Kromhout: 'Ik was zwaar teleurgesteld
Heiner
Sydney is niet het einddoel van zeiler Roy
Drie zware weken
voor handbalploeg
Sport
DONDERDAG 30 DECEMBER 1999
Teams strijden om snelschaaktitel
Ongeveer vijftig teams nemen deel aan het traditionele
Oliebollen-snelschaaktoernooi van de Leidse Schaakbond. Het
toernooi wordt zondag 2 januari gehouden in het Denksport
centrum aan de Robijnstraat. De tweehonderd deelnemers spe
len een enkelvoudige competitie. De partijen duren twee keer
vijf minuten.
Keeper blikt terug op bewogen maanden bij FC Lisse
avontuur bij Feyenoord. Na
twee jaar verruilde de keeper -
die ook voor de nationale
jeugdelftallen van 14 tot 18 jaar
uitkwam - de Rotterdamse club
voor Ajax. Kromhout zegt daar
het meespelen echt onder de
knie te hebben gekregen. „Ik
ging bij Ajax met sprongen
vooruit. Je speelt toch in de top
van Nederland, met allemaal
goede voetballers en daar word
je zelf ook beter van. Alles was
ook op en top geregeld. Het
enige wat ik moest doen was
presteren. Na die tijd ben ik
zien hoeveel publiciteit zo'n ra
ce om de wereld losmaakt. En
zeker als er succes is. Dat heb ik
gemerkt toen we een etappe
wonnen. In Amerika is dat heel
anders. Bedrijven daar zijn be
reid er voor te gaan. Zetten een
grote campagne op. En steunen
zo'n team in alles. Kijk alleen
maar naar de budgetten. Ande
re teams beschikten over twin
tig, dertig miljoen. De Brunei/
Sunergy deed het met dertien
miljoen. En toch telden we
mee."
Heiner heeft nooit overwogen
om naar Amerika te verhuizen.
Een land waar in ieder geval
topsporters op hun waarde
worden beoordeeld. En waar
ook vrij gemakkelijk geld vrij
komt voor de bouw van zo'n
oceaanracer. „Ik ben Nederlan
der. Zo voel ik dat. Ook al heb
ik in mijn sportbenadering de
Amerikaanse mentaliteit. Je
moet doelen stellen. En dat ook
durven roepen. In Nederland
wekt zoiets vaak wrevel op."
„De tekeningen voor een
nieuwe boot zijn klaar. De vol
gende stap is bouwen. Daar is
nu eenmaal geld voor nodig.
Simpel. Wat dat aangaat hoef ik
me voor Sydney veel minder
druk te maken. Het team is
goed. Met trainen liggen we op
schema. De doelstelling is dui
delijk en iedereen wil. En als je
het wilt, kun je het. Bij iedereen
is de ijzeren wil aanwezig om
voor het succes te gaan. Dat eis
ik ook. We praten tenslotte over
professionals. Iemand die daar
niet in mee kan, heeft bij mij
aan boord niets te zoeken."
Vrijblijvendheid
Heiner verfoeit vrijblijvendheid
in de sport. „Voor veel Neder
landers is zeilen een vakantie-
sport. Biertje, dobberen op een
meertje. Het moet leuk zijn.
Maar als je doelstellingen wilt
realiseren is 'leuk zijn' geen
doelstelling. Ik ga alleen voor
topprestaties."
„Natuurlijk lukt dat niet al
tijd. Dat geeft niet. Als ik maar
wel het idee heb dat het hele
team alles heeft gegeven. Dat is
topsport. Daarin ben je bezig je
grenzen te verleggen. Constant.
Dat vraagt, nee eist, een bepaal
de instelling. Alles opzij zetten
om je doel te bereiken.
„Die wil mis ik hier een beet
je. Dus sluit ik niet uit dat ik in
de nabije toekomst veel meer in
het buitenland zal zeilen. Om
dat ik mee wil tellen in de Ame
rica's Cup. Wil zeilen met hel
allerbeste materiaal. Constant
korte duels van schip tegen
schip. Het hoogst haalbare in
de wedstrijdsport. Daar doe ik
het allemaal voor."
Waarmee kan een mens zich nog De 100 pk IDT dieselmotor leve
onderscheiden' Met deze nieuwe een koppel van 240 Nm bij slecht
Rover 25 bijvoorbeeld De nieuwe 2000 toeren. Wat er van leer is e
compacte Rover is duidelijk familie wat elektronisch bedienbaar, kunt
van de grotere 75. Deze sportieve het beste zelf gaan bekijken in o
Sprite hierboven is er zowel njm showroom. U rijdt al Rover 2
met benzine- als dieselmotor. vanaf fl 28.990,-.
AUTO-HOME LEIDEN B V.
Touwbaan 2, Autoboulevard Leiderdorp
Telefoon 071 - 5121560
Jong Oranje bij waterpolotoernooi
ROELOf arendsveen De vrouwen van Jong Oranje, Alkemade, BZ
&PC. De Ham en Rapido nemen deel aan het waterpolotoer
nooi. dat zondag 2 januari wordt gehouden in zwembad De
Tweesprong in Roelofarendsveen. Het is de tweede keer dat
zwem- en poloclub Alkemade een vrouwentoernooi houdt tij
dens de winterstop. Het toernooi duurt van 15.00 tot 20.00 uur.
Het oranjeshirt dragen in WK
kwalificatiewedstrijden. Een
droom voor elke topsporter.
Behalve voor de Nederlandse
handballer. Frank Wesselink (E
en O) en Jeroen Hülscher (Aals
meer) ontvingen begin deze
week een expresbrief van
bondscoach Ryszard Malag.
Het heuglijke nieuws dat de
keuzeheer ze had uitverkoren
voor een reeks van zes in janua
ri te spelen WK kwalificatie
duels maakte weinig indruk op
beide spelers. Ze zullen vrijwel
zeker bedanken voor de eer.
Dat geldt niet voor Harold Nus-
ser, de derde speler die van Ma-
lag een brief kreeg. De opbou
wer van Sittardia is bereid na
een jaar onderbreking zijn in
terlandloopbaan te hervatten.
Oranje krijgt het in januari
zwaar voor de kiezen. Zes kwa
lificatieduels tegen Polen, Tur
kije en Luxemburg staan op het
menu en dat binnen drie we
ken. Ryszard Malag wil zo sterk
mogelijk voor de dag komen.
Frank Wesselink en Jeroen
Hülscher zijn weliswaar gevleid,
maar zullen bedanken voor de
eer. Studie luidt voor Frank
Wesselink (22) het motief. Wes
selink, die als puber van Mema
uit Leens naar E en O vertrok
omdat hij droomde van gouden
bergen als tophandballer, weet
inmiddels wel beter. Van hand
bal zal hij niet rijk worden.
Handbal is leuk mits zijn studie
niet in het gedrang komt. En
dat is met zes duels in drie we
ken onvermijdelijk.
„Ik heb het veel te druk op
school. Ik zit in m'n eerste HTS
jaar. De combinatie studie en
elke avond trainen bij E en O
valt me al heel zwaar. Het is
constant op je tenen lopen. En
aangezien ik er wel achter ben
dat ik later mijn boterham niet
hoef te verdienen met handbal,
zal er niets anders op zitten dan
dat ik me afmeld."
Struikelblok voor Hülscher,
die werkzaam is in de automa
tisering, is dat er voor de Oranje
internationals nog steeds geen
enkele vorm van compensatie
voor loonderving is geregeld.
„Vroeger moesten we per jaar
de eerste vijf dagen zelf betalen.
Voor extra dagen kregen we een
vergoeding. Dat was niet veel,
maar het was tenminste iets.
Nu krijgen we helemaal niets
meer behalve reiskostenvergoe
ding."
De enige die Oranje wel het
voordeel van de twijfel geeft is
Harold Nusser van Sittardia.
Zijn motto: als er één schaap
over de dam is volgen er meer.
Nusser: „Ik heb voorafgaand
aan de Haarlemse Handbal-
week een gesprek gehad met
Malag. Het komt er op neer dat
ik ben ingestapt in de trein tot
23 januari. Er waren al zeven
spelers van Sittardia geselec
teerd. En als je zeven basisspe
lers mist stellen de trainingen
ook weinig meer voor. Het is
goed voor m'n ontwikkeling als
handballer."
usse/katwuk peter van der hulst
Slechts met moeite kan Peter
Kromhout een uurtje vrij ma
ken. In de laatste donkere da
gen van het jaar lijkt elke mi
nuut nodig om de feestpakket-
ten, die veel werkgevers aan
hun relaties of werknemers
sturen, op tijd te kunnen leve
ren. De waan van de dag staat
in schril contrast met de pe
riode van rust die de logistiek
medewerker van een bedrijf in
'eindejaars-geschenken' aan
het begin van de voetbalcom
petitie doormaakte. De keeper
van FC Lisse hield de sport
even voor gezien toen Ron
Bourn an na twee wedstrijden
bij de hoofdklasser de voor
keur kreeg. „Ik was zo teleur
gesteld", zegt Kromhout nu.
Na gesprekken met trainer
Wim Schaap en elftalbegelei
der Stephan Spruijt keerde hij
na twee weken terug op Ter
Specke. Inmiddels heeft hij
Bouman uit het doel verdron
gen.
Kromhout snapt nog steeds
weinig van Schaaps beslissing
om hem al na twee duels te
passeren. „Er werd tegen mij
gezegd dat de ploeg niet lekker
draaide en dat ze een meer er
varen keeper in het elftal wilden
hebben." Er knapte iets bij de
speler die ondanks zijn 22 jaar
al veel ervaring heeft opgedaan.
„Ik ging op het moment dat ik
stopte op mijn gevoel af. Als je
nou slecht speelt is het gemak
kelijker te accepteren, maar niet
als je goed presteert." Boven
dien vond de keeper dat er af
spraken waren geschonden. „Ik
zou twee competitiewedstrij
den de kans krijgen om me te
bewijzen, maar na het eerste
duel zei de trainer dat ook Bou
man twee wedstrijden mocht
keepen. De misverstanden zijn
in verschillende gesprekken uit
gepraat."
Toch was de beslissing om
weer bij lisse aan de slag te
gaan zwaar. „Terugkomen was
nog moeilijker dan vertrekken.
De gedachte dat ik anders een
jaar lang niets kon doen, speel
de een belangrijke rol. Ik pro-
Peter Kromhout „Terugkomen was nog moeilijker dan vertrekken".
beerde weer met een schone lei
verder te gaan. ook al was het
vertrouwen beschadigd. Het
heeft even geduurd om dat
weer in orde te laten komen."
De tegenvallende resultaten
van de hoofdmacht hebben er
ongetwijfeld toe bijgedragen
dat Kromhout weer onder de
lat terugkeerde. De Katwijker
vindt zijn uitverkiezing terecht.
„Tegen Katwijk heb ik goed ge
speeld. We hebben de wedstrijd
niet voor niets op 0-0 weten te
houden."
Kromhouts keuze voor FC
Lisse was een wel doordachte.
„Ik ging weg bij Quick Boys
omdat ik in een eerste elftal wil
de spelen. En de trainer gaf
daar de voorkeur aan Tom van
der Niet. Ik koos voor Lisse om
dat dat een van de clubs was
waarvan ik dacht dat ik er het
beste tot mijn recht kon komen.
Lisse heeft een voetballende
ploeg en ik ben een voetballen
de keeper."
Hij bewees dat al op jonge
leeftijd in de jeugd. Als 14-jarig
jochie verliet hij voor de eerste
maal Quick Boys voor een
foto dick hogewoning
niet meer gegroeid als keeper.
Wat je bij die club krijgt vind je
nergens. Je traint elke dag en
bent alleen maar met topvoet
bal bezig. Ik heb altijd gezegd
dat ik alsnog het betaalde voet
bal in wil, al wordt het steeds
moeilijker. Toch zijn er genoeg
voorbeelden dat het wel kan",
aldus Kromhout die in de jeugd
met voetballers speelde als
Boateng, Van Bronckhorst,
Splinter en Knopper.
De Katwijker koos er op 16-
jarige leeftijd zelf voor om
Feyenoord te verlaten. „Wiin
Jansen was destijds technisch
coördinator bij de club. Hij re
gelde de zaakjes goed, maar na
dat hij was ontslagen werd er
geen goed vervolg aan gegeven.
Ik had het er niet naar de zin en
heb Ajax opgebeld of hun aan
bieding nog geldig was. Zij wil
den mij al hebben toen ik 12
jaar was."
„Waarom het uiteindelijk niet
bij Ajax is gelukt? Toen ik bij het
bestuur moest komen wet
zegd dat er voor mij geen
tract in zat. Dat had niet zo
met mijn kwaliteiten te m
Ajax speelde op dat mo
Champions League en
naast Van der Sar en Grin
volwaardige derde keeper
ben. De keuze was tusser
en een jongen van 24 jaar.'
„Ik had wat meer geluk
ten hebben. Een club mt
net nodig hebben. Als ik
jaar later bij Ajax was gekt I
dan had ik waarschijnlijk
een contract gekregen. Ój
moment speelde de ploeg
Champions League meer." i
Kromhout keerde na n
avontuur bij Ajax weer ten
Quick Boys. „Ik heb daail
derhalf jaar in het eersti i
staan, maar in decembe li
liep ik door overbelasting
knieblessure op. Toen ik a
steld was, speelde ik een j; i
het tweede. Ik heb heel i
plezier gehad, het was een
tastische groep. Ik denk oo j
ik het daarom heb volgt
den. Als de sfeer in een
goed is, ben je sneller b
een stap extra te doen, da
cepteer je ook meer vai
kaar."
Ondanks het mooie jaar 1
hij aan het begin van het1
zoen voor Lisse. Kromhout
de weer op het hoogste I
teurniveau presteren, ma;
omstandigheden waarondt 'l
zijn 'werk' bij de club 1
doen zijn allesbehalve ge
kelijk. Lisse is een ploeg ii
bouw met alle problemen 11
dien. „In de defensie he 'I
we met wisselingen te m 11
gehad. De trainer heeft
nieuwe spelers moeten ii
sen. Sommige jongens w
wat ze moeten doen. Aan a
ren moet je toch weer wen
die moet je coachen. Tocl
ik op de training mooie dir
Bij Lisse kunnen de met.,
goed voetballen."
De keeper gaat er nog st
van uit dat de lage klassi
van Lisse een vergissing i
dat alles goed komt. „Nu
Noordwijk bovenaan, terw
een paar weken terug nog i
een paar punten van ons w
verwijderd. Als je twee
wint sta je weer in het link
tje. Omgekeerd geldt hetzi
verlies je twee keer dan sta
weer in het rechterrijtje.
niet één competitie zo s1
nend als deze. Maar, na de
terstop doet Lisse het toch
goed. Ik denk dat we nog'
bij de eerste vier kunnen"
men."
..Ik hou van de natuur en van competitie. Die combina
tie van genieten en de strijd aangaan. Dat is het eigenlijk.
Daar komt die passie vandaan." Roy Heiner, van 22 no
vember 1960, wist als jochie al wat hij wilde: zeilen. Ook
een afgeronde ingenieursstudie weg- en waterbouw
bracht hem daar niet van af. Samen met zijn vrouw runt
hij in Medemblik een eigen zeilacademie. In Sydney
geldt de voormalige inwoner van Koudekerk straks als
één van Neerlands zwaarste troefkaarten. 'Aas Heiner'
gaat in de Soling samen met zijn bemanning Peter van
Niekerk en Dirk de Ridder voor goud.
medeaabuk leo van celderen
Toch zijn de Spelen voor hem
geen einddoel. „Hoe fantas
tisch een olympische prijs ook
is. En hoe graag ik over ruim
twee iaar weer mee wil doen
aan de Whitbread Round the
World Race. Mijn hoofddoel is
de America's Cup. Daar valt al
het andere bij in het niet. Het is
de Formule 1 van het zeilen.
Met twaalf stinkende mannen
aan boord is geen ruimte voor
romantiek." Roy Heiner houdt
van de combinatie van natuur
en competitie.
Aanvankelijk zag het er hele
maal niet naar uit dat Roy Hei
ner een groot deel van zijn le
ven op het water zou doorbren
gen. „Ik ben geboren in Virgi
nia. Zuid-Afrika. Mijn vader was
civiel ingenieur. Ons gezin ver
huisde nog al eens. Meestal
naar droge gebieden. Want
daar moesten stuwmeren wor
den aangelegd."
Hij lacht. .Als klein kind zat
ik wel veel in van die opblaas-
badjes achter het huis. Dus wie
weet..." Dan serieus: „Het heeft
lang geduurd voordat ik ben
gaan zeilen. Dat begon eigenlijk
pas na mijn studie. Ik heb wel
van mijn vader de beginselen
geleerd. Hij hield van bootjes
en kon er behoorlijk mee over
weg. Ook al woonden we vaak
ver van een beetje behoorlijk
zeilwater."
„Maar je kunt niet zeggen dat
ik in mijn jeugd veel neb ge
zeild. Ik ben eigenlijk een laat
bloeier. Na mijn studie is het
begonnen. Je wint een paar
kleine, plaatselijke regatta's.
Dat ziin misschien wel de be
langrijkste wedstrijden in mijn
leven geweest. Toen werd ik ge
sterkt in het idee dat ik talent
had en dat mijn doel. professio
neel zeiler worden, heel dichtbij
kwam."
Talent
Maar talent alleen is niet ge
noeg. Heiner. .Zeker in het zei
len geldt dat. Er komt enorm
veel op je af. Sponsors moet je
vaak zelf zoeken. Zakelijke on
derhandelingen waar je als
sportman eigenlijk niet op zit te
wachten. Maar de grootste
kunst is het samenstellen van
een goed team. Als je dat lukt
ben je een heel eind.
„Of het nu gaat om de Soling
waarin je met drie man de boot
vaart, of om een meervoud aan
mensen tijdens de Whitbread of
de America's Cup. Het team
work komt op hetzelfde neer.
Ja. ook het leiderschap. Dat
moet je afdwingen. Je vaart ten
slotte met topzeilers. Allemaal
specialisten die je echt niets
hoeft wijs te maken."
„Binnen zo'n team wil ieder
een toch zijn zegje doen over
de tactiek. Nou moet je ook niet
denken dat het een soort drij
vende praatclub is. Het zijn ook
geen uitputtende sessies.
Meestal is het even razendsnel
overleggen. Maar altijd hakt één
man de knoop door. Dat ben ik.
Punt. Al kan het natuurlijk best
zijn dat je binnen een uur je be
slissingen moet bijstellen. Het
weer kan omslaan, de wind
wegvallen. Zeilen is schaken.
Op een gigantisch veld. Je moet
steeds een aantal zetten vooruit
denken. En daar fietsen de wis
selende weersomstandigheden
dan doorheen. Die moeilijk
heidsfactor maakt wedstrijdzei
len zo boeiend."
Rampzalig
Vorig jaar maakte Roy Heiner
indruk 'tijdens de Whitbread.
De eerste twee van de zeven te
varen etappes waren met even
zoveel laatste plaatsen voor de
Nederlandse deelnemer Bru-
nel/Sunergy rampzalig verlo
pen. Het hoofd van navigator
Hans Bouscholte belandde op
het blok. De haastig ingevlogen
Roy Heiner nam in het Australi
sche Fremantle letterlijk het
roer over. De ommekeer was
daar.
De koning is dood. leve de
koning? Heiner haalt zijn
schouders op. .Ach. dingen
gaan zoals ze gaan. Mij werd
gevraagd die race tot een goed
einde te brengen. Eén keer eer
ste en één keer tweede. Dus
was het een goede beslissing."
Hij zegt het bijna terloops.
Maar van de ene dag op de an
der een nieuwe schipper... Dat
gaat toch zo maar niet? Heiner
haalt zijn schouders op. Lurkt
aan zijn koffie en relativeert: „Ik
heb mijn kennis op het schip
losgelaten. Ben met de mensen
gaan praten. Praten is goed
koop en voor de rest gewoon
blijven doen. Vervolgens is het
wegwezen, waanzinnig hard
werken en het maximale uit het
schip halen." En: „Ik ben er in
gestapt. ben er voor gegaan.
Onder het mono: 'Als je een ra
ce wilt winnen, moet je wel
meedoen'. We hebben de klus
als team geklaard. Wat anderen
daar ook van zeiden te zeggen.
Het zal me een rotzorg zijn.
Kaap Hoorn. De beruchte
klip ligt óp de route van de
Whitbread. Een klip die tot ie
ders verbeelding spreekt. Niet
in het minst vanwege het ge
bied dat je dan binnenvaart.
Niets of niemand kom je er te
gen. Zelfs de weerberichten
schenken er nauwelijks aan
dacht aan. „Die zuidelijke oce
aan blijft een enorme uitdaging.
Het is een loodzware etappe.
Vaak steen- en steenkoud. Met
z'n twaalven tegen de elemen
ten."
„Daar voel je echt dat je leeft.
Mooi man. Dagenlang is alles
nat en vies. Je kunt je niet was
sen. Het is prachtig. Maar met
twaalf stinkende mannen aan
boord is geen ruimte voor ro
mantiek. Ik krijg tenminste
geen inspiratie van twaalf paar
ongewassen voeten, die uit een
natte slaapzak steken. Toch zou
ik ook die ervaringen voor geen
goud willen missen."
Even maakt hij de zijsprong
naar collega's die in hun uppie
de wereld rondgaan. „Ik zit niet
in het juiste vel om solo de we-
reld rond te gaan. Met alle res
pect voor een man als Henk de
Velde die dat wel doet. Ik zou
me onderweg constant bezig
houden met de vraag: 'Wat wil
ik nu eigenlijk bewijzen?' Wat ik
momenteel wil bewijzen? Dat
antwoord lijkt me niet moeilijk.
Kijken of we een gouden plak
kunnen pakken."
Ambitie
De aanloop naar de Spelen mag
dan in volle gang zijn: Roy Hei
ner sluit nog steeds een nieuw
avontuur in de Whitbread niet
uit. Hij geeft, zij het schoorvoe
tend, toe dat die race nog leeft
Ook al is die ambitie inmiddels
diep weggestopt. Het blijft
branden. Bijna tegen beter we
ten in. Immers, de klok tikt ver
der en de winter staat voor de
deur.
„Dat laatste klinkt gek. hè",
beseft hij. „Maar het klopt wel.
Het begint koud te worden. Dus
Nederland is niet met water be
zig. Ja, straks met schaatsen. Ik
heb wat lijnen uitstaan. Al
wordt het heel moeilijk de
sponsoring rond te krijgen. Ik
heb al een jaar in het werven
van fondsen zitten. Of het lukt...
Kan ik niet goed inschatten.
Probleem is dat in Nederland
de zeilsport niet hoog op de lijst
van de gemiddelde marketing
manager staat."
„Gek eigenlijk. Iedereen kan
Roy Heiner werd na een van de etappeoverwinningen in de Whitbread Race in het water van de Chesapeake
Bay gegooid. foto epa
