelfs
oelpunten.
peelden eerst twee om
naar dat liep niet lek-
dat wij overgingen op
n één. met een speler
de paal. Ik was het
dus ik moest voor de
'°n spelen en schieten.
Jfste doelpunt was een
°P en de tweede een af
schot. Achteraf was ie-
tevreden en ik heb ook
r tentjes gekregen van
l"erIk vond het wel
lijkheden konden bieden om
bijvoorbeeld meer te trainen.
Ook bij de jeugd is dat een keer
voorgekomen."
Hoewel er vandaag de dag zo'n
tweehonderd minder badmin
tonners bij De Spotvogels spe
len dan twintig jaar geleden,
wordt de sport op twee locaties
in Leiderdorp beoefend: In Op
Dreef, de sporthal aan het Van
Alphenplein en in De Does aan
de Hoogmadeseweg. En dat
zijn drie locaties minder dan in
de begin- en hoogtijdagen van
de club. Carel Akemann: „Rond
1980 was de club zó groot, dat
we verspreid over vijf sporthal
len en gymnastieklokalen
moesten spelen. Omdat we te
rug wilden naar maximaal twee
locaties, besloten we contact op
te nemen met de beheerder van
de accommodatie in de Winkel
hof. Samen met Veglo uit Lei
den konden we daar de eerste
tennisbaan gebruiken als vier
badmintonbanen."
Toen bij beide clubs het leden
tal begon af te kalven, werd be
sloten niet meer verder te shut-
telen in de Winkelhof. „Ja, wat
was de reden van die terug
loop? Vooral de opkomst van
andere sporten, denk ik. Spor
ten als basketbal, volleybal en
niet te vergeten golf werden
toen ineens erg populair."
Waar de jeugd ruim is vertegen
woordigd, daar gaapt toch een
aardig gaatje in de zogeheten
middencategorie, de groep tus
sen de zestien en de dertig jaar.
Voorzitter Cor van den Bogaard
weet waar het door komt en
wat er aan gedaan kan worden.
Hij vertelt: „Veel mensen in die
leeftijd verhuizen uit Leider
dorp of krijgen gewoon belang
stelling voor andere dingen. En
blijkbaar is de instroom niet
groot genoeg om dat op te van
gen. Daarom proberen we de
oudere jeugd meer te laten in
tegreren met de seniorenspe
lers, door ze bijvoorbeeld sa
men te laten trainen. Daarnaast
nodigen we senioren uit om de
jeugd te begeleiden, om op die
manier te proberen het gat op
te vullen."
De Spotvogels, genoemd naar
de kleine, bruin-gele zangdier
tjes, is met zeven teams in di
verse competities vertegen
woordigd. Het hoogstspelende
team komt uit in de hoofdklas
se van de districtscompetitie,
en bezet momenteel de derde
stek op de ranglijst. „Tot vorig
jaar speelden ze nog landelijk,
maar door een herindeling van
de competitie zijn ze op dis
trictsniveau terecht gekomen",
zegt de preses. „Als we weer te
rug kunnen komen in de vierde
klasse landelijk, hoop ik dat de
belangstelling voor het bad
minton weer toeneemt. Dan
gaan we ook proberen om het
niveau van de lagere teams
meer te laten aansluiten op dat
van het eerste." Door meer na
druk te gaan leggen op het re-
creatiebadminton, wil de club
proberen het aantal senioren
spelers te vergroten. „Het zou
mooi zijn als we mensen die
ooit competitie gespeeld heb
ben, terug kunnen krijgen bij de
recreanten."
Toch, het behouden van de
grote jeugdgroep noemt Van
den Bogaard 'de grootste uitda
ging'. „Door middel van het
uitreiken van deeldiploma's
willen we de kinderen echt op
leiden. Aan de verschillende
kleuren op de shirts kun je zien
hoe ver iemand al is. En dat sti
muleert de andere spelers
enorm."
De jeugd behouden en door
groeien aan de seniorenkant.
Mede dankzij de bouw van een
nieuwe sporthal in De Bloe-
merd, waar negen badminton
banen komen te liggen, zou het
moeten kunnen voor De Spot
vogels. Introductietrainingen
voor potentiële leden staan
daarom op het programma.
Een kwarteeuw De Spotvogels:
De Spotvogels 3: Carla van der Heiden, Alex van Akker, Nobi Moeshart en Wendy Vlasveld (v.l.n.r.), de teamgenoten van de gebelesseerde
Henri de Goot.
TEAJUIvan de WEEK
Spotvogels 3
krijgt
sportmaieriaal
aangeboden
door:
Vijf Meiplein 17 - Leiden
Tel. 071 - 576 01 44
Waar bij de hoogste teams nog wordt ge
keken naar de capaciteiten van de spe
lers, daar mogen de lagere teams zichzelf
samenstellen. Zo ook het derde van De
Spotvogels. Henri de Goot is al sinds de
vijfde wedstrijd geblesseerd, maar weet
precies waar het om draait in zijn team.
„Ons team is er een redelijk goed voorbeeld
van dat deze vereniging op gezelligheid is
gebaseerd. Het is mijn eerste jaar in dit
team en ik had de overgang wel iets forser
verwacht, wantik kom van een studenten
badmintonclub. En als het ergens om ge
zelligheid draait, is het natuurlijk daar
wel.
„Het leuke van het spelen in competitiever
band is het feit dat je jezelf wel verplicht
om echt je best te doen", vertelt De Goot.
„Als je op de baan staat, wil je uiteraard
ook echt winnen. Maar het blijft een vrije
tijdsbesteding. dus je wilt wel lol hebben.
De gezelligheid krijg je er gelukkig vanzelf
bij." Ook voor zijn teamgenoten Wendy
Vlasveld en Alex van Akker is dit het eerste
seizoen bij De SpoWogels. „De droppot
wordt altijd meegenomen door Carla van
der Heiden, die hier al jaren speelt", zegt
De Goot.
Het derde team speelt in de vierde klasse
van de districtscompetitie en heeft een re
delijk succesvol seizoen (bijna) achter de
rug. Zo werd vrijdag met 6-2 van Hazers-
woude gewonnen. „Bij de thuiswedstrijden
probeer ik altijd aanwezig te zijn zegt de
geblesseerde.
„Dan kan ik dus de nobele taak van het
tellen voor m'n rekening nemen. Maar het
volgende seizoen, dat pas weer in septem
ber begint, wil ik natuurlijk weer meespe
len.
Trouwens, dat De Goot snel in de club in-
tregeerde, weet-ie nog wel: „AI na tivee, drie
weken werd me gevraagd of ik nog wat ex
tra's wilde doen", lacht hij. „Dat zou hele
maal geen probleem zijn, zeiden ze.
„Ik denk dat veel mensen heel
goede herinneringen aan die
vijfentwintig jaar hebben", zegt
Carel Akemann. Het jubileum
jaar wordt op 18 februari nog
eens onder de aandacht ge
bracht door middel van een cli
nic waarbij een aantal topbad-
mintonners een training en de
monstratie op muziek zal ge-
I ven. „En op 12 maart, de op
richtingsdatum, organiseren we
een dag voor alle gahandicap-
I ten in Leiderdorp", besluit Ake
mann. „Dat zal wel deels im
proviseren worden, maar de
vorige keer was het ook een
groot succes."
TEKST RAYMOND GRIMBERGEN
FOTO HIELCO KUIPERS
Sportieve stap. Januari 2000.
FOTO STEFANIE UIT DEN BOOGAARD
De Belg Thomas Buf-
fel over zijn toekomst
bij Feyenoord in Hu-
mo:
„Nu Feyenoord zo goed
presteert in de Champions Lea
gue, zullen allicht heel wat spe
lers interessante aanbiedingen
krijgen uit het buitenland. Dat
maakt de weg vrij voor een heel
nieuwe lichting.
Idem:
„Er is nog steeds een groot ver
schil tussen Nederland en Bel
gië. Niet alleen zijn de tegen
standers en de trainers beter,
ook de velden voor de jeugd zijn
pico bello. In België was het
vaak om te huilen. Ik heb het in
Nederland dikwijls meegemaakt
dat we gewoon op het A-terrein
mochten spelen. Men is er
gewoon veel ernstiger mee be-
Het grote Belgische talent
Stein Huysegems in Humo:
„Neem de eerste minuut van de
WK-finale in 1974. Die Hollan
ders mogen de bal rustig rond
spelen, niet één Duitser die ook
maar probeert hen te blokkeren.
Saai dat dat is, niet te geloven.
Als ik dat vergelijk hoe ik soms
word aangepakt, denk ik: In die
tijd stelde voetbal toch niet al te
veel voor.
Urko Pardo y Sevilla, de Belgi
sche reservedoelman van Bar
celona in Humo:
„Duizenden Catalanen geven
jaarlijks een fortuin uit om Ri-
valdo en Kluivert te zien. Ik hoef
het gordijn van mijn slaapka
mer maar opzij te schuiven en
ze staan op twintig meter van
mij hun spieren los te gooien.
Idem:
Ronald Koeman heeft mij pas
sen aangeleerd, want tegen
woordig moeten alle doelman
nen van Barcelona een voorzet
over dertig meter precies in de
voeten van een verdediger of
middenvelder kunnen afleve-
Voormalig Vitesse-trainer
Herbert Neumann over de hei
melijke kritiek van zijn assis
tenten in Sportweek:
„Het zou laag zijn om hier een
verhaal te vertellen en de zwar
tepiet naar ex-medewerkers te
schuiven. Dan ben ik slecht be
zig. Hun kritiek is gewoon de
druppel geweest. Maar verra
den? Ik was meer verrast door
mijn verkeerde inschatting.
Idem over Vitesse-voorzitter
Karei Aalbers:
„Ik heb hem, toen ik wegging,
nog wel gezegd dat, als hij al
leen de trainer vervangt en
structureel niets verandert, de
kans groot is dat het weer mis
gaat."
Idem:
„Op een bepaald moment las ik
op een woensdag in een voetbal
weekblad een column. Het ging
over buitenlandse trainers en
hoe weinig die toevoegen aan
het Nederlandse voetbal omdat
ze een krankzinnige mening
over voetbal hebben. Een jaar
later zijn alle buitenlandse trai
ners weg. Dit zijn feiten, het
is geen pathologische analyse
van iemand die paranoïde is. Ik
vond het op een bepaald mo
ment heel eng."
Voormalig PSV-doelman Jan
van Beveren in Voetbal Inter
national:
„Mensen komen bij je en je
schuift ze zo aan de kant. Je
luistert niet, hoort niets, bent to
taal vervormd. Arrogant? Nee,
arrogant gemaakt. Het werkelij
ke leven ken je niet. Ik weet nu
hoe moeilijk het is om duizend
gulden te verdienen. Toen kon je
drieduizend gulden krijgen als
je voor de klanten van V&D pe
nalty's wilde stoppen.
Idem:
„Je vindt het de normaalste
zaak om in een dure auto te rij
den, dat je in een restaurant niet
betaalt. Ik hoop dat de spelers
van nu zich realiseren dat ze in
een droomwereld leven. Alles
wat ze mogen en kunnen heeft
alleen met de voetballerij te ma
ken. Niet met je kwaliteiten als
mens.
Idem:
„Als je alle bedragen hoort die
in het voetbal omgaat, vind ik
het vreemd dat ze geen stuiver
overhebben voor een keepers
trainer. Iedereen gaat er prat op
dat PSV een begroting heeft van
zeventig miljoen gulden, maar
ze vallen daar over vijfduizend
gulden. Dat is voor mij heel
moeilijk te volgen.
PSV-doelman Ronald Wa
terreus in Voetbal Internatio
nal over de aandacht van de
pers:
„Dus ik ben een bekende Neder
lander. Ik wil het niet
zijn, maar ik ben het
wel. Vandaar dat ik
niet altijd even vrien-
delijk ben.S
