)e duivel komt los in Van Barneveld
Barbara de Loor: als lichaam en geest niet in balans zijn
Sport
Moeizame winst favorieten
Zware loting voor Co Stompé
OERDAG 6 JANUARI 2000
21
SPORTAGENDA
AMATEURVOETBAL
Zaterdag
AMSTEL CUP (14.30): Bernardus-Katwijk,
Ter Leede-RKSVM, ADO Den Haag-Rijns-
burgse Boys, FC Lisse-Westlandia (di.
19.30), Tonegido-KRV (wo. 19.30). OE
FENVOETBAL (14.30): ARC-Willem II,
Quick Boys-Zwaluwen VI.
Zondag
AMSTEL CUP (14.00): Velo-UVS, Kic
kers'69-Alphense Boys
ATLETIEK
BADMINTON
EERSTE DIVISIE 2: Van Zijderveld 3
Flair (zo. 13.00)
DERDE DIVISIE 7: Flair 2 - Invictus 3 (zo.
14.00). 8: Flair 3 - BC Rotterdam '91 5
(zo. 14,00)
VIERDE DIVISIE 13: BC Wassenaar - Con-
questo 3 (za. 13.00), BC Lisse - Drop Shot
3 (zo 10.00)
BASKETBAL
PROMOTIEDIVISIE: Blitz-Akrides (za
20 30). MSV-Wyba (zo. 16.00)
EERSTE DIVISIE B: BC Markt-BS Leiden
(zo. 17.00)
Vrouwen
EREDIVISIE: Grasshoppers-Filtech Five
(19.30), Hoofddorp-BV Leiderdorp
(20.00)
EERSTE DIVISIE B: BS Lisse-BV Lely
(20.00)
EREDIVISIE JUNIOREN: Blitz-The Callen-
gers (zo. 14.30), Meisjes: BV Wyba-Grass-
hoppers (za. 13.30), Prisma-BV Leider
dorp (zo. 20.45)
EERSTE DIVISIE: DWS-Saturnus (zo. 14
00)
DERDE DIVISIE: DIOS 1-Saturnus 2
(zo. 14:20), Rijnstreek-Oliveo (zo. 16.10,
Rijnstreekhal)
Vrouwen
EERSTE DIVISIE: Blerick-Foreholte (zo.
14.30)
DERDE DIVISIE: EMM-Oase (zo. 12:30),
Hellas 3-Stompwijk/Fairplay
KORFBAL
HOOFDKLASSE B: Die Haghe Nic.,
Groen Geel - De Meeuwen, Fortuna - Spor
ting Trigon (zo. 14.30, Fortunahal), DVO
Da Ito
OVERGANGSKLASSE D: TOP - AKC (za
19.55)
EERSTE KLASSE G: Kinderdijk - Pernix
TWEEDE KLASSE E: Fiks - OKV (16.50).
F: Crescendo - RKC (zo. 17.55, Vijf Mei
hal), Tempo - Sperwers (19.40)
DERDE KLASSE D: Thor(H) - Fluks. Mad
joe - Velocitas (za. 16.25)
VIERDE KLASSE C: KZ Leiden - SEV (za.
15.55, Vijf Meihal)
SCHAKEN
Shorttrack: Friesland Cup Leeuwarden (za)
Lange baan: NK afstanden Deventer (vr
19.00. za en zo. 10.00)
Marathon: Amsterdam (za. 19.30)
WATERPOLO
HOOFDKLASSE: AZC Polar 8ears (za.
19.15), LZ '86 - AZ PC (zo. 16.00)
Vrouwen
BEKER: LZ'86 - PSV (zo. 13 00)
Milennium II toernooi Katwijk (vr. 20.00,
za. 16.00)
WIELRENNEN
ZAALVOETBAL
LPSV toernooi (vr. 9.00, Groenoordhal Lei
den)
Flip Massaar toernooi (zo. 9.00,
Groenoordhal Leiden)
Eerste Divisie Koudekerk-Scagha'66 (wo.
20.00, De Vlinder Ter Aar)
Slechts met de allergrootste moeite hebben de favorieten Real Ma
drid en Corinthians hun eerste wedstrijd in groep A op het WK
voetbal voor clubteams gewonnen. Real versloeg woensdag All-
Nassr in Sao Paulo met 3-1. De Braziliaanse kampioen Corinthians
klopte Raja Casablanca met 2-0.
Corinthians kreeg de hulp van de Italiaanse scheidsrechter
Braschi. Nadat de Braziliaan Luciano tegen de onderkant van de
lat had geschoten, raakte de bal duidelijk voor de doellijn de
grond. Braschi wees desondanks naar de middenstip, waarmee
Corinthians de Afrikaanse kampioen op een 2-0 achterstand zette.
De eerste Braziliaanse treffer kwam op naam van Luizao.
Real won van het Saudische Al-Nassr dankzij doelpunten van
Anelka, Raul en Savio. A-Husseini was uit een strafschop verant
woordelijk voor de tegentreffer.
Coronel en Verstappen wachten
beiden op tweede plek bij Arrows
LONDON ANP
Tom Coronel en Jos Verstappen
moeten nog even geduld heb
ben voor bekend is wie de
tweede coureur bij het Formu
le-1-team Arrows wordt. De
renstal openbaart waarschijn
lijk pas in februari wie naast de
Spanjaard Pedro de la Rosa het
seizoen 2000 zal rijden. Beide
Nederlanders komen in aan
merking.
Tom Coronel testte medio
december in Barcelona voor
het Britse team. In januari lan
ceert hij een aandelenplan dat
hem aan startkapitaal voor een
stoeltje moet helpen. „Als ik
een x-aantal centen bij elkaar
krijg, gaan we volgens mij rond
jes rijden", aldus Coronel.
icinisatie Embassy zet Haagse titelverdediger op scherp
iond van Barneveld is en blijft een fenomeen met
jebruiksaanwijzing. Van vriendelijke lobbes tot on-
■■anbaar mannetje. Dat eerste is hij meestal, gewoon
^■t het nu eenmaal in z'n karakter zit opgesloten om
Ben, als het ook maar even mogelijk is, te vriend te
Hen. Dat laatste is hij soms. Als hij verliest. Niets
^■elijks is ook Van Barneveld vreemd. Hij kan, geeft
toe, absoluut niet tegen zijn verlies. Dat was vroe-
I zo bij een eenvoudig potje stratego of mens-erger-
it. Dat is nu nog steeds zo met darts. „Als ik verlies,
eemt de duivel bezit van me", zegt Barney.
liveltje stak ook de kop
inden, op zondag 7 no-
Het gezicht van de
Hagenaar stond op on-
:oen hij, staande op het
van de Wembley Con-
Centre, Phil Taylor uit
zag gaan. De Engels-
'ereldkampioen van de
terende bond PDC, had
•rte metten gemaakt (21-
iet Van Barneveld, de
roudig) wereldkampioen
BDO, de British Darts
sation. Van Barneveld,
:n hem uit het publiek
eikte handdoek woe-
in de coulissen smeet,
•t vlagvertoon van de En-
niet langer aanzien en
ig tijdens de feestelijkhe-
;t podium af om in de be-
f3 neid van een kleedkamer
hzelf te komen. Daar had
ia 30 minuten voor nodig
rvolgens eerlijk en open
de (inter)nationale pers
ird te staan.
wil dit wel even nuance-
et klopt dat ik ben wegge-
maar de officiële huldi-
'as toen al achter de rug.
;gon echter weer het En-
ilkslied te zingen, Taylor
nog uitbundiger met de
;e vlag te zwaaien. Tja,
loest ik daar nog als Ne-
ider? Ik wilde er weg. Had
n vreselijk pak slaag ge-
moest even tot mezelf
Want eerlijk gezegd had
rekening gehouden met
:en. Ik was er van over-
lat ik hem zou pakken en
mensen in m'n directe
ng waren die mening
laan. Het is iets dat ik
iegeleiders wel een tikje
neem. Er is alleen maar
bken over winnen en hoe
in dat geval moest opstel-
'et geen woord is gerept
toe en wat als ik zou ver-
Daar is men, daar zijn
jooit vanuit gegaan. Het
niet weg dat ik inder-
:eer slecht tegen mijn ver
en dat ik dan knap hu-
kan worden. Ik werk er-
mezelf dan beter in de
|te houden, maar dat kan
alleen. Ik heb daar hulp
lig. En die krijg ik ook",
hulp krijgt hij van dezelf-
ffisen die tijdens toernooi
en voortdurend in zijn nabij
heid vertoeven. Z'n manager
(Ad Schoofs), mental-coach
(Toby van Laarhoven), vader
(Rob) en vrouw (Sylvia). Zij zijn
er ook voor verantwoordelijk
dat Raymond van Barneveld
nu, zo zegt hij althans zelf, weer
goed in zijn vel steekt. Hij kijkt
weer optimistisch de wereld in.
En dat was zo kort na die desa
streuze zevende november wel
even anders.
„Niets was er meer goed. Ik
zag alles negatief en benaderde
ook alles als zodanig. Dat heeft
geduurd tot en met het Sport
gala, toen Pieter van den Hoo-
genband werd gekozen tot
sportman van het jaar. Ik kan
me goed vinden in die keuze,
laat ik dat even heel duidelijk
voorop stellen. Maar ik had die
avond toch zo de smoor in,
want ik vond dat ik tekort werd
gedaan. Ik heb in 1999 namelijk
ook nog, in Zuid-Afrika, het of
ficiële wereldkampioenschap
van de WDF geprolongeerd en
daar werd met geen woord over
gerept. Alleen de Embassy
kwam even snel langs. Maar in
plaats van trots en blij te zijn
dat ik daar op de eerste rij zat
als genomineerde - hetgeen
toch een erkenning van de Ne
derlandse sportjournalistiek be
tekende voor mij persoonlijk en
het darts in het algemeen - liep
ik daar dus na afloop rond met
een gezicht als een oorwurm.
Ondanks het naderende kampioenschap oefent Van Barneveld maar enkele uren per week.
Dat was het moment dat ik
door m'n naaste omgeving flink
op mijn nummer werd gezet.
'Als je zo doorgaat, trekken wij
onze handen van je af, luidde
hun boodschap. Dat heeft me
de ogen wel geopend. Ik ben
weer terug, ben weer de oude
Barney. En als de trainingsses
sies van de laatste weken met
Co Stompé een graadmeter
zijn, kan ik ook wel stellen dat
ik messcherp ben".
Die scherpte roept hij aan de
vooravond van zijn achtste Em
bassy World Professional Darts
Championship, als topsporter
en als iemand met genetisch
bepaalde bloedhekel aan
troostprijzen, als vanzelf op. Hij
Co Stompé bereikte via de kwalificaties het
hoofdtoernooi. De Amsterdamse trambestuur
der gaat op voor zijn vierde Embassy. Zowel in
1996 als in 1998 sneuvelde hij al in de eerste
ronde, vorig jaar boekte hij ten koste van de
Engelsman Davy Richardson zijn eerste zege
op dit podium. Roland Scholten - die dit jaar
ontbreekt en intussen al heeft gekozen voor
een overstap naar de concurrerende bond
PDC - was hem in de tweede ronde vervolgens
te snel af. Co Stompé treft in de eerste schifting
de Engelsman Andy Smith.
Stompé zit in de onderste helft van het
speelschema en die is, op papier althans, heel
wat zwaarder dan de bovenste groep met daar
in Raymond van Barneveld. In de onderste
helft zijn spelers als Ronnie Baxter, Colin
Monk, Les Wallace, Martin Adams en Mervyn
King terug te vinden. De 'grote namen' op de
sheet van Van Barneveld zijn die van Steve
Beaton, Kevin Painter, Robbie Widdows, Ted
Hankey en Andy Fordham.
Als Stompé zijn eerste partij wint, komt hij
uit tegen de winnaar van Martin Adams-Steve
Coote. Bij winst in de eerste schifting komt Van
Barneveld in de tweede ronde uit tegen Wayne
Mardle of Matt Clark.
De 23ste editie van The Embassy heeft een
prijzengeld van 182.000 ponden, ruim 615.000
gulden. De winnaar strijkt een bedrag op van
44.000 pond, de verliezende finalist de helft
daarvan. Bovendien is er een bonus te verdie
nen van 52.000 pond voor de speler die een zo
geheten 9-dart-finish realiseert. De eerste ron
de start zaterdagmiddag om 14.00 uur Neder
landse tijd. Raymond van Barneveld speelt zijn
eerste partij meteen die middag, maandag
avond begint Stompé.
wordt er echter ook een handje
bij geholpen en wel door de
BDO. De officials van de British
Darts Organisation waren nooit
een voorstander van de wed
strijd tegen Phil Taylor maar
hadden niet de mogelijkheid
Van Barneveld - die als verlie
zer toch een bedrag van 40.000
pond incasseerde - een speel
verbod op te leggen. „En dat zit
de heren kennelijk goed dwars,
want men laat nu geen gelegen
heid onbenut om me het leven
zuur te maken. Normaal ge
sproken had ik nooit veel pro
blemen om voor de Embassy
voldoende kaarten te regelen
voor de mensen die me op een
of andere manier helpen. Nu
krijg ik er zo weinig dat ik nog
maar moet zien of bij voorbeeld
mijn vader erbij kan zijn. Het is
werkelijk te gek voor woorden".
„En de BDO begint nu ook te
zeuren over het feit dat ook op
de achterkant van mijn shirt
een reclame-uiting is te zien.
Dat logo - een paar tulpen en
het woordje Holland - van een
van mijn sponsors, de NBT,
moet eraf. Ik mag slechts de
naam van mijn hoofdsponsor
voeren. Zo kinderachtig en zo
doorzichtig ook. Het is immers
allemaal terug te voeren op het
feit dat ik met die partij tegen
FOTO ANP
Taylor mijn eigen koers heb ge
varen. En, ook niet onbelang
rijk, dat ik Nederlander ben".
„Tuurlijk, die Engelsen zei
den en zeggen nog steeds het
prachtig te vinden dat een Ne
derlander de Embassy heeft ge
wonnen. Goed voor de uitstra
ling van de sport, zeggen ze
dan. In werkelijkheid ligt het
een tikje anders. Misschien nog
niet in 1998, toen ik in de finale
won van Richie Burnett. Is ie
mand uit Wales en de verhou
ding Wales-Engeland laat zich
een beetje vergelijking met die
van ons en de Duitsers. Maar
afgelopen jaar won ik van 'hun'
Ronnie Baxter. En dat deed
pijn, hoor. Dat zit ze nog steeds
erg hoog. Ze willen niets liever
dan al die Nederlanders een
kopje kleiner maken, want ik
ben tweevoudig wereldkampi
oen, won tweemaal op rij de
Embassy en Co Stompé is rege
rend Europees kampioen. Kort
om, dartsland Engeland heeft
helemaal niets meer in handen
en oei oei oei, dat zal en moet
anders. Maar als ze denken dat
ze mij met deze fratsen van
mijn stuk kunnen brengen,
hebben ze het een heel klein
beetje mis. Ik word er alleen
maar scherper door".
Barbara de Loor: Ik wist dat er meer in zat als ik dat gezeik met m'n hart niet had."
heel oppervlakkig blijven ademen. De pro
fessor zei: 'je klokje staat niet gelijk'. Ze
hebben het zaakje met schokken weer
rechtgetrokken. Toen ik bijkwam, werd ik
wel heel erg bang. Een klap.op mijn hart,
zeg! Voor hun is dat misschien de nor
maalste zaak van de wereld, maar niet
voor mij. Ze hebben niets uitgelegd, want
je bent gewoon iemand die daar ligt."
„Zelf dacht ik eerst ook: laat maar. Ik wil
de lichamelijk weer zo snel mogelijk fit
worden en ging als een gek weer trainen.
Door die laserstralen heb je brandwondjes
in je hart. Die moeten netjes worden afge
voerd, anders kun je een infarctje krijgen.
Ik moest twee maanden bloedverdunners
slikken en elke week naar de trombose-
dienst. Als ik een bloedneus kreeg, wist ik
dat het bloed ietsje te dun was. Ik heb in
die tijd niet op skeelers gestaan, want als
je valt en het bloedt dan houdt het nooit
meer op."
„Later kreeg ik mentaal een opduvel. Ik
voelde dat het helemaal niet goed ging.
Wat is er eigenlijk allemaal gebeurd? Dat
vraag je je af. De beelden dat je daar in
doodsangst op die operatietafel lag, kwa
men weer boven. Want je maakt wel even
FOTO GPD/JAN DE VRIES
tjes met je volle bewustzijn een ingreep
mee. En niet voor een uurtje. Ik heb daar
vijf uur gelegen. Ze zitten gewoon in je
hart en dat heb ik allemaal gevoeld, want
voor zo'n ingreep moetje volledig bij zijn.
Je hart moet op honderd procent werken
en onder narcose kan dat niet."
„Toen besefte ik pas wat ik al die jaren
voor het schaatsen over heb gehad. Als ik
niet had geschaatst, had ik daar waar
schijnlijk niet gelegen. Dat gaf wél een
speciaal gevoel, wel positief, maar meteen
voelde ik ook een gebrek aan waardering.
Ik heb me heel erg alleen gevoeld. Ik kon
het wel vertellen, maar ze snapten het
niet. Dit was iets dat zo ver ging. Boven
dien ben ik er zelf in eerste instantie dus
ook finaal overheen gewalst en ik wilde
anderen niet met mijn problemen opza
delen. Zo zit ik in elkaar. Zo van: ik moet
niet zeuren, het is nu klaar."
„Ik heb echt mezelf in een ander lijf ge
voeld, het was niet Barbara. Het was net
alsof ik op mezelf neerkeek: Het hulsel, de
beentjes, de armpjes en het hart, het was
gewoon niet van mezelf. Geestelijk en li
chamelijk was het niet een geheel, dat be
gint de laatste twee weken pas weer te ko
men. Ik zweefde tussen mijn lichaam en
mijn geest. Vooral in topsport wordt het
dan heel moeilijk. Eigenlijk moet je heel je
hart in het schaatsen leggen en dat ging
niet. Je lichaam kun je op die operatietafel
afsluiten, maar voor je geest is het veel te
heftig."
„Ik vind dat ik daar te kort begeleiding in
heb gehad. Dat snap ik niet van die zie
kenhuizen. Na twee weken lieten ze me er
al weer keihard tegenaan gaan, maar zo
werkt het niet. Ik heb niet de tijd genomen
om de ingreep te verwerken. Ik besefte in
eens wat er allemaal gebeurd was en voel
de me helemaal niet lekker. Ik was ver
drietig en kreeg zelfs nachtmerries. Dan
maak je gewoon die hele operatie weer
mee, met die naalden en die catheders in
de liezen die door je aders naar je hart toe
gaan. Poeh, potverdikkie. En die arts die
aan je vraagt - en zo is het dus echt ge
gaan - 'Nou Barbara, we hebben het ge
vonden. wat doen we?' Ik dacht: wat doen
we? Waarom lig ik hier? Ik moest dus toe
stemming geven. Daar had ik me hele
maal niet op voorbereid. Ik wist dat ze van
te voren gezegd hadden: als het fout gaat
blijf je met een pacemaker achter. Dat
maalt op zo'n moment ook door je kop.
Toen ze die vraag dus stelden, dacht ik:
jongens haal de hele zooi er maar uit, ik ga
naar huis. Ik vind dat geen vraag, hele
maal niet als je in zo'n toestand ligt. Ik zei:
'ik vertrouw er op'. Dat is dan toch wel
een traumatische ervaring. Er wordt niet
naar gekeken wat het met de persoon doet
en dat vind ik heel raar."
„Ik ben kwetsbaar op dit moment. Ik heb
er ongelooflijk veel moed voor gehad. Ik
had verwacht dat het een verrijking zou
zijn, omdat ik iets overwonnen heb. Dan
hoor je eigenlijk een soort beloning te krij
gen, maar zo ervaar ik het helemaal nog
niet. Dat is dus eigenlijk zwaar tegengeval
len, want ook in het schaatsen heeft het
nog niet positief uitgewerkt. Verliezen stelt
nu zelfs extra teleur. En het kost me ook
heel veel moeite om mezelf op te peppen,
maar misschien komt dat nog. Ik ben een
beetje uit het veld geslagen."
„Ik hoop echt op een ommekeer en heb
het gevoel dat het er nu aan zit te komen.
Al is er maar één wedstrijd waarbij ik het
idee heb dat de oude Barbara er weer is.
Op dit moment is er nog een rem om de
sportieve grens op te zoeken. Mijn li
chaam is er klaar voor, maar mijn geest
nog niet helemaal. Gelukkig is de kans nu,
met al die commerciële ploegen, kleiner
om er uit gegooid te worden als je een jaar
niet zo sterk rijdt."
„Maar je gaat relativeren hoor. Altijd maak
je je druk om je seizoen, om een EK en
een WK. En je moet en je moet en je moet
en er is nooit tijd, want volgende week
moet je in vorm zijn. Nou, als je zoiets
meemaakt houdt dat gewoon op. Zeker
toen kort na mijn ingreep Willem (Poel
stra, red.) die hartinfarct kreeg, net toen ik
heel erg bezig was met de verwerking. Dan
ga je ineens nadenken. Ik heb ervan ge
leerd dat topsport allemaal heel leuk is,
maar je moet niet vergeten dat je gewoon
een mens bent en af en toe moet je jezelf
even terugfluiten. Je kunt niet maar door
gaan en doorgaan, zeker niet na dit soort
dingen.
Ik ben daar wel verder in dan anderen,
denk ik. Mijn leven hangt er niet van af. In
principe is het natuurlijk maar een geintje
allemaal, topsport. Ik heb niet overwogen
om te stoppen, maar er wel eens aan ge
dacht. Ik had het gevoel nooit meer op
mijn oude niveau te komen. Maar ik wist
al heel snel dat ik dan zo ongelukkig zou
worden. Dan was ik op zo'n onhandig
moment gestopt. Volgens mij achtervolgt
dat je je hele leven. En dat zou zonde zijn,
want de laatste twee weken merk ik dat ik
onwijs groei. Ik gok toch nog een beetje
op het WK allround."
AMSTELVEEN
